De afspraak was een avontuur van een halve dag met de taxi.
Maar stiekum was het al veel later geworden.
Voor de taxichauffeur was de dag toch al kapot dus hij
stelde een lunch voor en dan een bezoek aan Yangguan Pass.
De lunch was heerlijk.
Er zat een klein restaurant bij een wijngaard.
Tussen de druivenranken was een pad. Daar had men een
overkapping gemaakt met groen doek/plastic.
Die plaats uit de zon, tussen de druiven was ideaal.
Het eten, zoals altijd, heerlijk.
Dit zal ik geregeld eten, sperzieboontjes met knoflook en peper. Het is eigenlijk een bijgerecht. Je gaat bijvoorbeeld met vier mensen of meer ergens eten. Je bestelt een grote vis op een bepaalde manier bereid. Dan bestel je daar rijst bij en een paar borden met groente. Dit is dan typisch zo’n bijgerecht. Dit in combinatie met wat rijst is voor één persoon ruim voldoende. Bovendien is het erg lekker.
Eten is wel op groepen ingericht.
Je kunt ook wel iets voor één persoon bestellen maar
dat is dan al gauw te veel.
Als dessert een trosje vers geplukte en schoongemaakte druiven.
Perfect.
Yangguan Pass was net als Yumen Pass een versterkte grenspost.
Dit waren de laatste, meest westelijke, Chinese plaatsen in de tijd van de Han dynasty.
Het einde van de Hexi-corridor. Voor westerlingen op de Zijderoute
waren het de eerste plaatsen in China.
Vanaf Chang’an (Xi’an) tot aan deze twee passen was je op Chinees
grondgebied. Veilig te bereizen door een systeem met de
Grote Muur van de Han en militaire kampementen om de reizigers
te beschermen en het rijk van de Han te vrij te houden van indringers
vanuit de steppen.
Reisde je verder over deze Zijderoute dan was je op jezelf en
je medereizigers aangewezen en op de voorzieningen is de oasesteden
verder naar het westen.
Veel staat er niet meer overeind van de kampementen maar dat
kan ook haast niet als hout, gras, aangestampt zand en
steenslag de belangrijkste bouwmaterialen waren.
In China probeert men van deze sites toch iets te maken dat,
ook voor een groter publiek aantrekkelijk is.
In het geval van Yangguan Pass heeft men
de ‘Yangguan Cultural Relics Scenic Area’ ontwikkeld.
Een combinatie van archeologische vondsten, een prachtige
omgeving, een museum, een soort van replica van een fort
met mogelijkheden tot wandelen, leren boogschieten,
souvenirs kopen en Chinese kunst kijken.
Waarom de zuil hier stond weet ik niet. Maar de decoratie was helemaal ‘zijderoute’. Zoals deze kamelen:
Voor mijn doen heb ik er niet heel veel foto’s gemaakt
vanwege de cameraproblemen.
Maar de foto’s geven in ieder geval een eerste indruk van Yangguan Pass.
China, Dunhuang, Yangguan Pass, Yangguan Museum, Gilding statue of seated Maitreya in esoteric Buddhism style, early Qing Dynasty, 1644 AD – 1911 AD, collected from the public. Twee termen roepen bij mij vragen op ‘esoteric Buddhism style’ en ‘collected from the public’. Misschien bedoelen ze met ‘esoteric Buddhism style’ ‘Tibetaans Boeddhisme’. Maar daarvoor weet ik te weinig van de stromingen in het Boeddhisme. Vermoedelijk zouden wij ‘collected from the public’ ‘geconfisceerd’ noemen, of gestolen. Zeker weten doe ik dat niet. Maar opmerkelijk is het wel.
Painted wooden figure of ‘Water-Moon Guanyin’, Liao and Jin dynasties, 907 AD – 1234 AD, museum collection.
The Water-Moon Avalokiteshvara is a bodhisattva of compassion. His Chinese name, Shuiyue Guanyin, refers to his pose, seated in contemplation of the moon’s reflection on the water (shuiyue), and his nature, attuned to the sounds of the world (guanyin). The reflection of the moon in the water refers to the Buddhist concept that everything in the world around us is ephemeral and illusory, and Guanyin has the ability to hear all the world’s suffering.
Painted wooden figure of Guanyin, Liao and Jin dynasties, 907 AD – 1234 AD, museum collection.
Bronze statue of seated Water-Moon Guanyin, Song dynasty, 960 AD – 1278 AD, museum collection.
Seated stone statue of the Buddha Shakyamuni, Northern Wei dynasty, 386 AD – 534 AD, replica. Dat zul je in westerse musea niet zo vaak zien, een replica. Als het er bij staat zoals hier dan kan dat wel. Dan is het ook wel goed als ze er staan om iets duidelijk te maken maar als replica’s de meerderheid van de collectie is dan wordt ik daar minder blij van.
Pottery figure of a non-Han man walking a camel, Tang dynasty, 618 AD – 907 AD, museum collection.
Het was die 20ste september langzamerhand heel warm geworden. Binnen viel het nog wel mee, maar buiten….. Daarom vingen deze voorwerpen direct mijn oog: Leather wine bag, Qing dynasty, 1616 AD – 1911 AD, museum collection. Ik heb vaak meegemaakt dat men in China onder ‘wine’ meerdere vormen van sterke drank laat vallen, niet alleen wijn. Of je hier ook niet gewoon water in mee kunt nemen…… Hoewel sommige daar misschien wat klein voor zijn. De software die ik gebruik om foto’s te bewerken, gebruik ik vooral om de afbeeldingen op de juiste maat te krijgen. Maar je kunt een foto ook ‘verbeteren’. Bij deze wat donkere foto is dan het volgende het resultaat:
Buiten was het heet. De scenic area is best groot. Kortom ik was al moe toen ik bij deze muren aankwam. Geen idee wat de bedoeling hiervan precies is.
Dit is de Yangguan Pass Tower. Het enige wat van deze grensovergang is overgebleven uit de Han-dynasty. Vanaf dit punt kon je met een soort van grote golfkar naar een volgende plaats gebracht worden. Ik ging mee.
Misschien markeert het wandelpad dat afgezet is wel de plaats waar het kampement geweest is. Ik heb de wandeling gemaakt. Dat viel niet mee. Maar je ervaart iets van de woestijn aan de rand waarvan je staat.
Argusvlinder 