Prei-kerrie soep. Geheime ingredieënten: een paprika klein gesneden toevoegen na het mixen van de soep, 4 theelepels kerrie en garnalen.
Maandelijks archief: april 2023
Gemoedelijk zitje na Koningsdag?
Het Valkenberg werd nog druk opgeruimd, een dag na koningsdag, terwijl ik langs dit gemoedelijke (?) zitje liep. Ik stel me zo voor dat het geen kinderen waren die dit op de vrijmarkt achterlieten.
17 september 2022
De datum is op zich niet relevant maar je moet voor ieder
bericht een titel bedenken dus waarom niet de datum
van mijn bezoek aan het Uffizi, het kantoorcomplex dat
ontworpen is door Giorgio Vasari in opdracht van Cosimo I de’ Medici.
Nu een museum met een ongelofelijke collectie kunst.
Ik had een tijdslot gereserveerd, al vroeg in de ochtend.
De dagen ervoor waren drukkend warm. De regenbui die je hier al ziet op de achtergrond zou later die ochtend voor veel regen zorgen. Terwijl ik in het museum was veranderde de omstandigheden buiten naar veel minder vochtig dus veel aangenamer warm. Dat zou de rest van mijn bezoek aan Florence zo blijven.
Florence. Cosimo I de’ Medici liet veel bouwen en kunstvoorwerpen maken. Zoals dit misschien wat vreemde beeld door Baccio Bandinelli. Beeld van Ludovico di Giovanni De’Medici, de vader van Cosimo. Het beeld staat ook bekend als Giovanni dalle Bande Nere. De verhouding beeld/voetstuk is een beetje kwijt. Waarom zit de man die een groot krijger was ?
Intussen is het al begonnen te regenen. Loggia dei Lanzi. Door het tijdstip nog niet omringd en vol toeristen.
Het typische plein bij het Uffizi. De galerij van de Uffizi bevindt zich op de eerste verdieping, links, rechts en aan het eind van deze u-vorm.
Op de plaats van het nieuwe gebouw van Vasari stond/staat een Romaanse kerk. Deze fresco is daarvan overgebleven en te zien in het Uffizi. De onbekende kunstenaar uit Florence schilderde een fresco met St. Francis of Assisi, circa 1325 – 1335, detached fresco.
Het Uffizi is gebouwd met als kern een grote galerij. Die u-vormige gang geeft toegang tot vele zalen en kamers die uitpuilend met kunst van duizelingwekkende kwaliteit. De gang wordt bevolkt door beelden meestal herinterpretaties van klassieke Griekse en Romeinse beelden. De plafonds zijn beschilderd met mythische afbeeldingen en werkelijk honderden portretten van pausen, keizers, koningen en andere belangrijk geachte figuren. Dit fresco is gemaakt door Antonio Tempesta in 1581. Iedere centimeter van de galerij is bedekt met kunst.
Ooit was er ook een Nederlandse paus, geboren in Utrecht: Adriaan Floriszoon Boeyens (Utrecht, 2 maart 1459 – Rome, 14 september 1523). Galleria degli Uffizi, Cristofano dell’Altissimo, Adrianus VI.
Een kleiner deel van het plafond. Ook geschilderd door Antonio Tempesta in 1581.
Maestro della Croce, Stigmate di San Francesco, circa 1240 – 1250, tempera su tavola.
Giotto di Bondone, Madonna and Child, St. Nicolas, St. John the Evangelist, St. Peter and St. Benedict; the Redeemer and four angels, ‘Badia Polytich’, 1295 – 1300, tempera on wood.
Middelste paneel.
Giotto di Bondone, Madonna and Child enthroned with angels and saints, ‘Ognissanti Maesta’, circa 1306 – 1310, tempera on wood.
Voor een eerste indruk.
Gelezen: De boekenezel van Córdoba
Wilfrid Lupano & Léonard Chemineau – De boekenezel van Córdoba. Met een toelichting door Pascal Buresi.
