Karelie/Karelia (8): Petrozavorsk

Een kort logje vanuit Rusland.

St. Petersburg was geweldig.
We zijn nu na een nachtje in de trein in Petrozavorsk.
In het hoge noorden van Karelia.
We hebben net ontbijt gehad en onze gids komt ons zo weer ophalen.
We gaan met een hydrofoil (draagvleugelboot) naar Kizhi:
een Unesco World Heritage site. Het is een openlucht museum
met houten Russische huizen. Foto’s volgen.

Vanmiddag zijn we dan in Kizhi geweest. Fantastisch.
Maar de vermoeidheid gaat een beetje toeslaan
Dus straks even eten en dan gauw gaan slapen om weer energie op te doen voor morgen.

Het toetsenbord van deze PC is uitgevoerd met het Westerse alphabet
maar ook alle Russische letters staan er op.
Dit alfabet heet Cyrrilisch.

Even een testje:
Op een Westers staat bijvoorbeeld: QWERTY

Hier staat ook:

Mislukt dus. Ik weet niet hoe ik de letters te voorschijn kan toveren.
Ik heb een foto gemaakt dus dat komt later.

03/08/2005
Hierbij de beloofde foto. Let op de tekens in rood:

De PC in ons hotel ondersteunt geen Javascript.
Daarom kan ik niet bij de webmail van Planet.
Daar moet ik een andere PC voor zoeken.

Karelie (7)



De voorbereidingen zijn in volle gang:



Zoals te zien is heb ik ook dit jaar weer een zakmes gekocht.
Vorig jaar met de vakantie naar India is het verdwenen
nog voordat de rugzak ingepakt was.
Nu maar weer een nieuwe gekocht.

Het notitieboekje voor het reisverslag ligt al weer klaar:



U2 (2)

Gevonden bij andere web logs/van mezelf:

Where the streets have no nameDit was de Live8-imitatie van zaterdagavond.

Set list:
Vertigo
I Will Follow
Electric Co
Elevation
New Year’s Day
Beautiful Day
I Still Haven’t Found What I’m Looking For
Who’s Gonna Ride Your Wild Horses
City of Blinding Lights
Miracle Drug
Sometimes You Can’t Make It on Your Own
Love and Peace or Else
Sunday Bloody Sunday
Bullet the Blue Sky
Miss Sarajevo
Running to Stand Still
Pride (In the Name of Love)
Where the Streets Have No Name
One

Zoo Station
The Fly
With or Without You

All Because of You
Original of the Species (full band)

Yahweh
40

De set list laat zien dat het concert gelijk stond als een huis. Het was meteen duidelijk wie er op het podium stond, geen twijfel.

De geluidskwaliteit van de ArenA is waardeloos. Dat is verschrikkelijk jammer.
Verder was het een geweldig feest.

Een paar jaar geleden ben ik bij de Rolling Stones geweest, ook in de ArenA, maar qua sfeer kon dat niet tippen aan gisteravond.

Bono celebreerde de hoogmis met the Edge als belangrijkst akoliet.
Bij tijd en wijlen lag de preek er allemaal wat te veel bovenop: Heurmen Broed (Herman Brood), Live8, rabijn Soetedorp, ‘the dream’, Theo van Gogh en ‘Amsterdam we love you’, passeerden net iets te vaak en te opvallend.
Weer een meisje/vrouw uit het publiek omhelsen, opgetild worden door een toevallig aanwezig ‘Big Man with a Big Heart’. Ik geloof dat allemaal niet meer en het is bovendien onnodig.

De Universele verklaring van de mens en het hoofdthema ‘Co-exist’ waren al duidelijk genoeg.

The Edge presenteerde zich duidelijk als het belangrijkste teamlid van U2. De man speelt synthesizer, speelt gitaar en zingt.

Kippevel bij ‘Sunday bloody Sunday’. Een erg mooi ‘Where the streets have no name’.

