Altijd al benieuwd geweest hoe die man er eigenlijk uitzag?
Voor een superster zijn er maar weinig foto’s van hem,
maar ze bestaan:
Jeremiah Gurney, Charles Dickens, 1867.
Jeremiah Gurney, Portrait of Charles Dickens, circa 1867.
Maandelijks archief: januari 2012
K'ebb'ut licht gezien!
Het motto van carnaval in Breda (Kielegat)xa0in 2012 is:
K’ebb’ut licht gezien! (ik heb het licht gezien).
Dat vertaalt zich in de volgende medaille:
Met eigen ogen heb ik waar genomen dat carnaval 2012
een heel goede (door)start gemaakt heeft met
de Klxfbntocht gisteren.
Kunstvaria
Soms hangt het allemaal van toeval aan elkaar,
maar ja, toeval bestaat niet.
De eerste twee afbeeldingen die ik verzamelden voor deze kunstvaria
waren liggende mensen, ongeveer dezelfde houding.
Maar wat een verschil.
Brian McCutcheon, Lounge 2011, from the series alien landscape, cibachrome print on paper.
_________________________________________________________
Jean-Auguste-Dominique Ingres, Odalisque and slave, 1839, graphite, black and white chalk, gray and brown wash.
_________________________________________________________
David Hockney, Winter timber, 2009, oil on 15 canvasses.
_________________________________________________________
George Hurrel, Joan Crawford, 1933, publicity photo for ‘Dancing Lady’, gelatine silver print.
_________________________________________________________
Jeong-Han Yun, Zen 23, 2011, handmade paper.
_________________________________________________________
Lucas Cranach The Younger, Portrait of a woman, around 1550.
_________________________________________________________
Pablo Picasso, La soupe, 1902, oil on canvas.
_________________________________________________________
Ravi Varma, Untitled (Himalayan beauty).
Datering onbekend.
_________________________________________________________
Salvador Dali, Three hippies, 1970, color drypoint & lithograph.
_________________________________________________________
Vecellio de Gregorio Tiziano (Titian), Cristo con la Cruz a cuestas (Christ and the Cyrenian), 1565.
_________________________________________________________
Willem de Kooning, Door to the river, 1960, oil on canvas.
_________________________________________________________
Xu Beihong, Buffaloes, 1935.
_________________________________________________________
Todd Hido: een fotograaf met schilderkwaliteiten
Een aantal van de foto’s van Todd Hido zijn zo schilderachtig,
het hadden olieverfschilderijen kunnen zijn.
Drie voorbeelden:
Todd Hido, Untitled 5105, 2008.
____________________________________________________________
Todd Hido, Untitled 7557, 2008.
____________________________________________________________
Todd Hido, Untitled 8422, 2008.
____________________________________________________________
Bredase Klxfbntocht 2012
Een wereldwijde primeur.
De Argusvlinder is de eerste site ter wereld met foto’s
van de Bredase Klxfbntocht 2012.
Er is hxe9xe9xe9l plaatselijk veel sneeuw gevallen.
De eerste sneeuw van 2012.
Een van de vele klxfbnplaatsen.
Jong en oud doen mee. Hier een groep bejaarden met Sinterklaas, hun rollators en scootmobiels.
Alleen het juiste aantal stempels levert uiteindelijk het klxfbnkruisje op.
Veel sneeuw, zoals je kunt zien.
Voor de verdwaalden staan er speciale richtingaanwijzers.
De jury voor deze tocht.
Prins Carnaval en gevolg.
Met enthousiasme wordt de Prins ontvangen.
’t Zooike: winnaar van ut Kielegatse bleerfeest.
Sicilixeb 1993: de Etna
Tijdens ons bezoek aan Sicilixeb in 1993 bezochten we
voor het eerst een vulkaan.
Sindsdien zijn we al verschillende vormen van vulkanisme tegengekomen
maar de Etna was nieuw voor ons.
De naam heeft voor Bredanaars altijd een dubbele betekenis.
In Breda stond immers ‘De Etna’, de fabriek waarin fornuizen
en dergelijke werden gemaakt. Gehuisvest in een groot gebouw
aan de Tramsingel, tegenover de Kwatta.
