Eten – bier – jazz

Sommige zogenaamde ‘tradities’ zijn gewoontes
die door mensen te lang worden aangehouden.
Maar deze traditie: een jazzmenu gaan genieten in
Café de Beyerd, geïnspireerd door Han Hidalgo,
is een topper.

Afgelopen zondag was ik dan ook te vinden in
Restaurant de Beyerd (er is ook een Brouwerij met
dezelfde naam).
Op het menu gerechten die gebaseerd zijn op titels
of sfeerbeelden van jazzmuziek.
Han Hidalgo was zelf aanwezig als gastheer.

Van hem kreeg ik het prachtig uitgevoerde boek:
Bierbeleving van A tot Z,
dat hij schreef samen met M. Therese.

MThereseHHidalgoBierbelevingVanATotZ

Het boek geeft een overzicht van belevenissen, kennissen, brouwerijen, bieren en gerechten met bier die de schrijvers in hun loopbaan zijn tegengekomen.


Breda – Nassaustad

Gedurende een hele lange periode in de geschiedenis
van Breda is er al een band met de Nassaus.

Vrij naar Erfgoedweb:

Vanaf de vroege twaalfde eeuw was Breda een machtsbasis voor een reeks adellijke families uit Vlaanderen en Brabant. Breda was strategisch gelegen tussen Holland enerzijds en Brabant en Vlaanderen anderzijds, het lag aan bevaarbaar water én op de grens van het hoge en lage land.
In de veertiende eeuw ontstonden problemen bij de erfopvolging en werd hertog Jan van Brabant heer van Breda. Deze beleende Breda later aan de invloedrijke Willem van Duivenvoorde. Met deze erfenis als voorschot stelde Van Duivenvoorde zijn neef Jan II van Polanen in staat om het land van Breda te kopen van de hertog. Diens zoon was Jan III van Polanen.

De Nassaus

Engelbrecht van Nassau werd heer van Breda door zijn huwelijk op 1 augustus 1403 met de erfdochter van Jan III, Johanna van Polanen. Engelbrecht I van Nassau-Dillenburg was geboren op de Dillenburg.

Dat vieren we ieder jaar met een Nassaudag.
Dit jaar op 6 juni.

IMG_8116BredaNassaustad

In de binnenstad van Breda hangen de vlaggen al uit.



Sylvia Thijssen / Ab Bol: Creatieve Zondag

Door alle jazzklanten zou je bijna vergeten
dat het afgelopen weekend ook een van de Culturele Zondagen was.
Dit evenement is de opvolger voor de Cultuurnacht.
In de FutureDome deden twee ateliers mee.
Een van die Ateliers bezocht ik, dat van Sylvia Thijssen.

Ik was blij verrast door de gast van Sylvia: Ab Bol.
Hij ontwikkeld over de jaren een Consilium Humanum, een serie werken
die proberen structuur te geven aan het verschijnsel ‘mens’.
Of ‘Taxonomie en de classificatie van de mens’ zoals de kunstenaar
het zelf omschrijft.

Ik kocht een publicatie en maakte een paar foto’s.
Natuurlijk, zou ik bijna zeggen.

IMG_8107AbBolConsiliumHumanumHomoMens

Ab Bol, Mens.


IMG_8101AbBolConsiliumHumanumConstantia

Ab Bol, Constantia. De ‘schuiven’ links en rechts breng ik hieronder nog even in beeld.


IMG_8102AbBolConsiliumHumanumMigration

Migration.


IMG_8103AbBolConsiliumHumanumOccupation

Occupation. Waarom er geschakeld wordt tussen Latijn en Engels (en op de website en documentatie ook nog naar het Nederlands), is me onduidelijk. Naar mijn gevoel geeft dat een onnodig, onrustig beeld.


IMG_8104AbBolConsiliumHumanumSolitudo

Solitudo.


IMG_8105AbBolConsiliumHumanumAspicio

Aspicio. Toen ik dit werk zag vielen meteen de deurtjes op. Die zijn heel anders dan de schuifjes of luiken bij de andere werken.


IMG_8106AbBolConsiliumHumanumIra

Ab Bol, Ira.


Er was weinig tijd en heb niet lang stilgestaan
bij het werk van Sylvia Thijssen. Mijn fout.
Maar redelijk impulsief maakte ik twee foto’s:

IMG_8108SylviaThissen

Sylvia Thijssen.


