Fotograferen kun je het werk van James Turell eigenlijk niet.
Toch heb ik vanmiddag twee foto’s gemaakt in museum De Pont
in Tilburg, om hier te delen met mijn bezoekers.
James Turrell maakt kunst met licht.
Heel vaak fel gekleurd licht.
Zo ook in Tilburg, in de mooie grote ruimtes die vakkundig
verduisterd zijn.
Hierdoor worden je ogen gedwongen zich steeds weer, opnieuw
aan te passen en wordt je verstand even buiten spel gezet.
In dat korte moment dat je ogen wennen aan de donkerte
en de felle vlek voor je, weet je even niet precies wat je ziet.
Op dat moment zie je alleen maar licht.
Het lukt James Turrell iedere keer weer.
Het is een zeldzame ervaring en daarom zie ik zijn werk zo graag.
De namen van de werken heb ik niet opgeschreven. Misschien kan ik ze vinden op de website van De Pont. Maar dit violette werk is geen projectie. In de hoek van een grote donkere ruimte is nog een ruimte gebouwd. Daarin straalt het felle licht. Je kijkt naar die ruimte door deze ‘ruit’. Maar omdat het geen projectie op een vlak is, kijk je ergens in. Maar je ziet in het begin de achtermuur niet. De contouren van de achterliggende ruimte blijven voor je verstand verborgen. Waar komt het licht vandaan? Je hersenen kunnen het niet plaatsen en even zie je alleen een object van licht. Fantastisch!.
Het tweede werk dat ik heb gefotografeerd is wel een projectie. Maar niet op een vlakke wand. Er is een vlak in een hoek van de zaal een beetje naar voor geplaatst. Op die manier bereikt hij ook wel een vervreemdend effect meer niet zo als met bijvoorbeeld Wedgework III, een werk in de collectie van De Pont dat ik vandaag weer gezien heb.
Ik heb het al eerder gezegd: wat een prachtige ruimtes.
Daar zou je alleen al voor moeten gaan kijken.
de werken die je er kunt zien zijn meestal heel bijzonder.
Een paar voorbeelden: een omdat het over boeken gaat en twee
omdat de kunstenaar een ‘kunstenaar van de schaduw’ is.
Een mooie tegenstelling tot James Turrell.
Dit werk hangt in het restaurant. Guido Geelen, Zonder titel (Vaasbeeld met boeken), R.K. 015, 1993, klei , glas en verse bloemen. Hangt dicht bij een mooie Marc Mulders.
Dit zijn twee voorbeelden van een werk van Christian Boltanski, Les Bougles (De kaarsen), 1993, 12 koperen figuurtjes op zinken console met waxinelichtjes.