Maandelijks archief: februari 2012
Klassieke soepen
Natuurlijk is er de ossestaartsoep, de Italiaanse tomatensoep,
de haaievinnesoep, de minestronesoep,…
Maar de drie Hollandse klassieke soepen zijn:
erwtensoep (snert), bruine bonensoep en witte bonensoep.
Snert en bruine bonensoep waren de afgelopen weken aan de beurt.
Dit weekend staat Witte Bonensoep op het menu.
Bijna een liter.
De eerste kom.
De derde kom nog in de magnetron.
Mijn vader heeft een schip gekocht
Een modelbouwboot om precies te zijn.
In Eindhoven bij een grote zaak met van alles modelbouw:
vliegtuigen (radiografisch bestuurd), auto’s, boten, (stoom)treinen,
historische zeilboten en poppehuizen (ik wist niet dat het bestond).
De doos heeft de hele eetkamertafel nodig.
Het kost veel geld, het is volgens mij niet duur,
maar dan heb je ook wat.
De handleiding is in meerdere talen en helpt je
stap voor stap in het bouwproces.
Er staan veel, duidelijke foto’s in.
Santa Ana, 1784, Navio espanol de primera linea.
Veul koppe zage ut licht in ut Kielegat
Een lange boerekiel.
Mobiele hang-ouderenplek.
Het Pensioengat.
De Brandweer springt touwtje.
Veel mensen waren compleet in vervoering. En zo hoort het ook.
K ebb ut licht gezien!
Ssst…Ut ligt.
Schepper van het licht.
Einstein gaat een lichtje op.
Een complex met koppen.
Kaarslicht.
Brazilie in Breda.
De kinderopvang.
Okjoepaaj.
Zelfs dezu aop heb ut licht gezien.
Naast een wagen met een echte stroom water voor de surfers, hier een achtbaan in de optocht.
Hoeveul ur 't light gezien ebben wit ik nie
Maar om half twaalf waren er nog niet veel wagens of groepen
die zich opgesteld hadden.
Ze hebben denk ik nog heel wat licht nodig voor de klus geklaard is.
Maar hier alvast een voorproefje op de Grote Optocht in het Kielegat (Breda).
Zeg het met bloemen.
Er is een bedrijf erg druk geweest dit jaar met balonnen.
Ik zag ze zaterdag al overal, bij kroegen, winkels en nu hier,
bij de start van de reclamestoet.
Er moet nog het een en ander worden opgebouwd.
Ik weet niet of er een prijs is voor ‘kleine wagens’.
Maar als die er is dan moet deze wat mij betreft winnen.
Willem Claassen, Windkopter. Een leuk idee en een prachtige uitvoering.
Sommige groepen delen hun problemen met ons.
De miniatuurwagen.
Neptunis. Onderdeel van de (W)onderwaterwereld van de Narrekoppen.
Geen Bugatti maar een…..
Moeder de pap is aangebrand.
Mistbank.
De Big Ben is al klaar voor de Olympische Spelen. Nu het Kielegat nog.
Venetie, compleet met Brug der Zuchten en gondelier. In het Kielegat?
De Samba in Kielegat.
De Prins.
Wij brengen onze eigen stalling mee.
Wat is er nu weer aan de hand in space. Ebbe ze ut licht gezien?
Kinderopvang.
Hoogspanning. Allemaal om ut licht te zien.
Licht of Light? Vederlight.
Sommige ebbe te veul licht gezien.
Bij mij gaat er nog geen lichtje branden.
De individuelen, groepen en kleine wagens zijn altijd het meest actueel.
Met NAC is het niet veel. Die hebben het licht al lang niet meer gezien.
Ouzo Crises?
ik ga zodadelijk naar de optocht kijken.
Kunstvaria
Bear, Late Western Han dynasty to Early Eastern Han dynasty, 1st century BC – 1st century AD, nephrite, China.
David LaChapelle, Burning down the house, 1996, Alexander McQueen and Isabella Blow.
Egyptian, Tilapia fish amulet, 1976 -1783 BC, Middle Kingdom, gold with Egyptian green glazed faience, chalcedony, turquoise, carnelian, lapis lazuli and black stone inlay.
Van de museum site van ‘The Walters Art Museum in Baltimore, Maryland’.
Een Tilapia vis van goud met edelstenen ingelegd.
Fernando Botero, The regrinding, 1987, oil on canvas.
