India, Ahmedabad, Vav, Stepwell

Vandaag kwam ik een paar mooie foto’s tegen van Dhr. Saman S. Patel.
in een Amerikaans tijdschrift voor archeologie.
Het waren foto’s van een ‘stepwell’ (of vav of baolis).
De naam is afhankelijk van de taal die in de streek gesproken wordt.
Een stepwell is een grote, diepe waterput waarbij je
via trappen van het hete, zonverlichte aardoppervlak,
kunt afdalen naar het koele waterniveau, diep in de grond.
De trappen en de muren zijn vaak rijk versierd.

Zelf hebben we in november 2007 stepwells bezocht in India.
Ik krijg bij het zien van de foto’s, gelijk heimwee.

De foto’s die ik hier laat zien zijn van de
Rudabai Vav in de plaats Adelaj in de staat Gujarat in India.
Rudabai is de naam van de koningin die deze put liet aanleggen in 1499.


Het tijdschrift: Archaeology Magazine


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.


Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.


Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.


Zelf heb ik ook foto’s gemaakt van de stepwells die wij bezochten.
Je kunt die terugvinden in de volgende logs:
Gujarat, 8 november 2007, Amrutvarshini Vav.
Gujarat, 7 november 2007, Adalaj.
Gujarat, 6 november 2007, Modhera en de Ranki vav.
Gujarat, 31 oktober 2007, Adi Kadi Vav.

17/11/2007

Maar het leven gaat door.
Dus op 17 november nog wat foto’s gemaakt
van een aantal souveniers die we meegebracht hadden.

Dit is de toran die we in Bhuj gekocht hebben.
Inmiddels hangt hij ingelijst in onze woonkamer.

Een paar maanden later kan ik er nog steeds erg kwaad over worden.
Het verpest mijn herinneringen aan prachtig Gujarat niet,
maar er blijft een wrange smaak achter.

16/11/2007

De andere ochtend, vroeg naar Den Haag.
Daar was mijn tas.
De NS vroeg overigens niet eens naar een identiteitsbewijs.
Ik kreeg zo de tas mee.
Camera, foto’s, iPod en geld weg.
Mij paspoort en bijvoorbeeld mijn notitieboekje met mijn reisverhaal,
was er nog wel.
Alles bij elkaar geen prettige ervaring.
En dan druk ik me heel, heel zwak uit.

15/11/2007

De thuiskomst uit India was niet zo’n succes.
De vlucht was okay maar ik had niet geslapen.
In Nederland aangekomen hebben we de trein genomen naar Breda.
Al voor Dordrecht ben ik in slaap gedommeld.
En tussen Dordrecht en Breda opnieuw.

In Breda ben ik met mijn grote rugzak uit de trein gestapt,
mijn kleine rugzak in de trein achterlatend.
Nog voor we de taxi instapten ontdekte ik het.
Liep terug, ben de trein in gesprongen waaruit ik dacht dat ik kwam.
Dat was niet correct. Het was de verkeerde trein.
Voor ik hulp kreeg van een conducteur was ik al bijna in Den Bosch.
Deze conducteur belde met zijn collega op de trein waar mijn tas in zou moeten zijn.

De conducteur op de andere trein (die waarin ik gezeten had)
had net een zaakje aan de hand met de spoorwegpolitie.
Toen die de trein doorging was mijn tas al weg.
Tas weg en natuurlijk ook de inhoud.
Paspoort, iPod, fotocamera, al mijn foto’s, dollars, telefoon enz, enz.
L. had ik op het station achtergelaten.
Die was maar niet de taxi ingegaan.
Ze had geen huissleutel bij zich maar ook geen mobiele telefoon.
Kortom drama.
Uiteindelijk aangifte gedaan op het station maar die gaven me weinig hoop.
Dat bleek ook wel.
Dezelfde avond bleek mijn tas afgegeven te zijn op station Den Haag.

Indiase miniaturen

In het voormalige Prince of Wales museum in Mumbai heeft men een prachtige
collectie Indiase miniaturen.
Ik heb er wat foto’s gemaakt maar mijn camera is daarna gestolen
en daarmee ook al mijn foto’s.
Gelukkig had ik ook een paar kaarten gekocht.
Die kan ik hier nu laten zien.Het schrijven staat centraal.

Lady writing on a leaf, Pahari (stijl), Kangra (regio in India), 1700.

Message to her lover, Rajastani, Mewar, 1700.

Bij Vermeer zou dit ‘De liefdesbrief’ heten.

Nayika writing to her lover, Pahari, Kangra, 1700.

Manini nayika:
‘De trotse heldin’, een term die veel ongelukkige soorten ‘nayikas’ (heldinnen) omvat.
Info van Rijksmuseum voor volkenkunde.

Raja Balwant Singh writing a letter, Pahari, Jammu, 1760.

Harappan

Zoals in mijn laatste log viel te lezen, was er weinig van de
Harappan beschaving te zien in het museum in Mumbai.
Gelukkig kon ik er nog wat materiaal kopen dat eigenlijk voor
kinderen bedoeld is maar wat wel een aantal foto’s bevat.
Daarnaast een serie kaarten.
Die zet ik hier nu in mijn web log.
Veel kijkplezier.

Serie dieren en planten.

Stenen kruiken.

Het schrift op zegels (nog niet ontcijferd).

Vervoer,

Menselijke figuren.

Lees verder

14/11/2007

14/11/07: MUMBAI
DAY ON YOUR OWN, NO TRANSPORT SERVICES.
LATE NIGHT TRANSFER FROM HOTEL
TO INTERNATIONAL AIRPORT
FOR YOUR EARLY MORNING FLIGHT
KL-6033 TO AMSTERDAM
ON 15 /11 / 07 AT 01.30 AM

14/11/2007 Woensdag

Vanochtend naar de markt in Colaba.
De markt is niet groot maar heeft toch een verrassing in petto.
Niet dat iedereen daar op zal zitten wachten maar ik vond het leuk.
In mijn vakgebied bestaat de term xe2x80x98catch weightxe2x80x99.
Dat wil zeggen dat je goederen hebt waarvan het gemiddeld gewicht,
per partij, nooit hetzelfde is.
Als je drie vissen vangt vandaag en morgen weer drie,
dan zal het gewicht van de partij van dag twee anders zijn
dan het gewicht van de partij van dag een.
Hier op de markt werden kippen bij hun poten samengepakt,
vastgebonden en aan een weegschaal opgehangen.
Zo kun je een aantal stuks kippen leveren en de kiloxe2x80x99s afrekenen.
Of de dierenbescherming blij is met deze praktijk,
ik heb zo mijn twijfels.







De markt loopt van tot aan de zee aan de oostkant van Colaba.
Vandaar uit zijn we Colaba overgestoken (4 pasta road)
tot je aan de zee (Arabic Sea) aan de westkant komt.
Vervolgens naar het noorden gelopen tot voor de Maidan.
Daar rechtsaf geslagen naar het voormalige Prince of Wales Museum.









Weer geen geluk met prehistorisch India.
Het museum in Lothal was gesloten,
hier was de afdeling voor onbepaalde tijd dicht.
Het museum is voor niet-Indiase toeristen duur: 6 Euro.
Als je fotoxe2x80x99s wilt maken in het museum moet je
in de museum shop even een vergunning kopen: 100 RP.



Het is gevestigd in een aardig gebouw, de collectie miniaturen is heel mooi.
De afdeling Nepal is prachtig.
Ook de beelden uit India zelf zijn mooi.
De Europese schildercollectie is een mooie verzameling.
De schilderijen zouden eens goed door een expert
en een team restaurateurs moeten worden bekeken.
Er gaat nogal eens wat mis in de vertaling
of zelfs het overnemen van teksten van het schilderij
naar de museuminformatiebordjes.





Lunch bij Leopolds.
Nu zijn we terug op de kamer om nog even uit te rusten.
L. op het dakterras voor een uurtje zonnen.





Was ik nog wel in slaap gevallen!
Alsof we al niet genoeg slapen.
Tijdens de vakantie zaten we nogal al eens op een plaats
waar xe2x80x99s avonds weinig mogelijkheden zijn.
Bijvoorbeeld in Bhuj zaten we 10 kilometer buiten de stad.
Donker is daar echt donker.
Na het eten kun je nog wat lezen maar dat is het dan wel.
We slapen meestal tot 07:30 uur.
Hier in Mumbai gaan we wat later slapen maar 23:30 uur vinden we al heel laat.
De zon, de warmte, de drukte, dat pleegt een aanslag op je.







