Bladerboek

Lopend naar de bakker, gistermorgen, zag ik al die
herfstbladeren liggen. Nu is de ideale tijd om daar
iets mee te doen.

Er vallen veel bladeren af en de meeste zijn nog
intact. Als ze groen zijn kun je ze ook nog mooi plat
leggen. Als ze helemaal dood zijn dan staan sommige bol
of zijn er stukjes af of uit. Nu is die kans kleiner.

In het park was het ook ‘feest’, dus nam ik er daar
ook nog een paar mee. In verschillende maten.

Spatten is een eenvoudige techniek waardoor je
al je aandacht kunt richten op de compositie.
Gisteren een begin gemaakt met een bladerboek.

IMG_6522Bladerboek

Het is al weer even geleden dus er even inkomen. Spatraam en tandenborstel uitproberen.


IMG_6523Bladerboek

Dit grote eikenblad is zo alleen misschien niet zo’n typische vorm. Eens zien hoe dat uitvalt.


IMG_6524Bladerboek

Ik zou nog een paar lichte kleuren ecoline willen hebben maar de donkere tinten passen misschien beter bij de herfst.


IMG_6525Bladerboek

Vandaag ga ik nog een paar bladen maken.


Grote Toren zonder haantje

Gistermorgen nog even gaan kijken of er
misschien ook op zaterdag aan de nieuwe fontein
wordt gewerkt.
Maar dat is niet het geval.

IMG_6517BredaGroteMarktFontein

Met deze foto’s probeer ik een beetje overzicht te geven zodat je een voorstelling krijgt van waar de fontein gaat komen.


IMG_6518BredaGroteMarktFontein

Vanaf het bordes van het Stadhuis krijg je een beeld van de vorderingen. Er lijkt wit zand te zijn gestort en er wordt grondwater opgepompt.


IMG_6519BredaGroteMarktFontein

Dit is een soort van overstort. Rechts komt het opgepompte water de metalen container in. In het midden zit een schot waar het water bij een bepaalde hoogte over kan. Grote vervuiling kan dan in het rechtse vak blijven zitten. Het water in de linkerhelft kan dan het riool in. Maar dit is mijn indruk, meer niet.


IMG_6520BredaGroteMarktFontein

Dit is de Grote Toren zonder haantje. Die is van mijn foto afgevallen.


Shah Shuja’s adventures in Wonderland

Soms is de realiteit nog meer bizar dan de fantasie.

Een tijdje terug las ik het boek van Lewis Carroll
Alice’s Adventures in Wonderland in een uitgave van
van Stencilwerck.

IMG_6486StencilwerckLewisCarrollAliceSAdventuresInWonderland


Min of meer tegelijk lees ik Return of a King.
Een boek van William Dalrymple over Afghanistan.
Heel actueel!

IMG_5861WilliamDalrympleReturnOfAKingTheBattleForAfghanistan


Dan lees je dit:

Chapter eight: The Queen’s croquet ground

At this moment Five, who had been anxiously looking across the garden, called out ‘The Queen! The Queen!’ ………. There was a sound of many footsteps, and Alice looked round, eager to see the Queen.
First came then soldiers carrying clubs; these were all shaped like the three gardeners, oblong and flat, with their hands and feet at the corners: next the ten courtiers; these were ornamented all over with diamonds, and walked two and two, as the soldiers did. After these came the royal children, there were ten of them, and the little dears came jumping merrily along hand in hand, in couples: they were all ornamented with hearts. Next came the guests, mostly Kings and Queens, and among them Alice recognized the White Rabbit: it was talking in a hurried nervous manner, smiling at everything that was said, and went by without noticing her. Then followed the Knave of Hearts, carrying the King’s crown on a crimson velvet cushion; and, last of all this grand procession, came THE KING AND QUEEN OF HEARTS.
….
‘How should I know?’ said Alice, surprised at her own courage. ‘It’s no business of mine.’
The Queen turned crimson with furry, and, after glaring at her for a moment like a wild beast, screamed ‘Off with her head! Off–‘
‘Nonsense!’ said Alice, very loudly and decidedly, and the queen was silent.
The King laid his hand upon her arm, and timidly said ‘Consider, my dear: she’s only a child!’
The Queen turned angrily away from him , and said to the Knave ‘Turn them over!’
The Knave did so, very carefully, with one foot.
‘Get up!’ said the Queen, in a shrill, loud voice, and the three gardeners instantly jumped up, and began bowing to the King, the Queen, the royal children and everybody else.
‘Leave off that!’ screamed the Queen. ‘You make me giddy.’ And then, turning to the rose-tree, she went on, ‘What have you been doing here?’
‘May it please you Majesty,’ said Two, in a very humble tone, going gown on one knee as he spoke, ‘we were trying–‘
‘I see!’ said the Queen, who had meanwhile been examining the roses. ‘Off with their heads!’ and the procession moved on, three of the soldiers remaining behind to execute the unfortunate gardeners, who ran to Alice for protection.

