De Begraafplaats van Praag van Umberto Eco een thriller?

Ieder jaar brengt Vrij Nederland een gids uit met de thrillers.
De boeken die de meeste waardering van de jury ontvangen worden
nog eens extra in de schijnwerper gezet.
Heel leuk en aardig maar De begraafplaats van Praag van Umberto Eco
opnemen als een thriller????
Something is rotten in the state of Denmark.



De begraafplaats van Praag van Umberto Eco met vijf sterren.


De uitdrukking “Something is rotten in the state of Denmark”
komt uit het toneelstuk Hamlet van William Shakespeare.
Als je zoekt naar de betekenis van de uitdrukking kom
je bijvoorbeeld de volgende verklaring tegen
waarin het woord corruptie voorkomt:

The American Heritage New Dictionary of Cultural Literacy

Note : “Something is rotten in the state of Denmark”x9d is used to describe corruption or a situation in which something is wrong.

 

Boswandeling

Vanmiddag ben ik even in het Mastbosch bij Breda geweest.
Ondanks de harde wind was het heerlijk in het bos.
Tussen de bomen had ik nauwelijks hinder van de wind
en het was druk in het bos.
Druk met insekten, vogels en vlinders.
En mensen, die waren er ook, maar niet zo veel.

Met mijn bosbes (BlackBerrie) heb ik wat foto’s gemaakt.











Ik zag een paar grote kevers.












Een libelle.






Monumentaal groen.












Naast mij op de bank.










Kunstvaria

Het is druk geweest op mijn werk de afgelopen tijd
en daarom heb ik onvoldoende tijd gehad om
regelmatig een Kunstvaria te laten verschijnen.
Ik hoop dat met deze editie daar weer verandering in te brengen.


Anselm Kiefer, Abendland (The Occident), 1991, oil, emulsion, shellac, ashes and lead on canvas.

Ik bewonder het werk van Kiefer al kiest hij een benadering
van de thematiek en materiaalkeuze die tegelijk heel passend
en provocerend is.
Dat levert eigenlijk bijna altijd een ongemakkelijk gevoel op.
Dat is knap maar rustig naar zijn werk kijken is er nooit bij.

Het begrip ‘Avondland’ roept allerlei associaties op.
Meestal wordt er Europa (Duitsland) mee aangeduid.
De cultuur die op het eind loopt.
In tegenstelling tot het Ochtendland (Azie).

Dan zijn spoorlijnen en is het gebruik van as als materiaal
voor een Duitse kunstenaar op zijn minst beladen.

‘Occident’ staat voor zonsondergang in tegenstelling tot Orient.


Augusto Marin, Qujiote y Sancho Panza, 1961, oil on canvas.

Zie hoe mooi het idee van een Spaanse molen en zijn wieken
in deze afbeelding van Don Quishot en Sancho Panza is verwerkt.


Emil Nolde, Idle sailing boats, around 1925, watercolour.


Howard Hodgkin, Venice evening, 1995, print.


Jean-Antoine Watteau, Three studies of a young girl wearing a hat, circa 1716, red and black chalk, graphite on paper.


Libation cup, Qing dynasty, 17th – 18th century, rhinoceros horn.

De hoorn van een neushoorn als basismateriaal.
Triest dat deze dieren daarvoor werden gebruikt.
Maar omdat het voorwerp al zo’n 250 jaar oud is,
mag ik daar dus gerust van genieten.


Lorenzo Lotto, Adorazione dei pastori, circa 1534, olio su tela.


Louise Bourgeois, The nest, 1994, steel.


Pablo Picasso, Woman throwing a stone, March 8, 1931, oil on canvas.


Rineke Marsman, Nr437, 2008, litho.


Sonia Delaunay, Colored rhythm, 1946, oil on canvas.


Unknown artist, Russian, Saint Basil the great and Saint Basil “The fool” adorning the Holy Trinity, 19th centuty, oil, tin and enamel on panel.


 

Ratko Mladic caught: even better than Osama Bin Laden

Vandaag is Mladic aangehouden.
Laten we niet zielig doen.
Het is laat, maar beter laat dan nooit.
Dit is nog beter nieuws dan de vondst van Bin Laden.

Nu snel naar Den Haag met hem, zodat het proces kan beginnen.

===============================================================

Today Mladic is arrested.
Let’s be open minded.
It took a long time, but better late than never.
This is even better news than finding Bin Laden.

Now he quickly needs to come to The Haque, so the trial can start.

