Het album komt vrijdag pas uit maar op iTunes is het al te bestellen.
Dan worden er al vast 3 nummers gedownload. Dus daar kan ik vanaf nu
al naar luisteren.
Pat Metheny: From this place. Zal deze meestergitarist zelf als een orkaan door de muziek op dit album trekken?
Babi Badalov: I am euromental (2015). Te zien in Club Solo in Breda.
Mijn fascinatie voor kunst komt het meest naar buiten
in mijn aandacht voor kunst waarbij tekst of letters een grote rol spelen.
Daar zoek ik vaak ook mijn inspiratie voor boeken die ik maak.
Zo zag ik onlangs bij Club Solo in Breda werk van Babi Badalov.
Geboren in Azerbeidzjan in 1959, studeert oa in St. Petersburg en
vlucht dan naar West-Europa.
Ik citeer het informatieblad waarin Club Solo zowel Cécile Verwaaijen
als Babi Badalov voorstelt.
Zijn observaties combineert hij met reflecties over actuele geopolitieke problemen die zijn eigen persoonlijke ervaringen weerspiegelen.
Badalov tast de grenzen van de taal af en verkent de beperkingen die ze oplegt. Hij gebruikt vooral linguïstische vondsten.
Op basis van misverstanden door onvoldoende talenkennis maakt hij associaties of haalt hij woorden uit elkaar of verdraait hij ze.
Badalov is ook geïnteresseerd in het manipuleren van betekenis door het visualiseren van taal. Voor hem is schrijven tekenen, en omgekeerd.Letters lopen uit in sierlijke ornamenten.
Hij wil afbeeldingen met letters maken.
De speelwoorden van Badalov gaan ook ergens over: nationalisme, culturele integratie, consumptie, gendergelijkheid, mondialisering,….
De eerstvolgende kerk in de wandeling is wat er overgebleven is van de Iglesia El Carmen met de opvallende kolommen.
Het straatbeeld.
Typische ‘schoorsteentorens’.
Convento de Santa Teresa.
Zo doe je dat dus als de stoep wat smal is.
Dan zie je opeens, aan de rechterkant de Iglesia de nuestra Senora de la Merced.
Terwijl je aan de linkerkant de Arco de Catalina ziet.
Een winkel trok op een leuke manier de aandacht.
De gevel van de Iglesia de nuestra Senora de la Merced. De kerk behoorde bij een klooster en ook die kun je bezoeken.
De verlichting ontneemt een deel van je uitzicht op de witte reliëfs en beelden.
Detail van de kerkdeur.
Op de binnenplaats van het klooster is een grote fontein.
Soms is niet helemaal duidelijk waar je naar kijkt maar levert het toch een interessante foto op.
Versiering aan de basis van de fontein.
Van bovenaf is pas goed te zien hoe groot de fontein is.
Aan de basis van de koepel van de Iglesia de nuestra Senora de la Merced zitten een aantal leuke leeuwen.
De koepel van de Iglesia de nuestra Senora de la Merced.
Op het plein voor de Iglesia de nuestra Senora de la Merced is nog een fontein. Een stuk kleiner. Dit is een detail van de versiering aan het bassin.
Top van de gevel van de Iglesia de nuestra Senora de la Merced.
Altijd leuk: een borstbeeld met een duif op het hoofd.
Bij de Arco de Catalina is het steeds druk.
De verbinding over de straat (de Arco de Catalina) is een restant van een klooster waarbij de nonnen de verbinding gebruikten om ongezien de straat over te steken. In restanten van een kerk in de buurt van deze verbinding staat processiebeelden opgesteld die gebruikt worden in aanloop van Pasen.
De Arco de Catalina met in de verte de koepel van de Iglesia de nuestra Senora de la Merced.
Antigua is een Unesco World Heritage Site.
De wandeling is nog niet af.
Dus er volgt nog meer.
Inderdaad baseerden wij de wandeling losjes op wat de Lonely Planet
hier voor voorstelt.
Dan vooral die musea in landen waar wat minder aandacht en
mogelijkheden zijn voor kunst en cultuur.
Zoals dit eenvoudige maar mooie museum in Antigua.
Antigua Museo de Capuchinas, in het voormalige Kapucijnenklooster en kerk complex. De afbeeldingen en voorwerpen zijn vaak van lang nadat de vulkaanuitbarsting/aardbeving de stad verwoestte. Veel barok. Maar de opstelling is origineel. De informatie beperkt. Het fotobeleid en de verlichting vaag. Maar een bezoek meer dan waard.
Baby Jesus of the passion, 18th century, baroque, oil on wood. Ik toon, als dat kan, de Engelse beschrijving van de toelichting. Het werk toont het kindje Jezus te midden van al de werktuigen van de passie: het kruis, het ‘INRI’-bord, de doek met de afbeelding van het hoofd van Jezus, tangen, nagels, dobbelstenen, hamer, de trap, de staak met de spons, de speer en ga zo maar door.
Saint Bonaventura, 18th century, baroque, wood carving, polychrome and gilt.
Een blijkbaar lokaal werk met drie vulkanen op de achtergrond: The catholic Antigua Guatemala cries the death of its redeemer Jesus, 19th century, romantic style, oil on canvas, wood carving and gold leaf.
Geen idee wat dit is. Iemand een idee? Ik dacht dat het een mooie foto zou opleveren. Element van een dak of een fontein (?).
Misschien de top van een processiestaf (beetje te groot?) of baldakijn.
Hoofd van een bisschop (?).
Aangezien ik maar wat op bed lag had ik tijd om eens rustig
het boek van Kees Schoenmakers over Dio Rovers door te nemen.
Het verscheen eind vorige jaar en is een prettig boek om
te lezen en door te bladeren.
Het beschrijft het leven van Dio Rovers en dat van zijn
directe familie. Maar de nadruk ligt natuurlijk op
zijn activiteiten op en rond de Grote Kerk in Breda en
zijn vrije werk als tekenaar en schilder, verknocht aan Breda.
Kees Schoenmakers: Dio Rovers – Beeldend monument van Breda (1896 – 1990).
Maar niet alleen als zelfstandig kunstenaar, ook als promotor van kunst en cultuur,
van mede-organisator van carnavalsactiviteiten en het maken van ontwerpen daarvoor,
tot het aan de wieg staan van het kunstonderwijs in Breda (1e directeur St Joost).
Als opleider door het geven van cursussen, als restaurateur van de schilderingen
in de Grote Kerk en als beschermer van erfgoed in de aanloop na en tijdens de
Tweede Wereldoorlog.
Eigenlijk te veel om op te noemen en het boek doet dat natuurlijk veel
beter dan dat ik dat hier nu kan.
Een voorbeeld van een van de vele manieren waarop Dio Rovers betrokken was bij de restauratieactiviteiten in de Grote Kerk van Breda: Tekening fiaal baldakijn, 1926, houtskool op papier en Tekening baldakijn kooromgang, 1926, houtskool op papier.
Even opzoeken, fiaal:
[ architectonische termen] Een gotische bekroning in de vorm van een toren met uitsteeksels, ook wel fioel genoemd. Het werd als decoratief element boven een venster of portaal geplaatst, of als extra verzwaring voor een steunbeer.Een meer gangbare benaming is pinakel.
Dit werk van Dio Rovers ken ik het best: Bredase markt in winter, 1952, olieverf op doek.
Zijn werken met houtskool zien er fascinerend uit: Vissers met netten, 1947, houtskool op papier.
Zijn werk is altijd figuratief maar dit is wel heel dicht tegen abstract aan. Mooi van kleur. Markdal in winter, circa 1940, olieverf op doek.
Een overzichtstentoonstelling van zijn werk, hier in Breda,
zou mij heel veel plezier doen.
Omdat ik verkouden ben lig ik op bed en luister naar BNR (Big Five).
Daar vertelt iemand (Staatsbosbeheer, Harry Boeschoten) dat Breda heel ambitieus is met hun plannen om de stad te veranderen in een ‘stad in het park’.
Nu wil de politiek in Breda steeds andere dingen.
Ooit wilde men stad van de grafische kunst worden. Dat duurde niet lang.
Dan wil men internationaal knooppunt worden met Breda International Airport
Maar iets gaat er mis. Ik woon binnen een straal van 100 meter van het Stadhuis maar weet niets van deze plannen.
Privé-domeinreeks nummer 54 van De Arbeiderspers in herdruk: Liefdesbrieven.
Normaal maak ik geen reclame.
Maar dit is uitzonderlijk.
Een prachtige uitgave, in herdruk.
Ingebonden naar uw eigen wens.
Misschien dat ik er maar twee koop.
Op 2 maart 2020 is het 200 jaar geleden dat Multatuli in Amsterdam werd geboren.
In het kader hiervan herdrukt De Arbeiderspers uit de privé-domeinreeks nummer 54 uit 1979, Liefdesbrieven.
Bezorgd en van aantekeningen en een nawoord voorzien
door Paul van ’t Veer, naar moderne spelling gezet door Henk Gielkens.
Aan de nieuwe editie is een voorwoord van Elsbeth Etty
toegevoegd.
De winkeleditie is genaaid en direct ingehangen
in het papieren omslag, met flappen.
Voor handboekbinders en andere boekenliefhebbers
is het boek te verkrijgen in losse, ongebonden katernen bij Uitgeverij Boekblok (van Jannie de Groot), in samenwerking met Atelier De Ganzenweide (van Rob Koch).
• Formaat: 11,5 x 19,5 cm
• Het binnenwerk heeft een omvang van 392 pagina’s,
in 16 katernen van 24 pagina’s en
een katern van 8 pagina’s,
gedrukt op Schleipen, 80 grams houtvrij romandruk,
creme/wit, opdikking 1.5
• Het papieren omslag is gedrukt op Munken pure,
240 grams houtvrij offset getint, opdikking 1.13
• Meegeleverd worden het omslag en een extra blanco katern,
voor bijvoorbeeld het maken van schutbladconstructies
• De prijs bedraagt 25,- euro
De katernen zullen beschikbaar komen in maart 2020.
Ze zijn te koop op de Boekbindbeurs, zondag 26 april
te Sint-Niklaas, op de stand van Uitgeverij Boekblok
(pinnen is mogelijk).
Ook zijn ze te bestellen via de website http://www.uitgeverijboekblok.nl.
