Vandaag luister ik naar….

Waarschijnlijk zal ik vandaag en de komende dagen intensief
luisteren naar de volgende muziek.
Ik las dat Saterday Night in San Francisco is uitgekomen.

AlDiMeolaJohnMclaughlinPacoDeLuciaSaterdayNoghtInSanFranciscoCover

Daar ging ik vanmorgen voor naar de platenzaak. Ik weet het: ouderwets. Ik ging voor deze CD. De ‘voorganger’ is een legendarische opname. Al di Meola, John McLaughlin en Paco de Lucia samen op toneel voor een live concert op akoestische gitaar. Dat is het album Friday Night in San Francisco. Weinigen wisten dat het concert de avond erna ook is opgenomen. Het is nu uitgebracht. Paco de Lucia, flamingovirtuoos bewees dat hij meer kon dan flamingo. Intussen is hij overleden. John McLaughlin laat zien dat ook zonder Indiase klanken zijn spel fenomenaal is en Al di Meola kan dus ook supersnel akoestisch spelen.


MavisStaplesLevonHelmsCarryMeHome

Mavis Staples en Levon Helms. Een mix van blues, country, soul, gospel; het komt allemaal bij elkaar op deze prachtige opname.


NeilYoungToastCoverMax

De eigenaren van het werk van Neil Young blijven oud werk uitbrengen. Deze muziek is al van 2001 maar wel met Crazy Horse. Aan die combinatie heb ik goede concertherinneringen. Dus ik ben benieuwd.


JognScofieldElectricGuitarAndLooperCoverAndBooklet

John Scofield. Nog meer gitaar. Electric guitar and looper. Met muziek van naast Scofield zelf, Keith Jarrett, Jimmy van Heusen, Buddy Holly en Hank Williams. Daar ga ik straks nog eens goed voor zitten.


AlDiMeolaJohnMclaughlinPacoDeLuciaSaterdayNoghtInSanFranciscoBooklet

Maar dit is het doel voor vandaag.


Ik luister nu naar Frank Sinatra: Watertown

FrankSinatraWatertownDVDOutletReceipt


Op zich is het geen nieuwe opname.
Het is een album dat een beetje in de vergetelheid
is geraakt.
Nu is er deze release.
Persoonlijk vind ik het nummer ‘Michael & Peter [2022 Mix]’
prachtig. Mooie tekst en de zang is super.
Over het algemeen is de eerste indruk dat de nummers
overgeproduceerd zijn, te veel orkest.
Een eenvoudige uitvoering met een combo of een andere
kleine instrumentale bezetting zou beter passen
bij het onderwerp, de stemming en de manier waarop
Sinatra de nummers zingt.

FrankSinatraWatertownCover

Frank Sinatra, Watertown. Toch maar eens luisteren zou ik zeggen.


Volgens de Volkskrant:

In maart 1970 bracht de toen de 54-jarige Frank Sinatra een album uit, Watertown, dat de geschiedenis in zou gaan als zijn grootste commerciële flop. Voor het eerst behaalde een plaat van hem niet de albumtop-100 van de Amerikaanse Billboard. Ook de critici waren niet enthousiast. Een gedesillusioneerde Sinatra zou zich na deze flop terugtrekken voor een ‘sabbatical’ die meer dan twee jaar duurde.

Inmiddels wordt Watertown beschouwd als een meesterwerk……… Watertown bleek een echt conceptalbum. Sinatra had in de jaren vijftig al furore gemaakt met thematisch geordende platen met liedjes over verliefd zijn en eenzaamheid. Maar de tien nummers op Watertown vertellen een chronologisch verhaal over een man die met zijn twee zoons achterblijft in het kleine dorpje Watertown, waar zijn vrouw hem heeft verlaten. Elk liedje is een brief aan haar. Brieven die hij nooit zal posten, maar in een la bewaart. In het een-na-laatste nummer, She Says, lijkt zij de indruk te wekken terug te keren, maar in het afsluitende The Train blijkt dit ijdele hoop. De man ziet haar niet uitstappen en ziet de trein weer zonder haar vertrekken: ‘And I know for sure I’d recognize your face’, zijn hier de laatste gezongen woorden van Sinatra.

