Vorige week kocht ik een zakje met chocolade rotsjes
gevuld met zure kers en walnoot, bij een nieuwe winkel.
Even testen.
Met een zakje met chocolade lekkernijen doen we nooit lang.
Toen ik vanavond de laatste nam en het zakje wilde
weggooien viel me de THT-datum pas op……..
Ook na bijna 100 jaar smaakte de chocolade prima.
Niet dat ik iedere dag iets ga laten zien van het potje.
De armband met daarin zaadjes die ik kreeg als
toegangsbewijs voor de biënnale Kunst in de
Heilige Driehoek, zit in het zand.
Er is nog niet veel te zien.
Hopelijk verandert dat snel.
Maar dag 1 is wel bijzonder.
Op Twitter deed iemand me de suggestie aan de hand
om bij het boek ‘Return of a King’ van William Dalrymple
Darjeeling thee te drinken.
Een goed idee maar ik had die niet meer in huis.
Dus kocht in in het weekend Rohini Clonal Moonlight Darjeeling.
Gaat super worden!
De plaatselijke krant heeft het over Shaamna maar dat is niet wat op het vaantje op de toonbank staat. Dus ik hou Shamna aan als de juiste naam voor deze Syrische bakker en patissier.
De winkel is nog maar kort open.
tot voor kort zat er in deze winkel op de Haagdijk een
bekende ijzer of gereedschapswinkel waar hier ook al eens over
te lezen was. Maar nu heerlijke kleinere en grotere
gebakjes.
Zoals deze gevuld met pistache-noten. Overigens verkopen ze ook een heel assortiment noten maar anders dan wat je misschien gewend bent van gebrande noten.
Toen ik thuis kwam zag ik pas dat het papieren zakje dat het tweede deel van mijn aankoop verborg netjes gesloten was met een nietje.
De rolletjes (er zijn vast namen voor maar die ken ik niet) zijn super-krokante bladerdeeghapjes, en zoet natuurlijk. De bisschopsmutsjes zijn gevuld met onder andere stukje noot. Allemaal heerlijk! Ze verkopen veel dingen dus ik ben vast een en ander vergeten. Ga eens kijken.
Het planten en bijhouden van de muntthee was een soort van avontuur waar ik veel plezier aan beleefde al was het maar om foto’s zoals hierboven te kunnen maken met een belangrijke rol voor zon en schaduw.
De vraag werd langzaam actueel: wanneer kun je er thee van zetten. Zoals je kunt zien begon er al af en toe een blad af te vallen. Dat was niet de bedoeling.
De plant kreeg ook een beetje het karakter van een klimplant die gaat slingeren en over de grond gaat groeien bij gebrek aan obstakels waar hij tegen aan kan groeien. Daarnaast begonnen blaadjes van kleur te veranderen: niet fris, hard groen maar flauw. Misschien hoort dat allemaal zo wel maar het is toch anders dan de munt die ik op de markt zie liggen. Zou de grond uitgeput zijn?
Tijd om te oogsten (denk ik).
De belofte is er nog steeds.
De smaak? Een beetje flets. Als ik nog een glas muntthee wil drinken pak ik het toch anders aan.
Al een tijdje probeer ik mijn eigen munt te laten groeien.
Op mijn weblog kun je de voortgang goed volgen.
Maar eerlijk gezegd op mijn Flickr-account misschien
nog wel beter. Ik had voor vandaag al zo’n 50 foto’s
bij elkaar op een pagina staan en dat zag er dan als volgt uit:
Vandaag voeg ik daar weer een achttal foto’s aan toe.
Deze laatste foto was van ongeveer een uur geleden. Zoals je kunt zien zijn de foto’s op verschillende momenten van de dag/avond genomen en wisselde het weer nogal eens. De positie van waaruit de foto’s gemaakt zijn wisselt steeds en persoonlijk vind ik de foto’s met de schaduwen het mooist. De munt krijgt iedere dag water.
