Ieder jaar, in het kader van de Week van de Klassieken
verschijnt er een boekje.
Dit jaar het boekje met als titel ‘Controverses’ – Beelden
van de Antieke Wereld in het heden.
Uitgave bij de Week van de Klassieken. Uitgebracht door Omniboek.
Het boek bevat drie essays:
een van Anton van Hooff over het steeds veranderende beeld
over homoseksualiteit in de oudheid, het verhaal van
Tom Buijtendorp waarin hij ruimte vraagt voor
historische alertheid en een stuk van Daan Nijssen over
de Cyruscilinder.
Die cilinder kende ik helemaal niet, nooit van gehoord.
Maar het is een bijzonder verhaal.
Dit is de cilinder die gemaakt is in opdracht/naam van de Perzische koning Cyrus II de Grote. Dit voorwerp bevindt zich in het British Museum.
Even wat achtergrond:
De Cyruscilinder (Perzisch: منشور کوروش) is een antieke kleicilinder, in verschillende fragmenten uiteen gebroken,
waarop in Akkadisch spijkerschrift een declaratie is geschreven uit naam van de Perzische koning Cyrus II de Grote.
Hij dateert uit de zesde eeuw v.Chr. en werd gemaakt als funderingsdepot na de Perzische verovering van Babylon in 539 v.Chr., toen Cyrus het Nieuw-Babylonische Rijk bij zijn eigen rijk inlijfde en zijn nomadenbestaan opgaf.
Het object werd in 1879 door Hormuzd Rassam gevonden in Babylon in Mesopotamië, het huidige Irak.
Deze opgraving werd gesponsord door het British Museum, waar de cilinder zich sinds 1880 bevindt.
Deze tekst komt natuurlijk van Wikipedia.
Misschien is het goed ook wat meer te weten over Hormuzd Rassam.
De Engelstalige versie van het artikel op Wikipedia heeft veel meer informatie.
Het stuk van Daan Nijssen gaat in op de controverse
die is ontstaan rond deze cilinder toen de Sjah van Perzië
(Mohammad Reza al-Pahlavi) en zijn supporters,
meenden in de tekst een soort van eerste verklaring van de
rechten van de mens te herkennen.
Ook Jona Lendering heeft daar op zijn blog ooit een stuk
over geschreven.
Alles bij elkaar een klein boekje met erg veel stof tot nadenken.
