Elias P. van Bommel

Posted on juli 31, 2019 by Argusvlinder

Ik wil zo graag aan de boekband beginnen.
Ik ben zo benieuwd hoe het monogram (laag maar met
openingen in de letters) en de tulp (hoog maar
zonder openingen) zich laten verwerken onder
het boekbindlinnen.

Maar voor ik daar aan toe ben moet ik eerst
nog een paar stappen met het boek maken.
Vandaag heb ik eerst de kleur voor het schutblad
gekozen, die uitgesneden, net als de platten en het ruggenbord.
Dan is het boekblok op maat gesneden.
Daarna heb ik het boekbindlinnen op maat gemaakt
en de plaats afgetekend waar de platten komen.
Op het voorplat heb ik de plaats van het monogram
bepaald en al vast gekeken hoe de tulp op het achterplat
gaat komen. Allemaal met veel passen en meten.

Egaal blauw, zo worden de schutbladen. Hier pas ik het nog even op het boekblok dat nog niet gesneden is. Je ziet dat het uiteindelijke boekblok een stuk korter is dan het nu lijkt.

Hier zie je de kleur van het boekbindlinnen en de kleur van het schutblad. Het wordt een beetje een streng boek.

Vervolgens heb ik het boekblok schoongesneden. Dit zijn de stroken die er afvallen. Dit is voor mij altijd een magisch moment. Het boekblok krijgt zijn uiteindelijke vorm. De bladspiegel in het boek ontstaat. Het wordt een echt boek.

Nu ga ik de schutbladen bevestigen op het boekblok.

Altijd passen en meten. De platten zijn uit grijsbord gesneden. Gaat het allemaal passen? Zo te zien wel.

De voorplat is afgetekend. Zo gaat het monogram straks op het voorplat gelijmd worden.

Hier heb ik alle losse delen van de boekband nog een weggelegd zoals ze gaan komen. Boven het achterplat met daarop de tulp. Dan het kneeplatje tussen het achterplat en de rug, dan opnieuw een kleine ruimte en dan het voorplat met daarop de monogram.

Volgende keer kan het spannendste deel beginnen.
Zoals gezegd: ik ben benieuwd.

Dezelfde fietsen als vorige week?

Posted on juli 31, 2019 by Argusvlinder

Deze week lagen er al weer opgeviste fietsen op het Kasteelplein in Breda. Zouden deze dezelfde zijn als die er vorige week ook al lagen?

Laos – Luang Prabang: Wat Xiengthong of Wat Xieng Thong

Posted on juli 30, 2019 by Argusvlinder

Het is best begrijpelijk dat de namen je niets zeggen.
Ze zouden mij ook vandaag niet zoveel zeggen
als ik ergens iets zou lezen over Wat Xiengthong.
Ik weet intussen wel dat ‘Wat’ staat voor een tempelcomplex.
Luang Prabang is ook bekend.

Maar toen we in het hoger gelegen Luang Prabang waren
zagen we twee top-attracties: het voormalige koninklijk paleis
en Wat Xiengthong of
Vat Xiengthong Sayaroharamathibodimahavihanh.

Tussen 2011 en 2014 is het complex gerestaureerd.
Daar valt waarschijnlijk een hele boel over te zeggen.
Hou in gedachten dat het meeste wat je ziet in een dergelijk
complex van geverfd hout is. Oorspronkelijk stamt het uit 1550 – 1560.

Even voor het idee 20.000 Kip is minder dan 2.10 Euro.

Als je wilt controleren of ik een typefout heb gemaakt in de lange versie van de naam van het complex: ga je gang.

Het weer was niet fantastisch. Dat in combinatie met de hoogte leverde ook niet zo’n hoge temperatuur op. Maar de ligging van het complex is prachtig aan de rivier. Het complex laat je dan ook toe de rivier op te gaan. Als je een boot hebt.

Hier nog even een tekst van een bord over de restauratie: veel werk gedaan aan het dak van het centrale tempelgebouw, de daarom heen liggende kapellen, stoepa’s en andere gebouwen zijn gerestaureerd, de met de stenciltechniek aangebrachte gouden decoraties zijn bewaard net als het werk in glasmozaïek, de schade door een brand in 2009 aan het klooster is hersteld en jonge mensen zijn opgeleid om de traditionele technieken toe te kunnen passen.

