Kreta 2009

Vandaag de eerste log in een serie van korte verhalen
over een korte vakantie op Kreta.

De eerste dag heb ik niet veel foto’s gemaakt.
We vertrokken al vroeg, midden in de nacht, naar Schiphol.
Onze vlucht was om 07:00 uur (ongeveer).
Dus op Schiphol hebben we wel eerst een bakje espresso gedronken
in een voor mij volledig nieuwe coffeeshop (zo een waar je koffie krijgt).
De gelegenheid specialiseert zich in koffie en chocolade.
Heel mooi, heeel erg lekker.





Rekening van Chocolate Cafe.




Tijdens deze vakantie ben ik begonnen aan een boek
met de titel “De geschiedenis van de schoonheid”.
Een prachtig boek onder redactie van Umberto Eco.
Ik heb het boek gekocht kort nadat het in 2005
in de Nederlandse vertaling uitkwam.
Maar ik ben er nu pas in gaan lezen.
Jammer want het is een prachtig boek.
Het gaat over een onderwerp wat sluimerend aanwezig is
op mijn web log: wat is nu eigenlijk “mooi”.
Eco geeft daarop geen antwoord door te zeggen: “kijk dit vind ik nou mooi”.
Nee hij gaat de geschiedenis door aan de hand van prachtige afbeeldingen
en tijdlijnen en plaatst die naast geschriften, meningen uit de betreffende tijd.
Wat wil nu het geval, hij beperkt zich tot de ‘Westerse culturen’ en
begint met de opvattingen en voorbeelden van de Grieken.
Het boek maakt zo’n indruk dat ik er een aparte serie aan ga wijden.
Maar nu even niet.





Umberto Eco, De geschiedenis van de schoonheid.




Hoewel, de eerste foto is van een schilderij/afbeelding
uit ons appartement op Kreta.
Wat zou Eco hier van zeggen?





Aan de muur in Kreta.




Kunstvaria

Een korte serie deze keer.
Ik moet dit weer eens goed gaan oppakken.
Maar nu nog even niet.





Adriaen Coorte, Still life of a peach and two abricots.


17e eeuwse Nederlandse schilder uit Middelburg.
Dit schilderij is pas geleden ontdekt.
Het lag in een la samen met nog een schilderij van Adriaen Coorte.
Wordt later dit jaar geveild.





David Wojnarowicz, Untitled, 1988.






Double headed serpent, Mexico, 1400 – 1521.






Figurines of musicians, Western Han dynasty.






George De La Tour, The card: sharp with ace of diamond.






Holger Niehaus, Zonder titel, 2000.


Heel mooi stilleven, modern.
Al het fruit is gepeld!





Sandro Botticelli, Minerva and centaur, 1480 – 1482.




Suikerfabriek / CSM in de sloop

Afgelopen weekend een serie foto’s gemaakt van de sloop
van de fabriek en de silo’s van de CSM of Suikerfabriek in Breda.
Het weer was zaterdag en zondag prachtig, zie hier het resultaat.
Het begint met twee foto’s om het geheugen nog even op te frissen.





Beide silo’s staan er nog (deels). Gezien vanaf het stadscentrum.












Afgelopen zaterdag vanaf ongeveer hetzelfde punt.












De fabriek gezien vanaf het Spinveld.




























































Het laatste restant van de linker silo (vanaf het stadscentrum gezien).



































Gehoord en gezien: Philip Glass





Programmaboekje Zeeuwse Concertzaal.




Ik ben gistreravond gaan kijken en luisteren naar Philip Glass
in de Zeeuwse Conceertzaal in Middelburg.
In de prachtige, haast nog nieuwe, concertzaal, bomvol met toeschouwers,
speelde Glass eigen werk op piano.





Pamflet.




Binnenkort is er in dezelfde zaal ook een uitvoering
te zien en horen van zijn opera ‘Einstein on the beach’.
Concertante uitvoering door het Attaca Ensemble.
Aanrader!





Mijn kaartje.




Ik ging naar Middelburg.
Een prachtige stad.
Gisteren was het heel mooi weer en daarom heb ik wat foto’s gemaakt.
De buurt bij de Oostkerk is prachtig.
Mooie straatjes en prachtige huizen.
Een bijzondere kerk.


De herfst zet al in op de Dam.

De Oostkerk.

Een verzameling eierdopjes voor het raam.

De Oostkerk, boven de ingang.

Een skelet en een verwijzing naar een bijbeltekst.
1 Kor 15,54-57
Willibrordvertaling.
En wanneer dit vergankelijke met onvergankelijkheid is bekleed en dit sterfelijke met onsterfelijkheid, dan zal het woord van de Schrift in vervulling gaan: De dood is verslonden, de overwinning is behaald!
Dood, waar is je overwinning? Dood, waar is je angel?
De angel van de dood is de zonde, en de kracht van de zonde is de wet.
Maar God zij dank: Hij geeft ons de overwinning door onze Heer Jezus Christus.


