De band zit rechts uit te rusten.
Maandelijks archief: mei 2014
Mooie poster
Wie de artiest is weet ik niet. De poster is al weer behangen (in het midden) met een poster van een volgend event. Maar mooi blijft hij.
Kunstvaria
Andy Warhol, Reigning queens (Queen Beatrix), 1985, screenprint on Lenox museum board.
Ben Quilty, Sergeant P. after Afghanistan, 2012, oil on linen.
Edward Burtynsky, Oxford tire pile 1, Westley, California, 1999, photo.
Ferdinand Hodler, Bildnis Valentine Gode-Darel, 1909, oil on canvas.
Francisco de Goya y Lucientes, Two groups of picadors overrun consecutively by a single bull, 1814 – 1816, red chalk and red-ink wash on laid paper.
Imperial jade musical chime, Qianlong period, 1736 – 1795.
Lara Zankoul, Hurtfull, 2013, archival print on cotton paper.
Maori pendant in human form, New Zealand, Hei Tiki, 18th century, greenstone, nephrite, jade.
Max Beckmann, Still life with large shell, 1939.
Pablo Picasso, El Taller, 1955, oleo sobre lienzo
R. Lafayette Mitchell, Boys on books, 1996, oil on canvas.
Samuel John Peploe, Still life with oranges, 1871 – 1935.
Vincent van Gogh, Daisies, Arles, 1888, oil on canvas.
Vincent van Gogh, Still life of oranges and lemons with blue gloves, 1889, oil on canvas.
Indomania, de catalogus
Tussen half oktober 2013 en eind januari 2014
was er in Brussel een tentoonstelling met de naam Indomania.
Deze tentoonstelling is onderdeel van het 2-jaarlijkse festival
met de naam Europalia.
Europalia is een manifestatie waarbij iedere keer een land
centraal staat. Deze editie was dat India.
Europalia gaat gepaard met grote tentoonstellingen
die over het algemeen indrukwekkend en ook wetenschappelijk
bepalend zijn. De evenementen vinden meestal in Belgie plaats.
Deze editie had naast de twee hoofdtentoonstellingen
veel muziek, literatuur, dans en film en theatervoorstellingen.
De twee grote tentoonstellingen waren:
‘India belichaamd’ en ‘Indomania’.
Beide heb ik bezocht in oktober afgelopen jaar.
Een van de twee catalogussen heb ik inmiddels gelezen.
De omslag van de catalogus: John Wombwell in Indiaas kostuum met een hookah, Lucknow, circa 1790, gouache gehoogd met goud.
Ik ging in de eerste plaats voor ‘India belichaamd’,
maar bezocht ook ‘Indomania’.
‘Indomania’ met als ondertitel iets van:
van Rembrandt tot de Beatles, verraste me.
Het was een erg compleet beeld van de ontwikkeling
van de westerse kijk op India.
Wel steeds omringd met mythen, van heel beperkte kennis
van handelaren en schippers ontwikkelt het zich
naar bekende kunstenaars
die India bezoeken om er inspiratie op te doen.
De omslag van de catalogus verbeeldt onze fascinatie met India.
We willen die fantastisch rijke mogol zijn met pracht en praal
en bediendes, maar we snappen niets van wat de mensen daar drijft.
Rembrandt van Rijn, Twee adelijke mogols, circa 1656 – 1661, bruine inkt en bruin en grijs gewassen tekening op oosters papier.
De catalogus voert in het eerste essay
(Sanjay Subrahmanyam) ons de geschiedenis door:
van 1500 tot 1900. Vierhonderd jaar voor Christus, daar begint het verhaal.
De tijd van Alexander. Er zijn dan al contacten tussen de
Griekse staat en de koninkrijken in India.
We gaan langs verzamelingen met kaarten, schilderijen, foto’s en textiel.
De essays tot aan pagina 145 gaan daar over (onderbroken door het hoofdstuk
‘Album’ met prachtige foto’s van tentoongestelde werken).
Dan volgt, met dezelfde kwaliteit, het hoofdstuk van Deepak Ananth ‘India benaderd’.
Een fantastisch beeld van kunstenaars zoals Richard Long, Roy Lichtenstein,
Le Corbusier, Brancusi, E. M. Foster, Alberto Giacometti en Robert Rauschenberg.
Hun bezoek aan India, hun interesse, hun werken, al dan niet gemaakt in India.
