Breda, vanochtend. Het leuke is dat er wel een arend op deze foto staat maar dat die niet in de lucht is.
Gideon Kremer in de Nottebohmzaal
In de tentoonstelling was werk van twee kunstenaars te zien.
Gisteren zag je hier het werk van Jeffe De Brabandere.
In dezelfde zaal was een reeks kleinere schilderijen te zien
van Gideon Kremer.
Beide kunstenaars waren onbekend voor mij maar beide waren meer dan interessant.
Gideon Kremer, The Martyrdom, 2022.
Er staat soms veel yekst op de werken. Die teksten zijn niet altijd eenvodig te lezen. Gideon Kremer, The Vision.
De werken van Gideon Kremer baseren zich op de Apocalyps en op een boek: Dat Nieuwe Testament ons Heeren Jesu Christi, Antwerpen, 1538.
Gideon Kremer, The horses and their manes, 27/09/2022.
Gideon Kremer, The Hymn.
Gideon Kremer, Crying woe.
Een werk over boeken en met een interessante detailschets kan ik niet onopgemerkt laten. Gideon Kremer, Eating the Book, 05/11/2022.
Albrecht Dürer, The woman of the Apocalyps and the seven headed dragon, 1498.
Detail met een aantal van de 7 hoofden van de draak.
Gideon Kremer, Fighting the dragon.
Gideon Kremer, Whore.
Ik heb genoten!
Gezicht op de haven
Ik zoek geluk in druk te vinden
Pas geleden schreef ik al over het boekje van Garrelt Verhoeven, Ik zoek geluk in druk te vinden. Nu heb ik het uit en neem min of meer de handschoen op. In het verhaal over het moordlied schrijft de auteur over de liederenbank van het Meertensinstituut. Dan volgt de uitdaging meer te doen met moordliederen.
In dit geval gaat het om letterlijke moordliederen:
liederen over een moord.
Brabant zou daar een naam hoog te houden hebben.
Ik dacht: zouden er moordliederen zijn over Breda.
Van twee liederen vond ik afbeeldingen in de liederenbank.
Een nieuw lied over een moord uit 1871.
Echtelijk drama in Breda. Ik heb geprobeerd de tekst een beetje ‘schoner’ te maken. Hieronder het origineel uit de liederenbank.
Zet’um wir op
Jeffe De Brabandere in de Nottebohmzaal
Met andere deelnemers van de cursus edelsmeden waren we
in Antwerpen. Een van de plaatsen om te bezoeken was de
Wijngaardstraat. Daar zitten meerdere zilver- en goudsmeden.
Toen ik er aankwam herkende ik de straat meteen als de
straat met al die goede restaurants die loopt naar het
Hendrik Conscience-plein.
Daar vind je de Sint Carolus Borromeuskerk en Erfgoedbibliotheek
Hendrik Conscience.
Als ik daar kom bezoek ik graag de bibliotheek met de
prachtige Nottebohmzaal.
Deze keer was er werk te zien van twee kundtenaars in het
kader van een tentoonstelling die op meerdere
plaatsen te zien is in Antwerpen: Finis Terrae.
FINIS TERRAE heeft als doel een blik te werpen op onze wereld vandaag.
Daarnaast wil de tentoonstelling eveneens hoop, de veerkracht van de mens, en de kracht van kunst in de verf zetten.
FINIS TERRAE nodigt kunstenaars uit om een werk te tonen dat hun visie op het thema verbeeldt.
Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen jong en oud, man en vrouw, blank en gekleurd of tussen enige kunstdiscipline.
Bewust wordt geopteerd voor levende, Belgische kunstenaars (en kunstenaars die in België resideren).
Het werk in dit bericht is dus van de kunstenaar Jeffe De Brabandere.
De vier werken van kunstenaar Jeffe De Brabandere staat op de as van de bibliotheek opgesteld.
Er staan geen naambordjes bij de vier werken maar een aantl hebben een stuk tekst bij zich als onderdeel van het werk. De titel van die tekst gebruik ik als naam van de werken. Voor mij is dit: Jeffe De Brabandere, Van den Hemel en de Hemelsche Glorie.
Jeffe De Brabandere, Van de Helle.
Jeffe De Brabandere, Van het laetste en algemeyn oordeel.
Ik lees ergens als titel ‘Vierde Ruiter van de Apocalyps’ en weer ergens anders ‘De Ruiter van de Dood, 2022’. U snapt het al, er werd niet veel gelachen met Jeffe De Brabandere, afgelopen vrijdag.
Gered door de gids
In het kader van de cursus edelsmeden bezochten we
Antwerpen. De NS en de NMBS deden hun best door zoveel
mogelijk zand in de raderen te strooien.
Het was onze gids met interessante verhalen de dag redde.
De diamantijk was een beetje kalm, het weer somber.
Een van de vrijf straten in de diamantwijk. 86% van alle ruwe diamanten wereldwijd worden in Antwerpen verhandeld in vier beurzen. Er gaat heel veel geld in om.
De gids had niet alleen een goed verhaal, er waren ook aanschouwelijke voorbeelden.
Naast de Joodse medewerkers is de groep mensen uit India de grootste.
Voor alle camera’s in de diamantwijk was vrijdag maar weinig werk. Hier in de Hoveniersstraat.
Voedselpiramide
Dit is natuurlijk niet allemaal uit één soeppakket. Dit is de inhoud van het soeppakket voor Indiase Wortelsoep aangevuld met de inhoud van een bijpassend verspilzakje. Als bonus zat daar een kleine komkommer in (heerlijk, in stukjes gesneden toegevoegd na het mixen) en een zakje met mix met sesamzaadjes.