Fragment van pagina 67 en 68 van
Alice’s Adventures in Wonderland.

Een verhaal voor kinderen met speelkaarten die
een hofhouding spelen.
De hartenboer (Knave of Hearts) is de lakei.
Iedereen kent zijn plaats en probeert ieder
incident te vermijden omdat de Hartenvrouw direct
over gaat tot het onthoofden van de volgelingen.
Verder in het verhaal blijkt dat niet iedereen
ook daadwerkelijk onthoofd wordt want anders
zou er snel weinig overblijven van de vreemde hofhouding.

De hofhouding van Shah Shuja overtrof dit sprookje
als je het volgende fragment over de gevluchte koning
van Afghanistan mag geloven.

A bizarre durbar assembled around the deposed Shah. The head of Shuja’s household was Mullah Shakur Ishaqzai – ‘a short, fat person’, wrote Harlan, ‘[whose] rotundity…was adequately finished by the huge turban characteristic of his class, encased in voluminous outline by a profusion of long thick hair which fell upon his shoulders in heavy sable silvered curls’. The curls were there for a purpose: to hide the absence of his ears, which had been removed at Shuja’s orders as a punishment for an earlier failure of courage on the field of battle. But the mullah was in good company, at least according to Harlan, who claimed that Shuja had developed the habit of removing pieces of his household’s anatomy whenever they failed to perform: many of the ears, tongues, noses and genitals of Shuja’s servants had been forfeited at different points resulting in ‘an earless assemblage of mutes and eunuchs in the ex-king’s service’.

Pagina 46 – 47 van Return of a King door
William Dalrymple.

De afgezette koning van Afghanistan, die verschillende
pogingen zou ondernemen zijn troon terug te winnen,
Shah Shuja Durrani, leefde buiten Afghanistan met
een soort van koninklijke hofhouding.
Die hofhouding kon hij zich onder andere veroorloven
door een jaarlijkse toelage vanuit London.
De Amerikaanse avonturier Dr. Josiah Harlan beschreef
die hofhouding en William Dalrymple haalt dit hierboven
aan: een verhaal van bedienden die een deel van hun
anatomie moeten missen omdat ze hun werk, volgens
Shah Shuja, niet goed uitvoerden.

De ongelukkige jaren van Charlotte Sophie

Deze week schreef ik over twee krantenartikelen die
ik bij een boek van Hella S. Haasse had gekocht.
Het eerste artikel was hier al te lezen.
Vandaag volgt nummer twee.

IMG_6508DeStemDinsdag9Juli1996KasteelDoorwerthCharlotteSophieGraafWillemBentinck

Dit is het artikel dat in De Stem van Dinsdag 9 juli 1996 stond. Het is geschreven door Hans Avontuur. Vergeeld maar ongekreukt.


01 HansAvontuurKasteelDoorwerthCharlotteSophieBentinckDeStemDinsdag9Juli1996Deel01 Kop

De ongelukkige jaren van Charlotte Sophie
Kasteel Doorwerth bij Arnhem werd in de oorlog geheel verwoest


02 HansAvontuurKasteelDoorwerthCharlotteSophieBentinckDeStemDinsdag9Juli1996Deel01 Text


Kastelen werden bewoond door ridders en jonkvrouwen.
Ridders waren er om te vechten en jonkvrouwen dienden vooral om gered te worden uit hoge torenkamers.
Soms ging het anders.
In deze serie komen vier kastelen aan bod waarin juist vrouwen de historie schreven.
Aflevering 2: Doorwerth en het losbandige leven van Charlotte Sophie.

