Inlossen belofte

Posted on september 30, 2021 by Argusvlinder

De laatste vakantie voor corona ging naar Guatemala
en Honduras. In Guatemala zagen we een diplomatiek
geschenk van Nederland aan Guatemala.
Dat zagen we in Tikal op 04/01/2019.
Het geschenk was een replica van de ‘Leiden plate’.
Een soort van amulet met daarop een afbeelding en
hiërogliefen.
Ik beloofde op 11 juli 2020, na corona het echte
voorwerp te gaan bekijken in Leiden,
in het Museum Volkenkunde.
Dat deed ik afgelopen zaterdag.

Dit is de replica in Guatemala. Laat ik dit de voorkant noemen.

Maar het origineel, permanent tentoongesteld, is een stuk
minder duidelijk.
Dit zijn mijn foto’s:

Leiden Plate.

Er zijn maar weinig sporen te zien van de afbeelding en het licht was ook heel beperkt. Daarom weet ik eigenlijk niet zeker welke foto de voorkant met de afbeelding is of welke de achterkant met de hiërogliefen (met het jaartal waar het om draaide).

Ook de toelichting is wat beperkt.

RefugiArte

Posted on juli 20, 2020 by Argusvlinder

Op het moment dat we op vakantie in Guatemala en Honduras waren
zat een groot deel van de wereld in een andere crises:
de vluchtelingencrises.
We vlogen van Flores naar Guatemala City en op de
luchthaven van Flores zagen we een expositie met cartoons.
Ondersteund door UNHCR, was er een verzameling cartoons te zien
over de vluchtelingencrises door kunstenaars uit de regio
Zuid- en Midden-Amerika.
Die crises is er natuurlijk nog steeds alleen hebben we onze
aandacht op dit moment bij een ander probleem.
Een paar voorbeelden.

Angel Boligán, Cuba.

Flio (?), Territorio Hostil.

Ricardo Clement, Alecus, Mexico.

Luis Demetrio Calvo Solís, Mecho, Costa Rica.

Aangekomen in Guatemala City restte ons nog één nacht in
een hotel voordat we terug naar Amsterdam vlogen.
Dus nog één voorbeeld van hotelkunst:

Guatemala, Flores: Sta. Barbara Inn Museo

Posted on juli 18, 2020 by Argusvlinder

Museum is een groot woord.
Een privéverzameling, misschien uit de hand gelopen.
Op een klein eiland op zwemafstand van Flores.
Je kunt er alleen per boot komen en het hoort bij
een hotel in Flores.

Een eerste blik in het museum.

Heel verschillende gasten in de tuin.

Excéntricos de pedernal. Van veel culturen vinden we scherven steen die gewoon een stuk steen kunnen zijn maar soms ook (een stuk van) een vuistbijl of mes. Hier een hele verzameling. Zo’n scherf noem je in het Engels een ‘flint’. De cartoon serie ‘The Flintstones’ dankt er de naam aan.

Met gevoel voor drama neergelegd.

Zouden die uit een tuincentrum komen?

Ook elektrische voorwerpen als telefoons.

Ook heel grappig: Radios y bombillas Holandeses. Dat laat zich vertalen als ‘Radio’s en lampen uit Nederland’. Maar ik denk ook als ‘Radio’s en bloembollen uit Nederland’. Beide vertalingen passen bij Philips en Nederland (van die tijd).

Dit bord met de naam van het museum stond binnen. Sta. Barbara Inn Museo.

Leuk gedaan.

Terug naar Flores.

Wie zou er niet zo’n museum entree willen?

In het hotel werden we weer opgewacht….

Bedoel je Flores of Floris?

Posted on juli 17, 2020 by Argusvlinder

Nee ik bedoel niet het televisieprogramma dat Rutger Hauer
een bekende Nederlander maakte.
Ook niet Flores, een van de Kleine Soenda-eilanden in Indonesië.
Ik heb het over het plaatsje of eiland Flores in het meer
Petén Itzá in Guatemala.
Een van de mogelijke uitvalsplaatsen naar Tikal.

Er ligt een weg van het vaste land naar het eiland dat volledig
door een kleine stad in beslag wordt genomen.
Vanaf dit eiland ondernemen we een kleine boottocht.

De boot vaart als eerste op deze oever af, aan de andere kant van het meer.

Zoals het hoort ligt het centrum van het dorp bij die witte kerk.

Monument voor een rennend paard.

Misschien niet allemaal spectaculair maar wel heel relaxed.

Er is daar nog een klein eiland.
Daarop een aanlegsteiger, plaats om thee te drinken en
een soort van privé-museum.
Dat wilden we natuurlijk zien.
Dus daarover de volgende keer.

Creatief met handdoek

Posted on juli 16, 2020 by Argusvlinder

Het vorige bericht van Tikal met de ‘Leiden plate’
was misschien iets meer van een eye opener (is dat
voorwerp in Nederland?),
de voorwerpen in dit bericht zijn ook mooi en
stonden in dezelfde vitrines.

Tikal, Schaal met opstaande rand. Dish high wall, late classic, 550 – 900 AD.

Escondite heeft als eerste vertaling op Google Translate
‘hiding place’. Een plaats om dingen te verstoppen.
Maar ook ‘hide out’ is een vertaling.
Dat is in het Nederlands ‘onderdak’.
Dat is denk ik beter op zijn plaats: gevonden in huis 142 in Tikal.

Vasua estucada con tapadera (vaas en deksel met stuco), 250 – 550 AD. Figuras de deidades con tocados y simbologia (godenfiguren met hoofdtooien en symbolen).

Fascinerende afbeelding.

Geen idee waar die kleine ‘schaaltjes’ links voor dienen. Mooie heldere afbeelding in het midden van de schaal.

Tikal, jade figure of a jaquar, tomb 196 van K’inich Ah Chak Tzukte.

Op internet is een uitgebreid rapport te vinden van de opgraving.
De twee pdf’s dateren uit 1967 met als titel:
STRUCTURE 5D-73, BURIAL 196, TIKAL, PETEN, GUATEMALAA
PRELIMINARY REPORT
by Nicholas Matthew Hellmuth

Tikal, two incised bones, tomb 196 van K’inich Ah Chak Tzukte.

Er was in het hotel weer iemand heel creatief geweest met de handdoeken.

