Maandelijks archief: februari 2013
Tom l’Istelle: de lamp
In Breda is in het voormalige gebouw van de gemeente (sociale dienst)
aan de Vlaszak, tijdelijk een winkel geopend (Kunstroof).
Een winkel met producten van (Voormalige) studenten van de St Joost
in Breda. Zeg maar de kunstacademie.
Vanmiddag ben ik er binnen gelopen.
Ik ken dat deel van het gebouw redelijk goed
want vroeger was hier Da Nino gevestigd.
Een heel goed Italiaans restaurant.
In de winkel zag ik een paar dingen
die mijn aandracht trokken:
= een serie foto’s van fruit waarbij het fruit gefotografeerd
is terwijl het op een lichtbak ligt. Mooi effect;
= een serie tafeltjes. Hout met grote bouten en moeren in elkaar gezet.
Leuke felle kleuren;
= een lamp in de vorm van een lopend vogelhuisje;
De lamp is een doorontwikkeling van een lopend vogelhuisje
gemaakt voor een festival vorig jaar.
Op de website http://www.paprikachips.com staat er een foto van:
Tom l’Istelle: Walking Home, Festival Hongerige Wolf, Groningen, 2012.
De lamp ziet er dan als volgt uit:
We moeten nog nadenken over de afwerking.
Biodiversity Heritage Library
Soms kom je op onverwachte momenten
op hele bijzondere sites terrecht.
Zo kwam ik vanavond op de Biodiversity Heritage Library.
Een bibliotheek met als thema de biodiversiteit.
In die bibliotheek kwam ik uit bij een boek met afbeeldingen van vogels
gemaakt door Christian Ludwig Brehm.
Een Duitse ornitoloog uit het midden van de 19e eeuw.
Hij was geinteresseerd in vogels en schreef (en tekende) een handboek
voor de liefhebber van boerderij en huisvogels en alle andere soorten vogels
die de moeite waard zijn om te temmen:
Handbuch für den Liebhaber der Stuben-, Haus-, und aller der Zähmung werthen Vögel
(Ilmenau, Druck und Verlag von Bernh. Friedr. Voigt, 1832)
Ik toon hier twee afbeeldingen.
Wie herkent deze vogels?
Februari watersnoodramp 1953
De Historische verzameling KMA schenkt middels een aantal borden
aan het hek van hun gebouw aandacht aan
de Watersnoodramp van 1953.
Ook in het museum is er informatie over de gebeurtenissen.
Ze letten dan met name op de rol van de KMA.
Die informatie ziet er als volgt uit:
In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 kreeg Nederland te maken met een springvloed, versterkt door een noordwesterstorm van ongekende kracht. Dijken bezweken, polders liepen onder, het vee verdronk en het water zou ruim 1800 slachtoffers eisen.
De cadetten van de Koninklijke Militaire Academie droegen hun steentje bij aan de reddingsacties en de Koninklijke Militaire Academie fungeerde samen met de stad Breda als opvangcentrum voor vele evacues.
Deze fotoserie brengt ons terug naar 1953, 60 jaar na datum en herinnert ons aan de slachtoffers en alle hulpverleners van toen.
Foto’s:
Watersnoodmuseum Ouwerkerk
Regionaal Archief West-Brabant Stadsarchief Breda
Ministerie van Defensie
Historische verzameling KMA
Tekst:
Historische verzameling KMA en bijdragen van cadetten van toen
Alle delen volgen binnenkort op de Argusvlinder.
Griep
Heb griep
Lig in bed
Dus even geen blog
Vreemde e-mail
Ik ontving vandaag onderstaande vreemde e-mail.
Op het internet vind ik op de site van Kassa direct
dat het om oplichterij gaat.
Al op 27 juni 2012 maken ze er melding van.
Waarom maakt Visa / Mastercard er geen melding van?
Referentienummer: PP-9310-1482
Cher (e) klant (en)
Uw bank biedt de nieuwe nivellering door Visa Veiligheidscontroles (Controles door Visa) en MasterCard SecureCode (Mastercard hulp Code) om te dienen onze klanten een betere service en garantie bank, tegen frauduleuze activiteiten.
