Kunstvaria

Ook vandaag weer een heel spannende collectie kunstwerken.
Veel werken die in het open veld gemaakt zijn.


Andrew Wyeth, Christinaxe2x80x99s world, 1948.






Arno Minkkinen, Self-portrait with Laurence, San Lawrenz, Gozo, Malta, 2002.






Christo and Jeanne-Claude, The umbrellas, Japan-USA, 1984 – 1991.






Claude Monet, Dans la prairie, 1876.






Georges Braque, Vase de feuilles, 1942.






Henri de Toulouse-Lautrec, Les deux amies, 1895.


Had in het open veld gemaakt kunnen worden.





Jackson Pollock, Convergence, 1952.


Is ook een soort open veld.





Jean Simxc3xa9on Chardin, Still life with a copper pot, a pitcher, fish, a glass, two nuts and an onion, 1725 of iets later.


Een lange naam: stilleven met een koperen pot, een kan, een vis, een glas,
twee noten en een ui.
Mooi werk.
Vaak zijn stillevens met eten heel luxe, overdadig.
Hier is het haast karig.





Johan Zoffany, Queen Charlotte with her children and brothers, 1773.


Ook al is het veld.





Julian Opie, This is Shahnoza in three parts 01, 2008.






Lucio Fontana, Concetto Spaziale, 1961.






Ola Kolehmainen, Are you talking to me, 2007.






Rembrandt Harmensz van Rijn, Self-portrait in a velvet cap with plume, 1638.





Rhodos, dag 7

Het heeft een hele tijd bij mij stilgelegen,
maar eind vorig jaar zijn we op vakantie geweest naar Rhodos.
Het verslag op mijn web log heb ik nog niet afgerond.
Dat is natuurlijk wel de bedoeling.
Hier dan het verslag over dag 7: Symi.



We zitten op de veerboot.
Vandaag gaan we naar Symi.
Het gaat ons nog het meest om de tijd op de veerboot.
We varen vanaf Rhodos, dat al heel dicht tegen Turkije ligt,
naar een eilandje nog dichter tegen Turkije.
Zo’n veerboot is weer eens een blik op een reeks
aspecten van massatoerisme.
Ik kan niet kiezen wat het ergst is.
Enfin het is erg druk op de veerboot, harde muziek,
veel foto’s en video’s van onbelangrijke zaken
(een passerende zeilboot) en
grote groepen Oost Europese en Russische vakantiegangers.











De ommuurde stad Rhodos vanaf het water.


















Prachtige eilanden.






Lelijke toeristen.






Symi.












Leuk zoals die gevels tegen de heuvel lijken aangeplakt.






De baai is er maar smal.
























Lunch: broodje tonijnsalade en een Griekse salade.






De attractie van het eiland zijn de natuurlijke sponzen.


















Koffie en ijsthee op een terras op Symi.






Kaartje van de veerboot.


Inmiddels zijn we al weer op de laatste etappe:
onderweg naar Rhodos.
Veel tijd op de veerboot doorgebracht.
Altijd leuk.
Symi is een leuk plaatsje, mooie huizen en erg veel winkeltjes,
galleries, musea, restaurants;
alles voor de verkoop.
En natuursponzen.

Om 14:15 weer op de veerboot,
naar de andere kant van het eiland.
Daar zo’n 40 minuten bij een klooster.
Er is niet zo veel te zien.
Maar het is een prachtige plaats met haven.

Het is een warme dag.
Symi was erg heet.
De kade ligt natuurlijk onderaan de heuvels.
Heuvels aan drie kanten.
De zon heeft vrij spel en er is weinig wind.











.












Rhodos stad.






Het paleis van de Grootmeester.


















Onder de paraplu de gids.




’s Avonds toen we nog even buiten zaten bij ons hotel
heb ik de volgende foto gemaakt.
De hele toeristenindustrie draait om de stranden
en het klassieke Griekse verleden.
Soms is dat verleden alleen nog maar een versiersel.
Meestal een lelijk versiersel.
Van een cultuur met verfijnde kunst en briljante ideeen
(democratie) blijft niet meer over dan een slecht tuinbeeld:


Venus van Milo in een armzalig opzetje.



Venus van Milo in volle glorie.