Een avontuur uit Guatemala: de Leiden plate

Posted on juli 11, 2020 by Argusvlinder

Dit is weer zo’n avontuur dat ik graag meemaak.
Het avontuur begon 19/12/2018 toen we aankwamen in Guatemala City.
Vervolgens bezochten we Tikal op 04/01/2019 (Parque Nacional Tikal).
Op zich een avontuur maar het was pas afgelopen donderdag
toen ik door kreeg waar dit verhaal om ging.

Op 4 januari bezochten we in de ochtend en rond
het middaguur de tempels en de acropolis van Tikal.
Na afloop bezocht ik daar de twee musea.

Het ene museum toont reproducties van de stelae en het ander
is niet echt een museum. Het is het laboratorium dat door
de archeologen wordt gebruikt.
Daar is een hal met een aantal voorwerpen.
Bij een van die voorwerpen ligt deze tekst:

Kopie geschonken door de inwoners van Nederland aan de inwoners van Guatemala.

Dit is de tekst (let op er zitten wat fouten in de vertaling)

The place de Leiden is known since 1864, when it started to form part of the collection of the National Mueseum of Antiquities in Leiden, Holland.
It was found near to Puerto Barrios, Guatemala, by the German engineer J. V. van Brann.
It represents a scene of a noble keeping a holding a bar of power in form of a snake with two heads, from which emerge two gods- K’ihnich, the sun god and K’awiil, the god of real power and wealth.
From his belt emerge two bodies, most probably ancestors and the real bar presents a crowned jaguar with the name “God Fool”, whose attribute is the power of the Mayan noble class.
The governor is standing above the back of a captive from the war with both hands handcuffed.

The difference of scale between the governor and the captive is often represented in Mayan art as the sign of hierarchy and other people represented in a scene.

Een gift van Nederland aan Guatemala?
Wat is dat dan wel.

Dit is het voorwerp. Dit is een kopie van iets dat wij in Nederland hebben. Dit voorwerp heet dus de ‘Leiden plate’. Niet de ‘Leiden place’ uit bovenstaande tekst. Verder bleek al gauw dat het voorwerp niet in de collectie is van de ‘National Mueseum of Antiquities in Leiden’. Wij kennen dat als het Rijksmuseum van Oudheden. Het voorwerp is onderdeel van de collectie van het Museum Volkenkunde. Hrt lijkt erop dat de ‘vinder’ niet de ‘German engineer J. V. van Brann’ was maar de ‘Nederlandse ingenieur Van Braam’ (de initialen zijn mij niet duidelijk).

Dit is de achterkant van de hanger.

Dit was een soort van transcript van de hiërogliefen op de achterkant die naast de kopie lag.

Ik ging op zoek naar een foto van het origineel.
Het Museum Volkenkunde heeft er een maar die moet je kopen.
Beetje ouderwetse manier van doen.
Maar daardoor ging ik op internet zoeken en kwam nog wat
interessante dingen tegen.

Dit is de informatie bij het voorwerp in Leiden:

De ‘Leiden Plate’ is een hanger die in 1864 werd gevonden tijdens het graven van een kanaal in Guatemala.
Het object is wereldberoemd vanwege de datum die erop is gegraveerd, decennia lang de vroegste datering die uit de Maya tijdrekening bekend was.
In Guatemala staat de Leiden Plate op het bankbiljet van één quetzal afgebeeld.

De gliefentekst luidt: “Na de periode bestaande uit 8 baktuns, 14 katuns, 3 tuns 1 uinal en 12 kins, op dag 1 Eb, toen de vijfde Heer van de Nacht heerste en de maand Yaxkin begon, werd Balam-Ahau-Chan als heerser geïnstalleerd.”
Hiermee werd de troonsbestijging van Balam-Ahau-Chan gememoreerd, die plaatsvond op vrijdag 17 september 320.
Op de andere zijde staat Balam-Ahau-Chan afgebeeld met waardigheidstekens, zoals de dubbelhoofdige slangenstaf.
De heerser staat op een overwonnen vijand, die met gebonden handen op de grond ligt.
Het sieraad is zelf ook een statussymbool, zoals Balam-Ahau-Chan toont door aan zijn ceintuur drie ‘Leiden Plates’ te dragen.

Het nummer van dit voorwerp in de collectie is: RV-1403-1193.

Deze tekst roept ook weer vragen op:
‘Het sieraad is zelf ook een statussymbool, zoals Balam-Ahau-Chan
toont door aan zijn ceintuur drie ‘Leiden Plates’ te dragen’.
Op Pinterest heb ik één foto gevonden van het voorwerp.
Misschien is dit zelfs wel de foto van het museum.
Maar die drie hangers zie ik niet.

Dit is een foto van de echte ‘Leiden plate’. Dit soort afbeeldingen zijn voor mij moeilijk te ‘lezen’. Dat heeft vast te maken met mijn beperkte kennis. De kleurverschillen in de natuursteen helpen ook niet. Maar daarom was ik blij met de tekst op Wikipedia en de literatuurverwijzingen.

Op Pinterest stond ongeveer de volgende tekst:

Dit is een hanger gemaakt van jadeïet.
Hij werd in 1864 in Guatemala gevonden door de Nederlandse ingenieur J.A. van Braam.
Bij graafwerkzaamheden in de buurt van Puerto Barrios stuitte hij daar bij het verwijderen van een grafheuvel op enkele Maya voorwerpen.
De Leiden Plate is bekend omdat de datum die in de tekst voorkomt, lange tijd de oudst bekende Mayadatering was.
De troonsbestijging van de Maya vorst Balam-Ahau-Chan, wordt hier herdacht.
In onze tijdrekening komt de datum overeen met vrijdag 17 september 320 na Christus.

De afbeelding is dus een man die rijk versierd is.
Hij heeft een teken van macht in zijn handen,
een dubbelhoofdige slangenstaf en hij vertrapt een
gebonden, overwonnen krijger.
Wat helpt is dat er tekeningen gemaakt zijn van de afbeeldingen.

Dit is de voorkant volgens een tekening van de website van het Famsi. Een organisatie die ik verder niet ken.

De achterkant.

Famsi Resources

The Foundation (FAMSI) was created in 1993 to foster increased understanding of ancient Mesoamerican cultures.
The Foundation aims to assist and promote qualified scholars who might otherwise be unable to undertake or complete their programs of research and synthesis.
Projects in the following disciplines are urged to apply: anthropology, archaeology, art history, epigraphy, ethnography, ethnohistory, linguistics, and related fields.