Bescherm uw Creditcard tegen het gebruik vergunning is niet onze primaire zorg. Grasse heeft deze laatste update, vragen wij al onze klanten om de informatie en de coördinaten van uw bankrekening en creditcard of bankpas bij te werken door te klikken op de link hieronder.
Klik hier om uw vorm van beveiliging te openen.
Opmerking: Dit is een derde en laatste aanmaning waarin u wordt gevraagd om uw veiligheid vorm toegang te krijgen zo snel mogelijk, anders zijn we niet verantwoordelijk zijn voor de bijzondere prijzen op uw credit card of ongewone gebruik van fondsen van bankrekening
Met vriendelijke groet,
Ministerie van veiligheid.
Copyright 1999-2012 Verified by Visa. Alle rechten reserves.
Dagelijkse kost – nou dat is het niet voor ons
‘Dagelijkse kost’ is een televisieprogramma van de kok Jeroen Meuse.
Het programma is te zien op de Belgische televisie.
Ik zie het eigenlijk alleen op zondag.
Mooie korte documentaires over Belgische streekproducenten
en hun producten wisselt Jeroen af met recepten.
Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de documentaire
over een Belgisch bierrestaurant.
http://www.een.be/programmas/dagelijkse-kost/het-beste-bierrestaurant
De zaak van de broers De Four werd uitgeroepen tot het beste bierrestaurant van de wereld. Cocktails, voor- en hoofdgerechten, pralines of kaas, je kan het zo gek niet bedenken of de broers hebben er een flinke scheut bier in verwerkt.
zondag 10 februari 2013
Afgelopen week was er een recept voor Rode Poon uit de oven.
Ik heb er dinsdag een ovenschaal voor gekocht
en vandaag hebben we het gerecht gemaakt en gegeten.
Heerlijk.
De nieuwe ovenschotel. De zak met oliebollen is nog van Carnaval.
Dan de vis. Volgens mij waren mijn filets dikker en smaller dan bij Jeroen.
Dat heeft natuurlijk effect op het garen en de tijd die daar voor nodig is.
Wij wijken al gelijk wat van het recept af.
We gebruiken geen rijst maar pasta en de steelkappers
kon ik zo gauw niet krijgen. Gewone kappertjes dus.
Onze rozemarijn was niet vers en dat geldt ook voor de tijm.
De 15 minuten was voor ons te kort.
Dat ligt of aan de dikte van de vis of aan onze oven.
Ik heb meer kappertjes en ansjovis gebruikt.
Soms is het namelijk niet eenvoudig eten langer te bewaren.
Dat eet ik het liever op als het nog vers is.
Dan de tomatenpuree op de schaal.
Daar dan de vis op.
Vervolgens de ingredienten en dan de oven in.
Zo kwam het de oven uit.
En zo komt het dan op tafel. Smullen!
Bereiding volgens Jeroen
• Kook de builtjes met wilde rijst gaar in water.
Volg de instructies die op de verpakking vermeld staan.
• Neem een ruime vlakke ovenschaal.
Giet de passata van tomaten op de bodem van de schaal.
• Controleer de visfilets.
Snij visgraatjes die eventueel achterbleven weg,
of gebruik een keukenpincet om ze te verwijderen.
• Kruid de vis met een beetje peper van de molen en een snuif zout.
• Verwarm de oven voor tot een temperatuur van 180°C.
• Leg de visfilets op de ovenschaal met de velkant naar boven.
• Halveer de steelkappers.
Als alternatief kan je ook een gelijkwaardige hoeveelheid
kleine kappers gebruiken.
• Verdeel de steelkappers en de ontpitte olijfjes over de schotel.
• Halveer de kerstomaten.
Strooi de halve rode bolletjes kris-kras over de schotel.
• Rits de blaadjes van de rozemarijn.
Gebruik een scherp mes om het kruid zo fijn mogelijk te hakken.
