Boodschappenboekje

Mijn volgende bericht heb ik al uitgeschreven
op papier maar eerst is nog dit verhaal aan de beurt.
Gisteren ben ik bezig geweest met de ‘moeilijke’
enveloppen en drukken.
Daarbij maak ik ook allerlei monoprints, afdrukken
waar ik nu nog geen toepassing voor ken maar die
wellicht na een tweede of x-te drukgang zijn toepassing
krijgt, of niet.

IMG_7766Boodschappenboekje

Een afdruk van een experiment met hoogdruk waarbij de af te drukken vorm is gemaakt door op een glad stuk hout met draden een vorm aan te brengen. Deze draad geeft door het karakter van touw al een soort van haperende afdruk als standaard. Hier op twee stroken papier.


IMG_7767Boodschappenboekje

Hier meerdere afdrukken met dezelfde blok. Nu met twee kleuren inkt (wit en rood). Op een zogenaamde moeilijke envelop. Het binnenwerk van de envelop is niet zo duidelijk als het om schrijven gaat. Hier heb ik ook bewust eens geprobeerd om over een venster te drukken.


IMG_7768Boodschappenboekje

Hier een drukgang met lino’s van allemaal gelijke hoogte. Het zijn lino’s uit mijn ‘Tijd’ en ‘Schenkel’-project.


IMG_7769Boodschappenboekje

Intussen heb ik de stapel enveloppen in twee gedeeld: een deel zonder ‘moeilijke’ enveloppen en die ga ik zo in twee stukken snijden op het snijmachine dat hier twee boeken van te maken zijn. Daarbij maak ik effectiever gebruik van de beschikbare ruimte die de enveloppen me geven. Het andere deel ga ik in 4 delen versnijden. Nog kleinere boeken qua oppervlakte maar handzamer tegelijk. Deel één ligt in de boekenpers zodat het straks beter te snijden is.


IMG_7770Boodschappenboekje

De monoprints liggen of handen te drogen. Toepassing nog onbekend.


IMG_7772Boodschappenboekje

Snijmogelijkheden van de boekblokken en hun afmetingen.


Nederlands Indian winter

In de VS is Indian Summer een gevleugelde uitspraak.
Het verwijst naar een periode van goed weer in
de nadagen van de zomer/begin van de herfst.
Wij zitten nu al weken in een soort van Indian winter:
een periode van opmerkelijk zonnige dagen in de
nadagen van de winter/het begin van de lente.

IMG_7526BredaVoorjaar

Het is heel mooi en erg aangenaam.


Dat Mistige Rooie Beest

Dat staat op een van de CD’s waar ik vandaag naar luister.
De CD’s komen uit een schatkamer maar het album is
op zich zelf al een schatkamer:
bijna 60 nummers, ruim drie en een half uur met
Toots Thielemans.

SchatkamerVanDeJazz

Het Nederlands Jazz Archief brengt albums uit met daarop jazz muziek die een tijdje uit beeld was. Bijvoorbeeld omdat iemand wel de tapes had maar niet wist dat er een markt met liefhebbers is die de inhoud van de tape graag zouden horen.


Toots Thielemans meets Rob Franken - studio sessions 1973 - 1983

Het album heet: Toots Thielemans meets Rob Franken – studio sessions 1973 – 1983. Het omvat drie CD’s met opnames en een tekstboekje met uitleg over de muziek en de geschiedenis van de opnames.


IMG_7522TootsThielemansMeetsRobFranken-StudioSessions1973-1983

Op een van deze schijfjes staat ook ‘Dat Mistige Rooie Beest’ geschreven door Rohier van Otterloo. Dat kennen de meeste lezers natuurlijk van Turks Fruit (een film die ik nog nooit gezien heb maar de muziek is prachtig).


IMG_7521TootsThielemansMeetsRobFranken-StudioSessions1973-1983

Zoals te zien is bevat het album ook een serie interessante foto’s.


Rob Franken is een naam die ik wel even moest opzoeken.

Rob Franken (Rotterdam, 16 augustus 1941 – ’t Harde, 7 december 1983) was een Nederlandse jazzpianist en arrangeur.

Franken begon zijn professionele carrière bij het folkduo Esther & Abi Ofarim. Hij speelde in een trio met drummer Klaus Weiss en richtte in 1967 de Rob Franken Organ-Ization op, met drummer Louis Debij, gitarist Ingo Cramer en bassist Piet Hein Veening. Franken was een van de eerste pianisten in Europa die overweg kon met het hammondorgel. Ook raakte hij al eind jaren zestig in de ban van de Rhodes-piano. Het werd zijn handelsmerk. Rob Franken werd de pianist van Toots Thielemans, die erg door hem beïnvloed is. Samen maakten ze onder meer de opnamen voor de soundtrack van de film Turks Fruit.

