Toen ik onlangs in Leiden was zag ik reliëf van Geurt Brinkgreve bij de Hartebrugkerk. Het stelt St Franciscus voor die vriendschap sluit met de wolf van Gubbio. Het relief is geplaatst ter gelegenheid van de viering van de 500-jarige aanwezigheid van Franciscaner monniken in Leiden. Dat was in 1945.
De tentoonstelling die opgezet is door AKV/St Joost
heeft een titel die nog vaker gebruikt kan worden.
Misschien is het ook de bedoeling om gebouwen met verhalen
(uit het verleden) te laten spreken door werken van leerlingen
van de kunstacademie.
In dit tweede deel nog een reeks foto’s van het klooster en de tuin.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik tijdens de Paastijd
altijd moest denken aan de mooie teksten bij de kruiswegstaties.
De staties zijn weg maar om een of andere reden hangen de
teksten nog steeds in de kapel.
Teksten bij kruiswegstaties. Hier: 12 Jezus sterf . Vreemd dat deze hier nog hangen. Ze waren speciaal afgestemd op de staties die hier hingen.
Op het koor van de kapel was ik nog nooit geweest. Nu kregen we de kans. Op het koor konden we een animatie dirigeren. Hier het overzicht van de kapel.
Hier twee voorbeelden van de gebrandschilderde details van de ramen. ‘Moeder van Smarten’ en ‘Biecht’.
Het Kapucijnenklooster vanuit de grote tuin.
In de tuin staat nog een klein gebouwtje dat via een poort in de muur te bereiken is vanaf de singels. De zuidkant van de tuin.
Of dit beeld altijd al in de tuin gestaan heeft weet ik niet.
De grote bomen in de kloostertuin. De tuin wordt al een tijd niet meer gebruikt om groente te verbouwen maar dat werd vroeger wel gedaan. De laagstaande zon maakt hier mooie schaduwen op de foto’s.
Door de begroeiing een beetje moeilijk zichtbaar maar in de tuin is ook een kleine vijver voor een Maria- of Lourdesgrot.
De Lourdesgrot.
De foto is natuurlijk waardeloos maar geeft in ieder geval aan dat ook al is de tuin veel kleiner dan de tuin bij het klooster in Meerseldreef, er toch ook hier een aantal religieuze beelden in de tuin stonden en staan. Hier een Heilig Hart-beeld.
Terug naar binnen kwam ik uit bij de sacrestie. De kasuifels en dergelijke zijn weg maar de inrichting is nog aanwezig.
Zoals dit bord dat aan de muur hangt met de Latijnse gebeden die voor een mis werden gebeden (Praeparatio ad missam). Dit bord zal vast bij het afval terecht komen. Jammer.
Boven de wasbak in de sacrestie houtsnijwerk met Latijns teksten. Er zitten ook een paar bidprentjes op geprikt. Een van de bidprentjes is voor een overledene die ik kende: Antonius Dingeman Schuurmans. Geboren op 15 oktober 1928 in Lage Zwaluwe. Vanaf 1974 was hij pastor op de Annaparochie in Breda. Op 19 maart 2013 is hij overleden.
Detail van het houtsnijwerk.
Een van de werken in de sacrestie. Een soort directe lijn naar God of en aantal niet nader gedefinieerde tekens van de dierenriem en sterrenbeelden?
Een mooie sacrestie. Wat zal daar mee gebeuren?
Kleine Verhalen in Stille Gebouwen.
Een tentoonstelling in het voormalige klooster van de kapucijnen
in de Schorsmolenstraat in Breda.
Met Pasen was de tentoonstelling te zien.
Ik ging er Tweede Paasdag naar toe,
eerlijk gezegd meer om het gebouw dan om de tentoonstelling.
Ik kende mensen die er woonden toen het nog als klooster
in gebruik was.
Aan de bezoeken aan het klooster heb ik goede herinneringen.
Small Stories in Silent Buildings
Bij een van de werken werd je als bezoeker in de rol van een bischtvader gezet. De originele biechtstoelen zijn verdwenen maar in deze nieuwe biechtstoel kwam je in een positie die wel heel vreemd is. Niet veel mensen zullen nog veel herinneringen hebben aan biechten en als ze die al hebben dan altijd in de rol van de ‘zondaar’. Maar hoe zou het zijn als biechtvader. Hier met een electronische biechter.