• Rits ook de blaadjes van de tijm en hak ook dit kruid in zo klein mogelijke stukjes.
• Snij een deel van de blaadjes basilicum in flinterdunne reepjes.
Hou de rest bij om het gerecht af te werken.
• Haal de reepjes ansjovis uit de olie en snij de visjes in piepkleine stukjes.
• Strooi de verse kruiden en de stukjes ansjovis over de schotel met poon.
• Sprenkel een flinke scheut olijfolie over de hele schotel
en schuif het gerecht in de voorverwarmde oven van 180°C.
Gaar de visschotel met poon gedurende ongeveer 15 minuten.
Controleer met een prikvork of de vis gaar is
Achterkant koffiemachine
Toen ik deze tekst achter op een koffiemachine zag staan
kon ik het niet laten er een foto van te maken.
De machine stond met de achterkant naar het raam.
Makkie dus.
India 2012 – 2013: deel 5
De dag begon in de oude binnenstad van Hyderabad
en ging daarna naar Golconda Fort.
Daar maakte ik de volgende foto’s.
Bij de ingang.
Typische stijl.
Het fort is een enorm complext.
Allerlei soorten gebouwen: paleizen, arsenalen, moskeeen enz.
Als die gebouwen worden omringd door verdedigingsmuren.
Niet een muur, maar vele,
De buitenste muur is kilometers lang.
De resten van de gebouwen in het complex zijn in
heel verschillende staat.
Soms een enkele muur, dan weer volledig gerestaureerd,
dan alleen nog maar sporen van muren.
De beroemdste en machtigste bewoners waren de Qutub Shahi koningen.
Hun tombes liggen niet ver van de ingang van het fort.
Hun regeerperiodes waren van 1518 – 1689.
Detail van vorige foto.
Detail van vorige foto.
Detail van vorige foto.
Een berg van door mensen gemaakte of gevormde steen.
Met soms alleen nog maar een muur.
Mooi aangelegd.
Vol geheimzinnige gangen.
Prachtige moskeeen.
Het fort is meer een vestingsstad dan een fort.
Uitzicht van het Golconda Fort met een globale aanwijzing waar de buitense ring met verdedigingsmuren zich bevindt.
Torens zoals die er vele zijn.
Rotsen zoals je die ook bij Hampi ziet.
In de verte de volgende bestemming: de tombes van de Qutub Shahi dynastie.
In de verte de hoge nieuwbouw van modern Cyberabad en de historie op de voorgrond.
Carnaval op de grote Markt
Onderstaande foto is vanochtend al gemaakt
maar vanmiddag was het behoorlijk druk in de binnenstad van Breda.
Het was ‘bontjassendag’ (een soort kroegentocht met Prins Carnaval
en de nodige muziekkapellen door mensen in een (imitatie) bontjas),
kindermiddag, het was druk in de winkelstraten
en er stonden op de Grote Markt een paar wagens uit de optocht.
De winnende wagen van de Narrekoppen stond er ook.
Die staat overigens niet op mijn foto.
De Kielegatse Optocht
Nou ja, zeg maar gerust het staartje van de optocht.
Want toen ik gisteren bij de Boschstraat aankwam
was met al in nummer 40.
Er was niet veel meer over.
Gelukkig had ik al veel in de ochtend gezien.
hier nog een paar foto’s.
We timmere aon de weg.
Hoe dikkuls motte gij vergeve?
Eeee….
Het ligt op het puntje van mijn tong…..
Kloosterkazerne.
Geklungel in de jungle.
Er staat bij de optocht al nooit veel volk op de Vlaszak
maar het weer hielp deze keer al helemaal niet.
De luifel bij Cafe de Beyerd was ook dit jaar weer goed bezet.
Voice of Carnaval.
Die drie op een rij, hoe heten zij?
(gedeeltelijk antwoord:VoorRob, AchterRob)
Meej thee zeven kende nie blijve zitte.
Magie of nie?
Een nieuw record.