Keizersnede bij koe

De log met de titel ‘Keizersnede bij koe’ heb ik al lang geleden geschreven.
25 April 2006 om precies te zijn.
Het blijft een van de meest bezochte verhalen
en er blijven ook steeds reacties op komen.
Ook vandaag weer:

Een nieuwe reactie van xe2x80x9cVeearts in opleidingxe2x80x9d
werd ontvangen op het bericht xe2x80x9cKeizersnede bij koexe2x80x9d
op weblog xe2x80x9cDe wereld van Paverpollekexe2x80x9d.

Reactie:
mag ik Varsha even verbeteren?
de keizersnede word aan de linkerkant gedaan
omdat aan de rechterkant van het dier,
de darmen in de weg zitten..
de pens zit voornamelijk aan de linkerkant,
dus het is niet vanwege de pens dat de keizersnede
links word gedaan.. groetjes elise


Wilt u de originele web log nog eens lezen…..
volg dan de volgende link:
Keizersnede bij koe



Brood bakken: het gaat weleens mis

Het gaat niet vaak fout, dat brood bakken.
Ik ben tot nog toe 1 keer vergeten het apparaat aan te zetten.
Dat schoot niet op.
Het brood was toen niet op tijd gereed.
Nu was het anders.
Het was helemaal mis.
Jammer want het was nieuw meel voor echt donker brood.
Het brood bleef veel te klef.
Ik had nog wat broodmix over van de vorige week.
Zo’n 150 gram.
Dat heb ik aangevuld met het nieuwe meel.
Dat is meel waar al zout ed in zit.
Een soort mix van de molenaar.
De twee soorten mix goed door elkaar gezet.
Gewoon water in de machine.
Het restant droge gist van een paar weken geleden erbij.
Natuurlijk niet in aanraking laten komen met water.
Moet kunnen zou je denken. Dat heb ik zo eerder gedaan.
Toch ging het mis.
De eenden en zwaan waren er goed mee vandaag.







Jack Gravemaker

Met enige regelmaat krijg ik reacties op mijn weblog.
Soms in de vorm van een e-mail, soms in de vorm van foto’s.
Regelmatig over kunst.
Zo was op mijn weblog al eerder (teken)werk te zien
van Jack Gravemakers.
Aanleiding was een fotorapportage van mijn bezoek aan Vlissingen.
Sindsdien heb ik een aantal foto’s van tekeningen van hem ontvangen.
Nu ook weer.
Maar dit keer geen tekening maar een eerste (!) poging
om een olieverfschilderij te maken.
Een geslaagde poging kan ik gerust zeggen.
Oordeel zelf maar.



Kunstvaria

Het is al weer even geleden.
Ik probeer al weken mijn achterstand in te lopen.
Maar het lukt maar niet.
Zucht.
Een nieuwe selectie:



Edgar Degas, Petite danseuse de quatorze ans, 1879 – 1881.






Edward Hopper, Chop Suey, 1929.






Georges de la Tour, San Sebastian atendido por Irene.






Giovanna Garzoni, Still life with bowl of citrons, laat 1640.






Kunisada, gesigneerd met Utagawa Toyokuni II, Two onnagata and a puppet, 17e eeuws.


Een blokprint, prachtig.





Louise Bourgeois, Untitled (with foot), 1989.






Lucian Freud, Still life with aloe, 1949 – 1950.






Maria Helena Vieira Da Silva, Untitled (Composition), 1948.






Nancy Jurs, Legacy, The armor series, 2003.






Pablo Picasso, Pierrot as orchestra conductor, 1920 – 1923.






Tim Leura Tjapaltjarri, Yam spirit dreaming, 1972.






William Kentridge, Polishes and Polishing (Man in hat), 1998.





Lokaal01: Tuning people

Terug naar Lokaal01 voor Tuning People:


Dans en muziek.


De danseres draagt arm- en beenstukken,
die door kabels verbonden zijn met de units
die we al eerder op de foto’s zagen.
De units worden bediend door twee heren die
electronische muziek maken waarop gedanst wordt.
De danseres op haar beurt beinvloed weer de muziek
door haar bewegingen.
Fascinerend om te zien en horen.





Na afloop.






Volgens de web site: Om 00:15 improvisatie dans en geluid met de kostuums van Madame Fataal en TP#1.