Door Hans Avontuur

Als de Van Aldenburgs op Kasteel Doorwerth een feestje gaven, waren de genodigden mooi en machtig.
Graaf Anton II stond nu eenmaal bekend als een genereus gastheer en daar schoof de beau monde van Noord-Europa graag bij aan.
Tot bleek dat zijn uitbundige leven het familiespaarpotje had leeggesnoept.
De oplossing was Charlotte Sophie, zijn in 1715 geboren en inmiddels zeer gewilde dochter.
Het achttien jaar oude meisje zou, zoals destijds gebruikelijk in de hogere kringen, worden uitgehuwelijkt aan een rijke man.
De gelukkige: graaf Willem Bentinck, die als dynamische jongeman razendsnel naam maakte in het stijve ‘s-Gravenhage.
Het huwelijk werd een catastrofe.
Charlotte Sophie hield niet van Willem en is ook nooit van hem gaan houden.
Bovendien zat de gevierde graaf bijna even krap bij kas als de Van Aldenburgs.
Dat was dubbele pech.

Oorlogschade
Niets in Doorwerth herinnert nog aan wat voor buitenstaanders een sprookjeshuwelijk was.
Het kasteel werd in de Tweede Wereldoorlog bijna met de grond gelijk gemaakt toen het in de Slag om Arnhem onder vuur kwam te liggen.
Foto’s in het kasteelmuseum laten zien dat van Noord- en de Oostvleugel enkel nog wat muren overeind stonden.

03 HansAvontuurKasteelDoorwerthCharlotteSophieBentinckDeStemDinsdag9Juli1996Deel01 Text


De Zuidvleugel was door de Duitsers compleet opgeblazen.
Ook de archieven waren totaal vernietigd.
Er volgde een 37-jarige restauratie die tot 26 mei 1986 zou duren.
Doorwerth werd herbouwd naar achttiende-eeuws model, met zoveel mogelijk oude stenen en gebruik makend van de technieken uit die tijd.
Het meubilair werd gekocht en geleend.
Enkele stijlkamers geven nu een zo getrouw mogelijk beeld van het leven in de late middeleeuwen.
Slechts een paar kandelaars en een doorzeefd ijzeren torenvaandel werden na de oorlog in de puinhopen teruggevonden.
Bij graafwerkzaamheden kwam ook nog glas- en aardewerk tevoorschijn.

Eigenwijs
Een rondgang door het kasteel begint in de Ridderzaal waar jaarlijks tientallen stelletjes trouwen.
Hopelijk gaan ze vrolijker tijden tegemoet dan Charlotte Sophie en Willem, die het slechts zeven jaar bij elkaar uithielden.
Het waren ‘onverenigbare karakters’, zoals Hella S. Haasse in haar -recent verfilmd – boek zo treffend omschrijft, want Charlotte Sophie was een eigenwijze tante en Willem wilde een vrouw die netjes opzat en lief luisterde.
Enfin.

04 HansAvontuurKasteelDoorwerthCharlotteSophieBentinckDeStemDinsdag9Juli1996Deel01 Text


Charlotte Sophie nam de wijk, verloor haar rechten op Doorwerth en reisde vervolgens langs haar hooggeplaatste vrienden in heel Europa om haar gelijk te halen.
Dat zou ze pas krijgen na de dood van graaf Willem Bentinck, met wie ze een boel chagrijn en twee kinderen had.
Terug naar de ridderzaal, waar dierenhoofden verdrietig getuigen van Doorwerths rijke verleden als jachtslot.
Ook hangen er portretten van mensen die ooit belangrijk waren.
Ze hebben echter niets met de vroegere kasteelbewoners van doen.
Via muurtrappen, portalen en een regenwoud aan deuren gaat het verder door het kasteel.
Lamgs bovenkamers, een expositie-zaal met schilderijen, de kasteelkeuken en een kerker met spijkerplafond dat op de gevangene kon worden neergelaten.