Bij het complex ligt een boothuis.

Met een hele lange boot.

Dit is een voorbeeld van de decoraties die met behulp van stencils zijn aangebracht. Hier op een pilaar. Je ziet hier allerlei krijgers.

Dit is dan de Sim, het belangrijkste gebouw van het complex. De centrale tempel. Wat een prachtige daken!

Sommige van die gouden decoraties zijn erg groot. Dit is maar een detail.

Soms zijn de afbeeldingen puur decoratief, soms hebben ze verheven scenes als onderwerp maar soms ook scenes uit het dagelijks leven (mijn interpretatie).

Het was overweldigend.

Decoraties rond een raam.

Een detail.

Een pauw in glasmozaïek.

De deur naar de tempel.

Decoratie van het plafond.

Dierlijke vorm. Ik weet niet waar het voor dient.

De grote centrale Boeddha.

Als de camera op de grond staat dan ook meteen maar een foto van het plafond tussen de mooie pilaren in.

De luiken aan de binnenkant voor de ramen.

Dit is deel I over Wat Xieng Thong.

De Boekbinder

Posted on juli 29, 2019 by Argusvlinder

Op vakantie ben ik niet maar dit is mijn zomerboek. ‘De boekbinder’ van Bridget Collins. Geen diepgaande literatuur maar gedoseerde geschiedenis, spanning, liefde, avontuur. Het standaard recept voor de hedendaagse bestseller. Hier uitgevoerd in een debuut van een young adult schrijfster.

Gezien: Tel Aviv on fire

Posted on juli 29, 2019 by Argusvlinder

‘Tel Aviv on fire’ is een leuke film over een verschrikkelijk zwaar onderwerp: het Israëlisch-Palestijns conflict. Daarom alleen al de moeite waard om het te gaan zien. Het is geen super film. Het is niet de beste film van 2019 maar is zeker slim gemaakt.

Mijn verhaal kan wel wat spoilers bevatten.
Dus als je niet wil weten wat er in de film gebeurd dan
kun je maar beter dit stuk niet lezen.

Een wat schlemielige man werkt voor zijn oom bij een productiebedrijf
met als belangrijkste (enige) product een soap.
En wat willen mensen die aan een soap werken?
Juist.
Nog een seizoen aan de soap werken.

De slotbeelden tonen de eerste aflevering van het volgende seizoen.
Andere mensen, hetzelfde verhaal.

Trek dan gerust de parallel naar het conflict.
Ieder jaar, dezelfde gebeurtenissen met steeds andere mensen.
Geen optimistische conclusie bij een verder komische film.

***

Overhouden

Posted on juli 28, 2019 by Argusvlinder

Bij biljarten vond ik dat altijd al zo ingewikkeld:
overhouden.
Er voor zorgen dat na een stoot de ballen zo komen
te liggen dat je eenvoudig een volgend punt kunt maken.
Bij boekbinden moet je soms ook overhouden.

Als je het boekbindlinnen mooi over een vorm
wilt krijgen moet je niet alleen die vorm mooi uitsnijden,
je moet er ook voor zorgen dat het karton waar je de vorm uit snijdt,
dat dit karton nog gebruikt kan worden om de vorm te accentueren.

Bij de tulp heb ik daar niet op gelet.
Het karton waar ik de tulp uit sneed heb ik niet meer.
Daarom ga ik die tulp op de achterkant van het boek opnemen.
Ik zal die achterkant afpersen met emalaine (Polyethyleen schuim).

Op de voorkant van het boek ga ik een monogram opnemen.

Dit is het ontwerp.

Hier is het monogram uitgesneden. Je ziet dat ik nu het ‘negatief’ zorgvuldig heb overgehouden. Dus de voorplat ga ik afpersen met behulp van de positief en negatief. Kijken wat me het best bevalt.

Ik geef gelijk toe dat mijn lettertype wel een beetje modern is maar ik wil eerst met de strakke letters ervaring opdoen om misschien een volgende keer wat avontuurlijker te werk te gaan.