Korte films

Ik had nog wat tijd voor het optreden in Lokaal01.
Dus mijn laatste halte ook nog even bezocht.
De bioscoop MustSee liet een aantal korte films zien.
Veel animatiefilms, soms een soort collage van film
en animatie en een heel enkele keer een korte speelfilm.
Erg leuk. Vooral de heel korte films van Evelien Lohbeck
Ik weet niet of alle films gemaakt zijn door (ex-)studenten van St Joost.
Maar een aantal wel.
In de bioscoop vond ik de aankondiging van het
Internationaal Film festival Breda.
Ja,ja, we gaan mee in de vaart der volkeren.



Een van de films die te zien was, is Notebook van Evelien Lohbeck:



Lokaal01: Tinka Pittoors en Tuning People

Het leuke aan Lokaal01 is dat zelfs al ben je er binnen,
dan weet je soms nog niet wat je te wachten staat.
Gelukkig is er altijd wel iemand die je de weg kan wijzen.

Toen ik vrijdag kwam aangelopen was van ver
het werk van de Belgische kunstenaar Tinka Pittoors al te zien.
Een enorm doek dekte zowat de helft van de gevel af.


Tinka Pittoors, van ver.






Tinka Pittoors, van dichterbij.


Binnen (beneden) was er allerlei activiteit.
Het bleek dat dit de voorbereidingen waren voor een optreden
dat om 00:15 ging beginnen. Nog even wachten dus.







In de achterruimte stonden allerlei units waarbij twee heren
druk doende waren het een en ander te organiseren
en uit te proberen.
Allerlei zaken waren er te zien die op een of andere manier
electronische geluiden of muziek konden voortbrengen.





Geconcentreerd.






De ruimte voor.


Hier was op een paar televisieschermen te zien
wat de toeschouwer kon verwachten van het optreden.




De Grote Toren in de nacht

Het volgende bezoek was de Grote Toren.
Dat bezoek had heel wat voeten in de aarde.
Het was namelijk nogal druk.
Ik had begrepen dat er iedere tien minuten een groep naar boven kon.
Nu dat had helemaal niet gegaan.
Het bleek dat er ieder uur, om kwart over, een groep naar boven kon.
Ongeveer 25 mensen tegelijk.
Ik ging in de rij staan voor een kaartje (hoe het bezoek aan de toren
geregeld was moest je zien te achterhalen bij mensen voor je in de rij).
Het was 10 over half negen.
Even later hoorde ik van de mensen voor me dat ik in de rij stond
voor het bezoek van kwart over 10.
Na het bemachtigen van een kaartje heb ik
de Evangelisch Lutherse Kerk en de bibliotheek bezocht en heb ik
de videoshow in de Grote Kerk nog twee maal gezien.
Maar toen was het zover.


Poppenspel van Irene Laros.


Het is even goed zoeken tussen de balken.
Onder de grote klok in de Grote Toren werden de torenbeklimmers
verrast met een stukje poppentheater van Irene Laros.
Heel geconcentreerd werd daar Queen of the night gespeeld.
Het begon dus met de Mozart aria Koningin van de nacht en
vervolgens kwamen er nog allerlei andere koninginnen langs.
Tot en met de Queen of soul.





Queen of the night.
























De Beiaardiers.


Nog een aantal trappen op en dan kom je bij het carillon.
Op marktdagen, dinsdag en vrijdag, speelt de beijaardier zelf
maar op ieder kwartier laar het carillon een deuntje horen.





Zo zijn de namen meer leesbaar.






Het Carillon.








Dan nog een paar treden en dan het uitzicht.
Het waaide vrijdagavond nogal.
Dat maakte het maken van foto’s nog moeilijker.
Hier de Grote Markt en de Anthoniuskerk.





De toren zelf stond wel stil.












Verlichte panden aan de nieuwe haven.






De afdaling is al weer begonnen: de klok.






Met het wapen van Breda.












De weg terug.




Grote of Onze Lieve Vrouwe Kerk Breda

Er was in De Grote Kerk een soort live videoprojectie.
Op het orgel en op drie, onder het orgel staande, projectieschermen
werden videobeelden geprojecteerd.
De video werd begeleid met geluid.
Maar het gebruiken van muziek van Philip Glass,
Koyaanisqatsi (?), lijkt me een beetje te eenvoudig.
Zeker voor een groot publiek was het leuk om te zien,
maar het mooiste kunstwerk hier was toch de kerk zelf.
Het was een mooi schouwspel.





