Kreta: Festos / Phaistos / Phaestos

Deze week is het Griekenland-week, zo lijkt het wel.
Ook vandaag begin ik met een log over Kreta.
Festos was op 18 september van dit jaar
een van onze reisdoelen.
Festos is na Knossos het bekendste paleis uit de oudheid.
Vanaf ongeveer 4000 voor Christus is deze plaats bewoond.
Rond 2000 voor Christus wordt het eerste paleis gebouwd.
Verschillende malen wordt het paleis beschadigd/verwoest.
Onder andere door aardbevingen.
Rond 1400 voor Christus wordt het paleis dat er dan staat verwoest
en niet meer herbouwd.
Wat je er vandaag de dag kunt zien is dus als het ware
een drie-dimensionale archeologische legpuzzel.
In een glooiend landschap zijn restanten van meerdere versies
van gebouwen van een paleis(gemeenschap) te zien.
Door deze omstandigheden zie je soms restanten van gebouwen
op een lager punt liggen die van recentere datum zijn dan gebouwen
die op een hoger punt liggen.
De gebouwen hebben niet perse iets met elkaar te maken,
daar bedoel ik mee dat de een niet noodzakelijkerwijs
de kelder of benedenverdieping is van andere vertrekken
die je er kunt zien.
Dat maakt het voor een leek zoals ik erg ingewikkeld.
Deze “stad” was in de Minoxc3xafsche tijd het regionaal centrum
van heel zuid Kreta.
De Koning van Festos, Radamanthos, zou volgens de mythologie
de broer van Koning Minos zijn geweest.
Deze stad zou de naam te danken hebben
aan Phaistos, de zoon van Hercules.





De folder.




Dit brengt mij op een thema waaraan je niet kunt ontkomen
als je op Kreta archeologische vindplaatsen gaat bezoeken:
hoe legitiem is het om reconstructies te maken op de plaats
van de opgravingen?
In Knossos is dit gedaan.
De bedoeling van de archeoloog was waarschijnlijk om aan leken
duidelijk te maken hoe een en ander er in het verleden
heeft uitgezien.
Gezien de legpuzzel een loflijk streven.
In Festor is dat in ieder geval niet gebeurd.
En dan zie je het volgende:





Uitzicht op de restanten van Festos en de omgeving.






Het paleis van Festos.





Vertaling en samenvatting:

De heuvel van Festos was al bewoond gedurende
de Laatste Steentijd (4500 xe2x80x93 3200 voor Christus).
Op Kreta wordt de indeling van de tijd vervolgens gerelateerd
aan de bouw van paleizen zoals in Knossos en Festos.
Zo is er een Prepalatial periode (periode voor de paleistijd,
3200 xe2x80x93 1900 voor Christus) waarin er opnieuw
in deze heuvels een nederzetting is.
Dan wordt tussen 1900 xe2x80x93 1700 voor Christus
het eerste paleis gebouwd.
De plaats van het paleis werd gekozen om controle te kunnen houden
over de vruchtbare Messara vlakte.
Rond het paleis ontstond de stad Festos
welke bewoond zou blijven tot aan de Hellenistische periode
(323 xe2x80x93 67 voor Christus).




Vertaling en samenvatting:

De Minoische paleizen waren het centrum van politieke,
economische en religieuze activiteiten.
Niet alleen de woonplaats van de elite.
Centraal in de architectuur stond een groot, open binnenplaats (Central court).
Daaromheen werden de verschillende vleugels gesitueerd.
Er waren gebouwen met meerdere verdiepingen.
Met faxc3xa7ades met regelmatige lagen metselwerk,
grote toegangspoorten, luxe kamers, grote ruimtes met een plat dak
en kolommen ter ondersteuning, doorgangen met dubbele klapdeuren,
lichtkoepels en balkons.




Vertaling en samenvatting:

Het eerste paleis is rond 1900 voor Christus gebouwd
en besloeg ongeveer 8000 vierkante meter,
verspreid over drie, in hoogte verschillende, terrassen.
Het werd voor ongeveer 250 jaar bewoond.
Tijdens die periode werd het drie maal vernietigd en herbouwd.
De laatste keer werd het rond 1700 voor Christus vernietigd
door een aardbeving.
Hierna werden de ruines afgedekt met een laag mergel
gemend met klei en grind.
Hierop werd het Nieuwe Paleis gebouwd.
Dit was kleiner maar monumentaler.
Dit werd in 1450 vernietigd zoals de meeste Minoxc3xafsche centra op Kreta.
Het paleis werd hierna niet meer herbouwd maar de stad bleef bewoond.
Het kent nog twee periodes van bloei: 800 xe2x80x93 700 voor Christus
en 323 xe2x80x93 67 voor Christus.
Rond 150 voor Christus wordt ook de stad vernietigd.
Nu door de inwoners van Gortys; de nieuwe macht op zuidelijk Kreta.





Zicht op Festor met op de voorgrond de bovenste binnenplaats of bovenste plein.






De teksten zijn afkomstig van de borden die op de archeologische vindplaats te zien zijn. Soms met een grote tegenstelling tussen licht en donker. De zon scheen fel, het was warm op 18 september 2009 op Kreta.


Vertaling en samenvatting:

Het bovenste plein is de eerste van drie binnenplaatsen
of pleinen in de westelijke vleugel van het paleis.
Het plein wordt doorsneden door de verhoogde processieweg.
Deze werd net als in andere paleizen gebruikt in processies en in rituelen.
Deze plaats en het Westelijke plein zijn met elkaar verbonden
door een majestueuze trap.











Verhoogde processieweg / Processional causeway.












Toegangskaartje.














Vertaling en samenvatting:

De Propylaea.
De meest indrukwekkende en de hoofdingang van het Nieuwe Paleis.
Het portiek bestaat uit een centrale kolom waarvan alleen
het onderste deel bewaard is gebleven.
Daarachter bevond zich een stevige muur met twee openingen
en een kolomrij met drie kolommen.
De vloeren van het complex werden bekleed met gipsplaten
die het een weelderige uitstraling gaven.
De kolommen leidden naar een lichtkoepel.





