Bij toeval ging ik door de bak met nieuwe jazz cd’s.
Daar lag RIVER van Herbie Hancock.
De ondertitel van deze CD is ‘The Joni Letters’,
zeg maar ‘brieven van Joni Mitchell’.

De CD bevat 10 songs, interpretaties van nummer van Joni Mitchell
of nummer die haar beinvloed zouden (kunnen) hebben.
De laatste groep bestaat uit twee nummers:
Solitude van Duke Ellington en Nefertiti van Wayne Shorter.

De band bestaat uit Herbie Hancock (piano),
wayne Shorter (sopraan en tenor sax), Dave Holland (bas),
Vinnie Colaiuta (drum) en Lionel Loueke (gitaar).
De Crxc3xa8me de la Crxc3xa8me van de moderne jazz.

De band wordt aangevuld met zangeressen als:
Norah Jones, Tina Turner (ja je leest het goed, Tina Turner
en wat een uitvoering!), Leonard Cohen en Joni Mitchell zelf.



Hancock leeft zich zo fantastisch in, de stukken hadden
van Joni Mitchell kunnen komen.
Alleen is hij een nog groter instrumentalist dan Joni.

De zang van Luciana Souza moet genoemd worden.
Hoor die stem als een instrument zo soepel.
Zacht, verleidelijk, flexibel.

Er is een nieuwe CD uit van Joni Mitchell.
Voor het eerst in 10 jaar of zoiets.
Toen ik pas een DVD van haar zag leek het een soort
van definitief afscheid.
Ik dacht, ze weet dat ze ernstig ziek is en wil nog een keer
een optreden opnemen nu het nog kan.
Dat heb ik dus helemaal verkeerd begrepen.

Prachtig zijn de sopraan saxofoon solo’s op de verschillende nummers.
Gespeeld door Bob Sheppard.
Die ken ik niet. Wel ken ik Paulinho Da Costa.
Deze percussionist speelde bijvoorbeeld ook bij
Op het titelnummer speelt James Taylor guitar.

Er staat ook een versie van haar bekende nummer ‘Big yellow taxi’.
op deze CD.

De fotografie op de omslag en in het boekje is prachtig.



De teksten zijn zoals je dat van Joni kunt verwachten.
Soms dromerig maar vaak ook erg actueel.
Veel aandacht voor ons leefmilieu:

Before the altering apple
We were one with everything
No sense of self and other
No self-consciousness.
But now we have to grapple
With our man-made world backfiring
Keeping one eye on our brother’s deadly selfishness

And everyone’s a victim !
Nobody’s hands are clean.
There’s so very little left of wild Eden Earth
So near the jaws of our machines.
We live in these electric scabs.
These lesions once were lakes.
No one knows how to shoulder the blame
Or learn from past mistakes…
So who will come to save the day ?
Mighty Mouse ?
Superman ?
Bad dreams are good in the great plan.

Complimenten worden er niet veel uitgedeeld aan ons.

Het titelnummer ‘Shine’ is prachtig.
De invloed van James Taylor op het nummer lijkt beperkt.

Een stukje horen ?
Okay, dat kan hieronder.
Het eerste nummer van de CD is instrumentaal.
‘One week last summer’.