Ethiopische magische teksten via Elizabeth Street Fine Arts

Opgerolde teksten met gebeden, bezweringen, beschermende spreuken,
voor een bepaald persoon gemaakt of voor algemeen gebruik.
Gemaakt als talisman in Ethiopie.
Onder invloed van het Christelijk geloof, de Islam,
het Jodendom en natuurgodsdiensten.
Heel bijzondere documenten.
Hiervan is een tentoonstelling in de gallerie:
Elizabeth Street Fine Arts
De New York Times bracht me op het spoor.





Gorgon-like spirit: angel of protection, 19th century.


Gorgon is de soortnaam voor wezens als Medusa.
Griekse mythologische figuren met levende slangen als haardos.
Hier fungeert een Gorgonachtige figuur als bescherm-engel.





Schematisch, achthoekige ster met gezicht in het midden, 18e eeuw.






Kwade geest met slangen rond het hoofd, midden 19e eeuw.





De Collectie Verrijkt bij Booijmans Van Beuningen

Zondag was ik dus op bezoek bij het Booijmans Van Beuningen.
Net als veel musea veranderen die op gezette tijden
de vaste tentoonstelling.
Zo ook hier.





De collectie verrijkt.





Met dat verschil dat men de nieuwe opstelling gecombineerd heeft
met een aantal bruiklenen.
Sommige schilderijen zijn nog niet te zien.
De meeste bruiklenen zijn in Rotterdam voor een lange tijd.

Er is ook een klein zaaltje met werken die de selectie
net niet gehaald hebben.
Een leuke verzameling!
Soms zijn de werken te groot, te klein of te saai.
Maar mijn keuze is gewoon klein, maar wel leuk.





Sebastian Stoskopff, Stilleven met boeken, 1625.


Alleen de naam van de schilder al: Stoskopff, prachtig.




Maar even terug naar buiten.
In en om het museum is heel veel kunst te zien.
Zo ook op de binnenplaats van het museum waar eigenlijk niet
te zien is dat je vanaf hier de nieuwe ingang van het museum hebt.
Met de Champions League finale in het zicht.





Olaf Nicolai, Apollo, 2009.






Vanaf het speelveld.






Meester van Alkmaar, Klein detail van Zeven werken van barmhartigheid, 1504.


Een groot, indrukwekkend schilderij.
Pure propaganda.
Het schilderij dat uit zeven delen bestaat, vertelt de kijker
hoe hij of zij een goed leven kan leiden.
Op een van de delen is deze kleine groep te zien.





De camera van de BlackBery doet geen recht aan deze Fra Angelico, Maria met Kind tussen twee engelen, circa 1420.






Quinten Massijs, Maria met Kind, circa 1520.






Jorg Ratgeb, Het Laatste Avondmaal, 1510 – 1515, Detail met een snuitende (!) apostel.






Ook in Rotterdam zo’n prachtig stilleven van Willen Claes Heda, 1634.






Rembrandt, Titus.






Bartholomeus van der Helst, Abraham del Court en zijn echtgenote Maria de Keerssegieter, 1654.


Deze schilder maakte misschien niet de meest spraakmakende werken
maar kijk eens goed (het best natuurlijk in het museum)
naar de hele fijne gezichten en prachtige stoffen.


De stof van de grijze jurk.






Dat een stilleven nog eenvoudiger kan zijn toont Adriaen Coorte aan, Druiventros, 1705.






Met deze afbeelding was ik ongeveer halverwege de tentoonstelling maar ik moest dringen aan de tomatensoep en naar huis. Anoniem, Zeemonster, circa 1506 -1510, brons, patina op lakverf.





Boris van Berkum

In een paar kleinere ruimtes in het Booijmans Van Beuningen
stonden deze prachtige werken.
De kleur, de kwaliteit van uitvoering, de opstelling.
Erg mooi.





Boris van Berkum, Reis naar het Koninkrijk van Ife, 2009 – 2010, geglazuurd keramiek.






Boris van Berkum, Reis naar het Koninkrijk van Ife, dit werk is ook nog een fontein.






Boris van Berkum, Reis naar het Koninkrijk van Ife,het masker tegen de muur is er ook onderdeel van.






Boris van Berkum, Kalki de tiende avatar van Lord Vishnu, 2008 – 2011.






Boris van Berkum, Kalki de tiende avatar van Lord Vishnu, kijk eens naar de prachtige uitvoering en de belichting.






