In de ochtend is de binnenstad van Breda een soort parkeerplaats voor grote dieseltrucks. Vanmorgen stond er een zo geparkeerd in de Ridderstraat (kleinere en smallere straat dan een straat in menige vinexwijk) met op de voorruit een weerspiegeling van het ‘torentje’ van de Barones, winkelcentrum in Breda.
De Ridderstraat met torentje.
Drie winkels met drie etalages.
Ze leveren me drie foto’s op.
Twee grappig en één met een verhaal.
Deze slogan zag ik in het raam van een kapperszaak in Leiden: Niet goed ? Haar terug.
In een andere etalage in Leiden, bij een tweede hands boekenzaak, zag ik dit boek liggen: Mir Taqi Mir, Selected ghazals and other poems. eerder heb ik heel veel moeite gedaan (en de uitgeverij ook) om een exemplaar van dit boek te kopen en bezorgd te krijgen. Nu lag het daar gewoon midden in de etalage.
In de etalage van een Bredase dierenwinkel zag ik dit bord: Je hoeft niet op het raam te kloppen, de beestjes zwaaien toch niet terug. Ik vermoed wat Vlaamse inbreng want ik denk niet dat veel mensen in Breda het woord ‘Beestjes’ in dit verband zouden gebruiken. Maar de opmerking is duidelijk.
Deze week liep ik op een ochtend door de St. Janstraat in Breda en zag in een van de etalages een kussen. Ik was meteen helemaal weg van de Yak. Nu ik de foto nog een keer bekijk zie ik de letters: Do It Yourself (doe-het-zelf).
In de Veemarktstraat, de straat in Breda met de leukste
winkels en restaurants, zit een kleine winkel die
afbeeldingen inlijst maar die ook grafiek verkoopt.
Vaak ook werk in een Japanse stijl.
Dus ik kijk er altijd in de etalage.
Gisteren zag ik er iets heel anders.
Een paar dagen eerder had ik het ook al gezien maar toen
drong het nog niet helemaal tot me door.
Op de schildersezel stonden 2 werken. Beide van de Eindhovense margedrukker Mizdruk. De drukkerij van Jan Willem van der Looy. Al eerder was op mijn weblog werk van hem in het kader van de ‘School of bad printing’ te zien. Hij drukt vooral met felle kleuren en het motto is ‘Let’s make imperfection great again’. Ik zou dat niet zo snel als motto gekozen hebben maar het is wat het is.
Het onderste werk op de schildersezel functioneert een beetje als visitekaartje.
Dit is de poster die in de Veemarktstraat te koop is. Mizdruk (Jan Willem van der Looy) met de geuzennaam ‘School of bad printing’.
Het was nog vroeg. Tijdens de ochtendwandeling.
Dus ik moest nog eens goed kijken.
Een kleine deur in een klein ‘landschapje’ met een QR-code.
Het blijkt dat deze plaats onderdeel is van een
‘Tiny Door wandeling’ in het centrum van Breda.
De organisator is de afdeling West Brabant van het
Wereld Natuur Fonds.
Als je de QR-code gebruikt opent zich een website met de route en informatie. Zou huisnummer 13 toeval zijn? Zoals je kunt zien staat het deurtje in een boekwinkel….
In de pers was er informatie over verschenen.
Hoek St. Janstraat en Molenstraat in Breda.
Dit kwartet staat waarschijnlijk jaarlijks in de etalage van deze winkel in de Veemarktstraat. Maar dit jaar met mondkapjes.
Het is natuurlijk dubbel.
We willen genieten van de vrolijke sfeer van winkelen
in de decembermaand.
Maar het is met het coronavirus geen goed idee.
Toch kijk ik graag naar de etalages.
Vanmorgen om 08:15 was ik natuurlijk wel zo goed als alleen.
Breda, Veemarktstraat. Niet te traditioneel, goed gecombineerd.
Breda, Veemarktstraat. Niet voor vegetariërs of misschien toch wel?
Breda, St. Annastraat. Een kerstlama?
Etalage in de Reigerstraat in Breda.
Tijd genoeg dus liep ik nog even langs Antiquariaat
Meyenfeldt Slaats & Zonen.
Meestal is de winkel gesloten.
Ik ben er nog nooit binnen geweest.
Maar de etalage maakt veel goed, heel veel!
De openingstijden ook.
De openingstijden.
De etalage.
Onze winkelstraten hebben een groot probleem.
Dat was al sinds de bankencrisis maar de coronacrisis
gaat nog een extra duit in het zakje doen.
De leegstand van de winkels in de winkelstraten in
de binnensteden van Nederland is nooit hersteld na de
bankencrisis.