Vanmiddag gelopen naar het stadhuis van Mumbai.
Niet omdat gebouw te zien maar omdat je dan via andere straten loopt
dan waar we tot nu toe geweest zijn.
Doel is de St. Thomas-kerk.
Dit gebouw is nog uit de koloniale tijd en de herinneringen
uit die tijd vind je hier nog ruim terug.









Vandaar terug naar India gate.
Het is er erg druk.
Je hoeft er maar te gaan staan (of zitten) en India komt aan je voorbij.
De voornamelijk Indiase toeristen gaan in de boten voor een rondvaart
vanaf dit punt of flaneren net als wij.
Er zijn veel kleine handelaren die ijs, sierraden of eten proberen te slijten.







Na India gate eten bij Leopolds en dan naar het hotel.
Even afkoelen op dak (9e verdieping)
en onze rugzakken op orde brengen.
We werden om 20:00 uur gebeld door Garha om te zien
of we de pick up tijd van 21:00 uur gaan halen
en hoeveel bagage we hebben.
Als we in de lobby van het hotel zitten te wachten op ons vervoer
worden we nog eens gebeld (20:55 uur).
De chauffeur is onderweg (en dus wat te laat).
Als we in de auto zitten belt de coxc3xb6rdinator van Garha nogmaals.
Hij vangt ons even later op bij het vliegveld en loodst ons het gebouw,
de check-in en eerste douane door.
Prima geregeld en snel.





De hotelrekening.



De rekening van de laatste inkopen op de luchthaven.







Met deze laatste foto is mijn geschreven verslagh helemaal op het web verschenen.
Het was niet het einde van ons avontuur.
Daarover later nog meer.

13/11/2007

13/11/07: MUMBAIDAY ON YOUR OWN, NO TRANSPORT SERVICES.
OVER NIGHT HOTEL GODWIN / MUMBAI



13/11/2007 Dinsdag

Ontbeten bij Leopolds.
Een echte Lonly Planet-tent.
Ons kaartje voor de boot gekocht en nu zit ik dit bericht te schrijven
op de boot van 09:30 uur.
We zijn een half uur onderweg.
Het is mistig.


L. is bij het aan boord gaan direct naar boven (het bovendek) gelopen.
Ik wil dat nu ook maar moet 10 RP betalen.
Oplichterij volgens mij want als de heren gaan ontbijten loop je zo naar boven.
Gedurende de vaart blijven ze sommige mensen wel 10 RP vragen.
Dan maar beneden zitten (10 RP= 20 Eurocent).


De kuiten zijn nog steeds niet hersteld
en we moeten vandaag weer klimmen naar de grotten !


We hebben gisteren geen koeien gezien die het verkeer verstoren
of op het voetpad zitten.
We hebben er niet 1 gezien.
Toereren doen de automobilisten ook veel minder dan in Gujarat.
Maar dat is logisch er is hier veel meer verkeer.
De kans dat hier iets plotseling gebeurt, is veel kleiner.



De grotten op Elephanta Island zijn de moeite waard.
Gelijk de eerste grot bevat de mooiste beelden
maar de grotten zijn in het algemeen erg indrukwekkend om te zien.
Het is als het ware een kunstgenre op zich.

Het is warm en dus zweten geblazen.
Verder is het helaas wat mistig.

Bovenstaande 4 afbeeldingen komen uit de catalogus van Elephanta.

Op de boottocht terug die precies een uur duurt slapen een groot aantal mensen.
Twee uur in de zon lopen, zweten en dan het schommelen van de boot doet zijn werk.
Wat kost de boottocht:
Delux, volwassenen…………RP.120 pp.
Island Tax………………………RP……5 pp.
Entree……………………………RP.250 pp.
……………………………………———— +
…………………………………….RP 375 pp. = 7,5 Euro.

Dat is vergeleken met de activiteiten tot nog toe duur.



We lunchen bij Mondegar Cafe (Colaba Causeway).
De vers fruit sappen zijn heerlijk hier.
Ook weer een echte Lonely Planet tent.
volledig afgestemd op onze verwende Westerse smaak.
Zo verkopen ze Guinness (RP 300) en Corona (RP 250).
We nemen pineapple juice en een spring roll.
Ik lig nu op bed bij te komen.
Mijn kleren kunnen nu even opdrogen.
L. geniet op het dakterras van de zon.
Om 16:00 uur gaan we shoppen en daarna de Lonely Planet-wandeling maken
(of in ieder geval het begin ervan, pagina 703-704).

Shoppen hebben we niet echt gedaan.
Alhoewel.
Gisteren hadden we een huis ontdekt dat de naam x98Holland Housex99 heeft.
Vandaag hebben we dat gefotografeerd.

Kijken naar open sandalen (die dienst moeten doen in huis
ter vervanging van de schelpenversie uit Indonesie).
Het schoot er bij in.
Wel sprak mij een man erg aan die stempeltjes verkocht
met bijpassende kleurstoffen.
Hindoestaanse afbeeldingen.
Lijkt ons leuk voor carnaval (we hebben ze gekocht
maar het is er niet van gekomen ze te gebruiken,
de kleurstof was niet zo handig)
.

We hebben de wandeling gemaakt al ging hij bij ons
wel veel sneller en hebben we hem verkeerd gelopen.
Dus we hebben wel wat hoeken afgesneden.
Veel meer dan in Kolkata of Chennai
is de Engelse geschiedenis in Mumbai te vinden.
Leuk.Mooi was ook de binnenkant van de Jodse Synagoge.
De eerste keer dat ik in een Joods gebedshuis ben geweest.

Knesseth Eliyahod Synagogue.

Het was vanmiddag minder heet dan gisteren.
Of gaan we er na drie weken aan wennen ?

Onze bestelling voor het dakterras ging deze keer helemaal de mist in.
We kregen niets.
Dan maar terug naar Leopold om te eten.
Het restaurant zat vol.
Of we boven wilde zitten.
We wilden snel iets eten en dan naar Chawpatty Beach
met de taxi voor een wandeling.
Dus ja, laat ons boven gaan zitten.
Daar bleek het erg koud te zijn (misschien wel 18-20 graden)
en het bleek veel meer een cafe dan restaurant te zijn.
Maar alternatieven waren er niet zo snel.
De kaart is niet zo geschikt als je vegetarisch Indiaas wilt eten.
Nu zijn we niet vegetarisch maar de afgelopen weken
waren we niet anders gewend.
Geen reden om er van af te wijken.
Het eten was lekker maar liet wel op zich wachten.
Van Chawpatty kwam door tijd en doordat we ons
niet verstaanbaar konden maken bij twee taxi chauffeurs niets meer terecht.

We zijn nog eens naar India Gate gewandeld.
Daar flaneren veel Indiase toeristen.
Er vertrok ook nog een rondvaartboot.
Het leek wel Heintje Davids.
Steeds vertrok de boot maar kwam weer terug naar de kant
omdat de verkoper nog wat klanten had gevonden.
Kostelijk.
Leopold zat weer/nog steeds vol dus het dakterras als laatste optie.
Daar verliep het ook nu weer moeizaam maar de afsluiting was groots:
2 vuurpijlen met enorme knallen ergens boven de stad
en 2 kleine vuurfonteinen werden nog ontstoken
door het personeel van het hotel.
Waren ze zeker met nieuwjaar (Diwali) vergeten.
De laatste dag gaat erg lang worden.
Het is al 23:30 uur. Ik ga slapen.

12/11/2007

12/11/07:
DEPATURE FROM DIU TO MUMBAI
BY A.NOON JET FLIGHT 9W-3403
DEPATURE FROM DIU AT 15.05 HRS,
ARRIVE MUMBAI AT 17.35 HRS
AND TRANSFER TO HOTEL GODWIN.
OVER NIGHT HOTEL GODWIN / MUMBAI




12/11/2007 Maandag

Om 09:30 uur zijn we gebeld door Jet Air (privacy???).
De vlucht van vanmiddag gaat om 14:30 uur.
We moeten om 13:00 uur op de luchthaven zijn.
Nog even checken met Manu.





Mumbai is druk maar niet overdreven zoals Kolkata dat was vorige keer.
De luchtvervuiling viel ook mee.
Misschien is dat omdat veel mensen op nieuwjaarsvakantie zijn.