Een aangrijpend verhaal, aangeleverd door twee heren met wie Sinatra eigenlijk geen ervaring had. Zij waren gevraagd door Frankie Valli, van de destijds populaire popgroep The Four Seasons, met wie Sinatra bevriend was. Die kwam met producer Bob Gaudio, die op zijn beurt de tamelijk onbekende singer-songwriter Jake Holmes benaderde. Sinatra kon zich goed vinden in hun idee van een conceptalbum en had zich al decennialang goed weten in te leven in eenzame, door gebroken liefdes getormenteerde mannen.

FrankSinatraWatertownBooklet


Jazz Festival opruimen

Gisteravond was men al druk in de weer met het opruimen
van dranghekken in het centrum van de stad.
Maar de Grote Markt van Breda was ook vanochtend het
toneel van opruimactiviteiten.
Daar kwam veel, heel veel zwaar verkeer bij kijken en
die waren niet electrisch aangedreven.

IMG_8110BredaGroteMarktOpruimenJazzFestival

Breda, Grote Markt.


IMG_8111BredaGroteMarktOpruimenPodiaJazzFestival

Dit podium dat voor het Stadhuis stond, was al bijna weg.


IMG_8112BredaGroteMarktZwaarVerkeerVoorOpruimenJazzFestival

Dit soort vrachtwagens kom je liever niet tegen in de binnenstad.


IMG_8113BredaGroteMarktOpruimenPodiaJazzFestival

Ook het podium van Grote Markt-Zuid moest er aan geloven.


IMG_8114BredaGroteMarktOpruimenJazzFestival

Draai je om en er waren al weer nieuwe vrachtauto’s of vorkheftrucks.


IMG_8115BredaKasteelpleinOpruimenJazzFestival

De EHBO-voorziening was al helemaal weg en de overige opslag nam snel af op het Kasteelplein. Grote kans dat nu in Breda niet meer te zien is dat afgelopen weekend er een stad vol jazz was.


Niet naar luisteren dus

Ultra-rechts krijgt toch al veel te veel aandacht.
Laten we deze CD van Van Morrison dus maar overslaan.
Het AD deelt min-of-meer de mening:

VanMorrisonWhatsItGonaTakeAlexanderVanEenennaamKopVanMorrisonWhatsItGonaTakeAlexanderVanEenennaamTxt

Artikeltje van Alexander van Eenennaam in het AD. Hij maakt zich er mee af dat de teksten onschuldig zijn omdat je ook net kunt doen alsof je ze niet hoort. Daar ben ik het mee oneens.


Vandaag luister ik naar….

VanMorrisonWhat'sItGonnaTakeLang

Van Morrison met een oproep om in actie te komen. Hij vraagt zich af: ‘What’s it gonna take for you to wake up?’. De poppenspeler op het album en de tittels van de nummers spreken voor zich.


VanMorrisonWhat'sItGonnaTake

Maar het is me nog niet gelijk duidelijk welke nieuwsberichten hij ‘fake news’ noemt. Maar sommige zinnen wijzen volgens mij de verkeerde kant op: vrijheid zonder verantwoordelijkheid is volgens mij geen vrijheid.


Doe maar

Gisteravond nog even door mijn platenverzameling gegaan.
Ik dacht altijd dat ik veel lp’s had maar of dat valt
erg mee, of ik heb ze niet allemaal meer of ik haal
lp’s en cd’s door elkaar.
Daar komt nog bij dat ze niet allemaal ‘mijn’ platen zijn.

IMG_7932DoeMaarDorisDayEnAndereStukken1981VoorkantEnPlaat

Deze plaat van Doe Maar vond ik tussen de platen. Eigenlijk was ik op zoek naar een andere maar met het overlijden van Henny Vrienten is het wel een goed moment deze plaat te tonen op mijn blog. Doris Day en andere Stukken. Geproduceerd in november/december 1981. Henny Vrienten, Ernst Jansz, Jan Hendriks, René van Collem, Joost Belinfante werkten daar aan. De nummers op de plaat zijn onder andere: Is dit alles, Belle Hélène en Doris Day.