Magazijnen.



















Linear A, de officiele taal van de Minoische beschaving. Werd vooral op zegels gebruikt zoals dit voorbeeld.






Een van de pronkstukken van de opgraving in Festos .






Zomaar een andere toerist.






Appartementen van de koningin.






De hal die toegang geeft aan de koninklijke vertrekken.






De Festos-schijf.


Vertaling en samenvatting:

De Festorschijf
De Festosschijf is een van de meest geheimzinnige vondsten
uit het prehistorisch Egexc3xafsch gebied.
Het is een voorwerp gemaakt van klei dat voorzien is
van hieroglieven-tekens, die volgens een spiraalvorm zijn opgesteld.
Ieder symbool is in de natte klei gestempeld.
Daarbij werd gebruik gemaakt van losse stempels.
Het is de oudste vorm van typografie.
Het voorwerp wordt gedateerd rond 1550 voor Christus.
Tot nog toe zijn wetenschappers er nog niet in geslaagd
de tekens te ontcijferen.
Algemeen wordt aangenomen dat het om een rituele tekst gaat.

















Uitzicht vanaf Festos.








Vertaling en samenvatting:

Oostelijke plaats en werkplaatsen
De kleinere ruimtes aan deze binnenplaats worden aangezien
voor werkplaatsen van ambachtslieden
ten tijde van het Nieuwe Paleis (1700 xe2x80x93 1450 voor Christus).
Zo is er een plaats waar paarden werden beslagen en zijn er smederijen.





Waar is het volgende paard?.






Oven ?.






Oostelijke binnenplaats.








Vertaling en samenvatting:

De centrale binnenplaats (Central court).
Deze plaats werd aangelegd in de tijd van het Oude Paleis
(1900 xe2x80x93 1700 voor Christus).
Met kleine wijzigingen werd het ook ten tijde
van het Nieuwe Paleis gebruikt.











Ook de schapen zoeken de schaduw. In Festor is die heel weinig te vinden.






Waterafvoer.


























Vertaling en samenvatting:

De magazijnen en de grote pithoi.
Een Pithoi is en grote vaas bedoeld voor de opslag van bijvoorbeeld voedsel.
Typisch worden deze vazen onder de vloer aangetroffen.
Vlakbij is ook een graanmolen gevonden.











Westvleugel met kapellen en altaren.






Vermoedelijke plaats van een altaar.


























Vertaling en samenvatting:

De Kouloures.
Aan de zuidkant van de Westplaats werden vier grote xe2x80x98koulouresxe2x80x99 gevonden
die tot het Oude Paleis behoorden.
Het gebruik ervan is niet helemaal duidelijk.
Of ze werden gebruikt om rituele offers in weg te gooien
of als graanopslagplaatsen.











Kouloures.






.


Vertaling en samenvatting:

De Westplaats of theatergebied (West Court)
Acht brede treden vormen de plaats voor de toeschouwers
van het theater.Dit terrein is aangelegd ten tijde van het Oude Paleis
en ligt aan de centrale ingang van het paleis.
Ook hier is een verhoogde processieweg te zien.
Door ophoging van het terrein zijn later treden onzichtbaar geworden.





Theaterplein met links de treden.





Kreta: het Amari-dal





ANWB-boekje over Kreta. We hebben op Rhodos ook een van deze ANWB-gidsen gebruikt.






De autoroute voor 18 september: Het onbekende Kreta; het Amari-dal.




Op 18 september schreef ik in Kreta:

18 september
auto gehuurd.

Extra route 4: ‘Het onbekende Kreta’gedaan met aansluitend
een bezoek aan Festos (Phaistos).
’s Avonds gegeten in Rethymno.
Heen met de bus, terug met de taxi.






We rijden via Rethymno naar Spili, het begin van de route. Maar dit eerste beeld is een terugblik op Rethymno.






Het uitzicht in Kreta.


















Gedachteniskapelletje.






En nog een gedachteniskapelletje.












Uitzicht van het kerktorentje van Amari.












Even verder ligt, een beetje van de weg af de zogenaamde Bizari Basilica.











Aan het einde van deze mooie rit
zijn we doorgereden naar Festos.
Op deze plaats liggen de resten van Griekse paleizen.
Deze ‘oude stenen’ hebben we in de hitte bezocht
en daarover is meer te lezen in de volgende blog over Kreta.

Kreta 2009: rustdag!

Na onze wandeltocht door de Samariakloof hadden we wel
een rustdag verdiend.
Ik schreef in september:

17 September: Rustdag
In de ochtend naar het Archeologisch Museum in Rethimno geweest.
Klein museum, een (1) ruime expositieruimte.
In Chania deed zich hetzelfde fenomeen voor:
bij een groot aantal voorwerpen stond als bijschrift:
NOT PUBLISHED, NO PHOTOGRAPH.
Dus, omdat over een voorwerp nog niet wetenschappelijk is gepubliceerd,
mag je er geen foto’s van nemen.
Vreemd.
Ik zou dan wat meer vaart maken om de publicatie
rond te krijgen.
Ik neem aan dat dit de regionale archeologische musea zijn
(Chania en Rethimno).
Met vondsten van opgravingen in en rondom de stad.
Dan moet je er zelf achteraan gaan (als lokaal museumdirecteur)
om de resultaten van het archeologisch onderzoek gepubliceerd te krijgen.

In de middag:
naar zee, aan het strand liggen.





Ik ging met de lokale bus naar het busstation van Rethymnon. Daar had ik al eerder, op meerdere plaatsen deze graffiti gezien.






Rethymnon heeft een mooie binnenstad dicht tegen de haven aan. Ik wandel er wat door en kom mooie oude deuren tegen.