Leven in zoxe2x80x99n stad voor mensen
aan de onderkant van de samenleving is verschrikkelijk.
Dat hadden we al eerder in de grote steden gezien.
Deze vakantie ook in Ahmedabad en nu in Mumbai.
De tegenstellingen schreeuwen het uit.
De kranten hebben artikelen over kinderen die met Diwali
een laptop mogen gaan komen met de credit card van Pa.
Een ingezonden brief klaagt over het feit
dat een jongen dat niet alleen mag doen.
Zijn vader gaat altijd mee en kiest dan ook nog eens.
(wat hier van waar is weet ik natuurlijk niet.)





En dan zit op een vluchtstrook in Mumbai een vervuilde,
oude (?) vrouw zichzelf te vlooien.
Ze drukt de insecten dood op een vuil stuk krantenpapier.
Ze doet dit tegenover een overvol busstation
waar levensgrote reclameborden het uitschreeuwen
dat de banken en grote ondernemingen zo succesvol zijn.
Ze doet dit op 2 meter van onze aircotaxi,
die ons van de luchthaven naar het hotel brengt.
Op het platteland zie je dergelijke schrijnende gevallen niet.
Daar lijkt het wel dat iedereen werkt.
In Gujarat werd ook veel geoogst.
Zwaar, vuil werk, maar in ieder geval werk.
Op het platteland zie je ook veel mensen die een xe2x80x98baanxe2x80x99 hebben
waarvan je denkt dat het tocht niet waar kan zijn.
Mensen beginnen uit noodzaak, op eigen initiatief een activiteit
waarmee ze geld bij elkaar scharrelen.
Gebruikte kokosschillen verzamelen bij stalletjes en overal op straat.
Maar in de grote stad met al zijn beloften redt niet iedereen dat.



Het hotel heeft een dakterras, 9 hoog.
Er wordt nu niet veel gebruik van gemaakt.
Wij doen dat wel.
We eten in het erg kleine restaurant van het hotel
en lopen dan naar India Gate.
Dat is vlakbij en vandaar gaan we morgenochtend naar Elephantine Island.
Om de grotten te gaan bekijken.
Het is vlakbij en we zijn er in een paar minuten.
Het gebouw is groter dan ik dacht.
Het wil maar moeizaam op de foto
omdat het terrein voor de gate gerenoveerd wordt.
Veel Indixc3xabrs flaneren langs het water en langs dit monument.
We lopen terug naar het hotel en gaan een wandeling maken
door de xe2x80x98hoofdstraatxe2x80x99 van Colaba (naam van de wijk waar het hotel ligt,
toeristisch centrum van Mumbai).

Het is warm.
De warmte blijft hangen tussen de gebouwen en de stalletjes
die er tegenover op de stoep staan.
Vaak overkappen ze de tussenliggende ruimte (stal-gebouw)
en anders doet een boom dat wel.
Erg warm.
Een drankje op de rooftop en een douche
en dan slapen in de airconditioned kamer.



11/11/2007

11/11/07: DIU IN THE MORNING VISIT DIU FORT, ST PAUL CHURCH.
LATER ON RELAX AT THE BEACH.
OVER NIGHT RADHIKA BEACH RESORT / DIU

11/11/2007 Zondag

Als je blauwe plekken zou kunnen krijgen door intensief gebruik te maken
van je spieren,dan zou ik blauwe kuiten hebben.
De 3000 treden (Volgens India Guide 3000, volgens de Lonely Planet 3572),
komen bij ons beide hard aan.
Daarom ga ik alleen naar het fort op Diu.
Het is een erg groot fort waar maar weinig terug te vinden is
van het Portugese verleden.
Druk is het er vandaag zeker.
Bij het kerkje staan restanten van grafzerken en monumenten.
Maar je kunt alleen over de muur kijken,
het is afgesloten voor bezoekers.
In het fort heb ik een gesprek met iemand die les geeft
aan de universiteit van Rajkot.
Zijn vriend is bankbediende.
Als hobby bezoeken ze belangrijke plaatsen in India.
Per motor.

Vervolgens wordt ik aangesproken door een groep jonge mannen.
Ze komen uit Gondal en hadden mij en L. daar gezien.
Ze vroegen of ik dat geweest was.

Na het bezoek aan het fort: de kerken.
Er staan 3 grote witte kerken die je vanaf het fort
duidelijk boven alles ziet uitsteken.
Ik ga eerst naar de Thomaskerk.
Deze kerk is nu in gebruik als museum.
Ik mag maar een deel van de kerk in
want de vloer wordt schoongemaakt.

Dan bezoek ik de St. Paul’s.
Deze kerk is nog in gebruik.
Typisch Portugese facade.
Het St. Franciscusklooster en bijbehorende kerk
is nu in gebruik als ziekenhuis.
Na de kerken bezoek ik de kleine markt.
Ik koop er een kaart om later de fooi
voor onze chauffeur bij te kunnen stoppen.
Vervolgens rijden we langs een aantal grotten en een waterval
(zonder water) en gaan we nog naar twee uitzichtpunten.
Bij een van deze staat een monument voor de bemanning
van een marineschip (replica van 3 tot 4 meter is er te zien bij dit monument)
dat gezonken is in 1971 in de India-Pakistaanse oorlog
voor de kust van Diu.
Volgens Manu (onze gids) wordt het vandaag vanaf 17:00 uur nog drukker.
De mensen die volgende week 5 dagen vrij hebben,
komen dan naar het eiland.

Toen we terug in het hotel wilden gaan lunchen
zat het restaurant helemaal vol.
We hebben het eten maar op de kamer laten komen.

Nu een fresh lime soda en dan wandelen.Morgen vliegen we om 15:15 uur naar Mumbai,

Althans dat zegt het schema.
Vandaag is de vlucht al twee keer vervroegd.
De vlucht DIU-Rajkot-Mumbai gaat 1 maal per dag.
Het is ook de enigste vlucht op Diu.
Eerste melding: de vlucht gaat om 14:30 uur.
Dat was ook onze waarneming.
Het hotel is heel dicht tegen de luchthaven.
Tweede melding (net voor het internetten)
de vlucht gaat om 14:00 uur.
Morgenochtend om 10:00 uur is er nogmaals contact met
de reisorganisatie en het vliegveld/Jetair voor de definitieve tijd.

Dat het erg druk is werd weer eens duidelijk bij het eten.
We hadden een tafel gereserveerd.
Maar dat betekent nog niet dat er ook tijd voor ons in de keuken was.
We zijn, ondanks de reservering, 1 uur bij het restaurant binnen geweest.
Dat is een duurrecord voor deze vakantie,
De bovenetage van het restaurant was voor de gelegenheid
ook in gebruik.
Stoelen waren niet aan te dragen.
We hadden een tafel met 4 stoelen maar dat ging al snel naar via 3 naar 2.
Hier en daar zaten heren die al iets te veel van het bier ophadden.
De groepen waren zo mogelijk nog groter dan gisteren.

Met kinderen van alle leeftijden. Lees verder

10/11/2007

10/11/07: BHAVNAGAR/PALITANA/DIU(260 KM).
EARLY MORNING VISIT PALITANA
TO SEE THE 863 JAIN TEMPLES ON MT SHETRUNJAY,
ONE HAS TO CLIMB APPROX 4000 STONE STEPS.
A JAIN PILGRIM CENTRE LOCATED AT THE FOOT
OF THE 600 MT. SHETRUNJAYA HILLS.
IT HAS 863 JAIN TEMPLES BUILT OVER 900 YEARS.
THE ARTISTICALLY MADE TEMPLES ATTRACT
JAIN PILGRIMS AND TOURISTS.
A MUSLIM SHIRNE IS LOCATED NEXT TO
ONE OF THE MAJOR TEMPLES.
OVER NIGHT RADHIKA BEACH RESORT / DIU

10/11/2007 Zaterdag

Slapen viel helaas nier mee.
Min of meer recht van tafel.
Heerlijk gegeten overigens.
Dan al dat knalvuurwerk en een airco die niet deed wat wij wilden.
De prinses lag deze keer niet op een erwt maar op een onwillig en hard kussen.
Net voor 05:00 uur gaat onze wekker.
De wake-up call om ruim 05:05 uur.
Om 05:15 lopen we de eetzaal binnen.
Niemand te zien.
In de keuken zie ik dat ze druk bezig zijn en dat onze chauffeur er ook is.
Toch moeten de instructies nogmaals herhaald worden:
black tea, ja echt, geen melk, geen suiker.
Wel toast en geen ei.
Aan het eind krijg ik een rekening voorgeschoteld die niet voor ons bedoeld is.
Nu snap ik ook de tafelschikking: 1 tafel voor 5 en 1 voor 3 personen.
Gisteravond zijn de rekeningen al gemaakt maar ons ontbijt is included.
Omdat we de eersten zijn denkt de ober dat we de groep van 3 zijn.
Hij was helemaal niet voorbereid op een groep van twee.
De receptie ook niet echt.
Eerst is er niemand en vervolgens kunnen ze de hotelvoucher niet meer vinden.
Ik reken toch maar af nadat alles nog eens is opgeteld.
De voucher vindt de receptionist dan uiteindelijk toch nog.



