We lopen verder in Londen

Posted on 20 september 2018 by Argusvlinder

We zijn een beetje van de wandelroute afgeweken. Geeft niks, moet kunnen. Zo kwamen we op Travalgar Square terecht. Op de hoek met St. Martin-in-the-Fields.

Midden op het plein staat Admiraal Nelson op zijn kolom.

Net voor een concert in de St. Martin-in-the-Fields kerk er nog even binnen gelopen. Dan zie je deze prachtige vondst: een soort glas-in-lood raam met daarin het kruis.

Het interieur van de kerk.

Toen heb ik een bezoek gebracht aan de National Gallery. Een indrukwekkend museum met prachtige werken. Daar kom ik in een volgende blog post nog even op terug.

Leeuwen omringen Nelson.

Als protest tegen de vernietiging van oudheden door IS staat dit tijdelijke beeld hier op Travalgar Square.

Tijd voor de National Gallery.

Herfstboeket

Posted on 19 september 2018 by Argusvlinder

In plaats van vanmiddag te werken aan de Dada-dichtbundel
heb ik een aantal bladeren die ik vorige herfst verzameld had,
vandaag geverfd met ecoline.
Het idee is om met de bladeren een soort van boeket te maken.

De eerste foto’s zijn foto’s van individuele bladeren. De beschildering is ergens ‘work in progress’.

Dit is een eerste schikking van het boeket. De bladeren waren nog niet allemaal droog daarom heb ik het weer uit elkaar gehaald maar dit is een beetje het idee.

Bracke kip op BredaPhoto

Posted on 19 september 2018 by Argusvlinder

Afgelopen zondag was het prachtig weer en druk op
de locaties van BredaPhoto die ik bezocht.
De vele foto’s, video’s en installaties leverde weer
foto’s op en dorst die je kon lessen met Bracke kip
van brouwerij Ramses uit Breda.

Gelukkig zaten de zwakkere broeders aan het begin. In de voormalige kazerne en huis van het Breda’s Museum veel installaties en korte video’s. Natuurlijk het is het meer experimentele werk maar er waren ook veel pretenties die niet waargemaakt werden. Lennert Deprettere met zijn The gypermediated selfie construction. Jammer. Volgende keer beter. De installatie is misschien nog leuk bedacht maar een discussie over de gevaren van social media….. Nee dat zat er niet in.

Van wie ‘Into the merge’ is. Ik heb het niet mee geprobeerd op te zoeken.

Het kan ook anders: Minghui Zheng, Rent a partner (Huur een partner, een video met een gesprek over relaties). Sterk.
Even if I did not have a flat or a car / Ool al had ik geen appartement en een auto. Geld, positie, liefde. relatie.

Grappig. Heel goed gevonden van de nieuwe fotograaf des vaderlands: Jan Dirk van der Burg, Wethouders van middelgrote gemeenten met stekelhaar. Dit was maar een van de goede vondsten.

Een hoogtepunt vond ik de serie foto’s en documenten van Mathieu Asselin: Monsanto, A photographic investigation, 2018. een journalistieke rapportage door foto’s over Monsanto. een chemisch en zadenbedrijf dat grip krijgt op de landbouw wereldwijd en daarbij alle middelen inzet die het ter beschikking heeft. Heel indringend.

De loopbrug bij het Chassé. Het levert goede plaatjes op maar de foto’s zie je toch het best als je om de brug heen loopt.

Dit is een voorbeeld van een serie foto’s op de loopbrug: Shadi Ghadirian.

In Club Solo was werk te zien van Karel Doing. Deze fotograaf experimenteert onder andere met de chemie die bij fotograferen een rol kan spelen. Hier door bloemen op een film te leggen en te zien wat er dan gebeurt. Vervolgens is de film uitvergroot. Mooi werk.

Toen ging ik naar de Koepel in Breda, nu FutureDome genaamd.
Deze voormalige gevangenis wordt nu voor andere doelen gebruikt
zoals tijdens BredaPhoto als tentoonstellingsruimte.

Het centrale werk is een soort videocollage van Geert van Kesteren met de naam The Believers, 2018.

In deze foto’s verdringt soms De Koepel, het gebouw, de installatie
en dan weer andersom. Soms steekt de geschiedenis zijn kop op.

Een zonsopkomst.

Een meerluik. Je ziet steeds nieuwe dingen. De film kun je gemakkelijk meerdere keren zien.

De achterkant van het werk van Geert van Kesteren.

De computers zijn er maar druk mee.

Een deel van de vloer van De Koepel is van glas. Er zitten ruimtes onder waarvan de functie mij niet duidelijk is.

Dat glas helpt de fotograaf weer.

Nog meer denkkracht.

Hoe zat dat ook al weer met de Drie van Breda, de oorlogsmisdadigers die hier gevangen zeten. Willy Lages, Joseph Kotälla, Franz Fischer, Ferdinand aus der Fünten.