De Oostkerk, een ornament aan de buitenzijde in het laatste zonlicht.

Een beetje schuldig at ik een frietje bij de Smulhoek.
Gelukkig zag ik in het publiek nog iemand die
even daarvoor nog friet was gaan eten.
Het publiek intrigeert me altijd.
Misschien is dat omdat ik zo weinig naar voorstellingen ga.
Er was een breed scala aan mensen:
van chic tot iemand in een disco outfit, hoofd als John de Wolf,
met in zijn gezelschap een vlinderachtige dame.


John de Wolf.

Vervolgens zag ik nog iemand met een trainingsjack
met Jopen reclame (Biermerk) op de rug.





Programma.




Maar het gaat natuurlijk om Philip Glass en zijn muziek.
Glass spreekt met een bescheiden, misschien wel verlegen,
zachte stem terwijl hij zijn stukken introduceert.
Hoogtepunt van de avond was de uitvoering van een aantal
van zijn etudes. Dynamisch, stuwend, prachtig gespeeld.


De zaal voor aanvang van het concert.

Philip Glass na afloop in de foyer.





Programmaboekje.




Met dank aan Dhr. Koster voor zijn reactie.

Faces of the Frontiers

De ‘National Portrait Gallery’, onderdeel van het ‘Smithsonian Institution’
houdt een tentoonstelling met de naam Faces of the Frontiers.
Zeg maar: Gezichten van het Wilde Westen
of Gezichten van pioniers.
Na de ontdekking van Amerika in 1492 was natuurlijk niet op 1 dag
heel Amerika bekend en verkend.
Dat duurde heel wat jaren en ging gepaard met een grote
strijd tegen de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika: de indianen.
Al die termen zijn misschien niet politiek correct maar
dan begrijpt u meteen waarover ik het heb.
Dat veroveren van Amerika op de indianen kennen wij
in een zeer geromantiseerde vorm uit de Westerns. De films.
Deze tentoonstelling laat foto’s zien, meest portretten,
van een aantal hoofdpersonen uit die tijd.
Er is een prachtige (Engelstalige) website met een groot aantal foto’s.
Die kunt u hier vinden.
Hieronder een paar voorbeelden van de foto’s en hun verhaal.





Charles DeForest Fredericks, Christopher xe2x80x9cKitxe2x80x9d Carson, circa 1863.


Kit Carson is een figuur die ook in boeken en films te vinden is.
Hij is een toonbeeld van een ‘trapper’,
een rondtrekkende Amerikaan die van het land leefde.
Actief in de oorlogen tegen de indianen.
Wordt in de blanke pers omschreven als een gentlemen
maar door de indianen als iemand die veel (onnodige) slachtoffers
maakte onder de indianen.





David F. Barry, Rain-in-the-Face, albumen silver print, 1888.


In de jaren na de ‘Battle of the Little Bighorn’ werd deze indiaan gezien
als de man die George A. Custer,
de bekende aanvoerder van de Zevende Cavalery, doodde.
Later spreekt Rain-in-the-Face dat zelf tegen.
Deze krijger wordt bekend door een gedicht van Henry Wadsworth Longfellow
genaamd: xe2x80x9cThe Revenge of Rain-in-the-Face.xe2x80x9d





Eadweard Muybridge, self portrait, 1872.


Op dit zelfportret van Eadweard Muybridge zit hij
tegen de stam van een beroemde boom.
De boom heet xe2x80x9cGeneral Grantxe2x80x9d en is een sequoia.
Muybridge is een pionier of het gebied van de fotografie
en maakte veel foto’s in bijvoorbeeld Yosemite Valley.
Daarmee was hij een concurrent van Carleton Watkins.
Het fotograferen van dieren in beweging (foto’s werden in het begin vooral
van stilstaande mensen of voorwerpen gemaakt)
fascineerde hem en hij ging er uitvoerig mee experimenteren.





George W. Potter, Calamity Jane, printing-out paper print, circa 1896.


Geboren als Martha Cannary.
Wij kennen haar waarschijnlijk het best uit de strip Lucky Luke
of de film met Doris Day.


Calamity Jane in Lucky Luke.


Doris Day in Calamity Jane.

Ze werd bekend door haar ‘ruziezoekend gedrag, onvrouwelijke kleding
en haar drankgebruik’.
Ze had een relatie met Wild Bill Hickok (bekende sheriff en gunman).
Ze werkte als verkenner voor George Armstrong Custer
en droeg sinds die tijd een uniform.
Werkte een tijd voor de Pony Express.
Later ging ze op tournee met wild-west shows (onder meer met Buffalo Bill).