Plonsplee
Een luxe van Doorwerth was de plonsplee.
Deze bevinden zich in diverse vertrekken,
Het zijn ommuurde wc-tjes waarop bewoners als Charlotte Sophie hun edele billen vleiden om de verteerde maaltijd vanaf driehoog in de kasteelgracht te laten plonzen.
Ach, Charlotte Sophie.
Haar turbulente liefdesleven tijdens en na haar huwelijk was gespreksstof tot in de hoogste kringen.
Maar wat er ook van de dame gezegd werd, ze was een graag geziene gast bij onder andere Voltaire, keizerin Maria Theresia en Frederik II van Pruisen.
En nog meer bij de inmiddels getrouwde Duitse graaf op zie ze haar leven lang hevig verliefd was geweest.
De liefde was wederzijds en een publiek geheim.
De spanning liep uiteindelijk zo hoog op dat zijn vrouw Lotgen bezweek en verzuchtte: “Ga alsjeblieft met Charlotte Sophie naar bed.”
Op die toestemming had het buitenechtelijk liefdeskoppeltje echter niet gewacht.

IMG_6509KasteelDoorwerthCharlotteSophieGraafWillemBentinck

In Kasteel Doorwerth hielden de losbandige Charlotte Sophie en de gevierde graaf Willem Bentinck het slechts zeven jaar met elkaar uit.

Ik heb nog een poging gedaan de andere delen
van deze serie te vinden (om te zien wat de andere
kastelen en bijzondere bewoners waren).
Maar dat lukte me niet.
Mij werd ook niet duidelijk of de reisjournalist
Hand Avontuur dezelfde is als de schrijver dan
dit artikel.


Weekmarkt in de schemer

IMG_6513BredaGroteMarktWeekmarktOpVrijdag

Voor mij altijd een interessant moment van de dag. In de ochtend of tegen de avond. Met of zonder regen. De overgang van donker naar zonlicht of omgekeerd. Met kunstlicht of niet. Hier de weekmarkt op vrijdag. Vanmorgen in Breda op de Grote Markt. De weekmarkt is anders ingedeeld dan normaal vanwege de werkzaamheden op de Markt.


Zegt een van de mannen in de viskraam:
Moeten we die vis niet weggooien?
Zie je die zwarte spikkels, alsof ze bevroren zijn geweest.
Als we die verkopen weten we zeker dat de terug komen…..

Waterspeelplaats

IMG_6512BredaGroteMarktFontein

Zou dat een trend zijn, woorden steeds beschrijvender maken zodat je met een heel beperkte woordenschat ook weet wat er bedoeld wordt? Waterspeelplaats is een plaats om te spelen met water. Fontein is waarschijnlijk te moeilijk? Maar goed, een zonnige dag en de werkzaamheden aan de fontein staan nog maar aan het begin.


Charlotte Sophie

Op woensdag is er een boeken- en antiekmarkt in
Breda op de Grote Markt.
Een welkome afwisseling voor mijn korte wandeling
naar de bakker.

Vandaag zag ik daar een boek liggen van Hella S. Haasse.
Ik lees haar boeken met veel plezier, maar de band
zei me niets. Belangrijker nog was dat er in het boek
2 krantenknipsels zaten. Beide uit De Stem.

Dus kocht ik het boek vooral vanwege de artikelen.
De omslag viel ook op.

IMG_6510HellaSHaasseCharlotteSophieBentinck

Dit is toch een soort van omslag dat je bij een doktersroman zou verwachten. Of een soort van gothic novel. Maar het is: Hella S. Haasse, Charlotte Sophie Bentinck.


Dat boek had ik al maar met een heel andere titel.

IMG_6511HellaSHaasseMevrouwBentinckOfOnverenigbaarheidVanKarakterEenWareGeschiedenis

Zo kende ik het boek beter: Hella S. Haasse, Mevrouw Bentinck of Onverenigbaarheid van karakter – een ware geschiedenis. Dit is de oudste druk van de twee boeken maar beide zijn geen bijzondere druk.


Hella S. Haasse, Mevrouw Bentinck of Onverenigbaarheid
van karakter – een ware geschiedenis.
Dit is de zesde druk uit 1982.

Hella S. Haasse, Charlotte Sophie Bentinck.
Dit is de zevende druk uit 1996.
De omslag is van Brigitte Slangen.
Op de foto staat Nanette Kuypers als Charlotte
Sophie Bentinck zoals ze te zien was in de televisieserie.