Maar deze tekening helpt mij het meest. Ook van de Famsi Resources. Dit is een detail van een tekening met links de afgebeelde persoon met, interessant, de manier waarop hij zijn handen houdt. Rechts boven zie je dan de dubbelhoofdige slangenstaf.

De details van de tekening heb ik nog eens gecombineerd met de
foto van de ‘Leiden plate’. Met wit heb ik het gezicht van
de man ingekleurd, met bruin zijn handen en met geel de
dubbelhoofdige slangenstaf.

De drie gele delen vormen samen 1 voorwerp (de ‘ogen’ heb ik niet ingekleurd). Maar de man houdt het voorwerp achter zijn armen en handen, tegen zijn lijf geklemd. Aan de polsen draagt hij een sieraad dat ik bruin had kunnen inkleuren maar dat ik gelaten heb zoals het voorwerp is.

Er is een Engelstalige Wikipedia-pagina over
de Leiden plate. Ik heb de verwijzingen proberen te volgen.
Soms, bij artikelen in kranten of bladen lukt dat.
Meer academische teksten zitten helaas achter een betaalmuur.
Dat is jammer want het voorwerp wat ik in Tikal zag is een
gift. Volgens de tekst op Wikipedia is dat een gebruik dat
vaker voorkomt. De tekst waar de anekdote vandaag komt
is een boek dat je kunt lezen mits je lid wordt van de
website. Beetje te duur voor een anekdote.
Maar goed op Wikipedia kun je het volgende lezen:

Intro
The Leyden plaque, sometimes called Leiden plate or Leiden plaque, is a jadeite belt plate from the early classic period of the Maya civilization. Although the plate was found on the Caribbean coast of Guatemala, it may have been made in Tikal. The plate is now in the National Museum of Ethnology in Leiden, Netherlands, hence its official name.[1][2][3] It is one of the oldest Maya objects using the Mesoamerican Long Count calendar.

History
The plate was discovered by chance by a Dutch engineer, S.A. van Braam, in 1834.
He was part of a team employed by a lumber company to dig a canal near Puerto Barrios in Guatemala, in the lower Motagua Valley.
The team accidentally knocked down what looked like an ancient Central-American funeral mound.
There he found many objects in bronze and in jadeite, the little jade plate amongst them.
The plate was brought back to the Netherlands in 1864 and was gifted to the National Museum of Ethnology.

The first scientific description of the plate was made by Leeman in 1877, and many others followed, notably Holden in 1880 and Valentine in 1881, who started deciphering the inscriptions.
A lot of ground work on the dating of the plate was done in 1938 by Frances and Sylvanus Morley.
Their study remains one of the more conclusive made on the plate.

The date on the plate was used to study time and calendar in the Maya world, and the plate remains one of the earliest examples of the usage of a cyclical calendar in the Central-American world.
It is remarkable for being the oldest known usage of a Maya ordinal zero, which symbol (graphically derived from the drawing of a sitting man, typically representing a king’s crowning) appears two times, one to form the date “0 Yaxkin” from the first day of the seventh month of the festive year in Haab’ calendar, and one to denote the Moon-Bird king accessing its throne on the other side of the plaque.

Description
The plaque is a small rectangular object of pale green jadeite measuring 21.7 by 8.6 centimeters.
Its faces are carved with both drawings and glyphs.
A hole at its top hints that it was used as a pendant, probably as a waist plate.
While it was found far from its possible original location of Tikal in a post-classic archeological context, it dates from the Early Classic era.
It poses as an example of precious object preserved and used several centuries after its making, which is common in Mesoamerica.

The front face has a picture of a richly-dressed man.
His head and the lower part of his body are seen from profile, but his breast is turned toward the front, with the feet placed one behind the other.
It represents a victorious lord, possibly an otherwise-unknown ruler of Tikal, wearing six celts and some trophy heads around his waist, standing with bound captives he vanquished.
He also carries an atlatl, or two head serpent, in his hand.
The serpents have a human head in their mouth, a characteristic feature of the Sun God.
The posterior face is engraved with an inscription bearing traces of cinnabar, documenting the crowning of a king on 15 September 320 (Gregorian) in Long Count calendar.
The other face of the plate bears some glyphs giving one of the earliest registered dates of the Maya Classic period.
These inscriptions are composed of fifteen glyphs neatly carved in one column.
The date written is 8.14.3.1.12 1 Eb 0 Yaxk’in (15 September 320 A.D. using the Goodman-Martinez-Thompson correlation).
The plate probably represents the accession of a ruler.
This accession may have happened at the Moon-Zero-Bird Place and involved a ruler named Way Ko? Chanal Chak Wak.
The motif of the ascension of a ruler depicted on the Leiden Plate isn’t uncommon at all, and similar carvings are found on stelae and other celts around the Maya world.

For a long time authors considered “Moon-Zero-Bird”, to be the name of the king (despite carrying the NAL-“place” affix) and one of the first kings of the Tikal dynasty.
This interpretation is contested in recent publications: though the plaque may be tied with Tikal, there is no hard evidence of this, and “Moon-Zero-Bird” does not appear in Tikal dynastic listings.
It does, however, appear as a place name associated with creation and the Maize god at Tikal on Stela 31.

The Leyden plaque today
The Leyden plaque is now displayed in the Central-American gallery of the National Museum of Ethnology in Leiden, the Netherlands.
It is the most recognisable object of the museum collection, with replicas gifted to museum, politicians and organisations around the world.
Its image is also featured on the one quetzal bank note, the Guatemalan currency unit, after it was chosen as one of the national symbols of Guatemala in 2006.

Controversies remains regarding the return of the original Leiden plate in Guatemalan soil.
During a Maya exhibition in the Kimberley Museum in Texas in 1986, the National Museum of Ethnology of Leiden asked for a Declaration of Immunity From Public Seizure in order to protect the plate from being seized by a third party.

Op Wikipedia wordt een tekst genoemd van Frances and Sylvanus Morley.
Van hun kon ik een artikel vinden ( LeydenPlateMorley) dat erg interessant is.

Parque Nacional Tikal

Posted on juli 7, 2020 by Argusvlinder

Mijn tweede deel van het verslagje over Tikal.
Het was erg warm en vochtig.
De rit van Flores naar Tikal kost veel tijd.
Maar het park is super indrukwekkend.
Ook al hebben we maar een deel gezien van wat je er
allemaal kunt zien.

Als je bij de centrale acropolis komt is het net of je tussen wolkenkrabbers loopt. Aan alle kanten grote piramides. De een hoger dan de ander. Het centrale massief is een enorme berg steen.