(Hamerslingeren, je moet het gezien hebben)
Ze hadden echt EPO gebruikt want ik heb ze nog tot laat gezien
in Cafe de Beyerd en dat hou je niet vol
zonder een degelijk middel.
Nieuw record
Gisteren op mijn nieuwe blogadres: http://www.argusvlinder.wordpress.com
voor het eerst meer dan 100 bezoekers!
Tel daarbij op dat ik sinds eind vorige week
op het nieuwe adres meer bezoekers krijg dan op het oude adres.
Een succesvolle verhuis zou ik zo zeggen.
De Kielegatse optocht: opstellen
De optocht is nog in volle gang maar de eerste foto’s
zijn al te vinden op de Argusvlinder.
Vliegveld Chasse
Een vliegsluis.
Ut haongt aon un zijde draodje.
(voor degene die dit niet helemaal begrijpen,
het gaat hier om de plaatselijke voetbalclub NAC)
50 jaar Unie van Oranjesteden.
CV De Meikevers.
Op naor het Gulden Bal.
Kielegat logo.
Er wordt heel wat afgevlogen in de optocht.
Soms zit het mee, soms tegel.
Polonaise.
Boskrekel Village.
Het is niet altijd rozengeur (Vader).
Carnaval is een hele kermis.
Hier heb je een hele kwaaie aan op safari.
Op safari in februari.
Prachtig uitgebeeld.
Mee 2 zeevissen kende nie blijve zitte.
en bone voor spek?
Meej twee zevus kende nie verlieze.
We draoje de rolle om.
Wat un feest,
z’opoe wordt 77.
Eeee…
Heddu gij de goeie schoene om deur te lopu?
Ze hebben er een zware dobber aan.
De Kielegatse Beau Kaol.
De kunst de koepel in.
De Hoge Brug kort voor de optocht.
Beatrix en Benedictus
Zouden ze het afgesproken hebben?
De website van de Volkskrant, 11/02/2013.
Brakkensliert 2013
Kort na twaalf uur ligt het startpunt van de Brakkensliert 2013
er nog rustig bij.
Het Kielegat is met carnaval 11 keer zo mooi als de 7e hemel.
Mummies kunnen niet blijven zitten.
Voice of Boeimeer.
Meebouwen?
Wij lopen mee voor spek en bonen.
Spek en bonen.
Gefelicitaart.
Met vlag en wimpel.
Zeven hoog en Zever
Een kabouter met een kaboutermasker.
Sommigen vliegen overal tussendoor.
Nie blijven zitten?
Pesten is geen spel meer.
Mummies kunnen niet blijven zitten.
Het waait behoorlijk maar de zon schijnt en het is droog.
Een complete indianenstam.
Cafe de Bruine Pij.
Meej twee zevus kende nie blijve zitte.
De Grote Markt in Breda kort voor de Brakkensliert.
Kunstvaria
Arnold Newman, Igor Stravinsky, New York City, 1946, gelatin silver print, printed circa 1946.
Beauford Delaney, Portrait of Charlie Parker, 1968, oil on canvas.
Clara Peeters, Bodegon con alcachofa cangrejos y cerezas, circa 1618, oil on board.
(Bodegon (?) met artisjok, krab en kersen)
Driss Ouadahi, On the other side, 2012, oil on canvas.
Kunstenaar uit Algerije: Aan de andere kant.
El Anatsui, Earths skin, 2009, aluminum and copper wire, 177 x 394 inch.
Tot tweemaal toe in deze kunstvaria
twee kunstwerken van dezelfde kunstenaar.
El Anatsui is nieuw voor mij maar de techniek
die hier gebruikt wordt spreekt me erg aan.
El Anatsui, Red block, 2010, aluminum and copper wire; two pieces each measuring 200.75 x 131.5 inch.
Giulio Romano, Study of a grotesque dragon, 1511, ink and wash.
Joan Mitchell, Row row, 1982, oil on canvas in two parts.
Kamanlyk, Vanuatu, Malampa Province, Malakula Island, Lendamboe Village, Australia, Metaniele (Mask of masker), circa 1972, wood, vegetable clay, ochre and fibre.
Man Ray, Catherine Deneuve, 1968, photo.
Marc Chagall, Homage to Gogol, 1917, gouache, watercolour and pencil on paper.
Marc Chagall, Profile at the window, 1918, graphit, gouache and ink on cardboard.
Paul Cezanne, The large bathers, 1906, oil on canvas.
‘
Richard Wentworth, False ceiling, 1995, books and steel cable.
‘
Tenzing Rigdol, Journey of my teacher, 2011, collage silk brocade and scripture.
Met 77 jaar nog steeds jong!
Met 77 jaar nog steeds jong: Prins Carnaval opent het carnavalsfeest in Breda.
Wie ik denk dat hij is, kan hem niet zijn, want volgens zijn ouders gaat hij dit jaar niet carnavallen.
Boer zoekt…..
What’s new, Pussycat?
Sommige foto’s hebben geen titel nodig. Bij andere mag ik er een verzinnen.
Badr Hari is de gebraoie haan.
Badr Hari Krishna, met leuke teksten op de achterkant van dit portret.
Ze zijn er nog: de echte boerenkiel.
Het Kielegat is vollop in bedrijf.
Het slavenkoor.
Het feest is begonnen!
Meej twee zevus kendu nie blijve zitte.
India 2012 – 2013: deel 04
Zondag.
Vanacht heb ik mijn telefoon opgeladen
en vanochtend ontdekte ‘hij’ dat we in een andere tijdzone zijn.
In een donker restaurant ontbijten we (warmte buiten houden).
De douche was een avontuur op zich maar we zijn schoon,
uitgeslapen en klaar voor het avontuur van vandaag.
Vanochtend de Charminar bezocht.
Een groot moslim bouwsel in de oude stad van Hyderabad.
Het is een soort hoge, vierkante, poort met vier minaretten.
Het deel onderaan de minaretten kun je bezoeken via een smalle trap.
Hyderabad, Charminar.
Vanuit dat hoge deel heb je een mooi uitzicht op de marktstraten
rond dit gebouw (en de andere grote gebouwen in de buurt).
Het is er druk, niet superdruk, als we aankomen.
Al snel wordt het drukker.
Hyderabad, de grote moskee of Jama Mashid.
Ik heb de grote moskee bezocht.
Groot is de belangrijkste eigenschap, dan pas mooi.
L. mag er niet in zonder sjaal (die ze niet bij zich had)
en mijn kleine rugzak moet ik afgeven.
Niet gedaan dus.
L. heeft buiten gewacht met mijn rugzak.
Hyderabad, Charminar.
Rondgelopen, gezetten.
Hyderabad is een erg levendige stad.
Veel verkeer, veel luchtvervuiling,
weinig Westerse toeristen.
Hyderabad is een moslimstad. Er lopen veel vrouwen met een chador.
Een Hindoe-tempel vlak bij de Charminar. Lijkt misschien pittoresk, maar kijk maar eens goed.
De blauwe ijzeren hekken zijn van de oproerpolitie en ze omringen de tempel. Het ijzerwerk in de tempel is iets dat je vaker ziet in India maar hier dient het in ieder geval twee doelen.
De oude stad heeft een aantal toegangspporten. Centraal daarbinnen liggen een aantal belangrijke gebouwen waaronder de Charminar, de Jama Mashid en het Chowmahalla paleis.
In mijn geheugen zijn de kleuren heel anders in India dan wat je hier op de foto’s ziet. Dat komt door de felle zon. Zie maar eens hoe groen de letters in de schaduw zijn: ADARSHAN. De tekst er pal boven is niet te lezen vanwege het felle zonlicht dat er op schijnt. Mooie ramen en houtsnijwerk.
Onderste deel van de Charminar.
Ja, er volgen er nog een paar.
Foto gemaakt terwijl ik onder de Charminar sta.
Veel toegepaste manier van zon-regen-wind-wering in ramen.
Een stadspoort vanuit de Charminar.