De reden om het boek te kopen zat hem dus in
de artikelen. Vandaag toon ik een kort artikel.
Leuk aan de artikelen is dat ze heel mooi uitgeknipt zijn
en goed bewaard. Een artikel gaat over Hella S. Haasse
en het artikel dat ik binnenkort laat zien geeft historische
achtergrond bij het boek.
Beide artikelen zijn afkomstig uit De Stem, een lokale krant
in Zuidwest Nederland.
Tegenwoordig heet de krant BN DeStem.

HellaSHaasseEredoctoraatLeuvenDeStemVrijdag20Januari1995

Scan van het artikel uit De Stem van vrijdag 20 januari 1995. Na het scannen is het artikel een beetje schoongemaakt en bijgekleurd.


De Stem, vrijdag 20 januari 1995

Eredoctoraat Leuven voor Hella Haasse

Leuven (anp) – De schrijfster Hella Haasse ontvangt een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven (KUL) vooral wegens de uitstraling die zij de Nederlandse cultuur in de wereld heeft gegeven.

Zij krijgt het doctoraat uitgereikt op 2 februari (Maria Lichtmis), de patroonsdag van de KUL.
Veel van Haasses werk is vertaald, met name in het Frans en het Duits.
’s Avonds na de uitreiking in de aula van de KUL een vertoning van Oeroeg, de verfilming door Hans Hylkema van de gelijknamige novelle van Haasse uit 1948.
Hella Haasse ontving in 1988 al een eredoctoraat van de Rijksuniversiteit Utrecht.

IMG_6506DeStemVrijdag20Januari1995EredoctoraatLeuvenVoorHellaHaasse

Een foto van het originele krantenartikel.


Aanleg fontein begonnen

Het was eind augustus al aangekondigd: er komt op de
Grote Markt in Breda een fontein (sorry, waterspeelplaats).
Vanmorgen was het dan zo ver.
Nadat een paar weken geleden nog een onderzoek werd
uitgevoerd ging vanmorgen de eerste steen uit de grond.

IMG_6501BredaGroteMarktFontein

Dat doe je in 2021 niet meer met de hand maar met een graafmachine. Op de Markt, pal voor het Stadhuis is een gebied afgezet waar de fontein gaat komen.


IMG_6502BredaGroteMarktFontein

De foto’s zijn van rond kwart over acht. Men begon vrij dicht tegen het Stadhuis. Hoe de fontein gaat worden en waar die precies komt zullen we de komende weken wel zien. Van de ervaring op het Kasteelplein is duidelijk dat er een behoorlijk gat gegraven wordt. Niet in de laatste plaats voor de benodigde apparatuur.


IMG_6503BredaGroteMarktFontein

Voor de dinsdagmarkt had het gelijk effect. De marktkooplieden staan meer verspreid over de Grote Markt en meer dan anders hebben kramen geen overburen in de vorm van een andere marktkraam. Het was nog wat onwennig maar dat komt vast snel goed.


IMG_6504BredaGroteMarktFontein

De fontein zal de komende weken een vast onderwerp op mijn blog zijn.


Witte schenkel, rode schenkel

IMG_6490SchenkelbergGrondverf

Terug naar het afdrukken van linostempels. een deel van het probleem dat er voor zorgt dat de afdrukken niet egaal zijn, zit hem volgens mij in het papier wat ik gebruik. Wat nou als ik er eerst eens een laagje ‘grondverf’ op zet? Daarom druk ik eerst een serie witte stempels af.


IMG_6491SchenkelbergGrondverf

Als de verf droog is wil ik daar dan een serie rode afdrukken op- maken. Nadeel van mijn kleine oplages is dat je veel verfresten overhoudt. Daar wil ik natuurlijk ook iets mee.


IMG_6492SchenkelbergVerfresten

Er lag nog een stuk restauratiepapier. Het is heel taai en tegelijkertijd doorzichtig. Snel blijkt dat het ook verf door laat. Ik leg het papier over een aantal linostempels zonder inkt. Daar ga ik dan met een roller overheen waar nog inkt aan zit. Met wit is dit dan het resultaat.


IMG_6494SchenkelWorkshop

Als de ‘grondverf’ droog is zet ik er de rode stempels over. Als de stempels niet helemaal precies op elkaar zitten valt het nauwelijks op. Het wit is al moeilijk te zien op dit papier dat gebroken wit van zichzelf is.


IMG_6494SchenkelbergVerfresten

Hier druk ik nog wat verfresten af met de linostempels.