Francisco de Goya, The victorious Hannibal seeing Italy from the Alps for the first time, 1771.
Hannibal is de zegevierende figuur in het midden.
Acher hem gaat zijn leger aan hem voorbij.
Hij kijkt vanaf de Alpen op de Po-vlakte,
gesymboliseerd door de figuur met de stierenek
op de voorgrond (de rivier de Po).
Het betreft hier een vroeg werk van Goya.
Dit werk is pas een paar jaar geleden geidentificeerd als een werk van Goya.
Frans Hals, Family portrait in a landscape, early 1620s, oil on canvas.
Giuseppe Penone, Sculture di linfa, 2007, wood, leather, resin and Carrara marble.
Hans Hofmann, Fermented soil, 1965, oil.
Hector Giacomelli, A Perch of birds, 1880, watercolor over graphite underdrawing heightened with white and gum on cream thick heavily textured wove paper.
Een prachtig werk.
Een hele rij vogeltjes, dik op elkaar gepakt.
Doordat het werk zo breed is zijn de details hierboven moeilijk te zien.
Daarom hieronder een detail.
John Atkinson Grimshaw, London bridge-Night, 1884.
John Sell Cotman, The shepherd, 1835 – 1839, watercolour and gouache over pencil.
Karl Schmidt-Rottluff, Bateaux flot (Bateaux dans le port), circa 1913, huile sur toile.
Mirko Basaldella, Roaring lion II, 1956, bronze.
Natalia Sergeevna Goncharova, Street in Moscow, 1909, oil on canvas.
Pablo Picasso, Night fishing in Antibes, 1939, oil on canvas.
Wat mij betrteft twee verbluffende werken van Picasso.
Het kleurgebruik is overweldigend.
Pablo Picasso, Sleeping peasants, Paris or San Raphal, August 1919, gouache, watercolor and pencil on paper.
Perugino, The vision of St Bernard, 1489 – 1490.
Peter Paul Rubens, The princes of the church adoring the Eucharist, about 1626 – 1627, oil on panel.
Salinar, Figurative bottle, Peruvian, 200 BC – AD 100, Early horizon – Early intermediate, ceramic orangeware.
Nog een voorwerp van ‘The Walters Art Museum in Baltimore, Maryland’.
The Salinar culture (200 B.C.-200 A.D.) that reigned on the north coast of Peru meant a short transition period between the Cupisnique and the Moche cultures.
Stuart Buchanan, Shallows, 2011, oil on board.
Vincent van Gogh, The Oise at Auvert, 1880, pencil and gouache on paper.
Zoals zo vaak sluit ik af met een werk van Vincent van Gogh.
Deze keer een tekening.
Kiske en Wiske ebbe ut licht gezien
Aan het eind van de middag ben ik nog even
in de stad geweest.
De optocht is net door de stad getrokken.
De meeste mensen zijn met hun kinderen naar huis
of naar het Chassxe9.
Dus erg druk was het niet meer.
Kiske en Wiske kijken goedkeurend naar het gebeuren.
Het Baptistenkoor was ook aanwezig.
De Grote Kerk straalt.
En een gestage stroom nieuwe bezoekers komen vanaf het station, via het Valkenberg naar de stad.xa0Het zal niet lang meer rustig blijven.
Regen, Wind, Zon, Sneeuw: Snert-weer
Vanochtend hebben we al allerlei weer gehad.
Bovendien is het Carnacal.
Dat wil zeggen, weer voor snert.
Gelukkig heeft mijn moeder deze week snert gemaakt.
Gisteren kreeg ik een portie mee.
Eerst ontdooien (de doos heeft vanaf gistermiddag in de diepvries gestaan).
Mooi van kleur. Als je goed kijkt zie je de stukjes wortel.
Heerlijk!
In Kielegat kan het feest beginnen
De Prinsewagen is leeg.
Op grote hoogte wordt de Prins voorbereid op zijn afdaling.
Een Facebook-pagina. De mensen zijn weer prachtig verkleed. Het is altijd een afvalrace. Hoe lang hou je dit vol?
Wat te denken van deze club.
Of van deze kookpot op wielen?
Veilig aangekomen en inmiddels in het bezit van de sleutels van de stad.
Carnaval in het Kielegat komt op gang
Gisteravond was het al vroeg druk in Breda.
Om 18:00 uur was het al moeilijk om met de auto
door de Vismarktstraat te komen.