Omdat L. vandaag ook een tweede coronavaccin kreeg
geven wij een klein feestje voor ons zelf.
Heerlijke voorgerechten met vis (Gents vispotje,
hoorntje zalmsalade met dille, hoorntje gerookte makreel salade),
spaghetti met zalm en een dessert van aardbeienbavarois.
Allemaal van (de) Noordzee.
Zo kan dat voorgerecht dan op je bord er uit zien.
In Nederland raakte ik bevriend met een Chinese collega.
Intussen woont hij met vrouw en kinderen weer in China
maar we hebben nog steeds contact.
Rond mijn verjaardag stuurde hij ook dit jaar thee.
Ze weten dat ik graag thee drink en hij werkt op dit
moment in Hangzhou. Een grote stad in China waar ook
Alibaba is gevestigd maar het ligt ook in de streek
waar de Dragonwell thee vandaan komt.
Ik kreeg van hem twee mooie potten in een prachtige verpakking.
De dragonwell drink ik vaker en had daar nog een restant van. Die heb ik eerst opgedronken voor ik aan mijn cadeau uit China wilde beginnen. Maar nu is het er tijd voor.
Die ochtend stootten we net de oude theepot kapot. Dus ging ik
tussen de middag snel op zoek naar een nieuwe.
Dat viel nog niet mee.
Uiteindelijk vond ik deze pot bij de Hema.
Hopelijk betekent dat niets in het Chinees.
Ik ga het hem vragen.
Deze dragonwell theebladeren zijn groter dan ik gewend ben en ze zijn ook veel gelijkmatiger. In de mooi gekleurde pot met Chinese tekens (helaas onvertaalbaar voor mij) zit een plastic zak die afgesloten is met daarin de thee.
De thee gaat bij mij los in de pot. Soms voor het water, soms erna. De bladeren ontvouwen zich helemaal en worden zacht door het water en laten hun smaak en kleur los. De bladeren gaan naar de bodem en vormen geen probleem bij het schenken. Als er een enkel blad ontsnapt naar mijn theeglas vis ik die daar wel uit.
De pot gaat, netjes afgesloten, terug naar het keukenkastje waar ook de andere theesoorten staan.
Nog even en ik kan genieten van een glas heerlijke dragonwell thee.
Een tijdje terug (allemaal op deze blog te zien) heb ik een aantal zaadjes munt in een bakje kweekaarde gezet. Sindsdien volg ik dit groei- en bloei-avontuur. Maar ik heb geen idee hoe zich dit gaat ontwikkelen. Met dit beeld was ik niet echt blij. Ik had niet het beeld van een muntplant als een soort van hangplant. Gaf ik het te weinig water? Heeft de plant hulp nodig om de weg naar boven te vinden?
Eerst eens de plant met bakje en al in het water gezet. Dan kan niemand zeggen dat de plant te weinig water krijgt. Hij hoort vochtig te blijven stond op het kaartje.
Deze satéprikkers, het naaigaren en het plakband gaan voor fysieke ondersteuning zorgen.
Zo ziet dat er dan uit. Eens kijken waar dat toe leidt.
Dagelijks probeer ik een foto te maken. Deze foto is van gisteren.
Deze is ook van gisteren. Het lijkt toch weer al wat voller te zijn dan zondag.
Misschien ben ik te ongeduldig. Komend weekend maar weer eens een vergelijking maken.
Het is al weer even geleden.
De plant blijft zich ontwikkelen.
We hebben ook groeizaam weer, warm, veel zon en dan
maar water geven.
Alles voor een glas muntthee.
Zou ik ze te weinig water geven?
Het was er weer voor.
Ik weet het, ik zou niet iedere dag iets van de voortgang
van het plantje laten zien maar vandaag was te mooi….
Een uurtje in de zon op het balkon, samen met de cactus. Voor het eerst buiten.