Dit is een detail van de vorige foto. Massief steen. Mensgemaakt. De daken die er staan beschermen steles of afbeeldingen of herdenkingsstenen tegen zon en regen.

Dit is Tempel I. Het beklimmen van de tempels is een bezigheid van de meeste toeristen. Deze mag je niet op. Volgens mij mag dat alleen onder begeleiding. Er liggen klimtouwen op de tempel en ik zag er mensen met helmen. De trappen zijn erg steil en begroeid met mos. Ze ogen spiegelglad.

Hier zie je het klimtouw beter liggen.

Dit is Tempel II (Templo II) ook wel de ‘Tempel met de maskers’ (Temple of Masks) genoemd. Op de band, direct boven het meest witte stuk van de tempel bevinden zich maskers. Als je het eenmaal gezien hebt is het een prachtig gezicht. Aan de achterkant van de tempel is een houten stellage gebouw waardoor je op de hoogte van het witte deel van de tempel kunt komen.

Dit is een van de maskers van de Temple of Masks. De tempel is gebouwd onder heerser Jasaw Chan K’awiil rond het jaar 700 na Christus.

Die houten stellage is behoorlijk hoog. Hier kijk ik langs een boom naar beneden.

Overal waar je kijkt is het bijzonder.

Vanaf Tempel II kijk je hier naar Tempel I.

De acropolis is een enorme vlakte met steen.

Op een plaats, onder zo’n afdakje, is een put met daarin een masker. Over Copán is er een boek dat ook voor een leek heel goed te lezen is. Over Tikal heb ik dat niet gezien. Er zullen best wetenschappelijke artikelen en boeken zijn over opgravingen en ontdekkingen, restauraties en vondsten. Maar ik ben daar niet echt naar op zoek gegaan.

De beeld- of vormtaal van de Maya’s zijn voor een leek ingewikkeld. Dan heb ik het nog niet over het schrift.

Ik ben dus zelf ook gaan klauteren (waar dat mocht).

Af en toe een blik omlaag.

Dan kijk je er naar op, dan weer op neer.

Ongeveer op gelijke hoogte met het plateau van Tempel II.

Terug op de begane grond: een stele.

Dit is de zijkant van Tempel I.

Er leeft heel wat op die stenen.

Parque Nacional Tikal, Ingreso Extranjeros. Mijn polsbandje.

Dit is de achterkant van Tempel I.

Dit opgedroogde en opgekrulde blad is de laatste foto van dit bericht. Indrukwekkend, warm, vochtig, vermoeiend. Het was te kort. Aanrader: neem een hotel/hostel dichter bij het park en blijf meer dagen.

Tikal

Posted on juli 5, 2020 by Argusvlinder

Tikal was een van de grootste steden van de Maya’s ten tijde van de klassieke periode. De restanten van de stad bevinden zich in het departement El Petén, in het noorden van Guatemala. De inwoners van Tikal zelf noemden hun stad Yax Mutal.

De stad werd bewoond van ongeveer 400 v.Chr. tot 1000 n.Chr. en kende zijn hoogtepunt tussen 300 en 850. Tikal was een van de machtigste steden in de klassieke periode van de Mayabeschaving, maar desalniettemin heeft de stad meerdere malen nederlagen moeten ondergaan.

Wikipedia vervolgt:

Pas in 1848 werd Tikal herontdekt door een team Guatemalteekse ontdekkingsreizigers. De eerste grootschalige archeologische opgravingen begonnen in de jaren 50 van de 20e eeuw. ….. Onder de uitgegraven tempels en gebouwen bevinden zich de Piramide van de Grote Jaguar en het Paleis van de Edelen. ….. Samen met aartsrivaal Calakmul is Tikal een van de beste voorbeelden van Maya-architectuur in Peténstijl.

In 1955 werd het gebied rond Tikal uitgeroepen tot Nationaal Park Tikal. Het park is 576 km² groot en beslaat een deel van de volgende gemeenten: La Libertad, Flores, Melchor de Mencos, San Andrés en San José. In 1979 werd het door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

Dit is de ingang van het park. Links van de weg kun je kaartjes verkopen.

Dat pistolen en honden verboden zijn geeft je dan wel weer een veilig gevoel.

Het park ligt in het tropisch regenwoud. De afstanden zijn groot. De bomen soms ook zoals hier op de foto.

Dit is een voorbeeld van de paden in het park. De bewegwijzering zou beter kunnen. Maar het is natuurlijk ook weer niet zo dat je rond kunt lopen zonder iets te zien van de paleizen en tempels.

Parque Nacional Tikal, Palacio de las Acanaladuras. De naam verwijst naar groeven die aan de buitenwand van het paleis te zien zijn.

Het was erg benauwd in het park. In de ochtend was er nog weinig zon maar dat veranderde snel. De zon was heet, de lucht vochtig. Veel drinken.

Ineens stonden we blijkbaar ik de buurt van tempel 5: 56 meter hoog. Alleen we zagen hem niet.

Deze tempel is gebouwd rond het jaar 650 na Christus.

De trappen zijn steil en zien er glad uit van het vocht en de begroeiing.

In een volgend bericht nog meer uit Tikal.

Uitzicht bij het eten

Posted on juli 4, 2020 by Argusvlinder

Guatemala, Lake Petén Itzá gezien vanaf een terras in Flores.

Dit was 3 januari 2019.

Guatemala, Lake Petén Itzá, Flores

Posted on juli 3, 2020 by Argusvlinder

Flores is een soort van eiland in een meer in Guatemala.
Het eiland (Lake Petén Itzá) is met een brug/landtong verbonden met de
oever van het meer.
Het eiland is leuk maar niet heel spectaculair.
Dat wordt aangevuld met een interessant meer en de
nabijheid van Tikal.

Op deze dag reizen we van Rio Dulce naar Flores en
kijken daar nog even rond.
Daar zijn de foto’s van.
De volgende dag gaan we naar Tikal. die foto’s
volgen binnenkort.
Waar Copán vooral bijzonder is vanwege de beelden,
daar is de acropolis van Tikal sensationeel.

Maar laat ik beginnen met de hotelkunst.

Flores is een soort van cirkelvormig eiland in een meer. Aan de buitenkant loopt rondom een weg maar als wij er zijn staat een deel van die weg onder water.

De lantaarnpalen geven een idee van de weg.

Beeldrijm.

