De eerste knop in de bos magnoliatakken is open aan het komen.
Vermeer
Rijksmuseum, Johannes Vermeer, Diana en haar nimfen, circa 1655 – 1656, Mauritshuis.
Rijksmuseum, Johannes Vermeer, Sint-Praxedis, 1655, The National Museum of Western Art, Tokyo.
Rijksmuseum, Johannes Vermeer, Christus in het huis van Maria en Martha, circa 1654 – 1655, National Galleries of Scotland, Edinburgh.
Het vullen der grettige vuurmonden
Afgelopen week mocht ik uit een boekenkast de boeken
kiezen die ik zou willen hebben.
Twee boeken zag je al eerder op mijn blog:
Katholieke Illustratie.
Twee boeken zijn nog even ontsnapt. Beide gaan over Breda.
De anderen zie je hier.
Een verzameling boeken over Breda, het leven als katholiek en avonturenverhalen.
Een paar van de boeken wil ik nu al vast uitlichten
omdat ik er grote verwachtigen van heb.
‘Van vreemde volken’, gezien de grootte, het onderwrp en het grafisch element op de band vermoede ik dat dit boek en onderstaande 2 boeken tot een serie behoren. Maar wat ik tot nu toe van de boeken gezien heb geeft van het vermoeden nog geen bevestiging.
‘De schat van de Boroboedoer’, een avonturenverhaal waarbij India en Indonesië worden aangedaan.
´Het geheim van den uitvinder´. De drie boeken zijn wel van dezelfde uitgever.
Dit boek werd verkocht door een bedrijf waar je ook de ingekleurde afbeeldingen kon kopen. Deze tekeningen zijn van Willy Sluiter.
Dit is een voorbeeld van de ingekleurde platen. De platen zijn verschillend van grootte. De tekst: …en Pau-Li zag, hoe zijn vader weer bezig was met het vullen der grettige vuurmonden.
Dit is het avonturenboek waar de plaat uit komt: Henri van Wermeskerken, Twee zwervers door de grote wereld.
Al een tijd geleden had ik in dit boek gekeken maar niet heel goed. Het was in ieder geval niet bijgebleven dat het om een jaargang ging van een ‘weekblaadje’: Roomse Jeugd, 1941.
Nu keek ik er weer eens in en zag dat de titelbladen in 1941 welerg veel boerderijen toonden. De goede oude tijd van BBB.
Verlengde Mark
Je kunt goed zien dat in dit vernieuwde deel er twee niveau’s komen.
Vanmorgen zag ik deze meneer stunten met deze mini graafmachine.
Het lukte!
Soep van afgelopen week
Chorizo, winterwortel, paprika, rode linzen. Dat is de basis met ui, knoflook en sambal.
Koper smeden als het heet is
Dat gaat wel wat tijd vragen om dat te solderen. De stuiver blijft.
Vermeer
Afgelopen maand ben ik een dag naar Amsterdam om
de Vermeertentoonstelling te zien.
Natuurlijk levert dat een serie foto’s op.
Afbeeldingen die waarschijnlijk al eerder op
mijn blog te waren. Maar nooit zo’n serie door
mijzelf gefotografeerd.
Mijn foto’s hebben allemaal dezelfde breedte.
Dat heeft te maken met het ontstaan van mijn blog en
de technologie die toen onder de berichten zat.
Die vaste breedte is dus toeval.
In de catalogus staan alle werken van Vermeer
bij elkaar afgebeeld met foto’s op 10% van de werkelijke grootte.
Een goed idee.
De tentoonstelling had een hoge nieuwswaarde in het weekend
dat de tentoonstelling opende 11/12-02-2023.
Daar waren ook tekeningen bij zoals deze twee uit de NRC.
Door de drukte op de tentoonstelling kwam Kamagurka op het idee de schilderijen ook ’s nachts te vertonen. Het zicht is blijkbaar dan wat minder.
Siegfried Woldhek benadrukt het feit dat we eigenlijk niet veel weten van Vermeer, er is geen bekende afbeelding van de schilder.