Ook vandaag weer een soort van tussenstand.
Thee zetten is denk ik nog geen goed idee maar de munt
zet wel goed door.
Er is bijna weer een week voorbij in het groei-
en bloei-avontuur met munt.
Ik kan niet wachten tot ik mijn eigen muntthee kan zetten.
Ook deze week weer een serie foto’s.
Het groeit al boven de rand uit. De plantjes reageren heel alert op de plaats van de zon. Daarom draai ik bijna dagelijks het kweektuintje een slag of meer.
De nieuwe tussenstand.
Dit was een week geleden.
En de boer hij ploetert voort in zijn kweektuintje met muntthee.
Zoals beloofd een aantal dagen geen foto’s van de vorderingen.
Maar dan nu een korte inhaalslag.
Natuurlijk heb ik iedere dag een foto gemaakt maar ik laat
hier een foto zien van om de andere dag.
Steeds vanuit een andere positie maar het is goed te zien dat er iets groeit. Met de dag is er meer groen en het groen dat er is wordt groter. Nu maar hopen dat het geen onkruid is.
Er komt steeds meer groen op.
De komende dagen zal ik er niet iedere dag op terug komen.
Laten we komende zaterdag of zondag maar weer even afspreken.
Beloofd is beloofd.
Ik zou pas weer iets laten zien van mijn kweektuintje
met munt als er ook iets te zien is.
Iedere dag kijk ik even (volgens sommigen meerdere
keren per dag) maar ik denk toch iets te zien.
Maar is het een oneffenheid in de kweekaarde of……
Volgens mij zie je hier kleine groene puntjes. Kleine blaadjes. Of het munt is weet ik niet. Ik hoop niet dat het onkruid is. Maar dit zou wel eens het begin van een glas muntthee kunnen zijn.
Nou ja, na een paar dagen mag je nog geen voortgang verwachten. Dus ik zal nog een paar dagen wachten voor ik weer een foto publiceer. Ik heb al wel zin in een glas muntthee, maar ik moet nog even geduld hebben.
Ik kan er nog geen munt uit slaan.
Laat ik beginnen om iets recht te zetten.
Op de instructie voor het planten staat een afbeelding
die aangeeft dat je de zaden in het zakje kunt opkweken.
Mij was dat eerder nog niet duidelijk.
Dit is de toelichting op de kweektuin voor muntthee en rechts zie je de plant uit een zakje groeien dat gemaakt is van voormalige Indiase theezakken.
Dit is de groei-instructie. Nu ik ga het natuurlijk een beetje anders doen. Dat er stappen gezet zijn tonen onderstaande foto’s aan. Alle foto’s uit dit blogbericht zijn van gisteren, vrijdag.
200 ML water staat gereed om de tablet te gaan omtoveren in kweekaarde.
De tablet heb ik in het keramieken potje gelegd. Dat heb ik in zijn geheel in het zakje gezet. Het schaaltje zorgt er hopelijk voor dat het plantje gewoon water kan krijgen en niet gaat lekken.
Terwijl ik het water op de aarde goot, explodeerde de tablet zowat in een volle pot kweekaarde.
Nu moet ik de zaadjes gaan planten (donkere vlek bij onderste punt van het witte zakje). Maar die zaadjes zijn zo klein, het lijkt wel stof. die moeten dan 5 mm diep in het zand. Dat is voor mij een uitdaging.
Met een cocktailprikker heb ik gaatjes gemaakt in de aarde maar die zaadjes uitstrooien of zoiets. Moeilijk. Ik heb nog geprobeerd met een vochtig uiteinde van de prikker zaadjes ‘op te pakken’ en dan in de aarde te duwen. Uiteindelijk heb ik ze uitgestrooid en door een beetje water er over te gieten hoop ik dat ze in de aarde terecht komen.
Gisteravond stond het potje, goed vochtig, in de zon op de vensterbank. Ik ben benieuwd.