IMG_6495SchenkelWorkshopVerfrestenOpKrantenpapier

Ik experimenteer ook met krantenpapier. Geen verf op de stempels maar rollen met een bijna droge roller over het papier met daaronder de stempels. Deze afdruk van een lino die is gebaseerd op een schenkel op een artikel over het inkrimpen van de varkensstapel. In Rood.


IMG_6496SchenkelWorkshopVerfrestenOpKrantenpapierIMG_6497SchenkelWorkshopVerfrestenOpKrantenpapier


IMG_6498SchenkelWorkshopVerfrestenOpRestauratiepapier


Papieren zakken

Natuurlijk wil ik geen reclame maken voor de
bedrijven waar ik de papieren zakken heb gekregen
om mijn boodschappen in te stoppen.
Maar ik ga de logo’s en de teksten ook niet
verbergen omdat ze in beeld komen.

Uit het stapeltje met papieren enveloppen, tassen en
zakken heb ik 10 exemplaren geselecteerd.
Ze verschillen behoorlijk in grootte maar
bedrukt en onbedrukt wisselen elkaar af.
In het voordeel van de bedrukte zakken.
Dat maakt straks het bladeren in het boek aangenamer.
Aan iedere zak zit immers een verhaal.

IMG_6479PapierenZakkenGeselecteerd10Stuks

Een overzicht van de zakken. De eerste stap is om de zakken te strijken. Ze zijn allemaal ten minste één keer gebruikt en die gebruikssporen kan ik misschien zoveel mogelijk weghalen door ze een keer te strijken.


IMG_6487PapierenZakkenGeselecteerd10Stuks

Iedere zak heel even nalopen om te zien of hij goed opgevouwen is en dan even kort met een lauwe strijkbout strijken.


IMG_6488PapierenZakkenGeselecteerd10Stuks

Op deze zak zat een (vet?)vlek en toen ik die er af wilde vegen kwam er heel wat zwarte inkt af. Daarom is de punt rechts onder minder mooi dan de rest van de zak.


IMG_6489PapierenZakkenGeselecteerd10Stuks

Dit is de manier waarop ze in het boek gaan komen. Op volgorde van lengtemaat. De kortste voorop, de langste zak achteraan. Naast het strijken heb ik ook nagedacht over hoe ik de zakken kan gaan naaien en in een boekband kan krijgen.


IMG_6499PapierenZakkenGeselecteerd10Stuks

Waar ik nog niet helemaal uit ben is de bekleding van de boekband. Ik wil die panden met de zakken op de voor- en achterkant hebben. Maar dan moet het stuk textiel wel groot genoeg zijn om bij iedere plat voldoende lang en breed te zijn om oo0k een omslag te hebben. Aan beide lange en korte zijdes. Als binding ga ik de single sheet coptics techniek van Keith Smith gebruiken.


Papieren zakken

IMG_6479PapierenZakkenGeselecteerd10Stuks

Voor het boek dat ik ga maken met papieren zakken als boekblok heb ik uit de stapel 10 exemplaren geselecteerd. Ik wil niet te veel dubbelen. Tien is ook een mooi aantal en voldoende voor een eerste poging. Morgen ga ik ze eerst eens strijken (ze zijn gebruikt). Tegelijk kan ik dan nadenken hoe ik de constructie in elkaar ga zetten.


Pas op! Oplichters weer actief

Net als twee jaar geleden ontving ik weer een
verkoopmailing van Ardanta.
De brief wordt geschreven alsof ik al klant ben bij
deze oplichters.
Graag willen ze me maandelijks oplichten voor een
aanzienlijk bedrag.

IMG_6481Ardanta

Uitvaartverzekeraars zijn failliet of gaan failliet. Het geld verdwijnt op wonderbaarlijke manier. Je verzekerde bedrag blijkt steeds opnieuw weer onvoldoende te zijn als je het nodig hebt. Het beeld hierboven moet blijkbaar vertrouwen wekken. Maar zoek je op Ardanta op internet dan wordt je overstelpt met goed nieuws verhalen. Dat moet je juist achterdochtig maken. Daar klopt iets niet.


IMG_6482Ardanta

Om te beginnen ben je geen klant en de website waar ze naar verwijzen die werkt niet. Dit is onrechtmatige reclame.