Daar waar een soort van brug op het eilandje uitkomt is een kleine open ruimte. Bij dit plein staat de naam van de provincie waarin Flores ligt. Het plein is de verzamelplaats van bussen en busjes waar toeristen worden opgehaald om bijvoorbeeld naar Tikal te gaan.

Het centrale plein van Flores ligt zo’n 20 meter hoger (misschien meer) dan de ondergelopen randweg.

Terug op de hotelkamer staart dit wezen ons aan.

Livingston

Posted on juni 30, 2020 by Argusvlinder

Livingston is een plaats in Guatemala aan de monding
van de rivier Rio Dulce en aan de Golf van Honduras.
De Caribische invloeden zijn overduidelijk.

Dit bericht gaat over ons bezoek aan deze kleine stad
en de boottocht terug over de Rio Dulce.
Het volgende bericht zal gaan over ons bezoek aan Flores.
Vanuit Flores bezoeken we dan Tikal.
Een belangrijke Maya-stad in Guatemala.

We zijn maar een korte tijd in Livingston. Genoeg om de stad door te lopen, de sfeer te proeven, te eten en de Atlantische Oceaan te zien.

De foto is op 2 januari gemaakt dus zie je in Midden-Amerika op veel plaatsen kerststallen. Hier zie je er een die zich op het dak bevindt.

Druk met verkeer is het er niet. Deze agent of verkeersregelaar had dan ook niet zo veel omhanden met het verkeer.

De supermarkt. De gejaagde wereld van West-Europa is hier ver te zoeken. Het was er heerlijk.

Prachtige schaduwen van de palmbomen.

Dan de rust, ook richting haven.

In de haven werd vis schoongemaakt en de resten gingen terug het water in. Deze pelikaan vond dat prima en hij of zij was niet alleen.

Todo lo puedo en Christo que me fortalece, Felipenses 4:13. Fragment uit de brief van Paulus aan de Filippenzen: Ik kan alles in Christus doen dat mij kracht geeft (Herziene Statenvertaling).

Terug op de Rio Dulce.

Richell-II, wat ik zo leuk vond is dat de boot vol met meeuwen zit.

Dit is niet het overheersende beeld maar er zijn ook hier rijke mensen. Misschien komen ze van buiten Guatemala, dat weet ik niet.

Zo gaat de dag dan toch weer snel voorbij. Puente de Río Dulce.

Terug bij Castillo de San Felipe Del Golfo.

Guatemala, Livingston, Janus

Posted on juni 27, 2020 by Argusvlinder

De tweede helft van de boottocht brengt ons in Livingston.
In deze plaats leven mensen die donkerder van huidskleur
zijn dan de gemiddelde bewoner van Guatemala.
De groep wordt Garifuna genoemd.
Ze zijn nakomelingen van slaafgemaakten uit Afrika.

Voor mij was het de Caribische sfeer en de zee
die me het meest aanspraken.
Maar eerst nog een stukje Rio Dulce.

We zijn een of twee keer aangelegd aan de kant van de rivier maar de boottocht maakt toch de meeste indruk.

De aanlegsteigers van Livingston.

Haircuts for the family.

Livingston.

Charles Dickens verkoopt hier ook groente.

De Golf van Honduras.

Ik denk dat Janus hier woont.

Volgende keer meer van Livingston.

Rio Dulce

Posted on juni 23, 2020 by Argusvlinder

Vandaag een boottocht. Het hotel ligt landinwaarts, aan het eind van Lago Izabal en het begin van de Rio Dulce. Aan de andere kant van de rivier, aan zee, ligt Livingston. In deze serie foto’s komen we nog niet zo ver. Eerst een hoge brug, een regenbui door. Dan varen we door een prachtige omgeving. Volgende keer Livingston, aan de Caribische kant van Midden-Amerika.

Dat witte lijntje geeft ongeveer aan hoe we gevaren zijn.

Dit is de aanlegsteiger bij het hotel.

Daar komt de boot.

Castillo de San Felipe Del Golfo vanuit de boot.

Een enorme brug maakt verkeer mogelijk hier in het oosten van Guatemala. De snelweg is de CA13 volgens de Wegenwiki (bestaat echt).

Wegenwiki

De CA13 is een ruta centroamericana in Guatemala. De weg vormt een noord-zuidroute in het oosten van het land, en verloopt vanaf de grens met Honduras bij Corinto tot de grens met Belize bij Melchor de Mencos en maakt daarbij een omweg via Flores. Het is de enige hoofdweg in het noordelijke departement Petén. De CA13 is 372 kilometer lang.

De weg over de rivier heet hier Puente de Río Dulce

Het grootste kunstwerk op de route is een hoge betonnen kokerbrug over de Río Dulce. De Puente de Río Dulce is 900 meter lang en is de langste brug in Guatemala. De brug is tussen 1977 en 1980 aangelegd. De aanleg begon op 5 januari 1977 en de brug werd eind december 1979 opgeleverd en is in januari 1980 opengesteld voor het verkeer. Het was destijds de op één na langste brug in Latijns-Amerika.

In het begin is het een heel breed water. Dat is op het kaartje aan het begin van dit bericht ook goed te zien.

Al snel wordt het heel grijs en komen we in een felle bui. De temperatuur is goed maar droog zitten we niet. Nu is het klimaat hier toch al vochtig dus dat maakt ook weer niet zoveel uit. Door het drogen van je kleren is het een tijdje wat kouder.

Maar er zijn meer manieren om in een boot nat te worden.

Als het water smaller wordt kun je ook meer genieten van wat er aan de oever gebeurt.

Die enorme massaliteit van de begroeiing maakt op mij steeds zo’n indruk.

De zon komt er al snel weer door.

Volgende keer Livingston.

Rio Dulce

Posted on juni 20, 2020 by Argusvlinder

Één januari 2019 is natuurlijk ook in Midden-Amerika een
speciale dag. We gingen met een taxi van Copán in Honduras
naar Rio Dulce in Guatemala.
Terug naar Guatemala dus.
Copán was een bewuste uitstap naar Honduras omdat we dan
toch ‘in de buurt’ waren. Nou heel erg de moeite waard.

Eerder had ik me dat niet gerealiseerd maar als je de landsgrenzen wegdenkt dan is het logisch dat het gebied wat nu Yucatan (in Mexico), Honduras, Belize en Guatemala heet, het gebied was waar de Maya’s leefden. Die rechte landsgrenzen tonen alleen maar aan dat die grenzen ‘onnatuurlijk’ zijn. Daarom is de interne migratie die in deze landen plaatsvindt ook logisch (een Engelssprekende man die in Honduras werkte, vertelde ons over die migratie).