Córdoba is een stad in het zuiden van Spanje.
We weten over het algemeen niet veel van de geschiedenis
van Spanje en zeker niet van de tijd dat het zuiden
van Spanje onder Arabische invloed stond (kalifaat Córdoba, van 929 tot 1031).
Dat is de achtergrond van het stripverhaal.
Nog iets breder is de geschiedenis van klassieke boeken,
manuscripten, die door kopieëren ‘overleven’ in Arabische
collecties en die door de tijd via Córdoba bekend
worden in de Westerse wereld.
De boekenezel is een van de voorzieningen die de tijdsreis
van kennis mogelijk maken.
Het verhaal is een soort van avonturenroman, niet bijzonder
getekend en eigenlijk te lang om de spanning vast te houden.
Dus is ht boek helemaal geslaagd. Nee.
Is het dan toch de moeite waard om te lezen. Zeker.
De thematiek is bijzonder en het is de moeite waard om
er kennis van te nemen.
Niet is de laatste plaats door de pagina’s met een toelichting,
na het stripverhaal, geschreven door Pascal Buresi.
Abd al-Rahman III en Al-Hakam II zijn namen van kaliefen van Córdoba
die ook in het verhaal vookomen.
Stadsarchief Breda: Dagblad van Noord-Brabant
Bij de open dag werden ook een aantal pagina’s
getoond uit een krant uit het archief.
Het ging om het Dagblad van Noord-Brabant.
Volgens mij de krant van 24 april 1923.
Verschillende advertenties en oproepen. Onder andere van Peek & Cloppenburg Breda.
Een verslag van een optreden van Albert Vogel. Gezien de datum van de krant en genoemde voordrachtkunstenaars waarmee Vogel vergeleken wordt (Royaards en Musch) gaat het waarschijnlijk om Albert Vogel sr. De vader van actrice Ellen Vogel en Albert Vogel jr (https://nl.wikipedia.org/wiki/Albert_Vogel_sr).
Jan van der Ven, Catharinastraat 5 (Hoek Catharinastraat – Kasteelplein).
Rheumatiek en jicht. Een pain expeller?
Adriaan van Bergen.
Laat, maar leuk
NRC, 06/04/2023, Fokke & Sukke; Matthäus.
Het begin van mijn koningsdag
Om half negen liep ik het Kasteelplein in Breda op en er waren geen bezoekers. Beveiligers, toiletpersoneel, basista’s, frietbakkers, ja allemaal. Maar nog geen bezoekers op dat moment.
In het Valkenberg was de Vrijmarkt al begonnen. Eens kijken of er iets voor mij tussen zit.
Behalve de temperatuur was het weer prima.
Met aandacht voor de etalage! Leuke titels: The priory of the orange tree, A court of silver flames, I was born for this, John Green turtles all the way down.
Er was een mevrouw die 40 euro voor een paar oude boeken wilde. Die heb ik laten liggen. Het boek ‘Transit’ van Hella S. Haasse kreeg ik omdat de verkoopster bijna tegen mij aan botste. Thuisgekomen bleek dat ik al een exemplaar heb en mijn exemplaar is in betere conditie. ‘De raadselachtige Multatuli’, kende ik niet (mei 1976). Een biografie door Willem Frederik Hermans van Eduard Douwes Dekker. Voor twee euro. Prima koopje. De Karl May’s staan tegenwoordig in een donkerder daglicht. Ik heb ze nog niet in detail bekeken.
Achter de Lange Stallen
Voormalig verblijf van paarden is wederom omgebouwd to woningen. Deze keer met uitstraling. Het lijkt me een superplaats om te wonen en nu met een exrtra pluspunt: Blindwalls Gallery, Achter de Lange Stallen, soort van ‘Ode aan het paard’, Monkeybird Crew.