Tips voor de beveiliging van het stadion:
– geef voor de ingang van het stadion aan dat je geen flessen water in het stadion toestaat. 10 meter voor de ingang nog een fles gekocht voor 2 Euro, mag je die gelijk weer weggooien.
– innemen van goederen omdat je die niet in het stadion wilt is een goed idee. Maar als mensen dan na afloop van het concert niet meer via dezelfde uitgang naar buiten mogen (U loopt dan tegen de looprichting in, goed gezien !) is het niet eenvoudig je spullen terug te krijgen.

Geslaagd !

De kleine lettertjes van het kaartje, met daarop de volgende mededeling:

U2

In de ArenA betaal je dus met plastic.Laten we maar zeggen met ArenAs.Er waren kaartjes speciaal voor de concertreeks van U2.Helaas heb ik die geen gekregen.Ik kreeg deze kaart:Omdat ik dat niet zo leuk vindt heb ik zelf maar een U2 ArenA-kaartje gemaakt:

Proeven van kunst (8)

Gisteravond gegeten bij Wolfslaar. Dit is de eerste keer sinds dat Wolfslaar een ‘ster’ gekregen heeft.
Het was voortreffelijk ! Heerlijk buiten in de tuin. Omringd door hoge bomen op een prachtige avond. Door de bomen geen last van de wind.

Amuse:Een doperwtenpuree met een gelei van eendVoorgerecht:Voor mij:Gebakken eendelever op een salade en een aceto balsamico-dressingVoor mijn partner:Op de huid gebakken rode mul met een dressing van basilicum.Tussengerecht:Slibtongfilet met een gezoete saus van tomaatjes en Italiaanse kruiden, en mooie haricot verts, stukjes pijp-ui en stukjes artisjok. Hoofdgerecht:2 stukjes lamsvlees met een kruidenkorstje (prachtig rosxc3xa9 gebakken) met aardappel, een zoete saus en tuinbonen in kaas. Dit was heel mooi op het bord geplaatst en smaakte fantastisch. Vooral de tuinbonen met kaas en het lamsvlees. Het lamsvlees was mooi zacht maar niet te zacht, het korstje met kruiden was mooi om te zien en heerlijk om te proeven.DesertamuseGlaasje limoengranitxc3xa9. In je mond, bij de aanraking van het speeksel smelt het snel waardoor er een knappered geluid ontstaat. Heel bijzonder en gewoon lekker.Nagerecht::Kersen met Wolfslaarcreme tussen plakjes filodeeg en een bolletje marsepein-ijs.

Dit geweldige ‘Proeven van kunst’-menu levert dan natuurlijk ook weer een bord op:


Reisverslag India 2004 (6)



03/11/2004 Kolkata

Gistermiddag naar de Howrat-bridge gelopen.
De timing was perfect.
We kwamen rond 17:00 uur aan.
Spitsuur in volle omvang.
Omder aan de brug was een klein bloemenmarktje.
Mooie kleuren van lange strengen bloemen.


(Restant van pakhuizen aan de Hooghley)

(De tram)

(Handel)



(De Howrat-brug)

(Onafgebroken verkeer)

(Huizen, restaurants, marktkramen, overslagactiviteiten)

(Bloemen)

(Bloemen + afval + mensen)

(Hoezo druk ?)

(Ghat vanaf de brug)



(Siersmeedwerk van de deur, dient nu als opslagruimte)

Vanochtend even gewandeld.
De internet-zaak was nog dicht.
Wie de verkiezingen inn de US hebben gewonnen weten we nog niet.
Om 10:00 uur gaat de winkel open.

(Ontwakend Calcutta)


(Handel, handel, handel)

(Wel even wassen)


Vanochtend met de taxi Kumartulli bezocht.
Tijdens de ochtendspits door de stad is spectaculair.
Overal wassen mensen zich op straat, lopen sjouwers met handelswaar.
In een mand, op hun hoofd, op hun rug.
Afgeladen vrachtauto’s handkarren, riksja’s.
Een kakofonie.

