De film heeft een Nederlands tintje.
Als de film begint ontrolt zich een schijnbaar Nederlands landschap
met een prachtige lucht.
Heel stereotype met een molen en twee Nederlandse vrouwen.
Geen Engelse actrices, daarvoor is hun Nederlands te goed.
Kompleet met een juk, kanten mutsen en klederdracht.
Dit deel is echter opgenomen in Herringfleet Mill, Suffolk, Engeland.

Timothy Spall is misschien geen Dickens-acteur (als zoiets al bestaat)
maar hij had er een kunnen zijn.
Hij speelt in 1982 in een verfilming voor televisie van Oliver Twist.
In 1998 speelt hij in Our mutual friend (mini-serie voor tv).
In 2002 in Nicholas Nickleby.
In 2007 speelt hij Fagin in Oliver Twist in een mini-serie voor tv.

Foto gemaakt door Simon Mein van Timothy Spall als Turner in Mr. Turner (2014).

Maar een vergelijkbaar palmares had ik kunnen schrijven
over zijn rollen in Harry Potter.
Op de eerste plaats dus een Engels acteur die het geen probleem vindt
om zich te verkleden.

Op heb web kom ik geen website van de film tegen.
Op de reclame-uitingen zie ik ook nergens de schrijfwijze
van Mr. Turner, zoals die in de aftiteling van de film te zien is.
Daar zie je namelijk de punt van ‘Mr.’ onder de letter ‘r’ staan.
Goed gevonden.
Typisch de zorg en aandacht die je van een Britse filmmaker
verwacht bij een film over een historisch onderwerp.

De film is goed. Gemaakt door Mike Leigh.
Een prachtig kostuumdrama maar niet mierenzoet zoals vaak toch het geval.
De film staat veel dichter tegen werkelijke gebeurtenissen in een leven.
Mag ook wel, want het is een biografie.

Op waarde schatten is moeilijk want er zullen maar weinig Nederlanders zijn
die de biografie van de schilder J.M.W. Turner paraat hebben.
Joseph Mallord William Turner (Covent Garden (Londen),
om en nabij 23 april 1775 – Chelsea (Londen),
19 december 1851) was een Engelse schilder.

Wikipedia:

‘Na het lezen van het in 1840 in het Engels vertaalde boek over kleurenleer van Goethe bracht Turner de levensprocessen in verbinding met kleuren. Deze theorie over de versmelting van kleur leidde tot bijna abstracte werken van grote afmetingen’

J.M.W. Turner, The fighting “Temeraire” tugged to her last berth to be broken up, 1839, oil on canvas.

‘Een van de beroemdste schilderijen is de The Fighting “Temeraire” tugged to her Last Berth to be Broken Up, geschilderd in 1839. ….. Het laat de laatste reis zien van dit oorlogsschip met 98 kanonnen dat onder Nelson in de Zeeslag bij Trafalgar in 1805 een grote rol had gespeeld. Het schip wordt op het schilderij gesleept door een stoomschip, waarmee Turner de teloorgang lijkt uit te drukken van de Britse zeemacht aan de moderne techniek. Niettemin schilderde Turner vaak en graag moderne schepen en treinen. De symboliek van het schip dat wegvaart van de zonsondergang versterkt de uitdrukking van verlies. De kleuren van de zon zijn met grove streken geschilderd, maar het tuig van het schip is juist uitermate nauwkeurig in beeld gebracht.’