IMG_7933DoeMaarDorisDayEnAndereStukken1981Achterkant


Toots Thielemans

29April2022TootsThielemansGeboren


Vandaag, 29 april 2022, is het 100 jaar geleden dat
jazzlegende Toots Thielemans werd geboren.
Zijn muziek is zo natuurlijk dat het lijkt of het
helemaal geen moeite kost om het voort te brengen.
Maar schijn bedriegt.
Google brengt vandaag een speciaal tribuut aan
deze multi-instrumentalist.
De bovenste afbeelding in dit bericht kreeg ik via
Het Nederlands Jazz Archief
Natuurlijk zit ik naar zijn muziek te luisteren nu
ik deze en de volgende blog maak.

TootsThielemansOpGoogle


Vandaag luister ik naar…

NeilYoungCarnegieHall1970-Live

Toen ik aanmerkelijk jonger was dan ik nu ben was ik op visite bij een vriend. Zijn broer had een nieuwe plaat gekocht en vond dat ik die moest horen. Hij liet me ‘Déjà vu’ horen van Crosby, Stills, Nash and Young. Van een iets ouder nichtje kreeg ik ooit de singel ‘Only Love Can Break Your Heart’. In de jaren daarna heb ik 4 Way Street heel erg leren waarderen, heb ik een aantal malen Neil Young live gezien en één keer David Crosby met zijn zoon.


Eigenlijk ben ik iets te jong voor deze muziek maar
door de jaren heen ben ik het toch gaan waarderen.
Neil Young, Carnegie Hall, 1970, live.

Neil Young is een van kunstenaars die er in geslaagd zijn
een heel eigen muzikaal universum te scheppen (al is dat de
laatste jaren niet meer zo bijzonder).
Steeds herkenbaar.

Mrs. Mills: O’er the ivory that is her flesh and bone

Laat ik beginnen dat de kennis
in dit bericht niet van mij komt.
Daarom is de categorie van dit bericht ‘Gastcorrespondent’.

Het bericht gaat over een van de nummers
op het recente album van Eddy Vedder: Earthling.

Als je het verhaal gelezen hebt dat je op
Wikipedia kunt vinden, begrijp je de trompetten
op de achtergrond van het nummer, de violen, het arrangement.

Dit is de tekst van het nummer:

Mrs. Mills waits in the dark for the red light to go on
And the curtains will be drawn so none could see
All the townsfolk, they don’t know what the men do down below
In the shadows of a disco neon glow
In the spotlight, she lifts her wings high
And sings like nobody before
Holds her own as their hands, they roam
O’er the ivory that is her flesh and bone
Oh, and every suitor gets their own song
To none of them she ever will belong
‘Cause no one takes a Mrs. Mills home
Mrs. Mills waits down the stairs, crimson carpet leads you there
Leaving broken hearts, a trail of those who dared
Mr. Wonder, then Sir John, Miss Madonna played by Paul
Even royalty, they have to leave by dawn
As they play her, a sound like a prayer
She sings like nobody before
Oh, holds her own as the sound unfolds
O’er ivories, are hers and hers alone
Still, every suitor gets their own song
To none of them she will ever belong
‘Cause no one takes a Mrs. Mills home
And no ones born to feel like they are owned
Mrs. Mills, Mrs. Mills
Mrs. Mills, Mrs. Mills
Mrs. Mills, if I could find ya, I would never do you wrong
Mrs. Mills, could I oblige ya, would ya play me just one song?
Mrs. Mills, I am confiding, I have loved you all along
Mrs. Mills, Mrs. Mills, Mrs. Mills
Mrs. Mills, Mrs. Mills, Mrs. Mills
Oh, Mrs. Mills, Mrs. Mills

EddyVedderEarthling

Neem nu nog even de moeite om het stuk op Wikipedia
te lezen en dan vooral:

Legacy:

The name “Mrs Mills” was given to a vintage 1905 Steinway Vertegrand piano, frequently used by her at Abbey Road Studios in London, where she recorded. The piano, with a characteristic out-of-tune honky-tonk sound, has remained in use at Abbey Road for over 50 years and was used in countless recordings made there, including some by The Beatles. According to Eddie Vedder in an interview for the SmartLess podcast in February 2022, Paul McCartney tried to buy the piano but the studio refused.