IMG_8109SylviaThijssen

Erg mooi, helaas hing er een lamp voor. Sylvia Thijssen.


Jazz Festival opruimen

Gisteravond was men al druk in de weer met het opruimen
van dranghekken in het centrum van de stad.
Maar de Grote Markt van Breda was ook vanochtend het
toneel van opruimactiviteiten.
Daar kwam veel, heel veel zwaar verkeer bij kijken en
die waren niet electrisch aangedreven.

IMG_8110BredaGroteMarktOpruimenJazzFestival

Breda, Grote Markt.


IMG_8111BredaGroteMarktOpruimenPodiaJazzFestival

Dit podium dat voor het Stadhuis stond, was al bijna weg.


IMG_8112BredaGroteMarktZwaarVerkeerVoorOpruimenJazzFestival

Dit soort vrachtwagens kom je liever niet tegen in de binnenstad.


IMG_8113BredaGroteMarktOpruimenPodiaJazzFestival

Ook het podium van Grote Markt-Zuid moest er aan geloven.


IMG_8114BredaGroteMarktOpruimenJazzFestival

Draai je om en er waren al weer nieuwe vrachtauto’s of vorkheftrucks.


IMG_8115BredaKasteelpleinOpruimenJazzFestival

De EHBO-voorziening was al helemaal weg en de overige opslag nam snel af op het Kasteelplein. Grote kans dat nu in Breda niet meer te zien is dat afgelopen weekend er een stad vol jazz was.


Niet naar luisteren dus

Ultra-rechts krijgt toch al veel te veel aandacht.
Laten we deze CD van Van Morrison dus maar overslaan.
Het AD deelt min-of-meer de mening:

VanMorrisonWhatsItGonaTakeAlexanderVanEenennaamKopVanMorrisonWhatsItGonaTakeAlexanderVanEenennaamTxt

Artikeltje van Alexander van Eenennaam in het AD. Hij maakt zich er mee af dat de teksten onschuldig zijn omdat je ook net kunt doen alsof je ze niet hoort. Daar ben ik het mee oneens.


Foundations of black

‘Foundations of black’ zijn eigenlijk uitprobeersels.
Mooie uitprobeersels dat moet gezegd worden.
Maar ze vormen de aanloop naar een werk dat te zien is in Breda.

Helaas zijn de probeersels spannender en mooier dan het eindproduct:
Guernica de la ecologia.
Laat ik het netjes zeggen: de naam van het werk is niet zo geslaagd en het
werk zelf is mooi maar verbeeld nauwelijks ‘het einde van de
ecologie zoals wij dat kennen’.

Maar oordeel zelf (het liefst door zelf te gaan kijken natuurlijk.

IMG_8095ClaudyJongstraFoundationsOfBlack2019DrentseHeidewolMerinoWolMohairRuweZijdeOrganzaZijdeTxt

Foundations of black, de toelichting.


Het werk bestaat uit 6 ‘doeken’.
Ze paste niet per drie helemaal op een foto,
maar zo werden ze wel een soort van drieluiken.

IMG_8093ClaudyJongstraFoundationsOfBlack2019DrentseHeidewolMerinoWolMohairRuweZijdeOrganzaZijdeIMG_8094ClaudyJongstraFoundationsOfBlack2019DrentseHeidewolMerinoWolMohairRuweZijdeOrganzaZijde


Dan het werk waar het om begonnen is:

IMG_8092ClaudyJongstraGuernicaDeLaEcologia2021DrentseHeidewolMerinowolRuweZijdeTule

Claudy Jongstra, Guernica de la ecologia, 2021. Het bestaat uit: Drentse heidewol, Merino wol, Ruwe zijde, Tule. Te zien in de Grote Kerk van Breda.


IMG_8090ClaudyJongstraGuernicaDeLaEcologia2021DrentseHeidewolMerinowolRuweZijdeTuleTxt


Jazz festival

IMG_8077BredaJazzfestivalDonderdagReigerstraat

Afgelopen donderdag is de binnenstad van Breda weer overgenomen door het Jazz festival. Deze foto maakte ik rond 19:00 uur en de zon ging al af en toe even weg. Het is ook mijn eerste blogbericht dat ik helemaal maak met mijn nieuwe laptop/tablet inclusief een cloudoplossing en de meest recente versie van de fotobewerkingssoftware. Dat kan nu allemaal vanuit de luie stoel. Breda, Reigerstraat.


