Spanjaardsgat en Grote Kerk.
Spinola en Grote Kerk.
De Haven.
De Havermarkt met de wens van de Argusvlinder voor een fijne jaarwisseling en de beste wensen voor 2020!
In Malaga zie je nog veel deuren met kloppers. Zoals deze handjes.
Maar het hoofdonderwerp van dit bericht is de kathedraal
van Malaga. Dat gebouw zie je vanuit de verte en is van binnen net
zo bijzonder als de buitenkant.
Grote delen van de kerk waren deze keer niet voor het publiek
toegankelijk en terwijl wij er naar binnen gingen was de ochtend
kerstviering aan de gang.
De kathedraal heet: Santa Iglesia Catedral Basílica de la Encarnación (de verrijzeniskerk). Behalve het hoofdaltaar zijn er nog een aantal enorme altaren zoals op deze foto. Erg indrukwekkend.
In de kerk veel beelden. Zoals dit van de broers Pissani (ik zie de naam ook geschreven met 1 ‘s’ maar dit is de schrijfwijze van het bord met verklarende tekst in de kerk). Hermanos Pissani, Nuestra Senora de las Angustias, 1802, marmol blanco. Wit marmer en deze voorstelling wordt ook wel de Pieta genoemd.
Santo Toribio de Liebana.
Dit soort houten beelden/beeldengroepen versieren de wanden van een soort afgeschermd middenschip van de kerk. San Juan Sahagun.
De pilaren zijn indrukwekkend en samen met het invallend zonlicht voeren ze een dans uit van steeds veranderende schaduw- en lichtpartijen.
Op dat ‘ommuurde middenschip’ staan aan iedere zijkant zo’n enorme orgelkast of orgelkas.
Anoniem, Mater Dolorosa (Onze-Lieve-Vrouw van Smarten), meerkleurig houtsnijwerk.
Hier zie je beide orgelkasten die bovenop het ‘ommuurde middenschip’ staan. In dat middenschip zie je rechts beneden de kapellen met de houten beeldengroepen.
De Argusvlinder doet mee aan de Cultuurnacht 2020 in Breda.
Al een aantal jaren als bezoeker maar dit jaar ook
als deelnemer. Via de FutureDome doe ik mee als boekbinder.
Al even ben ik bezig om een slinger te maken en na te denken
over de tentoon te stellen zaken.
Vandaag nog even gewerkt aan de slinger:
De letters ‘Cultuur’ heb ik ondersteund met afbeeldingen van de ‘hoge’ cultuur. De letters van ‘nacht’ worden ondersteund met afbeeldingen van de ‘lage’ cultuur. Dit is de voorkant van de slinger.
In de Letter ‘C’ zie je bijvoorbeeld de ogen van Rembrandt.
De achterkant, daar moet ik ook iets op verzinnen.
De achterkant.
Gisteren zag ik deze panelen tegen de schutting rond de Grote Kerk hangen. Wat het precies is en wie het gemaakt heeft, ik weet het niet. Leuk vind ik een paar van die panelen wel.
Het zou zomaar kunnen zijn dat de makers van het logo van ‘Betoverend Breda’ de makers zijn van deze panelen. Deze groep panelen zou ik dan ‘Kerstrood’ noemen.
Dit zou ik dan ‘Schudden en sneeuw’ noemen.
Naast het prachtige weer overdag
was er in de avond, op straat, een fantastische kerstsfeer
aanwezig in Malaga.
Die kwam natuurlijk ook terug in de prachtige kerststallen
die je overal in de stad kunt zien.
Zomaar wat foto’s.
Het kerstfeest werd dit jaar veel uitbundiger gevierd dan in 2014 toen we er de vorige keer waren. Meer mensen op straat, een betere stemming en ook allerlei nieuwe dingen. Deze paarse alternatieve ‘kerstbomen’ bijvoorbeeld zijn we een paar tegengekomen.
Dit was het meer traditionele beeld in de grootste winkelstraat van Malaga. Iedere dag, iedere avond heel druk.
Als een kathedraal van licht.
In aanpalende straten ook kerstverlichting.
Het levert heel sfeervolle beelden op.
De foto’s zijn op verschillende dagen gemaakt.
En kerststerren, heel veel kerststerren.
Een soort van doorloopbare kerstpion.
De kerststal voor de kathedraal van Malaga.
Een paar details van een kerststal in het voormalige Bisschopspaleis in Malaga naast de kathedraal dat nu een cultureel centrum is. Die kerststallen zijn groot, bijzonder mooi en bevatten een soort geïdealiseerde Midden-Oosten-wereld van rond het jaar 0.
In Malaga zijn meerdere kerstmarkten. Op een van die markten kun je onderdelen, beelden en plattegronden kopen om een dergelijke kerststal op te bouwen. Niets is te gek. Compleet met watermolens enz.
Ook overdag is het druk en de kerstversiering, hoofdzakelijk goudkleurig, doet het prima in de zon.