Robert Rauschenberg, Brim (Jammer series), 1976, hout, zijde, blik.
In dit hoofdstuk trof ik de volgende quote aan (pag. 160) van Keith Sonnier:
Ik voelde me aangetrokken tot India omdat
je daar nog een cultuur ziet waar de fysieke realiteit
van het leven, het gruwelijke, het mooie en het alledaagse,
zich allemaal op de voorgrond dringen.
Verbijstend oninteressant is dan volgens mij het essay over film:
Westerse filmmakers en India, door Shanay Jhaveri.
Meer dan een simpele opsomming van films over India is het niet echt.
Fotograaf: Lucien Herve, Hooggerechtshof Chandigarh, architect: Le Corbusier, 1955.
Gelukkig neemt men de draad dan weer op in de laatste twee essays
over twee hedendaagse kunstenaars die in India werk gemaakt hebben
speciaal voor de tentoonstelling:
Max Pinckers en Hans op de Beeck.
Alles bij elkaar een geweldige catalogus, een die over jaren
nog een inspiratiebron zal blijken te zijn.
Spiegeltje, Spiegeltje…waar speelt men de mooiste jazz?
De opbouw van de Spiegeltent op het Kasteelplein is vanochtend vroeg begonnen.
En na een paar uur en heel veel regen stond hij er dan.
Huize Fluitman: verkeersbord?
Afgelopen week las ik nog een artikel over het te kwistig
gebruiken van verkeersborden in Nederland.
In het weekend zag ik in de Catharinastraat dit verkeersbord.
Is dit nou overbodig en welk ras is hier afgebeeld?
World Port Classic in Breda
Vandaag kwam er een ‘grote’ wielerwedstrijd door Breda.
Een paar seconden kijkplezier en de kopgroep was al weer weg.
Achtervolgd door een heel stel auto’s. Dan een tijd niets.
Daar is het aanstormend peloton op de Prinsenkade.
Gevolgd door opnieuw veel auto’s en een paar achterblijvers.
Binnen 10 minuten was het voorbij.
De laatste achterblijver (ik zag er maar twee).
Nieuw station in Breda
Er wordt al weer een lange tijd gewerkt
aan het nieuwe station voor Breda.
Men is nu bij stap 6 (van 12) in het project.
Gisteren was het er open dag.
Dat was een heel teleurstellend evenement.
De gebouwen kon je niet bezoeken en er was nauwelijks
enige uitleg. Je moest dus maar zelf invullen wat je zag.
Wat je zag was vooral erg groot en bij mij riep het de indruk op
dat het ontworpen is als een groot winkelcentrum.
Want groot is het.
Ik liep eerst door de Willemstraat. Bij ViaBreda langs.
Dit informatiekantoor over de aanleg van het nieuwe station,
bleek een makelaarskantoor te zijn.
Geen informatie over het station maar koopprijzen voor de verschillende
types huizen.
Als je denkt dat de muren nog niet af zijn,
dan vergis je jezelf.
En nee er is geen dronken metselaar bezig geweest.
Bewust experimenteert men met verschillende steensoorten
in rechthoekige vormen:
stenen van verschillende kleuren en verschillende glazuurlagen.
Bij mij riepen ze het spookbeeld op van de Leuvenaarstraat.
In de vorige eeuw werden daar alle huizen onbewoonbaar verklaard
en pas na jaren van leegstand gesloopt en vervangen door andere huizen.
Jaren stonden de verwaarloosde krotten er dichtgemetseld bij.
Zoiets als dit:
Detail van een foto van Ben Speekenbrink uit het stadsarchief in Breda, Leuvenaarstraat, archiefnummer 19670465.
Bouwput voor De Faam.
Er waren gratis ijsjes maar op veel plaatsen kon je slechts een paar meter dichter
bij de gebouwen komen dan normaal vanaf de straat. Dus weinig nieuws.
Nee, geen dronken metselaar.
De busbaan.
Blijkbaar komen de bushaltes en de perrons (vandaag al perron 8)
in of onder het gebouw. De twee looproutes gingen gisteren
over toekomstige wegen en straten.
Hoe het voet- en fietsverkeer bij de bussen en perrons moeten komen
werd niet duidelijk.
Er waren geen grote brede trappen of andere tekenen
van ruimte voor de voetganger die het mogelijk maken
eenvoudig en ontspannen bij het bus- en treinvervoer te kunnen komen.