Hier de laatste reeks ingescande, gedigitaliseerde dia’s
van onze vakantie op Sicilixeb.
Het begin van de kabelbaan naar de top.
Het einde van het rolletje. Leg dat tegenwoordig nog maar eens uit wat dat nu precies is.
Op dit gebouw staat net onder het bovenste raam aangegeven hoe hoog de lavastroom kwam bij de uitbarsting van april 1983.
Fin qui la lava del l’Etna 9-4-1983 (Op 9-4-1983 kwam de lava van de Etna tot hier).
Sicilixeb 1993: deel 2
Het reisgidsje dat we in 1993 gebruikt hebben, staat nog in de boekenkast.
In de inhoudsopgave zijn de plaatsen gemarkeerd waarvan ik aanneem
dat we ze met de auto bezocht hebben tijdens onze fly en drive.
Palermo, Enna, Piazza Armerina, Selinunte, Segesta, Ragusa, Noto,
Messina, Taormina, Giardini Naxos en Catania.
Twee bezoeken springen er uit: Agrigento en Villa Romana del Casale.
Twee World Heritage sites: de tempels in Agrigento en
de Romeinse villa met de prachtige mozaieken.
Een tweede reeks met dia’s. Ook nu 44 afbeeldingen.
Maar de eerste hebben niet zoveel met Sicilixeb te maken.
Als ik de dia’s inscan dan kun je kiezen on de film
in te lezen als negatief, dia of in puur zwart/wit.
Dat kan een leuk effect hebben:
Als negatief.
Als dia.
Laten we de draad weer oppakken:
Ik vermoed dat dit Piazza Armerina is. Maar indien iemand de dias beter kan plaatsen hoor ik dat natuurlijk graag.
Deze en de volgende foto geven een beeld van de overkapping die over de archeologische vindplaats Villa Romana del Casala is gebouwd. Onder de overkapping ligt het vol met mozaieken. De bekendste zijn misschien wel de bikinimeisjes.
Wikipedia:
De Villa Romana del Casale is een Romeinse villa uit circa 300 na Chr. De villa bevindt zich op het eiland Sicilixeb, dichtbij de plaats Piazza Armerina (Centraal-Sicilixeb). Ze is vooral bekend vanwege de vele, zeer goed bewaard gebleven vloermozaxefeken met onder andere jachttaferelen, goden- en heldensagen en de zogenaamde bikinimeisjes.
Dit is het gezicht op de overkapping van buitenaf.
Piazza Armerina?
Ik vermoed dat dit Agrigento is.
Een omgevallen zuil.
Cultuurnacht: deel 2
Een tweede logje over de Cultuurnacht in Breda, afgelopen vrijdag.
Een heel bonte avond met erwtensoep (Breda’s museum), poffertjes (Vlaszak),
znigende apparaten (Lokaal01), een middeleeuwse muur (Gebouw F),
heksen en een moeras (Muziekschool), het lezen van tarotkaarten (De Geus),
lange rijen wachtenden (Grote Kerk) en een spook (KMA).
Kortom er was voor iedereeen wat te doen.
Na het Koningin Wilhelmina Paviljoen bezoocht ik Gebouw F.
Naast het lichtkunstwerk uit mijn eerste bericht was daar nog meer te zien.
Zo is er in dit voormalige kantoor van Dagblad De Stem een muur ondekt.
Volgens de ErfgoedBrief Breda (nummer 18) is hier sprake van een muur
die dateert uit de periode 1500 – 1700.
Er was niet veel aandacht voor in de drukte maar hij staat
er al even en dat zal nog wel even zo blijven.
Gelegenheid genoeg dus om de muur nog eens te gaan zien.
In Gebouw F was een fototentoonstelling met een bijbehorende film.
Een beetje saai.
Dan een aantal kunstenaars die met taal en illustraties bezig waren.
Daarnaast kleding van onder andere Magnus Dekker.
Gemaakt van iets dat lijkt op vilt, in felle kleuren,
sterk in vorm en uitstraling.
Onderweg naar Lokaal01 kwam ik langs nog een lichtkunstwerk.