Guatemala heeft in het oosten maar een kleine kuststrook. Het is de Caribische zijde van Guatemala. Rio Dulce is onder andere de naam van een rivier van het grote Lago de Izabal naar Livingston. Op het punt waar de rivier begint ligt een kleine plaats met een aantal hotels: San Felipe de Lara. Daar is ook een kasteel. Tegen het eind van de middag komen we bij het hotel aan en gaan nog even lopen. Deze hond wachtte ons op.

Maar eerst mijn verzameling hotelkunst uitbreiden. Het hotel bestond uit een paar centrale gebouwen en veel losstaande huisjes. In ons huisje hing dit tegen de muur.

Onderweg naar het kasteel kwamen we bij de toegangspoort. Daar kon je een kaartje kopen. Bij die poort veel winkeltjes en restaurants en een soort Piraten- en spookhuis. Daar hing deze lamp buiten.

Langs de weg naar het kasteel lagen deze graven.

Het was er druk. Veel barbecues, veel eten, veel drinken. Heel gezellig. Het weer was wat minder. Het was een beetje bewolkt aan het worden.

Het kasteel ligt op een kleine landtong. Ideaal voor allerlei vormen van vermaak.

Castillo de San Felipe Del Golfo, 1651.

Dit was de keuken en de eetkamer van het kasteel.

Hééél bijzonder is het kasteel niet. Het is uitgebreid en regelmatig verbouwd maar het was er gewoon gezellig. Heel leuk met voornamelijk lokale toeristen en dagjesmensen.

Het viel niet mee, ook zo aan het eind van de dag, om een foto te maken zonder mensen.

Hier krijg je een beetje een idee van de strategische ligging van het kasteel.

Castillo de San Felipe Del Golfo.

Overzicht van het kasteel.

Bijkeuken.

De jetski’s lagen natuurlijk buiten het kasteel.

Het werd langzaam rustiger in het Castillo de San Felipe Del Golfo en in San Felipe de Lara.

Ave. Centroamerica, Copán, Honduras

Posted on juni 16, 2020 by Argusvlinder

De ochtend van 1 januari 2019 was heel rustig in Copán.
Tijdens de jaarwisseling was er natuurlijk vuurwerk.
Maar in de ochtend was daar niet zoveel meer van te zien.
De straten waren wel heel rustig….

Tijdens wat loze uurtjes maak je ook foto’s. Bijvoorbeeld van je hotelkamer.

Deze straatnaam zie je in Centraal Amerika regelmatig Avenida Centroamerica. Wij gingen er ontbijten en we hadden daarna nog even tijd voor een korte wandeling.

Copán op 1 januari in de ochtend.

Museo Digital de Copán.

Museo Regional de Arqueología Maya, deze musea liggen tegenover het hotel.

Vuurwerkresten.

Die ochtend verlaten we Honduras en gaan we naar de oostkust
van Guatemala. Richting Lívingston.

Copán, Museo de Arqueología Maya

Posted on juni 12, 2020 by Argusvlinder

In het centrum van de stad Copán is een museum met de mooie naam ‘Museo de Arqueología Maya’. De omstandigheden om foto’s te maken waren niet perfect. Maar de beelden waren erg indrukwekkend. Niet van elk voorwerp heb ik de officiële beschrijving. Copán kent een reeks heersers en hun beeltenis vind je terug in beelden, steles of op bijzondere voorwerpen zoals Altaar Q. Vermoedelijk is dit een beeld naar een van die heersers.

Dit is de foto ter ondersteuning van de tekst bij een beeld. Dit is de stichter van de dynastie die heerste over Copán: K’inich Yax K’uk’ Mo’. Waarom al die enkele aanhalingstekens in de naam staan weet ik niet. Het leidt in ieder geval tot verschillende schrijfwijzes van de naam van deze heerser.

K’inich Yax K’uk’ Mo’ is considered as the founder of the dynasty that ruled the ancient city of Copán for four centuries, ascended the throne in 426 AS.
All subsequent rulers legitimized his power and his successors were recognized as direct descendants.

Researchers suggest that K’inich Yax K’uk’ Mo’ was not a native of Copán, analysis on bones found in his tomb shows that he came from the Yucatan Peninsula.

Also the lid of an incense burner made in his image and the carving of him at the Altar Q, showing K’inich Yax K’uk’ Mo’ using the glasses identified in representations to Tlaloc, god of the storm for Central Mexico, which indicates a connection with Teotihuacan.
For these reasons, scholars assume that he was probably a foreigner.

Mijn versie van het beeld. Wat ik van de ‘bril’ begrijp is dat dit geen bril is maar een onderdeel van zijn hoofddeksel en het zou verwijzen naar Tlaloc, een regengod. Het beeld is een wierookbrander.

Deksel in de vorm van een acrobaat. Op het hoofd van de acrobaat is een cacaoboon te zien.

It was modeled in ceramics, in the Late Classic period.
This anthropomorphic and polychrome lid portrays an acrobat of complete body.
A striking representation of the cocoa seems in the headdress and the contortion of the legs.
It was found in the Copán Acropolis in partnership with other lids of incense boat representing the governors of Copán, located in a tomb under the Hiëroglyphic Stairway.

Dit is dan de deksel in de vorm van een acrobaat.

Deze tekst beschrijft een bijzonder voorwerp: een ceremonieel mes of bijl. Ga op zoek naar de afbeelding van een menselijk hoofd.

An eccentric flint is an elite chipped artifact of an often irregular (‘eccentric’) shape produced by the Classic Maya civilization of ancient Mesoamerica.
Although generally referred to as “flints”, they were typically fashioned from chert, chalcedony and obsidian.

Eccentric of the Late Classic, prepared in Flint.
This is one of the three heads superbly carved ceremonial spear that were placed under the altar with the hieroglyphic stairway of structure 10L26 of Copán was dedicated.
The expertise in the manufacture of this eccentric was so complete that the author left a small piece of the original cobblestone coverage (known as cortex) on the top edge of the object.

Goed zoeken naar het hoofd.

Op de weblog van een hobby drukker en boekbinder mag deze niet ontbreken: de schrijver. Feitelijk gaat het om het beeld van een godheid.