Piepschuim
Na lange tijd zie ik hoe de piepschuimblokken worden ingezet. Ze gaan, zo lijkt het, de kern van de kademuren vormen. De foto’s in dit bericht omspannen meerdere dagen.
Aan de rechterkant is men nog maar net begonnen.
Het is een proces van passen en meten en dan weer zagen.
Dit lijkt een paneel met de betonnen kade en het metselwerk er voor. In dit stuk zit een soort van bloembak en is denk ik eerder gebruikt als testwand in de vorige versie van de Mark.
Voor en op de wand verschijnt betonijzer.
De asperges zijn weer goed
Zeker deze exemplaren van chocolade.
Open dag, Stadsarchief Breda
Een belangrijk wetenschapper uit Breda: Dr. Jan Ingenhousz, Expériences sur les végétaux. Het boek gaat over experimenten waarmee Dr. Jan Ingenhousz aantoonde dat fotosynthese (het omzettingsproces van planten onder invloed van zonlicht waarbij koolstof omgezet wordt naar zuurstof).
Het boek bevat illustraties van de instrumenten die Dr. Jan Ingenhousz gebruikte bij de onderzoeken.
Dit boek werd getoond in het bovengrondse archief. Het archief waar ook kranten worden bewaard. Daarover een volgende keer meer. Het boek van Dr. Jan Ingenhousz heeft een moderne band. Het papier heeft betere tijden gekend.
Een kerkboek met zilverwerk: een Romeins Missaal. Dit is een boek dat in de katholieke kerk werd gebruikt in de kerkdiensten. Het bevat de lezingen, gebeden en gezangen.
(Deel van?) het fotoarchief Jonkers en een doos met de naam van Hotel de Kroon.
De modeboeken van Jean Bergé.
Een deel van de boekcollectie over Breda en door Bredase schrijvers.
Open dag Stadsarchief Breda
Vandaag was het Open dag in het Stadsarchief Breda.
Het archief is lang dicht geweest. Ooit voor corona
was ik al eens in het archief geweest.
Maar deze keer heb ik me ingeschreven voor de rondleiding.
Wat me opviel was dat het voor de medewerkers niet mee
viel om hun verhaal te vertellen aan de bezoekers.
Ze waren of zenuwachtig of wisten niet hoe interessant
hun werk eigenlijk is.
Wat is echt een gemis vond is dat men veel aandacht besteedde
aan technische details en de ‘topstukken’ maar dat er
geen introductie is hoe je gebruik kunt maken van de diensten
van het archief.
Het ondergrondse, geconditioneerde archief. Hier toonde de rondleidster goed gekozen voorbeelden van werken in het archief.
‘Het houten boecxke’, 1300 – 1395 (volgens informatie op internet). Dit boek met houten platten, een boekband gemaakt van hout, beschrijft aspecten van stadsbranden.
Het boek wordt uit de hand getoond. Dat is niet ideaal om er foto’s van te maken of om het goed te bekijken. Een aantal foto’s zijn dan ook bewogen en de hoek waaronder de foto is gemaakt is soms problematisch.
Het stadsarchief heeft ook een soort van gildeboek uit 1661. Dit is de omdoos waar het boek in bewaard wordt.
Dit is een soort van titelpagina. Heel interessant. De tekeningen op beide pagina’s bevatten veel informatie. Even naar wat details kijken.
Links boven aan staat een tekening va nvissers die netten uitwerpen. Daaronder staat een tekst uit het evangelie van Lukas: ‘zeide Hij tot Simon: Steek af naar de diepte, en werpt uw netten uit om te vangen’. Lukas 5, vers 4-6. De tekst heb ik uit de Statenvertaling (https://statenvertaling.nl/tekst.php?bb=42&hf=5&ind=1). Volgens de rondleidster had het boek iets te maken met een gilde van vissers maar misschien is vishandelaren meer voor de hand liggend.
