Daar heb ik verder niets aan toe te voegen.
Maandelijks archief: augustus 2016
Praag, jaartal onbekend.
Een keer gingen we naar Praag.
Het moet te achterhalen zijn wanneer dit was.
Het regende heel veel en er was een groot
voetbaltoernooi of sportevenement aan de gang.
Mr. Bean kende men in Praag dus ook. Hij was op vakantie.
De Karelsbrug in Praag.
Tot overmaat van ramp werden we ook nog eens bestolen.
Dat kostte heel, heel veel tijd bij de politie en het consulaat
om een tijdelijk paspoort te krijgen om naar huis te kunnen.
Dit verblijf vergeten wij het liefst.
Tinguely in mijn huiskamer
Jean Tinguely in Kunsthaus Zurich, juni – augustus 1982. Deze dia heb ik ooit in Zwitserland gemaakt. Een aankondiging van een tentoonstelling.
Van mijn vriendin kreeg ik later de volgende ingelijste poster
die nu al weer vele jaren in onze huiskamer hangt.
Jean Tinguely, waarschijnlijk een poster van een vergelijkbare tentoonstelling maar dan in de Verenigde Staten.
Hampi
Wikipedia:
Hampi is een dorp in de Indiase deelstaat Karnataka, waar een grote verzameling ruïnes is. De ruïnes vormen de resten van de vroegere stad Vijayanagar, de hoofdstad van het Vijayanagarrijk.
In 1997 – 1998 waren we op vakantie in Goa.
Volgens mij vloog Transavia toen voor het eerst naar de strandbestemming Goa.
Vanuit Goa hebben we toen de stad Hampi bezocht.
Een ongeevenaarde belevenis.
Hampi is een grote groep ruines waar een ‘straat’ in ligt met tempels
die nog gedeeltelijk in gebruik waren.
Hampi.
We zijn er denk ik maar een avond en een dag geweest. We verbleven in Hospet. Op de avond hebben we een zonsondergang gezien vanaf een hoog punt met een gewelding uitzicht over het gebied.
Als ik nu de dia’s terugzie kan ik me bijna niet meer voorstellen dat ik er geweest ben. De natuurlijke omgevingf met de grote stenen maakt het een heel apart landschap. En dan die ruines.
Een stepwell, een kunstmatig aangelegde drinkwatervoorziening.
Dit is een onderdeel van een tempel. Een wagen helemaal uit steen, compleet met wielen en alles. Dit is een onderdeel van de Vittala Temple Complex.
Dit is een vorm van architectuur die zelfs in India opvallend is. Er zijn maar een paar van dergelijke ‘stone chariots’.
Hier zie je een van de wielen en het trekdier voor de kar op zijn rug gezien.
Dit zijn de pilaren die ‘muziek’ maken. Als er op de pilaren geklopt wordt geven ze verschillende geluiden af.
Een compleet beeld geven deze foto’s echt niet. De plaats is zo wonderlijk en geheimzinnig. Of is dat mijn heimwee?
De grote tempels in Zuid-India zijn equivalent aan de kathedralen in de Westerse wereld. Imponerend. Enorm groot.
De Mark
Het boek dat ik aan het maken ben gaat over
Meersel-Dreef, maar er komt ook een fietstocht door
het Markdal aan de orde. Vandaar dat de Mark een
van de elementen zal vormen van de illustratie.
Dit is mijn Mark in lino. Hoe zal de afdruk daarvan er uit zien?
Onder ogen / Reading in progress
Edward Grasman schreef: Henk van Os: van kunst naar cultuur.
Wie kent hem niet? Henk van Os de meesterverteller, museumdirecteur,
hoogleraar, televisiestem, schrijver, tentoonstellingmaker,…..
In dit boek krijg je een soort van biografie te lezen.
Het leest heerlijk en regelmatig krijg je het beeld van Henk van Os
voor je ogen. Maar soms is het boek een stuk moeilijker om door te komen.
Er komt een scene voor in het boek die sommige van die delen van het boek
goed beschrijft:
Hij (van Os) bezocht toen, samen met Boschloo, een congres in de Bibliotheca Hertziana in Rome. Er werd daar zo langdurig geredetwist over de vraag of de vloer van de Sint-Pieter in Rome ooit tien of misschien zelfs twintig centimeter hoger lag, dat beide vrienden gekweld de zaal verlieten. Liever geen kunstgeschiedenis dan zo een.
Pagina 64 van het boek ‘Henk van Os: van kunst naar cultuur’.
Interessante reeks afbeeldingen in het boek. Misschien niet baanbrekend
maar niet een reeks onbetwiste, populaire toppers.
De afsluiting van het boek is mooi en staat in relatie tot het schrijven
van een biografie van iemand die nog leeft:
Onder je handen bevriest de tijd in een durend heden, staat de zon stil boven Gibeon en de maan boven het dal van Ajalon en wandelt Van Os op aarde.
Pagina 218 van het boek.
Nationale Postcode Loterij: spamorganisatie
Net als iedere andere Nederlander wordt ik overspoeld
met troep van de Nationale Postcode Loterij.
Ik heb hen al eens een tijdje via Twitter duidelijk gemaakt
dat ik post niet op prijs stelde.
Ik heb enveloppen retour laten gaan.
Ik heb automatische incasso’s waarvoor ik geen toestemming
haeb gegeven ongedaan gemaakt.
Nu heb ik brieven van een aantal maanden verzameld, die met
een briefje opgestuurd naar die spamorganisatie.
Zouden ze het nu snappen?
Nationale Postcode Loterij: spamorganisatie.
Heb je hetzelfde probleem? Wil je dezelfde actie uitvoeren? Dit is hun adres.
Valkenstraat, Breda: de vuurtoren van 250 gulden
Toen ik door de Valkenstraat liep een tijd terug
viel me de decoratie van de glazen overkapping van de trappen op.
Dus nu deed zich de gelegenheid voor om het op de foto
te zetten.
De Vuurtoren is niet zo bekend als zijn soortgenoot
die in de Singel staat.
Valkenstraat, Breda.
Bij deze vuurtoren gaat het om de afbeelding die op het biljet van 250 gulden stond.
Ecuador 1995 – 1996: serie 1
Tijdens de kerstperiode en de jaarovergang van 1995 – 1996 waren wij
in Ecuador. Dat was een feest. Het weer was niet fantastisch
maar de avonturen waren er niet minder om.
Kort voor Kerstmis waren er optochten en in ieder dorp of
stad stonden uitgebreide kerststallen.
We maakten er een treinreis door de bergen, bovenop de trein
zittend, wel te verstaan.
Daar zijn de volgende foto’s van:
De Drie Koningen maken zich op voor de kerstoptocht.
Dit is een kerstengel.
Sinds dat ik in Ecuador in een museum deze opgezette brilbeer tegenkwam, ga ik overal op bezoek bij musea. Ongeacht het soort museum of het onderwerp. Deze beer paste eigenlijk helemaal niet in de collectie maar ik vond hem erg grappig. Oso de anteojos.
Detail van de brilbeer die betere tijden gekend heeft.
De kerstoptocht.
Kerstmannen in alle maten en soorten.
Maria en Jozef.
Muzikanten.
Sommige deelnemers aan de optocht liepen met maskers.
Vanuit de trein of op een station zag ik dit kraampje met een varken. Broodje varkensvlees?
Detail van de vorige foto.
Hangend uit een treinraam.
Het uitzicht vanaf de bovenkant van de trein.
Vanaf de trein gefortografeerd.
Veel mensen op de trein, inclusief de conducteur.
Vanaf de trein.
De trein ging door de bocht, gaf mij de gelegenheid de trein van opzij te fotograferen.
Het uitzicht vanop een trein is fantastisch. Maar ik raad het niet aan om dit in Nederland te proberen.
Verschillende heiligen voor in de optocht.
Deze ‘vogelmannen (?)’ liepen ook mee.
De optocht was in ieder geval heel kleurrijk.
Een (1) familie in een parochie, dorp of stad hield een heel jaar lang het kindje Jezus in huis. Dan met Kerst wordt het beeldje trots door de beheerders in de optocht meegedragen naar de kerk.
Kraampjes bij een station. Ziet er toch veel beter uit dat McDonalds niet?
Op een markt.
Op de rails.
Ecuador was fantastisch!
Nog een Mexico 1993
De dia’s lagen niet allemaal meer op een mooie volgorde.
Dus door het aanleveren aan de winkel die al die dia’s
voor me ging inscannen raakten nog meer dia’s verweesd.
Daarom nog een serie over Mexico 1993:
Yucatan en Cozumel.
Volgens mij was/is dit beeld een replica maar een die op deze plek wel goed tot zijn recht komt.
Chichen Itza, Temple of the Warriors.
Mexico, Yucatan, Chichen Itza.
Chitchen Itza, Platform versierd met doodshoofden.
Marokko 1994
Een rondrit langs de koningssteden was het reisdoel
in 1994. Marrakech was een van de plaatsen die we bezochten.
Vooral de loog- en kleurbaden van de leerlooiers trokken de aandacht.
Wat zou hier staan? Verboden voor ezels?
Leerlooierbaden in Marrakech.
De huiden hangen te drogen tegen de muur.
154 Shakespeare sonnetten gezet in 6pt Garamond op de Intertype
Via het Nederlands Drukkerij Museum uit Etten-Leur heb ik
een exemplaar gekregen van de 154 sonnetten van Shakespeare
die door Letter-kunde Press in Antwerpen is gezet en gedrukt.
Ze zijn op 1 vel papier gedrukt.
De tekst is machinaal gezet op een machine met de naam Linotype.
Probleem is dat je niet loden regels tekst kunt maken
op de breedte van zo’n vel papier.
Bovendien zijn de matrijzen (de mallen voor de letters) van 6 punts
letters (=kleine letters) eigenlijk wat erg klein voor
een Linotype machine die al heel wat jaren meegaat.
154 Shakespeare sonnetten gezet in 6pt Garamond op de Intertype. Letter-kunde Press. Antwerpen 2016.
De 154 sonnetten passen precies op de pagina.
Internationaal zijn zetters en drukkers bezig om de sonnetten van
Shakespeare op allerlei mooie en interessante manieren uit
te brengen. Allemaal om te gedenken dat in september 2016
het 500 jaar geleden is dat Shakespeare overleed.
Een sonnet is er uitgelicht: sonnet 55:
‘Not marble, nor the gilded monuments’ in het Engels,
‘Geen marmerbeeld, geen vorst’lijk grafgesteent’ in een
Nederlandse vertaling (Dr. L. A. J. Burgersdijk).
Vervolgens is dit sonnet 55 groot en in rood, afgedrukt over
de complete set van sonnetten.
Onder ogen / Reading in progress
Al een week of twee ben ik aan het lezen in het boek
‘Anna in kaart gebracht’ van Marek Sindelka (vertaler
is Edgar de Bruin, uitgeverij is Das Mag).
Das Mag houdt zijn/haar naam door extra aandacht te schenken aan de boeken die ze laat verschijnen. Deze uitgave heeft om de papieren/kartonnen omslag nog een plastic omslag met daarop de titel en auteur op de voorkant en op de rug en de flaptekst op de achterkant. Helaas was de eerste versie van die plastic omslag niet zo sterk. Dus toen ik het boek ontving was het op een paar plaatsen gescheurd. Maar nog voor ik dat kon laten weten volgde per mail een aankondiging dat we een nieuwe plastic omslag gingen krijgen van betere kwaliteit. Die heb ik al weer even binnen. Helemaal in tact.
Hier het boek met nieuwe plastic omslag. De ‘oude’ plastic omslag ligt onderop. Nu het boek. Dat laat ik nog even in het midden totdat ik het uit heb. Dat zal niet lang meer duren. Anna in kaart gebracht van Marek Sindelka. Goede titel! Knappe vertaling.
Bomen in de Willemstraat
Gisteren was men ongeveer halverwege met het planten van bomen in de Willemstraat in Breda.
Vandaag was men er bijna helemaal mee gereed. Het goede nieuws is dat je door de bomen ineens veel minder van het station ziet!
Voor het eerst: een lino afgedrukt met de proefpers
Voor het eerst heb ik vanavond een eerste test-linosnede
afgedrukt met mijn proefpers.
Ik gebruik daarbij een hobby drukinkt op waterbasis.
Stel je voor een kaftje voor een klein boekje over Breda:
Hier liggen de kaftjes te drogen. De niet bedrukte delen over elkaar. De lino met tweemaal de tekst ‘Breda’ is steeds twee maal op 1 kaftje afgedrukt: blauw en rood.
India Nepal 1995
Voor ons is dit de vakantie waar we alle andere vakanties
steeds weer tegen afmeten.
Onze eerste reis in India, de eerste reis in Azia.
Er zouden er nog veel volgen.
Dat maakt de dia’s ook extra bijzonder voor ons persoonlijk.
Maar je ziet niet elke dag de Taj Mahal in Agra of
de tempels van Khajuraho.
Vandaag dus wel in deze eerste serie foto’s van die vakantie.
Het kan zijn dat ik soms een foto op de verkeerde plaats indeel.
Ruim 20 jaar na dato kun je je misschien daar wat bij voorstellen.
Het Rode Fort in Delhi. 1995.
Agra, Taj Mahal.
Het lijkt zo rustig op de foto’s maar als je om 06:00 uur aan de ingang komt dan worden buitenlandse toeristen binnengelaten terwijl inwoners van India pas om 07:00 uur binnen mogen. Daar betaal je dan natuurlijk wel ruim voor. Of dat nu nog steeds zo is weet ik niet.
Het lijkt zo spierwit.
In de verte de ingang waarlangs je naar het monument kunt gaan. De Taj Mahal wordt geflankeerd door aan iedere zijkant een moskee. De rug van het complex ligt aan de rivierkant.
De beroemde bloemen op de muren.
De witte muren van de Taj Mahal.
Het is er prachtig. Het gebouw is fotogeniek.
De beroemde foto die iedereen maakt. Perfecte symmetrie.
Een nis in het Taj Mahal-complex.
Dit is een klein deel van de zogenaamde Baby Taj. Een complex aan de andere kant van de Yamuna-rivier. Het was daar in 1995 veel, veel rustiger. We hebben hier rustig liggen kijken naar een boer die zijn waterbuffels liet waden in de rivier. Niemand in de buurt. Prachtige plaats. Eerlijk gezegd lijkt het maar een heel klein beetje op de Taj Mahal.
Dit is beeldhouwwerk uit Khajuraho.
Het was zo heet in Khajuraho dat het erg onaangenaam was om op blote voeten over het plateau te lopen waarop de tempels zich bevinden. Om een foto te maken ging ik daarom op mijn rugzak staan.
Istanbul 1993
Voor mijn werk ben ik vaak in Turkije geweest.
Meestal in Istanbul en Izmir.
De klant waar ik toen voor werkte, had het hoofdkantoos in
Istanbul en een productieplant buiten Izmir.
Daarom ben ik daar ook veel in het weekend daar geweest.
Heb zo bijvoorbeeld ook Efese bezocht.
Dit is de Aya Sophia of Hagia Sophia. Een tot moskee omgebouwde kerk die nu dient als museum. Dit is het interieur.
Beroemd zijn onder andere de mozaieken in de koepel van het gebouw:
Een van die mozaiken is van keizer Leo de Wijze.
Wikipedia:
Leo VI de Wijze Geboren waarschijnlijk in Constantinopel, 19 september 866 – aldaar, 11 mei 912 overleden.
Was van 886 tot 912 keizer van het Byzantijnse Rijk.
Leo was een zoon van keizerin Eudokia Ingerina.
Hij wordt beschouwd als een groot wetgever en de schrijver van een aantal stukken religieuze poëzie,
waarmee hij zijn erenaam de Wijze verdiende.
Hij hervormde het staatsbestel dat steeds meer gecentraliseerd en autocratisch werd.
Dit is een mozaiek met de afbeelding van Christus Pantocrator uit de Aya Sophia. Dat is een gestandaardiseerde afbeelding van Christus. Heel populair in de Grieks Orthodoxe Kerk.
De Sultanahmet Camii of de Blauwe Moskee in Istanbul. Op een warme dag was het heerlijk om in de moskee te gaan zitten. Het tocht er een beetje waardoor het iets minder warm is.
Wikipedia:
De Sultan Ahmetmoskee (Turks: Sultanahmet Camii) of de Blauwe Moskee is een moskee in Istanboel.
De naam “Blauwe Moskee” is hoofdzakelijk internationaal gebruikelijk vanwege de vele blauwe tegels uit het stadje İznik (İznik-keramiek) die te zien zijn aan de binnenkant van de moskee.
Van buiten is de moskee grijs van kleur.
De moskee ligt tegenover de Aya Sofia, en werd tussen 1609 en 1616 in opdracht van sultan Ahmed I gebouwd en is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Istanboel.
London 1988. De steen van Rosetta.
De steen van Rosetta. Gezien in het British Museum in London. Sleutel tot het vertalen van de Egyptische hierogliefen.
Wikipedia:
De steen is een donkere granieten steen (van 112 bij 76 cm)
die in juli 1799 in Egypte door Franse genietroepen werd ontdekt bij werkzaamheden aan het fort St. Julien (nu Quaitbay) bij de Egyptische plaats Rosetta (nu El Rashid).
De steen is een tweetalige tekst, geschreven in drie verschillende schriften. Op de steen staat één tekst, geschreven op drie verschillende manieren:
= in het Egyptisch door middel van Egyptische hiërogliefen
= in het Egyptisch door middel van het demotisch schrift
= en in het Grieks alfabet.
De tekst op de steen is een dankbetuiging van de priesters van Memphis aan koning Ptolemaeus V Epiphanes.
De tekst is gedateerd op 27 maart van het jaar 196 v.C.
Er zijn nog twee andere decreten gevonden, het decreet van Canopus (1866) en het decreet van Memphis (1902).
Ook deze decreten waren tweetalig en in drie schriften en
gaven daarmee verdere informatie over het demotisch
en hiëroglyfisch schrift en de Egyptische taal.
De steen van Rosetta kan worden bezichtigd in het British Museum in Londen, waar hij al sinds 1802 wordt bewaard.
In Figeac, de geboorteplaats van Champollion, bevindt zich een kopie van de Steen van Rosetta evenals in het fort waar de steen in 1799 is gevonden.
In Nederland is een kopie te vinden in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden en in het Allard Pierson Museum in Amsterdam.
Details van de steen met de drie schriften.
Ecuador 2002
Een tweetal foto’s, gemaakt in Ecuasor in 2002.
Van een (1) foto ben ik zeker, bij nader inzien zou
foto nummer twee wel eens in Costa Rica gemaakt zijn.
Deze foto is uit Ecuador. In Ecuador heb je drie klimaatsoorten, of misschien beter drie verschillende biotopen: de kuststrook van het land, de Andes en daaracht de Amazone. In 2002 bezochten we alle drie die biotopen. Deze foto is gemaak in de Amazone.
Detail van de vorige foto. De lokale gids toont ons een groot insect. Hij was prima te bekijken maar voor sommige mensen een beetje eng.
Dit is de foto waarover ik twijfel. Er zijn plaatsen waar je een ‘wandeling’ kunt maken door de boomtoppen. Via loopbruggen die hoog in de bomen hangen kun je genieten van prachtige uitzichten en de fantastische boomkruinen onder je, zoals hier.
Parijs: Notre Dame
In Frankrijk zijn we niet vaak geweest.
Een beetje on-Nederlands.
Buiten twee keer Parijs, misschien drie keer, zijn we alleen
op Corsica geweest.
In alle gevallen al lang geleden.
Zo kwam ik van Parijs nog twee heel kleine series dia’s tegen
(een serie is als je meer dan 1 dia van 1 onderwerp hebt).
Hier laat ik de serie Notre Dame zien.
Notre Dame in Parijs, datum onbekend, waarschijnlijk van voor 1989.
Het beelhouwwerk boven de toegangsdeuren is fenomenaal. Kijk maar eens naar de volgende details (een beetje onscherp).
De engelen genieten van het uitzicht. Ieder ziet zo zijn eigen dingen. Een gaat zelfs helemaal voorover hangen.
Ook deze getuigen van het Laatste Oordeel (?) genieten duidelijk van het uitzicht.
Argusvlinder 