Het Kasteel van Breda / KMA

Tijdens de rondleiding over het KMA-terrein kon ik heel wat foto’s maken
van het Kasteel van Breda.
Op een kopergravure die afgebeeld staat in
“Beschyving der Stadt en Lande van Breda” van Thomas Ernst van Goor
uit 1744, wordt het kasteel als volgt afgebeeld:

Thomas Ernst van Goor, Beschyving der Stadt en Lande van Breda.

De titel bij de plaat is: “Het hof der Princen van Oranje te Breda”.


Zo zag het er vanochtend uit: 30/04/2009.



Het zal wel traditie zijn: namen in de poort van het kasteel.


Op de medaillons kom ik later nog terug.


Borstbeeld van Eisenhouwer.


Links.


Toren rechts.


Drie torens op rij.


Dit is de plaats waarvan de archeologen vermoeden dat het de plaats is waar het turfschip in 1590 het kasteel binnenkwam.

De vos bovenop het monument vertegenwoordigt de sluwheid.


Door Bergen’s loozen zin, en Heraugiere’s beleid, werd deze Nassau-veste, van het Spanse juk bevrijd.


Terug naar het renaissancepaleis van Mencia de Mendoza en Graaf Hendrik III.



Sporen van het renaissancepaleis in de muren.


Naast een kasteel ook groen en water en muren met torens.


Het Spanjaardsgat: de granaattoren.


De Nieuwe haven vanaf het Spanjaardsgat.


De Duiventoren en de Onze Lieve Vrouwe Kerk.


Een deel van het water op het KMA-terrein.


De Nieuwe haven .


De Hoge Brug.



Granaattoren.



Jeroen Henneman, Koning Willem I.


Nog meer paleis / kasteel.


De toegangspoort tot het kasteel.


De Stadhouderspoort met toegang tot het Kasteelplein.




 

Vroege koninginnedag op het Kasteel van Breda



Korte toespraak Peter van der Velden.






Oranjefans komen nog binnen op de Parade.






Voorbereidingen saluutscho.






De Vrijmarkt in het aangrenzende Valkenberg is ook druk bezocht.






Het saluutschot. Een heel kabaal.






Militairen en gasten op de Parade voor het Kasteel.






Het weer is in de ochtend prachtig.






Op naar de Oranjebitter en muziek.






Die hebben het vast warm.






Let op het opschrift boven de toegangspoort van het Kasteel.






De binnenplaats van het Kasteel, deels nog in renaissance-stijl.





Op de plechtigheden volgde de mogelijkheid tot een rondleiding.
En omdat je dan de kans krijgt nog wat meer te zien van het Kasteel
en de KMA heb ik daar aan deelgenomen.

Het Turfschip van Breda III (stripverhaal)

 

De verteller 

Dit stripverhaal bestaat uit een tekst die los gebaseerd is op het verhaal geschreven door Alphonse Timmermans.

Het boekje met deze tekst: “Turfschip van Breda” is onderdeel van een geschiedkundige reeks genaamd ‘Ons volk in leven en streven’. Het deeltje in mijn bezit is gepubliceerd in 1951 De illustraties die ik hier gebruik zijn uit dit boekje en zijn gemaakt door de Bredase kunstenaar/illustrator Gerrit de Morxc3xa9e.

Hier pakken we het verhaal weer op van de vorige editie.

Exc3xa9n dag nog.
De soldaten wordt door Prins Maurits gevraagd het nog xc3xa9xc3xa9n dag vol te houden.









De wind draait uiteindelijk.
Het was nog onvoldoende om het schip
met al de soldaten te laten vertrekken.
Daarom gingen de soldaten te voet verder.
Het lichtere schip kon dan vertrekken en hen verderop,
voorbij het speelhuys weer laten instappen.
Natuurlijk was dat niet zonder risico.
De wapenuitrusting van zeventig mannen maakt een hoop lawaai.
Er was dus een rexc3xable kans dat ze zouden worden ontdekt.









