Breda, Markendaalseweg, Verlengde Mark.
Tagarchief: Breda
Als een rups
Bushalte of bushokje
Grote schoonmaak
Het Stedelijk Museum Breda is verbouwd.
Het heeft geen jaren geduurd maar toch wel een aantal maanden.
Sinds afgelopen weekend zijn ze weer open dus ik ben vanmorgen
meteen naar de tentoonstelling met werk van Ruud van Empel
gaan kijken.
Het museum heet overigens nu STDLK Museum Breda.
Wat mij betreft had men de grote schoonmaak nog wel
wat verder kunnen doortrekken zodat er een betekenisvolle
naam was gekozen en er geen tentoonstellingen meer
worden georganiseerd waar je geen foto’s mag maken.
Ruud van Empel Arcadia is de titel van de tentoonstelling. Op de eerste wand is het werk Voyage Pittoresque #1 te zien. Een ‘Archival pigment print. Van Empel is een pionier op het gebied van het digitaal bewerken van foto’s. Is daarmee tot intrigerende werken gekomen waarbij waar je naar kijkt heel echt lijkt maar het nooit echt is.
In de oudere werken die er hangen zie je vaak jaren-50
geklede kinderen in een omgeving met veel groen maar ook
prachtige kleuren. Een opmerkelijk aantal van de planten
en bloemen die je er op ziet staan lijken verdacht veel
op vleesetende planten. De idylle wringt.
Verrassend vond ik de serie Pollution.Geen natuur meer maar
plassen olie-achtige stoffen in uiteenlopende kleuren.
Hopelijk mag ik deze foto dan wel gebruiken. Deze is afkomstig van de publiciteits e-mail van het museum. Dus dit mag dan waarschijnlijk wel. Het werk is heel herkenbaar.
Bij de tentoonstelling wordt deze ‘catalogus’ verkocht. Let op: de werken waarmee Van Empel bekend geworden is, die staan hier niet in. Die zijn waarschijnlijk alleen voor de verkoop via de gallerie. Wel staan in dit boek foto’s van de Synagoge en het bijbehorende schooltje van uit de tijd dat dit een kraakpand was. Al is het bij mij om de hoek, ik had daar nog nooit eerder iets van gezien.
Monumenten achter de jazz
Breda, Kasteelplein. Inmiddels is dit containerbouwwerk fors uitgebreid en achter een witte afzetting geplaatst. Als een ‘plaats delict’.
Breda, Spanjaardsgat.
Breda, Vismarkt.
Dat het eten matig is tijdens het festival, okay, maar ‘toilet food’?
Breda, Grote Markt.
Hier draait het natuurlijk allemaal om: horeca-omzet. Trek je poeplap!
Beach of Jazz?
Beach, sfeerbeeld
Alle zeilen bijzetten of juist niet?
Bij de steigers van de Grote Kerk zijn de zeilen weggehaald. Ik hoopte dat dit een signaal zou zijn dat men de steigers zou gaan afbreken om een ander stuk van de kerk onder handen te nemen. Maar doordat de zeilen weg zijn zie je met een beetje moeite beter hoe ver men is. Er is nog het een en ander te doen is mijn inschatting.
Maar hier zie je bijvoorbeeld dat waar eerder de balustrade was weggehaald een volledig nieuwe er voor in de plaats is gekomen.
Paleis van Typografisch Metselwerk
Met deze derde serie foto’s maak ik mijn serie over
de tentoonstelling ‘Paleis van Typografisch Metselwerk’ rond.
Geniet van al het werk van organisator Graphic Matters
en bedenker en ontwerper Richard Niessen.
Natuurlijk speelt de Grote Kerk ook een grote rol.
‘Onontwarbare boeken’, dat is een intrigerend begrip. Waar moet ik dan aan denken? Niet-niet warbaar? Dus boeken die je niet kunt verwarren? Een kluwen boeken die je niet fysiek uit elkaar kunt halen?
Dit is een detail van een paneel van een kast in de Grote Kerk maar in mijn fantasie is dit de deur naar de ‘Bibliotheek van Onontwarbare boeken’. Dit is toch een veel betere deur dan de lelijke deur die in ‘In de naam van de Roos’ de toegang vanuit het sciptorium naar de bibliotheek verspert? Ga binnen zou ik zeggen.
Ik loop door de tentoonstelling en tegelijk door de Grote Kerk. Ze zijn onontwarbaar (okay flauwe grap, laatste keer dat ik hem in dit bericht maak). Ik ben een onschuldige engel.
Op de plaats waar in een Katholieke kerk het hoofdaltaar staat en in een Protestantse kerk is dit misschien de plaats van de Avondmaalstafel. In de tentoonstelling staan hier die videoschermen. Ze tonen werk van drie kunstenaars die in hun loopbaan druk in weer gaan met typografie. Hier zie je de affiche die Anthon Beeke maakte: Ilias. Dit is gemaakt bij een voorstelling van Toneelgroep Amsterdam. 1994. Zeefdruk.