En een bakker met prachtige broodjes en broden.












Er was ook een winkel waar ze prachtig boeken inbonden. Ze maakten er bijvoorbeeld ook mooie dozen, foedralen, om een bul of diploma in te bewaren. Met logo van de school of universiteit .






Ik heb er ook een lekker broodje gegeten.






Het kaartje voor het museum.






Men heeft er een hele reeks prachtige pre-historische doodskisten.






Met allerlei beschilderingen.












Soms zijn de schilderingen afgeleid van de natuur.






Van planten en of dieren.
























Soms heel erg geabstraheerd maar ook meer naturalistisch.






De toelichting aan de wand.


Korte vertaling / samenvatting van bovenstaande tekst:

Laat Minoxc3xafsche begraafplaatsen van Rethymnon

Verschillende begraafplaatsen en gexc3xafsoleerde graven
zijn gevonden in Rethymnon.
Er zijn zogenaamde Tholos-graven gevonden
en graven met kamers die uitgehakt zijn in de rotsen.
De laatste vorm komt het meest voor.
Tholos-graven zijn grafheuvels in de vorm van een bijenkorf.
De graven zijn gemaakt door stenen te stapelen.
De grafkamers zijn ondergrondse structuren
die in verschillende vormen voorkomen.
Soms vierkant, dan in de vorm van een elips.
Soms met een plat plafond, dan weer boogvormig plafond.
Beide types graven dienden als familiegraf
en ze bevatten meestal meerdere stoffelijke resten.
De doden werden op hun rug op de grond gelegd
of op hun zij in gehurkte positie.
Soms in sarcofagen die rijk versierd waren.
De richting van de graven lijkt niet belangrijk
al is er de neiging de lichamen
met het gezicht naar de uitgang te plaatsen.
Vondsten in de graven omvatten vazen, wapens, gereedschap en juwelen.





Foto’s van de verschillende grafvormen.


















Soms is de versiering (deels) geometrisch.






Het museum had ook nog een paar beelden en gebruiksvoorwerpen.






Maar de verzameling doodskisten maakte op mij het meeste indruk.












Prachtig toch.












Ongeveer vanaf het busstation is dit het uitzicht op het Venetiaans fort.






Griekse Eurocent.






Na het museum snel terug naar het appartement om aan zee parasols te huren en de benen en met name de voeten rust te geven, veel rust.




Kreta 2009: Samariakloof II

Vandaag deel twee van mijn fotoverslag van mijn wandeling
door de Samariakloof op Kreta.
Geniet van de foto’s.





Na het dorp Samaria zijn de berghellingen hoog.






We komen aan bij de bodem van de kloof.












Niet alle waarschuwingen zijn even relevant. ‘Groot gevaar, snel lopen’ als je maar een kant uit kunt en je nog kilometers hebt te gaan!.






Maar wat een gezicht.












Het is inmiddels warm. Het is al na de middag, je bent al heel wat gedaald en de zon krijgt vrij spel.




































Smal en hoog.










































Soms bijna loodrecht.






Heel weinig water.






Prachtige wanden.


















Prachtige erosie.






Achteraf nog de kaartjes ingescand.






Dit is het kaartje van de boot.





De plaats waarvan je vertrekt voor de wandeling heet Omalos.
Dit is een plateau op 1250 meter boven zeeniveau.
Agia Roumeli is het dorp aan de kust waar de boot komt
en waar de bus niet kan/mag komen.
Chora Sfakion is het dorp vanwaar de bus wel kan vertrekken.
De ferry brengt je daar naar toe.
De tocht is niet superzwaar maar je hebt wel een hele dag nodig.
De wandeling alleen kostte ons vijfeneenhalf uur.
Omdat wij aan de noordkant van Kreta een appartement hadden
en je van centraal Kreta naar de zuidkant van het eiland loopt,
heb je met het busvervoer en de boottocht, een hele dag nodig.
De tocht is prachtig, zeer de moeite waard.

Kreta 2009: Samariakloof

16 september 2009: Samariakloof.
Werkelijk schitterend.
Voor de kloof was het vandaag een rustige dag.
600 Bezoekers dalen van Centraal Kreta via de kloof af naar de kust.
150 Volgen een deel van de omgekeerde route (The lazy way).
Volgens onze gids komen er op een drukke dag
wel 2000 bezoekers.
Maar goed, ik zit met de blaren.


Hierboven de tekst die ik geschreven heb in Kreta.
We hadden deze dagtrip eerder in de week geboekt.
We werden al vroeg opgehaald en naar een restaurant
in de bergen gebracht waar we nog wat konden drinken.
Dan gaat de bus daarna nog een beetje verder,
ontvangen we onze kaartjes en kan de tocht beginnen.
In de bus en tijdens het lopen worden we begeleid
door een Nederlandse gids die al geruime tijd
op Kreta woont.
De groep bestaat dus voornamelijk uit Nederlanders maar
er zijn ook een kleine tiental Fransen toeristen meegekomen.

De tocht is dan eenvoudig.
Je gaat zo’n 4 kilometer dalen om dan steeds verder
richting kust te lopen.
Verdwalen kan je niet als je op het pad blijft
en je ziet eigenlijk steeds mensen voor en achter je lopen.
Dat lopen doe je door de kloof, soms stijgen dan weer een stukje dalen.
In de kloof ligt een dorpje: Samaria.
Dit dorp is niet meer bewoond maar dient als pauzepost.
Onderweg zijn er meer maar kleinere plaatsen waar je kunt rusten.
Maar om te rusten ben je niet gekomen: lopen is de opdracht.
Aan het eind van de kloof is er net als aan het begin
een post waar je kaartje wordt gecontroleerd.
Vervolgens loop je naar een dorp aan zee waar een paar keer
per dag een ferry komt. Met die boot word je naar een volgend dorp
gebracht waar de bus staat te wachten.
Helaas niet in het haventje maar wat hoger in de heuvels.
Dus nog even klimmen.
Maar dan brengt de bus je weer terug naar je hotel of appartement.