In dit geval is het voorwerp waarop/-achter wordt geprojecteerd vlak.
De ruimtelijke werking wordt door het licht bereikt.
Je ziet kubussen zich vormen, openen en sluiten enz.
Maker bij mij onbekend.
In lokaal waren ook verschillende dingen te zien (en horen).
Ook hier was net als in Gebouw F een optreden gepland
(ik heb die overigens niet gezien of gehoord).
Een aantal kunstenaars maakten een werk onder de noemer Habitat.
Eehn van de kunstenaars is Rene Verberne.
Het werk heet:
‘Gehavende schimmen van langvergeten zomers’.
Het bestaat (volgens zijn website) uit:
‘Een op de kop hangend moeras vol rottende, bruine planten,
die langzaam op de vloer druppen.’
Het werk wat de meeste indruk maakte was dat van Chris Hendriks:
‘De droom van een wrak’.
Boven een kaart van de Biesbosch staat een machine.
Je hoort het water, de golven, eb en vloed.
De machine bestuurt vele draden die elk verbonden zijn
met een deel van een wrak.
Als een groep marionetten dansen de onderdelen van het wrak,
gerangschikt naar hun originele plaats in het wrak, op de imaginaire golven.
Mooi uitgelicht.
Op zolder was onder andere een video te zien van een performance
die eind vorig jaar plaats vond in Lokaal01:
‘It’s a wash out’ van Ton Vermeulen.
Volgens de website van Lokaal01:
It’s a wash out:
Een concert voor 3 wasmachines dat live wordt opgevoerd
op 12 november om 20 uur in de Geluidpost van Lokaal 01 Breda.
In samenwerking met Luc Houtkamp (saxofoon en electronica).
De titel roept bij mij wel wat vragen op.
‘Wash out’ staat voor het al dan niet bewust verkleuren van stoffen
als het gevolg van wassen. Zeg maar ‘verbleken’.
Zonder meer heel grappig.
Ik zie zo ‘The Supremes’ voor me.
In het Breda’s museum stond ik voor het eerst,
oog-in-oog met de tegels uit het renaissance paleis van het Kasteel van Breda:
de oogtegels:
En wat te denken van het portret van de naamgever van het gebouw
waarin ik nu woon: Justinus van Nassau.
In het Breda’s museum was ook nog een zaal met moderne, Breda’s, kunst.
Hier een paar werken uit zijn serie Metamorphosis:
Sicilie 1993
In 1993 zijn we op vakantie geweest in Sicilixeb.
We hebben met de auto een rondrit gemaakt over het eiland.
Volgens mij was dit nog een reis die we geboekt hebben
bij het reisbureau van V&D.
Vandaag weer zo’n 50 dia’s ingescand en omgezet naar foto’s.
Ik heb nog een heel reservoir.
Op mijn bureau staan diadozen met Turkije (1993), Joegoslavie (1989),
New York (1994), Marokko (1994) en Sicilie.
Sicilie is een prachtig eiland.
Ik ga er even van uit dat het niet fundamenteel veranderd is.
Al weet ik dat natuurlijk niet.
De natuur, de antieke en middeleeuwse gebouwen en het eten
niet te vergeten. Maar van het eten heb ik geen dia’s.
De route kan ik misschien nog achterhalen uit mijn dagboekje.
We vertrokken op 8 mei 1993, van Amsterdam naar Catania.
De eerste foto moet een beeld uit het hotel zijn:
Hotel Ramada in Giardini Naxos.
Maar ik weet niet zeker of dat de volgende foto is:
Vandaar gingen we naar Taormina en Messina.
Dan via Cefalu naar Palermo.
Daar stopt mijn dagboekje.
Soms valt het niet mee om het goed bij te houden.
De foto’s zullen het werk moeten doen, vrees ik.
Wat ik me herinner, en niet alleen van Sicilie,
is dat de Grieks/Romeinse theaters steeds op de meest prachtige locaties liggen.
Dat kan van de voetbalstadions van tegenwoordig niet gezegd worden.
Om je een gevoel te geven van de grootte van sommige van de tempels.