Klaar voor 1 uur rijden naar Palitana.
Verdeeld in drie sectoren liggen daar tientallen tempels,
Jain tempels, op de heuvels.





Je kunt er naar toe gaan door zelf de trappen op te lopen of
door je te laten dragen in een xe2x80x98seat dollyxe2x80x99 (een soort hangzitje)
of met een luxe dolly (een terrasstoel, vastgebonden aan twee palen
die door 4 dragers op hun schouders worden genomen).









De dolly-verkopers en bedelaars belagen ons al
terwijl we de auto nog uit moeten.
Ze zullen het lang volhouden.
Maar wij lopen naar boven.
Mooie tocht.





Reguliere plaats voor Hindoe-gebed.
We werden door pelgrims aangesproken dat dit
niets met de Jains te maken heeft.
Dat wisten we wel maar het kleurt zo mooi.




De trappen.
Ze zien er onschuldig uit. Maar we zullen het nog dagen weten.



Step 2500, trede 2500.



Luxe seat dolly.

Helaas is het wat heiig en zijn er wolken.
Maar de beleving is er niet minder om.
We hebben een permit (vergunning) gekocht voor de cameraxe2x80x99s
en mogen dus alles fotograferen.



Je mag ook overal op, in en tussen.
Toen ik de belangrijkste tempel in liep werd ik naar voor gedirigeerd
en werd een biddende Jain gemaand opzij te gaan.
Ik vond dat vervelend maar de politieman zag dat blijkbaar als zijn taak.















Onwaarschijnlijk is het uitzicht over deze heuveltoppen bezaaid met tempels.
Om terug naar beneden te gaan namen we een andere route.
Met het naar boven lopen splitst zich net voor de top het pad.
Toen namen we het linkerpad.
Nu nam ik een ander pad met de bedoeling aan te sluiten
op het oorspronkelijke pad.















Echter, er is ook een pad vanaf een een ander dorp
(aan de andere kant van de heuvel).
Daar kwamen we dus uit.
Het pad is korter maar steiler.
Daardoor moesten we wel een riksja nemen om weer in Palitana te komen.
Lang duurde dat niet.





Detail van de deur.











In het midden van de foto is het pad te zien waarlangs we
naar boven gekomen zijn.


Vervolgens rijden we naar Diu.
Dat is zoxe2x80x99n 4 uur rijden over de slechtste weg van deze vakantie.
In Diu zitten we aan Nagao Beach.
Het is er erg druk.
Dagjesmensen, mensen op weekend, mensen op vakantie.
De meeste (uitgezonderd twee mensen op het strand) allemaal uit India.
Er wordt cricket gespeeld.
Families zitten bij elkaar op het strand.
Kinderen in badtenue.
Ouders gekleed.
Heren meestal sportief (korte broek, T-shirt).
De jongeren verkleden zich in badkleding als ze gaan zwemmen
maar zonnen doen ze niet.
Hebben ze ook niet echt nodig lijkt me (hebben allemaal al mooie bruine kleur).
Ze verkleden zich na het zwemmen dan ook gelijk weer.
Dan is er nog ee
n grote groep die zich op het erg vuile deel
tussen het strand en de weg/hotels bezig houden.
Tussen de palmbomen staan kramen maar geen leuke etenstentjes
zoals in bijvoorbeeld Goa.
Maar enkel en alleen kledingzaken, kokosnoottentjes
en er is een stenen gebouwtje waar alcohol verkocht wordt.
Daarom heen is het erg druk.





Sommige problemen lijken verdraaid veel op elkaar.
Hier in de cartoon de verkoop van alcohol,
deze kun je zo vertalen naar Nederland maar dan over
bijvoorbeeld coffee shops.


Het hotel is prima. Met zwembad.
Veel grote groepen (families) Indiase toeristen.
In ons hotel zat ook nog een groep Italiaanse toeristen.
Het eten is bijzonder.
Het is een drukte van jewelste.
Mensen proberen tafels te bemachtigen.
Dit gaat gepaard met veel heen en weer geloop.
Overleg met vele obers,
verschillende tafels die dan weer anders geschikt worden.
Eten met kinderen is hier net zoxe2x80x99n uitdaging als bij ons in Nederland.
Alleen zijn hier zoveel meer kinderen.
Deze mensen zijn de economisch betere klasse van India.
De kinderen maken een verwende indruk.
Als de kleine gilt wordt hij/zij direct door moeder bediend
en vader vindt alles prachtig en lacht om alles wat de kleine doet.
Op wat vuurwerk na is het snel rustig en kunnen we
na drie moeilijke nachten met te weinig slaap, even goed uitrusten.



Groot nieuws in de Indiase kranten.
Als je foto in de kop van de krant wordt gepubliceerd
heb je het wel gemaakt.
Ruud Gullit gaat naar amerika.

09/11/2007

09/11/07: AHMEDABAD / LOTHAL /
BHAVNAGAR (220 KM)
AT LOTHAL IS EXCAVATED SOME YEARS BACK,
IS A SETTLEMENT OF THE HARAPPAN ERA
DATING AS FAR BACK AS THE 2ND MILLENIUM
B.C, EXCAVATIONS HAVE REVEALED
THE REMAINS OF WELL PLANNED BRICK BUILT CITY
WITH UNDERGROUND DRAINAGE SYSTEM
AND WELL DEFINED LIVING AREA
WITH IN HOUSES MANY ARTEFACTS
HAVE ALSO BEEN UNEARTHED
LATE AFTERNOON AT BHAVNAGAR
VISIT TAKTESHWAR TEMPLE AND LOCAL MARKET.
OVER NIGHT NILAMBAG PALACE / BHAVNAGAR

09/11/2007 Vrijdag

Vandaag rijden we vanuit een rustig Ahmedabad naar Bavnagar.
Ons laatste paleisje op deze vakantie.



Eindafrekening Sarovar Portico.

Eerst stop: Lothal.
Een nog erg onbekende plaats in de Westerse wereld.
Maar dit is een van de opgravingen
van een van de oudste beschavingen op aarde.
De drie oudste beschavingen bevonden zich in China,
tussen de Eufraat en de Tigris (Syrixc3xab)
en aan de Indus (op de grens van Pakistan en India).















Er is weinig info beschikbaar ter plaatse
en dat maakt het duiden voor een amateur als ik erg moeilijk.
De site is niet groot maar wel een van de grootste in India.
Grotere sites zijn in Pakistan te zien:
Harappa en Mohenjo-Daro bijvoorbeeld.





Lower town
The lower town which occupies a major part of walled city
was divided in three segments namely bazaar in the north
industrial area in the west and residential quarters in north-
west. Particular mention may be made of 3 rooms-shops of
coppersmith and shell workers and merchants house with
six rooms in the bazaar street private residences had neatly
builet kitchens and brickpaved baths each having outlet for
water a bronze smithy is indicated by a cluster of paved sumps
and pot furnaces noticed at northern end of the city.

Lage stad
De lage stad beslaat een groot deel van de ommuurde stad en
was verdeeld in drie delen namelijk de bazaar in het noorden,
het industrieel gebied in het westen en de woningen in het noordwesten.
Vermeldingwaardig zijn de 3-kamer winkels van de koperbewerkers
en de schelpenbewerkers, het huis van een handelaar met 6 kamers
In de bazaar straat hadden de huizen keurige keukens en baden die
bestraat waren en elks had een waterafvoer.
Een bronssmederij kan herkend worden aan een groep zinkputten
en ovens in het noorden van de stad.




Helaas is op vrijdag het museum bij de site in Lothal dicht
en helaas had de reisorganisatie dat ons tevoren niet verteld.
De gids deed alsof hij verrast was maar dat geloof ik niet.
Je moet voor het museum entree betalen
en op andere plaatsen snelde hij (Manu) vooruit
om dat te doen en de kaartjes daarna aan ons te overhandigen.
Hier nam hij de moeite niet.
Jammer want van deze cultuur is weinig echt bekend.
Men heeft het schrift nog niet ontcijferd.
Ieder stuk informatie, en waar kun je dat anders krijgen
dan in dit museum, draagt bij tot een betere beeldvorming.