The scribe, stone carving of the Late Classic period.
The simian facial characteristics (aapachtige gelaatstrekken) and inkwells shell inserted in the band that is over your ears identify this deity as the patron of scribes and Maya artists.
The left hand holds a fountain consisting of a spiral cut and on the other hand takes a brush.
Among the Classic Maya scribes were held in high esteem and profession seems to have borne familiar route.
This exceptional piece was found in the fill of the final construction of the 9N-82 structure, Site of Graves, a building whose facade exhibits other graven images of scribes.
The emphasis in this construction the scribes have led to conclude that it was his residence for several generations. (Description William Fash)

Prachtig reliëf in een beker.

Een vat in de vorm van een dier.

Let op de details van de huid.

Balspeler. Zou dit een afbeelding zijn van een speler die op die typische veldjes kon spelen?

This glass (beker) with incised decorations, from the Late Classic Period, proceeds Site The Graves.
This drinking vessel shows the picture of a Mayan ball player carrying a yoke and hip protectors.
The style of the figure is reminiscent of those seen in Copador, including details of the headdress.
The character is separated from the background, with finely incised details, visible in its indumentaruia (= Spaans voor jurk, waarschijnlijk dus een vertaalfoutje) and jewelry.
The two pseudo glyphs close to him can not be read but possibly indicate his name or that of the vessel itself. (Description William Fash)

In het Museo de Arqueología Maya was ook een schedel te zien waarvan deze tanden een detail zijn. Je ziet goed dat de tanden ‘ingelegd’ zijn met een klein stukje van een gesteente in een paar tanden. Een soort van gouden tand?

Macaw, nieuwe wereld papegaaien

Posted on juni 7, 2020 by Argusvlinder

De term Macaw gebruiken wij niet zo veel.
Het is de naam voor een groep papegaaien, vaak kleurrijk
die in de Nieuwe Wereld (Noord- en Zuid Amerika) voorkomen.
In Copán, in Honduras ligt in de heuvels, Macaw Mountain.
Een stukje natuur in de heuvels waar een opvangcentrum
voor vogels is, dat je kunt bezoeken.

Dat gingen we dan doen en het was nog een heel avontuur.
Onderweg naar de archeologische site van Copán hadden we een
bord gezien. De Maya site lag dicht bij het stadje Copán dus misschien
dit park ook. We gaan te voet.

Het stadje Copán is druk maar als je even de stad uitgaat is het rustig. De weg naar Macaw Mountain ging omhoog. Logisch.

Al gauw zie je in de verte de uitlopers van het stadje in de heuvels passen. We liepen al even en het was warm. Al één of twee keer stopten mensen met een auto. Wij spreken geen Spaans maar ik vermoed dat ze wilde weten wat we wilden en of ze konden helpen. Lopen doe je als toerist blijkbaar niet.

Dan kom je op een punt dat je denkt: ‘Gaan we nog verder, of gaan we terug?’

Bij de volgende voorbijganger zijn we toen maar achter in de pick-up gestapt. Hij bracht ons terug naar de splitsing waar we het bord gezien hadden. Ik wilde zeker weten of we de richting die het bord aangaf niet verkeerd geïnterpreteerd hadden.

Het bord was duidelijk en je kon maar één kant op. Dus eieren voor ons geld gekozen: er kwam een tuktuk voorbij en daar zijn we ingestapt.

Met het wandelen waren we al heel dicht bij Macaw Mountain geweest. De tuktuk zette ons voor de deur weg. Al snel kon ik een selfie maken van mijn toegangsarmband.

De omgeving was er prachtig. Macaw Mountain ligt op een punt in de heuvels waar de heuvels over gaan in een vallei. Op dat punt komt gemakkelijk water aan de oppervlakte. Dus erg groen, koel tussen de bomen met veel zon die dag.

Je bent dan al echt in een gebied waar het groen en de dieren de dominantie van ons mensen overnemen. Dit wordt al langzaam hun gebied en niet langer het onze.

Deze vogels zijn zo ongeveer het logo van Macaw Mountain. Ze zijn prachtig en enorm groot.

Deze papegaaien heten Scarlet Macaw of de Ara Macao Cyanoptera.

Het park bestaat een een aantal grote kooien. Meer dan manshoog. Langs die kooien lopen paden waar je als bezoeker over loopt. Bruggen maken het beeld dan compleet.

Foto’s maken van vogels in kooien, ook al zitten er op sommige plaatsen speciale raampjes, is een uitdaging. Maar je hoeft echt geen vogelliefhebber te zijn om je hier te vergapen aan de prachtige dieren.

Behalve de Scarlet Macaws die er ‘los’ te zien zijn, zijn er ook die in de grote kooien zitten. In het Nederlands noemen we deze vogels de Geelvleugelara.

Negentig centimeter is wel erg veel voor een vogel. Zeker voor een stadsmens als ik die een meeuw, spreeuw of ekster al groot vindt.

Great Green Macaw of Ara Ambigua Ambiguus of Buffon’s macaw. Dit is een bedreigde diersoort net als de meeste vogels die je hier ziet.

Dit geeft een beetje een beeld van hoe je door het park kunt lopen en de grootte van de kooien.

Dit is de Koningsgier of King Vulture, Sarcoramphus Papa. Ongelofelijk dier.

Dit is een vogelsoort die wij goed kennen. Vaak niet omdat we er ooit één gezien hebben maar omdat afbeeldingen gebruikt worden in de reclame. Er zijn ongetwijfeld een aantal verschillende soorten Toekans. Welke deze toekans zijn die ik hier laat zien, weet ik niet.

Echt mooi vind ik ze niet. Maar wel erg apart.

Deze zien wij vaak in bloemstukken die er exotisch uit moeten zien. In het echt ook heel erg mooi.

Niet alleen de vogels hebben hier mooie kleuren.

Geen idee hoe deze vogel heet. De foto’s zijn ook niet helemaal gelukt. Maar die kop is erg opvallend. Met Google picture search vind ik niets behalve dan misschien de vogelfamilie Phasianidae (fazantachtigen).

Deze kennen wij beter: de Kerkuil of Barn Owl, Tyto Alba.

Zomaar wat mooi groen met licht en schaduw.

Mijn armbandje (Adulto Extranjero) maakt de cirkel rond.

31 december 2018 – mooi, warm weer!

Posted on juni 4, 2020 by Argusvlinder

In Copán, een plaats in Honduras, was het mooi warm weer.

Op het centrale plein van Copán staat een replica van een van de Maya-stele’s die op de site, vlak buiten de plaats, te zien zijn. Een echte replica is het niet want hij geeft een beeld van hoe de stele er ooit uit gezien heeft. Er staan prachtige grote hiërogliefen op. Dit is daar een voorbeeld van.