De gevangenispoort aan de binnenkant.

Vanaf de FutureDome ben ik naar de Belcrum gegaan, naar de
oude fabriek van machinebedrijf Backer & Rueb.
Een prachtig ruw gebouw voor een fototentoonstelling.

Dit is werk van Masamichi Kagaya, Glove, 2012. Een van een serie foto’s gemaakt in Fukushima in Japan. De onderste foto is een ‘reguliere’ foto van het onderwerp. De bovenste foto toont de radioactiviteit die in het voorwerp is achtergebleven als een geheimzinnige glans. Als je alleen de bovenste foto zou zien denk je dit is de handschoen van Michael Jackson.

Keyezua, Floating Nightmares (zwevende nachtmerries).

Grendel van Backer & Rueb.

Het laatste adres waar ik foto’s zag was: Puijfelik. Dit is de naam van een familie van (vroeger) handelaren in oud papier (Van Puijfelik Recycling: http://www.vanpuijfelikrecycling.nl/). Ik ken ze uit mijn jeugd. Een groot aantal jaren hadden zij in dit deel van de stad hun papierverzamelpunt.

Ook een geweldige omgeving voor zo’n fototentoonstelling.

Christoph Krause & Cyrano Bentlage, Strange Entity.

Dit is de Bracke kip van brouwerij Ramses die je kon/kunt? drinken op de locatie Puijfelik.

Het was een plezierige middag.
Zo zwervend door Breda, van de ene naar de volgende bijzondere
locatie en dit is nog maar een deel van de manifestatie.

Alan Kitching in Amsterdam

Posted on 16 september 2018 by Argusvlinder

De Grafische Werkplaats Amsterdam heeft dit najaar een serie
presentaties en workshops onder de naam: ‘Resist the Mac’.
De titel vind ik goed gevonden.
De Apple machine is natuurlijk hét gereedschap van de
moderne grafisch ontwerper.
Maar met al die techniek dreigt het oude ambacht van handzetten
en met de hand de drukpers bedienen te verdwijnen.
Alan Kitching is een Engelse ontwerper en drukker met
een eigen werkplaats die zijn brood verdient met het met
de hand ontwerpen en maken van zijn werk.
Een aantal jaren geleden verscheen er met en over hem een boek
waarvan ik een exemplaar kocht.
Afgelopen vrijdag kon ik zijn presentatie bijwonen.

Mijn exemplaar kwam in deze doos met op de buitenkant werk van Alan Kitching. Dit is de voorkant van de doos.

Dit is de achterkant met een soort letterproef.

Dit is het boek met een speciale ‘Dust jacket’, stofomslag. Alan Kitching A life in Letterpress. Zijn naam is op zijn karakteristieke manier gezet en gedrukt.

Als je de omslag eraf haalt zie je het boek met een heel stevige band.

Dit is een foto uit het boek. Het woord ‘Fire’, vuur is op de typische manier van Alan Kitching gecomponeerd. De omgekeerde ‘R’ in rood en geel is een illustratie van het begrip vuur.

Hier zie je de speciale omslag helemaal opengevouwen. Het boek staat bij mij in de boekenkast met doos en omslag, helemaal compleet.

Terug naar vrijdagavond. Rond 19:00 uur was ik bij Grafische Werkplaats Amsterdam. Een hele mooie werkplaats.

Je ziet hier een aantal persen opgesteld. Achter in de werkplaats zijn de loden en houten letters te vinden. Vooral die laatste, daar ben ik erg jaloers op.

Dit is de plaats voor de presentatie.

Toen ik deze foto maakte, wist ik niet dat ik zelf, later op de avond, de kans zou krijgen, om mijn eigen Alan Kitching-poster te maken.

De coördinator gaf een korte inleiding. Haar naam weet ik niet meer maar op de site staat dat de coördinatie ligt bij Corine Elemans.

Alan Kitching vertelde bevlogen over zijn werk.

Gisteren heb ik de poster die ik maakte, in mijn werkplaats opgehangen.

Dit is de poster: Alan Kitching talks letterpress. Als de werkplaats dichter bij huis was zou ik bijvoorbeeld zeker naar de presentatie of de workshop gaan van Herman van Bostelen // Gorilla half november. Zoek op internet maar even naar ‘Resist the mac’.

Jacky O in tranen

Posted on 16 september 2018 by Argusvlinder

Foto verslag van een deel van een wandeling door Londen.

Deze pub met tuin heet The Eagle. Daar was het goed toeven maar op deze ochtend was get vooral een foto-object.

Zomaar een straatje in de buurt met daarin dit voormalige magazijn van ‘John Redman Ltd & British Empire Pipe Co’. Achteraf bleek dat het restaurant van Jamie Oliver ‘Fifteen’ er naast ligt (te duur).

Deze huilende Jacky Kennedy/Onassis kun je in dezelfde straat vinden. De tranen lopen door tot op het trottoir.

