Maandelijks archief: november 2006

Kleine Soenda eilanden 12: naar Bima

Posted on by
  Reis naar Bima.De omschrijving van dereisorganisatie verraadt hat al.Alleen de eerste zingaat over de reis naar Bima.Die reis is lang en erg heet.De bus heeft een koeling.Er komt koude lucht de bus invanaf de hoedenplank.Maar de warmte dievan de bodemplaatvan de bus komt, compenseert dit ruim.De rit naar Bima is 250 kilometerdoor heuvelachtig gebied.Vooral het deel nade vissersplaats is mooi.Dit vissersdorp ligt ongeveer100 kilometer van Sumbawa Besar af.Voor 2 uur (xe2x80x99s middags)wil de chauffeurvoorbij een moskee zijnin een bepaald dorp.Daar sluit men namelijk,tijdens het Vrijdaggebedde weg af.Dat halen we natuurlijk nietmaar het oponthoud duurt niet langer dan 15 minuten.We zijn vanochtendom 07:00 uur vertrokken,we lunchen om 14:30 uur.Mie goreng.Prima!Om 16:30 uur komen we aan in Bima.

Deze insekt op de bloem en de volgende kikker bewonen de vijver van het hotel.Lunchrestaurant.Onze chauffeur op dit deel van de reis.De vangst.Nieuwe kapperstechniek?De vader vroeg me deze kinderen op de foto te zetten.De weg is afgezet, even wachten dus.Oploopje bij het benzinestation.1, 2, 3, 4?Inmiddels loop ik wat achter met mijn dagboeknotities.We zijn inmiddels al op Flores (dag 12= 21 augustus)maar mijn verslag van dag 9 is nog niet af.Bima is ook erg warm maar ook stoffig.Het hotel is een xe2x80x98verzameling badkamers/koelkastenxe2x80x99.Iedere kamer is aan de binnenzijde volledig betegeld met witte tegels.De airco staat op 22 graden celcius en dat voelt aan als erg koud,als een koelkast.De kamers zijn erg klein maar het hotel ligt midden in de stad.De zogenaamde Pasar Malam (avondmarkt) valt mee qua grootte.We lopen aan het eind van de middag nog even over xe2x80x98het grote pleinxe2x80x99en een grote groep jonge mensen is daar druk in de weer.Een klein clubje (man of 10) volgt ons.We gaan naar een eetkraampje.Drinken daar wat terwijl de eigenaresse de kinderen wegstuurt.We eten de eerste avond bij een restaurant is de straat.Bijna de buren.Ze kunnen de drukte (18 gasten en 1 gids) die die avond binnenkomen niet aan.We bestellen Gado-Gado.In Nederland vaak een bijgerecht.Hier een maaltijdschotel.Alleen vandaag zonder de gebruikelijke rijst.Ik probeer nog twee keer rijst bij te bestellen maar tevergeefs.Later blijkt dat de rijstbestelling wel is genoteerd,maar de persoon waar ik mee afreken zegt gelijk:die heb je niet gehad, he?Inderdaad die had ik niet gehad. Lees verder →

Kleine Soenda eilanden 11: ziek in Sumbawa Besar

Posted on by
Ik ben vanacht ziek geworden: diarree. Vanochtend met een aantal reisgenotennaar de stad Sumbawa Besar. Het is nationale feestdag in Indonesie. Men houdt appel en wij gaan er vanuit dat er wel wat te doen zal zijn in deze hoofdstad van het eiland. De winnaars van de marcheerwedstrijden komen naar het appel en daar wordt dan de vlag gehesen en houdt men toespraken. Men viert de onafhankelijkheid van Nederland.

Hoe we in de stad komen? We nemen een lijnbus of Bemo die langs komt.
Het geluk was met ons. Het hotel ligt aan het strand.
Om op de weg te komen moet je een beetje klimmen.
Ik hoorde verkeer maar liep achteraan in de groep.
De mensen vooraan hadden niet gelijk door dat het verkeer een bus was
maar hadden toch maar hun hand opgestoken.
De bus stopte, snel legde men een steen achter het wiel
zodat de bus blijft staan.
De bus nam ons mee naar het busstation.
Daar waren voldoende mensen die ons mee wilde nemen in een Bemo.
Dit is een busje op maat voor Indonesische passagiers.
Dus voor ons een laag dak en buiten kijken is moeilijk
(je zit met je hoofd tegen het dak, de ramen zijn te laag).
12 passagiers mogen er meerijden.12 van ons westerlingen zou niet lukken.
Met de 6 van onze groep en nog twee lokale mensen zit de Bemo wel vol.
De chauffeur heeft niet begrepen waar ons naar toe te brengen.
Een Engelssprekende vrouw helpt.
Er stappen 2 passagiers in: een jongen in schooluniform en een jonge vrouw.
Ze stappen op een plaats uit waar wij ook maar uitstappen.
Wat blijkt, we stappen uit bij de appelplaats waar de viering plaats vindt.
Eerst de vlag hijsen en dan het volkslied.