Op inmiddels zaterdag, kwam het schip aan bij het Reigersbos.
Daar was een soort grenspost.
De rivier was afgesloten met een slagboom.
De Spaanse bezetters lieten alleen schepen door die toestemming hadden.
Een Spaanse korporaal kwam aan boord voor controle.









Niemand hoestte, niemand kuchte.
De Spaanse inspectie werd veilig doorstaan.









Bij de sluis van het kasteel aangekomen,
was het weer wachten.
Nu op de vloed. Dan kon men via de sluis het kasteel binnen.
Helaas liep toen het schip op een zandbank en begon het water te maken.
De soldaten stonden al snel met hun voeten in het ijskoude water.









De Italiaanse soldaten in Spaanse dienst hadden het koud
en kwamen het schip op de oever tegemoet.
Men wilde turf hebben om zich te warmen.
Ze hadden geen boodschap aan het wachten op de vloed.
De schippers gooiden daarom een deel van het turf
dat op het dek lag op de oever.









Inmiddels stond het water al aan de kuiten van de soldaten in het ruim.
Matthijs Helt, een van die soldaten, was ziek.
Zijn hoesten werd een groot probleem.
Maar de schippers kwamen op het idee om het water uit het schip te pompen.
De pompgeluiden overstemden de geluiden uit de romp van het schip.





Deze illustraties zijn gemaakt door de Bredase kunstenaar/illustrator Gerrit de Morxc3xa9e.




Erwin Olaf – Diego Velazquez

Erwin Olaf is een bekende Nederlandse fotograaf.
Zijn foto’s zetten je altijd net even op het verkeerde been.
Hij heeft prachtige fotoseries gemaakt die op zijn
web site te vinden zijn.
Hieronder een klein voorbeeld.
Op basis van schilderijen van oude meesters heeft hij
situaties in scene gezet en gefotografeerd.
Zijn keuze van kunstwerken en de manier van in scene zetten
en fotograferen maken het heel bijzonder.





Diego Velazquez, El Bufxc3xb3n Calabacillas, 1637 – 1639.


Dit portret van een nar aan een Spaans hof
heeft een beklemmende atmosfeer.
In een kleine ruimte, in een ongemakkelijke houding
zit een man die loenst.
Let op zijn handen.
Hij lacht maar is niet blij.





Erwin Olaf, El Bufxc3xb3n Calabacillas, 2008.





Het Turfschip van Breda II (stripverhaal)

 

De verteller 

Het wachten was dus op een signaal vanuit het Kasteel van Breda dat men weer turf nodig had.

Toen dat signaal er was werd een boodschapper snel naar Den Haag gestuurd.

Hier pakken we het verhaal weer op van de vorige editie.

Maurits wilde dicht in de buurt van Breda komen.
Want een aantal soldaten in het Kasteel van Breda
is nog niet genoeg om de stad in te nemen en te verdedigen
tegen versterkingen die de Spanjaarden er vast gelijk naar toe zouden sturen
zo gauw ze door kregen dat er iets loos was in Breda.
Maurits liet het gerucht verspreiden dat hij naar Gorkum zou gaan.
Lanciavecchia, de Italiaan in Spaanse dienst
en bevelhebber van Breda vertrouwt het niet.
Hij verdenkt Maurits er van een aanval op Geertruidenberg te plannen
en stuurt daar zijn troepen naar toe.









De soldaten onder leiding van Heraugixc3xa8re gingen in het donker,
met slecht weer, op pad naar het turfschip.
Soms kwamen ze op die zondagavond een dronken boer tegen
maar niemand kreeg hen in de gaten.









Aangekomen op de plaats van inscheping bleek na lang wachten
dat de schipper zich verslapen had.
Er werd afgesproken de volgende avond in te schepen.









Op de maandagavond ging iedereen voorzichtig aan boord.
Geluid maken zou de aandacht trekken.
Dat zou levensgevaarlijk geweest zijn.