Deze folder kregen we van een meneer die voor het museum zat
en ons informeerden over het feit dat men gesloten was.








Vandaag is het weer warm.
We zijn rond 10:00 uur bij de site in Lothal
en gaan er rond 11:30 uur weg.
Heel warm.



Het paleis waar we vannacht verblijven, Nilambag Palace,
is een prachtig gebouw.
Gebouwd in 1855 (of zo ongeveer).
We hebben een ruime kamer met twee losse bedden,
met baldakijn maar zonder hemel.
Dat is beter als het warm is.
De badkamer is ruim, blauw.









Rekening van het internetten.



Om 16:00 uur naar een tempel gegaan.
Het ging in dit geval niet zozeer om het gebouw
als wel om het uitzicht.





Daarna naar een markt.
In het begin was het nog niet zo druk maar dat duurde niet lang.
Veel mensen die met de hele familie nog even vuurwerk gingen kopen.
Stickers zijn helemaal in.
Blijkbaar ook het uitknippen van je naam uit een stickervel.
Een maakte een xe2x80x9cMxe2x80x9d voor mij en een xe2x80x9cLxe2x80x9d voor L.



Als we in de buurt komen stoten mensen elkaar aan.
Ze kijken ook naar je, soms met open mond.
Alsof ze nog nooit iemand uit het westen hebben gezien.
Bizar.
Het was allemaal heel ontspannen
en het ging er erg gemoedelijk aan toe.

















Op een gegeven moment hadden we allebei een privxc3xa9-bedelaar
achter ons aanlopen.
Een albinovrouw met dito kind op de arm.
Kind schaars gekleed.
De ander, een al wat oudere vrouw.
Op een gegeven moment gaan ze wel weg.













Men wil ook hier graag op de foto.
Of ze dat doen omdat ze denken dat ik dat leuk vind (en dat is ook zo).
Of omdat dat een manier is om in contact te komen met ons.
Misschien vinden ze het ook wel leuk.
Soms doen ze het uit een vorm van baldadigheid.
Ik weet het niet.
Erg leuk was het in ieder geval en het werd steeds drukker.













We zitten nu xe2x80x98romantischxe2x80x99 te eten in het Garden Restaurant.
Het is 20:45 uur en het is net of het 00:05 uur is met Nieuwjaar.
L schrikt steeds van het vuurwerk.
Het knalt en flitst.
Morgen om 05:00 uur hebben we onze wake-up call.
De tuin stroomt steeds voller met gasten steeds met al hun kinderen
(sommige nog erg jong), familieleden, vrienden en kennissen.
Prachtig gekleed.
Tijd om weg te gaan.
Happy Diwali !





08/11/2007

08/11/07:
FULL DAY SIGHTSEEING OF
AHMEDABAD,
VISIT GANDHI ASRHAM (THIS QUIET
AND PEACEFUL RETREAT WAS SETUP
BY GANDHIJI IN 1915. AS A
SATYAGRAHA ASHRAM ON THE BANK
OF THE RIVER SABARMATI.
HIRDAY KUNJ, THE SIMPLE COTTAGE
WHERE HE LIVED IS NOW A NATIONAL MONUMENT
AND PERSERVED AS IT USED TO BE
IN HIS LIFE TIME
A STUDY CENTRE, LIBRARY AND
SON-ET-LUMIERE OFFER
INTERESTING ELEMENTS IN HIS ASHRAM.),
CALICO MUSEUM ( ONE OF THE BEST MUSEUM
ON TEXTILES IN THE WORLD
WITH RARE COLLECTION OF TEXTILES
FROM THE 17TH CENTURY ONWARDS.
OLD WEAVING MACHINES, EXQUISITE FABRICS,
BROCADES AND EMBROIDERY ARE ON DISPLAY),
HATTESINGH TEMPLE ( BUILT IN 1848)
THIS JAIN TEMPLE IS THE BEST KNOW
OF THE CITYxe2x80x99S MANY ORNATE JAIN TEMPLE
BUILT IN WHITE MARBLE
WITH RICH ORNAMENTATION BY A JAIN MERCHANT
THIS TEMPLE IS DEIDCATED TO DHARMANATH,
THE 15TH JAIN TIRTHANKAR),
JUMMA MOSQUE (BUILT IN 1423 BY
THE FOUNDER OF AHMEDABAD.
THIS MOSQUE IS BUILT IN YELLOW SAND STONE
AND IT STANDS ON THE 260 PILLARS
WHICH SUPPORT 15 DOMES A STAGGERED ELEVATON),
SIDDI SAYEDMOSQUE (ENCLOSED
BY THE PLESENT GARDEN IN THE CENTRE OF THE CITY.
THIS SMALL MOSQUE IS KNOWN
FOR ITS DELICATE AND EXQUISITE
TRELLISES AND STONE WINDOW
TRACERY. WOODEN MODELS OF THESE
ARE EXHIBITED IN NEW YORK
AND KENSINGTON MUSEUM ),
ADALAJ STEP WELL (BUILT IN 15TH CENTURY
MAHARANI RUDA DEVI)
OVER NIGHT SAROVAR PORTICO / AHMEDABAD

08/11/2007 Donderdag

Ik gebruik de achterkantjes van de toelichting ook maar als schrijfruimte
want anders heb ik misschien te weinig plaats voor aantekeningen.



Donderdag, de laatste dag voor Diwali.
We staan te wachten voor het Calico museum.
De uitlaatgassen nemen weer langzaam de lucht over.
Al is het nog xe2x80x98rustigxe2x80x99 en al waait het een beetje.
Geen camera, geen tas, mag mee naar binnen.
Op het eerste gezicht een beetje ouderwets.
We zien wel.



In het museum heb ik wat kaarten gekocht.
De aardige meneer stak de kaarten in enveloppen.
Alleen zag ik toen niet dat de meeste kaarten
niet echt mooi meer waren.




We krijgen weer een lesje xe2x80x98India voor beginnersxe2x80x99.
De gids (Manu) wilde zekers zijn dat we het museum in konden.
Dus om 09:30 uur stonden we voor de poort.
Vanaf 10:00 uur mag je daar door en krijg je een nummertje.
Dan da je naar binnen waar je je naam, adres, beroep en handtekening
mag zetten om vervolgens te wachten.
Nu wachten we niet alleen.
Ook van het museum staan er mensen te wachten op het begin.
Vervolgens gaan we door het museum op een slentersnelheid
waarbij we vakkundig tegen worden gehouden als we te snel gaan
of opgejaagd worden als het te langzaam gaat.
Twee dames zorgen ervoor dat de groep bij elkaar blijft.
De lichten worden steeds voor je aangedaan en
achter je gaan ze gelijk weer uit.
De gids die de rondleiding doet spreekt nauwelijks Engels.
Verder dan de streek en eeuw van het voorwerp komt hij niet.
Als de rondleiding is afgelopen (dacht ik)
gaan we in strompelsnelheid van het tentoonstellingsgebouw
naar de receptie.
Je weet wel met die kleine ruimte met boeken voor de verkoop
waar ik voor de rondleiding niet mocht rondlopen.
Daar gaat de rondleiding weer verder.
Een hele afdeling met handwerktechnieken.





Was er ook nog iets leuks ?
Ja, de gebouwen van het museum zijn samengesteld
uit originele onderdelen van oude huizen.
Bijna alles, vloeren, muren, plafonds, alles is binnen en buiten
uitgevoerd om je het idee te geven dat je in een oud huis, een tent
of een tempel bent.
Geweldig gedaan!
De collectie is fantastisch.
Textiel conserveren is erg moeilijk.
Hier vind je alles van sjaal, saree, vloerkleden, tempelaankleding,
kamelenzadels, kleding en bekleding van de ossen en ossenwagen,
kleding, torans, wandbekleding, noem het maar op en het is er.
En vaak in grote aantallen.





Er was een prachtig stuk uit Nepal en xe2x80x98kledingxe2x80x99 voor
een paardendans uit Orissa.
Heel, heel erg de moeite waardxe2x80xa6
xe2x80xa6maar moeite moet je er voor doen.

Op deze dag hebben we een aantal moskeexc3xabn bezocht.
De decoratie is duidelijk op elkaar gexc3xafnspireerd.



‘Tree of life’ van binnen uit.









‘Tree of life’ van buiten af gezien.



Volgens mij is dit de Amrutvarshini Vav.