Muziek was er genoeg tot diep in de nacht.
Vandaag heb ik een eerste serie foto’s gemaakt.
De Vismarkt omgebouwd tot een Carnavalscentrum.
Het weer is niet fantastisch maar de carnavalsvierders komen langzaam de stad in.
Deze visionair is gelukkig onzichtbaar.
Elvis is in the building.
Bacchus
Dat heeft al heel wat tijd gekost.
Miller Time, als een Don Quichote in de Visserstraat.
De Troubadour heeft Ut licht gezien.
Het Stadhuis is gereed voor Prins Carnaval.
Wel een aantal heel vreemde zaken op de Grote Markt.
Mijn Hemel! (Cafe Zeezicht).
De Bommel ziet het sterrelicht.
Nu nog rustig.
Mithuna
Vermoedelijk kwam deze afbeelding in het nieuws in verband met Valentijnsdag.
Toevallig (?) ook een voorwerp uit het Metropolitan Museum.
Loving couple (Mithuna), Eastern Ganga dynasty, 13th century, Orissa, India.
Volgens het museum:
A Hindu temple was often envisioned as the world’s central axis, in the form of a mountain inhabited by a god. The temple itself was therefore worshipped. This was done by circumambulation (walking around the exterior, in this case in a counterclockwise direction) and by viewing its small inner sanctum. The outside of the temple was usually covered with myriad reliefs: some portrayed aspects of the god within or related deities; others represented the mountain’s mythological inhabitants. From early times, iconic representations of deities and holy figures were augmented by auspicious images, such as beautiful women, musicians, and loving couples (mithunas).
Een Hindoetempel werd vaak verbeeld als de centrale as van de wereld. In de vorm van een berg, bewoond door een god. De tempel zelf werd aanbeden. Dit werd gedaan door aan de buitenkant van de tempel, tegen de wijzers van de klok in, in processie rond te gaan en door het heilige der heiligen in de tempel te bekijken. De buitenkant van de tempel was vaak bedekt met een kluwe aan reliefen: sommige verbeelden verschillende aspecten van de godheid of de aan de godheid verwante goden. Andere reliefen verbeelden de goddelijke en mythische bewoners van de berg. Vaak werden de heilige figuren geplaats tussen mooie vrouwen, muzikanten en liefdeskoppels.
Fu Baoshi
Afgelopen week was ik op een ochtend wel erg vroeg in amsterdam.
In plaats van al aan het werk te gaan nam ik de tijd
om een aantal tweets door te nemen.
Een van de tweets ging over Fu Baoshi.
In het Metropolitan Museum in New York is er een tentoonstelling
van het werk van deze in 1965 overleden, Chinese kunstenaar.
Met wat moeite heb ik twee weken kunnen vinden:
Fu Baoshi, Playing the ruan, 1945.
Fu Baoshi, Approaching Yanbian, 1961.
Op de website van het Metropolitan Museum wordt de carriere als volgt beschreven:
Fu Baoshi (1904×961965)
Perhaps the most original figure painter and landscapist of China’s modern period, Fu Baoshi created indelible images celebrating his homeland’s cultural heritage while living through one of the most devastating periods in Chinese history. He was eight years old in 1912 when China’s last imperial dynasty was overthrown and the Chinese Republic was established. He subsequently witnessed the divisive warlord era and Communist rebellion of the 1920s, the Japanese invasion and occupation of eastern China from 1937 to 1945, and the Communist Revolution and establishment of the People’s Republic of China in 1949. Over the last fifteen years of his life, his art reflected China’s political transformation under Mao Zedong. Throughout his career, however, Fu remained one of China’s great individualist masters.
Misschien de meest originele schilder van figuren en landschappen uit China’s moderne tijd. Fu Baoshi maakte onuitwisbare afbeeldingen die de culturele erfenis van zijn geboorteland vierden terwijl hij leefde tijdens een van de meest verwoestende periodes in de Chinese geschiedenis. Hij was 8 jaar oud toen in 1912 de laatste keizerlijke dynastie omver werd geworpen en de Chinese republiek werd gevestigd. Hij was achtereenvolgens getuige van het tijdperk van de warlords die China sterk verdeelde en de Communistische opstand in de jaren ’20. Daarna volgde de invasie door Japan en de bezetting door Japan van Oost China van 1937 – 1945, dan de Communistische Revolutie en de vestiging van de Volksrepubliek China in 1949. Tijdens de laatste 15 jaar van zijn leven reflecteerde zijn werk de politieke transformatie die onder Mao Zedong plaatsvond in China. Door heel zijn carriere bleef Fu Baoshi een van de grote eigenzinnige meesters.
