Misschien is deze minibieb er al langer maar ik zag
hem deze week voor het eerst aan de singels in Breda.
Categorie archief: Boekvondst
Boekenmarkt in opbouw
De reguliere weekmarkt zet ik met regelmaat op de foto.
De boekenmarkt (de Kunst- en curiosamarkt, volgens de
gemeente) veel minder vaak.
Woensdag was het nog donker en nat maar men was al druk
bezig met de opbouw.
De boekhandelaar vroeg waarom ik de foto maakte en adviseerde toen de foto te maken met de boeken en bezoekers. Dus dat volgt binnenkort.
Kleine deur in de etalage
Het was nog vroeg. Tijdens de ochtendwandeling.
Dus ik moest nog eens goed kijken.
Een kleine deur in een klein ‘landschapje’ met een QR-code.
Het blijkt dat deze plaats onderdeel is van een
‘Tiny Door wandeling’ in het centrum van Breda.
De organisator is de afdeling West Brabant van het
Wereld Natuur Fonds.
Als je de QR-code gebruikt opent zich een website met de route en informatie. Zou huisnummer 13 toeval zijn? Zoals je kunt zien staat het deurtje in een boekwinkel….
In de pers was er informatie over verschenen.
Extreme krachten
Felix von Papen: Een Von Papen spreekt.
Dit boek is de Nederlandse vertaling van een aanklacht
tegen het nationaalsocialistische Duitsland.
Eind 1938 verscheen de brochure:
Ein von Papen spricht….über seine Erlebnisse im Hitler Deutschland.
Felix von Papen was oomzegger van Franz von Papen.
Franz von Papen was een Duits politicus (katholiek, Zentrumspartei) die rijkskanselier
was in 1932 en die dacht Hitler in de hand te kunnen houden.
Daarom werd hij vicekanselier onder Hitler in 1933 – 1934.
Al op 6 december 1933 werd Felix von Papen opgepakt en gevangen
gezet door de Gestapo in het Columbia-Haus.
In 1934 werd hij overgebracht naar Oranienburg, een SA concentratiekamp.
Via allerlei omzwervingen komt Felix von Papen in Nederland terecht.
Dit was na maart 1938.
In februari 1942 werd hij in Nederland verraden en opgepakt.
In oktober 1942 is hij naar concentratiekamp Buchenwald afgevoerd.
Op 7 april 1945 sterft hij.
Felix von Papen was lid van een vooraanstaande Duitse familie.
Een man met connecties en geloof in de rechtstaat.
Zijn verslag geeft een beeld van wat er gebeurt als extreme krachten
het in een land overnemen: rechtmatigheid verdwijnt en criminaliteit
neemt het over.
Franz von Papen sterft in Obersasbach, West Duitsland, op 2 mei 1969.
Ga iets kopen bij de Hema…..
….maar wat wil je, het bedrijf weet maar net het hoofd boven water te houden. Dan wil je ook nog een ‘shortama’. Dat is vragen om moeilijkheden. Ik kwam met lege handen thuis.
De laatste is niet helemaal waar, want ik ben even
langs de boekhandel geweest en heb daar
‘Met een drukpers de oceaan over’ gekocht van
Lisa Kuitert.
Wisseling van posters
Een tijd terug, heb ik in mijn werkplaats
twee posters opgehangen van de Grafische Werkplaats Amsterdam.
Met de volgende tekst:
‘Niet bang zijn’ en
‘Houd moed’
Niet band zijn & Houd moed. Ze zijn nog steeds van toepassing maar ik heb een heel leuke poëzieposter gevonden. Van een organisatie met de naam ‘Plint’.
‘Een boek gewond’. De poster is breed en bevat een leuk gedicht en een illustratie met een soort boekenbrancard en een boekenambulance. De tekst is van Erik van Os en Elle van Lieshout. De illustratie is van Job van Gelder.
Een boek gewond
Er valt een boek van tafel
Het klettert io de grond.
Het boek zegt niks.
Het boek ligt stil.
Het boek lijkt zwaar gewond!
Ik grijp de telefoon,
bel bibberend 112.
De boekenambulance komt vlug
en draagt het boek voorzichtig mee
naar het boekenziekenhuis.
Ik blijf in mijn eentje thuis.
Even later komt hij terug.
‘Geen woord gebroken, zegt het boek.
‘Alleen wat last van mijn rug.’
Koffie in Antigua: all you need is a book
Okay, de timing is niet best.
De foto’s van vandaag zijn op 28 december 2018 gemaakt.