Naast de Vav stond ook nog een moskee.
Die heb ik ook nog bekeken.






Op ons verzoek hebben we ook de xe2x80x98Dutch tombsxe2x80x99
(=Nederlandse graven) bezocht.
Nederland had vroeger een handelpost in Ahmedabad.
Een aantal mensen die in die tijd hier gestorven zijn,
zijn er ook begraven.
De graven liggen is een xe2x80x98amusementsxe2x80x99 park.
Alle toegangen waren min of meer dicht maar
xc3xa9xc3xa9n deur kregen we open.
De graven in verschillende stijlen
liggen mooi op een heuveltje.
Teksten op de graven zijn nauwelijks herkenbaar
op een xe2x80x98Hier Leytxe2x80x99 na.
De graven worden gebruikt als slaapplaats
voor sommige bewoners van de stad.









We hebben ook nog 2 moderne gebouwen van buiten bekeken.
Een is er ontworpen door xe2x80x98Le Corbusierxe2x80x99.

Vervolgens hebben we een ontmoeting gehad
met Dhr. Randhir Singh Vaghela van Garha tours & travels.
Met hem heb ik
de hele voorbereiding voor de vakantie,
via email geregeld.
Prettig persoon.
We hebben afgesproken in contact te blijven.





‘Spiekbriefje’ voor de riksjarijder en/of portier van het hotel.

In de namiddag met de riksja naar Manek Chowk gegaan.
Doordat het de laatste dag voor Diwali is,
was het erg druk en kon de riksja er niet helemaal komen.
Maar te voet is het geen probleem.
Het aantal mensen is overweldigend.
Er wordt gekocht: vuurwerk, kleding en allerlei sieraden.
Maar ook groente en fruit en alles wat je maar kunt bedenken.
Rond dit plein (? Manek Chowk),
waarvan ik niet helemaal zeker ben of we er wel zijn geweest,
aangezien er maar beperkt straatnaambordjes te vinden zijn
en hier bijna alles in Gujarati staat geschreven,
vindt je de zogenaamde polxe2x80x99s.
Huizen uit het verleden waar meerdere groepen mensen samenwoonden.
De voorlopers van appartementsgebouwen zal ik maar zeggen.
De huizen die wij gezien hebben zijn in slechte staat
maar het is nog te zien dat dit prachtige huizen geweest zijn.

Jama Masjid bezocht en nog meer markt, markt en markt.
Toen de riksja terug naar het hotel.



De moskeeen in India zijn vaak grote ommuurde open ruimtes.
Het is er tenslotte vaak goed weer.
Omdat de zon ook te warm kan zijn worden er doeken gespannen
waaronder je uit de zon kunt bidden.
Is wat comfortabeler.












In het hotel is vanavond een personeelsfeest
dus ons gebruikelijke terras kan niet.
Na overleg werd een speciaal terras voor ons opgezet.
Opzij van het hotel.

Gegeten hebben we bij Green House.
Dit is het buitenrestaurant bij een van de grote,
betere hotels in de stad: The huose of MG.
Je kunt er Gujarati eten.
Ook pizza of iets dergelijks.
Maar we wilden nog eens Gujarati eten.
Heerlijk.
Kosten 500 RP.



Dan met de riksja terug naar het hotel.
We zijn moe.

08/11/2007

De kranten in Ahmedabad.
Ons bezoek aan Ahmedabad was heel kort na het uitroepen
van de noodtoestand in Pakistan.
Er werd toen nog gedacht dat dit werd gedaan
om de verkiezingen te voorkomen.
Mevrouw Bhutto leefde toen nog.
Ik trof er de volgene interessante artikelen aan:





Maar er was ook een aardbeving geweest.
Nog wel in het gebied waar wij ook waren.







Verder kent men er net als in Nederland problemen met vuurwerk.

De staat van beleg begon met het ontslag
van een rechter door President Musharraf.




De kop van The Times Of India,
een grote krant in India,
werd op deze dag versierd met afbeeldingen van een Toran


India kent ook conflicten waar we helemaal niets van horen.
Eenmaal terug in Nederland hoorde ik later een verslag van
Wilma van der Maten (correspondent In India voor NOS) over het conflict
dat in het volgende krantenartikel wordt beschreven.





Hier zijn dorpelingen vermoord door militia van politieke partijen.
Ik weet er het fijne niet van maar dit lijkt me erg eng.
De beelden van Kenia komen voor de geest.

07/11/2007

07/11/07:AM EXPLORE THE SURROUNDING
VILLAGES OF GRASIA & BHILS TRIBES,SEE THERE COLOURFULL
COSTUMES, JEWELLERY AND THEIR HOUSES.LATER DRIVE BALARAM / AHMEDABAD ( 170 KM )
OVER NIGHT SAROVAR PORTICO / AHMEDABAD07/11/2007

Woensdag
Omdat we gisteren al een markt bezocht hadden,
gaan we vandaag direct naar Ahmedabad.
Nou ja, direct, via Adalaj.
Daar de voorlaatste step well bezocht van deze vakantie.
Deze mag je bezoeken tot op het laagste punt, de put.
De afwerking van deze step well is niet zo mooi als de Rani ki Vav in Patan
maar je ziet hier wel de volledige structuur.

Hier tref je een mengvorm van Hindoe en Moslim-kunst aan.




Het diepste punt voor de voetganger, de put.

Vijf verdiepingen.


De Vav van boven af gezien.
Ik dacht dat dit een World Heritage site was
maar de Rani ki Vav in Patan is genomineerd voor de lijst.
Die is eerlijk gezegd ook mooier.
Ze moeten wel een manier vinden om de duiven buiten te houden.
Een vogel doodschieten in een tentoonstellingshal in Nederland
leidde tot een rel een paar jaar geleden.
Hier is dat idee al helemaal niet bespreekbaar vermoed ik.
Maar de zure lucht van duivenstront komt je
in de step well overal tegemoet.

Een hele wand met copieeen van brieven en kaarten gericht aan Gandhi.
Soms met een wel heel sumier adres.




Daarna zijn we doorgereden naar de ashram
van Gandhi (Sabarmati Ashram) in Ahmedabad.
Gandhi verbleef hier van 1915 tot 1933.
Het is van hier uit dat hij zijn ideeen vorm gaf
in een leefgemeenschap met richtlijnen (Satyagraha).





Ook de voettocht naar Dandi om zelf zout te maken aan zee
is hier begonnen door Gandhi en 37 volgelingen.
Bij de ashram is een informatiecentrum en bibliotheek.
Natuurlijk kun je van een dergelijke plaats verwachten dat ze erg hard meewerken
aan een bijzondere status voor Gandhi.
De teksten vond ik bij tijd en wijle wel erg in de verdediging:
waarom werd de zuster van Gandhi weggestuurd uit de ashram,
waarom steunde Gandhi een bepaalde wet nu juist wel.
De boodschap werd soms wat negatief gebracht.
Te bezichtigen zijn het huis waar hij met zijn vrouw woonden
en nog een paar aanverwante gebouwen en de plaats
waar ’s avonds gemediteerd en gebeden werd.
Mooi aangelegd en onderhouden.
Heel schoon.




Daarna hebben we een Jain-tempel bezocht (Hatheesing Jain Temple).
Jains beschikken meestal over nogal wat geld
en de tempels zien er dan ook vaak prachtig en goed onderhouden uit.
Zo ook hier!



Na aankomst in het hotel een deels mislukte poging ondernomener iets te eten te krijgen.
Mijn salade kreeg ik maar na 20 minuten kwam men vertellen
dat de kikkererwten nog niet gekookt warenen dat een salade daarmee dus niet mogelijk was.
Dus heeft L. maar niets gegeten.