Boris van Berkum, Messias en martelaren, 2010 – 2011, geglazuurd keramiek, brons epoxy modelleerpasta.






Boris van Berkum, Messias en martelaren, sommige foto’s zijn door een glazen raam gemaakt. Dat is dan goed te zien. Dit voorwerp draait langzaam.





Kort stukje uit de toelichting:
Boris van Berkum is een neo-kunstenaar.
Zoals kunstenaars zich in de 18e en 19e eeuw de beeldtalen
van de klassieke en de gotische kunst toe-eigenden,
zo smelt hij stijlen en vormen uit verschillende tijden,
wereldculturen en religies in zijn beeldengroepen samen.
Klassieke torso’s en Christelijke symbolen zijn gecombineerd
met motieven die zijn ontleend reincarnaties van de Indiase
Hindoegod Vishnu, Boeddhabuiken en 14e eeuwse kunst
uit het Koninkrijk van Ife (het huidige Nigeria).

Voorproefje van de Pindakaasvloer van Wim T. Schippers: 3 maal








Op de website van het museum kunnen bezoekers, op video,
vragen stellen aan Wim T. Schippers.
Die vragen beantwoordt hij dan in een video.
Ik zag twee video’s:
een van een jong meisje die vroeg hoe hij eigenlijk op het idee gekomen was
en een andere van een jonge man die zich afvroeg waarom pindakaas?

Leuke vragen die direct naar de kern van de vraag ‘Wat is kunst?’ gaan.
Ook de antwoorden van Wim T. Schippers zijn leuk.
Eigenlijk geeft hij helemaal geen antwoord.
Hij stelt echter wel een aantal heel belangrijke vragen
aan de vraagstellers
waarmee hij zonder zelf stelling te nemen een discussie
over kunst in gang zet.
Dat is volgens mij dus waar dit werk over gaat.
En, (typisch Nederlands) dat mag best wat kosten.
Morgen ga ik kijken en ruiken.

If you talk in your sleep, don't mention my name (Brown-Ayer)

Als je praat in je slaap,
noem mijn naam dan niet.

Dat is de titel van een ondeugend liedje dat je kunt beluisteren
op de web site van de Library of Congress.
Ze hebben een Jukebox gemaakt met oude plaatopnames,
78-toeren opnames.
Daar zitten dus heel oude pareltjes tussen.
Alleen de labels vind ik al de moeite waard om te bekijken.





Victor Talking Machine Company, Selections from I Pagliacci, Sousa’s Band, 3239, de opname is 100 jaar oud! 04/04/1901.









Victor Record, If you talk in your sleep don’t mention my name, Billy Murray, 24/11/1911.





Wil je zelf ook eens gaan luisteren:
Jukebox

Biodiversiteit

Zondag is het de internationale dag van de Biodiversiteit.
En zo is het iedere dag wel iets, kun je dan denken.
Van het Smithsonian Instituut zag ik een bericht
waarin ze aangaven een presentatie te tonen
met afbeeldingen van dierenrassen die ze de afgelopen
10 jaar hebben optdekt.
Daarvan 1 afbeelding.
Helaas geeft men bij de foto’s geen details,
dus weet ik niet hoe dit dier heet,
waar het gevonden is, waar het van leeft
en wie het bijvoorbeeld ontdekt heeft.
Het is er niet minder mooi door.





Foto van Smithsonian Instituut.





Cantabit vacuus coram latrone viator (Umberto Eco)

Oude talen, ik heb er niet zoveel mee.
Lastig dan ook dat Umberto Eco nogal eens met Latijn wil strooien.
Ik zoek de betekenis van een citaat in De begraafplaats van Praag:
Carmina dant panem (pagina 39)
Ik heb nog steeds niets gevonden.

Maar ik kwam wel iets leuks tegen.
Cantabit vacuus coram latrone viator
Dat betekent:

Een reiziger, die niets bij zich heeft,
zal zingen in tegenwoordigheid van een rover.

Handboekje van Latijnsche spreekwoorden en citaten. 1923 (tweede druk)
Met dank aan: Stichting Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
(dbnl), Leiden (Kamer van Koophandel Rijnland 2808 2851)

Een groots gebaar

Eerlijk is eerlijk,
de twee schilderijen die hieronder te zien zijn
zouden normaal gesproken ‘De Argusvlinder’ niet bereikt hebben.
Voor hen geen plaatsje in een kunstvaria.
Vandaag toch omdat ze zo’n groot contrast vormen
met de schilderijen van de regenten en regentessen
van bijvoorbeeld Frans Hals.
Waren honderd jaar eerder de schilderijen donker en vooral
met veel wit en zwart,
nu op de schilderijen van Frans Decker voeren de kleuren de boventoon.
Blauw, geel, rood, bruin en groen knallen van het doek.

