Wandelen in juni: spinnen

Woensdag liep ik door Westerpark.
Dreigende wolken, een warme zon, niet echt zomerweer.
Het leverde wel een paar leuke foto’s op.
Al ben ik geen fan van spinnen.



Westerpark in Breda.



In de heg zag ik deze holletjes tussen de spinraggen.



De holletjes zijn bewoond.



Hier door twee spinnen?



Mooi met al die dauw.



8 van Chaam

Ik ben geen enorme wielerfan maar als je in Noord-Brabant woont
dan weet je dat het vandaag de Acht van Chaam is.
Al een paar dagen geleden moest ik denken aan een keer
dat ik samen met een vriend van mij naar dit wielercircus ben geweest.
Hij foto-amateur en wielerfan, ik geinteresseerde toerist.
Het moet al meer dan 25 jaar geleden zijn (voor 1988).

Na afloop van de koers liepen we nog rond het parcours,
toen er plotsklaps een renner voorbij kwam.
Wij er achter aan.
Mijn vriend en ik, we dachten dat het om de populaire,
Nederlandse, renner Peter Winnen ging.



Publiciteitsfoto Peter Winnen.


We rende achter de renner aan die vaart minderde.
Hij draaide zich om en zei zoiets als:
“Ik ben Peter Winnen niet, Ik ben Rudy Pevenage; Is dat ook goed?



Rudy Pevenage, beide rossig haar.


 

Muziek in Breda: Concertorgels

Automaten die muziek maken.
Er zijn zoveel verschillende.
De apparaten die gisteren op het Kasteelplein in Breda stonden
produceren een enorm volume. Ongelofelijk.


Het grootse orgel van de drie die er stonden. Het hart werd gevormd door deze orgelpijpen: Victory.



De locomotief die de naam geeft aan het tweede orgel.



Orgel nummer drie.


 

Een verrassend cadeau: Wang Zhaojun

Mijn Chinese collega is op familiebezoek in China geweest.
Hij verraste me met mooie cadeau’s.
Een ervan laat ik vandaag hier al zien:
een afbeelding van Wang Zhaojun,
een van de vier klassieke schoonheden van antiek China.
De basistekening is geschilderd op wollen vilt.
Daarna is de tekening ingekleurd door het schroeienvan het vilt.
Een heel mooi effect.
Ik ga er een plaats voor zoeken in ons nieuwe appartement.



Het werk kwam in een rode foedraal.



Ik weet niet zoveel over deze dame maar Wikipedia helpt je daar altijd bij. Erg leuk dat ze veel van muziek houdt. Past bij mij.


Wang Qiang, beter bekend onder haar “volwassen” naam: Wang Zhaojun,was de levensgezellin van de ‘chanyu’ van Xiongnu: Huhanye. Chanyu, Shanyu of Shanuy was de titel van de nomadische heersers van midden en centraal Azixeb voor zo’n 800 jaar. De exacte betekenis is niet bekend maar waarschijnlijk betekent het zoiets als ‘Zoon van de oneindige Hemel’ (son of endless sky). Xiongnu, (244 voor Christus – 155 na Christus) nomadisch volk dat een staat of confederatie had gevormd in en rond het gebied dat nu Mongolixeb heet. Tijdens zijn bestaan was het een rivaal van de Chinese Han dynastie (dat zich richtte op landbouw). Het volk speelde een belangrijke rol in het tot stand komen van de Zijderoute. Ze waren belangrijke vervoerders van zijde. Huhanye was een van de drie heersers van Xiongnu rond 56 voor Christus. Huhanye zocht steun bij de Han dynastie door een vazal te worden. Ze staat bekend als een van de Vier Schoonheden van antiek China. Wang Zhaojun werd geboren in een prominente familie van het Zigui-gebied. Het gebied ligt nu als gevolg van de aanleg van de Three Gorges-dam onder water. Het ligt in Hubei. Ze kwam in de harem terecht van Keizer Yuan waarschijnlijk na 40 voor Christus. Ze werd nooit bezocht door de Keizer en sleet haar dagen als ‘Lady in waiting’. Als de Keizer een nieuwe vrouw koos werden hem portretten overhandigd van mogelijke vrouwen. Het portret van Wang Zhaojun was daar blijkbaar nooit bij of het presenteerde haar niet goed. Ze werd niet gekozen. In 33 voor Christus bezocht Huhanye de Keizer. Huhanye gebruikte die gelegenheid om een hechtere relatie aan te gaan door te vragen of hij een Keizerlijke schoonzoon kon worden. In plaats van een prinses werden hem 5 vrouwen gepresenteerd, waaronder Wang Zhaojun. Volgens de verhalen heeft Wang Zhaojun zich vrijwillig gemeld en toen de vrouwen naar het hof werden gebracht was iedereen verbaasd over haar schoonheid. Wang Zhaojun werd de favoriete vrouw van Huhanye shanyu, ze kreeg twee zoons. Slechts een daarvan bereikte een volwassen leeftijd, Yituzhiyashi. Ze had ook ten minste een dochter, Yun, die de titel van prinses kreeg. Na de dood van Huhanye in 31 voor Christus verzocht Wang Zhaojun om te mogen terugkeren naar China maar er werd haar bevolen zich te houden aan de locale gebruiken. Ze werd de vrouw van de volgende shanyu. In dit nieuwe huwelijk kreeg ze nog twee dochters. Wang kreeg als titel Ninghu Yanzhi (Belangrijkste levensgezel, vredestichtster met de Han dynasty “Hu-Pacifying Chief-Consort”).