Although Mills’ musical legacy had been largely forgotten in recent times, June 2012 saw the emergence of London-based tribute band The Mrs Mills Experience with a debut at The Vintage Festival at Boughton House in Northamptonshire. On 13 July, they were filmed playing live at The Prince Albert pub in Brixton, London Borough of Lambeth by the BBC. On 23 September 2012, BBC Four broadcast the 60-minute documentary Let’s Have a Party! The Piano Genius of Mrs Mills on the life of Mills, which included footage of the band and contributions from Rick Wakeman, Rowland Rivron and Pete Murray, amongst others.

Eddie Vedder’s 2022 album, Earthling, contains a song called “Mrs. Mills” about the piano, featuring Ringo Starr on drums

Los van dit prachtige verhaal is het
een heel mooi nummer.
Met dank aan de persoon die me op dit
prachtige verhaal wees waardoor aan het nummer
nog meer te genieten valt.

Ik luister nu naar…….

….en met veel genoegen kan ik zeggen.
Vandaag verscheen het nieuwe album van Eddy Vedder Earthling.
Met medewerking van Josh Klinghoffer en Andrew Wotman.

EddyVedderEarthling

Als teaser hoorde ik al een tijdje geleden ‘Long way’ waarop het zingen van Vedder iets weg heeft van Tom Petty. Maar dit is een van de nummers op dit album dat aantrekkelijk is en de andere nummers hebben niets met Tom Petty te maken. Maar dat is ook niet nodig.


Ik ben gewoon weg van zijn manier van zingen.

Twee verrassingen bij wandeling

Zoals een paar keer per week ging ik vanochtend
wandelen in het centrum van Breda.
Ik liep de Houtmarkt passage binnen en werd daar
verrast:
– pianospel in het verder lege winkelcentrum. Bij een
van de winkels staat een piano buiten en
iemand oefende een melodie;
– de etalage van Velvet Music was omgetoverd in een
eerbetoon aan David Bowie. Aanleiding is het uitkomen
van de officiële versie van Toy.

IMG_7068DavidBowieToyIMG_7069DavidBowieToy


Toen ik vanmiddag het album ging afhalen was er meer licht.

IMG_7071DavidBowieToyToyDavidBowie

Op dit moment luister ik naar de eerste van drie goed verzorgde cd’s. Kom ik nog op terug.


Ik luister nu naar……

JohnMcLaughlinLiberationTime01FrontCover

Het meest recente album van John McLaughlin: Liberation Time.


Het is weer die tijd van het jaar: lijstjes van mensen
met de beste albums van 2021.
Het Twitterbericht was van Pat Metheny en die wees me via het lijstje
op de nieuwe CD van John McLaughlin.

Ooit zag ik de man met een groep optreden in Denver.
Dat was in het kader van ‘Remember Shakti’.

JohnMcLaughlinLiberationTime02BackCover

De club van mensen die samen spelen met John McLaughlin
is indrukwekkend:
Roger Rossignol, Vinnie Colaiuta, Gary Husband, Sam Burgess,
Nicolas Viccaro, Ranjit Barot, Julian Siegel, Jérôme Regard,
Oz Esseldin, Etienne M’Bappé, Jean-Michel ‘Kiki’ Aublette.

JohnMcLaughlinLiberationTime03Band

De muziek zet in op een hoog tempo en zoals de albumtekst en titel (Tijd van bevrijding) aangeeft gaat vooral over de Covidcrises. Dus ik moet er nog een paar keer naar luisteren voor ik mijn definitief oordeel geef. Ik raad dit luisteravontuur wel aan voor alle liefhebbers van moderne jazz gitaarmuziek.

Wat voor karton? Jazzkarton!

Het leuke aan de marge-wereld in Nederland (en misschien ook
daar buiten) is de verscheidenheid aan beoefenaars.
Uitgeverij Fragment is een soort van marge-uitgever.
Ze richten zich op het uitgeven, heel verzorgd uitgeven,
maar dan wel in kleine oplages.

DiederikGerlachJazzKartonFragment

Diederik Gerlach, Jazzkarton. Dit is zo’n voorbeeld. Een heel verzorgde uitgave van een tekst van Diederik Gerlach met foto’s van Eric de Vries, grafisch ontwerp van Ben Fadherbe en het drukwerk is gedaan door Mostert & Van Onderen, een heel mooi en leuk resultaat.