Geweldig toch hoe een dergelijk lokaal museum,
de meeste schilders die in de blogs van de afgelopen dagen
te zien waren zijn in Haarlem geboren of hebben er lange tijd gewoond,
zo’n belangrijk onderdeel vormt van ons erfgoed.





Frans Decker, Regenten van het St. Elisabeths of Groote Gasthuis, 1736 (boven) en Regentessen van het St. Elisabeths of Groote Gasthuis, 1740.





De schilderijen vermeld ik hier omdat ze onderdeel zijn
van een enorme schenking aan het Frans Hals museum.
Er wordt gesproken van een totale waarde van 100 miljoen euro
maar de waarde inschatten is eigenlijk onmogelijk en onnodig.
Een aantal van de werken zijn zo zeldzaam dat deze of soortgelijke werken
eigenlijk nooit meer op de markt komen.
Deze schilderijen hangen in musea en daar horen ze ook thuis.
De werken waren al jaren in bruikleen bij het Frans Hals museum en nu
kan er ook voor gezorgd worden dat deze werken tot in lengte van dagen
bekeken kunnen worden in de context waarin ze thuis horen.
Over dit groots gebaar is een mooi boekje verschenen.





Frans Hals Museum, Een groots gebaar – De schenking van het Elisabeth van Thuringenfonds, Alexander de Bruin.






Dit is de voorlopig laatste afbeelding van mijn bezoek aan het Frans Hals museum.





Frans Hals en anderen: Peeckelhaering

De foto’s zijn van wisselende kwaliteit.
Sommige zijn gemaakt met mijn digitale camera en sommige zijn
gemaakt met de BlackBerry.
De kwaliteit van die laatse is minder.
Maar dat mag de pret niet drukken.
Het Frans Hals museum is een geweldige verzameling
en een genot om er tijd door te brengen.
Het museum is gevestigd in een voomalig minderbroederklooster,
vandaar de bijzonder bouw.


De straat waaraan het museum ligt.


Gelijk al stuit ik op een heel bijzonder werk. Het is misschien niet het mooiste werk wat je je kunt voorstellen maar het vertelt wel een verhaal. Maarten van Heemskerck, St. Lucas schildert de Madonna met kind, 1532.

De evangelist Lucas is beschermer van de schilders omdat
verondersteld wordt dat hij Maria geschildert heeft.
Dit is dus een typisch werk over de kunst.


Het idee is dat de man achter de schilder Maarten zelf is of in ieder geval de schilder verbeeldt.


Er is dus een schilderij in het schilderij te zien. Maarten van Heemskerck, St. Lucas schildert de Madonna met kind, 1532. Het schilderij heeft nog meer aanwijzingen naar verhalen. Om te beginnen ‘hangt’ er linksonder een stuk tekst op het schilderij. Verder veel klassieke motieven met in het bijzonder de voorstelling tegen de zitplaats van de schilder. Een hele puzzel.


Schilderijen met de kleur rood in de hoofdrol trekken eigenlijk steeds mijn aandacht. Dat deed ook dit werk van Jan Cornelisz. Vermeyen, een portret van Kardinaal Erard de la Marck, prins-bisschop van Luik en kardinaal van Valence, circa 1530.


Cornelis Cornelisz. van Haarlem, De kindermoord van Betlehem, 1574 en Maarten van Heemskerck, beide deuren, 1591.


Maarten van Heemskerck, Aanbidding der wijzen, 1591.’Detail’ van de vorige afbeelding. Dit zijn enorme schilderijen. De deuren zijn vooal hoog. Het middendeel is gewoon groot: hoog en breed.


Het Frans Hals museum heeft naast de vele schilderhoogstandjes nog andere pareltjes in huis. Wat te denken van dit enorm poppenhuis.


Volgens mij was dit de dokterskamer.


Dit is de pronkkamer. Je moet het zelf eens gaan bekijken is mijn advies.


Dan volgen een hele reeks schutterstukken. De een nog mooier dan de andere. Een genre op zich. Frans Hals, Vergadering van Officieren en de Onderofficieren van de Cluveniersschutterij, 1633.