De wateren in deze streek stonden toen nog
onder invloed van eb en vloed.
Dat in combinatie met het weer,
zorgde ervoor dat het schip vastlag in de modder en er bleef liggen.
Drie dagen moesten de soldaten wachten tot het schip kon vertrekken.
Al die tijd opeengepakt in het ruim van het schip
dat gemaakt was om turf te vervoeren en geen mensen.
Intussen vroor het en was er slechts eten voor 1 dag.
De mannen werden ontevreden en Maurits werd geraadpleegd.
Die verzocht de mannen nog 1 dag vol te houden.









Het Turfschip van Breda (achtergrond info)

Als je dan gaat zoeken kom je de mooiste dingen tegen op het Internet.
Wat te denken van deze prachtige plaat
over het Turfschip van Breda.


Bartholomeus Willemsz Dolendo, De inname van Breda, 1600 – 1601.


De plaat bestaat uit vier delen die ieder een deel van het verhaal vertellen.
Let wel, van enige propaganda is hier natuurlijk wel sprake.
Deze afbeelding is afkomstig van het Rijksmuseum.

De inname van Breda door het Staatse leger onder Maurits,
4 maart 1590.
Vier aparte opeenvolgende scxc3xa8nes.
Linksboven: de inscheping in het turfschip;
rechtsboven: het turfschip wordt de burcht ingetrokken;
linksonder: de troepen komen tevoorschijn en raken slaags met de bezetters;
rechtsonder: aankomst van de troepen van Maurits
en het vluchten van de bezetters.
Apart onder de voorstelling gedrukt de legenda 1-9 in het Nederlands.

Kunstenaar
toegeschreven aan Dolendo, Bartholomeus Willemsz.,
Vervaardigingsplaats
Noordelijke Nederlanden
Datering
1600 tot 1601





De inscheping in het turfschip.






Het turfschip wordt de burcht ingetrokken.






De troepen komen tevoorschijn en raken slaags met de bezetters.






Aankomst van de troepen van Maurits en het vluchten van de bezetters.




Het Turfschip van Breda I (stripverhaal)

Zoals eerder aangegeven zijn de tekeningen van Gerrit de Morxc3xa9e.
Het verhaal is los gebaseerd op dat van Alphonse Timmermans.

 

De verteller 

Het volgende verhaal is het verhaal van Het Turfschip van Breda.

Op een listige manier slaagde de troepen van de jonge Nederlandse republiek, het Kasteel van Breda te ontfutselen van de Spaanse bezettingsmacht.

Een leger in de tijd van Willem van Oranje (zeg maar de 16e eeuw), was een ongeregeld zooitje.





Thomas Ernst van Goor: Beschryving der Stadt en Lande van Breda, hoofdstuk 9, bladzide 153.


Het verhaal komt al voor in het boek uit 1744
van Thomas Ernst van Goor: Beschryving der Stadt en Lande van Breda.





Detail over Adriaen van Bergen, de turfschipper uit Leur.






De tekeningen in deze log zijn van Gerrit de Morxc3xa9e.


Een leger in de tijd van Willem van Oranje was een ongeregeld zooitje.
Maurits veranderde dat en zorgde ervoor
dat zijn leger strak georganiseerd was.
De tijd was roerig.
Het protestantisme was in opkomst.
Zo ook de nationale bewustwording.
Delen van de Nederlanden (het gebied dat we vandaag de dag
globaal Nederland, Belgixc3xab en Luxumburg noemen)
verwisselde nogal eens van eigenaar.
Niet in zijn totaliteit maar in stukken.
Dan was Antwerpen weer eens bezet door de Spanjaarden,
dan weer door de xe2x80x9cNederlandersxe2x80x9d.
Dan was Leiden weer eens bezet door de Spanjaarden,
dan weer door de xe2x80x9cNederlandersxe2x80x9d.
Dat gold ook voor Breda.







Het verhaal gaat dat op een dag Willem en Adriaen van Bergen
aankloppen bij Maurits.







Willem en Adriaen van Bergen waren turfschippers uit Leur
die regelmatig met hun schip turf afleverden bij het Kasteel van Breda.
Turf was in die tijd een belangrijke brandstof.







