Reisverslag India 2004 (27): Kondh, Rona, Bondo



15/11/2004


Voor we op deze dag op pad gingen, ben ik wat rond het hotel gaan neuzen.
Er was weinig tijd dus ver ben ik niet gekomen.
Maar ik werd al snel ontdekt door drie ‘gidsen’.
Die lieten me het stambeeld voor Gandhi zien.
De gidsen staan ook op de foto.






Vandaag het eerste bezoek aan een dorp met originele bewoners: aardewerk.
Route: Jeypore (mijn schrijfwijze was Jaypur), linksaf bij Patraput, eindpunt Gupteshwar (op de grens).
Tweede dorp: dansen, Rona, neusring.
Derde dorp: Bondo Poroja, dorpsplein, lagere kaste.
Eindpunt: Dhjarja, slaapplaats























De tocht langs de dorpen is prachtig.
Naast de gids is er een chauffeur en een kok die meegaat.
Vandaag kookt de kok voor het eerst voor ons.

Dadel chutney.
De naam heb ik maar zelf bedacht.
Het is erg lekker.

Bak rode ui met knoflook.
Voeg tomaten toe.
Laat het mengsel een beetje indikken.
Suiker toevoegen.
Als laatste dadels toevoegen.









































Na afloop van de wandeling langs de dorpen kwamen we weer terug langs het dorp
met de pottenbakkers.
We liepen de bus vooruit tot aan de weg.
Terwijl we daar op de bus stonden te wachten kwam er een overheidsambtenaar voorbij.
Hij was samen met zijn assistent op inspectie langs de boeren in het gebied.
Hij ging hen vertellen wat ze het best het komende seizoen konden verbouwen.
Hij wilde met ons op de foto en gaf me zijn adres.




Vervolgens brengen we een bezoek aan een markt.
We treffen er van alles aan: gedroogde vis, groente, tabak, het locale casino.






De groeten, rode ui, knoflook, pepertjes, aubergine of wat dan ook.
ligt keurig opgestapeld. Alle stapeltjes ongeveer hetzelfde gewicht.






Het wordt snel donker, dus snel de tent opzetten.
De kok heeft zich geinstalleerd in een van de huisjes van de familie
waarbij wij te gast zijn. Lichtje op het hoofd en koken !







De volgende web site is van een Christelijke organisatie
die de taak op zich genomen heeft om zoveel mogelijk volkeren op aarde
te benaderen met hun geloofsovertuiging.
Vandaar dat ze een overzicht op internet bijhouden
met alle bekende stammen in de wereld.
Dat helpt mij nu ook de juiste schrijfwijze van de namen te achterhalen.


Joshua Project

De hele nacht gelegen naast wat later bleek een stal met koeien te zijn.
De koeien aten, urineerden enz, enz de hele nacht.
De mensen die voor hun woning (en onze tent) sliepen gingen maar niet naar bed
en erg vroeg eruit.
Kortom, nauwelijks geslapen.
L. dacht zonder oordopjes te kunnen, helaas.

Het volgende was er gebeurd.
We zouden een eerste nacht bij een stam blijven slapen.
Daar is natuurlijk geen hotel.
Wassen en scheren kon aan de pomp net als de inwoners van het dorp dat deden.
Er waren tenten beschikbaar alleen was de kwaliteit een probleem.
We werden gewaarschuwd dat we er voor moesten zorgen dat de tenten goed zouden sluiten.
We kwamen tegen de avond aan bij het dorp waar we zouden overnachten.
De tenten konden worden opgezet op een veld voor de huizen van de familie bij wie we sliepen.
Onze tent was kapot en het werd al donker.
De gids stelde voor van tent te ruilen: hij in onze tent, wij in die van hem.
Zijn tent was in orde maar stond bijna tegen de huizen en tegen de stal aan.
De gids had dat bewust gedaan.
Hij kende deze mensen en hij zou toch een hele avond met hen blijven zitten praten.
Dat deden ze buiten voor hun huis, naast de tent waar wij lagen.
Op zich allemaal erg leuk, alleen niet of nauwelijks geslapen.