IMG_6483Ardanta

Als je van je geld af wilt, zoek dan een goed doel. Ardanta is dat zeker niet.


Lewis Carroll – Down the Rabbit-Hole

Een tijdje terug zag ik dat er een boek werd
aangeboden in kleine oplage gemaakt met een risograph.
Bovendien ging het om de tekst van Lewis Carroll en is
het geïllustreerd door een 12-tal Haagse kunstenaars.

Niet iedereen zal meteen weten wat een risograph is
en hoe je werk kunt herkennen dat met dat apparaat gemaakt is.

Alice’s Adventures in Wonderland kende ik wel van de titel
maar gelezen had ik het nog nooit. Daar was nu dus
een goede kans voor.

Stencilwerck-ArtistRunRisoPrintRoomAndPublishingHouse

Stencilwerck – artist run Riso-print room and publishing house. Stencilwerck is de uitgever en maker van het boek in een oplage van 200 exemplaren.


IMG_6467StencilwerckLewisCarollAliceSAdventuresInWonderland

Als je drukwerk ziet dat met een risograph is gemaakt dan herken je het meteen. Maar een Nederlandstalige Wikipediapagina is er nog niet.


Wat is riso?

Riso printing (of risograph printing) is een druktechniek die oorspronkelijk uit Japan komt. Het is een combinatie van fotokopiëren en zeefdrukken, maar het proces is wel een stuk sneller en goedkoper dan zeefdrukken. Hierdoor is het ook een ideale techniek om posters, folders of ansichtkaarten in kleine oplages te drukken. Nog een voordeel: riso printing is een duurzaam proces, omdat er nauwelijks warmte vrijkomt en er weinig energie bij wordt gebruikt. Bovendien is de inkt gemaakt van sojabonen.

De risograph machine is een soort stencil-duplicator. Hij print één kleur per keer, in heldere, felle en semi-transparante kleuren, gebaseerd op een sjabloon dat met de computer gemaakt is. Wil je meerdere kleuren, dan moet je het papier dus meerdere keren door de machine laten gaan. Omdat de tinten licht transparant zijn, ontstaat op plekken waar de kleuren overlappen een nieuwe kleur. De kunst is om hiermee te spelen en op die manier beelden te creëren. Het leuke van het resultaat is dat het nooit helemaal hetzelfde is: de imperfecties maken riso printing tot wat het is.

IMG_6468StencilwerckLewisCarollAliceSAdventuresInWonderland

IMG_6469StencilwerckLewisCarollAliceSAdventuresInWonderlandAnnemarieSlobbeDownTheRabbit-Hole

‘Down the Rabbit-Hole’ is niet alleen een festival maar ook een hoofdstuk in het fantastische verhaal van Lewis Carroll. Fantastisch in meerdere opzichten: met heel veel fantasie, soms surrealistisch, diepzinnig en dan weer echt met de gedachten van een kind. Dit is de manier waarop Annemarie Slobbe ‘Down the Rabbit-Hole’ verbeeldt.


IMG_6472StencilwerckLewisCarollAliceSAdventuresInWonderlandMarjoliinVanDerMeij

Marjolijn van der Meij roept een heel andere sfeer op met dezelfde gereedschappen.


IMG_6474StencilwerckLewisCarollAliceSAdventuresInWonderlandCedricTerBals

Het boek is een avontuur vanwege de schitterende tekst maar de illustraties doen ook een duit in het zakje: Cedric ter Bals.


IMG_6475StencilwerckLewisCarollAliceSAdventuresInWonderlandJordanHerregraven

Om je vingers bij af te likken, Jordan Herregraven.


IMG_6476StencilwerckLewisCarollAliceSAdventuresInWonderlandNielsJanssen

Niels Janssen. Deze afbeelding beslaat eigenlijk twee volledige pagina’s dus dit is er maar een deel van.


Lewis Carroll op Wikipedia:

Lewis Carroll, pseudoniem van Charles Lutwidge Dodgson, (Daresbury, 27 januari 1832 — Guildford, 14 januari 1898) was een Engelse diaken (dus geen priester) in de Anglicaanse Kerk, wiskundige en logicus die vooral bekend is geworden door zijn kinderboeken. Hij was het derde kind en de oudste zoon in een gezin van elf kinderen. In januari 1851 vertrok hij naar Oxford waar hij in 1854 cum laude in de wiskunde afstudeerde aan Christ Church. Later werd hij daar lector, tot 1881. Hij stierf op 14 januari 1898 aan de gevolgen van een longontsteking in Guildford, waar hij ook begraven werd.

Zijn beroemdste werken zijn:

Alice’s Adventures in Wonderland (1865) (Nederlands: Alice in Wonderland)
Through the Looking-Glass (1872) (Nederlands: Door de spiegel)
The Hunting of the Snark (1876) (Nederlands: De jacht op de trek/strok/slaai)

De illustraties van Sir John Tenniel bij de boeken zijn ook wereldberoemd geworden.

Het personage Alice is gebaseerd op Alice Liddell (1852-1934), een dochter van een collega-docent van hem aan de Universiteit van Oxford, Henry Liddell, in wiens gezin hij een huisvriend was.

Vermoedelijk heeft Stencilwerck nog wel een exemplaar
te koop van dit klassieke verhaal.

Het Berghse Kroniekenhandschrift

Over dit boek en het Kasteel Huis Bergh waar de
tentoonstelling ‘Kracht van Kronieken’ te zien is,
heb ik al een paar berichten geschreven.

Toen ik het kasteel bezocht, een waterburcht, was
ik behoorlijk onder de indruk van het gebouw, de
omgeving en de tentoonstelling.

Naast boeken kocht ik er een paar briefkaarten.
Met afbeeldingen uit het boek.
Die laat ik hier ook even zien.

01BerghseKroniekenhandschriftWapenVanHerenVanDenBerghInhoudsopgave

Aan het begin van de kroniekenverzameling staat de inhoudsopgave. Gelijk daarnaast zie je het familiewapen van de eigenaar: Wapen van Heren Van den Bergh.


02BerghseKroniekenhandschriftHertogVanGelre

Dan verschijnt de Hertog van Gelre. De kaarten laat ik in willekeurige volgorde zien.


03BerghseKroniekenhandschriftChristusOverhandigtKruisstafAanPetrusBeginPausenkroniek

Een van de kronieken, de Pausenkroniek, gaat over de pausen van de christelijke kerk. Op deze tekening zien we Christus een kruisstaf geven aan apostel Petrus, de eerste paus. Even om de machtsverhoudingen in het goede perspectief te zetten.


04BerghseKroniekenhandschriftBisschopVanUtrecht

De bisschop van Utrecht. In die tijd waren de bisschoppen een machtsfactor van belang.


05BerghseKroniekenhandschriftHertogVanKleef

De Hertog van Kleef.


Notitieboekje (DIY)

IMG_6460MidoriStyle

Mijn bericht van gisteren was naar aanleiding van dit artikel van Karin Cox in het blad van de Stichting Handboekbinden. Vandaag had ik de kans het verder af te werken.


In het artikel wordt gewerkt met leer.
Een heel mooi stuk leer zo te zien op de foto.
Maar dat had ik niet zo voorhanden dus heb ik een stuk
van een kunststof jasje gebruikt dat wel oogt als leer.
Omdat ik bang was dat het toch te soepel zou zijn
heb ik aan de binnenkant wat stevig papier geplakt.

IMG_6461MidoriStyle

Dat geeft dit beeld. Alleen de onderste driekwart is voorzien van papier. In drie stukken om het scharnieren niet te belemmeren. Ook de ponsgaten voor het elastieken koord zijn verstevigd. Hierdoor krijgt het boekje iets meer een rug dan zoals de werkbeschrijving aangeeft. Het koordje van elastisch materiaal heb ik dubbel genomen. De inhoud, het ingenaaide boekje, schuift straks tussen het koord en de groene buitenkant in en het koord blijft zitten in het midden van het boekje. Aan het boekje heb ik ook een leeslint bevestigd.


Daarnaast heeft de band van mij ook ronde hoeken
gekregen. Afgesneden met een mes rond een 0,20 eurocent stuk.

IMG_6462MidoriStyle

Hier zie je het leeslint in het midden van de inhoud. Ik heb het aan de bovenkant van het boekje vastgezet met een paar steken. De uiteinden van het leeslint smeer ik altijd een beetje in met lijm om eventueel uitrafelen tegen te gaan.


IMG_6463MidoriStyle

Dit is het uiteindelijke resultaat. Best leuk geworden!