Achtergrond:
In India eet men gerust twee maal warm per dag
(of wil men de toeristen dat laten doen).
Dat is wel eens lekker maar om 14:30 uur toch wat laat.
Op de kaart van de room service stond een Pakora-selectie.
Dat leek ons wel wat.
In het restaurant aangekomen bleken ze toch vooral
aan te dringen op het buffet.
Warm eten dus.
Dat vonden we te veel.
Daarom bestelden we twee salades: nicoise en kikkererwten.
In de nicoise zat vlees (vis?) dus (?) dat hadden ze niet
en de kikkererwten waren nog niet gekookt.
Later is het allemaal goed gekomen.
Na de salade nog even gerust en toen gaan wandelen.
Beetje de omgeving verkennen.
We kwamen al snel bij een ‘Italian backery’.
Ik had wel eerder in India ‘German backeries’ gezien maar ‘Italian’ ?
L. nam er een Danish (zoet koffiebroodje met gekonfijte vruchten.
L heeft het opgegeten op een bank voor de bakkerswinkel.
Al snel kwam er iemand een broodje kopen
en blijkbaar als vorm van reclame werd er naar L gewezen.
Even verder op raakten we voor het eerst te voet geconfronteerd
met het drukke verkeer hier in de stad.
We zagen al snel de ‘Treee of Life’-ramen van de Siddi Sayid Mosque.
Weer even later kwamen we terecht in de Diwali markt.
Massa’s mensen, tientallen meters T-shirts tegen de muur,
op de grond stapels broeken.
Veel vuurwerk, veel sierraden.
Ik werd aangesproken door iemand die zich afvroeg
wat we er kwamen doen.
Ze had er zelf zo’n hekel aan.
De politie gebruikt speciale stellages om overzicht
over de mensen te kunnen houden.

Midden tussen de drukte van de markt was een rustig stuk plein afgezet.
Het was voor een tempel.
Daar was het heel feestelijk.
Onder andere door deze band.


Een levensgrote plastic palmboom is een bijzondere verschijning
in een land waar je bijna over de palmbomen struikelt.


Deze mevouw vroeg zich af wat we in de drukte kwamen doen.
Wilde natuurlijk graag op de foto.


Kinderarbeid ?
Dit meisje zat onder een kraam. Ze pakte dozen met
plastic armbanden uit die in grote hoeveelheden werden verkocht.




L heeft als souvenir twee kleine schoentjes gekocht,
rood met geel en goud en spiegeltjes.
Heel lief.

Na afloop van de wandeling was er een boodschap.
Of we Dhr. Randhir Singh Vaghela (van Garha tours & travels)
willen bellen.
Heb ik gedaan.
Hij wil ons morgenavond ontmoeten.
Leuk.


Inmiddels hebben we bij het hotel een eigen terrasje gemaakt.
In de tuin wil niemand zitten.
Men zit liever in de airconditioning.
Twee stoelen gevraagd, er stond nog een tafel in de tuin.
Ze zijn er ons al gewend.
L. zei nog gelukkig steken ze hier geen vuurwerk af.
Inmiddels is het 23:00 uur geweest en zijn we naar binnen gegaan
vanwege de knallen en kan ze de slaap niet vatten vanwege het geluid.
Dat wordt de komende twee dagen nog wat!
3e was
Groene Ganesh sticker gekocht, 5 RP.
Vond men eigenlijk een heel hoog bedrag: 8 Eurocent.

Lees verder

06/11/2007

06/11/07: DASADA / MODHERA /
PATAN / BALARAM ( 250 KM )
AT MODHERA VISIT SUN TEMPLE,
BUILT IN 1026 CE DURING THE REIGN
OF THE SOLANKI DYNASTY.
THIS TEMPLE IS DEDICATED TO THE SUN GOD,
IT STANDS HIGH ON AN ELEVATED PLINTH
OVERLOOKING A DEEP STEPPED TANK,
BOTH THE INTERIORS AND THE EXTERIORS
HAVE EXQUISITELY CARVED PILLARS.
AT PATAN
VISIT THE HOUSE OF SALVI FAMILY
WHO DOES PATOLA SAREE WEAVING,
THIS FAMILY IS A NATIONAL AWARD WINNER
ALSO VISIT RANI KI VAV ( STEP WELL )
OVER NIGHT BALARAM PALACE / BALARAM

06/11/2007 Dinsdag

Modhera.
Prachtige tempel vooral de bijbehorende tank is indrukwekkend.
In de buurt van de tempel wordt nog ten minste xc3xa9xc3xa9n andere tempel opgegraven.
De tempel bestaat uit 2 delen, een soort voorportaal
en de centrale tempel.
Beide zijn heel mooi gerestaureerd.
Het beeldhouwwerk kan zich meten met de grote tempels
van Hampi, Konark, Zuid-India en Fathepur-Sikri.



Toegangshek tot het park met daarin de zonnetempel.



Papier hier.









L haalt ons nog een drankje.
Ze moet 26 RP betalen (3 consumpties).
Helaas had men hier geen klein geld dus kreeg ze 4 snoepjes terug.
Overigens was de afstand van vandaag niet de genoemde 250 kilometer,
maar 170. Scheelt bijna 2 uur rijden.











Vleermuizen/vliegende honden ?



Vervolgens rijden we naar Patan.
Ook een voormalige hoofdstad van Gujarat (net als Ahmedabad).
Dus stadsmuren ed.
De oude stad lijkt erg leuk.
Daarom heen ligt de moderne stad.
In Patan bezoeken we de Ranki vav.



De put, van boven af gezien.
De Vav bestaat uit een rond deel, de put.
Haaks staat daarop het galerijen deel.






De galerijen vanaf de put gezien.



Achteraan de put, op de voorgrond de galerij ingang.



Al eerder zagen we een step well.
Een Nederlands woord ken ik niet voor dit fenomeen.
Wij als water management land hebben vooral oplossingen
voor te veel water.
Maar hoe om te gaan met weinig water of nog moeilijker:
dan weer te veel en dan weer te weinig water.
Dat is iets waarvoor we denk ik niet zo veel voor handen hebben.
Een step well is een erg diepe put
waarbij men het water kan bereiken via een trap.
In de oude voorbeelden een rechte trap (Junagadh).
Later zoals in Patan, wordt het steeds complexer.
Met galerijen die versierd zijn en trappen partijen hebben.
De vav in Patan is werkelijk schitterend.











We hebben (zoals op iedere vakantie in India) al veel handwerk gezien.
In Gujarat: borduurwerk, applicatie, koperen bellen,
block printing, weven, enz.
Het patalo-weven in Patan van de familie Salvi is echt apart.
Erg mooi, heel bewerkelijk, zelfs naar Indiase begrippen.
De mensen namen ook echt de tijd om ons het proces uit te leggen.



Folder van de familie Salvi over het weven.
Met had een Nederlands versie.
Gemaakt door iemand van de Nederlandse Ambassade.
Ze hadden slechts 1 exemplaar.




Voorbeeld van een paar kaarten die ik er heb gekocht.
Patola is duur, zelfs voor Westerse normen.
Dus maar wat kaarten gekocht.




















Ons tweede paleis: Balaram Palace.
De kamer is mooi, de tuin wordt goed bijgehouden.
De prijs van een fresh lime soda
(verse limoen met spa water, met suiker of zout)
is torenhoog (normaal 10-12 RP per consumptie, hier 44 RP= 82 Eurocent!).



Na 16:00 uur hebben we met de auto een bezoek gebracht aan een markt.
Hier komen onder andere Grasia-vrouwen.
De klederdracht is anders dan wat we tot nu toe gezien hebben in Gujarat.
Het lijkt wel of ze een geborduurd hesje aan hebben.
Ze willen niet op de foto.











Wat ons hier werd gedemonstreerd is me niet helemaal duidelijk.
Men vond het in ieder geval erg leuk.
Nou wij ook.

Vervolgens zijn we naar een paardenfokkerij/trainer geweest.
Deze Kathiawari-paarden
(herkenbaar aan de naar binnengerichte krul in hun oren)
worden getraind voor circusacts (galopperen en place,
verschillende loopritmes enz).
Heerlijke avondtemperatuur.
De sfeer is relaxed.









Terug in het hotel een eigen terras gecrexc3xaberd,
eerst aan de zijkant van het hotel in de tuin,
vervolgens voor de deur op ons kleine bordes.
Eten goed maar verhoudingsgewijs erg duur.

05/11/2007

05/11/07: DASADA

IN THE MORNING:
JEEP SAFARI IN LITTLE RANN OF KUTCH
TO SEE THE WILD ASS.
AFTERNOON: ONE MORE SAFARI & ALSO VISIT NEARBY
VILLAGES RABARI AND MIHR COMMUNITY.
OVER NIGHT RANN RIDERS DASADA.


05/11/2007 Maandag

Safari is misschien wat veel van het goede.
Maar een leuke trip is het zeker.
Met de jeep naar de Little Rann of Kutch.
Daar kom je op een heel apart landschap.
Eerst rij je nog tussen de velden door.
Hier en daar een poel met bloemen.
Veel verschillende vogels, groot en klein.
Dan nog een dorp en dan door een terrein met mooi georganiseerde bergen zout.