Bruine Bonensoep
Afgelopen zaterdag was het weer zover.
Het was weer tijd voor Bruine Bonensoep, gemaakt door mijn moeder.
Door omstandigheden (zie mijn log over Blini, Breda)
was het er nog niet van gekomen de soep te eten.
Eerder deze week heb ik nog wel geprobeerd om ten minste
een (1)xa0kop Bruine Bonensoep klaar te maken. In de magnetron.
Maar de soep stond in de diepvries en was zo hard als een kei.
Ik kreeg hem toen wel uit het plastic bakje maar niet
in kleinere stukken verdeeld.
Vandaag de soep op tijd laten ontdooien zodat ik
met smaak heb kunnen eten van de Bruine Bonensoep.
Naar oud recept.
Whitney Houston
Geweldig. Al die huilende artiesten en media
over het verlies van Whitney Houston.
Maar waar zijn al die geweldige bodyguards, familieleden, vrienden,
managers, coaches, mentoren, doktoren enz,
als een dergelijke artiest werkelijk hulp nodig heeft.
Amy Winehouse;
Whitney Houston;
Michael Jackson.
Toen het er op aan kwam, waren al die duurbetaalde lieden,
die nu staan te huilen, druk met andere dingen.
Het vertoon is een lachertje.
Huichelarij.
Blini
Blini`s zijn kleine, dikke hartige pannenkoeken gemaakt van boekweitmeel. In de Russische keuken worden ze dikwijls met kaviaar of gerookte vis gegeten.
Wij hebben zaterdagavond gegeten bij Visrestaurant Blini in Breda.
Dat de naam van het restaurant verwijst naar een Russische lekkernij
lijkt me nog geen reden om je klanten de hele avond
in de Russische kou te laten zitten.
Ook voor het eten hoef je niet naar Blini te gaan.
Blini is duur, veel en veel te duur, voor wat er op tafel komt.
Alles wordt afgeknepen.
De bierglazen: zo klein mogelijk.
Een halve kreeft bij Blini, is van een wel erg gehandicapte kreeft.
Twee erg kleine stukjes kreeft.
Daar moet je dan meer dan 20 Euro voor betalen.
De smaak: niet bijzonder.
Het is ook slechts filet.
De kreeft is helaas al ontdaan van zijn schalen.
Zo staat het gerecht op het menu:
1/2 Kreeft
Voorgerecht op salade van truffelaardappel en tomaten vinaigrette
Er zijn honderden soorten kreeften. Varixebrend van langoesten en rivierkreeftjes tot x91de stoere jongensx92 uit Nova Scotia (Noord-Oost-Canada). Kreeft kan in diepvries (in eigen vocht zg. x91tubesx92) geleverd worden maar vers is veruit het lekkerst. Deze leverancier heeft wel 40 verschillende x91homariax92 waarin de levende kreeften in alle soorten en maten zwemmen. Voor veel mensen is een vers gekookte kreeft een ware delicatesse, waarbij de inhoud van de poten het absolute summum is.
Kreeft kan warm (gekookt of gegrilld) of koud (met mayonaise) gegeten worden. Van de onderdelen kan heerlijke soep gemaakt worden. Een fruits de mer-schotel met een koude kreeft is voor de visliefhebber een feest om te zien en te eten.
Van een visrestaurant verwacht je meer dan filet.
Dan verwacht je dat de vis van een leverancier als hierboven afkomt
en dat de vis goed wordt klaargemaakt.
Als hoofdgerecht nam ik
Zwaardvis
van de grill op salade van venkel, scampi en olijf met mousseline van aardappel en knoflook
Drie heel kleine stukje vis. Ik neem aan zwaardvis.
Minder dan 100 gram, schat ik.
Veel aardappelpuree en pastinaak.
Overal zit pastinaak bij. Zeker goedkoop.
En weer meer dan 20 Euro.
De bediening is gemaakt.
Met standaardzinnetjes als: “ik kom u een mooie wijn brengen”.
Alsof er tegen kleine kinderen wordt gesproken.
De prijzen van de wijnkaart behoeven geen verdere toelichting lijkt me.