Memento mori. Een weg met dilemma’s
Het voormalige hoofdaltaar.
Het voormalige Maria-altaar.
Een van de rozetten op het plafond is een afbeelding van het Heilig Hart.
Tijdens de tentoonstelling het Heilig Hart als centrum van lichtbeelden.
Een van de voormalige bewoners van het klooster, Pater Hans Putters, vertelt in een video over zijn roeping, de reden waarom hij in het klooster ging.
De plagen van Egypte: Kikkers.
De plagen van Egypte: Muggen.
Er was een video waarin een paar aspecten, uitspraken, van een van de kloosterlingen werd belicht: NAC en feestvieren.
De paters konden feesten.
De rondgang in het klooster.
In de kapel stond een werk: In his schadow (In zijn schaduw). Licht en bewegende beelden werden geprojecteerd op een opstelling van voorwerpen. Sommige voorwerpen waren speciaal gemaakt, andere speciaal gekozen.
Zoals dit boek; Kroniek ener parochie; De mensch en zijn schaduw.
Of dit stapeltje boeken.
In his shadow.
Wordt vervolgd.
Vandaag niet 1 maar 2 pakjes.
Het moet niet gekker worden!
Het zijn wel gelijk, de laatste pakjes voorlopig.
Het eerste had te maken met een crowdfunding actie
rond de kluis van St. Franciscus.
Een kluis is een sobere verblijfplaats, haast een grot.
Als Franciscus in Rome verbleef, deed hij dat in
wat vandaag de dag de kerk van St. Franciscus in Ripa wordt genoemd.
Een complex uit de 13e – 17e eeuw.
Wikipedia:
San Francesco a Ripa is een kerk in Rome, genoemd naar Sint Franciscus van Assisi.De kerk vindt haar oorsprong in een klooster in de Romeinse wijk Trastevere. Sint Franciscus was enige tijd in het (latere franciscaner) klooster te gast tijdens een van zijn reizen naar Rome. In de zeventiende eeuw werd de kerk herbouwd en gewijd aan de heilige, waarbij Ripa (“oever”) duidt op de nabijgelegen rivier Tiber.
Voor mij was belangrijk de film ‘Fratello Sole, Sorella Luna’
(Broeder zon, Zuster maan) van Franco Zeffirelli.
Maar in het pakket zit ook een leuke uitklapkaart met de gevel van de kerk. Die techniek is interessant.
Het tweede pakket komt van een stripliefhebber.
Immers het label met het adres bevat een afbeelding van Kuifje.
De doos moet 19 nummers uit twee jaargangen van een Chinese strip bevatten. Wat het precies is ga ik nog nader bekijken maar ik zag veel sociaal-realistische afbeeldingen die door veel jonge Chinese kunstenaars tegenwoordig als uitgangspunt worden gekozen voor hun werk. Dit heb ik op Catawiki gekocht.
Grotere uitersten kan bijna niet:
Een set religieuze voorwerpen als gevolg van een gift
en een set communistische lectuur als gevolg van een bod op een veiling.
Het kan allemaal op de Argusvlinder.
Gisteren kwam ik er op de fiets langs en dacht
ook dit stukje Breda moet op de foto en op mijn blog.
Bij deze.
Poolse Kapel in het plantsoen met rood en witte bloemen. De kleuren van de Poolse vlag.
Poolse Kapel.
Vanmiddag ben ik even naar het bos gegaanen kwam in de buurt bij Zundert.Daar kwam ik twee ‘Heilige huisjes’ tegen.
Heel mooi op een klein stukje land.
De toelichting ter plaatse.
Onze Lieve Vrouw van de Zeven SmartenHazeldonkEen van de fraaiste veldkapellen staat hier op de driehoek aan de Hazeldonksestraat, bij de Hazeldonksebeek en de Oude Trambaan.C. Jochems en Jac Martens kwamen op het idee om in de buurt, als bescherming tegen oorlogsgevaar, een kapelletje te bouwen. Er werd een inzameling gehouden die enkele honderden guldens opbracht. In 1942 begon men met de bouw en op 15 september 1942 werd door Pastoor Verbunt de kapel toegewijd aan Onze Lieve Vrouw van de Zeven Smarten.Volgens insiders was dit een echt buurtfeest. De grond werd beschikbaar gesteld door de familie Rommens te Meer (Belgixc3xab). Het grote beeld werd aangekocht in de Torenstraat in Breda. Het stelt Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten voor met haar gestorven zoon op schoot.In 1974 verkeerde de kapel in zeer slechte staat. Het rieten dak was ver versleten en grotendeels verdwenen. Mede op initiatief van Dirk van Aert, met medewerking van enkele buurtbewoners en door financixc3xable steun van de gehele buurt is in 1974 het kapelletje gerestaureerd.Jaarlijks komt in de maand mei de buurt bij deze kapel samen.
Het beeld: Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten.
De tweede kapel.
De toelichting ter plaatse.
Kapel Onze Lieve Vrouw van Altijddurende BijstandKruispadOp de kruising van Kruispad, Overasebaan, OudeTrambaan en de Noordhoeksestraat staat het robuuste kapelletje toegewijd aan Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand.Het kapelletje heeft een rieten dak, terwijl een smeedijzeren hekwerk het devotiebeeld tegen vandalisme beschermt. Het buurtschap wilde een kapel stichten, niet alleen om gespaard te blijven van oorlogsgeweld, maar ook tot het verkrijgen van goede gewassen en gezondheid.In de raadsvergadering van 29 augustus 1941 werd aan het kerkbestuur een stukje grond gratis ter beschikking gesteld voor de bouw van een kleine veldkapel.Het eerste beeld is vernield; het beeld wat er nu staat is afkomstig uit de tuin van de zusters van Rijsbergen. Pastoor Verbunt wijdde het in op de laatste zondag in mei 1942.Vroeger kwam men iedere zondag in de meimaand bijeen om de rozenkrans te bidden, alsmede iedere zondagmiddag in het jaar. Ook voor bijzondere gelegenheden bad men hier, zoals voor de soldaten uit het buurtschap die in Nederlands-Indixc3xab streden.
Niet alle vernielingen worden door het hek tegengegaan.
Metalen kruis, hoek Duivelsbruglaan – Bouvignelaan, het Ginneken, Breda.
Maar er is nog veel meer te zien in de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Brugge.De kerk is dringend aan een renovatie toe en als ik me niet vergiszijn de voorbereidingen daarvoor in volle gang.Deze kerk is vol met toeristen maar ook nog gewoon volop in gebruik.Ik zag daar dan ook de volgende ‘ledenadministratie’van het ‘Genootschap der gelovige zielen’
Gedenkt de gevangen al of gij mede gevangen waart.
Hebreexc3xabn 13:3Gedenkt der gevangenen, alsof gij mede gevangen waart; en dergenen, die kwalijk gehandeld worden, alsof gij ook zelven in het lichaam kwalijk gehandeld waart.Statenvertaling, brief van Paulus.
Genootschap der gelovige zielen.
Het is de meimaand, traditioneel in de katholieke kerk Maria-maand.Dat was in Brugge afgelopen zaterdag goed te zien.
Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, Madonna met Kind.Dit is het beroemde beeld van de Madonna met kindvan Michelangelo in de Onze-Lieve-Vrouwekerk.
Poolse dreef, Mariakapel.
Hoek Hoeveneind en Bolderstraat.
Op het eerste gezicht lijkt het me wel wat.Ik kreeg niet de kans vanochtend het boek zelf door te bladeren.Eens kijken of ik dat vanmiddag ergens kan doen.
Drs. W. Spapens, Bredase kerken door de eeuwen heen.
Terwijl ik gisteren even naar Vlaanderen reeds kwam ik eerst door Meersel-Dreefvervolgens kwam ik in Hoogstraten terecht.Soms hoef je niet ver te gaan voor Werelderfgoed.Want een aantal Belgische begijnhoven zijn opgenomen in dewerelderfgoedlijst van Unesco.
Een groep van 13 begijnhoven in Vlaanderen zijn in 1998ingeschreven in de werelderfgoedlijst.Natuurlijk heb ik er een serie foto’s gemaakt.
Aan de buitenkant.
Ik geloof dat dit de kleinste Lourdergrot is die ik ooit gezien heb.1 meter hoog, zo ongeveer.
Met zo’n dolk in je lijf heb je ook alle reden om bedrukt te zijn.
Het Stedelijk Museum Hoogstraten is gevestigd in een van de grotere huizen.
Alle huizen hebben naast een huisnummerook een naam op de deur geschilderd.Theresia is de heilige waar een Bredase parochie naar genoemd wasen waar wij thuis bijhoorden.
De kerkelijke kunst in Spanje is heel vaak erg expressief.Op zich geldt dit wel voor meer landen maar in Spanje is het extra opvallend.Je ziet het ook terug in landen van Zuid Amerika waarSpanje veel invloed had.De foto’s zijn uit Agaete en Galdar op Gran Canaria.Dat leidt (lijdt) tot mooie beelden:
Kruiswegstatie. Simon van Cyrene draagt kruis mee.
Detail Mariabeeld.
Let op de hand van Christus en de stralenkrans.
Een engeltje met bloemenkrans en kantengordijn bij het tabarnakel.
Kruiswegstatie: Jezus ontmoet wenende vrouwen.
Levesgroot beeld van Christus op een draagbaar.Klaar voor een processie.
Gisteren bezocht ik het dorp Molenschot in Noord Brabant.
Niet ver van waar ik woon.
De aanleiding was de expositie van Alice van der Gaast in
de St. Annakerk.
Je kunt de kerk en de kapel niet missen.
Op de Oude Tilburgseweg neem je de afslag naar Molenschot.
Na een paar honderd meter gaat de weg over in een kasseienweg.
Al snel sta je op een plein met in het midden de kapel
en daarachter de kerk.
Voor de kapel staat dit beeld.
Dit is een veelvoorkomende opstelling:
Moeder Anna leert haar dochter Maria te lezen.
Een andere veelvoorlomende opstelling is de zogenaamde Anna te Driexebn.
Dat is een afbeelding van de Heilige Anna, Maria en het kindje Jezus.
Een toelichting van mij is niet nodig.
Daar zorgt het volgende bordje voor.
Zoals te lezen is het geloof vaak veel praktischer dan alleen
maar geboden en verboden.
Heilige Anna als een soort ‘Boer zoekt vrouw’.
Zicht op het kerkhof dat rond de kapel ligt.
St. Annakerk.
Ik vermoed dat dit processievaandels zijn.
In de kapel hangen er verschillende.
Hier waarschijnlijk een afbeelding van St. Franciscus.
Een afbeelding van Molenschot met rechts de kapel en links de kerk.
Dus gezien vanuit de andere kant dan waar wij gisteren van kwamen
toen we Molenschot binnen reden.
Koning David.
Heilige Anna met Maria.
Detail van de afbeelding.
Interieur van de kapel.
De profeet Joel volgens Internetbijbelcursus.nl:
JOEL
Veel mensen kennen de profeet Joel alleen van het feit dat Petrus hem, op de 1e pinksterdag, citeert:“En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien [..] En het zal zijn dat al wie de naam des Heren aanroept, behouden zal worden” [Handelingen 2:17-21]
Joel leefde en profeteerde in/rond 830 voor Christus, en leefde in Juda. Er was hongersnood in het land, mens en dier zag de dood in de ogen. Er was een sprinkhanenplaag geweest, droogte en branden. Zelfs de tempeldienst was stopgezet omdat er niet voldoende meer was om te offeren. Het volk was in zonde gevallen en Joel roept het volk op terug te keren naar God en zich af te keren van de zonde. De basis van Joels profetie is: keer je af van de zonde en bekeer je!
Interieur St. Annakerk.
Dit is de eerste keer dat ik met deze camera foto’s maak in
een donkere ruimte.
De flitser schiet tekort voor grote afstanden.
Door het licht worden foto’s vaak te hard.
Ik had meer zonder flits maar met statief moeten fotograferen.
Paneel van de preekstoel, hoe kan het ook anders.
Wandschildering bij een zijaltaar.
Helaas waren het hoof- en zijaltaar slechts beperkt gangbaar.
Joachim is de vader van Maria (volgens de legendes)
de man van Anna dus.
Ze waren heel lang kinderloos en Joachim werd dat
door de priesters verweten.
Toen Joachim met een offer naar de tempel kwam
werd het offer dan ook afgewezen.
Detail biechtstoel (zeg maar biechtgebouw want het is groot).
Waarschijnlijk de apostel Petrus (Sleutel tot de hemel).
Detail biechtstoel.
Vermoedelijk het Maria-altaar.
Heilige familie in de timmermanswerkplaats.
Paneel van altaar.
De kerststal.
Paneel van altaar.
Gregorius (?), naamgever van het Gregoriaans.
Beeld aan het koor en orgelbalkon.
Gregorius de Grote volgens KatholiekNederland.nl:
KortPaus Gregorius I (590-604) is een van de Kerkvaders van het Westen. Zijn geschriften zijn een belangrijke bron van de katholieke moraaltheologie. Hij speelde een grote rol in de missiegeschiedenis van de Kerk van Rome.
Romeinse aristocratieGregorius, geboren omstreeks 540, was telg van een Romeinse aristocratisch geslacht. Zijn moeder was Sint Silvia. Na zijn studies werd Gregorius magistraat en stadsprefect. Na een innerlijke strijd besloot hij zijn wereldse leven achter te laten en monnik te worden.
Bisschop van Rome
Na verloop van tijd werd Gregorius pauselijk nuntius bij de keizer van Constantinopel. Op 3 september 590 kozen de priesters van Rome Gregorius tot hun bisschop. Hij was de 63ste opvolger van de apostel Petrus. Als Paus onderscheidde hij zich door zijn theologisch gezag en zijn missionaire inzicht. Zo gaf hij opdracht om Engeland te kerstenen. Zijn liefde voor zieken en armen was legendarisch.Visioen Michael
Het verhaal ging dat hij tijdens een pestepidemie een visioen kreeg van de aartsengel Michael. Deze verscheen aan hem met getrokken zwaard, staande op het Mausoleum van keizer Hadrianus. Toen Michael zijn zwaard weer in de schede stak, verdween de pest en werd Rome gered. Sindsdien heette Hadrianus’ mausoleum de Engelenburcht.Duif
Een andere legende zegt dat Gregorius’ geschriften werden geinspireerd door de Heilige Geest zelf. De diaken Petrus zou een duif bij het oor van een schrijvende Gregorius hebben gezien.Gregoriaans
Volgens een overlevering zou Gregorius verantwoordelijk zijn voor de eerste standaardisering van de westerse kerkmuziek, vandaar de naam ‘gregoriaans’.Geschriften
Gregorius’ belangrijkste geschriften zijn Moralia in Iob (een traktaat over christelijke ethiek), Regula pastoralis (een pastoraal-theologische handleiding) en Dialogen over de Italische Vaders met daarin een levensbeschrijving van Sint Benedictus van Nursia. In totaal schreef hij ruim 850 brieven. Zijn geschriften getuigen van zijn inspanningen om barbaren voor zich te winnen, ketters te bestrijden en heidenen te bekeren en geestelijk leidsman voor de gelovigen te zijn.Kerkvader
Gregorius stierf in 604. Samen met Augustinus, Ambrosius en Hieronymus behoort hij tot de Kerkvaders van het Westen. Hij heeft zich ingezet om het tij van de geschiedenis te keren en stond aan de wieg van het middeleeuwse Europa, met Rome als centrum van de katholieke christenheid. Paus Bonifatius VIII verleende hem in 1295 de eretitel van kerkleraar. Zijn feestdag is 3 september.
Afbeelding boven de uitgang.
Anna en Maria.
Ook hier leert Anna Maria lezen.
Een kruiswegstatie.
Jezus wordt bij Pontius Pilatus voorgeleid.
Even terug naar de biechtstoel.
‘Berouw en vergeving’ worden hier afgebeeld.
Detail biechtstoel.
Detail preekstoel.
Detail glas-in-lood-raam.
Hemelse erkenning/bescherming.
Doopvont.
Kruiswegstatie.
Jezus wordt van het kruis genomen.
Wandbetegeling in de kerk.
Zicht op kerkhof, kapel en kerk.
Achterzijde van de kerk met vermoedelijk de sacristie.
De wethoudster van cultuur vertelde over de acties die worden ondernomen
om de kerk en de andere monumenten in Molenschot te behouden.
Dat het dringend is toont deze foto wel aan lijkt me.
Van Meeseldreef zijn twee aspecten aan de orde geweest:het buitengezicht van het klooster en de St. Franciscus beeldenin de tuin.Maar in de tuin is nog veel meer te zien.Die andere zaken van de tuin komen in deze log aan de orde.Dan heb ik nog geen aandacht besteed aan de cafe’sen niet te vergeten de grote speeltuin de vroeger uitgebaatwerd door de kapucijnen zelf.Nou daar gaan we:
De Maria- of Lourdesgrot.
Vele gekleurde lichtjes.
Net als in Lourdes: water.Ga drinkenen wasschenaan de bron25 februari 1858Volgens de Isidorus web site, het portaal van surfende katholieken:25 februari 1858: negende verschijning, met het ontstaan van de bron.“Ga, drink van de bron en was je zelf. Eet het gras dat daar is.”
Beeld van Bernadette Soubirous.
Er is een uitgebreide kruisweg in de tuin.Voor iedere statie is een apart relief gemaakt.De naam van de gever is te vinden in de natuursteen onder de afbeelding.
Ik vermoed de beeldhouwer van het volgende beeld.
Gelukkig komt ook hier weer Wikipedia te hulp:De Heilige Donatius (ook Donatus genoemd) (2e eeuw na Chr. ?)was een heilige, martelaar en Romeins soldaat.Donatus behoort tot de zogenaamde catacombenheiligen,van wie in historisch opzicht niets bekend ismaar over wie diverse legenden bestaan.Volgens een legende behoorde hijtot het Legio fulminatrix (Bliksemlegioen). Vandaar dat Donatus afgebeeld wordt met een pijlenbundel, bestaande uit bliksemschichten, in de hand.Hij wordt vereerd in het Rijnland en de Lage Landen, als beschermer tegen onweer en blikseminslag.
De kruisweg vervolgt.
De naam van de schenker.
Golgotha.
Veertiende statie.
De betekenis van dit kruis ken ik niet.Moet ik nog eens navragen.Heeft vast met de kapucijnen te maken.
Pater Pio, bljikbaar populair.
Naast een kruisweg ook de levensgeschiedenis van Christus.Het lijdensverhaal komt daar natuurlijk ook weer terug.Maar hier zie je ‘De vlucht naar Egypte’.
De tuin zelf is mooi en wordt goed onderhouden.
Dit ben ik even kwijt.Waar dit ook alweer over gaat.Volgende bezoek eens nazoeken.
Terug in de kloosterkerk.
Ook hier een kruisweg maar een stuk eenvoudiger.Negende statie: Jezus valt voor de derde maal.
Mooie kerk.
Op de Oude Tramweg staat dit gebouw.Het wordt opgeknapt.Oude tramgebouw ?
Naast het kapucijnenklooster in Meesel Dreef is er ook de tuin.In de tuin is een Maria-grot nagebouwd, een kruisweg aangelegden nog een aantal andere beelden, kapellen en gedenkstenen te zien.In een hoek van de tuin vind je graven van overleden kapucijnen.Omdat het vandaag St. Franciscus is laat ik je vandaagal mijn foto’s zien die in deze tuin met St. Franciscus te maken hebben.
Een moderne Franciscus als centrale punt op de begraafplaats.
Een kapel met een meer traditionele Franciscus.
Deze beeldengroep verbeeldt het moment waarop St. Franciscusde stigmata ontvangt.
Deze plaquette hoort bij de vorige beeldengroep.
St. Franciscus en de heilige Clara.
Op de al eerder genoemde zondagmiddag heb ik een hele tochtlangs allerlei heel bekende heilige huisjes in de buurt van Breda gemaakt.De volgende is er ook een en wat voor heen.Een bedevaartplaats en toeristische attractie in een.Op de grens van Belgie en Nederland.Winkels open op zondag.Heel veel cafe’s.
Centraal in dit gebeuren ligt daar het kapucijnenklooster van Meerseldreef.
Deze foto’s zijn slechts het topje van de ijsberg.Dat is de komende dagen te zien.Let met name op 4 oktober.Dan is het tenslotte St. Franciscus.
Nog een kapel in Galder.Op de hoek van Brouwerij en St.-Jacobsstraat.
Bouwerij/St.-Jacobsstraat Galder, Zondagmiddag 23 september 2007.
De foto’s zijn afgelopen zondag gemaakt.Wel zon in het begin van de middag maar veel schaduw.De zon staat al niet zo hoog meer.Ook deze keer een kruisbeeld.Ik wist eigenlijk niet dat er die zoveel staan in onze omgeving.Deze staat in Terheijden, op de hoek van de Schansstraat.Daar komt nog bij dat mijn camera verkeerd stond ingesteld.Ik was zo druk bezig met de goede uitsnijding voor de foto te zoeken,dat ik niet de moeite nam om te controleren of de fotoer verder wel goed uit kwam.De opnames zijn dus donker.Maar dat geeft op zich ook weer een mooie sfeer.
Argusvlinder 