Soep kan ik eigenlijk altijd eten. Dat vind ik heerlijk. Bospaddenstoelensoep gekocht bij de pop-up store van een hotel/keuken in de buurt (Soepermarkt). Lekker.
Categorie archief: Eten en drinken
Olleke bolleke oliebolleke of rookworst bij HEMA
Tijd voor thee
Door het thuiswerken als gevolg van de corona, kan ik mijn
theegewoontes wat aanpassen.
Door meerdere soorten in huis te nemen kan ik de verschillende
smaken meer afwisselen dan ik normaal op mijn werk deed.
Deze week had ik twee nieuwe soorten besteld en ontvangen.
Daar kreeg ik nog een klein proefje bij cadeau.
Zo kan ik in de ochtend een andere thee drinken dan in de middag.
Dit is de informatie op de verpakking van het proefje: Dong Ding Oolong Bio, een thee uit Thailand. Deze heb ik vanmorgen gedronken.
Dit was vandaag mijn middagthee: Rohini Clonal Moonlight Darjeeling. Een rode thee uit Darjeeling, India.
De term ‘rode thee’ kende ik nog niet.
Dus die heb ik even opgezocht:
Zwarte (rode) thee is thee gemaakt van de bladeren van de Camellia sinensis, net zoals groene, witte en oolong thee. Wij noemen het zwarte thee vanwege de kleur van de droge blaadjes, in China noemt men het rode thee vanwege de kleur van de “soup” (= thee in de betekenis van de drank in je kopje).
Intussen in het keukenkastje…
Er zijn gelukkig heel creatieve ondernemers. Paviljoen De Colonie in Breda is ‘normaal’ een restaurant. Samen met stadshotel De Klok is het gevestigd aan de Grote Markt in Breda. Het hotel wordt opgeknapt en het restaurant maakt werk van soep, sauzen, jam, enz. Ik ben een liefhebber van soep en dus ben ik blij met het ‘Soepermarkt’-merk. Deze week heb ik twee potten soep gekocht.
De eerste pot is intussen al open en voor driekwart op. Paprika-Chili soep. Hij smaakt prima, lekker pittig. De tweede pot gaat er dit weekend ook wel aan. Ga eens kijken.
Ganesha, God of New Beginnings, Success and Wisdom and Remover of Obstacles
Toen een tijd terug steeds duidelijker werd dat de impact
van het coronavirus groot zal zijn op de economie en
in het bijzonder op bijvoorbeeld de reisbranche,
ontving ik een nieuwsbrief van een reisorganisatie waar
we in het verleden mee op reis zijn geweest.
Die organisatie heet Namasté.
Zo omschrijven ze zich:
Namasté Reizen werd in 1997 opgericht als India Specialist. Inmiddels heeft het bedrijf een groei doorgemaakt en biedt het 16 bestemmingen aan in Azië. Namasté Reizen staat voor maatwerk, persoonlijke aandacht, kennis, flexibiliteit, originaliteit en zekerheid. Reizen organiseren zoals wij ze zelf graag maken, dat is ons uitgangspunt.
Ondanks de gevolgen van de coronacrisis wil men toch
vooruit blijven kijken naar nieuwe mogelijkheden
en daarom begon men “Namasté Atelier;
een winkel & webshop met handgemaakte producten uit India.”
Ik ging eens kijken op hun website en zag daar ook thee staan.
Dus thee gekocht om eens te proberen.
De thee werd besteld en verzonden.
Maar na verloop van tijd werd ik gebeld: de thee was verzonden
maar stond op Delhi Airport.
Ik gaf aan best te willen wachten.
Na nog een telefoontje waarin aangegeven werd dat de thee nog
steeds op Delhi Airport was maar dat men een zending met DHL
wilde laten uitvoeren.
Vandaag kwam het pakket met een heel leuke verrassing:
Een pakket met de thee, een groet en een klein presentje. Een leuk doosje met daarin een beeldje van Ganesha. Ganesha heeft meteen een ereplaats in onze kamer gekregen.
Dit zijn de twee theesoorten die ik had besteld: Anandini Himalaya Tea. Een koker met First Flush Tea – Lavender Flowers, Lemon Grass en in de andere koker Indian Bouquet. De verpakking is erg origineel: de koker met een grappig dekseltje met een koordje. In de koker zit een zak van een soort folie die de thee beschermt.
Bij de thee zat een hele stapel theezakjes die je naar eigen smaak kunt vullen. Ik weet niet of dat standaard is maar ik had die niet eerder gezien. Kon het dan ook niet laten het meteen te proberen.
Het theemengsel in de bijzondere zak.
De eerste keren zal het uitproberen zijn om de juiste hoeveelheid te selecteren. Dat ging vanmiddag meteen goed. De thee heeft heerlijk gesmaakt. Morgen Indian Bouquet proberen.
VrijMiBo of ‘jaren 70 feestsnack’
Thee
Tijdens de coronaperiode werken we thuis.
Nu nog steeds.
Overdag drink ik graag thee en nu dus veel meer dan normaal.
De thee die ik drink koop ik bij de website HotSoup.nl
Deze week kreeg ik twee soorten thee met de post.
Daar zat een proefzakje met een derde theesoort bij
en een leuke speld.
Hotsoup.nl: Safetea 1st.
Ga er eens kijken.
De Chinese en Japanse theeselecties zijn bijzonder.
Hun theebloemen vind ik ook al heel lang iets bijzonders!
Girasole
Op 13 mei 2006 schreef ik voor het eerst over een
etentje bij Girasole in Breda.
Gisteravond hebben we er voor het laatst bij Bianca en
Antonello gegeten.