Er wordt veel gelogen met cijfers, vooral de verhalen
over de vierkante meters of kubieke meters moeten
argwanend bekeken worden.
Feit is dat bezoekers van de winkelstraten in de binnensteden
het klimaat zien verslechteren. Steeds meer lege panden
en winkels die misschien wel nodig zijn maar die op geen enkele
manier bijdragen aan het algemeen plezier van ‘winkelen’.
Denk aan telefoonwinkels. Die doordat ze vaak dicht bij elkaar
zitten de beleving van de winkelstraat afbreken.
Daarnaast zien alle winkelstraten in Nederland er hetzelfde uit.
Veel creativiteit komt daar niet bij te pas.
In Breda is er weer een briljante marketingpersoon geweest
die lege panden aantrekkelijk wil maken voor het winkelend publiek.
Zou die persoon op verjaardagen daar trots over opscheppen tegen de familie?
Stadslandschappen in de binnenstad van Breda.
Er zijn veel toekomstscenario’s mogelijk.
Maar mensen die denken dat de oude situatie terugkomt,
die situatie met volle panden met hoge huren en drommen
veel kopend publiek, die stuur je beter terug naar school.
We hebben de goedlopende bedrijven naar malls en
woonboulevards gestuurd/gelokt.
Dan heb ik het nog niet over internet.
Wat overblijft is daghoreca, de Hema en goedkope mode
met hier en daar een enkele speciaalzaak en een pop-up.
Alternatieve invullingen zijn gezien de huren
nauwelijks mogelijk.
Er zal iets moeten veranderen….
Een van de winkels in Breda met de mooiste etalages
is De Kookwinkel.
Steeds een wisselende etalage met steeds opnieuw verrassende
voorwerpen.
Deze keer (ik gok) een speelhoed interieur van een oude
kruidenier.
Uit de tijd dat de winkelier iedere klant individueel hielp
en nog veel producten los verkocht werden.
Goed dat nu veel in zelfbediening kan.
De Kookwinkel, Breda. Hoek St. Janstraat/Molenstraat. Deze foto is uit de etalage in de Molenstraat. Achter die schuine kleppen op de onderste rij lagen bijvoorbeeld de aardappelen.
Deze drie koningen zag in met Kerstmis in Malaga in een raam van een winkel. Ik liet hen een paar dagen geleden al zien. Wat je toen nog niet kon zien in wat voor winkel deze koningen stonden. Op Driekoningen kan ik dat wel onthullen.
Deze specialist in pruiken had zijn specifieke vaardigheid en producten gebruikt om zijn etalage aantrekkelijker te maken rond Kerstmis. Driekoningen in Malaga.
De foto’s in dit bericht staan een beetje los van elkaar behalve
dan dat ze in Malaga gemaakt zijn tijdens het korte verblijf
tijdens de Kerstdagen.
Deze Driekoningen zag ik in een etalage in de wijk die steeds vaker Soho wordt genoemd. Dit is een wijk tussen het centrum en de haven van Malaga. De naam ‘Soho’ is nog een beetje wishfull thinking.
Daar zag ik ook deze muurschildering.
Feliz Navidad, dat was dan weer terug in het centrum.
In 2014 maakte ik deze foto van het standbeeld van Pablo Picasso. Het beeld staat in het parkje voor het geboortehuis van Picasso.
Zo zag ik hetzelfde beeld in 2019. Van achteraf gezien. Toeristen hebben het beeld ontdekt en willen met het beeld op de foto.
Een straathoek in Malaga.
De haven is ingericht om cruises te ontvangen. Daarvoor is onder andere deze promenade aangelegd. Een prima wandel (flaneer) en fietsgebied. Pas op de elektrische steps. Het vormt een mooie verbinding tussen het stadscentrum met de winkels en het strand. Er zijn fijne terrassen langs deze promenade om het allemaal eens goed te bekijken.
Aan het strand vind je dan dergelijke grote betonnen stenen met het logo van de stad.
Terug naar het centrum. De schaduw kronkelt zo leuk naar het einde toe.
De kathedraal in de zon tegen het eind van de middag.
Flipje zwaait je goedmoedig toe vanuit het winkelraam in de Molenstraat in Breda. Het thema jam wordt met dit beeld van Flipje en een aantal van zijn boekjes, jampotjes en andere attributen ingezet.
‘Hoe Flipje geboren werd’, ‘Het sneeuwklokje’ en ‘Flipje gaat naar school’.