Rechts staat het stadswapen van Breda. Links vrouw Justitia (denk ik) met blinddoek (?) en weegschaal. Rechts een andere vrouw met een anker aan de voeten. Onder aan staat een maal 1661 en een maal ’18 meert 1661′.
Dit boek is een dagboek van een soldaat. Op internet noemt iemand het ‘Soldatenboekje Breda 1793’. Naast de tekst bevat het tekeningen van soldaten in uniform.
Soldatendagboek, februari 1793.
De afdeling ‘Bisdom Breda’.
Dit is een van de boeken uit de tijd dat de Burgelijke stand nog met de hand werd bijgehouden.
Per gezin, één pagina, één kaart.
Je ziet dat de band van deze boeken speciaal voor het vele gebruik stevig gemaakt is. De platten, de band aan de voorkant en aan de achterkant, bestaat uit twee delen: een smalle strook links tegen de rug en een groot deel rechts daarvan. Die extra strook ondersteund de bijzondere bindwijze.
Het ‘Geheim register ontslagen gevangenen, 1886’ bestaat uit twee delen. Een klein boekje met beschrijvingen van ontslagen gevangenen en een groot boek met per gevangene een foto. Op de foto het kleine boekje.
Dit zijn voorbeelden van beschrijvingen met ‘Maria Dijkema’. Vrij volgens de tekst: ‘Geboren in de buurt van Groningen. Meerdere malen gearresteerd oa in 1879. Ze kan schrijven.’
Het grote deel van ‘Geheim register ontslagen gevangenen, 1886’ met de foto’s. Ik zie ‘Bromsnor’ zich buigen over deze boeken om ‘Zwiebertje’ te zoeken.
Bovenstse rij, tweede van links: Maria Dijkema.
‘Geheim register ontslagen gevangenen, 1886’ Deze boeken werden in opdracht van de minister van justitie door heel Nederland verspreid om de opsporing van mensen te ondersteunen.
Op internet kwam ik meerdere Maria Dijkema’s tegen. Één er van in de Groninger archieven. Dit kan wel eens dezelfde Maria zijn: Groningen, info van voor 1886.
Galileo Galilei
De wetenschapper op de Cattedrale di Santa Maria del Fiore.
De deuren trekken heel veel bewonderaars. Het zijn deuren in het Bapisterium bij de Dom van Florence. Maar het zijn kopieën, de originele zijn in een museum om de hoek. Maar dat neemt niet weg dat deze deuren schitterend gemaakt zijn door Lorenzo Ghiberti.
Abraham en Izaak (denk ik, met de ram in de struiken).
Cattedrale di Santa Maria del Fiore. Ik vermoed Koning David.
In een van de winkelstraten zat een soort van souvenirwinkel die oude brieven verkocht (hoe oud ze zijn werd me niet duidelijk, ze kunnen gewoon kopieën zijn) met daarop waterverfschetsen. Iets te prijzig voor een souvenir.
Binnenkant van begane grond van het Palazzo Vecchio.
Loggia dei Lanzi.
Brunelleschi / Vasari / Zuccari
Na een tijdje stap je dan de kerk binnen, de Cattedrale di Santa Maria del Fiore. De kathedraal is vooral groot. De koepel trekt de meeste aandacht maar ook dit mozaïek is prachtig: Christus kroont Maria.
De koepel is het ontwerp van Filippo Brunelleschi. De fresco’s zijn gemaakt door Vasari die an het werk begon. Hij werkte eraan tot zijn door in 1574. Daarna ging de kwast over naar Federico Zuccari die in 1579 het werk afrondde.
Alleen al fysiek was het aanbrengen van de schilderingen een topprestatie.
De aandacht gaat steeds weer naar die koepel…
Vanaf een afstand kun je dan Dante nog zien: Domenico di Michelino, Dante en zijn Commedia, 1465.
Cattedrale di Santa Maria del Fiore
Zeer indrukwekkend gebouw.