De video’s zijn een heel goed gekozen middel om een boodschap over typografie (en vooral de breedte van het onderwerp typografie) aan publiek over te brengen. Dit is een heel geslaagd onderdeel van de tentoonstelling. Ootje Oxenaar is de ontwerper die voor de biljetten van de Nederlandse gulden een nieuw ontwerp kon maken en realiseren. Veel mensen denken met goede herinneringen terug naar de kleurige biljetten met prachtige afbeeldingen, structuren en ornamenten. Op de foto onder andere de Vuurtoren, 250 gulden.
Dit is wat Bing AI schrijft naar aanleiding van mijn vraag:
‘Wat doet Irma boom met Cover Cover op het Paleis van Typografisch Metselwerk?’
Bing AI kan niet denken maar wel slim zoeken. Dat geeft de software ook aan.
Het zoekt op basis van mijn vraag naar:
‘Irma boom Cover Cover Paleis van Typografisch Metselwerk’
Feitelijk krijg ik als reactie twee ‘antwoorden’:
Irma Boom is een bekende Nederlandse grafisch ontwerper die onder andere boeken heeft ontworpen voor Viktor&Rolf. Cover Cover is een boek dat zij maakte over het werk van dit mode-duo. Het boek heeft een bijzondere vormgeving met verschillende lagen en kleuren.
Het Paleis van Typografisch Metselwerk is een tentoonstelling die grafische voorwerpen verzamelt die kenmerkend zijn voor de visuele communicatie van grafisch ontwerpers. De tentoonstelling is gemaakt door Richard Niessen en wordt gepresenteerd door Graphic Matters in samenwerking met de Grote Kerk Breda. De tentoonstelling bevat werk van Irma Boom en andere bekende Nederlandse en internationale ontwerpers.
Nu is het weer mijn beurt.
Als derde video zie je Irma Boom, de ontwerpster, door haar boek ‘Cover Cover’ gaan en uitleggen waarom ze het boek voor Viktor&Rolf gemaakt heeft zoals ze laat zien. Hoe het boek is opgebouwd uit omslagen (cover, boekband), georganiseerd naar collectie. Het boek presenteert de collecties alsof het een catwalk is maar de ‘lezer/kijker’ heeft ook een rol: door het selectief omslaan en dichtklappen speel je met kleuren, afbeeldingen (positief en negatief) en andere grafische elementen. Een heel ingenieus boek dat hoge eisen stelt aan het drukproces van nu. Een topprestatie dus.
Versieringen aan banken in de Grote Kerk.
Dit is de lade met ‘Cosmographic Chambers’.
In een grafmonument op de achtergrond zag ik ook een Cosmographic Chamber.
Soms gebruiken kunstenaars abstracte (schrift)tekens in hun kunstwerken die niet bedoeld zijn om te lezen en begrijpen maar die er zijn om hun vorm. In de Grote Kerk ‘maakte’ ik zo’n schriftteken.
Hier komt het ‘teken’ vandaan.
Toen werd het tijd om naar huis te gaan. Veel plezier bij je bezoek!
Gestort en storten
Rijen dik
Paleis van Typografisch Metselwerk
Mijn foto’s van het ‘Paleis van Typografisch Metselwerk’
wissel ik hieronder af met foto’s van de Grote Kerk van
Breda, de ruimte waar de tentoonstelling op dit
moment te zien is.
Het ‘Paleis van Typografisch Metselwerk’ is een project waar Richard Niessen al jaren aan gewerkt heeft, het project steeds verder doorontwikkelen en vervolgens vertonen op wisselende locaties. Deze keer in Breda, destad die tot een paar jaar geleden nog de stad van grafiek wilde worden. Intussen heeft men die ambitie laten varen maar Graphic Matters heeft nog steeds een stevige ambitie: ‘Graphic Matters maakt het werk van visueel eigenzinnige, maatschappelijk betrokken en/of sociaal kritische vormgevers zichtbaar’. De reizende tentoonstelling is opgebouwd uit een stapelbare verzameling ‘vitrines’. Hierboven in gestapelde uitvoering.
Dit is een uitgepakte vitrine. Op schragen een soort van lade. Steeds afgedekt met een glazen plaat, vergezeld van zwart/witte palen die betrokken zijn bij opslag en vervoer. Een plank die de lade kan afsluiten. Soms zie je nog een soort van extra plateau zoals hier links en op het vloerdeel een QR-code naar een voorgelegen introductie. Al die niveau’s kunnen en zijn vaak voorzien van informatie over typografie.