Nu luister ik naar Brian Eno: Apollo Remastered met Daniel Lanois en Roger Eno

Posted on juli 28, 2019 by Argusvlinder

Brian Eno: Apollo Remastered. Een werk uit 1983 met Daniel Lanois en Roger Eno. Apollo: Atmospheres And Soundtracks (Extended Edition).

Verlengde leporello

Posted on juli 28, 2019 by Argusvlinder

Van het begin af aan had ik een beetje een
haat/liefde verhouding met de beschrijving van de
verlengde leporello zoals die stond in Handboekbinden.
Mij werd niet duidelijk wat men wilde bereiken.
Nu ik een boek gemaakt heb naar het ontwerp (want
door omstandigheden zoals beschikbaar materiaal,
heb ik er een eigen draai aan gegeven) snap ik het beter.

Nu is mij wel duidelijk wat men wil bereiken en is het
een vorm die ik in de toekomst zeker ga gebruiken.
Ik heb vaak katernen die qua dikte zich niet
altijd mooi aan de regels houden.
Vaak is dat omdat ik van alles in zo’n boek wil bewaren.
Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat ik handgeschept papier
gebruik en dat is niet altijd even mooi strak en vlak.

Mijn versie heeft bijvoorbeeld geen voorflap en de hoogte is niet overal 14 centimeter zoals in de beschrijving staat. De katernen waren nogal netjes en dun. Gevolg is dat de rug dikker is dan de katernen bij elkaar. Dart ga ik wel oplossen.

Van een aantal oudere projecten had ik nog ‘restjes’ liggen. Er waren nog dingen van mijn Dada-project, van mijn poging om met pallethout houtsnedes te maken, al dan niet in combinatie met gelli plate en ik heb een keer handgeschept papier gebruikt om te drukken. Dat leverde deze drukminiatuurtjes op. Ze zijn of 10 x 10 centimeter of zijn een strook van 8 centimeter hoog en 10 breed.

Als ik de drukminiatuurtjes inplak levert het dit bovenaanzicht op. Nu moet ik de rug eigenlijk wat verdikken zodat de rug en de katernen evenveel ruimte innemen. Dan past het allemaal weer mooi in de boekenkast.

Elias P van Bommel in de blokpers

Posted on juli 28, 2019 by Argusvlinder

Op de band van het boek met materiaal van de boekbinder Elias P. van Bommel wil ik een soort monogram. Dat ben ik dus aan het ontwerpen. Ik ben er nog niet uit.

Intussen zit het al ingenaaide boek in de blokpers.

Ik luister nu naar Philip Bailey: Love will find a way

Posted on juli 28, 2019 by Argusvlinder

Philip Bailey: ‘Love will find a way’ met muziek van hemzelf maar ook van bijvoorbeeld Curtis Mayfield, Chick Corea, Marvin Gaye, Brian Eno en David Byrne.

We kennen Philip Bailey waarschijnlijk het best als een van de
zangers van Earth, Wind & Fire. Of misschien van zijn single
met Phil Collins: Easy Lover.
Dit werk is een nieuwe jazz plaat. Schitterend.
war een stem.
De uitvoering van ‘Once in a lifetime’ is bijzonder mooi.

Ongepaste krokodillentranen

Posted on juli 25, 2019 by Argusvlinder

Bij de bankencrises werd er wat gescholden over de banken.
Terecht, de banken waren helemaal vergeten (en de meeste
zijn dat nog steeds) dan je een bank niet alleen maar hebt
om ieder jaar een nog groter salaris mee naar huis te slepen.

Banken hebben ook een belangrijke maatschappelijke functie.
Ze moeten geld steken in projecten waar particulieren
onvoldoende mogelijkheden hebben.
In onze wegen, bruggen, huizen, scholen en bedrijven.

Maar die functie vergeet men gemakshalve maar.

Dat gevoel overkomt mij deze week ook bij de horeca en sommige
middenstandszaken.
In de crises veel geklaag en de erkenning dat ze wel heel
weinig aandacht hadden besteed aan het gebrek aan kwaliteit
van hun gelegenheden en service.