James McClees and Julian Vannerson, Sam Houston, salted paper print, circa 1859.


Sam Houston was een aanvoerder van het Texaans leger
tijdens de Texaanse Revolutie in 1835 xe2x80x93 1836.
Zijn troepen zorgden er voor dat Texas onafhankelijk werd van Mexico
en hij werd de eerste president van de Republiek Texas.
Na de aansluiting bij de Verenigde Staten werd hij senator.
In 1859 werd hij gouverneur van Texas.





Thomas Easterly, Keokuk, 1847.


Deze foto van Keokuk is een van de eerste, nog bekende,
foto’s van een oorsponkelijke bewoner van Amerika.
Deze indianenhoofdman stond bekend als ‘Watchful Fox’.





Unidentified photographer, Andrxc3xa9s Pico, quarter plate daguerreotype, circa 1850.


Foto van een onbekende fotograaf.
Gemaakt rond 1850.
Prachtig kostuum.
Andrxc3xa9s Pico was de commandant van het koloniale leger
gedurende de Mexicaanse Oorlog.
In 1860 werd hij senator.




Onze troepen in Afghanistan





informationisbeautiful.net geschatte troepensterkte in Afghanistan September 2009.




Tussenn al de berichten en proefballonnetjes van de Haagse politiek
kwam ik bovenstaand overzicht tegen met de geschatte troepenaantallen
in september 2009.

Mij viel hier het volgende op:
= het aandeel van de Nederlandse troepen is veel groter dan ik dacht.
Zeker gezien de omvang van ons land.

= het aantal Amerikaanse troepen is enorm.

= het aantal Amerikaanse ‘Private Security Contractors’,
medewerkers van particuliere beveiligingsbedrijven,
is helemaal enorm.
3000 daarvan zijn bewapend, dat zijn er twee maal zoveel
als het aantal Nederlandse militairen.

= het kleine aantal Talibanstrijders.

Deze informatie is afkomstig van:de web site informationisbeautiful.net en de bronnen zijn
Associated Press, NY Times,
Afghanconfligtmonitor.org en Guardian Datastore.

Kreta 2009 / Pinpas

Ik ben net terug van een korte vakantie naar Kreta.
Heel mooi, lekker weer, niets mis mee.
Nou niets……









Een paar maanden geleden, in mei om precies te zijn,
kreeg ik een arrogant en niets zeggend briefje van de ING.
Met daarop een nieuwe oranje pinpas.









Had ik niet om gevraagd, moet ik wel betalen.

Vervangt gelijk mijn chippas.
Had ik niet om gevraagd, moet ik wel betalen.





De rechtse chippas was toch nog gelding tot augustus 2012 !?




De hele actie wordt uitgevoerd omdat ING geen giroblauwe passen meer wil zien:
ING-oranje: bankarrogantie!





Blauwe leeuw moeheid !? Geldig tot juli 2012 !?




Bovendien ben ik nu voor de tweede maal op rij mijn chiptegoed kwijt
dat nog op mijn bestaande chippas staat.

Als je een chipknip hebt gebruik je die in Breda alleen maar
in parkeergarages.
In winkels gebruikt niemand zo’n pas.
Maar als op je pas nog 1 euro 42 staat kun je daar nergens mee betalen.
Er is geen enkele parkeergarage die dat als een eerste betaling accepteert.
Zo slim zijn die machines niet.

1 Euro 42 (ik weet het precieze bedrag niet) vindt u misschien niet zo veel,
maar voor de ING met 7,5 miljoen rekeninghouders
is dit al snel een paar miljoen Euro die wel ‘uitbetaald’ zijn aan de klant
(op een chipkaart gezet, betekent van de priverekening af)
maar waar de klant niet meer bij kan.

De oplaadpunten van de chipknip staan niet toe dat geld vanaf de chipknip
terug op je rekening wordt gezet.

Ik was er dus niet zo voor in om in mei gelijk naar de afvalbak te lopen
om mijn blauwe pinpas te versnipperen en gelijk de oranje pas
in gebruik te nemen.
Waarom zou ik.
Er zitten geen voordelen aan voor mij om dat te doen.

Ik vergat het hele arrogante voorval.

Nou was ik vorige week op Kreta en wilde ik geld pinnen.
Mijn geld, dacht ik.
Helaas.
De blauwe pinpas bleek plotseling niet meer te werken.
Geen waarschuwing, geen herinnering van de ING.
Gewoon geen geld meer geven.

Zou er iemand bij de ING
hebben nagedacht wat de voordelen voor de klant zijn?