Kumartulli is een wijk waar religieuze beelden en versieringen worden gemaakt voor Hindoestaanse feesten.
Men begint met enn bamboe frame, dat vervolgens bekleed wordt met stro.
Zo wordt de basisvorm van bijvoorbeeld Kali gemaakt.
Vervolgens bestrijkt men dit met klei.
Dit laat men drogen.
Apart worden handen, de kop, slangen ed gemaakt met behulp van mallen.
Dan gaat men de basis verder compleet maken met de onderdelen, die goed aanhechten en dan kan het afwerken beginnen.
Dit vereist steeds meer vakmanschap.
Grote beelden (2-3 meter hoog) worden verder afgewerkt met stukken textiel (of papier of zoiets) om het oppervlak een glad uiterlijk te geven.
Als laatste gaat men dit schilderen.
Ook dat kan van grof (Spuit met compressor) tot fijn gaan.
De beelden worden bij feesten gebruikt in bijvoorbeeld optochten.













(Slang maken met mal)


(In kleermakerszit, met gereedschap)


(Monsters)

(Op welke verdieping werk jij ?)

(Mickey Mouse, vinden ze die niet leuk ?)

(Even aflakken)


Culinair:

Vandaag mijn eerste ‘salted fresh lime soda’ genomen.

Vanmiddag naar Belur Math. Een Hindoestaans heiligdom op de andere oever van de Hughley.
Mooie, rustige omgeving met modern aandoende tempels aan de rivier.
Heel goed onderhouden door de locale sekte.
Spectaculair waren de taxi-tochten er heen en terug.
Met 2 bijna-ongelukken: met 2 toektoeks en met een voetganger.
Op z’n rit kom je door straten waar mensen soms dezelfde ambachten uitoefenen.
Zo kwamen we langs straten met staalbewerkers.
Je ziet er 6 to 8 mannen handkarren vol met plaat- en pijpstaal voortduwen.
Handwerk !

Vanavond lekker Chinees gegeten: Vegetable fried rice met een vegetable spring roll.
De loempia was goed voorzien van gember.
Lekker, niet duur.

Ik ben eerder weggegaan uit het restaurant in Waterloo-street, naar het internet cafe.
Die was echter gesloten.
Het is nu 20:00 uur 03/11/2004 en we weten de uitslag nog niet.
Ik zit nu in de lobby van het hotel, zodadelijk vertrekken we naar het station.

Kenia (4)

Subject: NOG STEEDS WAUW!

Lieve allemaal,
Ja, daar ben ik weer. ‘T is echt ongelofelijk, ik ben al over de helft van mijn tijd.
Waarom gaat de tijd zo snel???? Ik wil nog zoveel doen hier……