Waarschijnlijk is het ontwerp er van uit gegaan
de mensen zoveel mogelijk langs de winkels te leiden.
Dat het hele concept van winkels op de schop gaat (zie de binnensteden
van Nederland en de stijgende internetomzetten) lijkt
niet verwerkt in de ontwerpen.
De tijdelijke spoorbrug.
Het nieuwe perron 8 is al in gebruik.
Voorbeeld van het metselwerk.
Loopbrug van de huizen (?) naar het station.
Woningen, kantoren (!) en winkels.
Hoofdingang.
Structuur in de materialen.
Terheijdenseweg.
Bussluis in aanleg voor De Faam.
Een station zonder graffiti kan tegenwoordig niet meer.
Komende week: Jazz in Breda
Zoals ieder jaar is het komend Hemelvaart weekend
weer Jazz Festival in Breda.
Hier een indruk van het programma in de Beyerd.
Aanraders: The Fatsoos en Jan de Bruyn.
Met The Fatsoos, zaterdagavond 31 mei om 22:00 uur en Jan de Bruyn op zondagmiddag 1 juni om 16:00 uur
Wij gaan in ieder geval voor het Jazzcookin.
Wat te denken van bijvoorbeeld:
Little Red Rooster, Cajun Love Song, String Beans of
Meet The Lamb, Garlic Waltz, Salsa Picante?
Poort van Breda
‘Poort van Breda’ is de naam van dit gebouw.
Met de fiets van de trap
Gisteren zag ik twee jongens waarvan er 1 met zijn fiets
de tijdelijke trap af reed op het station in Breda.
De tijdelijke trap verbind de binnenstad met de Belcrum
en alle perrons van het station door hoog over de perrons te gaan.
Kunstvaria
Het lijkt er deze week maar niet van te komen.
Dit is pas mijn eerste blog boodschap deze week.
Zal wel de heerlijke warmte zijn.
Maar hier is dan toch een nieuwe Kunstvaria.
Charles Le Brun, Everhard Jabach and his family, circa 1660, oil on canvas.
Emil Nolde, Tanzerin, 1913, sheet 21.
Eric Fischl, Swimming Lovers, 1984.
Markus Lupertz, MONUMENT & dithyrambi, circa 1976, gouache, ink and oil pastel on brown packing paper.
Wikipedia:
Een dithyrambe of dithyrambos was in het Oude Griekenland een extatische lofzang op Dionysos, de god van de wijn en de vruchtbaarheid. Dithyrambos was naast een lofzang ook een naam voor Dionysos.
Norio Imai, Shadow of memory 085 – Wind Ripple, 2009.
Rufino Tamayo, El muchacho del violon, 1990.
Salvatore Federico, Canisius, 2013, acrylic on canvas.
Op een vrijdagavond, in de zon,
in Breda, zomaar een korte wandeling.
Levert de volgende plaatjes op:
De Nieuwe Prinsenkade.
De Spanjaardsgatconcerten zijn weer begonnen.
Ganzen op het terrein van de KMA.
Helaas…….
Helaas, Kunstroof, de kunstwinkel die nu al weer
een paar jaar op de hoek Veemarktstraat/Catharinastraat
is gevestigd, die gaat sluiten.
Kunst in de oliebollenkraam
Kunst in de oliebollenkraam: Maxima jarig?
Afgelopen vrijdag ben ik naar de kermis in Breda geweest.
Voor het eerst in jaren in de zon.
Dat is dan ook gelijk een heel ander beeld.
Boobytrap Hotel.
The Band (met een knipoog).
De beelden op de kermis zijn zo heerlijk stereotype.
De draaimolen.
Er is niet veel Chinees aan deze afbeeldingen.
Idem.
Al die kleuren, fantastisch!.
Hoezo stereotiep? Go Apres Ski.
De Arm.
Apres Ski.
Operator.
De Botsauto’s. Altijd een succesnummer.
Fun city.
Ice Age.
Booby Trap Hotel.
De ‘i’-gekste is hier ook toegeslagen.
Een Siberische tijger.
Kunst in de oliebollenkraam.
Breaking news: Hoe goed nieuws slecht te brengen
Vanochtend ontving ik een soort ‘Breaking news’-sms van de NOS
op mijn telefoon.
Je krijgt dan van kalamiteiten spontaan een bericht op je telefoon.
Vanochtend was het zo ver.
Het bericht slaat alleen nergens op.
Toen ik op de mobiele NOS site ging kijken was het bericht ook niet aanwezig.