Ze stoppen met het restaurant na vandaag.
We hopen dat dit voor hen de juiste beslissing is en
wij zien uit naar de kookkunsten en de bediening van de opvolgers.
Het kaartje van het restaurant Girasole in 2006.
Eigen variant van Gado Gado
Golden Horse Eyebrow – Jin Jun Mei
Deze week werd ik verrast door een ‘We hebben u gemist’-kaart
in de brievenbus.
Ik verwachtte helemaal geen pakketje.
Toch maar naar het ophaalpunt gegaan en daar kreeg ik deze doos.
Dat de doos uit China kwam was de eerste aanwijzing. De verzendbon maakte het duidelijk. Mijn vriend in China heeft me een cadeau gestuurd. Hij weet dat ik in het jaar van het zwijn/varken geboren ben. In de Chinese dierenriem is het varken het twaalfde symbool.
In de kartonnen doos zit deze kist van bamboe. Die kist alleen al vind ik prachtig. Op de doos staan maar drie termen in het Engels: Jin jun Mei, http://www.bamatea.com en http://www.8ma.net. De websites helpen niet zoveel behalve dan dat ze iets van het bedrijf vertellen die dit product verkoopt (2e theeproducent van China). Jin Jun Mei kom je op een aantal sites van theeverkopers tegen.
bijvoorbeeld op Wikipedia:
Jin Jun Mei (literally: ‘golden horse eyebrow’) is a lapsang souchong black tea from Wuyishan City, Fujian Province, China. It is made from two small shoots plucked in early spring from the plant’s stem which are subsequently fully oxidised and then smoked to giving a tea that has a sweet, fruity and flowery flavour with a long lasting sweet after-taste. The brew is bright reddish in colour.
Er is geen Nederlandse vertaling van deze tekst op Wikipedia.
In het kort komt het er op neer dat Jin jun Mei zoiets als
‘Gouden paardenwenkbrauw’ is. Het is een zwarte thee van het soort
lapsang souchong en is afkomstig uit de Fujian provincie.
Het wordt gemaakt van kleine jonge takken die vroeg in de lente
worden geplukt.
De blaadjes laat men dan volledig oxideren waarna ze gerookt worden.
Dat geeft de thee een zoete, fruit en bloemige smaak
met een lange nasmaak. Het brouwsel is roodachtig van kleur.
In de bamboedoos zitten drie kartonnen dozen met in elk een aantal zakjes met daarin een portie thee. Waarschijnlijk precies genoeg voor een bepaalde hoeveelheid water.
Ik vermoed dat 1 zakje te veel is voor 1 glas thee. Zelfs als het glas wat groter is maar de thee werd niet bitter. Ik heb hem minstens drie maal opnieuw opgeschonken. De smaak is prima. Alleen nog wat experimenteren met de hoeveelheid. In het zakje dat ik tot nu toe gebruikt heb zitten grotere blaadjes maar ook hele kleine stukjes.
Gemberthee
Brood gebakken
Uit een speciale hoek kregen we bloem dat alleen maar
aangevuld dient te worden met water en dan gekneed te worden.
Dat heb ik voor het eerst (voor zover ik me herinner)
gedaan met het kneedprogramma van de broodbakmachine.
Ik denk dat het kneedprogramma ook het rijzen regelt
maar ik heb het programma afgebroken toen het deeg een mooie bol vormde.
Die heb ik vervolgens laten rijzen.
Dat gerezen deeg heb ik in kleine porties verdeeld en gevlochten.
Het heeft nog even gelegen voordat het onze oven inging. Na 25 minuten was dit het resultaat (nog op de pizzasteen).
Zo ligt het nu te wachten op consumptie.
Gekookt: Gehaktballetjes met pindasaus en gebakken rijst
Begin de dag met een soepje (vrij naar ‘Begin de dag met een dansje’)
Witte bonensoep
Soep kan ik iedere dag eten.
Dus als mijn moeder, bijvoorbeeld een witte bonensoep
heeft gemaakt, en ze biedt me aan daar wat van mee
naar huis te nemen, dan zeg ik geen nee.
Dit is de soep vanochtend uit de koelkast. Beetje olijfolie toegevoegd en verse peper. Nu nog even in de magnetron.
Vanmorgen was het in de schaduw nog best fris op het balkon. Maar dan smaakt zo’n soep natuurlijk extra lekker. Geen vlees, witte bonen, prei, heerlijk!
Groot gat in de Schoolstraat
In een muur van de voormalige bioscoop het Casino
is een groot gat geslagen.
Het pand wordt verbouwd tot een food court.
Zoals ik die in bijvoorbeeld China heb gezien is het een hal
met aan de vier kanten allemaal verschillende fast food restaurants.
In China is dat geen slecht idee.
Het wokken van gerechten vraagt niet veel tijd.
In het midden staan dan tafels en stoelen waar de klanten kunnen eten.
In China ging het dan vaak om de verschillende keukens van China zelf
aangevuld met eten uit Korea, Japan, maar ook pizza en hamburgers.
Voorlopig hier alleen nog een groot gat. Schoolstraat, Breda.
Gebakken ansjovis en nieuwe haring
Zo wordt het natuurlijk een echte visdag.
Tussen de middag gebakken ansjovis (te vet gebakken)
En ’s avonds nieuwe haring.
Mooi rood van binnen.
Niet klein.
Erg duur (25 Eurocent korting als je er 5 koopt,
dan maakt de marktkoopman nog steeds winst.
Waarschijnlijk verdienen ze 1 euro of meer per vis).
Nieuwe haring.