Heel veel versieringen tref je niet aan in Moslim bouwwerken. Maar de gestilleerde vormen, met al dan niet kalligrafie, is vaak prachtig.
Taxistandplaats annex groente en fruitstalletjes.
Het voorhof en het hoofdgebouw van de Jama Mashid moskee vanaf de Charminar.
Hij heeft natuurlijk 4 kanten.
In een winkelstraat, in een oude poort. Mooie ramen boven, beneden de diverse winkeltjes. Sommige nog gesloten.
Het maken van bladgoud en bladzilver is een ambacht wat je hier nog ziet. Vervolgens wordt het bladgoud en bladzilver verwerkt op prachtige kistjes.
Niet alles is van edelmetaal wat schittert en schijnt.
Sugar cane juice for 5 roepies.
De ingang van de Jama Mashid. Een grote poort maar heel erg uitnodigend was hij niet.
Detectiepoortjes.
Graven van de moslimheiligen in de Jama Mashid.
Rand aan de basis van de grafmonumenten.
Een deel van de moskee stond in de steigers. Hele stukken werden heel intensief schoongemaakt.
Het deel van de moskee waar de meeste mensen normaal gesproken zullen gaan bidden was afgesloten met een groot hekwerk.
Deel van een marmeren hekwerk.
Ik wil iedere keer zeggen dat ik steeds meer onder de indruk kom van hoe de Efteling gebouwen uit 1001-nacht afbeeldt. Maar tot dit Engels ziekenhuis heb ik me ingehouden. Maar de kolonisator bouwde in deze stijl, dus…..
Deuren en poorten. Ze scoren altijd hoog bij mij. In India zie je ze overal en in alle kleuren.
De klink.
Gewilde artikelen op de koopzondag.
Het Engels ziekenhuis gereflecteerd in een ‘glazen’ gevel.
Mooi groen is niet lelijk.
We hebben gegeten bij Hotel Shezan.
Er is een gedeelte aan de straat waar je kunt eten
maar ook een deel voor families.
In dat donkere deel van het gebouw is het koel en het eten is er prima.
Biryani is wat ons aangeraden wordt
We kregen een spinazie saus met kip en roti.
Niet heet maar met een prettig scherp gevoel rond je lippen na het eten.
Goed drinken dus.
India 2012 – 2013: deel 03
Contactgegevens van onze chauffeur:
driver; mr. Idris
Mobile no; +91(0)98492…..
Te veel om op te noemen:
= de vluchten via Dubai (de luchthaven viel niet mee);
= het hotel (prima);
= Hyderabad zelf (druk en groot maar welvarend);
= Restaurant ‘Waterfront'(dat we niet konden vinden);
= Restaurant ‘Urvasi'(heel goed, 65,Alexander Road,
Beside Yashoda Hospital,, Secunderabad, Hyderabad, India);
= de riksjaritten (altijd een belevenis, zeker ’s avonds);
= een gebouw in de vorm van een vis (helaas geen foto);
Maar wel een plaatje van het internet, National Fisheries Development Board (Nationale Raad voor Visserij Ontwikkeling)
= een 11 kilometer lange snelweg van de luchthaven naar de stad,
zonder riksja’s in het verkeer!
= niet geslapen hebben en jetlag;
= je eerste geld pinnen (wat is het eigenlijk waard?)
Het aantal foto’s was deze eerste halve dag nog schaars:
Hyderabad is een welvarende stad met veel billboards en erg veel verkeer. Hier een fly-over in de stad over het verkeer op de begane grond.
Na het eten zijn we op een plaats aan de kant van de weg gaan zitten op een muurtje. Er was nog veel verkeer. Aan de overkant van de weg was een ‘SIRE’-reclame: Your family needs you….. (Je gezin heeft je nodig) Do not drink and drive (Als je drinkt dan geen auto rijden). De tekst is nog mild maar de afbeelding laat niets aan duidelijkheid te wensen over. India komt aan je voorbij.
Detail van de slachtoffers in de auto.
Een beeld van het verkeer.
Argusvlinder 