De crises is voorbij, de prijzen gieren omhoog.
Intussen schieten de horecagelegenheden uit de grond.
‘Daghoreca’ is het nieuwe.
De internetwinkels draaien 24 uur per dag.
Er wordt weer heel veel verdiend.

Gisteravond nog krokodillentranen bij het NOS-nieuws van
een strandtenteigenaar in Scheveningen omdat er
een vuurwerk-feestje niet doorgaat.
Misschien 400.000 potentiële klanten minder.

Maar de horeca vergeet dat ze ook een maatschappelijke
functie hebben: mensen te eten en drinken geven, even laten
rusten in een stoel of toegang tot sanitair geven,
ook als het een keer wat warmer is.

Veel horeca-gelegenheden volgen dit voorbeeld. Men sluit de winkel. Net als de graaicultuur bij de banken is de graaicultuur bij de horeca ongepast. Laat de krokodillentranen maar.

Van den Vos Reynaerde

Posted on juli 24, 2019 by Argusvlinder

Leer voor mijn volgende project. Daar zitten zoveel nieuwe dingen in dat ik eerst een boek ga maken bij wijze van test. De inhoud zal wel degelijk uit echte katernen bestaan. Maar pas het tweede boek zal Van den Vos Reynaerde zijn. Dit boek dat waarschijnlijk geschreven is tussen 1200 en 1300 verdient een middeleeuwse binding. die ga ik proberen te maken.

Het rode leer is geit. De leverancier noemt de kleur oxblood
(ossenbloed). De natuurlijke huid is een halve kalfshuid.
Als het goed is kan ik daar nog een aantal boeken uit maken.

Elias P. van Bommel

Posted on juli 24, 2019 by Argusvlinder

Door de levertijd op een aantal dingen die ik binnen moet krijgen
voordat ik met het volgende boek uit Peter Goddijns
‘Westerse boekbindtechnieken van de Middeleeuwen tot heden’
kan beginnen, probeer ik een boek in te binden met
afdrukken van de nalatenschap van de boekbinder
Elias P. van Bommel.

Ik schreef er al eerder over. Het boek is deze keer uitgegeven
door de Stichting Handboekbinden.
De katernen zijn al genaaid.
Voor de band heb ik een afdruk van één van de clichés die
Van Bommel in zijn verzameling had gekozen.
Het is een tulp.
Die afdruk heb ik geprint en uitgesneden uit karton.

Het idee is dat deze tulp op de band komt te liggen en
dat de band bedekt wordt met boekbinderslinnen.
Dan moet die vorm mooi uitsteken op de band.
Eerder heb ik zoiets al eens geprobeerd maar door
een vraag te stellen op het boekbindersforum, heb
ik tips gekregen hoe je dit eigenlijk behoord te doen.
Het resultaat moet daarmee beter worden.
Het probleem is dat je op alle plaatsen langs de tulp
het linnen mooi tot op de voorplat vast wil hebben zitten.
De kwaliteit van het bedekkingsmateriaal speelt daarbij
een grote rol vermoed ik.

Binnenkort lees je hier welke twee methodes ik aangereikt kreeg
en welke ik toepas en wat het resultaat is.
Ik ben zelf héééél benieuwd.

Update op fietsen

Posted on juli 23, 2019 by Argusvlinder

Deze week plaatste ik een foto op Twitter van een fiets
die al bijna een week in het Valkenberg stond.
Op een plaats waar de meeste mensen geen fietsen plaatsen.
In de ochtend de foto op Twitter, ’s avonds weg.
Hopelijk meegenomen door de rechtmatige eigenaar.
Of mijn bericht op Twitter er iets mee te maken had weet ik niet.

Zo stond de fiets bijna een week in het park.

In de avond zag ik dat er iets voor in de plaats was gekomen: op het Kasteelplein lag deze stapel fietsen en rommel, opgevist uit het water. Inmiddels is dit ook opgeruimd.

Vat Xiengmouane Vajiramangalaram

Posted on juli 22, 2019 by Argusvlinder

Een mond vol.
Een klooster en tempel en opleidingscentrum in één.
Allemaal in Luang Prabang in Laos.