Ze hadden een plan om het Kasteel van Breda
te veroveren op de Spanjaarden.
Na overleg tussen Maurits en Johan van Oldenbarnevelt
werd Charles de Heraugixc3xa8re aangewezen
als de aanvoerder van de soldaten die in het ruim van het turfschip
het Kasteel van Breda zouden worden binnengesmokkeld.

Johan van Oldenbarnevelt (Amersfoort, 14 september 1547 xe2x80x93
Den Haag, 13 mei 1619) was als directe opvolger van Willem de Zwijger
(bijnaam van Willem van Oranje)
een belangrijk Nederlands staatsman tijdens de Tachtigjarige Oorlog;
hij werkte lange tijd samen met Willems zoon Maurits,
maar hij werd het slachtoffer
van een door Maurits beheerst politiek proces
en daaropvolgende executie.

Philips van Hohenlo werd de aanvoerder van de troepen
die de stad Breda zelf zouden binnenvallen.







Het wachten was op een signaal vanuit het Kasteel
dat men nieuwe turf nodig had.
Dat signaal kwam op 21 februari 1590.
Een bode vertrok naar Den Haag
met de mededeling dat het spel kon beginnen.




MyPainting.nu

Het is niet eenvoudig om even uit te leggen
wat er precies te zien is in Lokaal01 in Breda.
De tentoonstelling is bedacht door Kris Van Dessel
en Jean-Marie Bytebier.





MyPainting.nu.





Op het pamflet dat de tentoonstelling begeleid staat het volgende:

“MyPainting.nu is een uitnodiging tot medeplichtigheid.
Het is een project dat de toeschouwer vraagt zijn plaats te bepalen
tegenover de getoonde werken.

Medeplichtigheid veronderstelt iemand met wie je samenwerkt.
In dit geval zijn dat de kunstwerken.
Die vertellen iets over de manier waarop kunstenaars
een plaats crexc3xabren in hun werk.
Ze laten de dynamiek zien die aan het werk is tijdens het crexc3xabren
van een visuele ruimte.
Ze illustreren de bouwstenen waarmee de kunstenaar
een ruimte crexc3xabert,
van de wetten van het perspectief tot de materialen.

Het is onmogelijk om een plaats ruimtelijk te omschrijven.
Een plaats is niet zomaar een punt,
het is een beleving, een kruispunt van ervaringen.
Op dat kruispunt staat het subject.
In de kunst is dat de toeschouwer.
Hij kijkt naar een werk en neemt er een standpunt tegenover in.
Letterlijk enm figuurlijk: hij gaat er voor staan, kijkt ernaar
en reflecteert over wat hij ziet.
Naar kunst kijken betekent: een relatie aangaan met het werk.
De kunstwerken die in MyPainting.nu worden samengebracht,
spelen met de bouwstenen van die relatie tussen toeschouwer en werk.
Ze slaan de brug tussen het werk, de ruimte erbuiten en
de ruimte van de toeschouwer.
Zo wordt de toeschouwer hun medeplichtige.”

Lees deze tekst gerust nog een keer of lees het essay
dat Christophe Van Eecke geschreven heeft bij deze tentoonstelling:
Displacement, This Placement.
Het essay is gratis van de website van Lokaal01 te down loaden.

De werken die mij opvielen heb ik gisteren gefotografeerd.
Hieronder kunt u ze bekijken.





Patrick Vanden Eynde, Office days, 2006.






Teun Hocks, 213 Untitled, 2006.


Teun Hocks gebruikt hier een haast klassieke benadering.
Als kijker kijk je naar de kunstenaar die naar zich zelf kijkt.
Hier slim toegepast.
Geen spiegel maar een fotocamera waardoor de kunstenaar
een wel heel bijzonder zelfportret gaat vastleggen
terwijl wij als toeschouwers toekijken.





Janice McNab, Double-page Spread, 2008.






Kris Van Dessel, 3, 2, 1, 0 Square Push, 2008.






Martijn Schuppers, #0914, 2009.






Jan Maarten Voskuil, Zonder titel (staand & liggend), 2008.