De eerste ruimte van de tentoonstelling bezet twee schilderijen,
twee toppers:
Johannes Vermeer, Gezicht op Delft, 1660 – 1661, olieverf op doek.
Johannes Vermeer, Gezicht op huizen in Delft (Het straatje), 1657 – 1658, olieverf.
Twee schitterende schilderijen, hoe vaak kun je die
bij elkaar zien met in de volgende zaal nog meer
van Johannes Vermeer?
Bij het eerste werk maakt men meteen het punt dat het hier
niet gaan om het maken van een 17e eeuwse foto: Vermeer
componeert een beeld, laat weg wat volgens hem niet
in het plaatje past.
Hou dat idee vast bij volgende berichten over
deze schilder.
Onverstoord doorwerken
Breda, Kasteelplein, Stadhouder Willem III, ruiterstandbeeld.
Witte wortels en andere structuren
De titel had ook ‘Maart roert zijn staart’ kunnen zijn.
Dit was het beeld van Breda vanmorgen rond 08:00 uur.
Dit tuintje op een bushokje in Breda had ik niet eerder gezien.
Mooi
Werkzaamheden
Vandaag zag ik dat er gewerkt wordt aan het ruitermonument van Stadhouder Willem III op het Kasteelplein in Breda.
Potten & Pannen
Afgelopen weekend zag ik een gevelsteen in de pui
van een winkel op de hoek van de Molenstraat / St Janstraat.
Het is een winkel voor keukengereedschap en daarom
is dit een heel toepasselijke (en mooie) gevelsteen.
De maker is H. Goddefroy, 1989. Mooie steen. Het pand was trouwens mooi geverfd de afgelopen tijd.
Katholieke Illustratie
Uit een nalatenschap kreeg ik deze twee boeken.
Een paar jaar geleden (2017) heb ik ze opnieuw laten inbinden.
Het gaat om exemplaren van de Katholieke Illustratie.
Er zijn exemplaren bij uit 1924 en 1928.
Er zijn vast veel meer van dit soort verzamelingen maar
deze hebben voor mij naast de historische waarde ook
een emotionele lading.
Prachtige marmers als omslag.
De Katholieke Illustratie stond bekend om de kwaliteit van de artikelen en de foto’s. Dit is het voorblad van het exemplaar van 1928.
De komende tijd volgen nog wat artikelen over deze boeken. Dit is een exemplaar uit 1924.
De inflatie in voeding
Ook deze week heb ik weer soep klaatgemaakt. Met deze temperaturen vond ik erwtensoep wel op zijn plaats. Smakelijk eten.
Sporen van de zee?
Nee, dit is de Markendaalseweg in Breda.
Breda, Markendaalseweg, Verlengde Mark.
Afwasmiddel op de kookplaat
Zou iemand mijn foto’s kopen?
Mevrouw mijn moeder
In vogelvlucht ga ik even door de activiteiten van afgelopen week.
Intussen is de tentoonstelling van handgebonden boeken in
de Openbare Bibliotheek Amsterdam al begonnen.
Die deadline heb ik niet gehaald.
Maar mijn boek vordert wel, alleen niet zo snel als ik graag
had gezien.
De laatse keer was ik bij het begin van het zagen van de zilveren ornamenten. Nu is dat gereed. De ornamenten moeten nog wel gevijld, geschuurd en gepolijst worden maar de constructie van het boek moet ook door.
Veel passen en meten. Hier liggen de ornamenten en de steen op het achterplat dat al bekleed is met Buckram.
Bij de kringloopwinkel kocht ik een warmhoudplaatje op basis van waxine en een schaal voor de vitrex-oplossing (=een zuur).
In plaats van de schaal begin ik met een pindakaaspot (afsluitbare plastic deksel) voor de vitrex-oplossing. Hier ligt de bijna ovale, opstaande wand voor de kast in de vitrex na het solderen. De kast gaat de steen straks vasthouden. De wand is zo’n 4 mm hoog en 0,5 mm dik.