Franken speelde als sessiemuzikant mee op meer dan 400 platen. Hij werkte in heel Europa en vooral veel in Duitsland, waar hij vaste toetsenist werd bij de Peter Herbolzheimer Rhythm Combination and Brass. Hij was een vaste gast in het radioprogramma Sesjun van de TROS. Ook trad Rob Franken op in zijn eigen trio, met wisselende bassisten en drummers, onder wie de bassist Rob Langereis en de Belgische drummer Bruno Castellucci. In 1976 richtte hij The Keyboard Circle op; een experimentele formatie met pianist Jan Huydts, en slagwerker Henk Zomer. De pianisten speelden jazzrock en fusionachtige stukken, tegen elkaar in op Rhodes-piano’s, Clavinetten en synthesizers, begeleid door Henk Zomer.

Op 4 december 1983 maakte Rob Franken zijn laatste opnamen. Hij soleerde op de LP Big Band Bebop van Peter Herbolzheimer. Drie dagen later overleed hij op 42-jarige leeftijd aan een interne bloeding. De LP Big Band Bebop zou aan hem worden opgedragen.

In 2008 was het vijfentwintig jaar geleden dat Rob Franken overleed. Frank Jochemsen, toen student journalistiek en werkzaam bij Radio 6 was min of meer bij toeval liefhebber van Rob Franken’s muziek geworden. Hij maakte er een documentaire over en initieerde de cd-uitgave ‘Fender Rhodes’, waarop de documentaire te beluisteren is. Tijdens zijn research stuitte hij ook op unieke live-opnamen van The Keyboard Circle. Deze verschenen ook op cd.

Franken is opgenomen in Rotterdam Jazz Artists Memorial met een emaillen bord aan de Oude Binnenweg in Rotterdam.

In 2018 bracht het onafhankelijke platenlabel 678 records in het kader dat het vijfendertig jaar geleden was dat Rob Franken overleed, een reeks elpees uit met een keuze uit de vele uren muziek die Franken opnam voor het project FUMU (Functionele Muziek). De originele opnamebanden zijn verloren gegaan maar via de producer van destijds bleven er kopieën bewaard. DJ’s P-Dog & Zembie (alias Sander Huibers & Frank Jochemsen) selecteerden de meest funky stukken voor de platenreeks die Functional Stereo Music genoemd werd. Voor de hoesontwerpen, vervaardigd door Piet Schreuders werd gebruik gemaakt van authentieke reclamefoto’s uit de jaren zeventig.

IMG_7520TootsThielemansMeetsRobFranken-StudioSessions1973-1983

Op het album staan ook drie opnames die vallen in de categorie FUMU (Functional Music). Muziek die bedoeld was als achtergrondmuziek in winkels, liften en luchthavens. De originele producer van deze muziek, Theo van Leeuwen, had deze muziek in zijn beheer. Later eindigden de opnames bij het Nederlands Jazz Archief. De FUMU-muziek op dit album was bedoeld voor de film ‘Sloot en plas’, een film voor de schooltelevisie.


Overbodig te zeggen dat het luisteren naar deze muziek
een genot is.

Corona-verkeersborden

Misschien ga ik ze wel verzamelen, die corona-verkeersborden.
Deze week heb ik er al drie verzameld.
De nieuwste twee.

IMG_6425GGDCoronaPrikLocatie

Maar misschien is het goed een routeplanner te gebruiken want als je te voet de richting van dit bord volgt loop je tenminste vier keer zoveel als de afstand die strikt nodig is.


IMG_6426GGDCoronaPriklocatie

Vooral de plaatsing van het bord in een van de hoefijzers op het Kasteelplein in Breda voegde voor mij nieuwe betekenissen aan het bord toe (links of rechts je eindigt bij een prikpost).


Vrolijke vrienden

Het is heel spannend aan het worden.
Steeds een stapje verder betekent dat ik steeds
dichter bij het uur van de waarheid kom.
Gaat mijn plan werken?

Het goede nieuws is dat de schutbladen mooi gelijmd
zijn tegen de originele schutbladen.
Het eerste experiment met de valse ribben is ook goed gelukt.

IMG_6228VrolijkeVriendenSchutblad

Hier zie je het eerste schutblad. De linkerhelft komt straks tegen de voorkant van de boekband te zitten. Maar het rechterdeel is mooi gelijmd op het originele, blanco schutblad van Vrolijke vrienden.


IMG_6229VrolijkeVriendenSchutblad

Ook het schutblad achter zit mooi vast. Dat geeft veel stevigheid om het originele en oude boekblok. Idee is dat het boek weer heel wat jaren onbeschadigd door het leven kan.