IMG_8078BredaJazzfestivalDonderdag

Wellicht is deze kraam op de verkeerde plaats gaan staan?


IMG_8079BredaJazzfestivalDonderdagSpanjaardsgat

Het Jazz festival is vandaag meer een horecafestival dan een muziekfestival. Dit is het Spanjaardsgat. Er is veel muziek te horen die niets met jazz te maken heeft. Alleen hier en daar nog ‘Oude stijl jazz’ en dan wordt daar heel vaak de eenvoudigste muziekkeuze gemaakt (Hello Dolly). Maar het is er gezellig en druk. Het weer is okay.


IMG_8080BredaJazzfestivalVrijdagochtendReigerstraat

Het voordeel van in de binnenstad wonen is dat je er ook zo vroeg bij kunt zijn dat het nog erg rustig is. Dit is dezelfde Reigerstraat maar nu met zon en zonder de jazzliefhebbers.


IMG_8081BredaJazzfestivalVrijdagochtendGroteMarkt

Op de Grote Markt was er gisteren geen weekmarkt. Ik ga zo dadelijk nog even het festival bezoeken.


Kara Walker, bij wijze van intro

DSC03693KaraWalkerABlackHoleIsEverythingAStarLongsToBe

Kara Walker, A Black Hole Is Everything a Star Longs to Be, is te zien in De Pont in Tilburg. Daar ging ik vorige week kijken. ‘bij wijze van intro’ suggereert dat ik snap wat ik gezien heb maar dat is niet de boodschap van de titel. Het is de introductie op mijn avontuur….


De tentoonstelling,
A Black Hole Is Everything a Star Longs to Be,
is georganiseerd door Kunstmuseum Basel,
in samenwerking met Schirn Kunsthalle Frankfurt
en De Pont museum, Tilburg.

Bij de tentoonstelling verschijnt een catalogus:
‘Kara Walker – A Black Hole Is Everything a Star Longs to Be,
Drawings 1992–2020′,
maar die heb ik in de museumwinkel niet gezien.
Dus voor mijn berichten kan ik daar nu niet op terugvallen.

Mijn foto’s hebben minder licht dan in andere situaties
maar dat heeft te maken met de belichting van de tentoonstelling
die waarschijnlijk die is aangepast omdat de werken
van Kara Walker bijna altijd op papier gemaakt zijn.
Papier is vaak gevoelig voor licht.
Net als in veel andere tentoonstellingruimtes zorgt het licht
voor veel spiegeling. Helaas niet alleen voor als je foto’s maakt.

Het is niet eenvoudig om de naam van het werk vast te stellen.
Deze tentoonstelling toont werk uit haar archief dat niet bedoeld
is als ‘eindproduct’, als tentoonbaar werk.
Daarom zie je vaak werk in vitrines liggen die wel bij elkaar horen
maar niet persé een naam hebben.

Ik heb ze wel een naam gegeven maar dat is alleen om ze terug
te kunnen vinden, voor privégebruik dus.
Daarnaast bestaan sommige werken uit een groter aantal
schilderingen of tekeningen op losse bladen papier.
Dat is moeilijk om hier te laten zien, maar belangrijker,
moeilijker om als één geheel te interpreteren.
Daar waar mogelijk hanteer ik de naam van het werk zoals
dat op de tentoonstelling vermeld staat.
Dat zal best wel eens fout gegaan zijn.

DSC03692KaraWalkerABlackHoleIsEverythingAStarLongsToBe

Kara Walker, dus.


DSC03694KaraWalkerIWasBornAManFebMarch2000 Overview

Dit is een deel van een vitrine. Je ziet kaarten met getypte tekst, geschreven tekst, teksten en schilderingen met verschillende technieken, soms met kleur. Wat zag ik zoal?


Getypt:

I was born a man
and became a woman quite by accident. When
I realized I had the biology for it.
this is not i

Handgeschreven:

……..Always attempting
………to
……fill these
….huge blank
..moments
..with an
….external
……form of
……..love.

Becomes so
impossible…

De puntjes in het stuk handgeschreven tekst zijn van mij.
Ik kan niet snel de tekst zo positioneren zoals de tekst
op papier staat met WordPress.

Verder daar waar een vrouw en een man staan afgebeeld
op één tekening is er geweld.