Frans Hals, Maaltijd van Officieren van de St. Jorisdoelen, 1627.


Frans Hals, Maaltijd van Officieren van de Cloveniersdoelen, 1624 – 1627.


Frans Hals, Detail van Maaltijd van Officieren van de Cloveniersdoelen.


Iets heel anders zijn de schilderijen van regenten en regentessen.
Niet zwierig en gekleurd maar statisch en donker.
Maar kijk eens naar de details.
De grote Nederlandse schilders als Rembrandt en Frans Hals zijn echt
de voorlopers van de impressionisten en expressionisten.


Jan de Bray, Regenten van het Haarlemsch Leprooshuis, 1663.


Detail van Jan de Bray.


Frans Hals, Regentessen van het Oude Mannenhuis, 1664.


Detail van Frans Hals, kijk eens naar hoe hij het strikje geschilderd heeft.


Frans Hals, Regenten van het St. Elisabeths Gasthuis, 1641.


Iets heel anders: een soort raamvertelling tegen een bijzondere achtergrond. Het verhaal van de Barmhartige Samaritaan speelt zich ergens in het bijbelse Palestina af. Maarten van Heemskerck plaatst het hier voor Rome. Je ziet meerdere ‘afleveringen’ van het verhaal op dit schilderij afgebeeld. Maarten van Heemskerck, Gezicht op Rome met de Barmhartige Samaritaan, circa 1550.


Eerste verzorging.


Het slachtoffer wordt op het paard meegenomen om verder verzorgd te kunnen worden.


Een opgraving in Rome.


De Engelenburcht (?).


De regenten of regentessekamer in het museum.


Heel erg leuk is dit schilderij met alleen maar aapjes. Aapjes die als ijdele mensen rondparaderen rond tulpen. Jan Breughel II, Allegorie op de Tulpomania, circa 1640.


Een prachtig schilderij van Judith Lester, Peeckelhaering, 1629.


De vraag bij dit vrolijke figuur is of hij eigenlijk wel zo blij is. Kijk eens door het rood dat op de wangen is aangebracht en kijk hem eens goed in de ogen.


Dan nog even de stad in, via mooie geveltjes.


Een gevelsteen van het Elisabeth Gasthuis.


Het centrum van Haarlem. Het was er vorige week zondag benauwd. Op de markt kermis maar daar was het rond 5, 6 uur in de middag niet druk.


Jan Nagel: niet de politicus maar de schilder

Jan Nagel is een schilder uit Haarlem.
Een schilder uit de 16e eeuw.
In het Frans Hals museum is nu een focustentoonstelling.
Een heel groot deel van zijn nog bekende oeuvre (zo’n 80 procent)
is daar nu te zien.
Ik ben erg aangenaam verrast dat men zoveel aandacht schenkt
aan deze schilder.
En niet alleen door de tentoonstelling maar ook door de restauratie
van ‘De Zondvloed’, het onderzoek daarbij, de film die op de tentoonstelling
te zien is en het boekje dat bij de tentoonstelling verschijnt.
Geweldig werk van Karel Schampers, Liesbeth Abraham, Hessel Miedema
en Herman van Putten.
Prachtig!

Het Parool

Drie prenten, drie tekeningen en vier schilderijen van de meesterschilder uit de zestiende eeuw zijn tot en met 17 juli te zien. Dit is de eerste keer dat zijn werken in een tentoonstelling bij elkaar worden gebracht.
Ondanks dat Nagel volgens zijn tijdgenoten snel schilderde en daardoor een hoge productie heeft gekend, is zijn oeuvre erg klein. Voor zover bekend zijn er slechts zes schilderijen, vier tekeningen en drie prenten van hem bewaard gebleven.

 


Dit is het boekje over Jan Nagel dat het Frans Hals museum uitgeeft.


Het boekje heeft twee uitklapbare pagina’s waar veel details van de restauratie te volgen zijn.


Jan Nagel, De Zondvloed, rond 1600. Dit is het schilderij dat onlangs grondig is gerestaureerd.


Jan Nagel, Maria Magdalena, 1592. Jan Nagel heeft het schilderij van zijn handtekening voorzien op een van de bladen van het boek dat Maria Magdalena hier leest.