Ik had mijn bergschoenen meegenomen vanuit Nederland
voor deze wandeling. Die zijn niet overbodig.
Maar 4 kilometer dalen was toch te veel voor mijn ongetrainde voeten.
Beide grote tenen hadden flinke blaren.
Ik had ze ook nog eens doorgelopen.
Maar pijn deed het niet.

In deze log zie je de foto’s van de eerste helft van de tocht.
Tot en met voorbij het dorp Samaria.
Morgen volgt het tweede deel.





In de vroege ochtend, het plateau in centraal Kreta, vlak bij het restaurant.






Er is al wel zon maar het is toch nog fris. Dat zal heel snel veranderen.






Het toegangskaartje.






De Witte bergen.






Hier ga je dan omlaag.












Dat de omgeving prachtig is is een overbodige opmerking.












Soms is er uitgebreide bescherming tegen vallend gesteente.
























Kerkje.






Gelijk ook een pauzeplaats.


















Regelmatig loop je door en langs rivierbeddingen.






We zijn nog niet op de bodem van de kloof.


















De bodem komt in het zicht.


















Op de achterzijde van het kaartje staat een plattegrond. Maar ik vond het niet eenvoudig om je daar mee te orienteren. Het kaartje geeft aan dat de totale lengte van controlepost naar controlepost 12,8 kilometer is. Voeg daar nog 2 kilometer bij om naar de haven te lopen.






Het dorp Samaria.






Na de lunch lopen we weer verder.


















We kijken nog eenmaal terug naar Samaria om het smalle deel van de kloof in te gaan.





Kunstvaria

In het kader van de inhaalslag vandaag ook een Kunstvaria.





Chinese school, Qing dynasty, circa1850.






Ed Kashi, Curse of the black gold, 50 years of oil in the Niger delta, 2006.


De vloek van het zwarte goud: 50 jaar olie in de Niger delta.





Francois Boucher, Adoration of the shepards, 1761 – 1762.


Kerstmis is weer in aantocht.
De aanbidding door de herders.





Haywood Magee, Louis ‘Satchmo’ Armstrong shouts after the clarinet solo of Edmund Hall, UK-tour, May 19th, 1956.






James Ensor, La Raie, 1892.


Wat een prachtige kleuren vis.





Large grey, jade waterbuffelo, 17th century.


Zeventiende eeuwse waterbuffel van grijs jade.





Leopoldo Mendez, The torches, 1947.






Mohammad Ehsai, Untitled, 1984.






Pablo Picasso, The open window, 1929.






Pieter de Hooch, Interior scene with a mother picking nits from her childxe2x80x99s head (A motherxe2x80x99s duty), circa 1658 – 1660.


Moeders plicht.
Interieur met een moeder die de neten verwijdert
van het hoofd van haar kind.
Letterlijke verttaling.
Neten zijn luizeneitjes.





Rembrandt van Rijn, ets, Abraham Francen, apothecary, circa 1657.






Sculpture de Huehueteotl, classique, 150 – 650 apres Chr.






Shirin Neshat, Bonding, 1995.






The ‘Olivetan master’ (Girolamo da Milano) and Master of the Lodi choir books, Monks singing the office, circa 1439 – 1447, Italy, Lombardy, Santa Maria di Baggio near Milan.



Detail.




China: kunstschatten

Tijdens mijn korte vakantie in China, zag ik heel veel kunstwerken.
Maar dat was niet voor het eerst.
Wel dat ik ze in China zag maar al veel eerder zag ik
op tentoonstellingen prachtig werk uit China.

Ik ben gaan zoeken in mijn boekenkast en vond de catalogus
van de tentoonstelling ‘Kunstschatten uit China’
die in het voorjaar van 1982 werd gehouden
in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel.

Ik vond niet alleen de catalogus maar ook de folder
en de factuur voor de catalogus (dd 31/03/1982: 630BFR)
De catalogus kan nog eenvoudig op internet gekocht worden.


Voorkant van de folder.


Introductietekst over de recente archeologische vondsten in China.


Een eerste indruk van de voorwerpen die te zien waren.


Vervolg introductie.



Mijn factuur: 31/03/82, 630 Fr.


In dit log houd ik de schrijwijze aan zoals die in de catalogus is gebruikt.
‘De eerste keizer van China’ heet bij mij dan ook Qin Shihuang Di,
volgens Wikipedia is dat echter Qin Shi Huangdi.
Bij plaatsnamen en dergelijke kan dezelfde verwarring optreden.
Bovendien hanteert de catalogus de schrijfwijze Xi’an en Xian door elkaar.

Zoals al aan de folder te zien is, is het reclamemateriaal
heel wat ingetogener dan zoals we vandaag gewend zijn.
Dat is ook het geval voor de catalogus.
Maar inhoudelijk komt de catalogus niet minder gedegen over.

Hieronder een selectie van voorwerpen
die ik heel mooi vind.
Dus niet veel bronzen of aardewerk vazen uit de prehistorie.
Mijn peroonlijke keuze.
De volgorde van de voorwerpen is de volgorde zoals die ook
in de catalogus gevolgd is.


Kalebasvormige kruik van het type ‘Ping’ Neolithicum, ongeveer 5e eeuw voor Christus, ontdekt in 1972 in Jiangzhai bij Lintong in de provincie Shaanxi, Museum van Banpo, Xi’an.

Volgens de Chinese archeologen herkent men in de afbeelding
een gestileerde afbeelding van een antropomorf (menselijk) masker.
De ogen in het midden verschillen van elkaar.
Het linkeroog zijn twee circeldelen die iets uit elkaar liggen.
Zodanig dat er een horizontale balk tussen de twee delen ontstaat.
Het rechteroog heeft een driehoekige pupil.


