Vanmorgen was men al druk bezig het zand op te ruimen. Dus van deze editie volgen geen foto’s meer.
Tagarchief: Breda
Voor het laatst iets gegeten van Slagerij Kouwenberg
Slagerij Kouwenberg is een bijzondere slagerij.
Een echte buurtslagerij.
Goede producten, veel beter dan wat je koopt in een
supermarkt.
Maar daar zit waarschijnlijk ook het probleem:
de supermarkt en het feit dat we liever alles
op één plaats kopen voor weinig.
De huidige eigenaar gaf een tijd terug aan dat deze maand de laatste maand zou zijn dat de slagerij nog open is. Dus vandaag hebben we daar nog een keer iets te eten gehaald.
Russisch ei. Zoals je ziet, naar ieders smaak opgemaakt.
Voor mij is dat met beenham van Slagerij Kouwenberg en zuur (uitjes en augurken).
Zandlevering
Bij BredaBeach of eigenlijk ‘King of the court’
(waarom moet dat allemaal in het Engels)
is vanmorgen het zand geleverd.
Op het Kasteelplein is vanmorgen het zand geleverd voor het King of the court-toernooi van het komend weekend.
Is dit beeldrijm?
Tijdens de ochtendwandeling (een coronagewoonte) in het
centrum van Breda zie ik met enige regelmaat
nieuwe dingen.
Herinner je je misschien deze foto?
In de St. Janstraat, bijna op de hoek van de Molenstraat, daar zit een beertje op een stoel, achter het raam, de straat in het oog te houden. Natuurlijk niets mis mee. Eigenlijk erg leuk. Vanmorgen werd het nog leuker.
Dat ik het eerder niet had gezien, ik kan het me bijna niet
voorstellen maar goed vandaag viel het kwartje.
Een van de panden die het beertje (of het kleine beertje) in de gaten kan houden heeft de naam ’t Kleyn Beerken. Ik vind het schitterend gevonden. Geen idee of dit opzet is en wie op het idee gekomen is.
Is dit nou beeldrijm?
Nog meer water in Breda
Vanochtend ging mijn wandeling vanuit het centrum
naar het station. Niet omdat ik met de trein wilde,
die neem ik voorlopig nog niet, maar om eens
een andere route te lopen.
Dus liep ik door het Valkenberg waar ik nog water zag
van de bui van gisteren.
Hercules weerspiegelt in het water dat er niet hoort te zijn.
Dat levert bijzondere plaatjes op.
FutureDome – Wateroverlast
Toen ik aankwam bij het gebouw waar mijn werkplaats
zich bevindt was het nog droog.
Al snel ging het regenen, eerst hard. Daarna erg hard.
Hier regent het al fors maar op de tegels vooraan staat geen water. Dat duurt dan nog maar kort.
De betonnen rand op de voorgrond is waar de deur van het gebouw zich bevindt. Die witte vlek links is boven een put.
Die vlek wordt steeds groter en komt uiteindelijk bij de deur. De put kan het water niet verwerken.
De regen zet door en in het gebouw komt het water langs de toiletpot naar boven. Gelukkig zijn de dorpels hoog genoeg maar ruiken doet het wel.
Binnen komt dan in de gang het water je tegemoet.
Er zijn nog meer huurders dus ieder pakt zo zijn eigen trekker of bezem en gaat aan de slag.
Buiten is het water intussen weer wat gezakt zodat we het water van binnen naar buiten kunnen vegen. Gelukkig is alles betegeld.
Een tijdje later kom ik op een andere luchtplaats (de FutureDome was een gevangeniscomplex). Daar staan bomen met veel, kleine blaadjes. Die hebben zich allemaal op een put verzameld. Mooi gezicht.
Van afstand ziet er dat zo uit. De middag was weer een bijzonder avontuur.
Grote Kerk, Breda – restauratie
Al een tijdje loop ik bijna degelijks langs de
restauratiewerken aan de Grote Kerk in Breda.