 

Het mooiste stilleven is in Haarlem

Vorige week zaterdag was ik in Haarlem.
Ik ben daar naar het Frans Hals museum geweest.
Wat een fantastische collectie.
Ongelofelijk!
Ik heb er genoten, en niet alleen van de unieke schuttersstukken
maar ook van wat ik een van de mooiste stillevens vind,
van alle tijden, van waar dan ook ter wereld.
Ik liep een volgende kamer binnen en daar trof ik een geweldige verzameling
aan van stillevens. Zoveel had ik er nog nooit bij elkaar gezien.
Topstuk is naar mijn smaak ongetwijfeld het schilderij
van Willem Claesz Heda.
Mijn foto’s doen geen recht aan het werk.
En dat kun je in Haarlem gaan zien.


Willem Claesz Heda, Stilleven met zilveren tazza, 1631.

Kunstbus.nl

Tazza is een oud-Italiaans woord voor drinkschaal. Tazza’s zijn schotelvormig en staan op een hoge voet. Zij zijn meestal rijkversierd. Een tazza drinkschaal kan van glas, goud of zilver zijn en heeft een wijde ondiepe kelk die op stam en voet, of rechtstreeks op de voet is gemonteerd.

 


Zie bijvoorbeeld hoe prachtig het licht hier geschilderd is.


Hier de glans en spiegeling van zilver op zilver.


Hier een uurwerk met blauw lint waar het sleuteltje aan hangt dat nodig is om het uurwerk op te draaien.


Argusvlinder: de krant

Een eigen krant
dat is de droom van iedere blogger.
Met mijn blog heb ik dat al een beetje maar het kan nog uitgebreider.
Met meerdere correspondenten.
Gebruikmakend van de twitter accounts die ik volg
maakt The Tweeted Times een krant voor mij:
De Argusvlinder tweets

Deze technologie is nog een beetje beperkt maar dit is
wel een stap vooruit op Twitter.
In de krant worden headlines van de berichten achter de links
van de Twiiter accounts die ik volg,
getoond alsof het een krant is.

Ook makkelijk voor mij zelf om een better idee te krijgen
waar de Twitterberichtjes nu eigenlijk om gaan.
Het materiaal dat je zo verzameld kan uiteindelijk weer hier
op de Argusvlinder weblog terecht komen.

Ik experimenteer nog en sluit ik me ook aan
bij de concurrent: Paper.li.
The Argusvlinder Daily

De The Argusvlinder Daily ziet er beter uit maar heeft heel veel reclame.
Update maximaal 2 keer per 24 uur (ochtend en avondeditie),
maar je kunt ook kiezen voor een weekeditie.
Heeft heel veel reclame.
Maar eens een weekje aanzien.

Kunstvaria

Eten, Foto’s en heel veel andere thema’s.
Twee maskers, geinspireerd op Afrika maar Herman Brood kijkt mee.
Veel afbeeldingen met twee figuren erop.


Antonio Berni, Manifestacion, 1934, oil on burlap.

Burlap= soort jute.


Calixte Dakpogan, La cuisine (The kitchen), 2007, iron, aluminum (forks), cotton, copper.

Mijn keuken ziet er anders uit. Maar zeker goed gezien.

Calixte Dakpogan, Papa Sodabi – The drunk, 2002, steel, metal, plastic, glass and other found materials.


Dimitri Kozyrev, Last one 8, 2010, acrylic on canvas.


Henry Moore, Two seated figures, 1941.


Illustration of the Gita Govinda, Krishna adorns his beloved Radha, India, Kangra or Guler, circa 1780.


Linda Fleming, Storm 2011, powder-coated steel.


Oskar Kokoschka, Two nudes (Lovers), 1913, oil on canvas.


Eduardo Barron, Nero and Seneca, 1904.


Frank Hulsbomer, Constructing meaning in 3 steps, 2010.


Guido Mocafico, Dendroaspis Jamesoni Jamesoni, 2003, chromogenic print.


Heinrich Kuhn, Violets, circa 1908, autochrome, Austria.


Otto Muehl, Untitled, 1961, wood, material, paint, cord on cardboard.


Shi Lu, Girl by a clear stream, hanging scroll, ink and color on paper, Collection Robert Ellsworth.


Tsongkhapa as itinerant teacher, temple restorer, Tibet, 18th -19th century, colors on cloth, silk, wood, metal.


Wayne Thiebaud, Four cupcakes, 1971, oil on canvas.


Wim T. Schippers, Peanut-butter platform, 1962, installation 2011, Museum Boijmans Van Beuningen.

Heerlijk, PINDAKAAS!


Wolfgang Ellenrieder, Feuer Reifen, 2008.