Schematische voorstelling van een Taotie-masker.

Op bronzen voorwerpen is een veelvoorkomend motief
het zogenaamde Taotie-masker.
Bovenstaande afbeelding laat zien uit welke onderdelen
het masker is opgebouwd.
De naam betekent zoiets als ‘veelvraat’.


Zun in de gestalte van een olifant, Westelijke Zhou-dynastie, 10de eeuw voor Christus, opgegraven in 1974 in Rujiazhuang bij Baoji in Xian in de provincie Shaanxi, Baoji City Museum.

Een ‘Zun’ is een ritueel vat.
De olifant is hier niet echt elegant uitgevoerd.
Dit vat werd in een graf ontdekt in december 1974.
Het graf is waarschijnlijk van de welgestelde aristocraat
en hoge staatsambtenaar Qiang Bo en zijn vrouw Lady Xing.


Ding met deksel, brons met ingelegd goud en zilver, Oostelijke Zhou-dynastie, circa 4e – 3e eeuw voor Christus, opgegraven in 1966 in Xianyang in de provincie Shaanxi, Xianyng City Museum.

Chinees vaatwerk kent verschillende modellen
die door de tijd ook nog eens veranderen van vorm.
De catalogus heeft een heel overzicht met ‘Ding’, ‘Fang ding’,
‘Li’, ‘Xian’ enz vormen.
Er zijn vormen voor eten, andere voor wijn en weer andere voor water.
De mooiste naam en voor ons het meest verwarrend is ‘Gui’.
Tegenwoordig gebruiken we dat woord als afkorting
voor een Graphical User Interface.


Staande krijger met harnas, Qin-dynastie, 220 – 210 voor Christus, ontdekt in 1979 in het graf van keizer Qin Shihuang Di, sector 1, in Lintong in de provincie Shaanxi, Museum of Qin-figures, Lintong.


Knielende boogschutter, Qin-dynastie, 220 – 210 voor Christus, ontdekt in 1977 in het graf van keizer Qin Shihuang Di, sector 2, in Lintong in de provincie Shaanxi, Museum of Qin-figures, Lintong.


Staande krijger zonder harnas, Qin-dynastie, 220 – 210 voor Christus, ontdekt in 1974 in het graf van keizer Qin Shihuang Di, sector 1, in Lintong in de provincie Shaanxi, Museum of Qin-figures, Lintong.


Paard, Qin-dynastie, 220 – 210 voor Christus, ontdekt in 1979 in het graf van keizer Qin Shihuang Di, sector 1, in Lintong in de provincie Shaanxi, Museum of Qin-figures, Lintong.

Ten tijde van de tentoonstelling had men 24 van dergelijke paarden ontdekt
in sector 1 voor 6 houten strijdwagens.
De paarden en krijgers maken allemaal deel uit
van het zogenaamde Terracottaleger.


Hoofd van een paard, Qin-dynastie, 220 – 210 voor Christus, ontdekt in 1979 in het graf van keizer Qin Shihuang Di, sector 1, in Lintong in de provincie Shaanxi, Museum of Qin-figures, Lintong.

De catalogus bevat veel meer zwart-wit afbeeldingen zoals hierboven
dan kleurafbeeldingen.
De paarden zijn afgebeeld op het moment dat ze aanzetten
om de strijdwagens te trekken.
Dat geeft hen een uitstraling van kracht.


Twee stafkronen in de vorm van fabeldieren, Westelijke Han-dynastie, 2e – 1e eeuw voor Christus, ontdekt in 1972 in Xiaobaiyangcun bij Xi’an in de provincie van Shaanxi.


Toren, Oostelijke Han-dynastie, ontdekt in 1972 in Zhangwan, Lingbao, Xian, provincie Henan, Henan Provincial Museum in Zhengzhou.


Hoofd van een Bodhisattva, Tang-dynastie, circa 760, opgegraven in 1959 op de plaats van de vregere Anguo-tempel, Xi’an, provincie Shaanxi, Shaanxi Provincial Museum in Xi’an.


Dit zijn twee beelden: beeld van een gezadeld paard en een beeld van een paardeknecht, beide stammen uit de Tang-dynasty, circa 706 – 711, opgegraven in 1972 uit het graf van kroonprins Zhanghuai in Qian Xian, provincie Shaanxi, Qianling Museum in Qian Xian.

Paard en knecht zijn samen op dezelfde plaats gevonden in het graf.
De gelaatstrekken duiden er op dat de knecht van Mongoolse afkomst is.


Beeld van een civiel ambtenaar uit de Tang-dynastie, circa 718, opgegraven in 1972 uit het graf van Li Zhen in Xinglongcun, Liquan Xian, provincie Shaanxi, Zhaoling Museum Liquan.


Pelgrimsfles (Pinanghu) uit de Tang-dynastie, 7e – 8e eeuw, ontdekt in 1970 in Hejiacun, Xi’an in de provincie Shaanxi, Shaanxi Provincial Museum in Xi’an.


Alles bij elkaar een prachtige verzameling en in de catalogus
staat nog veel meer!
Deze tentoonstelling kunt u niet meer zien maar gelukkig
is het Europalia in Brussel met deze keer als thema China.
Zo zijn daar te zien:
Zoon van de Hemel, een tentoonstelling over de keizers van China.
The State of Things. Brussels/Beijing, een tentoonstelling over moderne
Chinese en Belgische kunst onder aanvoering
van de kunstenaars Ai Wei Wei en Luc Tuymans.
Het Orchideexc3xabnpaviljoen
, de kunst van het schrift in China.
En nog veel meer.
Zie hier voor meer informatie.


De catalogus.


De afbeelding op de kaft.


Kreta 2009: 15 september 2009


Verzameling buskaartjes van deze vakantie.


Op Kreta zijn we op deze derde dag naar Chania gegaan.
Daar heb ik het volgende van opgeschreven:

Hele mooie stad maar erg toeristisch.
Gelukkig is de promenade/het havenhoofd lang en kun je ver lopen
om al te grote hordes toeristen te vermijden.

Kort maar krachtig, zullen we maar zeggen.
Maar het is de busreis zeker de moeite waard.
We nemen eerst de bus naar Rethymnon stad: het busstation.
Daat treffen we de volgende verkeerssituatie aan:


Fietsen is hier een hogere kunst.

Immers dat rode wegdek is een fietspad. De tekening geeft het aan.


Maar de electriciteitspaal en het verkeersbord staan een beetje ongelukkig.


We hebben nog tijd voor koffie.


Buskaartje voor Chania. Retour Rethymnon – Chania 12 Euro per persoon.


In Chania is een prachtige Venetiaanse haven.
Met een moskee die in gebruik is als souvenierzaak
en een knusse binnenstad.


De moskee.


Het havenhoofd met vuurtoren.


Zicht op de stad en de haven.


Het havenhoofd (pier) beschermt de stad en de schepen in de haven.



Op de pier is een terras en restaurant. Daar is het goed (en duur) toeven.


De stad is knus met kleine straatjes, veel winkeltjes en prachtige oude deuren.


Herinneringskapelletjes.



Zoals bekend bij hele gasten van mijn weblog
ben ik geinteresseerd in ‘oude stenen’.
Op Kreta hebben de grote steden allemaal wel een archeologisch museum
met daarin vondsten uit de directe omgeving van de stad.
Echte topstukken zijn vaak naar Heraklion of Athene maar er blijft voldoende over.



Alleen het beleid ten aanzien van het fotograferen
is mij een beetje onduidelijk.
Het kost een paar bezoeken voor ik begrijp
dat je alles op de foto mag zetten
als het voorwerp maar eerder een keer wetenschappelijk beschreven is.
Probleem is alleen dat ik dat aan de buitenkant niet kan zien
en bovendien vind ik dat niet mijn probleem
maar het probleem van de museumdirecteur.
Die moet er voor zorgen dat zijn stukken
beschreven en degelijk zijn onderzocht.

Verder vond ik het vreemd dat in Griekenland, op Kreta,
in de musea voorwerpen worden tentoongesteld
waarvan de herkomst niet duidelijk is.
Dan kijk je naar Griekse kunst maar kan het best zijn
dat de voorwerpen niet echt zijn of niet van het eiland komen.
Bizar.
Natuurlijk hebben de musea ook geen catalogus.


Juwelen uit de Hellenistische periode (4e – 3e eeuw voor Christus).
Ze zijn gevonden op de begraafplaats
van het oude Kydonia (het tegenwoordige Chania).
De gouden ketting werd gevonden bij het lichaam van een rijke vrouw.
De vrouw hette Sossima.
Ze overleed in het kraambed.






Buiten op de lommerrijke binnenplaats staat dit overblijfsel uit de tijd dat de moslims de dienst uit maakten.


Er was geen toelichting maar volgens mij is het de plaats waar moslims voor het bidden / voor een bezoek aan de moskee, zich kunnen wassen.



Stenen beeldje van het Cycladen-type.



Beeldjes van honden. Speelgoed.
De gaten in de poten waren waarschijnlijk bedoeld
om een as door te steken met daaraan wielen.
Uit ongeveer 2000 – 1900 voor Christus.


Bladgouden banden, bladeren, hangers, rozetten, kralen en oorbellen.
De rozetten werden oorspronkelijk op de kleding genaaid.
3e tot 2de eeuw voor Christus.



Schaal met afbeelding.


Doodskist.


Toegangskaartje museum.


 

DWDD (De Wereld Draait Door) / Pauw & Witteman

Gisteravond heb ik de live-opnames van twee televisieprogramma’s bijgewoond:
De wereld draait door en Pauw & Witteman.


De Vara-brief ter bevestiging van onze aanwezigheid bij Pauw & Witteman.

Het is niet eenvoudig om deze programma’s bij te wonen.
Allereerst is het moeilijk een plaatsje te krijgen.
Vooral DWDD is populair.
Pauw & Witteman is natuurlijk veel later op de avond.
Maar voor Pauw & Witteman ontvingen we een keurige brief.
Voor DWDD niets. Ook niet na bellen en aandringen.


Vol verwachting klopt ons hart…..


Ontvangstruimte.
De faciliteiten voor de bezoekers zijn erg mager.
Bovendien koud en niet bepaald schoon.
Dat geldt ook voor de studio.



Dit was zo ongeveer mijn zicht (op Giel Beelen, dus een geluk bij een ongeluk).


De studio / het mediacafe.


De laatste voorbereidingen.



We hadden niet veel geluk met de gasten:
Giel Beelen
Altijd garant voor nietszeggende, overbodige opmerkingen.
Maarten van der Weijden, Hans Colbers
Mooi interview over stotteren.
Arie Boomsma, Joost Swarte

Goed commentaar van Swarte op het laatste boek van Crumb.
Arie zat nog meer te zeveren als alle EO-leden bij elkaar.
Warrig figuur, beetje verdwaald.
Ruben Nicolai (Lama 1), Tijl Beckand (Lama 2), Ruben van der Meer (Lama 3, niet spugen!)
Grachtengordelvermaak.
We vinden elkaar zoooo leuk.
Maar ze waren gisteravond niet leuk en het interview ging over niets.
Muziek (of wat er voor door moet gaan):
Fedde le Grand


Wat foto’s van het mediacafe na afloop.




Beetje onduidelijk waar deze bonnen nu precies voor dienden.




Vanaf het restaurantgedeelte van het mediacafe.


Met Pauw & Witteman hebben we meer geluk met de gasten
en het is er veel minder druk.
Diederik Samsom, Agnes Jongerius
Goed debat waarbij Diederik uitblonk in retorische trucjes
en ‘de machtigste vrouw van Nederland’ geen deukje
in een pak boter wist te slaan.
Afgang Agnes.
Ruud Vreeman
Reageerde als gestoken op het woord ‘regentesk’.
Coen Moulijn, Johan Derksen
Derksen vind ik altijd een draak, irritant.
Maar gisteravond hield hij Coen Moulijn mooi uit de wind.
Moulijn verdient dat.
Wende Snijders
Niet het sterkste onderdeel van Pauw & Witteman
maar wel degene met de hoogste hakken!



Mooi of niet


Vrij Nederland is onlangs begonnen met een nieuwe serie
verhalen over kunst.
Willem Baars legt iedere keer uit waarom een kunstwerk
goed is of niet (mooi of niet).
Hier een voorbeeld van een werk van Jan Schoonhoven.
Nederlands kunstenaar en onderdeel van de zogenaamde nul-beweging.






























Jan Schoonhoven, Gerythmeerd Quadrantenrelief, 1968.





Willem Baars is gecertificeerd taxateur van Moderne en Hedendaagse kunst.
Hij heeft een eigen bedrijf dat Willem Baars Art Consultancy heet.
Hij schrijft een column over de internationale kunstmarkt
in Het Financieele Dagblad.
Dit artikel verscheen in Vrij Nederland van 17 oktober 2009.

Kunstvaria

Door twee korte vakanties loop ik erg achter
met het omzetten van materiaal (content) in echte berichten.
Dat is ook het geval voor de kunst.
Dus maar gauw een kunstvaria.
Een bericht in twee delen:
speciaal aandacht in deel twee voor socialistisch realisme.
Een stroming die niet veel aandacht krijgt maar waar toch
ook interessante dingen over te zeggen zijn.





Canaletto, Old Walton Bridge, 1754.






Eboshi-shaped kabuto with maedate in form of a mantis, Edo period, 17th-century.


Er is een duidelijke tendens op de internationale kunstmarkt
om meer aandacht te schenken aan kunst afkomstig uit Azie,
Zuid Amerika en Afrika.
Hier een voorbeeld uit Japan.
Het betreft een helm met als embleem een bidsprinkhaan.





Edward Hopper, Morning sun, 1952.






Famille rose imperial ‘peach’ bowl, Yongzheng underglaze, 1723 – 1735.


Vergelijkbaar werk zag ik 10 dagen geleden nog in Beijing en Shenyang.
Famille Rose is een verzamelaarsterm voor Chinees porselein dat
gemaakt is tegen het eind van de regeerperiode van Kangxi (1662 – 1722).
Kangxi is keizer van China onder de Qing-dynastie.
De hoofdkleur is een ondoorzichtige roze email.





Hasegawa school, The first man across the Uji river, Tale of the Heike, early 17th century.


De ‘Tale of the Heike’ is een Japans verhaal over de machtstrijd
tussen verschillende partijen in Japan.
Op bovenstaand scherm wordt afgebeeld dat de eerste man
de rivier de Uji oversteekt.





Hxc3xa9lio Oiticica, Vermelho cortando o branco (Red going through white), 1958.






Imperial white jade, double dragon seal of emperor Guangxu, 1874 – 1908.


Net als in Europa was een van de problemen in China
om het grote land of rijk te besturen.
Je hebt dan betrouwbare lokale vertegenwoordigers nodig
en je moet in staat zijn bevelen uit te vaardigen.
De lokale vertegenwoordigers moeten dan wel zeker weten
dat een brief of opdracht van het hoogste gezag kwam.
In Europa zie je het gebruik van lakzegels die aan documente hangen,
in China zie je stempels op documenten die met een zegel zijn gemaakt.
Hier zie je zo’n zegel van keizer Guangxu.
Een kunstwerk op zich gesneden uit jade.
De draak (hier zelfs twee) is het symbool van de keizer.





Jack Pierson, Abstract #18, 2009.






Jan Harmensz Muller, Cain killing Abel, 1589.


Kain doodt Abel.





Jean Dubuffet, Personage pour Washington Parade, 1973.






Jules-Adolphe Breton, The last gleanings, 1895.






Karl Kasten, Snake dance, 1962.






La princessa Nefertiabet devant son repas regne de Kheops, 2590 – 2565 BC.


Frankrijk (Louvre) gaat een reeks stukken teruggeven aan Egypte.
Dit muurrelief is een van die stukken afkomstig uit een Egyptische grafkamer.





Lydia VelascoLes, Femmes, 2009.






Michelangelo Buonarroti, Study of a man’s face for the Flood, Sistine Chapel ceiling, 1509-1510.






Unknown artist, Cechia di Cosimo Fanzago, 17th century.


Cosimo Fanzago is een beeldhouwer en architect.
In hoeverre dit beeld door hem gemaakt is weet ik niet.
Mijn Italiaans is ontoereikend.





Vincent van Gogh, Blxc3xbchende kastanienzweige, 1890.






Zao Wou-ki, 19-11-59, 2009.




Het socialistisch realisme.Dit is een stroming van de kunst die je vooral aantreft
in (voormalige) communistische landen zoals Rusland,
de voormalige oostbloklanden en China.
Uit Rusland komen de volgende voorbeelden.





Bortnov Petr Stepanovich, Hochofen von N.T.M.K., 1985.






Glushkov Boris Pavlovich, Torfgewinnung, 1954.


Alle afbeeldingen van Lenin en andere leiders
zijn meestal niet om aan te zien.
Propaganda, kitch.
Maar er worden wel een aantal nieuwe onderwerpen afgebeeld:
hoogovens en turfwinning bijvoorbeeld.





Maksimov Dmitri Borisovich, Industrie landschaft.






Zherdzitski Evgeni Fedorovich, Begegnung, zugeschrieben, 1975 – 1980.




Kreta 2009: dag twee

Het welkomspakketje van de reisorganisatie.


Kerkgevel in Rethymnon (de Sint Franciscus kerk).


Een van de moskeeen in Rethymnon (Nerantze moskee).

De moskeeen op Kreta dateren uit een ver verleden.
Ze zijn beperkt in aantal op Kreta.
Ze worden vandaag de dag niet meer gebruikt.


Rimondi fontein in Rethymnon.



Dergelijke beelden zie je niet vaak in ons land.


Deze dag zijn we met de bus naar Rethymnon geweest.
Het Venitiaans fort bezocht.
Het weer is niet fantastisch maar dit zou de minste dag
blijken te zijn.
L. heeft in Rethymnon schoenen gekocht voor de wandeling
door de Samaria kloof.


Sint Franciscus kerk.


Sint Franciscus kerk.


Zicht vanaf het Venitiaans fort.



De moskee in het fort.





Er is ook een kerk in het fort.


De binnenkant van de moskeekoepel.





Over de haven en in de verte.


Busprogramma van Rethymnon en omstreken.


Even koffie drinken.



 

China: in vogelvlucht

Tijdens mijn korte vakantie door China ben ik in Beijing geweest,
Shenyang (ook bekend als Moekden of Mukden) en Baotou (Binnen Mongolie).
Ik was er voor een bruiloft en om deze steden en hun omgeving te zien.
Hieronder een eerste indruk.
De prive-foto’s buiten beschouwing gelaten.
Ik had mezelf de opdracht gegeven maximaal 25 foto’s te selecteren.
Het zijn er iets meer geworden.





Tijdens mijn eerste lunch in China: duif.


















Keizerlijke troon.






Ingang Verboden Stad, Tiananmen Square, 2 oktober 2009.






De Grote Muur.






Chineese Muur.






Kylin, magisch dier als bewaker bij de Minggraven.






Het Vogelnest (Birds nest), Olympische Spelen 2008, stadion van onder andere de openings- en sluitingsceremonie.






Beijing, food market, Donghua Men, stalletjes waar je ’s avonds allerlei lekker eten kunt kopen.






Glamour in Beijing.






Beijing, Verboden Stad.






Beijing, Verboden Stad, de draak, symbool van de keizer.






Beijing, Verboden Stad.






Kunstschatten in het Paleismuseum, Beijing, Verboden Stad.






Beijing, Verboden Stad, beslag op de paleisdeuren.






Keizerlijke weg.






Beijing, Verboden Stad.






Beijing, Verboden Stad, Keizerlijke tuin.






Beijing, Verboden Stad, Keizerlijke tuin.






Beijing, Verboden Stad.






Shenyang, Beiling park.






Shenyang, Noordelijke tombe van de Qing keizer Huang Taji en keizerin Xiao Duan Wen.






Shenyang, Noordelijke tombe van de Qing keizer Huang Taji.






Shenyang, keizerlijk paleis (Qing Dynastie).






Mao, Barrack Obama, Kobe Bryant, Michael Jackson.






Shenyang, keizerlijk paleis (Qing Dynastie).






Shenyang, keizerlijk paleis (Qing Dynastie).






Shenyang, keizerlijk paleis (Qing Dynastie).






Shenyang, kunstschatten in het keizerlijk paleis (Qing Dynastie).






Shenyang, voorstelling in het keizerlijk paleis (Qing Dynastie).






Shenyang, drie dames in het keizerlijk paleis (Qing Dynastie).






Shenyang, Zhongshan Square, Mao monument.






Baotou, Dzjengis Khan.






Baotou, Tara Enkhsaikhan, yurts.






Baotou, Mongoolse klederdracht.






Baotou, prei op de markt.






Baotou, woestijn.






Baotou, de witte kameel.






Baotou.






Baotou, woestijn.






Baotou. jiaozi bij het afscheid





China: geld

Het geld in China heet Renminbi.
Renminbi bestaat in munten en papiergeld.
Er zijn munten van 5 fen,
van 1, 2, en 5 jiao,
en van 1 yuan.
Briefjes zijn er van 1, 2 en 5 jiao,
en van 1, 2, 5, 10, 20, 50 en 100 yuan.

Ik heb erg weinig muntgeld gekregen in China.
De ouders van bruid en bruidegom hebben me geholpen
wat munten bij elkaar te krijgen.
Ik heb ook nog bankbiljetten gekocht die werden aangeboden
als geld uit Mongolie.
Maar of dat ook werkelijk zo is vraag ik me af.
Ik kan het geld niet vinden op het internet.

19/10/2009
Vandaag nogmaals op het internet gezocht.
Nu met Engelse zoekwoorden.
Inderdaad betreft het hier Mongools geld.
Zie voor de afbeeldingen verderop.


Muntgeld.


Yuan, voorzijde.


Detail van de Yuanbiljetten.


Yuan, achterzijde.


Detail van de Yuanbiljetten.


Detail van de Yuanbiljetten.


Yuan en jiao, voorzijde.


Detail van de biljetten.


Detail van de biljetten.


Detail van de biljetten.


Detail van de biljetten.


Yuan en jiao, achterzijde.


Detail, biljet uit 1953. Zie ook de verschillende talen.


Jiao, beide zijdes.


Detail.


Een yuan.


Mongools geld (?).


Detail.


Naam van het geld (?), lijkt wel Russisch.


Lijkt wel Russisch.


Mongools geld (?), voorzijde.


Mooi vind ik het wel.


 

China: de uitnodiging

Voor de bruiloft is de volgende uitnodiging rondgestuurd.





De uitnodiging, centraal, in het hart, het symbool voor ‘double happiness’.






Ik vermoed dat dit de namen van bruidegom en bruid zijn. Ga ik nog navragen.


23/10/2009
Ik heb inmiddels navraag gedaan.
Het zijn niet de namen van de bruid en bruidegom.
Het is een aanduiding voor een romantische
en gelukbrengende bijeenkomst.
Klassiek Chinees met versiering.