Hedwig Houben, Eclectisch chique, 2008.






Tina Gillen, Plane kids, 2003.






Kees Goudzwaard, Long division, 2007.






Fabian Marcaccio, Energy Libido Information, 2003-2004.


Marcaccio creert een microcosmos.
Het grote werk dat uit twee delen bestaat
lijkt op het eerste gezicht op een grote printplaat
met wat klodders verf erop.
Veel verf.


Detail.


Maar als je gaat kijken naar de details
dan is het allemaal niet zo eenvoudig.
Soms is het net of je via Google Earth kijkt.
Zijn het spoorlijnen, zijn het weilanden,
is het een printplaat of zie je iets anders.


Dollar.




Erwten.




Krulspelden.




Prikkeldraad.




Spijker.




Touw.




Oh ja, ik zag ook nog ergens een pistool.

Kunstvaria



Christopher Richard Wynne Nevinson, The Arrival, 1913.


De aankomst.

Niet omdat Christopher Richard Wynne Nevinson nou
zo’n bekende naam is in de kunstwereld maar
omdat de stroming Futurisme niet zo vaak te zien is.
Dat is de reden waarom ik dit werk hier vandaag laat zien.





Claes Oldenburg and Coosje van Bruggen, Shuttlecock/Sphinx, 1996.


Altijd werk met zoveel fantasie!





Eudora Welty, Sunday errand, circa1935.


’s Zondags klusje.
Ijs gaan halen voor de rijke, blanken.





Fabergxc3xa9, Gilded silver and gem-set icon of St. Nicholas the wonderworker, Moscow, circa 1900.


Ikoon, verzilverde lijst bezet met edelstenen met de afbeelding
van de heilige Nicolaas, wonderdoener.

Een groot veilinghuis verkocht onlangs meer dan 200 stukken
die eigendom waren van de Russische Tsaren en van de entourage
er om heen. Dit is een prachtige ikoon.


Detail.


Gemaakt natuurlijk door de firma Fabergxc3xa9.


Detail.




Detail.


Zie eens hoe prachtig het kasuifel is afgebeeld.





Fernand Lxc3xa9ger, Un tournesol sur fond polychrome, 1954.






Gerrit Adriaensz Berckheyde, The golden bend in the Herengracht in Amsterdam, seen from the Vijzelstraat, circa 1672.


De gouden bocht in de Herengracht in Amsterdam,
gezien vanaf de Vijzelstreet.

Dit is een van de schilderijen waar zo veel om te doen is in het nieuws.
Dit schilderij diende als onderpand voor een lening bij een bank (JP Morgan)
en was tegelijkertijd verkocht aan het Rijksmuseum in Amsterdam.





Herbert Bayer, Yellow centre, 1970.






Latchezar Boyadjiev, Movement I.


Dit is prachtig modern glaswerk.
Zie er 10 van op een rij dan zie je dat het veel meer
een trucje is dan iets anders.
Daardoor niet minder knap gemaakt.
Maar wel heel dicht tegen het kitch aan.





Louise Bourgeois, Crouching spider, 2003.






Luis Melxc3xa9ndez, Still life with melon and pears, circe 1772.






Mario Carrexc3xb1o, Fuego en el batey (Fire in the farm), 1943.






Nam June Paik, Enlightenment compressed, 1994.


Dit is een belangrijk werk van een van de pioniers van de videokunst.
De Boeddha zit te mediteren voor een televisie die, live,
de mediterende Boeddha uitzendt.
Is televisiekijken het moderne mediteren?





Oswaldo Guayasamxc3xadn, El grito II / The cry II, 1983.




Saskia Noort: Afgunst

Nog afgelopen week zag in Saskia Noort op de tv
in gesprek met onder andere Connie Palmen.
Connie Palmen was Connie: arrogant, ongenuanceerd, onaardig
en ze onderschatte de tegenpartij.
Maar ze had gelijk.
Het werk van Saskia Noort heeft niets met literatuur te maken.
Gisteravond las ik in bad: “Afgunst”, literaire thriller.
Althans dat staat op de kaft.