Kortom, dat was eens maar nooit weer.
Een trieste bedoeling.
De eindafrekening was meer dan 125 Euro.
Zonder dessert of koffie.
Mijn advies: links laten liggen.
Er zijn genoeg restaurants waar je visfilet kunt eten
voor de helft van de prijs met net zoveel smaak (of meer).
IJs
Sommige mensen houden er van.
Ik ook. Als het 30 graden warm is, in de zon.
Dan een lekker ijsje.
Maar nu bij min 10 of minder.
Nee.
De spiegel hangt….
Pas geleden hebben we een spiegel gekocht.
Vanochtend is hij opgehangen.
Een aanwinst vinden wij.
Digitale problemen
Nu lijken de problemen bij Weblog.nl langzaam minder te worden,
ligt de KPN-mail er ineens uit.
KPN maakt altijd zoveel reclame met hun beveiligingsproducten,
blijkt hun systeem zo lek als een mandje te zijn.
Men laat dat het publiek pas weten lang nadat
de problemen zich hebben voorgedaan.
Daarmee worden de klanten voor een derde keer gestraft:
1x omdat de hackers aan hun data konden;
1x omdat KPN de klanten niet informeert;
1x doordat de klant nu geen e-mails kan ontvangen of versturen.
Overigens, veel klanten blijkt KPN niet te hebben.
KPN, veel lucht, weinig waar.
Triest.
Vandaag was Charles Dickens jarig als hij 200 was geworden
Maar dat is niet gebeurd.
Hij stierf al op 58 jarige leeftijd als een beroemde Engelsman.
(Literaire) Ster in Europa en de Verenigde Staten.
In 1868 verscheen bijvoorbeeld de volgende prent in een Franse krant:
Op de voorpagina: tekening van Andre Gill van Charles Dickens die van London naar Parijs stapt, 14 juni 1868.
Een beetje vergelijkbaar met de Google Doodle van vandaag:
Er is een site die probeert de tekening te duiden.
Volgens dat artikel zie je hier de volgende karakters
uit de boeken van Charles Dickens:
John Harmon (eerste G, twijfelachtig)
Bella Wilfer (eerste G, twijfelachtig)
Little Dorrit (linkse O)
Ebenezer Scrooge (rechtse O)
Tiny Tim (rechtse O)
Oliver (letter L)
Artful Dodger (letter L)
Pip (tweede G)
Estella (tweede G)
Miss Havisham (hoog linkerhelft, beetje vaag)
Mr Gradgrind (in de E)
Daughter Louisa (in de E)
Of het klopt weet ik niet zeker maar ik sta altijd open
voor suggesties.
Op de Pinguin website hebben 833 mensen hun favoriete karakter
uit een Dickens boek gekozen.
Dit was de top 10:
1. Ebenezer Scrooge – A Christmas Carol
2. Miss Havisham – Great Expectations
3. Sydney Carton – A Tale Of Two Cities
4. The Artful Dodger – Oliver Twist
5. Fagin – Oliver Twist
6. Joe Gargery – Great Expectations
7. Pip – Great Expectations
8. Nancy – Oliver Twist
9. Abel Magwitch – Great Expectations
10. Betsey Trotwood – David Copperfield
Koot en Bie in de Volkskrant
Volkskrant
Zaterdag 4 februari 2012
De Bie:
“Soms is er niks meer aan de werkelijkheid toe te voegen.
Wij probeerden de werkelijkheid te vertalen in een typetje.
Maar wat zou je nog met Henk Bleker kunnen doen?”
Van Kooten:
“Je zou een pony kunnen interviewen.”
De Bie:
“ik zag hem laatst op het Binnenhof,
ik was net mijn fiets op slot aan het zetten.
Bleker kwam naar buiten.
Er kwam een ster uit het gebouw van de Tweede Kamer.
Zo gedroeg hij zich. Er was verder helemaal niemand.
er reed een limousine voor, de chauffeur deed de deur open
en Bleker keek met een triomfantelijke blik om zich heen.
Maar er was niemand’.”
Van Kooten:
“Soms is er geen beginnen aan.
Dan is iets vanzelf al te bizar.
Wat mij altijd erg oplucht, is een kloppend anagram maken.
Geert Wilders is Gisterwereld.
En Emile Roemer is Meer Remolie.
En in Henk Bleker zit inderdaad niks.”
Argusvlinder 