Vol in de kersttijd en wij zijn net een 40-daagse tocht
richting Pasen beginnen.
Dus dat sluit niet zo op elkaar aan maar het is toeval
dat dit korte bericht, vandaag gemaakt is.
We gingen die dag onderweg naar een kerk (wat anders) en hadden trek in een drankje. We gingen een bar in en die bleek zich naast eten en drinken, ook te richten op boeken en het genot van lezen. er stonden meerdere boekenkasten als deze in de bar.
Maar deze boekenplank was toch het mooiste zicht in dit café.
You can find magic wherever you look. Sit back and relax, all you need is a book.
De kerstvensterbank is gereed
Losse papieren letters zijn theaterdecor en glas van bushokje is een zilveren kerstster geworden
De losse letters van ‘prettige feestdagen’ zijn een soort van theaterdecor geworden met behulp van de doos waarin de kerststol zat die ik vorige week kocht.
Intussen is de glazen kerstster al een paar keer veranderd. Nu is de ster grijs met kleine boekselen sterren er op en bevestigd op een paarse achtergrond.
Wie leest?
Afgelopen vrijdag was voor mij een dag vol
reizen, kunst en boeken.
Een van die boekmomenten was het volgende.
Ik wordt als ik in Leiden ben altijd aangetrokken
door deze boekhandel.
Vrijdag zag ik pas de naam van de boekhandel.
De boom die weerspiegeld in het raam komt in mijn volgende blogbericht nog even terug.
Nog gewerkt aan een paar boeksel-projecten
Het werk aan de papieren sterren gaat langzaam maar zeker verder. Ik denk dat het een slinger gaat worden. Het grappige is dat je ook in het dagelijks taalgebruik nietszeggende woordcombinaties kunt kiezen die wel klinken als iets met gewicht: persoonlijk akkoord. Geen idee wat dat is.
In deze glazen kerstster weerkaatst het licht van het betraliede dakraam van mijn werkplaats in de voormalige gevangenis FutureDome. In het hart van de ster en op de breukvlakken is een tweede laag glas toegevoegd. Ter versteviging.
De letters komen van de slingers die ik gemaakt heb. Ze staan nu op een soort van podium. Ik weet niet hoe ik dat ga afronden. Prettige feestdagen.
Koffie en Kerststol
Tijdens het voorbereiden en samenstellen van dit blogbericht
zit ik aan de koffie en kerststol.
Daarom noem ik het bericht zo maar het bericht gaat
over de bouwdoos van een kerstbal die ik vrijdag kreeg
in het Rijksmuseum. De bouwplaat is gemaakt door PietDesign.
Maar eerst iets heel anders. Af en toe probeer ik ook iets te repareren. Zoals dit voorwerp. Enig idee wat het is?
Hier gaat het om. De bouwplaat om zelf een kerstbal te maken.
De inspiratie is afkomstig van een tegeltableau uit ongeveer 1725 uit het Weeshuis in Sommelsdijk. Het lijkt wel uit ‘A Christmas Carol’ te komen.
Dit is één van de twee identieke bouwplaten die in het pakket zaten. Op één plaat zitten 6 ‘rondjes’.
Die druk je eenvoudig uit de bouwplaat. Één zo’n ‘rondje’ ziet er dan uit, zoals je hierboven kunt zien. De uitstekende (letterlijk) halve maantjes zijn allemaal half ingesneden aan de basis. Dat zijn de plaatsen waar de twaalf ‘rondjes’ in elkaar gaan grijpen.
Dit is dan de lege bouwplaat die je vervolgens kunt gebruiken als sjabloon voor je eigen ontwerpen.
Zo schuif je de eerste twee ‘rondjes’ in elkaar.
Samen vormen de twee halve maantjes waar je de twee vormen in elkaar schuift, een mooi rondje dat samen één afbeelding vormt.
Het proces is vervolgens niet zo geweldig getekend en/of uitgelegd in de verpakking. Maar het wijst eigenlijk zichzelf uit. Hier ben ik halverwege. Op dat punt aangekomen besloot ik nog zo’n halve kerstbal te maken.
Al snel had ik twee halve kerstballen.
Even later zat de kerstbal in elkaar. Zonder lijm, zonder knippen. Pas bij het laatste halve maantje heb ik een pincet gebruikt om het maantje dat binnen zat naar buiten te halen.
Hier ligt de kerstbal op mijn kerstvensterbank. Tussen de andere ballen, bomen en sterren.
Middagje boekselen
Vanmiddag ben ik actief geweest in mijn werkplaats.