Vat Xiengmouane Vajiramangalaram, een mooi complex, verborgen tussen de bomen in een straat waar nog veel meer te zien is.

Op internet vond ik deze beschrijving:

Wat Xiengmouane is a small Laotian monastery on Sotika Kuman Road, one of the roads the run parallel to the Mekong and Nam Khan rivers in Luang Prabang.
Wat Xiengmouane founded by Phragna Sisonxay in 1865, during the reign of King Chantarath (1851-72).
In the beginning, it was called Monastery of Melodious Sounds, due to the harmonious sounds of its gongs.
Later on, it was given another nickname, Monastery of Joyous town.

The sim of Wat Xiengmouane has a two-tier roof, one porch and triple nave.
It originally had three windows, but more were added during the restoration in 1964.
Within the compound of Wat Xiengmouane are several stupas and chapels.

There is also a vocational school within the compound of Wat Xiengmouane.
This school was started by Unesco and funded by a grant from the government of Norway.
Its purpose is to teach the novice monks the traditional arts and crafts such as lacquer work, stencilling,
painting, glass mosaic, wood carving, sculpture and other ornamental works for the Laotian temples.
Some of the handiwork of the students are on display in one of the rooms.

Korte samenvatting in het Nederlands.
Het is een klein Laotiaans klooster, opgericht in 1865.
In het begin noemde men het ‘Klooster van de melodieuze geluiden’
omdat men een aantal gongs had die goed bij elkaar klonken.
Later noemde men het ‘Klooster van de vreugdevolle stad’.
In 1964 is het complex gerestaureerd. Het complex bestaat naast een tempel
en een kloostergebouw uit een aantal kapellen en stoepa’s.

Er is een beroepsopleiding gevestigd die opgericht is met behulp
van UNESCO om de traditionele ambachten te leren.
Denk dan aan lakwerk, stencilen, schilderen, glasmozaïek,
houtsnijden, beeldhouwen en ander decoratietechnieken.
Voorbeelden van wat de studenten maken zijn op het terrein te zien.

Wat er nu precies voorbeelden zijn en welke dingen deel uitmaken van het klooster of de tempel is een beetje moeilijk voor mij. Maar dit vind ik mooi.

Een kapel.

Schilderwerk.

Het is een prachtig gebouw.

De leerlingen moeten ook minder ambachtelijke taken verrichten.

Met bijzondere deuren maken ze mij altijd blij.

Vooral die figuurtjes onderaan die de hele voorstelling lijken te dragen vind ik erg grappig. Het stencilwerk op de deurstijlen is hier goed te zien.

Laos, Luang Prabang: Vat Xiengmouane Vajiramangalaram, UNESCO Training Centre For Laotian Traditional Arts And Building Crafts.

Ik vermoed dat dit de werkplaats is waar nog een paar voorbeelden staan.

Detail van een stoepa.

Dit is die stoepa.

Dit is het vooraanzicht van het mannetje van 2 foto’s geleden.

Een stukje glasmozaïek. Hier is het puur decoratief.

Hier zie je een voorbeeld hoe glasmozaïek ook gebruikt kan worden om verhalen te vertellen. In het museum, het voormalige koninklijk paleis, zijn daarvan prachtige voorbeelden te zien.

Uit het feit dat ik hier in meer detail bij stilsta mag je opmaken dat het op mij veel indruk maakte. Die man die daar glaspareltjes strooit of opraapt. Ik vind hem prachtig.

Het glas is wel degelijk gevormd naar de vormen die het betreffende stukje glas van bijvoorbeeld het menselijk lichaam moet verbeelden.

Soms zijn de mozaïeken heel groot. Je ziet hier ook weer stencilwerk op de pilaren.

In een decoratieve vorm.

Zo kun je glasmozaïek gebruiken om de top van een stoepa te versieren.

Omslagband met directe strengeling

Posted on juli 21, 2019 by Argusvlinder

De laatste loodjes wegen het zwaarst.
Het lijmen van het schutblad, achter en voor, en het
bekleden van de voorflap kost wat tijd.

Niet omdat dit zo arbeidsintensief is maar omdat
ik ook andere dingen soms moet doen.