De onderwerpen die aangekaart worden zijn heel interessant. Probleem alleen is dat er heel, heel veel informatie wordt gedeeld die professionals zeker zal aanspreken (al zullen veel van de informatie al kennen). Voor leken is het allemaal erg veel, met een lange gesproken introductie en voor mij vaak onoverzichtelijke presentaties. Het is overduidelijk dat er erg veel werk in is gestoken. Veel tijd, heel veel energie. Deze tekst is een soort van toelichting. Het bespreekt Von Wersin, een persoon die baanbrekend werk geschreven heeft over ornamenten. Hansje van Halem is een bekende maker van grafiek, onder andere voor Lowlands. Mienke Simon Thomas is een schrijver en curator van Boijmans die werk gedaan heeft op het gebied van ornamenten. Dus voldoende aanleiding om verder op zoek te gaan rond het thema ornamenten maar voor een wnadeling langs grafiek op een zondagmiddag…..
De Grote Kerk geeft momenten met ontspannende afwisseling.
Deze vitrines zijn mooi gemaakt. Als idee: super!
Maar waar begin je, zoveel lagen informatie. Fysiek en inhoudelijk. Één zo’n vitrine is al een tentoonstelling op zich.
Breda, Grote Kerk, detail van het grafmonument van Engelbrecht I en Jan IV van Nassau en echtgenotes. Zo mooi.
Ga kijken en oordeel zelf.
Vervelen ga je er niet doen.
Het Paleis van Typografisch Metselwerk in Breda
De nieuwe naamplaat van de Grote Kerk in Breda
geeft al aan dat er iets bijzonders aan de hand is.
Er is in de Grote Kerk een tentoonstelling over
typografie in de meest brede zin van het woord.
De Grote Kerk zelf kun je ook ‘lezen’ als een boek
en vandaag sta ik stil bij de speciale krant die bij
de tentoonstelling gemaakt is en die op de ‘typografische aspecten’
van de Grote Kerk ingaat.
Nieuw (tijdelijk) naambord van de Grote Kerk:
Victoria & Alfred IVIUSEUMIVI
)palaceoftypographicmasonry(
Vrij naar het Victoria & Albert Museum in Londen, vermoed ik.
De krant dient als een soort van alternatieve routebeschrijving door de Grote Kerk. Niet alleen de reizende tentoonstelling komt aan bod, er is juist veel ruimte voor de typografische aspecten van het kerkgebouw.
De krant heeft ‘zwarte’ pagina’s.
Met bijvoorbeeld Engelbrecht II van Nassau zoals hij deel uitmaakt van het praalgraf in de kerk.
Dit zijn de witte pagina’s. Ga eens een kijkje nemen bij deze tentoonstelling.
Dodenherdenking
Een barones op je voorruit
In de ochtend is de binnenstad van Breda een soort parkeerplaats voor grote dieseltrucks. Vanmorgen stond er een zo geparkeerd in de Ridderstraat (kleinere en smallere straat dan een straat in menige vinexwijk) met op de voorruit een weerspiegeling van het ‘torentje’ van de Barones, winkelcentrum in Breda.
De Ridderstraat met torentje.
Nog even oefenen, voor 4 mei.
De eerste kademuren staan er
Gemoedelijk zitje na Koningsdag?
Stadsarchief Breda: Dagblad van Noord-Brabant
Bij de open dag werden ook een aantal pagina’s
getoond uit een krant uit het archief.
Het ging om het Dagblad van Noord-Brabant.
Volgens mij de krant van 24 april 1923.
Verschillende advertenties en oproepen. Onder andere van Peek & Cloppenburg Breda.
Een verslag van een optreden van Albert Vogel. Gezien de datum van de krant en genoemde voordrachtkunstenaars waarmee Vogel vergeleken wordt (Royaards en Musch) gaat het waarschijnlijk om Albert Vogel sr. De vader van actrice Ellen Vogel en Albert Vogel jr (https://nl.wikipedia.org/wiki/Albert_Vogel_sr).
Jan van der Ven, Catharinastraat 5 (Hoek Catharinastraat – Kasteelplein).
Rheumatiek en jicht. Een pain expeller?
Adriaan van Bergen.
Het begin van mijn koningsdag
Om half negen liep ik het Kasteelplein in Breda op en er waren geen bezoekers. Beveiligers, toiletpersoneel, basista’s, frietbakkers, ja allemaal. Maar nog geen bezoekers op dat moment.
In het Valkenberg was de Vrijmarkt al begonnen. Eens kijken of er iets voor mij tussen zit.
Behalve de temperatuur was het weer prima.
Met aandacht voor de etalage! Leuke titels: The priory of the orange tree, A court of silver flames, I was born for this, John Green turtles all the way down.
Er was een mevrouw die 40 euro voor een paar oude boeken wilde. Die heb ik laten liggen. Het boek ‘Transit’ van Hella S. Haasse kreeg ik omdat de verkoopster bijna tegen mij aan botste. Thuisgekomen bleek dat ik al een exemplaar heb en mijn exemplaar is in betere conditie. ‘De raadselachtige Multatuli’, kende ik niet (mei 1976). Een biografie door Willem Frederik Hermans van Eduard Douwes Dekker. Voor twee euro. Prima koopje. De Karl May’s staan tegenwoordig in een donkerder daglicht. Ik heb ze nog niet in detail bekeken.