DSC03694KaraWalkerIWasBornAManFebMarch2000 DetailISelfportretAsA19thCBlackMam

Een van de tekeningen van het overzicht uit de vitrine. Er staat bij: ‘Self portrait as a 19th century black man’, February 2020.


DSC03694KaraWalkerIWasBornAManFebMarch2000 DetailII


DSC03695KaraWalkerPaperCut

Kara Walker maakt gebruik van de kniptechniek. Dat doet ze voor werk op papier maar ook in de vorm van film. Ze maakt de films op een manier die doet denken aan Wajang (vorm van poppenspel, waarin gebruik wordt gemaakt van schaduw- of lichteffecten). Dit is overigens niet een man die iets aanreikt aan een vrouw. De uiteindelijke afbeelding is veel complexer.


DSC03696KaraWalkerTimeToMakeDrawings

Vlak onder de papierknipsels liggen tekeningen en schilderingen en een kaartje. Hier toon ik twee tekeningen en het kaartje met getypte tekst.


Time to make drawings Time to draw.
love me.

make love to me. sex me up, loverboy.

DSC03697KaraWalkerFilmStill

Dit zijn een paar film stills om de knipseltechniek te zien in een film.


DSC03698KaraWalkerFilmStillDSC03699KaraWalkerFilmStill

Kara Walker schuwt het gebruik van stereotypen niet in haar werk.


DSC03701KaraWalkerGeorgiaCrackers

Deze tekening van een hoofd ligt naast een verpakking van koekjes. Die koekjes zijn te vergelijken met onze negerzoenen (denk ik).


DSC03700KaraWalkerGeorgiaCrackers

Georgia Crackers.


De tekst op de doos:

Georgia Crackers, a Southern Traditional Taste to be used in
snacks, soups, hors d’oeuvres, dips and all occasions that call for
a truly “Crackin’ Good Cracker”.

Hoe de koekjes smaken weet ik niet maar ik kan me voorstellen
dat mensen de tekst smakeloos vinden.

DSC03702KaraWalker

De eerdere knipsel is een voorbereiding van een werk waarvan op een van de afbeeldingen dit te zien is. De hand van de man verdwijnt achter in de vrouw om via haar mond een hart aan zich zelf aan te bieden.


Genoeg om over na te denken, lijkt me.

Kara Walker

Daar waar Aelbert Cuyp een echte people pleaser is
kun je dat van Kara Walker niet zeggen.
Dat heeft in de eerste plaats te maken met de onderwerpen
waar over ze haar werken maakt.

Een willekeurige beschrijving zegt het als volgt:

In her diverse practice, Kara Walker riffs on contemporary and historical mythologies of race, gender, sexuality, slavery, and violence.

Deze tekst las ik hier.
De tekst is opgesteld in het opgeklopte marketing taaltje
dat de kunstwereld gebruikt om interessant te klinken en
niet direct iedereen tegen de schenen te schoppen.

Het werk van Kara Walker gaat naar mijn gevoel minder over
‘hedendaagse en historische mythes over ras, gender, seksualiteit,
slavernij en geweld’ maar meer over rassendiscriminatie,
discriminatie van vrouwen, seksueel misbruik, slavernij en
het geweld dat onlosmakend is verbonden deze praktijken.

Dat maakt dat een bezoek aan een tentoonstelling van haar werk
niet een blij, zorgeloos evenement is.
Het is indrukwekkend, verwarrend, vermoeiend, inspirerend maar
roept tegelijk veel vragen op, zet aan tot nadenken, zet aan
tot het opzoeken van informatie, enz.
Kortom: het is hard werken.

Als een soort snuffelstage een kleine introductie.

IMG_8071KaraWalkerDePont

Afgelopen zaterdag bezocht in de tentoonstelling: ‘A Black Hole Is Everything a Star Longs to Be’ (een zwart gat is alles waar een ster naar verlangd om te zijn). Let op: bij Kara Walker is wat je ziet meestal niet wat de boodschap is. Ga op zoek naar de donkere humor, het cynisme, de rang te onthullen, te schokken, te verbazen.


Op de tentoonstelling kocht ik een boek.
Volgens mij was het boek dat verschijnt bij de tentoonstelling
niet voor handen. ‘Book of Hours’ was dat wel.
De term Book of Hours kennen we als getijdenboek.
De soort boeken waarin voornamelijk religieuze teksten staan,
geordend aan de hand van de gebeurtenissen van het kerkelijk jaar.
Bedoeld voor privégebruik, een bron van inspiratie en devotie
voor de lezer. Een genre dat in de middeleeuwen ontstond.