Foto’s zoals de laatste twee zijn foto’s die je alleen maar in Italie kunt maken.
Volgens Wikipedia:
Het Koninkrijk Sicilie was een staat die bestond in het zuiden van Italie van zijn oprichting door Rogier II van Sicilie in 1130 tot 1816. Het was een opvolgende staat van het Graafschap Sicilie, dat was opgericht in 1071 tijdens de verovering van Zuid-Italie door de Normandiers.
Sicilie werd tot 1409 geregeerd als een onafhankelijk koninkrijk, waar familieleden van de koningen van Aragon aan het hoofd stonden. In 1409 werd Sicilie bij de Kroon van Aragon gevoegd. Het Koninkrijk Napels werd bestuurd door leden van het Huis Plantagenet. De beide gebieden werden in 1443 samengevoegd door Alfons V van Aragon. Na zijn dood scheidde Alfons de gebieden echter weer. Napels kwam in handen van zijn zoon Ferdinand I van Napels, die van 1459 tot 1494 zou regering. Aragon en Sicilie gingen over naar Alfons’ broer, Johan II van Aragon. Tussen 1494 en 1503 probeerden de Franse koningen Karel VIII en Lodewijk XII, erfgenamen van het huis Plantagenet, Napels terug te veroveren.
De titel Koning van Sicilie werd tot 1516 gevoerd door de koningen van Aragon. Tot 1707 werd de titel gevoerd door de koningen van Spanje, die een onderkoning benoemden. Tussen 1707 en 1735 waren de keizers van het Heilige Roomse Rijk dragers van de titel Koning van Sicilie. In 1735 werd Napels aangevallen door hertog Karel van Parma, later Karel III van Spanje en Karel VII van Napels en Sicilie. Zijn nakomelingen regeerden in het koninkrijk tot de Italiaanse eenwording in 1861. Tussen 1816 en 1861 waren de koninkrijken van Napels en Sicilie verenigd onder de naam Koninkrijk der Beide Sicilien.
Het gevolg is dat je in Sicilie zowel Griekse, Romeinse, Normandische, Middeleeuwse en
hedendaagse gebouwen (of restanten daarvan) kunt zien.
Zeker in Palermo.
In mijn dagboekje staat: Foto 16, Martin Kers: boot + zee.
En een beetje saaie foto om mee af te sluiten.
Cultuurnacht
De Cultuurnacht is nog in volle gang,
maar de Argusvlinder heeft al een eerste verslag.
Ik begon bij de buren:
Koningin Wilhelmina Paviljoen.
Het eerste werk waar mijn aadacht echt naar getrokken werd
was meteen een van de toppers va de avond.
Een geometrische figuur die op een bijzondere manier
belicht wordt en daarmee tot leven komt.
De naam van de maker is mij onbekend.
Gelukkig had ik mijn telefoon bij me.
De camera is daarvan niet zo goed.
Dat kwam goed uit.
De camera is niet in staat, zoals hierboven,
de sluitertijd zo te vertragen dat alles op de foto belicht is.
Bij een deels belicht voorwerp in een donkere omgeving
is dat een goede eigenschap.
Overigens kan ik op mijn camera de belichting ook beinvloeden
maar daar heb ik vanavond de moeite niet voor genomen.
De volgende foto’s geven een klein beeld
hoe de sfeer kon veranderen:
Gezien
Het levensverhaal van Charles Dickens,
verteld door een aan de BBC gelieerde televisiemaatschappij.
Niet zo briljant als de Dickens verfilmingen van de BBC zelf.
Maar goed aan te zien.
Interessant als je meer te weten wilt komen over het leven
en de werken van Dickens.
Het verhaal is gebaseerd op de biografie van Wolf Mankowitz.
Nog beter: lees de biografie van Michael Slater.
Dit is de omslag van mijn copie van het boek van Mankowitz:
Volgens mij mag ik van Photobucket deze omslag
niet op mijn weblog laten zien.
Deze belachelijke censuur komt toevallig aan het licht
op de dag dat de Engelstalige Wikipedia een dag op zwart gaat
om te protesteren tegen nieuwe Amerikaanse wetgeving
die het verder moeilijk moet maken om producten als dit boek
te tonen op het internet.