Vandaar uit ineens niets.
Zover je kunt kijken een op het eerste gezicht droge zandvlakte.
In werkelijkheid zijn er poelen met water, stukken met zout,
een lage bremachtige begroeiing.
Op, aan en langs deze vlakte waartussen eilanden met groen liggen
leven de Wild Ass, zeg maar de wilde ezels.
Vanaf de jeep hebben we geprobeerd de dieren zo dicht mogelijk te benaderen.
Je ziet al van verre dat ze je in de gaten houden
en zodra je te dicht bij komt lopen ze verder.













Bij een van de grotere poelen zien we veel vogels,
ondermeer pelikanen en flamingoxe2x80x99s.
Maar hiermee heb je blijkbaar het wild life wel gehad.











Vervolgens rijden we terug en stoppen nog even bij een dorpje
waar we wat rondwandelen.
Hier geen vragen om pennen of geld.
Wel willen ze op de foto, Allemaal. Leuk.



Dit is een voorbeeld van een bijzonder paardenras: Kathiawari.
Let op de oortjes.
Die staan heel mooi naar binnen.
“Echte” paardenliefhebbers op het web zie ik allemaal zeggen dat het lelijk is
Maar ik vind ze mooi.
De schrijfwijze van de naam is me niet helemaal duidelijk.








In de middag nog een safari.
Dorpen.
Souvenir gekocht.
Poppetje



Dit is een foto van het poppetje, thuis gemaakt.

Niet dat het zo bijzonder is maar bij aankomst bij de tenten
werden zoxe2x80x99n 6 tot 8 xe2x80x9ckramenxe2x80x9d uitgestald met koopwaar.
Dus maar iets gekocht.



In rep en roer de “markt” opzetten.









Neuzen en oren spelen een meer dan normaal grote rol in deze log.











Doek
Van de Rabbari. Dit was in Dasada zelf.



De doek in kwestie hebben we van deze vrouw gekocht.



Vervolgens hebben we (nou ja, de chauffeur/gids)
onderweg dames een lift gegeven.
De ene mevrouw vroeg L. waar ze die zonnebril toch voor nodig had.
(Harde wind in de jeep, Zon)
Het horloge riep ook onduidelijke vragen op en de camera vroeg om aandacht.
In het laatste dorp (koe geeft 2 x 4 ltr melk per dag volgens een boer)
Op een soort naschoolse opvang geweest.
De kinderen kregen na school extra les en eten.
Na het nemen van een foto en die tonen aan de kinderen
was de discipline ver te zoeken en sloot de school voor die dag.
Dat was overigens allemaal zorgvuldig gepland
door de xe2x80x98leerkrachtxe2x80x99 in samenwerking met de gids.







Vanaf de jeep gefotrografeerd.









De kinderen in het “schooltje” zitten te eten.

2e was terug.
Het weer is aangenaam.Gister na de regenbui was het erg benauwd.Nu is het mooi open weer.


04/11/2008

04/11/07:BHUJ/DASADA( 270 KM )
ENROUTE VISIT DHAMADKA TO SEE BLOCK PRINTING
DONE BY VEGETABLES DYES.
THE ENTIRE LITTLE RUNN OF KUTCH KNOWN
AS THE xe2x80x98INDIAN WILD ASS SANCTUARY
IS A FEATURELESS EXPANSE OF FLAT LAND
xe2x80x93 THE SEA BED- DOTTED WITH ISLANDS
KNOWN AS xe2x80x9cBAITS xe2x80x9c WHICH FORM THE CORE
FOR THE FLORA AND FAUNA.
THE WILDLIFE CONSISTS OF THE RARE AND
ENDANGERED GHUDKHUR (EQUUS HEMIONUS KHUR)
NOT FOUND ANYWHERE ELSE IN THE WORLD,
OTHERS SUCH AS BLUE BULL, CHINKARA,
HEDGEHOG AND CARNIVORES SUCH AS WOLF,
JACKAL, FOX, JUNGLE AND DESERT CATS.
OVER NIGHT AT RANN RIDERS DASADA.


04/11/2007 Zondag



Vandaag weer een lange route.
Maar eerst, Salim had nog gebeld.
Of we nog langskomen.
Hij had drie mooie torans te koop.
Een ervan wil ik.
Bij de firma Wazir aangekomen horen we
dat de noodtoestand is uitgeroepen in Pakistan.
Met de verkiezingen in aantocht en de aanslag op Bhutto
(die bij haar aankomst, niet de aanslag waar ze bij omkwam)
was het duidelijk dat de kans groot was dat er iets ging gebeuren.
De vorige keer heeft de US Pakistan tegen gehouden
maar nu is dat blijkbaar niet meer gelukt
(of men heeft geen poging gedaan).
Het gebied waarin we zijn is vergelijkbaar met Oost- en
West-Duitsland na WOII.
Families leven aan beide zijdes van de grens.
Hier staat geen muur dus kunnen mensen
altijd wel illegaal de grans over.
Nu wordt dat moeilijker.





Salim liet ons de verschillende torans zien.
Een toran is een versiering van de deur- of raamopeningen
ten tijde van de oplevering van een nieuw kantoor, een nieuw huis,
een fabriek, een winkel enz.
.Hij heeft oude, nieuwe, hele brede, kleinere, fel gekleurd,
matter gekleurd enz.
De themaxe2x80x99s voor het borduursel zijn bij allemaal
ongeveer gelijk: bloemen.
800 RP= 13 Euro 33.
De toran is afkomstig uit het Noord Westen van de Kutch.



Dan vertrekken we voor de reis naar Dasada.
Onderweg doen we nog een aantal dorpen aan met wevers en xe2x80x98block printingxe2x80x99.
Bij deze laatste, Dr. Khatri, koop ik een shawl.



De zoon legt het procxc3xa9dxc3xa9 uit wat veel complexer is dan ik dacht.
Een aantal malen brengt men met mallen (block)
mengsels natuurlijke verfstoffen aan (klei, uitwerpselen,
zand, ijzer, zaden, enz).
Na het drogen gaat de stof dan in een bad
met een natuurlijke kleurstof zoals ijzer of indigo.
Dat kleurt dan de stof en doet de eerder aangebrachte reageren.
De textiel verandert op die plaatsen van kleur.
Na wassen en drogen volgt dan de volgende behandeling.
Hier heb ik een zijden (?) shawl gekocht.









Het proces heeft veel weg van linoleum snijden of etsen.
Steeds wordt met een andere (aangepaste) mal op delen
van de doeken een bescherming aangebracht
zodat de kleurstoffen hun gang kunnen gaan op de rest van de stof.
En natuurlijk betekent nog niet dat dit proces goed is voor het milieu.





Zwaar lichamelijk werk.



Onderweg hebben we een felle maar korte regenbui gehad.
We zagen/voelden het al aankomen.
Toen we de Kutch verlieten ging eerst de zon weg,
Vervolgens werd het wat donker in de verte,
zagen we een regenboog en ging het hard waaien.
We voelden het aan de auto.
Daarna volgde de regenbui.
Het was vandaag weer erg warm.





Nu nog.
Tot voor een paar minuten zat ik nog buiten voor het huisje in Dasada.
De lucht werd rood, de wind nam toe, de vogels werden drukker
en ook de kikkers hoorde ik.
De zon ging onder.

Toen we in Dasada aankwamen werden we gelijk
naar een huisje geleid.
Ik ben een wandeling gaan maken.
Dasada is niet ver.
Het is een dorp.
Een kruispunt met de belangrijkste wegen en aan een kant woningen.
Geen verharde weg in het dorp, geen duidelijk stratenplan.
Onderweg naar Dasada zie ik uitgebloeide mimosa liggen
langs de kant van de weg.
Ik heb altijd gedacht dat het een bloem was
maar het is een bloeiwijze van een boom.
Aan beide zijden van de weg stond mimosa.
Al wel wat uitgebloeid maar het rook nog heerlijk
(boven de uitlaatgassen van het verkeer op deze xe2x80x98snelwegxe2x80x99)
In het dorp de gebruikelijke commotie.
Er is een nieuwe moskee in aanbouw.
En er is er tenminste al xc3xa9xc3xa9n.
Bij een aantal woningen staan Hindoestaanse tempeltjes.
Bij terugkomst zie ik dat onze chauffeur Manu
al druk in de weer is met een andere chauffeur over zijn auto.
Een heel mooie, nieuwe en ruime auto.
Morgen hebben we twee safarixe2x80x99s maar hoe laat
en dergelijke dat weet ik nog niet.
Dadelijk maar eens proberen uit te vinden.
2e keer was.