Nu.nl, een site waar volgens mij niet 1 afgestudeerde journalist werkt,
had het bericht automatisch overgenomen. Zie hieronder.
Wat is er aan de hand.
In de cijfers over de Nederlandse economie wordt de export van gas meegenomen.
Begrijpelijk misschien in normale tijden maar in een crisis is het belangrijk
ook verder te kijken dan je neus lang is:
Quote 1 uit het artikel:
De bedrijfsinvesteringen namen verder toe, het herstel in de industrie is verder doorgezet en er werden meer uitzendkrachten ingehuurd. De industriële productie lag bijna 4 procent hoger dan een jaar eerder.
Als het gas buiten beschouwing wordt gelaten, werden er bijna 3 procent meer Nederlandse goederen en diensten uitgevoerd. Met uitzondering van landbouwproducten, groeide de uitvoer van alle exportproducten.
Quote 2 uit het artikel:
Vooral chemische en elektrotechnische producten en metaalproducten zijn in het afgelopen kwartaal meer geëxporteerd dan een jaar eerder.
Quote 3 uit het artikel:
De investeringen in de bouw namen toe, omdat bouwvakkers door het mooie weer vaker konden bouwen. En in de glastuinbouw hoefde er minder gas verstookt te worden. Verder lokte de horeca door het warme weer meer bezoekers.
Ook de Duitse economie kon profiteren van het warme weer tijdens de winter. Vanwege de hoge temperaturen kon er in de bouwsector langer worden doorgebouwd. De Duitse economie groeide in het afgelopen kwartaal met 0,8 procent.
Trouwens in een tijd waarin de voorraad fossiele brandstoffen snel afneemt,
waar het verbruik van fossiele brandstoffen de grootste vervuiler van het milieu is,
is het goed dat het verbruik wat langzamer verloopt.
Wie heeft er zitten slapen bij de media?
Grantortelli con funghi porcini
Ik ben een kunstvaria-blog aan het voorbereiden.
Daarom geen nieuwe blog vandaag
behalve dan de mededeling dat de
Grantortelli con funghi porcini van Pasta e Dolci
fantastisch was vanavond!
Dit is er mis in de kunstwereld
Natuurlijk zijn de beweringen van Alain de Botton
soms wat ongenuanceerd.
Op dit moment is hij met de School Of Life ook heel
zweverig bezig. De jaren ’60 opnieuw aan het uitvinden.
Dat staat een aantal mensen tegen.
Maar nuchter beschouwt maakt hij wel een aantal punten.
Neem bijvoorbeeld het volgende nieuws van een paar dagen geleden.
Vanochtend ge-retweet door Wim Pijbes (kunsthistoricus en hoofddirecteur
van het Rijksmuseum).
Een stukje uit een artikel van Jason Farago van 8 mei 2014 in The Guardian over ‘De machtigen in de kunstwereld’.
Het hele artikel gaat feitelijk niet over kunst.
Het gaat over de mensen die op veilingen werken kopen
en verkopen voor miljoenen dollars.
Toppunt in het artikel is Leonardo DiCaprio (prima acteur overigens!).
Hij is een van die Olie B. Bommel-achtige figuren
voor wie geld geen rol speelt.
Dus heeft hij onlangs een veiling gehouden voor een of ander
goed doel en haalde daarmee een kleine 40 miljoen dollar op.
Bijzondere vermelding was een werk van Elizabeth Peyton
met DiCaprio als onderwerp dat alleen al 1 miljoen ophaalde.
Er is overigens niets mis met goed geld verdienen.
We leven in een kapitalistische wereld waar zeldzame zaken
veel geld kosten.
Maar dat kan ook heel anders.
In ‘Kunst als therapie’ geven de Botton en Armstrong
het volgende voorbeeld (pagina 180):
Nasser David Khalili is een van de rijkste mensen ter wereld. Als geboren Iranier maar woonachtig in London vergaarde hij een fortuin (naar schatting vele miljarden) met het bouwen en verkopen van winkelcentra, bedrijfsgebouwen en woningen. Nu zijn geld veilig binnen is, besteedt hij grote bedragen aan liefdadigheid. Daarnaast is hij erg geinteresseerd in kunst, en hij spendeert dan ook veel geld aan het aankopen en exposeren van meesterwerken in diverse genres. …… Maar is het misschien beter en meer in overeenstemming met de achterliggende waarden van menig kunstwerk als iemand het ware, goede en schone continue in zijn zakelijke carriere tot leven brengt en toegankelijk maakt voor het grote publiek.