Nogmaals India 1995
De volgende reeks dia’s van India uit 1995
gaan met name over Nawalgarh en Bikaner.
Nawalgarh is bekend door de Haveli’s:
prachtig versierde particuliere huizen.
In de serie foto’s van Bikaner komen de koninklijke grafmonumenten
Devi Kund aan de orde. Een complex graven in die typische Indiase stijl
die bij ons een sprookjesgevoel opwekt.
Detail van een schildering op/in een Haveli. Compleet met stoomtrein.
____________________________________________________________
Podar gate in Nawalgarh.
____________________________________________________________
Ik vermoed dat ik toen dacht dat het hier om veel modernere architectuur ging dan het meeste wat we toen te zien kregen.
____________________________________________________________
Bikaner is kamelenland.
____________________________________________________________
Hier is de eekhoorn de hoofdrolspeler.
____________________________________________________________
Ik heb geen idee meer wat dit is. Misschien de binnenkant van de koepel op de volgende foto?
____________________________________________________________
Een reisgenoot die heel veel aandacht trok onder andere vanwege zijn blonde krullen. en Niet te vergeten de lengte van zijn haar.
____________________________________________________________
De bloem van de bananenboom.
____________________________________________________________
De Heilige Koe.
____________________________________________________________
Veel bestrating zag je toen nog niet in dit deel van India. Dat zal inmiddels wel veel veranderd zijn.
____________________________________________________________
Kamelengebied.
____________________________________________________________
Bikaner, The Royal Cenotaphs Devi Kund.
Devi Kund is de plaats waar de grafmomnumenten staan.
Het is een soort grote vijver met daarbij een plaats
waar de lichamen van overledenen worden verbrand.
____________________________________________________________
India 1995
In de tijd dat ik nog geen digitale foto’s maakte,
maakte ik dia’s.
Vandaag de dag kijk je daar niet meer naar.
Dat is jammer want we hebben toen een aantal leuke reizen gemaakt.
Net voor onze vakantie, eind vorig jaar,
zag ik een aanbieding bij een grootwarenhuis voor een product
met de naam SLIDES2PC.
Dat wil ik wel eens proberen.
Vanmiddag hebben we het apparaat opgehaald en hebben we het uitgepakt
en uitgeprobeerd.
Hier volgen de eerste resultaten.
Ik heb al wel gemerkt dat ik moet letten op de helderheid
en de kleurbalans.
Mijn eerste reactie is dat de foto’s die gemaakt worden
niet echt scherp zijn.
Dat kan liggen aan mijn fotokunsten (het fototoestel moest toen
nog handmatig scherp gesteld worden) of aan het scanapparaat.
Je moet de dia wel correct in het apparaat leggen anders valt een deel van de dia weg.
De route vanaf Delhi, door Rajasthan, Jodpur, Udaipur en Jaipur, ging via Varanasi naar Nepal. Aangegeven met revetten.
Ons vliegtuig.
De bouwvakkers achter ons hotel.
Het Rode Fort in Delhi.
De zijkant van het fort dat grenst aan de stad.
Bruidegom?
Een riksjarijder op blote voeten.
De Jama Mashjid.
Onderweg naar een klein paleis buiten Delhi.
Een tukttuk met Lord Ganesha.
Dezelfde dia maar dan met andere settings.
En nogmaals
De toegangspoort tot de Haveli.
Charles Dickens
Het onderstaande boek heb ik (deels) gelezen tijdens
onze vakantie op de Kaapverdische eilanden.
Ik ben pas op pagina 225 van de in totaal 623 pagina’s.
Michael Slater heeft daarmee, volgens sommige recensenten,
de ultieme biografie geschreven over Charles Dickens.
Charles Dickens (1812×961870) was Britain’s first true literary superstar. In his time, he attracted international adulation, and many of his books became instant classics.
Dit jaar wordt herdacht dat het de 200ste geboortedag is van Charles Dickens.
Volgens bovenstaande quote van de website van J.P.Morban Library in New York:
was Charles Dickens Groot-Brittannixeb’s eerste. echte literaire. superster.