Ik was nog buiten en het begon al gelijk goed.
Ik zette mijn fiets weg in een fietsenrek in de FutureDome en
zie op de grond, naast mijn voorwiel een kerstbal liggen.
Nat en aan alle kanten zand.
Die geeft waarschijnlijk al een hele nacht daar gelegen.
Eerste werk: afdrogen en schoonmaken.
Vervolgens heb ik de kerstbal op mijn kerstvensterbank
gelegd en een Facebook bericht uitgestuurd:
mist iemand een kerstbal dan ligt hij bij mij op de vensterbank.
Vervolgens heb ik het ‘echte’ boekselen gecombineerd met
het maken van sterren.
Dit is snij afval van een kerstboom die ik aan het maken ben.
Toen ik de sterren had uitgesneden ben ik op zoek gegaan naar
woorden in de tekst die ik er uit wil laten springen.
Ik zag ‘oog’ en even later ‘hand’.
De achterkant is op vergelijkbare manier geboekseld.
Wat ik met de sterren ga doen weet ik nog niet. Misschien aan een koordje ophangen. Volgende keer even zien.
Vervolgens heb ik de boom afgemaakt waar ik aan was begonnen. Ik gebruik 21 katernen. Bij 7 katernen teken ik een kerstboom af met 5 takken, bij 7 katernen snij ik de katernen in een rechthoekige driehoek en de laatste 7 snij ik als een boom met 4 takken. Bomen zijn niet overal gelijk dus wil ik afwisseling. Om en om van serie 1, dan 2 en als laatste serie 3 neem ik een boom en plak die op de vorige. De laatste twee bomen plak ik op elkaar. Ik zag de spelden op mijn werkbank liggen met de gekleurde knopjes. Dus het idee van de metalen naalden (spelden) in een papieren boom was geboren.
Nog gauw even een plateau gemaakt van stevig papier zodat de kerstboom op mijn venster meer plaats heeft. Hier zie je naast de kerstboom de kerstbal liggen.
Het was een middag met heel verschillende activiteiten. Ik heb de glazen kerstboom bewerkt zodat het lijkt alsof de boom in de sneeuw heeft gestaan.
Werkend met het glas bracht me op het idee om ook een glazen kerstster te maken. De basis ligt hier te drogen. Maar zien of dat gaat lukken maar ik vermoed van wel.
… en de boekbinder hij boekselde voort…
Het raam van mijn werkplaats hangt al bijna helemaal vol
Boekselen loopt uit de hand
Deze eerste fase van een ster, gemaakt van snijafval van een boek, gaat de basis vormen voor een komeet.
De strokenster hangt intussen. Deels metallic grijs gespoten.
De komeet hangt. De ster is eerst grijs gespoten en daarna met een paar kleuren ecoline gespat. Maar er ontbreekt nog iets. Nu staan op het terrein van de FutureDome een aantal bushaltes. Die dienden als schuilplaats voor de gevangenen op de luchtplaatsen. Bij een van de bushaltes is een paar weken geleden een grote ruit gesneuveld. het glas ligt er nog. Kan ik daar iets mee?
In het kerst-boekselboekje staat een manier om een soort 3D-ster te maken. Mijn stroken zijn te kort, ik heb de lussen verkeerd gelijmd maar de vorm vind ik leuk. Ik heb al langere stroken afvalpapier gevonden en daar ga ik er binnenkort nog een mee maken. Dan in combinatie met verf of opnieuw spatwerk.
Hier ligt het glas, dat zo mooi brokkelt, op een kleine handdoek zodat de stukken goed kunnen drogen.
Er zijn al een paar stukken glas op de komeet gelijmd. Ben benieuwd of die blijven zitten.
Boekselen: strokenster
Bij het snijden van een boekblok voor een tweetal
boekjes ontstond er was snijafval.
Die kon ik weer gebruiken bij het boekselen:
knutselen met boeken.
Dit was het snijafval: smalle stroken papier, een deel dubbelgevouwen.
Al eerder ben ik begonnen aan een slinger. De eerste slinger bestaat uit de tekst “PRETTIGE”, de tweede gaat denk ik ‘feestdagen’ worden. Deze uitgesneden letters moeten nog een bestemming krijgen.
Hier hangt de eerste slinger. Gelukkig is hij in het echt beter te lezen.
De strokenster.
Boekje opendoen voor Kerst
Nieuwe Kerstboom op een soort plateau met als slinger een eenvoudig rood-wit touwtje en een kralensliert met kralen van aluminiumfolie.