Als kind had ik zelf ook een paar boekjes van Flipje. Misschien heb ik ze nog. Maar de omslag van ‘De gebroken vaas’ kan ik me nog goed herinneren. Flipjes Ballonvaart
Toevallig liep ik vanmorgen door een winkelstraat in Amersfoort. Ik weet niet eens hoe de straat heet maar mij viel deze etalage op. Ik herkende niet alleen het uiterlijk van de winkel maar ook de kleding die er uitgestald staat.
Vergelijk de vorige foto eens met deze. Dit is een winkel van dezelfde keten, maar dan die in Breda. De kwaliteit van de foto’s verschilt nogal. Bovendien is in Breda het hek voor de pui al dicht. Het loho wijkt een beetje af. In Breda staat er een soort van copyright ‘R’
Kijk dan even naar wat er in de winkel staat. Dit is van de foto in Breda. Dit zijn precies dezelfde kledingstukken als in Amersfoort rechts van de deur staan. In Breda staan ze links van de deur. In beide gevallen het vuurrood in het midden.
Dit staat in Breda rechts in de etalage (voor de voorbijganger).
Nog wat verder uitzoomen. Het zijn twee paspoppen. De linkerjurk is precies dezelfde als in de etalage in Amersfoort. Alleen de tijgerprint is in Breda te zien. In Amersfoort staat daarvoor in de plaats een pop met zwarte rok en jasje.
Veel ruimte lijken de medewerkers van een winkel
van deze keten niet te hebben.
Is dat nou goed of slecht of gewoon gek?
De Pindakaaswinkel.
Vandaag liep ik door het centrum van Utrecht van het station
naar het Stadsarchief.
Loop ik plots langs de Pindakaaswinkel.
Er was iets van een proeverij aan de gang.
Een winkel met als enige product: pindakaas. Ik ben heel benieuwd hoe dat loopt maar het idee is super.
De afgelopen dagen waren er geen posts op deze blog.
De reden was dat ik op Summit EMEA was, een gebruikers
bijeenkomst van Microsoft Dynamics365 en CRM.
Natuurlijk kon de camera van mijn telefoon niet uit blijven.
Het avontuur begon op Schiphol.
In Dublin met de dubbeldekker naar het hotel.
Onderweg kwam je al langs het Convention Centre Dublin waar Summit EMEA werd gehouden.
Het hotel was ‘real English’.
Op maandag had ik nog een paar uur om door het centrum te wandelen. Veel dak- en thuislozen, lege panden, vervallen panden en vreemde panden zoals deze winkel die ornamenten voor plafonds en dergelijke verkoopt en als reclame Elvis of de Beatles in kalk in de etalage heeft.
Lang geleden was ik al eens in Dublin. De verlopen hostels waar ik toen met mijn vrienden sliep, zijn er nog steeds (hier rechts op de foto). Hoe de Ieren hun economie inschatten weet ik niet maar op mij maakte het een indruk alsof de crisis die er in Ierland al lang voor 2007/2008 was, nog steeds niet voorbij is.
Dit is het beeld dat Dublin graag wil uitstralen (vermoed ik). Modern, nieuw, groots. Maar zelfs aan deze ‘zuidas van Dublin’ met grote hotels, financiële instellingen, accountants en adviseurs, waren de meeste restaurants of gesloten of heel eenvoudige hamburgertenten of kebabzaken. Achter het glas was het minder dan de buitenkant wil vertellen.
Summit EMEA was druk bezocht, had goede sessies en was goed verzorgd.
Mijn toeristische attracties.
In de ochtend een Iers ontbijt (nou ja, gedeeltelijk dan toch, voor mij geen spek of witte bonnen in tomatensaus).
Het weer was niet geweldig: soms scheen de zon, soms was er regen (op deze foto allebei tegelijk) en meestal was het koud met veel wind. Maar ik was er niet om bruin te worden dus dat maakte me niet zo veel uit.
Dan is het tijd om afscheid te nemen van Dublin.
Zo donker als deze boeken op de luchthaven van Dublin de situatie voorstellen is het vandaag niet in Dublin. Maar van stralend en opgewekt zijn ze nog ver af.
Dus tijd om naar huis te gaan.
De winkelpui van Drogisterij Adank in de Boschstraat in Breda met altijd een actuele spreuk over de Drop van Joep.
Om de spreuk leesbaar te maken op mijn weblog heb ik deze fotocollage gemaakt. Daarbij heb ik de tekst niet gewijzigd alleen anders naast en onder elkaar gezet. Er is een klein stukje tekst dat hierboven ontbreekt en dat is: (This is fake news).
Twittert Trump aan Kim-Jong-Un,
“Hi little Rocketman,
de Drop van Joep,
dát moet je doen!”
(This is fake news)
Dit is een voorstelling achter een van de ramen van De kookwinkel in de St. Janstraat in Breda.
Argusvlinder 