IMG_6230VrolijkeVriendenValseRibben

Met een stuk leer en een mal en wat karton heb ik een valse rib gemaakt en dat allemaal aan elkaar gelijmd. Alles is hier goed gedroogd en je ziet hier de kant die je normaal nooit ziet: de binnenkant.


IMG_6231VrolijkeVriendenValseRibben

Als ik met deze test een boek zou maken dan zou de rug er zo uit komen zien. De rib is goed zichtbaar. De vorm blijft goed in het leer. Straks als de echte rug wordt gemaakt moet ik misschien meer aandacht schenken aan de plaats waar het koord loopt. Dat mag nog dichter tegen de rib en strakker qua vorm.


IMG_6232VrolijkeVriendenPassenEnMeten

De mal die ik gemaakt heb is bedoeld voor het boekblok van Vrolijke vrienden. Dus steeds passen en meten. Vooral ook omdat de rug mooi om het boekblok moet passen maar dat het boek ook nog open moet kunnen. Ik denk nog na over kapitaalband. Die zal ik moeten maken voordat het kapitaalband en de rug, tegelijk, aan het boekblok worden gezet.


IMG_6233VrolijkeVriendenValseRibben

De rechterkant is minder mooi dan de linkse kant.


IMG_6245VrolijkeVriendenPlatten

Dit is een saaie foto maar bedoeld om duidelijk te maken dat ik de boekband ga maken met opgelegde platten. Dat wil zeggen dat ik de rug en de platten los van elkaar maak. De voorkant en de achterkant van het boek, zal steeds bestaan uit twee platten die ik op elkaar lijm. Dat doe ik bijvoorbeeld om de linten van het boekblok weg te werken en goed aan de band te bevestigen. Ook het leer van de rug ga ik tussen de twee plathelften bevestigen. Bovendien ga ik volgende ruimte in de buitenste plathelft van de voorkant uitsparen om de afbeelding van de originele boekband in de nieuwe boekband op te nemen. Grote plannen. Nu nog uitvoeren…..


IMG_6246VrolijkeVrienden

Zoveel als mogelijk probeer ik de originele voorkant van Vrolijke vrienden in de nieuwe boekband op te nemen.


IMG_6248VrolijkeVrienden

Voor nu zijn alle platten beplakt met papier. De omslagen moet ik nog wel aanbrengen. Maar nu ligt alles in de boekenpers om mooi vlak op te drogen. Ik denk dat ik beter één voorplat nog niet had moeten beplakken maar weghalen is vaak nog wel mogelijk.


Wordt vervolgd.

Onderhoud van planten

Al een tijdje lees je hier berichtjes over een boekband
die ik aan het maken ben waar ik nog geen inhoud voor heb.
Nu de boekband is groen, de decoratie op de voorkant bevat
bladeren en takjes.
Dus om dan aan bloemen en planten te denken is natuurlijk
niet briljant.
Afgelopen weken vielen nog een paar dingen samen:
= onze cactus bloeide weer (Parodia magnifica)
= er is een serie berichten geweest over de muntthee
= mijn schoonmoeder gaf ons een artikel over onderhoudsvriendelijke
planten (ons (vermeend) gebrek aan groene vingers is
onder een breed publiek bekend).

Alle drie die gebeurtenissen leveren inhoud op voor een boekblok
dat het naast de inhoud ook van zijn uiterlijk zal moeten hebben.
Hier zijn een paar van de tekstblokken.

PlantenFleuren

Het artikel komt denk ik uit een of ander huis-aan-huis blad. Uit het katern Woon & interieur.


PannenkoekenplantChineesLantaarnplantjeAloeVeraSpecialRubberplant

ZesKeerMakkelijk


Charmante winkel in de mooiste straat van Breda

Reclame maak ik zo weinig mogelijk maar als iets goed is
mag dat ook gezegd worden.
Sinds kort is er een sfeervolle nieuwe winkel geopend
in de Catharinastraat: Lique sieraden en accessoires.

IMG_5628LiqueSieradenEnAccessoires

Ga even op zoek en je zult niet teleur gesteld worden.


De eigenaresse ontwerpt en maakt de sieraden zelf en combineert
die graag voor je met prachtige accessoires.

IMG_5629LiqueSieradenEnAccessoires

Geniet op je gemak in de mooi ingerichte winkel waar tijd is
om te combineren en te speuren naar een uniek sieraad.
Persoonlijke aandacht en tijd voor een goed resultaat.

IMG_5630LiqueSieradenEnAccessoires

IMG_5631LiqueSieradenEnAccessoires

Lique sieraden en accessoires, in de Catharinastraat in Breda (en ook op Facebook).