Ik vroeg me af hoe men aan de motieven komt die verschijnen
op de pas gerestaureerde gevels. Als nieuw zien ze er uit.
Dit is een voorbeeld van een stukje dat volgens mij nog maar kort uit de steigers is. Zie die prachtige bogen in de ramen, de grote gekrulde bladeren langs de lijst die de muur in verschillende compartimenten verdeeld en dan het beeldhouwwerk dat die vakken opvult. Die donkere delen zijn waarschijnlijk alleen schoongemaakt. Dit is een gevel op de grens van de Grote Markt/Kerkplein.
De versieringen met beeldhouwwerk zijn heel erg gevarieerd.
De volgende kleine reeks foto’s geven daar een beeld van.
Maar ik heb geen kennis van de restauratieplannen. Dus de achtergronden ken ik niet. Maar de details zijn mooi maar zijn ze ‘orgineel’?
Daarom ben ik nog eens gaan kijken op plaatsen waar de restauratie
nog niet is geweest. Niet dat die plaatsen garanderen dat je
het origineel ziet maar die geven wel een indicatie wat voor
veranderingen we nu zien. Zeker als ik binnenkort foto’s kan maken
van deze geveldelen na restauratie.
Bij de geveldelen die nog niet aan de beurt zijn geweest (maar misschien nog wel komen) zie je bijvoorbeeld een heel “Leeg” exemplaar. Die gekrulde bladeren op de lijsten zie je ook hier.
Hier zie je een gedeelte dat nog niet onder handen is genomen. Duidelijk is te zien dat daar versieringen hebben gezeten maar dat die bijna helemaal verdwenen zijn door regen, wind, vervuiling enz.
Toen ik zo die verschillende geveldelen bekeek viel me ook op
dat bij veel van de ramen heel verschillende ‘bogen’ te zien zijn.
De bogen hebben een vorm die je misschien al wel eerder ergens zag. Geometrisch opgebouwd. Maar vergelijk die maar eens met de andere foto’s en de volgende. De decoratie in de vlakken die ontstaan door de lijsten zijn gevuld met een soort van cirkelvormen met daarin vormen die aansluiten bij de bogen in de ramen.
Hier zijn de boogvormen een soort van uitgerekt in verticale zin. Misschien moet ik dit nog eens breder gaan bekijken.
Ontspannen?
Breda, Akkerstraat. Wat zou daar ontspannen aan zijn?
Charmante winkel in de mooiste straat van Breda
Reclame maak ik zo weinig mogelijk maar als iets goed is
mag dat ook gezegd worden.
Sinds kort is er een sfeervolle nieuwe winkel geopend
in de Catharinastraat: Lique sieraden en accessoires.
Ga even op zoek en je zult niet teleur gesteld worden.
De eigenaresse ontwerpt en maakt de sieraden zelf en combineert
die graag voor je met prachtige accessoires.
Geniet op je gemak in de mooi ingerichte winkel waar tijd is
om te combineren en te speuren naar een uniek sieraad.
Persoonlijke aandacht en tijd voor een goed resultaat.
Lique sieraden en accessoires, in de Catharinastraat in Breda (en ook op Facebook).
Vlag voor….
Vanmorgen liep ik over de Grote Markt in Breda.
De vlag in uit op het Stadhuis.
Ook de Grote Toren was versierd met vlaggen.
Waarschijnlijk is dat vanwege Veteranendag maar voor mij
was er ook iets anders te vieren:
de eerste dag sinds lange tijd dat je zonder
mondkapje weer een winkel in kunt.
Daar heb ik meteen gebruik van gemaakt:
bakker, boekenwinkel, hobbywinkel en supermarkt.
Er komt weer ruimte voor gewone dingen. Top.
Bard in the yard
Gisteravond was het zo ver: de eerste voorstelling sinds
een heel lange tijd.
De plaats was opvallend: een van de tuinen in het
Kapucijnenklooster aan de Schorsmolenstraat in Breda.
Het voormalige klooster met zijn eigen kerk aan de Schorsmolenstraat. Het klooster heeft een heel grote tuin met een deel voor groenten maar bijvoorbeeld ook een Mariagrot. Maar in die tuin werd de voorstelling niet gegeven.