De afgelopen dagen waren we in Malaga.
Een combinatie van mooi weer (20 plus graden en veel zon),
kerst en veel kunst.
Een voorproefje.
De belangrijkste winkelstraat van Malaga is uitbundig versierd met een prachtige verlichting. In de avond is het er dan ook druk. Iedere avond in deze periode. Hele families en heel veel plezier.
Overdag is het zonnig en goed van temperatuur. Dit is vrijdag 27 december.
Heel verrassend was de tentoonstelling van Fundacion Unicaja van Joaquín Sorolla. Gebaseerd op de collectie van het Sorolla museum in Madrid. Prachtige collectie.
Het Picasso museum bezoek ik voor de tweede keer. Een heel mooie verzameling in een beperkt aantal zalen. Het geeft een goed overzicht van het werk van Picasso: vroeg werk, kubisme, hang naar surrealisme, etsen, aardewerk, beeldende kunst, energieke laatste jaren. Genieten! Heel speciaal was de tijdelijke tentoonstelling: Calder – Picasso.
Nieuw voor mij was het Centre Pompidou Malaga. De collectietentoonstelling heet Moderne utopieën (Utopías modernas). De tijdelijke tentoonstelling was met de Cobra kunstenaar Alechinsky.
Ook nieuw voor mij was ‘Collection of the Russian Museum’. Dit museum is in feite de verzameling van de Russische staat. Begonnen in de tijd van de tsaren werd het in 1917 genationaliseerd en alles wat ‘genationaliseerd’ werd, is ondergebracht in dit museum dat meerdere gebouwen (ook voormalige paleizen) in meerdere steden omvat.
De belangrijkste collectie tentoonstelling op dit moment is: Saints, Queens and Workers (Heiligen, koninginnen en werkers). Dit is de folder van deze niet zo aansprekende tentoonstelling. Men heeft volgens mij moeite om de juiste toon te pakken, iets wat bijvoorbeeld bij het Hermitage in Amsterdam zo goed lukt.
Nog een collectietentoonstelling: Nicholas Roerich – In search of Shambhala. Van de derde tentoonstelling in dit museum heb ik geen kaartje of folder: Anna Ajmátova (Anna Achmatova).
Maar het was toch ook kerst. De kunst van het maken van een kerststal verstaan ze wel in Malaga.
De beelden spreken voor zich.
Een moeilijk verhaal.
Mijn weblog begon ik op 29/03/2005 bij Weblog.nl
met als hosting site voor de afbeeldingen Photobucket.
De een marktleider in Nederland met toen 400.000 blogs,
de ander marktleider wereldwijd.
Dan denk je dat je goed zit.
Nou dat was een leerproces dat nog steeds duurt.
Weblog.nl was een goed bedoelende ‘eenling’ met gratis weblogs
en Photobucket dacht dat ze als marktleider voor het
gratis hosten van foto’s het eeuwige leven hadden.
De werkelijkheid was dat Weblog.nl ten onder ging aan zijn eigen succes
en gelukkig, uiteindelijk, werd overgedaan aan WordPress.com.
Daar heb ik een abonnement dat er voor zorgt dat er geen reclame
te zien is op mijn weblog.
PhotoBucket kwam in zwaar weer met veel technische problemen
die leidde tot een conversie van alle data die bijna niet lukte.
Weken geen mogelijkheid gehad nieuwe foto’s toe te voegen
of foto’s te tonen op mijn weblog.
Nieuw management zou het bedrijf terug op de rails zetten.
Je kon of 499 dollar betalen of de dienstverlening werd
met onmiddellijke ingang stopgezet.
Gelukkig had ik eerder besloten een goedkoop abonnement te nemen.
Dus ik werd getolereerd.
Vandaag is de onzekerheid er nog steeds.
Als ze hun dienstverlening aan mij stopzetten verdwijnen
de foto’s van mijn blog.
Dat is intussen gebeurd. Ik heb meer dan 2500 foto’s bij hen staan
en dus moet ik 8 dollar per maand aan hen betalen.
Het werk om de foto’s over te zetten naar een ander platform
is een werk dat maanden zou gaan duren. Dat is voor een particulier
eigenlijk geen optie.
PhotoBucket laat me wel iedere maand een klein bedrag betalen maar daar krijg ik niets voor. Alleen als ik naar 8 dollar per maand ga, mag ik mijn foto’s weer tonen.
Sinds 18 december heeft PhotoBucket problemen met de
dienstverlening. Een stroomstoring heeft hun infrastructuur beschadigd.
Ze hebben wel hun prijzen aangepast (te laat) zoals je hierboven ziet.
Toen men kwam met de dreiging van 499 dollar ben ik meteen
overgestapt op Flickr. Heb daar een betaald abonnement genomen.
Dat bedrijf werd al snel overgenomen door SmugMug.
Datt bedrijf investeert maar Flickr leidt nog steeds verlies.