Afgelopen 2 weken waren wederom enerverend.
Wat een leermomenten hier zeg, ik geloof dat ik echt een nieuwe carriere moet beginnen, als ik weer terug ben in NL.
Ik ben hier aannemer, schoonmaakster, verpleegster, boerin, manager, recruiter en babysitter. En dat allemaal tegelijk, waar vind je zoiets in Nederland?
Zo gaaf om strategisch, structurerend, leidend en motiverend bezig te zijn, maar tegelijk ook lekker met je voeten in de klei te staan; letterlijk.
Er zijn behoorlijk wat bijeenkomsten geweest van de verschillende comite’s de afgelopen 2 weken, ben blij dat ze daar nu het nut van inzien en dat ze dat nu ook zelf kunnen regelen.
Maar mijn god hee, wat kunnen die mensen hier lullen (excuse le mot).
Dit is weer een van die leermomenten voor mij, ik heb zo vaak tot 10 moeten tellen.
Ik vraag dan aan Ali, waar ze het in het Swahili over hebben, dat legt hij dan uit in 1 zin, en dan vraag ik maar waar hebben ze het dan de afgelopen 15 minuten over gehad??
Ja, over dat dus. Ff diep ademhalen Eli.
En maar herhalen en herhalen.
En dan die Afrikaanse tijden, niemand komt ooit op tijd hier.
Gewoon 2 uur later beginnen.
Is echt goed voor deze ongeduldige dame, hahaha.
Maar ze zijn het aan het leren om op tijd te komen, want afgelopen week begonnen we maar 15 minuten later dan gepland, waarschijnlijk is het maar tijdelijk totdat ik wegga.
Ik heb verder de gesprekken gevoerd voor het aannemen van 2 leraren-assistants, en een bemiddeling- en motiveringsgesprek gevoerd met de buurtschool.
De medische post is onderworpen geweest aan een enorme opruimings en schoonmaakactie door mij, want jeetje mina het was een grote puinhoop.
O ja, das ook zo mooi zit je dus met een official van de overheid heel serieus te praten over de voortgang van de medische post, zit die vent gewoon recht in mijn gezicht te boeren ( en ook nog in m’n gezicht uitblazen!!!), uit te rekken en lekker te gapen.
Eigenlijk moet ik zo kei-hard in mezelf lachen dan, maar ik praat gewoon door alsof ik het heel normaal vind.
Afgelopen week ook een dag naar Mombasa gegaan, eerst een stuk achterop de motor (was echt lachen man) tot aan de weg en daarna met een auto verder.
We gingen naar de Agricultural Research Institute om info in te winnen over de boerderij en het planten van de voedergewassen.
Jajaja, jullie willen niet weten wat voor kennis ik hier op doe over al deze zaken, haha.
Ook nog een aantal farms in de buurt gaan beki! jken met een paar lui van onze community om even te visualiseren hoe het er straks bij ons uit komt te zien.
Dat was wel goed, want ze konden er nu helemaal iets bij voorstellen en raakten helemaal enthousiast, was super om te zien.
De bouw van de eerst farmunit begint over een week. Als alles gaat zoals we gepland hebben, haaaaaaaaaaahahhhhhhaaaaaaaa.
Afgelopen week mijn eerst volzin in Swahili geproduceerd, nl: Sasa hapa, mimi kula moja pili pili hoho.
Mogen jullie raden wat het betekent.
Die mensen vinden het echt helemaal fantastisch als ik dan weer een woord erbij heb geleerd.
Ze bescheuren het dan van het lachen.
De guard, die ’s nachts buiten staat, heeft me nog gered van een hele enge insekt, die in mijn kamer aan het rondzwerven was en richting mijn bed liep!!!
Hij lag helemaal in een deuk, dat ik daar bang voor was.
Pakt ie gewoon met zijn blote handen op, jakkes.
Dit soort dingen zal ik echt nooit leren.

Er is zoveel meer gebeurd, maar dit is even een korte impressie.
Heb nog even wat foto’s attached, kunnen jullie zien dat ik nog niet veranderd ben, alleen wat andere kleren aan heb.
En die kids hier, zijn echt knuffel-aapjes.
Thijs, op jouw verzoek dus, deze ‘verkleedpartij’ foto’s.
Links staat Fridah (mijn Afrikaanse zus) en rechts staat Dorcas (mijn Afrikaanse mama).
Wil nog meer foto’s mailen van die mensen hier, maar dat gaat echt eeuwen duren om zo’n mail gestuurd te krijgen.

Lieve mensen, hoop dat het allemaal goed met jullie gaat en jullie heerlijk aan het genieten zijn van de zomer en van al het andere!

Dikke zoenen,
Eli

Gisteren gehoord

Terwijl ik gisteren, met nog een aantal mensen op een terras zat, hoorde ik een voorbijgangster die net uit het cafe/restaurant kwam, zeggen:

‘Binnen kun je ook lekker buiten zitten’

Dit cafe/restaurant heeft voor wat betreft het restaurant zowel tafels binnen staan als in de tuin achter de horecagelegenheid.