Een moderne damesroman met passie en hartstocht en vol clichxc3xa9s:
grachtengordel, overspel, bestsellerauteur, cocaine, drank, sex.
En dat vlot geschreven in een slimme structuur.
Veel moderne media: mobiele telefoon, pda, sms, mms
Een marketingtekst.
Daarom ook goed gekozen door de Stichting Collectieve Propaganda
van het Nederlandse Boek.

Leuke lectuur.



Juni – maand van het spannende boek 2007.





Het turfschip van Breda

Als verteller van dit verhaal nodig ik de figuur uit die het verhaal
van Alphonse Timmermans en Gerrit de Morxc3xa9e over het Turfschip van Breda
begint. Laat hem het verhaal maar vertellen.

De verteller Om de gebeurtenissen rond
Het Turfschip van Breda
een beetje te kunnen plaatsen
heb ik de volgende tijdslijn opgezet:

Laten we eerst
een forse stap
terug zetten

 


Karel V, geboren in Gent (1500), stamt uit het huis van Habsburg.
Als landsheer van de Nederlanden, koning van Spanje
en keizer van het Heilige Roomse Rijk, is hij de baas
in het grootste deel van wat we vandaag Europa noemen
(met uitzondering van Portugal, het Verenigd Koninkrijk,
delen van Italixc3xab en delen van Oost Europa).
Deze roomse machthebber kreeg steeds meer tegenstand
uit protestante hoek. Zo ook in de Nederlanden.
En dat is ook zo’n beetje het thema van de jaren die gaan volgen
hoewel de economische zelfstandigheid van de Noordelijke Nederlanden
en de ambities van mensen als Willem van Oranje
ook een grote rol speelden.
In 1555 doet Karel V troonsafstand
en in 1556 komen de Nederlanden onder Filips II van Spanje.





Het rijk van Karel V tegen het eind van zijn regeerperiode.





1556 

De Spaanse Nederlanden ontstaan.

Dit is de geschiedkundige naam voor de Habsburgse Nederlanden van 1556 tot de feitelijke scheiding van Noord en Zuid in 1585.

 1566

De beeldenstorm (10 augustus – oktober 1566)

De verzamelnaam voor een serie vernielingen van rooms-katholieke heiligdommen in de Spaanse Nederlanden

 1567 Alva komt met troepen naar de Nederlanden als strafexpeditie ten gevolge van de beeldenstorm.
1569  Alva voert de Tiende Penning in (belastingmaatregel).
 1570 Derde Allerheiligenvloed.
 1574 Het Leidens ontzet.
 1576

De Spaanse furie of zoals in Spanje genoemd: de plundering van Antwerpen.

Dit is het plunderen en in brand steken  van de stad Antwerpen door Spaanse en Waalse troepen op 4 november 1576.

 1579 De Unie van Utrecht is een op 23 januari 1579 getekende overeenkomst tussen een aantal Nederlandse gewesten, waarin werd overeengekomen dat men zich gezamenlijk zou inzetten om de Spanjaarden het land uit te jagen.
 1581

Plakkaat van Verlatinghe.

De officiële verklaring van een aantal Nederlanden, waarin Filips II van Spanje werd afgezet als heerser. Het kan dus worden gezien als de Nederlandse onafhankelijkheidsverklaring

 1581

Eerste beleg van Breda.

Het Eerste beleg van Breda, ook bekend als de Furie van Houtepen of Haultepenne, vond plaats op 26 en 27 juli 1581, gedurende Parma's Negen Jaren. Feitelijk was het geen Beleg maar een gevecht in de stad. Het gevecht werd gewonnen door de Spaanse generaal Claudius van Berlaymont, de Heer van Haultepenne.

 1584 Willem van Oranje vermoord, Johan van Oldenbarnevelt en later Prins Maurits volgen hem op.
 1585  De val van Antwerpen door de hertog van Parma.
 1587 Stichting Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.
 1590 Turfschip van Breda, 4 maart.
 1609 Begin Twaalfjarig bestand.