Het klooster heeft ook een tuin binnen de muren van het klooster en de kerk. Daar waren de graven van de kapucijnen die voor de verkoop van het klooster geruimd zijn. De stoffelijke resten zijn overgebracht naar de centrale begraafplaats voor de kapucijnen in Nederland. Nu is het een rustige tuin met begroeiing langs de wanden en een grasveld in het midden. Ideaal voor een solovoorstelling.
Stel je voor: moeilijke tijden, er gaat een ziekte de ronde die maar moeizaam onder controle lijkt te komen. Eigenlijk is onduidelijk hoe je tegen de ziekte kunt beschermen. Daar heb je in quarantaine een tot nu toe succesvol schrijver.
Die schrijver/zakenman heeft een probleem.
Hij heeft last van een writer’s block.
Dus zoekt de schrijver hulp bij de mensen in zijn omgeving,
bij ons zijn publiek.
De voorstelling kan beginnen. Oh ja, zijn naam is William Shakespeare en de ziekte is de pest.
De acteur is Wim Bouwens. Shakespeare probeert aan de hand van thema’s die hij eerder gebruikte te komen tot een nieuwe voorstelling. ‘Bewerking’ is het toverwoord. Dat is dé manier om tot een nieuw kassucces te komen. Zo rijgt Shakespeare gesprekken en in het Nederlands vertaalde citaten van ‘eerdere’ werken aan elkaar. Dat steeds in een wijzigende manier van voordragen. Daarbij is een deel waarbij als je je ogen zou sluiten je zou zweren dat je naar Kees van Kooten zit te luisteren. Maar precies op tijd houdt Wim Bouwens zich in.
De voorstelling zit er op. Wij hebben ons vermaakt en hopelijk hebben we Shakespeare de moed gegeven door te werken aan zijn nieuwe werk.
De kloosteromgang.
Onderweg naar huis maak ik nog wat foto’s. De zon staat al laag en is een beetje oranje van kleur. Ik kom niet vaak in de buurt van het Woonzorgcentrum St Elizabeth.
Een laatste blik op het klooster waar de rust snel zal terugkeren, vermoed ik.
Goedemorgen, vanmorgen
Breda, Grote Kerk aan de Markt.
Voor wie de Jas past
In de Veemarktstraat, de straat in Breda met de leukste
winkels en restaurants, zit een kleine winkel die
afbeeldingen inlijst maar die ook grafiek verkoopt.
Vaak ook werk in een Japanse stijl.
Dus ik kijk er altijd in de etalage.
Gisteren zag ik er iets heel anders.
Een paar dagen eerder had ik het ook al gezien maar toen
drong het nog niet helemaal tot me door.
Op de schildersezel stonden 2 werken. Beide van de Eindhovense margedrukker Mizdruk. De drukkerij van Jan Willem van der Looy. Al eerder was op mijn weblog werk van hem in het kader van de ‘School of bad printing’ te zien. Hij drukt vooral met felle kleuren en het motto is ‘Let’s make imperfection great again’. Ik zou dat niet zo snel als motto gekozen hebben maar het is wat het is.
Het onderste werk op de schildersezel functioneert een beetje als visitekaartje.
Dit is de poster die in de Veemarktstraat te koop is. Mizdruk (Jan Willem van der Looy) met de geuzennaam ‘School of bad printing’.
Het begint veelbelovend
Het ruiterstandbeeld van Stadhouder Willem III op het Kasteelplein in Breda.
Op een electriciteitshuisje
Het kan ook een knooppunt van telefoonlijnen of casemakabels
zijn. Ze staan in de Kerkstraat. Precies tegenover waar nu
het zwaartepunt van de restauraties van de grote Kerk van Breda
in volle gang zijn.
Het atelier van beeldhouwer Matthijs van de Poel.
Alles bij elkaar zijn hier drie van die huisjes voorzien van foto’s en teksten.