Reisverslag India 2004 (5)

02/11/2004 Dinsdag in Kolkata.

De eerste echte dag in Calcutta.
Na de introductie en een ‘English Breakfast’ hebben we de taxi genomen naar het Victoria Memorial.
De tuin eron heen is mooi.
In de schaduw schrijven we ons verhaal en genieten we van de wind.
Het is warm.

In het centrum van Calcutta zijn vele grote parken en tuinen.
Die zijn ook wel nodig ook want de stad is ook stoffig en vuil.
De tuinen houden de lucht nog een beetje leefbaar.

(Even geld wisselen bij een stoplicht)

Het ontbijt:
we moeten het wxc3xa9xc3xa9r leren: Tea wil zeggen thee met melk.
Vraag om ‘Black Tea’.
Zeg zo wie zo duidelijk wat je wil.
Als je papaya zegt terwijl andere mensen een vruchtensap nemen mag je er niet vanuit gaan dat je papaya-sap krijgt.
Ben niet verbaasd als je dan vers fruit krijgt.

Omde’English heritage tour’ af te maken hebben we St Paul’s Cathedral bezocht.

Dan wordt het tijd voor het echte India: de Kali-tempel.
Een klein tempel-complex waar veel gelovigen komen.
Er worden offers gebracht bij een oude boom (vruchtbaarheidsritueel) en men gaat bidden bij een Kali-beeld met drie ogen.
Daar in die kleine ruimte was het een heksenketel.
Biddende mensen stil tegen de kant.
Gelovigen en toeristen die elkaar bijna omver duwen om de Kali te zien.
Rond de tempel vele bedelaars en mensen die zich bezig houden met het slachten en verwerken van geiten.
Bij het tempelcomplex hoort ook nog een groot bad waar mensen een ritueel bad nemen.
Het complex is niet bijzonder mooi maar de activiteiten zijn erg de moeite waard om te bekijken.
Maar dat kan al door bij een stalletje annex kapper een flesje cola te nemen.

(Even nog het geitje vasthouden voor de slacht)(Het bad)(Kapper annex colastalletje)

Culinair:
Onder een boom verkocht een man 2 producten: een soort appels en een andere vrucht/noot.
Die vrucht/noot heet wellicht ‘Dollidossi’.
Mij lijkt het nog het meest op een erg jonge kastanje.
Er zit veel vocht in, is eenvoudig te pellen en is niet echt hard.
De vrucht lijkt nog het meest op het hoofd van ….. uit Star Wars.
Een gerimpelde schil met twee uitsteeksels.
Gepeld blijft er een hartvormige vrucht over.
In eerste instantie smaakt hij zoetig.

Het hoofd dat hierboven bedoeld werd is dat van Yoda. Een van de hoofdrolspelers uit Star Wars. In onze groep zaten geen Star Wars-fans dus niemand kon me helpen om op de naam te komen. Nu thuis is dat eenvoudig.

We zijn met de Metro terug gegaan (van de Kali-tempel).
Heel efficient, snel en goedkoop.
2 Zones, 2 personen= 12 roepies, dat is ongeveer 25 Eurocent.

Disteravond met de meeste leden van de groep, samen gaan eten: restaurant Amber.
De airco zorgde voor zoveel kou dat wij er last van hadden. De Indiers niet.

11/02/2004 01:11 PM

L,

we zijn met een groep van 11 mensen.
Maar iedereen gaat steeds zijn eigen weg.
Vandaag bijvoorbeeld een tempel bezocht.
Daar werden jonge geitjes geofferd.
Na afloop werden ze geslacht.
Kolkata of Calcutta is een stad met
meer dan 12 miljoen mensen.
Nu is het spitsuur. De lucht is grijs
van de uitlaatgassen van de bussen
en vrachtauto’s.
Bovendien is het er erg warm.