Vrijdagavond heb ik het achterplat en de voorflap
onder bezwaar uit gehaald.

Vervolgens heb ik een kleine stellage gemaakt.
Op het voorplat zit met een strookje leer een glazen kraal vast.
Dat is een onderdeel van de sluiting van het boek.
Die kan ik niet zomaar onder bezwaar leggen.
Dus ik heb wat stukken wit (stukken aluminium van gelijke hoogte)
zo opgesteld dat ze straks het voorplat overal steun geven behalve
daar waar de kraal zit.

Hier zie je op de bovenste helft van de foto het bedje van aluminium stukken met in het midden een uitsparing (de uitsparing zit rechts van het cijfer ‘2’). Daar komt straks het voorplat op te liggen. Daar kan ik dan een plaatje hout met een stapel boeken en papier op leggen voor het gewicht. Dat kan het schutblad goed drogen. Drogen zal geen probleem zijn want in de FutureDome is het behoorlijk warm.

Ik heb het voorplat afgedekt met aluminiumfolie om het perkament van de voorplat te beschermen. Er is een gat gemaakt voor de glazen kraal.

Hier ligt en staat dan de ‘Omslagband met directe strengeling’ onder bezwaar. Later vandaag ga ik het resultaat bekijken.

Aan de slootkant in Terheijden

Posted on juli 21, 2019 by Argusvlinder

Gisteren was ik even in Terheijden, een dorp bij Breda.
Misschien was ik wat vroeg en dus besloot ik een
klein stukje te gaan wandelen. Het regende.
Misschien denken we de komende warme dagen nog met
weemoed aan deze buien terug.
Natuurlijk maakte ik wat foto’s.

Druppels op bladeren. Dat vind ik altijd zo’n fantastisch gezicht.

Langs het weggetje dat ik volgde staan knotwilgen. Het is gewoon een pad langs een complex met voetbalvelden.

Mooi paars is niet lelijk.

Lisdodde. Ik ben geen kenner, kan het dus best mis hebben.

Die knotwilgen kunnen van die prachtige vormen aannemen.

Bij die druppels op de bladeren lijkt het wel of de natuur een structuur aanbrengt maar hier is het een chaos.

De gewone berenklauw.

Gelezen: Middeleeuwse tuinen

Posted on juli 19, 2019 by Argusvlinder

Annemarieke Willemsen schreef de catalogus voor de RMO-tentoonstelling (Rijksmuseum van Oudheden): Middeleeuwse Tuinen – Aardse paradijzen in Oost en West, 1200 – 1600.

Over de tentoonstelling zlef was hier al te lezen.
Bij het boek hink ik op twee gedachten:
het boek had best wat meer diepgang mogen hebben
aan de andere kant is het een introductie voor een breed publiek
van het idee dat de manier waarop in de middeleeuwen naar
de tuin werd gekeken niet zo anders was in Europa
vergeleken met het oosten.
Veel literaire teksten kom je tegen in het boek en
onderstaande past prima bij wat de tentoonstelling laat zien.

Gij die deze tuin binnen gaat, overdenk wat u zegt en zeg mij daarna of al deze wonderen toevallig of uit de kunst zijn ontstaan.

Opschrift van Giovanni Orsini in de tuinen van Bomarzo, 1547.

Ban Chaneneua, deel II van de fietstocht

Posted on juli 19, 2019 by Argusvlinder

De vorige blog over Ban Chaneneua in Laos eindigde in een dorp waar pottenbakkers werkten en we een souvenir kochten. Het weer is die dag niet geweldig. De fietsen zijn acceptabel.

Nu vervolgen we onze fietstocht. In dit dorp was een heel leuk terras. Met mogelijkheid tot het volgen van een workshop pottenbakken.

Als we een weg alsmaar volgen komen we plots bij een bouwput uit. Hier is men een brug aan het bouwen (misschien was er op dit punt nauwelijks een brug). Op dit wat hoger gelegen punt (de plaats waarvan ik de foto maak, niet daar waar de brug ligt) is aan de linkerkant van de weg een dorp en rechts een tempel. Die tempel gaan we bezoeken.