De boekband van de taalgids Mandarijn-Chinees hergebruikt. Grijs metallic gespoten en toen er een kerstboom in gelijmd. Boekje kan open en dicht.
Het zal duidelijk zijn dat ik aan het knutselen met boeken (boekselen) ben geweest. Hier een kleine ster.
Daar kun je natuurlijk ook een grote versie van maken.
Boekselen
‘Boekselen’ staat voor knutselen met boeken.
Het idee had ik vooraf al gelezen en sprak me direct aan.
Op de BoekKunstBeurs was Loes Vork aanwezig.
Ik had geen tijd om bij haar een workshop te volgen maar
heb toen wel een do-it-yourself pakket gekocht voor Kerst
en haar boek.
Gisteren geprobeerd om kerstbomen te maken met katernen
van bladen uit oude boeken.
Daarvoor ben ik naar de Kringloop gegaan en heb er 3 boeken gekocht:
Het doe-het-zelf pakket van Loes Vork.
De drie boeken: niet geselecteerd op titel maar op grootte, omslag, soort papier en op het feit dat de boeken genaaid zijn en dus uit katernen bestaan. ‘Tarzan’, ‘De kracht van de liefde’ en Taalgids Manderijn-Chinees’ zijn de titels.
De katernen snijd je los. Dan moet je nog afrekenen met de lijm.
Een keer met een stukje schuurpapier erover is voldoende om het schoon te maken.
Bij bladen die moeilijker uit het boek komen moet je wat meer schuren. Je kunt die bladen ook wegdoen of gebruiken als mal.
Het boek ‘De kracht van de liefde’ heeft veel gladder papier en heeft veel rode en bruine pagina’s.
Uit de drie boeken (2,50 euro) haal ik voldoende materiaal voor ruim 15 kerstbomen.
Een eerste resultaat.
Bij ‘Tarzan’ heb je pagina’s met alleen maar tekst. Ik heb op de snijmachine de marges van het papier afgesneden zodat ik eigenlijk alleen maar tekst over hou.
Bij deze poging heb ik de katernen niet gelijmd maart ‘gebonden’ met een cahiersteek met dit rood/witte touw.
Resultaat 1 en 2. Het papier van ‘Tarzan’ buigt de uiteinden van de ‘takken’.
Dit is het boek van Loes Vork: Uitgelezen – Boekselen; verander een boek in je eigen creatieve speeltuin. Daar kom ik binnenkort nog op terug.
Eerder deze week gevonden in de kringloopwinkel
Inge Wijde, pseudoniem van kunsthandelaar A.J. Boer, Kluchten en drama’s in den kunsthandel. Het exemplaar is misschien niet de mooiste die je er van kunt krijgen. Maar ik kocht de drie boeken die ik de afgelopen dagen liet zien voor 2 euro. Het gaat hier om de derde druk uit 1946.
Voor mij was de vraag: wie is die Inge Wijde?
Veel informatie kon ik er niet over vinden behalve dan in een artikel
van Lien Heyting in het NRC:
Lien Heyting, 31 december 1993, NRC:
De meester-vervalser
A.J. Boer, de eigenaar van de Haagse kunsthandelaar Oudt-Holland, waar Eterman voor en na de oorlog zijn doeken exposeerde, heeft op het toneel van de kunstvervalsingen een merkwaardige rol gespeeld. Onder het pseudoniem Inge Wijde publiceerde hij in 1944 het boekje Kluchten en drama’s in de kunsthandel. Hierin beschrijft hij een kunsthandelaar die een stroom vervalsingen onder ogen krijgt. Inge Wijde constateert: ‘De Rembrandtjes, de Frans Halsjes, de B.C. Koekkoeks, de Schelfhouten, de Marissen en Breitners worden verhandeld of het knikkers zijn. Het publiek koopt ze gretig, of ze mooi en echt zijn is een ander verhaal. Voeg daarbij dat een groot deel koopt in de verbeelding zelf te kunnen beoordeelen wat goed of slecht, valsch of echt is, dan begrijpt u dat het een dikke tijd voor de kunstzwendelaars en voor de vaak even gevaarlijke amateurs en gentleman-dealers is.”
Aan Ed Gerdes, tijdens de oorlog hoofd van de Afdeling Beeldende Kunsten bij het Departement van Volksvoorlichting en Kunsten, meldde A.J. Boer in 1944 in een likkerig briefje dat hij zijn boekje geschreven had ‘in het directe belang van cultuurkamer en publiek’. Hij had het niet onder eigen naam gedaan, zo voegde hij hieraan toe, omdat het dan reclame voor zijn eigen firma geweest zou zijn.