Tot de volgende India mail !
L en M

Reisverslag India 2004 (4)

In het reisverslag worden soms wel de hotels genoemd die we bezocht hebben.
Hier maar even het hele lijstje.

Het hotel in Peling Hotel Phamrong is een aanrader omdat het een heel leuk gebouw is en omdat de mensen er verschrikkelijk aardig waren.

Omdat we de trekking aangepast hebben zijn we niet in Rayagada geweest.

In Bhubaneswar zaten we in hotel Sishmo, een groot hotel, meer voor mensen die voor zaken in de stad moeten zijn. Had zijn beste tijd wel gehad naar Westerse begrippen, voor ons was het luxe.

Het South Eastern Railway Hotel hebben we in Puri niet gehad.

Reisverslag India 2004 (3)



01/11/2004

Aankomst in Mumbai om 01:15 uur Nederlandse tijd, Dat is 05:45 uur locale tijd.
Het culinaire thema past prima bij het vliegen: iedere vlucht weer iets anders te eten.
Mumbai is warm en benauwd.
Redelijk snel hebben we de transferbus gevonden
(we gaan namelijk van het internationale deel van de luchthaven naar het nationale deel).
De volgende vlucht wordt uitgevoerd door Sahara.
Het laatste eten omvatte naast de sandwiches een vrucht die ik niet thuis kan brengen.
Vochtig, oranje van kleur, het vruchtvlees heeft iets weg van meloen maar was vaster.
Van de kleur ben ik niet zeker, het was donker in het vliegtuig.
Inmiddels is het 06:30 uur en begint het al licht te worden.
We namen de transferbus maar er was weinig tijd.
We moesten op international onze bagage ophalen, dan door de douane,
dan de transferbus opzoeken en halen, dan de bagage inchecken op domestic,
dan een boarding card zien te krijgen, dan door de security
waar je zowel voor jezelf (op de boarding card) als voor je handbagage (voor mij twee stuks)
een stempel moet hebben.
Inmiddels ben ik ge-upgrade naar business class en zit L om 7 minuten over half acht
achter in het vliegtuig.
Een koel handdoekje, luxe bladen om te lezen, ruime leren stoelen,
een krant en een koel glaasje kokosvocht en de deur sluit.
Niet alle reisgenoten zijn mee, denk ik.
Reistijd: 2 uur en 10 minuten.
Meer dan 100 kilometer.

Vanuit het vliegtuig heb ik een mooi uitzicht over de stad in nevel
terwijl de zon er langzaam doorheen komt. Grote sloppenwijken.

De rose vrucht is opgelost. Het is papaya.
We krijgen ontbijt opgediend in gangen, metaal bestek, aardenwerk bordjes,
een stoffen tafelkleedje en servet.
Traditioneel Indiaas eten wordt op een bananenblad opgediend.
Op mijn bord je ligt dan ook een stukje bananenblad als placemat.
Er is een keuze uit drie soorten, warm, brood.
Natuurlijk mors ik hier de papaya op mijn lichte broek.
Dan volgen de corn flakes (2 soorten) met koude of warme melk.
Ik neem de mango yoghurt.
Ik heb de aardbeien yoghurt al een keer gehad vandaag.
Als hoofdgerecht een vegetarische curry en iets dat lijkt op een bitterbal met stukjes brood
en een rood sausje.
Het sausje is zoet en een beetje heet.
Het brood is voorzien van koriander.
De curry is nog het heetste, met knoflook, ui, erwten en tofu.
De zaadjes in de curry zouden weleens mosterd kunnen zijn, komijn ?

Het uit/inchecken ed was in Mumbai zo gehaast dat ik prompt mijn rugzak
en mijn plastic zak (met bladen en ander leesvoer) vergat.
Maar ik heb het idee dat ik nu alles weer bij me heb.