Heel veel meer hoef je daar niet aan toe te voegen.
Laten we maar eens kijken.
Met humor.
Bargello. Een museum met eencollectie waarbij de nadruk op beeldhouwwerk ligt.
De Cattedrale di Santa Maria del Fiore is van alle kanten mooi en bijzonder.
De rij op weg naar de ingang van het gebouw.
Ornamenten
Het project verloopt moeizaam maar is leerzaam. De ornamentjes zijn gemaakt van koperdraad en laten zich prima solderen. Probleem is de stuiver in het midden. Als je niet oppast duurt het verwarmen heel erg lang, gaan eerdere verbindingen weer los en ontstaan er vervormingen. Nu heb ik 4 onamenten geplaatst op de windrichtingen en soldeer ik steeds twee ornamenten tussen de windrichtingen maar een stukje van de stuiver af. Daardoor is er minder warmet nodig en lukt het solderen met een hobbybrander. Uiteindelijk moet dit op een boek komen.
Soep van de week
Deze keer zonder overzicht van de ingrediënten.
Dat komt omdat er geen verspilzakjes waren en ik dus
volledige vrijheid had om te combineren.
Het oog viel op Rode linzen soep. Van de grootgrutter.
Daar heb ik een paprika aan toe gevoegd, sambal met gember,
rode linzen uit de voorraad en een fuet (een klein
gesneden, droge, Spaanse worst die over de code
was maar er nog goed uit zag, goed rook en smaakte).
Rode linzensoep met stukjes manchego.
Florence
De wandeling ging verder.
Florence, Chiesa de Sante Trinita.
Afgelopen september zat Cosimo I de’ Medici naast zijn paard. Normaal vormen ze samen het imposante ruiterstandbeeld op de Piazza della Signoria.
De Neptunisfontein ontworpen door Bartolomeo Ammannati.
Piazza della Signoria en Palazzo Vecchio vanuit de Loggia dei Lanzi.
Giambologna en Pietro Francavilla, Hercules and the Centaur, 1549 – 1599, marble. Op het Piazza della Signoria, in de Loggia dei Lanzi.
Leeuwen zou ik nog vaker zien in Florence.
Palazzo Pitti 05
Een vertegenwoordiger van de Italiaanse variant van het Impressionisme (al zijn de stromingen niet helemaal hetzelfde): Ruggero Focardi, Vita Campagnola.
‘Macchiaioli’ noemt men het.
Antonio Mancini, Maschera, circa 1885.
Een bijzonder plafond.
Ponte Vecchio.
Palazzo Pitti 04
Na een vleugel met internationale kunst volgde meer werken
van Italiaanse bodem. Voor een deel gericht op de
‘grote mannen’. Maar niet exclusief.
Palazzo Pitti, Giuseppe Bezzuoli, L’entrata di Carlo VIII a Firenze, 1827 – 1829, olio su tela.
Misschien niet woke maar wel bijzonder. Een Frans uurwerk met Robinson Crusoë e Venerdi (en Vrijdag).
Met een prachtig behang op de achtergrond: Antonio Puccinelli, Ritratto di Pietro Tincolini (architect), 1891.
Vito d’Ancona, Portrait of Gioacchino Rossini, 1874, olieverf op doek. Bij dit doek dacht ik: ‘Verdi kan niet ver meer weg zijn’.
Een enorm doek van nog een kunstenaar die ik niet kende. Wat me hier vooral trof waren de gezichtsuitdrukkingen van de toehoorders van Pilatus. Antonio Ciseri, Ecce Homo.
Daar is hij dan: Vincenzo Gemito, Portrait of Giuseppe Verdi, 1873, bronze.
Naast architectuur en muziek komt ook de kunst van het schrijven aan de orde: Gaetano Trentanove, Retratto di Victor Hugo. Met een beetje beeldrijm.
Een dreigend uitzicht over Florence.
Argusvlinder 