Zo heurt het eigenlijk. Een prachtige etalage met daarin paspoppen die het gereedschap en het materiaal van een kleermaker bij zich dragen. Zoals de schaar.

Bij de Royal Ballet School zie je deze prachtige loopbrug tussen de school en het Royal Opera House. WilkinsonEyre is de naam van het bureau dat de brug ontworden heeft en de brug heet: ‘The Bridge of Aspiration’.

De oude pubs zoals deze ‘The white lion’ (de witte leeuw) zijn prachtig om te zien.

Covent Garden, denk aan My fair lady. Het toneelstuk heette Pygmalion (1912) en is geschreven door George Bernard Shaw. Ik ken het vooral van de verfilming met Audrey Hepburn als Eliza Doolittle en Rex Harrison als professor Higgins.

Het beeld bovenop de bloemen-, groente en fruit markt Covent garden.

Met rekwisieten wordt de sfeer van toen opgeroepen.

Dit is het pand waar in Charles Dickens in de periode 1859 – 1870 woonde en zijn tijdschrift ‘All the year round’ maakte. Wellington Street.

This building housed the offices of Charles Dickens’ magazine ‘All the year round’ and his private apartments 1859 – 1870.

Veel boeken van Dickens verschenen als feuilleton.
Dat kun je nog steeds goed merken als je ze leest.
In ‘All the year round’ verschenen zo:
A Tale of Two Cities (juni 1859 tot december 1859)
Great Expectations (1 december 1860 tot augustus 1861)
The Uncommercial Traveller (28 januari 1860 tot 13 oktober 1860,
plus 1863–65 en 1868–69)

Royal Opera.

Timpaan boven de deur van de voormalige Bow Street Magistrate’s Court.

De winkeltjes zijn er heel leuk, zoals hier in Neals Yard, een klein pleintje. Neem wel een credit card met heel hoog saldo mee!

Een tekening van Bambi. Lady Diana als Mary Poppins, op hoge hakken en met een tas van Harrods die tegen twee kinderen zegt: you can be as naughty as you want, just don’t get caught (je kunt zo ondeugend zijn als je wilt, je moet alleen niet betrapt worden).

De architect van dit monster is Frank Matcham. Dit ‘London Coliseum Theatre of Varieties’ is een overdadig theater dat vandaag de dag een operahuis is.

‘Are you inspired’ door Nathan Bowen. Een street artist op de afzetting bij een verbouwing vlak bij St. Martin-in-the-Field. De kerk op de hoek bij Travalgar Square.

Tot zover dit eerste stuk van de wandeling.

Dadadicht: Ezeloor

Posted on 16 september 2018 by Argusvlinder

Gisteren weer even kunnen werken aan de dada dichtbundel.
Toeval speelt daarbij een grote rol.
Zo heb ik gisteren stukken afvalpapier verwerkt tot
een afbeeldingen waarbij ik gebruik maak van toevallige
lijnen in de restanten papier die ik gebruikt heb bij het
spatten en rollen om bepaalde gebieden van de pagina
waar ik op dat moment mee bezig ben af te schermen.
Die toevallige lijnen laat ik dan op elkaar aansluiten.

Ik ben begonnen het spatwerk voor te bereiden voor de tekst ‘Dada’.

De vorm die ik gesneden heb uit bruin papier dekt niet de hele pagina af. Daarom gebruik ik resten van ander papier om de pagina helemaal af te dekken zodat alleen daar de ecoline komt waar ik het wil.

Dit is dan bijvoorbeeld zo’n resultaat.

Nog een.

Hier heb ik vormen uit het papier gesneden dat eerder is gebruikt om bij spatten het onderliggende papier te beschermen. Deze vormen die ik uitgesneden heb gebruik ik vervolgens weer om een compositie te maken.

In de compositie ‘Ezeloor’ (bewust foute spelling, de titel moet 7 posities of letters lang zijn) gebruik ik de toevallige lijnen die eerder ontstaan zijn, als leidraad voor de compositie. De uitsnijding van de individuele stukken papier laat ik afhangen van de verfresten op de verschillende papiersoorten.

Dadadicht

Posted on 13 september 2018 by Argusvlinder

Afgelopen woensdag ben ik weer bezig geweest met
nieuwe pagina’s voor de bundel Dada(ge)dicht.
Krantenartikel, woorden uitknippen, husselen in zakje,
dan een voor een er uit halen naargelang de behoefte.
In het geval van een ‘elfje’, 11 woorden: 1 op regel 1,
2 op regel 2, dan 3, dan 4 en op regel 5 één woord.

Het Dadadicht ‘achterneef’ gedrukt.

Hier tegen een achtergrond.

Hier over spatwerk met ecoline en links een afbeelding gemaakt met drukinkt. Gemaakt met de roller en stukken sjabloon.

Nog een pagina.

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk: