Volkskrant, 2006/09/23.
Uit een interview met Pankaj Mishra.
Een schrijver.
Mij totaal onbekend.
Maar het is een interessant stuk.











Feit is dat vergelijkbare processen van secularisatie in West Europa
en Noord Amerika, niet zijn verlopen zoals hier geschetst wordt.

29/11/2004

Rond 16:00 uur vertrekken we voor het laatste deel van onze reis
vanuit Frankfurt (we zijn inmiddels al weer in Duitsland)
naar Amsterdam.



Een geweldige ervaring rijker.

28/11/2004

27 en 28/11/2004

Na Konark met de trein naar Madras.
Het is eind november 2004.
Een maand later wordt Azie getroffen door een tsunami.
Op het moment dat we aan de oostkust van India waren,
kende we het woord “tsunami” op z’n best als een Japans natuurverschijnsel.
Aan de oostkust van India vallen relatief weinig slachtoffers.
Maar vanaf Madras naar het zuiden wordt ook India getroffen.
Tijdens de treinreis heb ik een foto gemaakt uit het raam.
Een brugconstructie voor de trein, dicht bij zee,
en op een punt waar een rivier de zee instroomt.



De treinreis duurde lang.
Slapen op het ritme en geluid van de trein is iedere keer weer
een bijzondere ervaring.
Gelukkig had ik speciaal voor deze reis een iPod gekocht.
Muziek had ik dus voldoende bij me om de nacht door te komen.

In de trein hadden we een interessante ontmoeting.
Een jonge man reisde in dezelfde coupe als wij.
Indiase mensen zijn over het algemeen kleiner dan wij
en veel minder dik.
Ze kunnen dus beter slapen in de voor mij nogal krappe ruimte.
Maar goed, deze man was onderweg van zijn familie in Orissa
naar zijn werk in Bangalore.
Hij werkte bij een computerfirma en Bangalore is een van India’s boom towns
met veel computer industrie.

Wikipedia:Bangalore is de hoofdstad van de Indiase provincie Karnataka.
Bangalore heeft 4,5 miljoen inwoners
en is de op drie na grootste stad in India (2004).
Bangalore heeft een grote aantrekkingskracht op de bevolking
van Kerala en Tamil Nadu.
Daardoor voorspelt men dat Bangalore binnen vijf jaar
de grootste stad van India zal zijn.

Voor de onafhankelijkheid was Bangalore een belangrijke industriestad;
meer recent is het een belangrijk centrum van de informatietechnologie
in India geworden en wordt het wel de Silicon Valley van India genoemd.
Voor Bangalore het centrum van de Indische IT wereld werd,
was het bekend als de stad van de tuinen.

Bangalore ligt in het zuiden van India, centraal.
Madras ligt aan de oostkust.
Met de trein van Orissa naar Bangalore is een hele onderneming.
In Madras sluit de trein naar Bangalore niet echt aan op die
vanuit Orissa. Het kost dus veel tijd.
Vliegen is natuurlijk veel sneller.
Maar dat kon hij zich niet veroorloven.

Deze man was voor zijn werk ook al eens voor een langere tijd
(ik meen drie of vier maanden) in Noord Amerika geweest.
Hij kon India dus vergelijken met het westen vanuit een India’s perspectief.
Het gesprek heeft anderhalf jaar geleden plaatsgevonden
maar wat ik me er van kan herinneren, was dat hij twee grote
verschillen kon benoemen:
om te beginnen is er natuurlijk het enorme verschil in welvaart.
Maar om de kern van de verschillen aan te kunnen duiden schoof hij dat opzij.
In zijn ogen was het belangrijkste verschil veel fundamenteler.
Het verschil zat hem in de familie.
In het westen ontbreekt het element familie volledig, was zijn beleving.
In de westerse maatschappij zit geen structuur.
Iedereen doet maar wat, doolt op zich zelf rond.
In mijn herinnering gebruikte hij zelfs het woord ‘chaos’.

Voor een bewoner uit een land waar de politiek de mond vol heeft
met ‘met het gezin als hoeksteen van de samenleving’ is dit
een bijzondere vaststelling.
Zet je tot denken.
Volgens mij heeft hij wel een punt.

27/11/2004

Tijdens ons laatste bezoek (tot op vandaag) aan India had ik twee camera’s bij me.
Een digitale en mijn oude analoge spiegelreflexcamera.
Die laatste levert nogal wat problemen op.
Er komt vals licht bij de film.
Sommige foto’s hebben dan ook een vreemde kleur terwijl
andere volledig verloren zijn.
In Konark heb ik met beide camera’s foto’s gemaakt.
De digitale foto’s waren al te zien in een vorige log.
De analoge dia’s die gedigitaliseerd zijn, zijn fototechnisch
niet van een hoge kwaliteit.
Maar het onderwerp Konark is zo bijzonder dat ik deze foto’s
toch ook wil publiceren.



























<

Snuit daar iemand haar neus of wordt er een buiging gemaakt voor al die schoonheid ?