Tijdens zijn leven verwierf hij internationale waardering als was hij een popster
en veel van zijn boeken waren bij verschijning gelijk een klassieker.
Dit jaar zijn er dan ook tentoonstellingen, lezingen ed.
Een van de tentoonstellingen begon eind vorig jaar
in de Morgan Library in New York.
Deze bibliotheek is de trotse bezitter van het manuscript van ‘A Christmas Carol’.
A Christmas Carol In Prose, de titelpagina.
A Christmas Carol In Prose;
Being a Ghost Story of Christmas.
By Charles Dickens
The Illustrations by John Leech
Joggen
Vandaag hebben we voor het eerst dit jaar weer ‘gelopen’.
We liepen veel meer maar door omstandigheden zoals de verhuis
ligt het al even stil.
Maar vandaag voor de tweede keer gelopen vanaf het nieuwe adres
en dat is waarschijnlijk ook de tweede keer in het afgelopen half jaar.
Er is dus wat ruimte voor verbetering.
Cabo Verde: voorbereidingen weblog
Zoals meestal gaan er een aantal blogs volgen
over een recente vakantie. In dit geval naar Cabo Verde, Kaapverdixeb.
Ik ben nu druk bezig alle verzamelde documenten te sorteren
en vast te leggen om ze hier te kunnen presenteren.
Dat kost een paar dagen.
Als voorbereiding heb ik eerst een achtergrond gemaakt
waarop ik de bonnetjes, tickets etc kan wegleggen voor inscannen/fotograferen.
En mijn logboekje ziet er dan als volgt uit:
De tekst, afbeelding en kleuren zijn afkomstig
van het reisbureau via wie we de vluchten en hotels geboekt hebben.
Ik vermoed dat zij de kleuren van de oude vlag
van Cabo Verde hebben afgeleid:
Vlag van Kaapverdie van voor 1992.
De huidige vlag, van de jonge, vrije natie, is de volgende:
De Grote Kerk van Breda: Ken ut Leien?
Ik ben vandaag verrast door een cadeautje van L.
Correct, een schildersezeltje voor de lei
die ik onlangs gekocht heb in het kader van de actie
‘Ken ut Leien?’
Een actie ter ondersteuning van restauratieactiviteiten
aan de Grote Kerk van Breda.
Kunstvaria
Voor het eerst sinds alle problemen bij web-log.nl
weer een Kunstvaria-log.
Ik was er al aan begonnen voor ik op vakantie ging.
Kwam toen op een paar veiligsites waar werkelijk
fenomenale voorwerpen werdeen verkocht.
Dus het is soort Kunstvaria special geworden.
Albrecht Durer, Feast of the Rose Garlands, 1506, oil on poplar panel.
____________________________________________________________
Archaic, Chinese bronze vessel of the type Gui, Western Zhou-dynasty.
____________________________________________________________
Copper figure of Tara, Nepal, early Malla-dynasty, 13th century.
Dit voorwerp is ongelofelijk mooi.
Het is door het veilinghuis gefotografeerd alsof het een levende vrouw betreft.
Ik heb gebruik gemaakt van hun foto’s voor deze serie.
…the right hand is held in the Varada Mudra expressing charity and refuge, and the left in the Vitarka Mudra of debate and religious instruction…
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
De rechterhand houdt Tara in de Varada Mudra houding die liefdadigheid en bescherming weergeven. De linkerhand is in de Vitarka Mudra houding van het debat en religieuze instructie.
Vitarka Mudra handhouding.
____________________________________________________________
Copper red dragon vase, Laibozun, Kangxi period. Koperrode drakenvaas
____________________________________________________________
D. Uuriintuya, Mongolia, painting.
Kunst, moderne kunst, uit Mongolie.
Dat is zeldzaam.
____________________________________________________________
Edgar Degas, The entrance of the masked dancers, 1879, pastel on paper.
____________________________________________________________
Familly Rose, peach vase, Tianqiuping, Qianlong dynasty.
Details van de perzikken.
____________________________________________________________
John Beerman, Ayr Mount grey and green, 2010, oil on linen.