De dienstverlening van Flickr is best goed.
Maar de onzekerheid over de toekomstbestendigheid is bij al
deze bedrijven een groot probleem.
Dat is zo voor de goede bedrijven: WordPress.com en Flickr en nog
veel erger bij de slechte bedrijven: Photobucket.
De voorbereidingen zijn bij mij begonnen.
De kerstdecoraties zijn af en nu ga ik me toeleggen
op het voorbereiden van de deelname aan de Cultuurnacht 2020 in Breda.
Die is op 25 januari, dat lijkt ver weg maar ik heb niet zomaar
voorbeelden van de diverse stadia van boekbinden gereed liggen.
Die ga ik dus maken.
Daarnaast wil ik de ruimte een beetje versieren.
Er is al een stapel ontstaan met dingen die ik tijdens de Cultuurnacht wil laten zien.
De eerste letters van de eerste slinger zijn al gereed.
Op het moment dat ik besloot mee te doen aan de Cultuurnacht
zag ik een bericht van de Stichting Handboekbinden dat ze nieuwe
folders hebben laten maken.
Nou daar wilde ik wel een aantal exemplaren van en die zijn
deze week gearriveerd: Boeken, meer dan de inhoud.
Folder van de Stichting Handboekbinden: Boeken meer dan alleen de inhoud!
Een hardliner die vast wil houden aan de tradities van de kerk en een meer moderne leider die terug gaat op de oorspronkelijke boodschap. Theorie of pragmatisme. Wat de werkelijkheid is weten we niet, maar als je uitgaat van voorgaande versimpelde samenvatting dan kun je een modern sprookje vertellen.
Anthony Hopkins en Jonathan Pryce schitteren in een soort van
biografisch drama/komisch sprookje.
De gebeurtenissen waar rond de film is gemaakt hebben plaatsgevonden.
Paus Benedictus XVI of Joseph Aloisius Ratzinger, werd in 2005
gekozen als Paus.
Op 28 februari 2013 treed hij terug.
Paus Franciscus, of Jorge Mario Bergoglio, werd in op 13 maart 2013 Paus.
Veel van de andere gebeurtenissen en de gesprekken tussen de twee
hebben geen feitelijke grond.
Maar vanuit de tegenstelling tussen een traditionalist en pragmatist
zou het zo gelopen kunnen hebben.
We zullen het wel nooit weten.
Maar het levert wel een leuke film op.
****
Op 13 mei 2006 schreef ik voor het eerst over een
etentje bij Girasole in Breda.
Gisteravond hebben we er voor het laatst bij Bianca en
Antonello gegeten.
Ze stoppen met het restaurant na vandaag.
We hopen dat dit voor hen de juiste beslissing is en
wij zien uit naar de kookkunsten en de bediening van de opvolgers.
Het kaartje van het restaurant Girasole in 2006.
Aan het Lago de Atitlan is Panajachel de plaats die
het eenvoudigst te bereiken is.
Maar er liggen nog meer plaatsen.
Drie er van bezoeken we op Eerste Kerstdag 2018:
San Juan La Laguna, San Pedro La Laguna en Santiago Atitlan.
In die volgorde bezoeken de plaatsen met een boot.
De eerste foto’s hebben geen toelichting nodig.
Het is er zo mooi….
Het plaatsje leeft voor een groot deel van het toerisme. Vooral koffie en het schilderen spelen daarbij een grote rol. Toen wij er waren was het rustig. Maar deze muurschildering is een soort van visitekaartje van een van de schilders/bedrijfjes. Het perspectief in het werk is altijd dat van een vogel die loodrecht boven de voorstelling zweeft.
Het dorp ligt op de glooiende vulkaanuitlopers.
Dit is de kerk waar, toen we aan kwamen lopen, net een dienst begon.
Een milieuvriendelijke kerstboom?
De winkel op de hoek is een soort van ijzerhandel. Onderdeel van een keten. Maar de naam: Eben Ezer. Okay, twee woorden, dus niet helemaal hetzelfde als de voornaam van Scrooge in ‘A Christmas Carol’, maar dichtbij genoeg als je op 25 december, ver van huis, ergens over straat loopt, om op te vallen.
Veel huizen hadden mooie muurschilderingen.
De Goede Herder.
San Juan La Laguna.
Soms prachtige gevels. Met het schrift van de Maya’s.
Maar ook een bezorgchinees met weer andere stereotype beelden.
Tijd om verder te gaan.
Onderweg terug naar de boot zagen we dus deze Mona Lisa. Ik vermoed dat ze er nog steeds hangt.
De boot ligt er nog.
De losse letters van ‘prettige feestdagen’ zijn een soort van theaterdecor geworden met behulp van de doos waarin de kerststol zat die ik vorige week kocht.
Intussen is de glazen kerstster al een paar keer veranderd. Nu is de ster grijs met kleine boekselen sterren er op en bevestigd op een paarse achtergrond.