In werkelijkheid kwam er wat meer bij kijken maar samengevat was het dat wel.Kippen onder de bank in de bus.

Het appel.

Het grote moment, de vlag wordt gehesen.

Achteraf is opmerkelijk hoe weinig mensen er bij die appelplaats waren.
De genodigden waren oud militairen en politici.
In de stad was het meeste gesloten.
We zijn nog gaan zoeken naar het sultans paleis.
Dat paleis was volledig ontmanteld.
Alleen het geraamte stond er nog.
Het is wel een enorm gebouw.
Rond het middaguur zijn we terug naar het hotel gegaan
en hebben ons een middag rustig gehouden.
Tegen het eind van de dag heb zelfs ik nog even op het strand gelegen.
Maar wel onder de bomen!

Ik ken een Jos, leuke reclame voor hem.

Jalan betekent straan of weg. Wellicht is dit (JL Multatuli) de Multatuli-weg?

Restanten of skelet van het paleis van de sultan.In dit hotel was de stroomvoorziening en (mede daardoor) het eten problematisch. Het hotel ligt een eind van de stad. Te ver om even te gaan eten. Dat doe je dan in het hotel maar als er geen stroom is valt het niet mee.


Lees verder →

Kleine Soenda eilanden 10: naar Sumbawa Besar

Posted on by



16/08/2006: Reis naar Sumbawa Besar.

De bus is gerepareerd.
Terwijl ik dit schrijf zitten we al op de ferry.
Achterom zien we de Rinjani,
voor ons wat kleine eilanden.
Maar zien wat de dag brengt.

Plan voor de dag:
– bus naar de ferry: 11/2 – 2 uur;
– ferry 2 uur
– bus naar het hotel 21/2 xe2x80x93 3 uur.



Ananassen.



Uitzicht op de Rinjani.




De veerboot.











Foto’s uit Indonesië

Posted on by

Je kijkt eens op het internet rond en soms
loop je tegen leuke vondsten aan.
Vandaag kwam ik op de site van de
Fotocollectie Dienst voor Legercontacten Indonesië

Daar vond ik de volgende foto’s en teksten:

Zoals vele andere bevolkingsgroepen in Indonesië
hebben ook de bewoners van het eiland Flores
een eigen stijl van huizen bouwen.
Deze typische huizen met hun hoge daken
vindt men in een kampong tussen de dorpen Endeh en Maoemer.

Fotonummer 4652

In plaats van het haar in een Kondeh zoals elders in Indonesië,
dragen de vrouwen het op het eiland Flores bovenop het hoofd.

Kondeh: het op ’t achterhoofd in ’n wrong verenigd haar,
dat echter nooit door ’n afzonderlijk lint of koord wordt samengehouden,
maar steeds in ’n lus of strik van ’t haar zelf hangt

Fotonummer 4653

De foto’s en aanvullende informatie vermelden niet wanneer de foto’s
gemaakt zijn, maar het is duidelijk dat dit tijdens
de koloniale tijd moet zijn geweest.
Mijn foto’s over dit gebied gaan de komende weken zichtbaar worden
op deze web log.

Kleine Soenda eilanden 09: Tetebatu (wevers en dansen)

Posted on by

In de autootjes naar het weversdorp.
Daar werd eerst een Indonesische maaltijd geserveerd.
Weer heerlijk!
Het eten is tot nog toe steeds erg lekker.
Dan volgt een ingekorte tocht door het dorp (tijdsgebrek) en gaan we naar de dansvoorstelling.





Het marcheren van de kinderen mag niet onbelicht blijven.
Op 17 augustus, over twee dagen, viert men in Indonesie
de bevrijding van Nederland.
In dat kader wordt er een wedstrijd gehouden in marcheren.
Op de dagen in aanloop van het feest, moet er veel geoefend worden.
De scholen vormen een belangrijke schakel in dit gebeuren.
Groepen van tussen 15-20 kinderen marcheren door de straat
onder leiding van een kind met een voetbalfluitje.
De leider bepaalt ritme, figuur ed.
De kinderen kijken allemaal bijzonder serieus,
sommige willen zwaaien naar ons maar worden gecorrigeerd.
Na de oefening is het ontspannener en wordt er veel gezwaaid en gelachen.