____________________________________________________________
Mexican, Mother and child, 100 BC – AD 200, earthenware, white slip with black and red paint. Moeder-en-kind figuur uit Mexico.
____________________________________________________________
Raoul Dufy, Female nude, 1930, oil on canvas.
____________________________________________________________
Ronnie Landfield, On the rise, 2007, acrylic on canvas.
____________________________________________________________
Sandile Goje, Meeting of two cultures, 1993, linoleum cut.
Net terug van een land waar de mensen
het veel minder getroffen hebben dan wij,
spreekt deze linoleumsnede extra aan.
____________________________________________________________
Underglaze blue and iron red vase, Qianlong.
Details van de vleermuis.
____________________________________________________________
White Phoenix vase, Qianlong dynasty.
____________________________________________________________
Morgen ruimen we de kerstboom op
Morgen is het dan zover: de kerstboom wordt opgeruimd.
Wij hebben een soort alternatieve kerstboom.
Kijk maar:
Kaapverdische eilanden / Cabo Verde
De afgelopen twee weken zijn we op vakantie geweest
naar de Kaapverdische eilanden of Cabo Verde
zoals de bewoners het zelf noemen.
Kaapverdixeb is een eilandengroep in de Atlantische Oceaan
aan de westkant van Afrika.
Ze liggen tussen Kreeftskeerkring en de evenaar;
op het noordelijk halfrond dus.
We verbleven in drie plaatsen op twee eilanden:
Cidade Velha op Santiago,
Sao Filipe op Fogo en
Tarrafal op Santiago.
Een eerste selectie van mijn foto’s volgt hier.
Grijskopijsvogel (King fisher of Halcyon leucocephala). De eerste foto van de vakantie.
____________________________________________________________
Versgevangen vis direct schoonmaken.
____________________________________________________________
Ribeira Grande (Cidade Velha, Santiago).
____________________________________________________________
Zomaar een mooi versierd huis in Cidade Velha.
____________________________________________________________
De bloemstengel buigt helemaal door als gevolg van het gewicht van deze grote vlinder.
____________________________________________________________
Riet in de Ribeira Grande.
____________________________________________________________
Sommjige deuren en huizen hebben wat verf nodig.
____________________________________________________________
Muur van het terrein vanxa0het telefoonbedrijf in Praia.
____________________________________________________________
Chinees aardenwerk, afkomstig van schip de ‘Leijmuiden’. Een VOC-schip dat in 1770 verging voor de kust van Boas Vista. Dit is een van de voorwerpen van vergane schepen voor de kusten van Kaapverdixeb die te zien zijn in het uitstekende museum: The Research and Cultural Patrimony Institute of Centro de Restauraxe7xe3o e Museologia. Het museum is een schat op zich.
____________________________________________________________
Sxe3o Filipe, grootste plaats op het vulkaaneiland Fogo.
____________________________________________________________
Het zwarte vulkaanstrand van Sxe3o Filipe.
____________________________________________________________
Ponto do Salina.
____________________________________________________________
Zomaar wat bloemen.
____________________________________________________________
Cachupa, het nationaal gerecht.
____________________________________________________________
De eilanden kennen veel bouwactiviteiten en daarom tref je overal bouwmaterialen aan.
____________________________________________________________
Pico de Fogo.
____________________________________________________________
De savanne van Fogo.
____________________________________________________________
Het krulspeldenmarktje.
____________________________________________________________
Cesxe1ria xc9vora, stem van Cabo Verde.
____________________________________________________________
Bob Marley nog steeds populair zoals bijvoorbeeld blijkt uit de kleuren van deze garagedeur gemaakt uit het metaal van olievaten (onder andere groen, geel en rood).
____________________________________________________________
Nieuwjaarsdag, muziek op straat in Sxe3o Filipe.
____________________________________________________________
Poort van het concentratiekamp Tarrafal op Santiago.
____________________________________________________________
Baia Verde (Groene Baai).
____________________________________________________________
Op het strand bij de vissersassociatie: of je nog vis wil?.
____________________________________________________________
Die geel/grijze vis was wel 75 tot 80 centimeter lang!
____________________________________________________________