Multatuli – Liefdesbrieven

Vandaag nog een keer proberen op een stuk afvalleer
de tekst ‘Mimi’ uit te snijden.
Nu op een wat beter stuk leer, in de zin dat hier niet
al kleine scheurtjes inzitten.

IMG_5224MultatuliLiefdesbrieven

Met carbonpapier de letters overgenomen van de schets. Ik ben niet op zoek naar perfecte letters. Het gaat er vooral om dat ze leesbaar zijn. Ik ga morgen of zo nog eens kijken of ik de randen van de letters kan dunnen. Dan krijg je minder of niets te zien van de vleeskant van het leer. Of dat gaat lukken……


IMG_5225MultatuliLiefdesbrieven

Een super leerbewerker ben ik niet. De kleine rafels zal ik bij de definitieve versie weg moeten snijden of knippen. Eigenlijk moet ik een kleiner mes gebruiken, denk ik. Daarmee heb je meer controle over het resultaat maar voor een tweede poging ben ik niet ontevreden.


IMG_5226MultatuliLiefdesbrieven

Een rode achtergrond werkt beter dan een achtergrond van blank perkament. Nog even nadenken of ik het perkament misschien rood of roder wil maken of dat ik overstap op een eenvoudigere oplossing van rood papier. Keuzes, keuzes!


IMG_5227MultatuliLiefdesbrieven

Hier gaat de magie dan gebeuren. Ik schrijf er iedere keer over maar het moment dat je een boekblok schoon snijdt dat heeft iets aparts. Tot dan toe is een boekblok nog een ruwe vorm en dan plots heeft het die scherpe randen en opent het boek zich.


IMG_5232MultatuliLiefdesbrieven

Hier is het dan. Alleen de eerste pagina bolt een beetje. Dat is de pagina met aan de binnenkant het deel van het karton dat eigenlijk als boekband bedoeld was. De afbeelding van Multatuli en de tekst van de Privé-domein reeks van de Arbeiderspers zijn hier zichtbaar.


IMG_5233MultatuliLiefdesbrieven

De boekenlegger steekt er een goed stuk uit.


IMG_5234MultatuliLiefdesbrieven

De platten zijn gesneden. Ook de rug is op maat gemaakt.


IMG_5235MultatuliLiefdesbrieven

Volgende keer verder met het uittesten van de verschillende oplossingsrichtingen. Kraftpapier, rug en platten liggen gereed voor de basis van de boekband. Dat geldt ook voor het basisleer.


Een verhaal hebben is één ding,

een verhaal vertellen is echt iets anders.
Zeker als het om geschiedenis gaat.
Dat is eigenlijk de belangrijkste les die ik leerde toen ik
boeken las van Barbara Tuchman.

De afgelopen weken las ik:
De kolonieman – Johannes van den Bosch – volksverheffer
in de naam van de koning. Geschreven door Angelie Sens.
Best een belangrijk boek.

IMG_5167AngelieSensDeKoloniemanJohannesVanDenBoschVolksverhefferInDeNaamVanDeKoning

Angelie Sens, De kolonieman – Johannes van den Bosch (1780 – 1844) – volksverheffer in de naam van de koning.


De Nederlander Johannes van den Bosch werkt als militair,
ambtenaar/bestuurder, commissaris-generaal, gouverneur-generaal,
minister van Koloniën en minister van Staat, in
Nederlands Indië, de Caraïbische eilanden en Suriname, en
natuurlijk in Nederland.
Daarmee had hij een belangrijke invloed op het Nederlandse
koloniaal beleid en beleid op het vlak van de arbeidsvoorziening.
Zeker onder de regeerperiode van Willem I.

De arbeidsvoorziening heeft te maken met het in cultuur brengen
van ‘woeste’ gronden in Nederland (later ook in België) door
er middelen en mensen (werklozen, wezen en andere groepen) naar
die gronden te brengen (Veenhuizen onder andere) en gereedschap,
kerken, scholen en afzet voor de producten te realiseren.

Super interessant boek over een enthousiaste, hardwerkende man,
zijn familie en zijn omgeving.
Maar als biografie niet meeslepend, geen page-turner.
Dat terwijl het verhaal er echt is. Exotische landen, hoge politiek,
veel ambities, persoonlijk drama. Het is er allemaal.
Maar in het boek te veel weggestopt. Helaas.

IMG_5168AngelieSensDeKoloniemanJohannesVanDenBoschVolksverhefferInDeNaamVanDeKoning


Een missend tegeltje

Vandaag een korte introductie op São Filipe.
São Filipe ligt op Fogo, een van de eilanden van Cabo Verde.
Het is de plaats waar ook het vliegveld ligt.

DSC_0180CaboVerdeFogoSãoFilipe

Het straatbeeld op 27 december 2011 in São Filipe.


DSC_0181CaboVerdeFogoSãoFilipe

Het ging er allemaal heel rustig aan toe. Heel aangenaam.


DSC_0182CaboVerdeFogoSãoFilipe

Fogo en de andere eilanden van Kaapverdië zijn heel erg afhankelijk van of toerisme of het geld dat landgenoten in het buitenland opsturen dan wel investeren in Kaapverdië. Op Fogo is dan ook letterlijk weinig ruimte voor economische activiteiten behalve dan (eco) toerisme.


DSC_0183CaboVerdeFogoSãoFilipe

Een begraafplaats op de rand met de zee. Fogo is eigenlijk een grote vulkaan. Vermoedelijk is de rand van de vulkaan door de tijd afgebrokkeld waardoor er een groot hoogteverschil is tussen het oppervlak waar de bebouwing is en het ‘strand’ dat uit een zwarte zandsoort bestaat.


DSC_0184CaboVerdeFogoSãoFilipeFarolimDeSPedro

Er ontbreekt een tegeltje bij dit naambordje dat verwijst naar een vuurtoren: Farolim de S. Pedro. Rechtsonder staat de naam van een stad in Portugal.


DSC_0185CaboVerdeFogoSãoFilipe

Volgend bericht, volgende avonturen.


Forte Real de São Filipe

Bij Cidade Velha liggen op een heuvel de restanten van
een fort dat in de 16e eeuw is aangelegd.
Wikipedia geeft onder andere de volgende beschrijving:

Forte Real de São Filipe is a 16th century fortress in the city of Cidade Velha in the south of the island of Santiago, Cape Verde. It is located on a plateau above the town centre, 120 meters above sea level. The historic centre of Cidade Velha is an UNESCO World Heritage site since June 2009.

De geschiedenis van Cabo Verde is best een bewogen geschiedenis.
De Bradt-gids uit 2011 (5e editie) beschrijft het ontstaan
van leven op de Kaapverdische eilanden als volgt:
er waren voor het jaar 445 voor Christus al Phoenicische bezoekers.
Zeevarenden.
In 445 voor Christus kwam Kapitein Hanno op een tocht die
begon in Cadiz een aantal eilanden tegen en
maakte daar melding van.
Men vermoedt vandaag dat dit om de Kaapverdische eilanden ging.
Hij noemde de eilandengroep ‘Hesperias’.
Hanno meldde verder dat hij een grote vulkaan zag ten westen
van Afrika. Dit zou Fogo geweest kunnen zijn.
Ook vanuit West Afrika is het mogelijk dat er zeevarende bezoekers
zijn geweest op Cabo Verde maar de mensen gingen er ook weer weg.
Pas toen Portugese ontdekkingsreizigers met hun schepen verder
voeren dan de Canarische Eilanden kwam bewoning in beeld.
Tussen 1455 en 1461 werden de eilanden ‘ontdekt’ en de eer gaat
meestal naar Antómio de Noli (Genua) en Diogo Gomes (Portugal).
In 1462 werd er een kleine kolonie gesticht door Portugezen,
Spanjaarden en Genuezen.
Op Santiago, aan de rivier de Ribeira Grande vestigde De Noli zich.
Arbeiders, in de vorm van slaafgemaakten, werden aangevoerd
vanuit Afrika en in 1852 waren er 13.700 slaven op Santiago
en Fogo, onder dwang van 100 blanke Europeanen.
Via de eilanden werd veel handel gedreven:
van Afrika naar Europa en Noord- en Zuid Amerika en andersom.
Niet in de laatste plaats met slaafgemaakten als handelswaar.
In 1770 wordt Praia de hoofdstad.
Pas in 1975 werden de eilanden samen met Guinea-Bissau
onafhankelijk van Portugal.
Dan in 1980 gaat Guinea-Bissau zijn eigen weg.
Cabo Verde is daarmee een volledig zelfstandige staat.

DSC_0058CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaCathedral

Op Eerste Kerstdag gingen we eerst naar Cidade Velha. Eigenlijk op zoek naar vervoer. Maar omdat er geen vervoer te zien was besloten we zelf te gaan lopen. Dat kan best. Het gaat wel even omhoog maar onderweg is het uitzicht prachtig. Hier zie je bijvoorbeeld de Kathedraal (of wat er na al die jaren van over is).


DSC_0062CaboVerdeSantiagoCidadeVelha

De foto’s geven niet echt een stralende aanblik. Maar het was die dag gewoon mooi weer maar het woestijnzand in de lucht levert een bijna mistige aanblik.


DSC_0063CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipe

Forte Real de São Filipe of Fortaleza Real de São Filipe.


DSC_0064CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaRibeiraGrande

Dit enorm ravijn was lang geleden een machtige rivier die er de oorzaak van was dat Cidade Velha, in het begin van de bewoning van de eilanden, de belangrijkste plaats was. De rivier is inmiddels zo goed als droog. Ribeira Grande is de naam.


DSC_0065CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaRibeiraGrandeIgrejaEConventoDeSaoFrancisco

Toen we eerder het oude deel van Cidade Velha doorwandelden bezochten we ook dit gebouw: Igreja e convento de Sao Francisco.


DSC_0066CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortalezaRealDeSFilipeDSC_0067CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaRibeiraGrandeDSC_0068CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0069CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaRibeiraGrandeDSC_0070CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0071CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0072CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0073CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0074CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaDSC_0079CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0080CaboVerdeSantiagoCidadeVelha

Cidade Velha.


DSC_0081CaboVerdeSantiagoCidadeVelha

Vissen is nog steeds belangrijk.


DSC_0082CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0083CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaRibeiraGrandeDSC_0084CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0085CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeCisterna

Zo hoog op de heuvel ben je misschien wel veilig en is het effectief om een eiland te verdedigen maar veel zoet water zal er niet zijn. Zeker niet bij het klimaat van Cabo Verde. Dus voor water was er een speciale voorraadkelder (cisterne).

DSC_0086CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeCisterna


DSC_0087CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaRibeiraGrandeDSC_0088CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipeDSC_0089CaboVerdeSantiagoCidadeVelhaFortRealDoSaoFilipe

Cabo Verde is vooral rustig en erg mooi.


Sneeuw

Allerlei weercodes: code geel, code oranje!
Gisteren sneeuwde het amper 1 centimeter.
Maar het wordt steeds zeldzamer: sneeuw.
Daarom toch maar foto’s gaan maken.
Sommige worden door de sneeuw haast abstract.

IMG_4566SneeuwInBreda

Dit beeld doet me bijna denken aan Tanaka Ryohei.


IMG_4567SneeuwInBreda

Het was op ons balkon.


IMG_4568SneeuwInBreda


IMG_4570SneeuwInBreda

Stam van een olijfboom.


IMG_4571BredaKasteelpleinStadhouderWillemIII

Stadhouder Willem III op het Kasteelplein in Breda.


IMG_4573BredaGroteKerkInDeSneeuw


IMG_4574BredaCatharinastraatWaalseKerk

De Waalse Kerk in de Catharinastraat.


IMG_4575BredaBegijnhof

Begijnhof.


IMG_4576BredaBegijnhof


IMG_4577BredaBegijnhof


IMG_4578BredaWaalseKerkVanafHetBegijnhof


IMG_4580BredaValkenberg

Valkenberg.


IMG_4581BredaValkenbergMariAndriessenTobiasEnDeEngel

Tobias en de Engel, Mari Andriessen.


IMG_4582BredaValkenberg


IMG_4584BredaValkenbergHercules

Hercules.


IMG_4585BredaValkenberg


IMG_4587BredaKMA

Het Kasteel van Breda.


IMG_4588BredaValkenberg


Volgende stap inbinden

Gisteren heb ik de katernen ingebonden tot een boekblok.
Vandaag heb ik er papier bij gezocht om als de schutbladen
te gaan dienen.
Dat is op maat gesneden en gelijmd en de platten zijn
uit grijsbord gesneden.
De volgende stap wordt dan de basis voor de boekband in
elkaar te zetten, het leer te gaan snijden en voorbereiden
(dunnen en een mal maken om het drukken van de tekst en
de lino op de boekband voor te bereiden).

In dit tempo dreigt het boek toch nog gereed te zijn
voor Koppermaandag.

IMG_4455SintVeitVellenPastPaperVoorSchutblad

Dit zijn de twee bladen paste paper die ik een tijd geleden gemaakt heb. Ik had ze zonder specifiek project in gedachten gemaakt. Maar beide zijn in hetzelfde rood. Dus dat gaat best mooi passen. De kleur die in de tekst wordt gebruikt is ook rood en die kleur gebruik ik ook voor de lino die op de omslag komt.


IMG_4456SintVeitBoekblokSchutbladenGaas

De katernen en de paste paper zijn in de snijmachine op maat gesneden. Ruim 16 bij 12 centimeter. De rug is gelijmd en er is gaas aangebracht om straks een goede verbinding tussen het boekblok en de boekband te krijgen.


IMG_4457SintVeitSchutbladVoor

Zo ziet het eerste schutblad er dan uit in het boekblok. De linkerhelft wordt straks tegen de boekband bevestigd.


IMG_4458SintVeitSchutbladAchter

Het schutblad achter ziet er dan zo uit. Minder fel van kleur maar een mooie, eenvoudige vorm.


IMG_4459SintVeit

Boekblok met platten.


IMG_4460SintVeit

Dan met de rug. In het nieuwe jaar kan dat in elkaar gezet worden en verder afgemaakt.


Treuzelende boekbinder

Misschien denk je: hoe zit het nou met Type C van het inbinden
van losse bladen volgens Keith Smith?
Nou ik ben er wel aan doorgegaan maar ik moet opnieuw lijm maken.
Probleem is dat ik nog een hoeveelheid heb staan met een zelf verzonnen
samenstelling en die wil ik eerst opmaken. Bijvoorbeeld aan paste paper.
Tegelijk ben ik met back pairing bezig. Een heel spannend experiment
dat tot nu toe goed verloopt. Dus de verschillende projecten vragen om aandacht.
Ik moet kiezen.

Maar goed vandaag even kort stilstaan bij de vorderingen.

IMG_3954KeithSmithAchterplat

De buitenkant van de achterplat is een paar dagen geleden al voorzien van een kunstleren bekleding. Egaal geel.


IMG_3970KeithSmithAchterplatGereed

Intussen is de binnenkant ook egaal geel.


IMG_3971KeithSmirhAchterplatGereed

Het wachten is dus nog even op het voorplat.


Boekband zoekt boekblok

Voor het nieuwe project heb ik besloten een bestaande
kartonnen boekband te gaan bekleden met leer terwijl
ik het leer decoreer met stroken leer van verschillende afmetingen.
Die stroken leer ga ik bevestigen en bewerken met een
techniek die ‘back pairing’ wordt genoemd door Mark Cockram
en die ook beschreven staat in het huidige nummer van
het blad van de Stichting Handboekbinden.
Dat artikel is geschreven door Karin Cox.

IMG_3955LeerIsNatuurproductDusMetOneffenheden

Nu heb ik de techniek van back pairing nog nooit geprobeerd. Ik ben niet ervaren in het werken met leer. Bij back pairing is het idee dat je de decoratie bovenop een stuk basisleer plakt om vervolgens aan de achterkant (back) van het basisleer, het leer te dunnen (pairing), zodat de decoratie vlak met het basisleer komt te liggen. Leer is een natuurlijk product en is dus niet altijd van perfecte vorm. Op de foto zie je dat het leer op een plaats is ingescheurd. Dat kan ik moeilijk gebruiken op een boekband maar ik kan daar gerust iets wegsnijden om een eerste test te doen.


IMG_3956MisschienTeZuinigOnlayopBasisleer

Dit is mijn testlapje: het donkere leer is de decoratie en het lichte leer is het basisleer. Deze kleuren (met nog een paar) ga ik dadelijk ook in het echt gebruiken. Op het lichte leer zie je indrukken van de knijpers waarmee het leer opgespannen is geweest bij het schoonmaken van de huid (bovenaan en helemaal onderaan rechts).


IMG_3958DeDriehoekigeVormVanDeOnlayTekentZichAf

Dan schaaf ik met een hobbyschaaf en mijn leerdunmes aan de achterkant de verdikking weg die veroorzaakt wordt door de decoratie. De driehoek van de decoratie wordt zichtbaar in de vleug van de vleeszijde van het leer.


IMG_3959SchaafselVanHetLeerMetGereedschap

Het vraagt wat werk en ik leer weer een paar dingen die ik al eerder ervaren had maar vergeten was. Je maakt het jezelf makkelijk als je het basisleer goed kunt vasthouden. Mijn stuk leer is ongemakkelijk klein. De schaaf heeft zo zijn afmetingen. Met het mes kun je op veel plaatsen makkelijker bij. Maar het mes vraagt weer een eigen benadering. Dat wil zeggen dat ik nog even moet nadenken in welke volgorde ik de decoratie straks op de definitieve bekleding ga plakken/bewerken.


IMG_3960BasisleerVoorDeBoekbandGesneden

De buitenkant van de boekband was al eens te zien op mijn blog. Hier zie je de binnenkant. Geschuurd. De band ligt op het basisleer dat ik net op maat heb gesneden.


Mirador

De laatste volledige dag in Flores was bewolkt.
We hebben nog een boottocht gemaakt.
Altijd leuk.

DSC01258GuatemalaFlores

Maar in Flores zelf was het feest. De kerk was versierd en het was druk.


DSC01259GuatemalaFlores


DSC01260GuatemalaFlores

Er werden voorbereidingen getroffen voor een goed maal.


DSC01261GuatemalaFlores

Er werd nog een tent bijgebouwd (?)


DSC01262GuatemalaFlores


DSC01263GuatemalaFlores


DSC01264GuatemalaFloresMayaPan

Maya Pan. Deze bakker had ons al een keer ‘gered’.


DSC01265GuatemalaFloresEenSmalleStraatMetTekeningen

Een smalle straat met muurschilderingen in wording.


DSC01266GuatemalaFlores


DSC01267GuatemalaFlores


DSC01268GuatemalaFlores


DSC01269GuatemalaFlores

De boot neemt ons eerst langs de brug die het eiland verbind met het vaste land.


DSC01270GuatemalaFlores

Het museumeiland.


DSC01271GuatemalaFlores

Flores.


DSC01272GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek

We gaan naar een uitkijkpunt: Peninsula de Tayazal, Sendero mirador Rey Canek (pad naar het uitkijkpunt Rey canek).


DSC01273GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek

Het uitkijkpunt is een houten toren op een hoog punt in het landschap.


DSC01274GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek

Vanaf die toren heb je natuurlijk meer zicht op Lake Petén Itzá.


DSC01275GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek


DSC01276GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek


DSC01278GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek

De versiering van de kerk is zichtbaar.


DSC01279GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek


DSC01280GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek


DSC01281GuatemalaFloresPeninsulaDeTayazalSenderoMiradorReyCanek

We laten de toren weer achter ons.


DSC01282GuatemalaFlores


DSC01284GuatemalaFlores


DSC01285GuatemalaFlores


DSC01286GuatemalaFlores


DSC01288GuatemalaFlores


DSC01290GuatemalaFlores


DSC01291GuatemalaFlores

Terug bij het begin van de boottocht.


Verder met polyurethaan

Het jasje dat ik onlangs kreeg is gemaakt uit
polyurethaan. Het jasje heb ik uit elkaar gehaald
en ik gebruik nu één mouw als bekleding voor een boekband.

IMG_3209

Maar eerst moet ik de katernen, die ik gekocht heb van het Atelier de Ganzenweide, tot een boekblok vormen door ze aan elkaar te naaien.


IMG_3210

Na het naaien is de rug gelijmd en breng ik een strook gaas aan. Vervolgens gaat dit geheel in de boekenpers. Als dit goed gedroogd is gaat dit straks nog even in de snijmachine om het boek schoon te snijden.


IMG_3211Elleboog

Intussen heb ik de maat van de boekband afgemeten op de mouw. De stof laat hier duidelijk zien dat op de elleboog de stof is opgerekt. Hopelijk zie je dat straks niet op de boekband maar ik heb goede hoop. Ik kies er bewust voor één naad te laten vallen op de buitenkant van de boekband.


IMG_3212

Het voorplat eerst vastgelijmd en dan eens kijken hoe de boekband er uit komt te zien. Die oneffenheid als gevolg van de naad, verdient extra aandacht.


IMG_3213

Het lijkt goed te gaan. Op dit moment ligt deze boekband onder de boekenpers. Morgen eens zien of het goed gegaan is.


Vanmorgen heb ik ook nog geprobeerd om in de polyurethaan
met een guts een tekening te maken. Maar daarvoor is de stof
te dun en ook al ziet het oppervlak er uit als linoleum
het laat zich niet bewerken.
Dus van dat idee ben ik afgestapt.
Idee was om op de boekband de contouren van een Gekruiste
Structuur Binding uit te snijden. Maar helaas.

Van den vos Reynaerde

IMG_2651LinksZittenDeRiempjesAlHelemaalOpHunPlaatsRechtAlDoorDeTunnel

Gisteren de platten afgemaakt. Op de foto hierboven zie je dat de riempjes al helemaal op hun plaats zitten, in en aan de rechter plat. Links zijn de riempjes al door de ‘tunnel’ gevoerd. Nog niet dwars door de eikenhouten plat.


IMG_2652DatGaatGoedKomen

Nu is het tijd om de dikte van het boekblok mee in overweging te nemen. De leren riempjes moeten worden doorgesneden (in de lengte, ter hoogte van het boekblok) om het naaien mogelijk te maken.


IMG_2653EersteRiempjeGeplaktEnGespijkerdEnIngesnedenOmBindenMogelijkTeMaken

Nu de riempjes afgetekend zijn, is de eerste ingesneden en bevestigd aan de eerste plat. De katernen zullen straks op deze achterplat worden genaaid. Het riempje is gelijmd en vervolgens met drie messing spijkers vastgezet.