Probeerde Boer met zijn publicatie op sluwe wijze tegenover de nationaal-socialistische autoriteiten de aandacht af te leiden van zijn eigen handel en wandel, zijn blazoen te zuiveren door zich voor te doen als een handelaar die niet meedeed aan de verlakkerij en deze juist manmoedig aan de kaak stelde? Het zou wel buitengewoon doortrapt zijn geweest.
Haagse antiquairs die Aad Boer nog gekend hebben, beschrijven hem als ‘een mannetje dat in schilderijen deed en daar dik zijn geld mee verdiende’. Dat hij in de oorlog handel dreef met de Duitsers staat volgens hen vast: ‘Als je, zoals hij, een open zaak had, kwamen er Duitsers binnen. En die kochten, vooral wanneer je oud-Hollandse kunst kon aanbieden.”
De veronderstelling dat A.J. Boer in zijn kunsthandel Oudt-Holland de vervalsingen van Eterman te gelde maakte, ligt voor de hand. Maar hier tasten we in het duister. Er waren talloze mogelijkheden voor Eterman om zijn meesterwerken te slijten. In Den Haag was bijvoorbeeld van enkele veilinghuizen bekend dat ze zich niet bekommerden om de herkomst van de vele oude schilderijen die ineens opdoken.
Als Boer wel medeplichtig was aan de verkoop van Etermans namaaksels, dan zou men zelfs kunnen opperen dat het een daad van vaderlandsliefde was om de Duitsers met vervalsingen af te schepen. Als dit zo zou zijn, dan was zijn boekje en het briefje aan cultuurbaas Gerdes dubbel doortrapt.
Op Wikipedia vind je het volgende over Eterman:
Joannes Mathias Diekmann (Den Haag, 18 november 1889 – aldaar, 22 april 1955) was een Nederlands kunstschilder en meestervervalser.
Diekmann is niet erg bekend geworden met zijn schilderijen, maar behoorde tot de vriendenkring van Marten Toonder. Marten Toonder besteedde in zijn memoires veel aandacht aan de in mystiek geïnteresseerde schilder. Diekmann was de inspiratie voor de stripfiguur Terpen Tijn in de Bommelsaga.
Diekmann werkte onder het pseudoniem Eterman, maar signeerde zijn schilderijen ook met namen van 17e-eeuwse Hollandse meesters. Hij stond bekend als meestervervalser.
Het boek is origineel verkocht door een boekhandel in Middelburg: W. de Jong, voorheen F.P. d’Huy.
Van die boekhandel vond ik op internet de volgende afbeelding. Het is een ansichtkaart van de Lange Burg in Middelburg met helemaal rechts vooraan op nummer 26 de boekhandel van d’Huy in beheer door W. de Jong.
Op de website van Lukas de Jong staat een ansichtkaart van Middelburg
met daarbij de volgende tekst:
Lange Burg, vanaf de Markt naar de Groenmarkt, geheel rechts nr.26, boekhandel van d’Huy in beheer door W. de Jong, Wal 1. bron: Kees d’Huy
De titelpagina vermeldt de tekenaar die de mooie illustraties maakte: Pol Dom. De foto’s in het boek zijn van A. Dingjan. De uitgever is Nederlandse Uitgeversmaatschappij N.V., Leiden.
Achter in het boek staan dan nog 10 adviezen van de schrijver: De tien geboden voor den kunstkooper.
1. Bewonder eerst het werk….dan de signatuur.
2. Beter een goede reproductie dan een slecht schilderstuk.
3. Lees over kunst, ga kunst zien en ook gij zult gaan begrijpen.
4. Kunst is altijd goedkoop, rommel steeds te duur.
5. De naam is te vervalschen….een genie nooit.
6. Het goede werk van den kleinen meester is vaak beter dan het slechte van den grooten.
7. Verzamel schilderijen, geen namen.
8. Wees met kunst nooit eenzijdig, waardeer het goede uit alle tijden.
9. De waarde van een kunstwerk is met liefde uit te drukken….niet met cijfers.
10. Een kunstwerk is bestemd voor de eeuwigheid, verzorg het dus als gold het U zelf.
Aan het eind van het boek staat dan nog een serie voorbeelden van waar het mis gaat in de handel. Ik koos dit voorbeeld met een werk van Petrus van Schendel (rechts) en dat van een tijdgenoot/navolger (links).
Dan moet ik het boek nog lezen!
De tekeningen in het boek zijn heel grappig.
Ik hoop dat de tekst dat ook is.