Zou er iemand bij de ING
aan de klant gedacht hebben?

Kreta 2009





Onze schoenen staan al uit te rusten. Nu wij nog (en dan met name de blaren/tenen).




Sinds gisteravond zijn we terug van een korte vakantie naar Kreta.
Zoals de foto al laat zien staan onze schoenen te luchten.
Sommige zijn intensief gebruikt.
Zeker bij de wandelroute door de Samariakloof.
Daarover gaat nog meer volgen.

Wikipedia:

De Samariakloof, gelegen op het Griekse eiland Kreta, is een engte in het gebergte Lefka Ori, in het departement Chania, in de gemeente Sfakia. De kloof is zestien kilometer lang. Op sommige plaatsen zijn de wanden 500 meter hoog, terwijl op het smalste punt de wanden slechts vier meter uit elkaar liggen. Het smalste punt wordt ook wel de IJzeren Poort genoemd. Het begin van de kloof bevindt zich op 1250 meter hoogte en de kloof komt uit in de Libische Zee, bij het plaatsje Agia Roumeli.



Bussluis in Westertuin





Het blijft een moeilijk concept: de bussluis.





Oostenrijkse jongelui proberen Westerpark noord binnen te rijden
via de brug en bussluis.
Helaas is dat niet de bedoeling, niet goed voor je auto en
als je niet snel weg bent een hindernis voor de bussen.

Fuut in Breda





Fuut aan de Prinsenkade.





Toen ik vanmiddag langs het water aan de Prinsenkade liep
zag ik hem weer. De Fuut.
Dit jaar heeft er een koppel gezeten naast het Spanjaardsgat.
Met jonge dieren.
Nu zag ik alleen deze.
Rustig is dat punt niet, zeker vanmiddag niet.
De BBQ-boten, rondvaartsloepen en kano’s hadden heel wat ruimte nodig.
De Fuut heeft er geen maling aan.

Argusvlinder in Egypte 2005: Cairo

Eind 2005 ben ik in Egypte geweest.
Ik heb daar wat filmopnames gemaakt.
Niet eerder was er toe gekomen
daarvan iets op het web te zetten.
Vandaag een eerste poging.

Toen ik mijn Chinese collega een deel van de film liet zien
vroeg ik hem of het verkeer in Beijing ook zo was.
Hij antwoorde “Nee”.
“In China zou niemand achteruit over de weg rijden”.

De opname is voornamelijk van de Cairo Citadel Moskee.

Het uploaden van een klein filmpje naar mijn provider
kost wel erg veel tijd.



Toelichting uit China

Ik kreeg nog wat aanvullende informatie uit Beijing
over de afzettingen in de stad op 1 en 2 oktober 2009.
Het is dan 70 jaar sinds het uitroepen van de
huidige republiek van China.
Dit jaar zal de parade waarschijnlijk extra groot en
extra druk bezocht worden.
Er is in ieder geval een groot deel van de stad rond
de Verboden Stad (Forbidden City) voor het verkeer
worden afgesloten.
Blijkbaar sluit je dan ook je hotel.
Maar het probleem is vooralsnog opgelost.





Overzichtskaart van Beijing.






Detail, de horizontale streep, even onder het midden, is blijkbaar een onderdeel van de parade.





E-mail uit China





Hotel gesloten.




Zoals uit bovenstaande e-mail te lezen valt
is mijn hotel niet bereikbaar door de 1 oktober festiviteiten in Beijing.
Jammer alleen dat ik zo laat daarover gewaarschuwd wordt.
Op zoek naar een ander hotel dus.

Een vingerwijzing

Er is op allerlei manieren ondersteuning georganiseerd
voor als ik naar China ga:

= in Beijing wordt ik opgevangen door een goede vriend,
van het bruispaar.
Iemands die in Beijing werkt voor een Nederlandse organisatie.
Die haalt me van het vliegveld en brengt me naar het hotel.
Hij gaat ook mee naar de Chinese muur.
Hij brengt me ook naar de train als ik uit Beijing wegga.

= In Shenyang
Volgens mij is daar een zoon van een oom die Engels spreekt
en die mij tijdens de bruiloft kan begeleiden.

= In Baotou
Daar ben ik samen met bruid en bruidegom die beide goed Engels spreken.
Voor de bruidegom is dit bezoek ook een toeristische attractie.

= Overal
Ik heb het telefoonnummer bij me waarop mijn kennissen in China
te bereiken zijn.

Maar mocht ik onverhoopt iets nodig hebben
dan heb ik het volgende boekje bij me:





Kaft en gebruikshandleiding van het boekje: Point it (wijs aan) door Dieter Graf.






Twee pagina’s op hun kant die allerlei aan te wijzen vormen van fruit en noten tonen.