Bijzondere web sites:
De eerste is een site met allerlei foto’s, reisverhalen en hele mooie links,
allemaal over India:

India Individueel

De tweede site is vergelijkbaar maar betreft meer landen dan India alleen.
Er is ook een verhaal over Orissa bij:

The Far East // Het Verre Oo
sten


Nieuwe camera

Vorige week heb ik een nieuwe digitale spiegelreflexcamera gekocht.
Natuurlijk moet je die gelijk gaan uitproberen.
En ik kan je zeggen die fase is nog niet afgelopen.
Maar hier een paar van de eerste resultaten:













De zwanen in de vijver hebben een vast plaats
waar ze ’s avonds de vijver uitgaan.
Ze doen dit om vervolgens een fietspad en een weg over te steken
om hun tocht via het water te vervolgen.
Natuurlijk wilde gisteren de vissers niet opzij gaan
voor de zwanen en duurde het nogal even
voor ze aan de gevaarlijke oversteek konden beginnen.







Reisverslag India 2004 (24): Andhra Pradesh



19:15 uur Lobby van het Great Eastern Hotel (13/11/2004, Kolkata)
12:30 uur Aankomst in Vizianagaram (14/11/2004, Andhra Pradesh)

Maar anderhalf uur te laat.
De reis naar de overnachtingplaats vindt plaats met een Ambassador.
(een Ambassador is een veel gebruikte auto in India.
Met name de overheid en het leger gebruiken deze auto veel.)
Het terrein is heuvelachtig met veel agrarische activiteiten: velden met herders, rijstvelden.



Zeg niet dat de Indiase bevolking niet trots kan zijn.



Reserveringen worden met een computerprint aan de buitenkant van de trein gehangen.
Onze namen staan er ook bij.




Het interieur van de Ambassador.
Erg bemoedigend was het niet.
Kijk eens op de volgende foto.
Juist, de eerste hulp, gelijk voor je knieen.






Onderweg even eten in een gelegenheid langs de weg.
Altijd feest, erg lekker (Masala Dosa, ik weet het nu nog!) en vers !






Het keukenpersoneel en wat gasten.



‘Onze Ambassador’.



Altijd een glimlach.

Reisverslag India 2004 (23): Nog even kort Calcutta



13/11/2004: Calcutta

We zijn bijna in Kolkata.
Aankomst rond 06:30 uur.
Vanavond weer een nachttrein met aansluitend een busreis van 5 uur.
De slaapbanken in de trein zijn redelijk voor onze grootte.
Ingeklapt zijn ze echter niet echt geschikt om er lang op te zitten.
Toch heeft de trein naar verwachting 1 uur vertraging en zijn we wat vroeg op.
Het is mistig, de zon komt met een oranje gloed door de mist heen.
De stations zien er uit als een niet opgeruimd cafxc3xa9
waar de vorige avond een groot feest is geweest.

Vandaag een klamboe gekocht.
De winkels gaan hier om 10:00 uur open maar rond die tijd was er toch nog veel dicht.
Of we iets kunnen met die klamboe zal de tijd uitwijzen.
We hebben nog geld gewisseld en postzegels gekocht en opgeplakt.



Op zoek naar een klamboe. Dat doe je in de grote ‘winkelcentra’ van de stad.
In het oudere deel van de stad zijn grote overdekte markten/winkelgalerijen.
Vaak opgericht door de overheid of door een collectief van winkeliers.
Met allerlei winkels. Zo ook slagers en poeliers.






Ook in Kolkata de restanten van Diwali.

Toen zijn we nog maar even onder de douche gegaan.
(In Kolkata hadden we overdag een hotelkamer ter beschikking zodat
mensen konden slapen en douchen)
De komende dagen zijn misschien wat primitiever.

19:15 uur Lobby van het Great Eastern Hotel (Kolkata)
12:30 uur Aankomst in Vizianagaram (14/11/2004, Andhra Pradesh)



Daar gaan onze rugzakken voor de tweede keer in 24 uur naar een trein.

Reisverslag India 2004 (22): Diwali in Silliguri



12/11/2004 Diwali

Diwali of Divali is het lichtfeest, een van de belangrijkste feesten in het hindoexc3xafsme.
Het woord is afgeleid van het Sanskriet diipa’valii, dat een rij lichtjes betekent.
Tijdens het feest worden dan ook door het huis heen lichtjes zoals olielampjes aangestoken.

Het feest vindt gedurende vijf dagen in het najaar plaats,
wanneer de dagen korter worden en er daardoor minder licht is van de zon,
ergens in oktober of november.
Centraal gegeven van het feest is, dat het goede het wint van het kwade.
Ter voorbereiding op het feest maken de mensen het gehele huis zo schoon mogelijk,
omdat anders alles onrein zal zijn.
De godin die hierbij hoort heet Lakhsmimata.
Zij is de godin van de wijsheid en staat ook centraal voor goedheid.
Er wordt die dag ook zoetigheid gemaakt, maar geen vlees of vis gegeten. (waaronder ook ei)


Gisteren meerdere malen geprobeerd te internetten.
Maar geen plaats.
Een cyber cafxc3xa9 in de buurt heeft maar 2 pcxe2x80x99s.
Vandaag nog eens proberen.

Idee voor volgende vakantie:
Potters, snoepjes/dropjes in een klein plat blikje.

Geluidsniveau Matthaus Passion #6,35 controleren.

Het feest levert allerlei mooie plaatjes op.
De beelden die we eerder in ruwe vorm zagen in Kolkata zien we nu in volle afwerking.
Het (waarschijnlijk) zwaarste deel van de reis is begonnen.
Eerst een busreis die het grootste deel van de dag in beslag neemt,
dan de nachttrein naar Calcutta.

De busreis eindigt in Silliguri.
Daar gaan we later die avond in de trein.
Maar de Diwali-activiteiten zijn hier in volle gang.
Het begin maken we daarvan hier mee.
Op verschillende plaatsen zijn podia opgericht met godenbeelden.
Deze podia zijn in de avond prachtig verlicht
(het wordt hier gelukkig al vroeg donker).



In Gangtok begint men al vroeg met het versieren van de winkels en huizen.
En het ‘Afrikaantje’ is daarbij favoriet.



Ook palmbladeren, of beter stronken, worden ingezet voor het feest.



En als er ergens vraag naar is, is er ok een markt. Hier kun je nog slingers kopen.



Wij beginnen nu onze busreis terug naar Silliguri.
Vervolgens zullen we met de nachttrein naar Calcutta gaan.
Maar onderweg is veel moois te zien in Sikkim.
De bergen en rivieren zijn prachtig.



De rivierbedding is een belangrijke bron voor bouwmateriaal.











Deze mevrouw zit onderweg ergens bij een winkeltje.



In Silliguri aangekomen zijn de voorbereidingen voor het feest al in een vergevorderd stadium.
Op verschillende plaatsen zijn tijdelijke ‘tempels’ opgericht.
Dit is de zijkant van een zo’n ‘tempel’.
Veel bamboe en doek.



De voorkant ziet er veel mooier uit.



Dit is later op de avond in volle glorie.



Dit is een godenbeeld in de ‘tempel’van de vorige foto’s.



En dit een detail. Dit soort beelden hebben we eerder in productie gezien in Calcutta.



We maken een korte wandeling door deze hoofdstraat.

















Op weg naar het station zien we nog veel tijdelijke bouwwerken.
Op een er van zie ik deze afbeelding. Vanaf het station loop ik er terug naar toe
om deze en de volgende foto te maken.


Reisverslag India 2004 (21): Tsomgo



11/11/2004: Tsomgo-meer.

Met een jeep naar dit hooggelegen, heilige meer.



De weg er naar toe is behoorlijk stijl.
Deze wegen zijn erg belangrijk voor het land.
Sikkim ligt ingesloten tussen aan de ene kant Nepal
(met een grote, actieve communistische beweging).
In het noorden ligt Tibet (lees China, want China bezet dit land
al jaren en lijkt niet van plan dit op korte termijn te verlaten)
En in het oosten ligt het kleine bergstaatje Bhutan (met
daarachter gelijk weer China).
Als gevolg daarvan heeft Sikkim zich aangesloten bij India.
India heeft hier veel troepen en die moeten zich snel
kunnen verplaatsen en steeds bereikbaar zijn.
Vandaar de ‘goede’ wegen.













Dicht bij het meer zien we steeds meer sneeuw.
Als we aankomen worden we verwelkomt door yaks.





Bij het meer lag nog sneeuw (een beetje) en was het behoorlijk koud.
Een van de attracties is een ritje op een yak.
Maar doordat er weinig toeristen zijn op dit moment,
zaten de meesten om werk verlegen.
Het meer is fotogeniek, net als de reis ernaar toe.
Het meer ligt op meer dan 3000 meter.
Dus dat is flink stijgen vanuit Gangtok.
Er staat een sliert van misschien wel 30-40 kraampjes
die allemaal dezelfde yak-sokken, momos en thee verkopen.



























Yak uitwerpselen, echt Yakie.



Is het geen plaatje?

Terug in Gangtok de noodles-soep gegeten bij een Chinees (45 RP xe2x89xa4 1 Euro).
De soep was niet erg heet, de pepertjes wel !
Gangtok kent een Institute for Tibetology.
Een soort studiecentrum voor het Tibetaans Boeddhisme plus museum.
Mooie verzameling.
Terug naar het centrum met de kabelbaan.
Helaas heeft de xe2x80x98rope-wayxe2x80x99 2 haltes.
We moesten de eerste hebben maar waren te laat met uitstappen.
Dus teruglopen.



In Gantok staat een hele grote stupa met daarom heen heeeeel veel gebedsmolens.



Ik kan niet lezen wat er op dit bord staat. Er is 1 woord waar ik iets mee kan: Clockwise.
Ik denk dat daar mee bedoeld wordt dat om je gebeden effectief te laten aankomen
je met de klok mee rond de stupa moet lopen
en de gebedsmolens in moet gang zetten om je overwegingen kracht bij te zetten.








We drinken nu thee bij Glenary (een onderdeel van een keten
van bakkerijen, restaurants en bars.
Gericht op de yuppie Sikkimezen en toeristen.)

Avondeten: The Square.
Chinese set diner: groente, vlees en vegetable fried rice

ArtDaily

In de dagelijkse nieuwsbrief van ArtDaily duiken af en toe pareltjes op.
Zelfs in deze komkommertijd.
Wat te denken van de tentoonstelling Jazz Giants.
Als voorbeeld werd deze foto van Herman Leonard uit 1956 getoond:



Voor de jongeren onder ons: Frank Sinatra.

Reisverslag India 2004 (19)

10/11/2004: Phodong en Lobrong

L. slaapt vandaag uit.
Ik ga met een excursie mee.
Eerste klooster Phodong, tweede klooster Lobrong.
Onderweg weer op verschillende plaatsen mensen aan de weg zien werken.
In de bocht van een weg bouwt men met grote stenen een muur:
de fundering voor de weg.
De stenen worden gemetseld.
Om de cement zoveel mogelijk stevigheid te geven gebruikt men grind.
Daarvoor worden grotere stenen door vrouwen en kinderen en kleinere gehakt.
Daarvan wat fotoxe2x80x99s gemaakt.



Onderweg kwamen langs dit bijzondere gebouwtje.
Mij was het eerst niet opgevallen.
Het is een watermolen.
Maar niet een om electriciteit op te wekken.
Nee dit is een gebeds-watermolen.
De gebedsmolen kom je in Sikkim in allerlei maten tegen.
Meestal bij kloosters.
Maar hier in dit gebouw zijn er vier.
Het water uit de bergen beweegt de schoepen onderaan de molens.
Die gaan daardoor draaien.
Geweldige vondst.









Politicie maken ook hier reclame voor hun eigen beleid.



De kwaliteit van een paar foto’s die ik in Phodong maakte, is niet best.
Maar het zijn de enige die ik heb.
Het is geen erg welvarende streek.








Toegangspoort naar het klooster van Lobrong.



School vindt plaat half in de open lucht.
De scholieren zitten onder een permanent afdak. Veilig voor de zon.




De bewaker van de tempel.





Oudere leerlingen krijgen les in houtbewerking.
Ze ‘overvallen’ ons met hun maskers op.






Het houtbewerken doen ze buiten in het gras.









Deur naar gebedsruimte.





Werk aan de weg.



Mannen en vrouwen hakken grotere stenen tot grind.
De grote stenen worden losgewrikt van de berg.
We hadden een rustpauze en waren de wegwerkers net gepasseerd.
Ik ben alleen teruggelopen.
Ik maak eerst wat foto’s van de mannen.












Deze laatste twee foto’s waren mijn doel.



Langs de weg staan overal stichtelijke teksten.
Daar zijn ze sterk in:

Start early
drive slow
drive safely



of

If married
divorce speed



xe2x80x98s Avonds gegeten in xe2x80x98The Squarexe2x80x99.
Een klein, modern Chinees restaurant.
Erg lekker eten, drie koks werken er in een open keuken.
Alle gerechten komen tegelijk op tafel (voor- en hoofdgerechten).

Vooraf:
kipstukjes zonder been in kruiden,
met name pepertjes maar ook koriander,
rode ui en tomaat.

Hoofdgerecht:
American Chop Suey (Ik kende de naam van het gerecht wel
maar had het nog nooit gegeten: fijne mie in een tomaten saus
met stukjes tomaat en kool.

Mandarin vegetables: groenteballetjes in een Mandarijnstijl saus.



Kermis in Gangtok.

We hebben de markt bezocht en met name de kruidenafdeling:
kardemon, suiker (in de vorm van kleine stukjes kroepoek).
Cashewnoten mochten we proeven.
Zakdoeken, appels en sinasappels gekocht.



Dit zijn ze dan: Sikkim tomaat.

Reisverslag India 2004 (18)



Email.
Tijdens de voorbereidingen heb ik op internet een reisverslag ontdekt
van een echtpaar die eerder dezelfde reis hadden gemaakt.
Het reisverslag van hen was een grote steun voor ons.

Het reisverslag is op de volgende website te vinden:
Web site John Stuurman

We hebben voor en tijdens de reis contact met elkaar gehad via email.
Zoals hieronder:

11/10/2004 11:02 AM
Beste J,

We zijn inmiddels al weer in Gangtok.
Nog even en we verlaten Sikkim.
Ik heb Rashmi jouw bericht doorgegeven.
Hij wist meteen over wie ik sprak en
stuurt jullie zijn groeten.
Hij heeft geen foto’s van je ontvangen.
Een dag later begon hij er zelf nog eens over.
Hij vertelde me dat jij plannen had om
misschien ooit zelf reisbegeleider te worden.

Het weer is goed in Sikkim.
Met name in de ochtend. Het zicht in
Darjeeling en Pelling op de bergen is fantastisch.
In Gangtok is het zicht slecht.

Tot de volgende India mail !
L en M

Kleine Soenda vorderingen: al het goede komt in tweeen

Het is al een paar jaar geleden.
We hadden al wat verre reizen gemaakt.
Je mist dan vaak de ‘handige’ dingen op reis.
(Nou ja, wij dan toch in ieder geval.)
Zo is een zakmes wel erg handig.
Dus er een gekocht.

Nu, na 11 september zijn de dingen goed veranderd.
Dus er is bij mij al een keer een mes ingenomen op een vliegveld.
Deze keer zouden we het beter doen.
Ik kocht een mooi, duur Zwitsers zakmes.

Wat schetst onze verbazing: we zijn al snel het mes kwijt.
Niet eens mee op vakantie geweest.
Nergens te vinden.
Alles afgezocht.
Alles meerdere keren omgekeerd.
Niet te vinden.

Enfin, maar weer een nieuw mes gekocht.

In de aanloop naar onze komende vakantie
zijn we al wat spullen aan het verzamelen.
We leggen ze al opzij.
Wat er niet (meer) is kopen we bij.

Nu hadden we allebei een erg handige zaklamp.
Hij heet Glo Torch.
Het is een lampje dat op zich niet zo bijzonder is
alleen de buitenkant blijft in het donker
heel lang een fluoriserende gloed afgeven.
Handig om in een onbekende omgeving,
snel je zaklamp te kunnen vinden.

Nu wil het toeval dat we een zo’n lampje kwijt zijn
vanaf onze reis naar Rusland.
Afgelopen week zijn we nog eens gaan zoeken.
Raad eens wat we vonden:
juist een zakmes !



En zoals de foto laat zien heb ik de tweede keer
per ongeluk, precies hetzelfde zakmes gekocht als de eerte keer.

Deze week hebben we twee onderwatercamera’s laten kopen.
Dus weer het getal twee.



2 doosjes palludrine maakt het onderstaande 6-tal compleet.



Overigens houdt het hierbij niet op.
Vanavond de tweede Glo Torch teruggevonden.
Afgelopen week zijn we er nog voor naar Bever geweest.
We hebben de verkoper er nog een hele tijd mee bezig gehouden.
Hij raadpleegde al zijn collega’s en zocht het hele artikelbestand op de pc door.
Zonder succes.
Van die zaklamp hebben we er dus ook weer twee.
Kort geleden twee snorkelsets gekocht.
En als ik diep nadenk kom ik vast op nog wel een paar tweeen.

De goede mens van Sezuan


Als een soort traditie,
heb ik op uitnodiging van vrienden in Amsterdam,
gisteravond het toneelstuk ‘De goede mens van Sezuan’ gezien
in het Amsterdamse Bos.

Een traditie omdat ieder jaar tijdens de zomermaanden
er een professionele voorstelling plaatsvindt
in het Amsterdamse Bos, in de open lucht !



De decor heeft een industriele uitstraling.



De drie goden verschijnen op het toneel.



Een grappige scene was die waar kunstmatig regen werd gemaakt.
De afgelopen 2 seizoenen waren namelijk bijna helemaal verregend.
Het getuigt van lef want had het echt geregend dan was het effect verloren gegaan.



De drie musketiers.



De hoofdrolspeelster.

Eindconclusie:
ik vond het voorgaande jaren beter.
Ik werd niet door het verhaal gegrepen.
Op zich is het altijd een aangename avond, gisteren ook.
Het decor was zo open dat ik het gevoel had dat de acteurs
er in verloren raakten. Jammer.
Misschien heeft het met het stuk te maken.
Het is geschreven door Bertolt Brecht.
Soms grappig maar ik kon mijn aandacht er niet bijhouden.
Op naar volgend jaar !

Reisverslag India 2004 (17)



09/11/2004: Rumtek

Bezoek aan het klooster van Rumtek.



Dit is werkelijk een mooi, groot klooster dat nog intensief wordt gebruikt.







Ik schrijf dit op terwijl we op een terrasje onder aan het klooster zitten.
Naast ons zit iemand Boeddhistische teksten te xe2x80x98zingenxe2x80x99/prevellen.


Hier koop ik een boek, in een foedraal.
Een boek bestaat uit een stapel,
lange, rechthoekige bladen die los op elkaar zijn gestapeld.
De bladen zijn aan twee kanten bedrukt.

“>

De drukkerij.

“>

De mallen, misdrukken en papier.

“>

Hier wordt mijn boek even vakkundig ingepakt als het eerst gemaakt is.

Het klooster krijgt net een goede wasbeurt.
Alle monniken wonen of in de school (studentenflat) of in de omgeving van het klooster.





Er is een enorme keuken waar hun eten wordt bereid.





In de verte zien we Gangtok liggen.
Het is minder dan 30 kilometer maar de busreis er naar toe zal 2 uur duren.
In Gangtok aangekomen, na een douche en na het organiseren van de was,
hebben we geluncht in een hotel tegenover ons hotel.
Hotel xe2x80x98Golden Pagodaxe2x80x99 heeft een rooftop restaurant.
De Masala Dosa en Sweet Lassi smaakt prima.
Daarna zijn we naar de Ganesh Tok gelopen.
Dat is zoxe2x80x99n 5 a 6 kilometer bergop, sommige stukken zijn steil.
Het is meer een uitzichtpunt dan een tempel.
De tempel is 2x2x2 meter met daarin een kleine nis.
Het uitzicht is heel mooi.
Terug met de taxi.

Gegeten in de xe2x80x98Snow Lionxe2x80x99.
Lekker, niet te duur en je krijgt er zeker geen kleine hoeveelheden
zoals de Lonely Planet vermeld.
L. gaat naar het toilet om haar lenzen schoon te maken en verliest natuurlijk haar lens.
Niet meer gevonden.
Gelukkig had ze voor het Orissa-deel van de reis al voorzien
dat lenzen niet optimaal zouden zijn en daarom een bril gekocht.
Die kan ze nu wat eerder gaan dragen dan gepland.

Kleine Soenda vorderingen

Deze web log moet hardop,
en met zwoele stem worden voorgelezen:

Ons model M showt hier het geheel nieuwe model van onze zomercollectie ‘water socks’.
Deze elegante voetbescherming die u hier ziet in een blauw/gele kleurcombinatie
is in vele zomerse, sportieve kleurcombinaties te koop.
Een ideale bescherming voor uw voetzolen bij het betreden
van stranden en wateren in verre oorden.

Ons model M toont hier maatje 42 maar natuurlijk zijn deze voetwonders
in vele maten, ook die van u, te verkrijgen.
Wij wensen u veel plezier deze zomer.

Reisverslag India 2004 (16): Boek in foedraal

In deze web log een paar foto’s waarmee ik probeer
duidelijk te maken hoe zo’n Boeddhistisch ‘boek’ er uit ziet.

Dit is de foedraal in gesloten toestand.
Met een lint worden de twee plankjes bij elkaar gehouden.
De plankjes zijn bekleed met een stuk stof.

Als je het foedraal opent zit het boek tussen de plankjes.
De bladen zijn als het ware bestempelde vellen papier.
Ieder vel is 38,5 cm lang en bijna 10 cm breed.

Hoewel, lang en breed.

Ik kan de tekst niet lezen.
Ik weet niet in welke richting er geschreven is
en dus niet wat boven, onder, links of rechts is.

De vellen liggen los in de foedraal
en kunnen er dus makkelijk uit gehaald worden.

Reisverslag India 2004 (15)

08/11/2004: Tashiding

Reisdag van Pelling naar Rumtek.
Onderweg een stop bij het klooster van Tashiding.

De ochtend begint vroeg.
Op het dak van ons hotel wil ik nog wat foto’s maken van de zonsopgang
met de bergen:

Tashiding

Het klooster kun je bereiken na een behoorlijke wandeling, bergop.
Maar ook nu is het weer de moeite waard.

Deze foto is eerder ontsnapt aan de herbarium-serie. Daar hoort hij zeker bij !

Gebedsvlaggen, een prachtig gezicht.

Bij de kloostergebouwen staat de huizen waar de monniken in wonen.

Een grote groep stupa’s. Rondom het verhoog waar de stupa’s op staan,
uitgehakte en beschilderde stenen.

In deze werkplaats worden die stenen bewerkt.

Dit is een detail van de volgende foto.
Terwijl we naar beneden lopen zien we de spinnen in een enorm web.

Een bamboe-struik.

Geit, in tranche voor de restanten van een stupa.

Er is een web site waar je informatie kunt terugvinden
over zowat alle tempels in India.

Overnachting in een guest house.
Aan het begin van de avond bezoeken we een school
die verbonden is aan het klooster in Rumtek.
Aan het begin van een puja (godsdienstige bijeenkomst)
is er een gebedsbijeenkomst.
Wij mogen daar bij zitten.
Het begint met individueel gebed vanuit een boekje.
De monniken zitten in kleermakerszit en
lezen op eigen tempo door het boekje.
(Deze boeken worden gevormd door twee houten planken
die met linten bij elkaar gehouden worden.
Tussen de planken liggen los de bladzijdes met tekst.
Aan twee kanten bedrukt.
(Er ligt nog altijd zo’n boek in onze huiskamer.)

De monniken zijn allemaal erg jong.
De jongste zijn van lagere schoolleeftijd.
Hun aandacht bij de bijeenkomst is wisselend.
Als bijna iedereen klaar is begint de voorganger met een gebed
en beantwoort iedereen in het zelfde tempo.
De afsluiting wordt gevormd door een toespraak van de voorganger.
Rashmi’s mobiele telefoon gaat.
Bijna tijd om op te stappen.
De school in Rumtek is belangrijk voor de Tibetaanse Boeddhisten.
Ze zijn volgelingen van de Dalai Lama.
Deze school is een opleiding in de Boeddhistische filosofie
en het Sanskriet.
Het avondeten in het guest house is lekker maar eenvoudig.
Het Tibetaans eten lijkt op Chinees: mie met vegetable momo.
We hebben een kleine maar schone kamer, een gezamenlijk toilet en douche.
Maar we slaan de douche een keer over:
de shampoofles (afsluiting) is kapot en konden we niet meer meenemen
en de zeep zijn we vergeten.
Kopen we weer in Gangtok.