Zo kan het ook.



Garens kleuren.







Van de dans hebben we niet veel gezien.
Heel vaak is dit een genante vertoning.
Zo ook hier:
de gids kiest de voorstelling, de buitenlanders worden met muziek opgehaald,
krijgen een speciale plaats, worden gevraagd mee te dansen
en worden daarna ook weer uitgeleide gedaan.
Niet mijn ding.
We zijn over de hoofdstraat gewandeld.
Zijn op een rand van een brug gaan zitten en
Indonesie komt dan letterlijk naar je toe.
Mensen spreken je aan, willen op de foto ed.
Je kunt rustig de winkels en huizen bekijken, prima.









Tabak wegen.










Toeschouwers van de dans.

Brand!

Posted on by

Vannacht waren we weer getuigen van een brandin de Bredase binnenstad.Deze keer mochten we van de politie niet door de Veemarktstraat.Grote rookwolken kwamen onze kant op.We konden zien dat de brand ergens dicht bij de Grote Markt moest zijn.Gelijk even gekeken op Teletekst, en wat denk je? Lees verder →

Wandeling door Breda

Posted on by

Omdat ik vanmiddag dan toch in de stad was,
heb ik naast de foto’s van het Begijnhof,
nog een paar foto’s gemaakt in het centrum:



Een geschilderd reclamebord.







Beelden in de Merkx-tuin.



De Vishal midden in de restauratie.







De ‘nieuwe’ haven in aanleg.
De schuine staanders zijn de steunen voor de nieuwe brug.

Begijnhof Breda

Posted on by

Eerder vandaag heb ik een log gemaakt
waarin een prent centraal stond.
Het was een afbeelding van het Begijnhof in Breda.
Vanmiddag heb ik er enkele foto’s gemaakt.



Dit is zo ongeveer het perspectief van de prent.



Beeld van twee Begijntjes.



De ‘nieuwe’ kerk.











Met de Waalse Kerk.

Road to

Posted on by

Vorige week (kan ook twee weken geleden zijn geweest)
kwam ik ineens de volgende CD Box tegen in een winkel:

Dit is een verzameling film (7) van het gelegenheidstrio:
Bing Crosby, Bob Hope en Dorothy Lamour.
In hun tijd (de oudste film is van 1940) waren dit
hele grote kassuccessen.
In een van de films zingt Bing bijvoorbeeld zijn 28ste (!) Amerikaanse nummer 1 hit.
In totaal zal hij er 38 scoren.

Leuk is de manier waarop de informatie over de films is aangebracht.
Bij de box zitten 7 kaarten.
In de vorm van ansichtkaarten/filmposters.
Op de eerste DVD’s staan ook wat extra’s.
Op de latere DVD’s ontbreken die wat mij betreft.
Zo staat er een erg mooie opname van een War bond-film.
War bonds zijn eigenlijk Amerikaanse geldinzamelingen om de
oorlogsvoering tijdens de tweede wereldoorlog te kunnen betalen.
Amerikaanse artiesten zetten shows daarvoor op en
soms worden er ook opnames van gemaakt.
Zo’n film met een flinterdun verhaal staat op een van de DVD’s.
Verder ontbreekt er Nederlandse ondertiteling.
Zo had er best een special over Edith Head op mogen staan.
Lees verder →

Verhuis

Posted on by

Pas heb ik meegeholpen met een verhuis.
Een van de voorwerpen die gereed stonden om
weggegooid te worden was de volgende prent.

Die heb ik nog maar even mee naar huis genomen.
De achterkant is overigens ook leuk.
Daar staat namelijk op waar de prent vandaan komt.

Het is overigens een afbeelding van het Bredase Begijnhof.
Lees verder →

Villa Grisebach

Posted on by

Ik had nog nooit van dit veilinguis gehoord,
maar ze specialiseren zich in 19de en 20ste eeuwse fotografie.
Er komt een veiling aan en dit is
wat ze zoal gaan verkopen:

Robert Doisneau: Les pains de Pablo Picasso, 1952.

William Gottlieb: Billie Holiday, 1940.

Martin Munkacsi: Fred Astaire, 1936.

Fritz Henle: Nieve, Die Otomi Indianerin aus Mexico, 1943.