Alain de Botton en John Armstrong definieren in hun boek
‘Kunst als therapie’ 7 functies van kunst.
Verrassing!
Geld verdienen was niet 1 van die functies.
Ze zijn volgens hen namelijk:
-1 Herinneren
-2 Hoop
-3 Leed
-4 Weer in balans komen
-5 Zelfinzicht
-6 Ontwikkeling
-7 Waardering
Lees het boek maar eens.
Brandalarm
Voor de tweede keer in korte tijd ging vanavond het brandalarm
weer af in de Kadettenflat van de KMA in Breda (Prins Bernhard Paviljoen).
Volgens mij is dat de enige manier om de kadetten uit die flat te krijgen?
Erg urgent zag het er allemaal niet uit. Vals alarm.
Goodies & Foodies in Breda
Gisteren hebben we in Breda de eerste editie meegemaakt
van een nieuw evenement dat volgens mij een prima aanvulling
is op de evenementen in onze stad: Goodies & Foodies.
Volgens henzelf:
Gratis, Gezellig en Gezond!
Goodies & Foodies is de nieuwe all-in-one lifestyle & culture markt die zes maal plaatsvindt in Breda! Goodies & Foodies combineert alles in één markt, waar je de hele dag kunt verblijven en genieten.
Het was een erg leuke markt met veel eten:
verse pasta, olijfolie uit Griekenland, taarten in Portugese stijl.
heerlijke worsten, kazen uit alle windstreken, hamburgers
vanuit de achterbak van een pick-up, kleding, kunst.
Versierde pannenkoeken en smeerdiploma’s.
Te veel om op te noemen.
Heel uitnodigend zag het er door het weer niet uit maar eenmaal op het terrein viel dit 100% mee.
Het weer zat niet mee maar dat mocht de pret niet drukken
wat mij betreft.
Er waren een heel stel bijzondere kramen zoals die van Tante Ans.
Wij hebben onze slag geslagen en een aantal dingen gekocht.
Goodies & Foodies: onze aankopen.
Wat is op de foto zoal te zien?
= verse paste gevuld met truffel (Lunette al tartufo)
= verse pasta gevuld met eekhoorntjesbrood (Grantortellone con funghi porcini)
= een rode wijn worst
= een knoflookworst
= een rode pestokaas
= fris gedroogd fruit.
De pasta is van een bedrijf dat ‘Pasta e Dolci’ heet.
Een soort cateringbedrijf uit de regio Den Bosch.
De ‘Lunette al tartufo’ hebben we inmiddels op en
het was erg lekker!
Natuurlijk ook op het web: http://www.pastaedolci.nl/
De worsten zijn van MeatCuisine.
Een bedrijf met erg interessante producten.
Ik verwijs je graag naar hun website:
http://www.meatcuisine.nl/
Het fruit is een verhaal apart.
Dit is een product dat ik niet eerder gezien heb.
Ik ben ook nog niet overtuigd van alle eigenschappen
zoals de verkoper die me voorschotelde.
Maar lekker, fantastisch durf ik wel te zeggen.
Het bedrijf zit in Den Haag en heet Fris Gedroogd Fruit:
http://www.frisgedroogdfruit.nl/
Op de website beschrijft men het procedé als volgt:
De gedroogde zuidvruchten zijn afkomstig van kwaliteitsproducenten. In zuidwest Frankrijk worden ze op een ambachtelijke wijze bewerkt waardoor ze anders van textuur en smaak zijn dan standaard gedroogde zuidvruchten.
Op een ecologische wijze wordt stapje voor stapje water aan de gedroogde zuidvruchten toegevoegd. Door de producten geleidelijk en niet te warm te pasteuriseren worden de natuurlijke ingrediënten zo veel mogelijk behouden.
Bovendien worden er geen suikers en geen geur-en smaakstoffen aan toegevoegd.
Dat van die suikers, ik heb het de verkoper twee keer gevraagd,
en het antwoord van de website, zie hierboven, is in lijn
met het antwoord dat ik kreeg: geen suikers toegevoegd.
Ik heb mango gekocht.
Die is zo heerlijk!
Aan de rode pestokaas ben ik nog niet begonnen.
Misschien vanavond.
Op 15 juni is de volgende editie.
Normaal gesproken zullen wij er weer zijn.