 

Zonder Wikipedia zou het niet zo snel mogelijk geweest zijn
bovenstaand overzicht te maken.

Als je dit rijtje met datums bekijkt, zie je als rode draad
dat de Noordelijke Nederlanden (gebieden als Holland, Utrecht ed
is samenwerking met steden als Haarlem, Leidens enz),
zich langzaam vrijmaken van Spanje.
Godsdienst speelt daarbij een grote rol maar tergelijkertijd
zie je de opkomst van bijvoorbeeld het VOC en deze
opkomende economische bloei leidt uiteindelijk tot het Twaalfjarig bestand.

De verteller

In deze hele geschiedenis

is het Turfschip van Breda

maar een kleine voetnoot.

Maar zeker een

met een behoorlijke

propagandistische waarde.

Het boekje van

Alphons Timmermans en

Gerrit de Morée uit 1951

getuigt daar

zo'n 350 jaar later

nog steeds van.

 

Anti-bijen condoom

Met een scherp oog voor nieuwe trends op de consumentenmarkt
heeft uw reporter ook deze week weer een geheel nieuw product
in beeld gekregen.
Dit product is nog slechts in zeer beperkte oplage verkrijgbaar
en alleen dan nog bij de echte speciaalzaak.
Natuurlijk kunt u de Argusvlinder altijd om het juiste adresje vragen.

Let wel op, verkeerd gebruik zal zeker tot verkeerde resultaten leiden.
Het product is in verschillende maten en uitvoeringen beschikbaar.
Het hier afgebeelde exemplaar heeft een trendy ‘news paper’-print
als design.
Maar er zijn ook al Sinterklaas en kerstuitvoeringen aangekondigd.
Deze zullen later dit jaar op de markt komen.
Ook andere materialen zijn voorzien.





Anti-bijen condoom.





Er zijn van die weblogs die alleen maar onzin tonen.
Daar kan ik soms ook aan mee doen.
Vandaag met ten minste twee logs.
Achter dit log zit echter wel een verhaal.
Op ons balkon hebben we de afgelopen dagen last van bijen.
Die komen steeds op ons inpandig balkon en vliegen dan
onder/tussen de balkontafel.
De beschermende bekleding van de foto heeft er voor gezorgd (?)
dat er vandaag geen bij te zien was.

Breda, het turfschip, het vervolgverhaal

Waar het van komt weet ik niet.
Misschien is het wel de tijd van het jaar.
Ik heb nogal wat over Breda de laatste tijd.
En vandaag dan de aankondiging dat dat ook nog wel even doorgaat.


Alphons Timmermans, Het turfschip van Breda, Uitgeverij “Helmond”, 1951.


Afgelopen zaterdag kocht ik een paar boeken over Breda
en aanverwante onderwerpen.
Een van die boekjes zie je hierboven:
Alphons Timmermans.
Hij schreef een serie boekjes over de Vaderlandse Geschiedenis.
“Ons volk in leven en streven”.
Deel 13 gaat over het turfschip van Breda.
De tekeningen zijn van Gerrit De Morxc3xa9e.

Gerrit de Morxc3xa9e is een Bredasche kunstenaar, illustrator.
Hij heeft vaker samengewerkt met Alphons Timmermans.
Alphons Timmermans houdt in de inleiding op dit boek
een vurig pleidooi voor het vertellen
van spannende geschiedenisverhalen aan de jeugd.
Dxc3xa9 manier volgens hem om hun aandacht te trekken en vasthouden.
Daarom kondig ik hier vast aan dat vanaf vandaag
een serie over het Turfschip te zien zal zijn
op deze weblog.
Of alles geschiedkundig correct is kan ik niet garanderen.
Iedereen weet inmiddels toch al wel dat bij het “Spanjaardsgat” in Breda
nooit het Turfschip heeft gevaren.
Deze toerens zijn pas later gebouwd.
Maar de illustratie blijft mooi.





Alphons Timmermans, Het turfschip van Breda, Uitgeverij “Helmond”, 1951 (detail).