In het ‘Book of Hours’ staan geen teksten, alleen werken van
de kunstenares. Er is een indeling in het boek maar die
moet ik nog eens goed doornemen.
Het boek is mooi uitgevoerd en er is een soort van inlegposter.

IMG_8073KaraWalkerBookOfHours3AMVision2020

3 AM Vision. Is de afbeelding verticaal bedoeld, of horizontaal. Er is iets met de knot in haar haar en dan die handen.


De afbeelding staat ook in het boek. Dat beantwoordt de
eerste vragen:

IMG_8074KaraWalkerBookOfHours3AMVision2020

Zo kijk je naar de afbeelding en ‘de knot’ in het haar is een hoofd. Een hoofd om je goofd op te laten rusten.


Nog even naar het internet:

Kara Walker’s 3am Vision is a cut-paper work that references the Kunstmuseum Basel’s Body of the Dead Christ in the Tomb, by Hans Holbein the Younger. Unlike Holbein’s representation of Christ, Walker’s figure is not dead, but is raised slightly from her supine position, propped up at the neck by a disembodied head—a literal head rest, supporting the body of another.

Binnenkort gaat ons avontuur hier verder.

Schilder uit Dordrecht

Los van de manier waarop de tentoonstelling in elkaar is
gezet blijft Aelbert Cuyp een schilder die de moeite waard
is om te bekijken. Dus laten we eens een begin maken
met zijn verhaal en zijn omgeving.

DSC03617SchilderUitDordrecht

Het schilderen heeft hij van zijn vader, Jacob Gerritsz Cuyp. Die schilderde portretten en dat kon Aelbert ook maar hij kon meerdere genres aan: vee, bijbelse taferelen, ijsplezier, landschappen en interieurs.


DSC03612ReinierVanPersijnNaarJacobCuypTweeOssenSerieDiversaAnimaliaQuadrupedia1641

Al vroeg waren er volgelingen van hem en/of zijn familie. Hier het voorbeeld door Reinier van Persijn. Naar Jacob Cuyp: Twee ossen uit de Serie Diversa Animalia Quadrupedia, 1641.


DSC03615AelbertCuypDeBekeringVanSaulusCa16451646OlieverfOpPaneel

Bijbels voorbeeld. Aelbert Cuyp, De bekering van Saulus, circa 1645 – -1646. Olieverf op paneel.

DSC03614AelbertCuypDeBekeringVanSaulusCa16451646OlieverfOpPaneelDetailDecorstuk

Detail.

DSC03616AelbertCuypDeBekeringVanSaulusCa16451646OlieverfOpPaneelTXT


DSC03621AelbertCuypDeDoopVanDeKamerlingCa1655

Nog een voorbeeld. Aelbert Cuyp, De doop van de kamerling. Circa 1655.

DSC03622AelbertCuypDeDoopVanDeKamerlingCa1655TXT


DSC03623AelbertCuypIJsgezichtBijDeRuïneVanHuisTeMerwedeCa1655OlieverfOpPaneel

Aelbert Cuyp, IJsgezicht bij de ruïne van Huis te Merwede. Circa 1655. Olieverf op paneel.

DSC03624AelbertCuypIJsgezichtBijDeRuïneVanHuisTeMerwedeCa1655OlieverfOpPaneelTXT


Vandaag luister ik naar….

VanMorrisonWhat'sItGonnaTakeLang

Van Morrison met een oproep om in actie te komen. Hij vraagt zich af: ‘What’s it gonna take for you to wake up?’. De poppenspeler op het album en de tittels van de nummers spreken voor zich.


VanMorrisonWhat'sItGonnaTake

Maar het is me nog niet gelijk duidelijk welke nieuwsberichten hij ‘fake news’ noemt. Maar sommige zinnen wijzen volgens mij de verkeerde kant op: vrijheid zonder verantwoordelijkheid is volgens mij geen vrijheid.


Soep van de week

IMG_8060TomatenGroenteSoepMetBal

De meeste ingrediënten liggen weer mooi op rij. Wat je nog mist is een sjalot, een beetje sambal en spaghetti bij wijze van vermicelli. Daarnaast rundergehakt, een restje geraspte kaas en panko voor de balletjes.


IMG_8061TomatenGroenteSoepMetBal

Zo ziet er dat dan uit als ik dat eet.