Het koekje bij de thee is gemaakt met kleine zaadjes. Lijkt een beetje op anijs.
Voor ons een vreemde combinatie, zo’n roomboterkoekje met anijs.

Tea with lemon, that goes without saying !

Vanuit de lucht meanderen rivieren door een groen landschap
waar behalve dat groen verder niets lijkt te zijn.

We vliegen over Kolkata (Calcutta), zien de rievier, de bruggen, en het Victoria Memorial.
Het schijnt 27 graden Celcius te zijn.
Nog een lekker warm en vochtig doekje om de vlucht af te ronden.

Tijdens de busreis van de luchthaven naar het hotel valt de bus stil.
Midden op een drukke weg. Wat een verkeer !

We hebben al wat rondgelopen door Mumbai. Het is er erg druk en heel stoffig.

Dit is een kaartje van het centrum van Calcutta.
De drie rode bolletjes geven aan:
– de ingang van hotel Great Eastern Hotel, de ingang ligt aan de ‘Old Court House Street’;
– het tweede rode bolletje geeft aan vanaf waar de volgende foto is genomen.
Het is het bolletje bij de Raj Bhawan. De foto toont Esplanada East en het Carzon Park;
– het derde rode bolletje toont de locatie van de Moskee.
Een foto daarvan zie je een klein stukje verderop in deze log.



(Esplanada East en Carzon Park)

We zijn eigenlijk te moe en de verandering van temperatuur eist zijn tol.

(Omgeving Sudder Street)

Dan maar wat geld wisselen.
Dat is nog niet zo eenvoudig.
De meeste banken zijn begrijpelijkerwijs uitgerust voor de locale markt, niet voor buitenlanders.
In het hotal, dat op het eerste gezicht een hele blok beslaat, zit ook een bank.
Een groot woord voor een klein kantoortjes waarvan de deur zo klemt dat L eerst denkt
dat we op de verkeerde plaats zijn.
Een man doet de administratie: de nummers van de biljetten en cheques worden genoteerd,
de koers wordt verschillende malen gecontroleerd,
de omrekening wordt enkele malen doorgerekend op de rekenmachine
en een ontvangstbewijs wordt uitgeschreven. Geen kleine klus.
De tweede persoon schrift de informatie dan over in een ander boekje
en deelt een token uit (een muntje) waarmee wij dan naar een kassier kunnen gaan.
Dit getralied kantoortje zit helemaal links in de ruimte.
Een klein luikje gaat open waardoor je de token schuift.
Aangezien het aantal roepies al enkele malen aan elkaar is doorgegeven
kan het uitbetalen beginnen.
Het is het mooist als je het nog eens goed natelt.

Ik had nog 4 oude biljetten van 100 roepie die ik aan mijn moeder had gegeven
voor haar verzameling. Deze werden keurig omgewisseld.

In het hotel zijn ook restaurants. In een er van met de naam Jade Garden
(helaas geen echte tuin zoals de naam suggereerd) lopen 5 obers rond
om ervoor te zorgen dat we 2 cola krijgen.
Missie geslaagd !
We gaan nu even slapen.

Om 18:00 uur zou de briefing zijn maar drie van onze medereizigers kunnen pas om 21:00 uur in Calcutta aankomen.
Briefing morgen om 07:30 uur.

Voor het zover is gaan we gezamenlijk eten in een Indiaas restaurant.

(Moskee Jahawarlal Nehru Road, vlakbij de Metro)

Niet luxe maar ook geen straattentje.
Typisch Indiase kaart met verschillende bieren.
Iedereen nam verschillende gerechten.

De Naan was heerlijk, de ‘spring roll'(of loempia met vegetarische vulling) van L was ook heerlijk.
Na het eten nog een wandeling door de wijk.
Vele, vele bedrijfjes waar van de vroege ochtend tot de late avond wordt gewerkt.

Zo was er een straat met allemaal glasverwerkers.
Leuk om te zien hoe men spiegels etst.
De etenstentjes zijn bijzonder kleurrijk.

Het is zo jammer dat we daar niet het risico kunnen nemen om aan te schuiven.

In het hotel nog 1 van de drie bars bezocht.
Daar speelde een 9-mans formatie.
Drie zangeressen en een aantal instrumentalisten.
In de zaak zaten alleen mannen.
Een aantal waren al behoorlijk dronken.
De sfeer is wel bijzonder.
De mannen betalen regelmatig voor de muziek.
Soms door naar voor te lopen en het geld er weg te leggen.
Meestal door een ober te sturen.
Een man stuurde zelfs, nadat hij een aantal malen expliciet geld had gegeven
aan een bepaalde zangeres, een briefje aan die vrouw.
Er waren overigens drie zangeressen: een naief, een geslepen tante en een sjagerijn.

Aan de kamer zullen we niet te veel woorden vuil maken.
Het hotel is een historisch monument.

Live 8 (5)

Neil Young Closes Canada’s Live 8 Concert
By PHIL COUVRETTE, Associated Press Writer

BARRIE, Ontario – Neil Young brought an end to the global Live 8 concert in Canada with a rousing edition of “Keep on Rockin’ In The Free world” and “O Canada” before 35,000 roaring fans at Live 8 in Ontario.

The setting sun fittingly accompanied the closing ballads of the Toronto-born Young, 59. The concert marked Young’s return on stage three months after being treated for a brain aneurysm.

The artists, some 20 bands and individuals in all, signed off with Young’s trademark “Keep on Rockin’ In The Free world” before being joined by the crowd in the singing of “O Canada.”

Canadian favorite Tom Cochrane kicked off Canada’s Live 8 concert with “Life is a Highway” before 35,000 roaring fans, moving the global event into North America.

Concertgoers also sang along with Bryan Adams, jumped and bodysurfed to A Simple Plan and heard local favorite Bruce Cockburn pull out his catalogue of hits.

Live 8, which is intended to encourage increased aid for Africa, started off Saturday in Japan, then worked its way across Africa and Europe. The other North American venue, Philadelphia, started an hour later than the concert in Barrie, about 50 miles north of Toronto.

Thousands of pairs of arms went up at noon as concertgoers in Canada joined others around the world and followed actor and musician Will Smith’s lead from a satellite feed from Philadelphia, snapping their fingers every three seconds to mark the child death rate in Africa.

But the taped performance of Quebec diva Celine Dion had some detractors.

“She could have afforded to fly,” remarked a disappointed Liz Tomassetti, who otherwise rated the show as “excellent”.

Local area paramedics said some 80 people were treated for heat strokes and scrapes. Before starting the concert, Cochrane called on Canadians to make a donation and called on Prime Minister Paul Martin to increase aid for poverty stricken Africa.

“I think that he has to realize that there are a lot of Canadians that really want something done,” he said.

Just after Cochrane spoke the gates opened and hundreds of fans, some who slept out over night, ran onto the grounds of Park Place to get the choice spots.

“Canadians care! Canadians care!” Host Dan Aykroyd cried to the fans before Cochrane took to the stage.

Located away from large urban centers and drawing a limited crowd, Canada’s Live 8 concert offered music fans a more intimate experience.

The Canadian concert, hosted by Aykroyd and Tom Green, was a late addition to the worldwide event and displayed a collection of mainly homegrown artists such as the Barenaked Ladies and The Tragically Hip.

Organizer Bob Geldof said Canada is in better position to increase aid to Africa because it has enjoyed years of budget surpluses.

“Today we are part of the biggest rock concert in history,” Adams told the crowd. “We’re seeing people power. I believe in that.”

Concertgoers lined up two hours before the 11 a.m. start.

“I do not know if it is going to bring anything, but now everybody talks about it, so it is good,” said Brent Johnson, 30, who lives west of Toronto.