Op de vorige foto stond op het rechtse kastje een voorbeeld van een pinakel van de Grote Kerk.
Links daarvan is een tekst te lezen over de eerste vermelding van een stenen kerk op deze plaats in het centrum van Breda (een oorkonde uit 1269 waarin gesproken wordt over het ‘stenen monster’, zeg maar het stenen religieuze gebouw).
Kleine deur in de etalage
Het was nog vroeg. Tijdens de ochtendwandeling.
Dus ik moest nog eens goed kijken.
Een kleine deur in een klein ‘landschapje’ met een QR-code.
Het blijkt dat deze plaats onderdeel is van een
‘Tiny Door wandeling’ in het centrum van Breda.
De organisator is de afdeling West Brabant van het
Wereld Natuur Fonds.
Als je de QR-code gebruikt opent zich een website met de route en informatie. Zou huisnummer 13 toeval zijn? Zoals je kunt zien staat het deurtje in een boekwinkel….
In de pers was er informatie over verschenen.
De weekmarkt is terug!
De weekmarkt van vanmorgen op de Grote Markt in Breda bestond weer uit alle soorten kramen: vis, kaas, groente, brood, delicatessen, kleding, stoffen, eieren en bloemen.
Natuurlijk is er soms wel het een en ander af te dingen op de markt. U mag kiezen waarop.
Maar we hebben dit lang niet gezien.
Grote, nieuwe plantensoort ontdekt in Breda
Gelukkig voor de horeca in Breda, eindelijk weer eens iets
positiefs voor hen.
Vanmorgen ontdekte ik een grote nieuwe plantensoort in
het centrum van Breda.
Op meerdere plaatsen staken die planten ineens op.
Dit is wat in aantrof op de Grote Markt Zuid. Bijzonder is vooral de ronde ‘mutsen’ die een aantal van deze planten ontwikkelen waardoor ze een beetje lijken op een hoge paddenstoel.
Bij dezen heeft de ‘muts’ zich nog niet ontwikkeld.
Op de Havermarkt ontdekte ik deze soort.
Wees gerust: later op de dag zag ik de terrassen: nergens was er sprake van het gevreesde personeelstekort, er waren geen bedrijven die door gevreesde liquiditeitsproblemen geen drank of eten konden verkopen, nergens waren er plotseling gevreesde faillissementen en nergens was het zo druk dat de mensen in de rij moesten staan. Meestal werd er ook geen anderhalve meter in acht genomen. De horeca is terug op het oude niveau.
Koningsdag in coronatijd
Vanmiddag rond half twee was het Valkenberg, ingang Catharinastraat,
afgesloten. Later zou dat voor alle ingangen gelden.
Probleem is natuurlijk als je mensen pas tegenhoudt als ze
het park in willen lopen, dat ze dan al in de binnenstad zijn.
Daar is weinig controle te houden. Dat is too little, too late.
Dit lijkt me niet de best denkbare aanpak. Jammer. Ook vandaag weer werk voor de ME in moeilijke omstandigheden.
Villa Wilhelmina – Villa Kakelbont
Vandaag was ik een dag vrij.
Er moest wat administratie gebeuren en daarom heb ik vrij genomen.
Maar ik gunde me ook een wandeling.
Ben vanuit het centrum in Breda richting Princenhage gelopen.
Onderweg maakte ik wat foto’s.
Spanjaardsgat.
Portret op een container die op de Haagdijk staat.
Deze bomen waren zo ongelofelijk groen. Het deed bijna pijn aan je ogen. Nijverheidssingel.
Portret op een schutting aan de Haagweg.
Villa Wilhelmina aan de Haagweg was altijd een soort van Villa Kakelbont voor mij. Lang werd het slecht onderhouden maar vormde het wel een geheel. Nu is het in delen opgeknapt/vernieuwd. Daar is het gehele beeld niet beter van geworden. De spreuk is wel goed gevonden en die zie je nog steeds op een gevelsteen: Dat Uwe Oogen open zijn Nacht en Dag over dit huis. 1 Koningen 8, vers 29.