Het zijn twee willekeurige voorbeelden. Hieronder zie je dadelijk een groot deel van de stele.

Gewoon, een mooie warme dag. Die laatste dag van 2018. Het lijkt een eeuwigheid geleden.

Nog even boodschappen doen.

Op een muur van een voetbalveld staat reclame voor de ruïnes die in Copán te zien zijn. Het is een klein beetje een geromantiseerd beeld.

Nog even een zadel kopen bij de lokale boerenbond.

Of anders wat vuurwerk wat die kraam voor de grote poort van het voetbalveld verkoopt.

Copán Ruinas.

De mascotte is echt deze Ara of Macaw. Het vertelt ook waar we de volgende uren gingen doorbrengen: het vogelpark.

Kleine musea

Posted on mei 23, 2020 by Argusvlinder

Als we op vakantie zijn probeer ik ook kleine musea te bezoeken.
In Copán in Honduras zijn er 3 musea:
er is het archeologisch park, het Museo de Arqueologia Maya en
het Museo Digital de Copán.
Maar soms als je zo’n kleiner museum bezoekt denk je achteraf:
‘Waar gaat dit over?’.
Dat gevoel had ik dus bij het Museo Digital de Copán.
Was er dan niets leuks te zien?
Jawel, kijk maar mee.

Het museum is een samenwerkingsverband tussen Japan en Honduras en technologie staat centraal. Dat kan natuurlijk heel interessant zijn.

Maar wat zo’n onderdeel van de tentoonstelling daar dan mee te maken heeft?

Of deze sjerp van de Alcalde (burgemeester).

Er hingen een paar oude foto’s. Die zijn heel interessant maar wat het verband met technologie precies is? Children by the ‘U’-altar in the center of the town square, circa 1893. Deze foto is dus van rond 1893 (!) met daarop een paar kinderen bij het U-altaar op het stadsplein. Alleen die vorm en die afbeeldingen. De volgende foto uit het museum past beter bij de beschrijving.

Van dit altaar vond ik op het internet nog een oudere foto:

De foto is gemaakt door Alfred Percival Maudslay en deze glasnegatief bevindt zich in het British Museum. Het is het vooraanzicht van Altaar U. De foto is gemaakt in 1890 – 1891.

Meer informatie vond ik op een andere website:

Honduras – Stelae and Altars in Copan

Travel pictures from Honduras
by Dr. Günther Eichhorn

Altar U

The original of Altar U is in the Museo Regional de Arqueología in Copán Ruínas.
It has extensive hieroglyphic inscriptions.
It was dedicated by Yax Pasaj Chan Yoaat (Yax Pac, Rising Sun) in 795 CE, just five years before the last mention of his name in Copán.

The front side, pictured here, represents a colossal earth monster. Small glyphs for Ajaw, “lord,” form the pupils in the monster’s “Sun Eyes.” The reverse side of this stone monument is inscribed with a text known as the “Rites of the Rulers,” commemorating the rites performed by the new ruler Yahau Chan Ah Bac, the half-brother of Yax Pasaj under the same mother. Yahau Chan Ah Bac assumed office in this year: not with the full power of the king, but under the dynastic succession and authorization of the “Rising Sun.”

Op de website van Dr. Günther Eichhorn zijn veel foto’s te zien
van Honduras en een hoop andere landen.
Daartussen ook twee recente foto’s van het altaar (2008).

Van deze foto heb ik geen informatie. Maar dit beeld past dan weer beter bij Altar U, hoewel de achtergrond…. Het blijft een puzzel.

Archeologisch gereedschap?

Dit is dan een klein pareltje. Dit is een ‘virtual reality’ beeld van de acropolis in Copán. Het is het beste beeld dat ik gezien heb om een indruk te krijgen hoe de site er uit gezien heeft en waar je je bevindt als je daar rondloopt. Het veld voor het balspel en de hierogliefentrap zijn goed te herkennen alsook de acropolis.

Hier wordt een voorbeeld gegeven hoe 3d-printing kan helpen om een beeld te krijgen van het verleden.

Binnenplaats van het museum. Beetje groot, wel erg mooi gelegen. Rustig. Beetje onduidelijk waar al die ruimtes voor dienen.

Een beetje een vreemd bezoek.
Maar er zijn toch altijd bijzondere dingen die je weer
aan het denken zetten.
In Copán is ook een vogelpark.
Daar gaan we vervolgens naartoe.
De foto’s volgen binnenkort.

Wandeling in Copán Ruinas

Posted on mei 19, 2020 by Argusvlinder

Een kalkoen die de Kerstdagen overleefd heeft.

Na ons bezoek aan het Parque Arqueológico Copán, lopen we door het
stadje dat bij het park ligt.
De meeste mensen die daar wonen en werken zijn afhankelijk van de
toeristen die naar de ruïnes komen kijken.
Die hebben het op dit moment dus erg zwaar.
Maar op 30 december 2018 was daar nog niets aan de hand (in ieder geval niet
in relatie tot het corona virus).

Zowel in Guatemala als in Honduras komen we de naam Eben-Ezer tegen die bij mij gelijk de naam van Ebenezer Scrooge oproept. Volgens mij betreft het een keten met winkels voor ijzerwaren of een merk dat daar verkocht wordt.

vuurwerk is overal te koop. Niet opgeborgen in vuurwerkbunkers maar open en bloot.

Nog meer vuurwerk.

Je hoeft niet erg ver te gaan lopen om de rust weer te vinden.

Een beetje opletten en dan zie je zelfs werk geïnspireerd door onze landgenoot M. C. Escher.

Handgemaakte uithangborden spreken mij altijd aan. Vaak vind ik die van tandartsen. Nou niet bepaald mijn favoriete plaats om te zijn.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: Guatemala en Honduras

Inlossen belofte

RefugiArte

Guatemala, Flores: Sta. Barbara Inn Museo

Bedoel je Flores of Floris?

Creatief met handdoek

Een avontuur uit Guatemala: de Leiden plate

Parque Nacional Tikal

Tikal

Uitzicht bij het eten

Guatemala, Lake Petén Itzá, Flores

Livingston

Guatemala, Livingston, Janus

Rio Dulce

Rio Dulce

Ave. Centroamerica, Copán, Honduras

Copán, Museo de Arqueología Maya

Macaw, nieuwe wereld papegaaien

31 december 2018 – mooi, warm weer!

Kleine musea

Wandeling in Copán Ruinas

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk: