Vandaag was het weer Het Groot Dictee van de Nederlandse Taal.
Deze keer bij de Taalstaat.
Eerlijk gezegd: niets voor mij.
Taal is belangrijk om elkaar te verstaan.
Maar waarom je hoofd breken over ‘cadeautje’ als je ook
kunt zeggen/schrijven een ‘klein cadeau’.
Gisteren zag ik plots dit kistje ergens staan.
Volgens mij een kistje voor sinasappels of sinaasappelen.
Maar wat bleek, een krat of kist als verpakking voor
flessen van een drankenmerk.
Nochthans of nochtans is dat niets vergeleken met de voorbij snellende/voorbijsnellende
gele fiets die, vanochtend, in de verte voortgebracht werd
door iemand in een gebroken of gebroke witte jas met op het hoofd
een roze of rose zelfgebreide of zelf gebreide ijsmuts of eismuts.
Moeten die woorden nu aan elkaar of uit elkaar?
Moet het een ‘ei’ of een ‘ij’ of een ‘y’ zijn?
Op het oog misschien minuscule of miniskule verschillen.
Het meeste van de tekst hierboven is onzin
behalve het verhaal met geel, wit en roze.
Die persoon heb ik echt gezien.