Lezen over muziek is altijd iets aparts.
Dat wringt een beetje.
Hier is gekozen om aan de hand van klassieke platenhoezen
(nog van karton) van jazz albums de muziek en de artiesten
te beschrijven. Bij voorkeur aan de hand van de eigen
ervaringen van Diederik Gerlach.
Met veel plezier heb ik het gelezen en van een aantal albums
hoor je de muziek voorbij komen.

Omvang: 56 p. met tientallen illustraties
2021
Formaat: 15 x 22 cm
Genaaid en gebrocheerd
Oplage: 175 exemplaren

Live muziek van Howard en Vivaldi in een monument

Het Arthema Strijkkwartet wordt gevormd door:
Eduardo Diez García, Gabriela Torres, Nikolai Clavier en
Diederik Smulders.
Vandaag waren ze te zien en vooral horen in de Lutherse Kerk
in de Veemarktstraat in Breda.
Een verborgen monument dat ik bezocht om de tentoonstelling
met kunstenaarsboeken te bekijken.
Daarover later.

IMG_6124ArthemaStrijkkwartet

Aan het eind van een eerder concert, een beetje verlegen vanwege de terechte complimenten. Het Arthema Strijkkwartet.


Vrij naar het programma:

Het Arthema Strijkkwartet is een internationaal ensemble dat in Tilburg is opgericht. De spelers komen uit Spanje, Portugal, Noorwegen en Nederland. …….. Het kwartet probeert tijdens concerten hun liefde en passie voor muziek over te brengen tot het publiek. Daarnaast proberen ze een nieuw en jong publiek te bereiken door klassieke muziek aan te bieden op een vernieuwende manier. Momenteel zijn ze bijvoorbeeld druk bezig met een project in samenwerking met acteur Roan ten Cate. Samen maken zij een kindervoorstelling die uitgevoerd zal worden in Brabantse Basisscholen.

Het programma in de Lutherse Kerk zal bestaan uit enkele delen van de filmmuziek van de film ‘Fantastic Beasts And Where To Find Them’. De originele muziek van deze film is gecomponeerd door James Newton Howard, maar altviolist Nikolaï Clavier heeft het stuk speciaal voor het Arthema kwartet gearrangeerd.

De delen die ze zullen spelen zijn:

Fantastic Beasts And Where To Find Them – James Newton Howard (Arr. Nikolaï Clavier)
1 : Main Titles
2: Exposition – The Fantastic World of Magic
5: Chasing Down the Remaining Beasts
7: Finale – Healing and New Friendships

IMG_6144ArthemaStrijkkwartet2Leden

Als toegift konden we nog naar een bewerking van een
stuk van Vivaldi luisteren.

Het is een enorm plezier om muziek live uitgevoerd
te zien. Veel details gaan verloren bij een CD of een
filmpje op internet of tv.
Wie bespeelt welk instrument, welk instrument ondersteund
welk ander in bepaalde delen, wanneer gaat de bas
volledig op in de rol van slagwerk, de snelle goedkeurende
blik tussen de muzikanten bij een volgend onderdeel, de
volheid van het geluid en de akoestiek van de ruimte.
Allemaal lang geleden en daarom was vanmiddag
misschien wel extra mooi.

IMG_6145ArthemaStrijkkwartet2Leden


Sigismondo d’India

Op dit moment luister ik naar uitvoeringen van muziek van
Sigismondo d’India.
Wat een naam.
Als je zo’n achternaam hebt verdien je automatisch mijn aandacht:
d’India.
Maar waar die naam vandaan komt?

Blijkt een Italiaanse componist te zijn uit de tijd van
Claudio Monteverdi.
Eerlijk gezegd niet zo mijn muziek.
Maar zo’n achternaam!
De man leefde van ongeveer 1582 en hij overleed
in ieder geval voor 19 april 1629.
Dus late Renaissance en vroege Barok.
Dit en andere wijsheid kun je hier vinden.

Deze componist en de muziek uitgevoerd door
Mariana Flores, Julie Roset en het Cappella Mediterranea
o.l.v. Leonardo García Alarcón, kwam ik tegen
in een nieuwsbrief van NPO Radio 4:
Zo mooi is klassiek.