Webschrijfsel: Beelden uit Syrie

Dat het niet goed gaat in Syrie is een understatement.
Het is er een puinhoop.
Er is een Nederlander die met enige regelmaat Syrie
schijnt te bezoeken.
Deze week was hij op de radio.
Veel kon hij over de situatie niet vertellen.
Zijn werken vertellen ook niet zo veel.
Theo de Feyter.


Webschrijfsel.


Theo de Feyter, Damascus, Oude stad met Romeinse boog, 24 april 2011, gouache.


Theo de Feyter, Facade, 2008, gouache.


Theo de Feyter, Omajja Mosque, 2008, gouache.


Theo de Feyter, Oude stad met Bashar (Bashar al-Assad), 2011, gouache.


 

Webschrijfsel: Niko Koffeman

Soms doe ik de inspiratie voor een weblog
terwijl ik in de auto zit en naar de radio luister.
Ik moet dan snel even neerkrabbelen wat me bezig hield.
Daarvoor gebruik ik weleens de rekeningen van het tanken.


Niko Koffeman.


Deze week stond het dierenleed centraal in de media.
Volgens andere ging het over ritueel slachten en
volgens weer andere over de vrijheid van meningsuiting.

Wat mij trof was het betoog van Meneer Niko Koffeman
op de radio. Hij is senator namens de Partij voor de Dieren
(lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal).
Voorheen adviseur van de SP (wat dat ook mag zijn ‘adviseur’).

De man werd geinterviewd terwijl hij pas laat in de nacht
was thuisgekomen en zijn inmiddels koude eten nog op tafel stond.
Wat lag op het bord: een vleesvervanger.

Hier is iemand die geen vlees wil eten maar in plaats daarvan
zich zelf iedere dag iets op de mouw speldt.
Nee, ik eet geen vlees, maar dan is mijn bord zo kaal.
Er moet wel iets buins liggen op mijn bord.
Anders is mijn maaltijd niet compleet.

Deze week liet de Partij voor de Dieren zich ook iets
op de mouw spelden. Met grote woorden werd een overwinning
gevierd die door Staatssecretaris Bleker al lang om zeep was geholpen.

Wat overbleef was een vleesvervanger, of een zoethoudertje,
of een pyrrus overwinning, of een ….

Wikipedia

Een pyrrusoverwinning is een overwinning die zoveel inspanning kost dat het dezelfde uitwerking heeft als een nederlaag. Anders gezegd betekent het dat soms iets een overwinning kan lijken, terwijl het eigenlijk een verlies is; een “valse” overwinning. De uitdrukking is ontleend aan de veldslagen die Pyrrhus leverde tegen de Romeinen.

De Pyrrhus die hier bedoeld wordt, was koning van Epirus (thans een provincie van Griekenland). Hij verloor een groot aantal mannen in een tweetal gewonnen veldslagen tegen de Romeinen. Toen een van zijn generaals hem met zijn overwinning wilde feliciteren zou hij in woede zijn uitgebarsten en opgemerkt hebben “Nog zo’n overwinning en ik ben verloren.” Vandaar de term pyrrusoverwinning.

In dat licht is het interessant nog even te denken over de activiteiten
van Minister de Jager. Hij haalde ook een grote overwinning.
De banken moeten meebetalen!
Eens zien of dat geen pyrrus overwinnig zal blijken te zijn.

Argusvlinder: de krant

Een eigen krant
dat is de droom van iedere blogger.
Met mijn blog heb ik dat al een beetje maar het kan nog uitgebreider.
Met meerdere correspondenten.
Gebruikmakend van de twitter accounts die ik volg
maakt The Tweeted Times een krant voor mij:
De Argusvlinder tweets

Deze technologie is nog een beetje beperkt maar dit is
wel een stap vooruit op Twitter.
In de krant worden headlines van de berichten achter de links
van de Twiiter accounts die ik volg,
getoond alsof het een krant is.

Ook makkelijk voor mij zelf om een better idee te krijgen
waar de Twitterberichtjes nu eigenlijk om gaan.
Het materiaal dat je zo verzameld kan uiteindelijk weer hier
op de Argusvlinder weblog terecht komen.

Ik experimenteer nog en sluit ik me ook aan
bij de concurrent: Paper.li.
The Argusvlinder Daily

De The Argusvlinder Daily ziet er beter uit maar heeft heel veel reclame.
Update maximaal 2 keer per 24 uur (ochtend en avondeditie),
maar je kunt ook kiezen voor een weekeditie.
Heeft heel veel reclame.
Maar eens een weekje aanzien.

Hoofddoekjes

Dat het hele debat over hoofddoekjes
niets met discriminatie te maken heeft,
gaat er bij mij niet in.





Dit is een normaal straatbeeld van de jaren ’60.






Het zit diep in onze cultuur, nu, recent,….






Het zit diep in onze cultuur, in alle geledingen. De majoor draagt hier natuurlijk ook een hoedje, en oh, ze heeft een mandje in haar hand….


Deze unieke opname van de Nederlandse kroonprinses incognito werd gemaakt door Peter Zonneveld, fotograaf van de Telegraaf. Prinses Beatrix, wier belangstelling naar sociale aangelegenheden bekend is, vergezelde majoor Bosshardt van het Leger des Heils op een avondlijke tocht door het centrum van Amsterdam. (uit:xe2x80x99Het aanzien van 1965xe2x80xb2)






En als ik zeg ‘onze cultuur’ dan bedoel ik Nederland maar eigenlijk ook de hele Westerse cultuur. Audrey Hepburn, een in Belgixc3xab geboren, Nederlands-Britse actrice, ging op kostschool in Nederland en Engeland, woonde tijdens de Tweede Wereldoorlog in Arnhem, verhuisde in 1948 naar Engeland, werd in 1951 actrice in Amerika en jaren na haar grote filmsuccessen (met een Oscar, Bafta, Golden Globe, Tony, Presidential Medal of Freedom Award) overleed ze in Zwitserland. Hier met modieuze hoofddoekjes.






En al in ons ver verleden: Johannes Vermeer, Het meisje met de parel en het hoofddoekje, 1665-1667. ‘Het melkmeisje’ draagt overigens een kapje en dat is ook zo bij bijvoorbeeld de ‘Koppelaarster’ en bij (beide dames op) de ‘Liefdesbrief’ om enkele andere werken van Vermeer te noemen.






En afgelopen vrijdag is daar nog een Engels voorbeeld bijgekomen.





Tegen hoofddoekjes zijn is dus eigenlijk tegen de westerse cultuur zijn.

Weblogkladje

Misschien denken mensen dat het schrijven van een weblog eenvoudig is.
Op zich is dat ook wel zo maar dat wil niet zeggen
dat er geen voorbereiding bij komt kijken.
Vandaar dat ik je even een kijkje in de keuken geef.
Hieronder twee indrukken van voorbereidingspagina’s
zoals ik die maak voor de meeste van mijn logs.





Deze pagina laat zien hoe ik een top 25 foto’s van onze recente vakantie naar Lanzarote heb gemaakt. Een duidelijk geval van wegstrepen..






Dit zijn twee pagina’s met de voorbereidende teksten en instructies die ik schrijf voor bijvoorbeeld de reisverslag logjes. In dit geval die over mijn vakantie in China ter gelegenheid van de bruiloft van een collega.





Heb je nog geblogd?

Toen ik deze cartoon in Vrij Nederland zag,
in hun nummer van 4 september 2010,
wist ik meteen dat hij op mijn blog zou verschijnen.
De klodders verf bovenaan verwijzen voor mij naar kunst.
Een thema dat vaak aan de orde komt op mijn blog.
Maar ook de vraag “Heb je nog geblogd.” sprak me aan.
In huis gebruiken wij nog wel eens de uitdrukking
‘een dag niet geblogd is een dag niet geleefd’.
Dat is miscchien overdreven maar enige gedrevenheid
is er toch wel aanwezig om indien mogelijk iedere dag iets te publiceren.
Jiskefet als de brenger van de boodschap vond ik ook wel leuk.





Cartoon met Jiskefet: Heb je nog geblogd.





Nieuw logo?



Nee geen nieuw logo maar het had met deze afbeelding wel gekund. Van een website waar je ‘ransom notes’ kunt laten maken, losgeldbrieven.





Maar al snel bleek dat er veel meer sites zijn
die op verschillende manieren losgeldbrieven laten maken:





De avonturen van de Argusvlinder.






De avonturen van de Argusvlinder.






De avonturen van de Argusvlinder.






De avonturen van de Argusvlinder.





Spreuk: create, creative, creëren, creatief


Deze week was ik een een winkel en daar stond een heel goede spreuk op de wand.
Ik heb hem gelijk overgeschreven.
Op een hoekje van de “Allerhande”.
De tekst stond in het Engels, dus ik zal hem ook even moeten vertalen.

Creating is seeing things
from a unique and special reality
and then wanting to give that to someone else.

In mijn vertaling staat er dan:

Creëren is dingen zien
vanuit een unieke en speciale realiteit
en dat dan aan iemand anders willen geven.

Voor het allemaal te zwevering wordt kun je hier uit concluderen:
de Kunst, of een kunstenaar, of een creatief persoon, laat dingen zien
vanuit een bijzonder gezichtspunt en wil dat delen met andere mensen.

Het mooie aan deze spreuk zit hem niet zozeer in de bijzondere eigenschap
van de kunstenaar (hij die dingen op een speciale manier ziet)
maar in het feit dat hij dat met andere mensen wil delen.

Dat kan natuurlijk alleen maar als het kunstwerk,
al dan niet omringd met toelichting of geplaatst in een oeuvre,
naar de toeschouwer zich kan verklaren.
Dat kan heel rationeel gaan (kubisme) of heel gevoelsmatig (expressionisme).
Voor mij is dit wel een definitie van kunst.
De spreuk schijnt van Paul Frank te zijn, een ontwerper van zonnebrillen.