Eva Besnyo: Alkmaar, in de jaren ’30.

Clarence Sinclair: Greta Garbo in The Kiss, 1929.

Astrid Kirchherr: John Lennon, 1960.

Aart Klein: Duiven in Brussel, Bomen in de polder, 1965

William Gottlieb: Frank Sinatra, 1947.

Kleine Soenda eilanden 08: Tetebatu (wandeling)

Posted on by
Tetebatu: rijstvelden en gamelan.Gamelan is de benaming voor zowel de muziekstijl,de muziekinstrumenten als de bespelersgroep ervan in Indonesië. Een gamelanorkest bestaat voornamelijk uit slaginstrumenten zoals drums, kulintangs, gongs en xylofoons, maar ook bijvoorbeeld fluiten. Vooral op Java en Bali is de gamelan heel populair. Het is kenmerkend voor Indonesische volksmuziek.De gamelan wordt als een van de hoogst ontwikkelde muzikale vormen ter wereld beschouwd. De orkesten zorgen vaak voor de muzikale begeleiding van dans- en theatervoorstellingen. De naam gamelan is afgeleid van gamel, een Oud-Javaans woord voor handgreep of hamer,omdat de meeste instrumenten van een gamelanorkest slaginstrumenten zijn. De Indonesische term karawitan is de verzamelnaam voor zowel de Javaanse als de Balinese gamelanmuziek. Een gamelanorkest kan bestaan uit vijf tot veertig instrumenten,waaronder de rebab (tweesnarige luit), de suling (bamboefluit), de kendhang (houten trommel),de bonang, de gender en de gambang (xylofoon). Aldus Wikipedia.

Deze “vrije” dag kende een wel heel druk en intensief programma:
= een wandeling van 4 uur door de rijstvelden naar een waterval;
= een bezoek aan een weversdorp;
= een bezoek aan een danspartij;
= een bezoek aan pottenbakkers.

Het zou iets anders verlopen maar intensief was het zeker.

Lijst met wasgoed.

De wandeling begint om 08:00 uur.

Twee begeleiders van het hotel lopen met ons mee (of eigenlijk is het andersom,
wij volgen hen). Het wordt een prachtige wandeling tussen de tabak en rijst.
Maar ook steeds klimmen over hele smalle strookjes land (sawa-dijkjes).
Af en toe passeren we een huis of een groepje huizen.
Prachtige uitzichten op nog meer rijst, intelligente waterwerken,
alleen het geluid van het stromend water en de werkende mensen
in het velden om ons.

Links de rijst en rechts de tabak.

Zoek de boom.

Ingenieuze waterwerken.

Na verloop van tijd komen we aan bij de poort van het natuurpark waar de waterval in ligt.
Dat is dan nog 1,5 kilometer lopen.
Van de waterval lopen we dan weer terug.
De bus haalt ons op bij de ingang van het park.
De gids was vanochtend niet mee.
Hij ging kopietjes maken van de paspoorten, tickets en visuminformatie.

Alleen blijkt na het bezoek aan de waterval en het park met een prachtige verzameling bomen, dat de bus stuk is.

Vanille.

We gaan te voet terug terwijl men vervoer regelt dat ons tegemoet zal komen.
Nu, de wandeling die we nu maken is ook erg de moeite waard.
We lopen langs vele huizen en hun soms erg opgewonden waakhonden.
Er staan veel “kerststerren” in bloei.
Bij ons een “kleine” kamerplant, hier bijna een struik.
Soms wel 2 meter hoog.

Toegangspoort naar het park.

Kamerplant?

Enorme bladeren.

Enorme varen, doorsnede 4-5 meter.

Met 2 kleinere busjes worden we opgehaald en teruggebracht naar het hotel.
Daar krijgen we 15 minuten voor een douche.
Mijn overhemd (lange mouwen tegen de zon),boord tegen de zon in mijn hals,
is door en door nat.
Zo ook mijn broek.
Hoewel ik slechts 2 maal uitgegleden ben op de dijkjes,
is een knie vol met modder terwijl de ander groen is van het gras.
Mijn broek is nat vanaf de riem tot aan mijn bovenbenen (nat van het
zweet).Tijdens de wandeling heb ik 1 liter water en twee flesjes cola gedronken.

De waterval, het doel van de wandeling.

De gids eet ook wat.

Bladeren met een voet (dan worden de afmetingen duidelijker).

Tabak opladen.

Kamerplant, de Kerstster.