Alles bij elkaar, inclusief de kokosmelk en het sap van een limoen, was het veel groente, meer dan anderhalve liter soep.
De mix van sesamzaad.
Heel geslaagd. Door de rode peper pittig maar niet te. Een soep die hier veel op lijkt heb ik eerder al eens bereid en gegeten. Ik denk dat het toen in hun maandblad stond.
De Peerdestal
Weer een kraan
Soort War of the Worlds
Beetje overbodig…
Beeldschoon
Toen ik vanmorgen langs de Halstraat liepaan de
kant van de Houtmarkt zag ik een aanvulling op
het beeld dat er staat.
Op het eerste gezicht leek die aanpassing op een
riem papier (stapel) of een vrije interpretatie
op een boek.
‘T Schrijvertje is een beeld van Hein Koreman. De ingreep is gemaakt door Marieke Vromans.
Er is een heel verhaal te lezen op de website van Beeldschoon. Er zijn twee versies van dit beeld. Een in Breda en een andere in Tilburg. Dit deed me denken aan een vergelijkbare aanpassing die ik al een tijdje zie op de Havermarkt. Dus daar loop ik even langs (na de volgende foto)..
De Troubadour heeft een eigen podium gekregen.
Naam: de Troubadour
Omschrijving: beeld van troubadour
Kunstenares: Annemieke Post – RKD
Afmeting (hxbxd): 105 x 65 x 65 cm
Jaar: 21-6-1964
Materiaal: brons
Sokkel: natuursteen, hoogte ca. 40 cm
Locatie: Havermarkt 12
Lenny Kuhr.
Beelschoon. Leuke website trouwens en dat ik ook het geval bij de website van Marieke Vromans (Stedelijke acupunctuur).
EEN GRIJZE UNIFORME STAD STOMPT ME AF. IK WIL WONEN IN EEN STAD DIE ME VROLIJK MAAKT. EEN STAD DIE ME UITNODIGT OM ANDERS TE KIJKEN, ONTVANKELIJK EN NIEUWSGIERIG TE ZIJN. EEN STAD WAAR IK ME THUIS VOEL. EEN STAD DIE UITDAAGT EEN BIJDRAGE TE LEVEREN WANT EEN FIJNE STAD MAAK JE SAMEN.
Eerder dit jaar toonde in een tuintje rond het beeld van een
hangbuikzwijn in de Veemarktstraat.
Die actie hoort blijkbaar ook bij Beeldschoon.
Klûnen
Vandaag was het weer klûnen in Breda.
Een gebruik dat is voortgekomen uit de recentste
Elfstedentochten waarbij het ijs niet te best was.
Bij veel bruggen moesten de deelnemers van het ijs af,
de oevers op kl^nen (zeg maar ongelukkig lopen op daarvoor
ongeschikte ondergrond met je schaatsen nog aan).
In de variant in Breda zijn de kroegen de stempelplaatsen
en staan op de Grote Markt een aantal bruggen.
Vanochtend rond half tien waren de voorbereidingen nog in volle gang.
Het stadhuis van Kielegat is er gereed voor.
Mevrouw mijn moeder
Mijn blogberichten zijn een beetje onregelmatig.
Vandaar twee foto’s die misschien ook met één
foto af te doen was.
Dit was gisteravond de status van de rug van het boek. Één letter meer geborduurt dan vorige week. Het kost me ongeveer anderhalf uur om zo’n letter ‘M’ in te kapsellen.
Vandaag had ik nog eens anderhalf uur en kon dus de derde ‘M’ afronden. De volgende stap is om de katernen voor te prikken en ze vervolgens aan de rug te bevestigen. Spannend.
Een panfluit van smaken
De zilverdraad even oppakken
Bij een paar lessen zat het gewoon tegen.
Door omstandigheden is mijn blog in een soort van winterslaap.
Maar vandaag heb ik weer kunnen werken aan het maken
van een zetkast voor op een ring.
Waar het eerder tegen zat liep het vandaag goed.
Ik maakte niet veel foto’s maar je bent weer wel bij.
Het solderen is een magisch proces. Ik legde 4 stukjes soldeer aan vier kanten van het ringetje (dat ik vandaag eerst nog even aan elkaar moest maken). Vervolgens werd het geheel verhit en de soldeer smolt en kroop tussen de hele cirkelvorm van de ring en de bodemplaat.
Het kastje moet nog op maar gezaagd worden. Dan kan het vijlen en schuren beginnen maar voor nu wilde ik nog even het steentje passen. Natuurlijk wilde de steen er niet uit maar toen ik begon te zagen zorgde de trillingen er voor dat de steen uit de kast kwam. Na het zagen, vijlen en schuren kan ik het op een ring plaatsen. Als laatste stap ga ik dan de steen er in plaatsen.
Laten we het bouwvakkerstoewijding noemen…
Deze zag ik niet eerder
Mevrouw mijn moeder
Één stapje verder en daarvan maakte ik één foto.
De eerste ‘M’ is gereed nog twee te gaan en kan het
‘criss cross’ binden beginnen.
De letter ‘M’ is één kleur met een achtergrond met een contrasterende kleur. Dat is ook de formule die bij de volgende twee letters wordt gebruikt. Voor de achtergrond heb ik ongeveer anderhalve meter borduurgaren nodig. Het duurt me ongeveer anderhalf uur om de achtergrond te maken.