Hier zie je van boven naar onder: de opstaande wand, de steen en de grondplaat voor de kast. Nog lang niet gereed.
Intussen bereid ik ook de schutbladen voor. Het boek ‘Mevrouw mijn moeder’ is geleverd zonder extra bladen die het mogelijk maken het boek te verbinden met de platten zonder tekst/afbeeldingen kwijt te raken. Daarom wordt het schutblad aan de kant van het boekblok maar als een smalle reep gelijmd. Het Japanse papier vind ik mooi, passend bij het boek maar erg stevig is het niet. Daarom plak ik het Japanse papier op een blanco vel papier voor de stevigheid.
De ornamenten die op het voorplat worden aangebracht worden vastgemaakt met een plaat messing die aan de binnenkant van het voorplat komt te zitten. De ornamenten en de messing plaat houden elkaar dadelijk op zijn plaats. Maar om de maximale ruimte van het voorplat te kunnen benutten moet ik goed passen en meten. Hier ligt de plaat messing aan de binnenzijde van het voorplat en de ornamenten daar weer boven op om de positie te bepalen. Daarbij ben ik vooral beniewd naar de buitenmaten van de ornamenten en aangezien die een rechthoek vormen hoef ik niet te letten op spiegelbeeld. De messignplaat ligt vastgeplakt met schilderstape zodat ik dadelijk de plaats van de boorgaten kan gaan bepalen op de ornamenten en de gaten ook kan gaan boren.
Deze stukjes zilver gaan dan gebruikt worden om de ornamenten en de messing plaat aan elkaar te klinken.
Ook de ornamenten plak ik vast met schilderstape en dan geef ik de plaats van de boorgaatjes aan.
Hier ben ik bezig de gaten te boren totdat mijn boortje brak. Vanmiddag hoop ik verder te gaan.
Gelezen
In een stripwinkel zag ik een deel van de integrale uitgave
van de avonturen van Piet Pienter en Bert Bibber.
Een strip van POM (Jozef van Hove).
Zelf heb ik een paar van de stripboeken die ik met veel
plezier las en herlas.
Grappig vond ik dat de verkoper van de strips me wees op het feit
de de strips nooit ingekleurd werden.
Dat had ik me eigenlijk nooit gerealiseerd.
De verhalen vind ik zo leuk dat me dat helemaal niet stoort.
De hoofdpersonen van de strip staan op deze omslag getekend: Piet Pienter, Bert Bibber, Suzan en Kommissaris Knobel. Misschien vind je de humor melig, kinderachtig of flauw, maar ik vind hem leuk.
De strip begint vaak met een soort aftiteling met de hoofdpersonen (hier ook Professor Kumulus), een schets van de inhoud en de titel: Hypnose pillen.
Met enige regelmaat ontstaat er een interactie tussen de schrijver en tekenaar POM (Jozef van Hove) en de lezer. Verder is veel van de humor ‘situational comedy’.
Let bij ‘Piet Pienter en Bert Bibber’ vooral op de namen van middenstanders, zoals Wisselagent Falsgelt. Let vervolgens ook op de aanpalkbiljetten op de schuttingen.
De hypnose brengt een politieagent ertoe spontaan te gaan zingen en hij wordt meteen ‘ontdekt’.
Even later endigt die agent op een poster. Overigens is de wereld hier nog vol vaste rollen voor mannen en vrouwen, zijn er typische mannen- en vrouwenberoepen en zijn mensen van een ander ras heel stereotype in beeld gebracht.
Nieuw edelsmid-project
Koperdraad, op dikte gewalst, stukjes van ongeveer dezelfde grootte en tangen, veel verschillende tangen. Dan buigen en met de resultaten een vorm maken. Nog even oefenen.
Tweede poging. Nog even oefenen. Die stuiver er in laten of er uit halen?
Ze zijn zo slim die planten
Gevonden voorwerp op de Vlaszak in Breda.
Argusvlinder 