De hotelrekening.

Nog even alles doorrekenen. De was en excursie erbij.

Cafe de Beyerd

Posted on by

Ooit stonden ze al eens op de eerste plaats:
het beste cafe van Nederland.
In de verkiezing van dit jaar staan ze weer
hoog genoteerd in de top 100.
De hoogste van Breda:

#

Cafénaam

Plaats

1

Cafe Nobel

Ballum (Ameland)

2

Jos Meesterschenkerij

Nijmegen

3

De Wolthoorn

Groningen

4

In den Uiver

Haarlem

5

De Posthoorn

Epe

6

Anno 1890

Amsterdam

7

In de Karkol

Maastricht

8

De Jaren

Amsterdam

9

De Morgenstond

Griendtsveen

10

Bierproeflokaal In de Wildeman

Amsterdam

11

Samson

Nijmegen

12

De Groene Weide

Hoorn / Terschelling

13

De Bonte Koe

Purmerend

14

De Kater

Enschede

15

Paddy O'Ryan

Leeuwarden

16

Café de Pintelier

Groningen

17

De Poshoorn

Maastricht

18

De Sevewaeg

Sevenum

19

Café de Beyerd

Breda

20

De Nieuwe Dikke Dries

Utrecht

Frederic Bastet: Kat uit de boom

Posted on by

Lezen is leuk.
Maar een web log is dat ook.
En er zijn nog zo veel andere leuke dingen.
Dus van lezen komt het niet altijd.
Voorlezen is weer iets anders.
Vandaar dat ik met heel veel plezier heb geluisterd
naar dit verhaal, voorgelezen door de schrijver.

De schrijver vertelt over Haarlem, de stad waar hij opgroeide
en geeft daarmee ook een beeld van het milieu waar hij uit komt.
Dat verklaart voor een deel gelijk ook waarom hij zich
zo goed kan inleven in het milieu van Couperus.
Waarom hij de Indische koloniale wereld zo goed kende.

Het is een mooi, soms grappig, soms ontroerend verhaal,
verteld door de auteur.


Kleine Soenda eilanden 07: Lombok- Lingsar, Narmada, Tetebatu

Posted on by
Op dag 4 was Ali al begonnenom aan mij een t-shirt te verkopen. Nu heb ik er geen nodig maar het Gili-motief vond ik wel mooi. Dus op de ochtend van ons vertrek stond Ali op het strand voor het hotel om het t-shirt te verkopen. Gisteren XXXL, nu XL. Nog redelijk ruim voor mij. 150.000 RP was slechts de prijs voor mij (13.50 Euro). Na wat gesteggel heb ik gezegd dat ik er een wilde kopen voor 50.000 RP en dat het zijn keus was: verkopen voor 50.000 RP of niet. Na nogal wat heen en weergesteggel (mijn t-shirt dat ik aan had + 50.000 RP voor zijn t-shirt) werd het rustig. De boten arriveerden, we liepen het strand op en Ali kwam weer en wilde voor 50.000 verkopen (ik mocht het mijn medereizigers niet vertellen). Toen ik de waar controleerde op maat, het t-shirt opborg en hem 50.000 gaf, wilde hij natuurlijk toch meer. Niet deze keer. 50.000 RP is het dagloon van een palmsuikerbedrijf. Een heel bedrag.

Met spijt in het hart verlaten we het prachtige Gili Meno.

Vertrek van Gili Meno.

 






Onderweg naar Lingsar bezoeken we ook nog een markt.
Gedeeltelijk was het een overdekte markt.


Lange, groene bonen.






Hoezo warm?

Lingsar viel me wat tegen.
Hoewel het wel je verwachtingen scherp zet over wat je
op Lombok kunt verwachten.

Lingsar.













We bezochten een palmsuikerbedrijf en een dakpannenbedrijf.
Het palmsuikerbedrijf is een van de nevenactiviteiten van deze familie.
Ze hebben ook vee, verbouwen rijst en andere groente op het land.

Suikerpalm.


Vloeibare suikerdrank en bruine palmsuiker.

Het dakpannenbedrijf is meer een fabriek.







Drogerij voor tabaksbladeren.

Tabak.




Narmada had voor mij niet gehoeven.
Het is een tuin, een aantal jaren geleden aangelegd.
Het is een replica.
Niet echt heel bijzonder.
Het was er wel erg heet!

In de ochtend bleek dat een broek van L kapot was: 2 gaten.
Die hoeft/kan niet meer mee.
Gelijk gewisseld.