Ik heb wel een statief, maar dat is zo’n grote driepoot.
Prima voor in het veld of gewoon thuis.
Maar in een kerk of museum niet zo handig.
Ik zal binnenkort eens zo’n eenpoot kopen.
die is eenvoudiger mee te nemen.
Fotograferen uit de hand in het donker kan eigenlijk niet.





De techniek waarmee men in staat was
om pijp voor pijp, het orgel in de Grote Kerk te belichten,
was erg indrukwekkend.


Deed me denken aan I Carceri van Piranesi.



 

Electron en IdeeFixe: Interference

Interference is een internationele tentoonstelling
georganiseerd door Stichting Idee-Fixe
in samenwerking met het Spaanse festival In-Sonora
dat afgelopen jaar te zien was in Madrid.
Zowel geluid als licht zijn golven
die met elkaar en alle voorwerpen op hun weg interfereren.

Bij deze reactie op elkaar maken de golven
mooie en vaak onvoorspelbare patronen.
Die patronen vormen de basis voor de expositie Interference.

Laat je verrassen door uiteenlopende installaties
die gebruik maken van licht en geluid,
high tech ‘cosmos ray collectors’ en
interactieve computerinstallaties of sfeervolle,
kaarsverlichte bewegende schilderijen.
Een keuze aan licht- en geluidskunstenaars
uit heel Europa presenteert zich
in 17 verschillende installaties.






Electron en Idee Fixe hebben steeds tentoonstellingen
van een hoge kwaliteit.
De ruimte is uitermate geschikt voor het type activiteiten
dat ze ontplooien.
De uitvoering van de tentoonstellingen
is ook steeds goed verzorgd.
Ook nu weer met een mooie folder.
De werken die er tentoon staan zijn niet echt experimenteel meer.
Ze haken aan bij ontwikkelingen die we al zien vanaf de jaren ’70
van de vorige eeuw.





Der Wexel, Gazelle.


Dit is bijvoorbeeld zo’n werk dat je direct doet denken aan Tinquely.
Twee fietsen op een bal, die continue bewegen.





Maite Camacho, Attempts to sit on a broken chair.












Mario Gutierrez, For your safety.


Voor ‘onze eigen veiligheid’ hangen tegenwoordig overal camera’s.
Big Brother volgt ons op allerlei manieren.
Hier bedienen we een machine die ons beelden geeft
van allerlei punten in Breda.
Voor onze eigen veiligheid.





Alfredo Morte, Golpeador F1.


Een geluidmakende fiets (zoiets als die fiets van mij).





Twan Bastiaansen, Serenade #2.





Deze opstelling maakt het mogelijk zelf geluid/muziek te maken.
Het is wel de bedoeling dat je met 4 mensen bent.





Escoitar, Mosquito Device.


Dit werk is maar ten dele door mij te ervaren.
De video wel.
Die gaat over het feit dat de Amerikaanse overheid
geluid gebruikt en onderzoekt om er wapens mee te maken.
Het Musquito Device is een apparaat dat een hoog irritant geluid
maakt waar alleen jongere mensen last van hebben.



Grafische werkplaats Raaf

Slechts met 1 foto.
Maar de foto geeft wel weer hoe het Schimmenspel er uit zag.
Er was een groot doek gespannen,
waarachter een lichtbron scheen.
Voorwerpen leken in een proces te worden ingevoerd.
Toeschouwers konden van een tafel
drie-dimensionele voorwerpen pakken,
en die aan de ‘operateur’ van de machine geven.
Vervolgens werd een twee-dimensionele afbeelding
tegen het doek bevestigd.
Soms werd er een tekst toegevoegd.
Zo ontstaat een steeds wisselend grafisch beeld
waarbij licht en donker de hoofdrol spelen.



Cultuurnacht Breda

Voor het eerst in een hele lange tijd, voeg ik een nieuwe Categorie toe
aan mijn weblog: Cultuur.
Gisteravond stond de cultuur centraal in de eerste Cultuurnacht Breda.
Wat mij betreft een erg geslaagd evenement.
Een groot aantal plaatsen in de stad waren de hele avond
en in het begin van de nacht open: musea, dansscholen, theater,
film, expositieruimtes, boekhandels, bibliotheek, poppodia enz.
Het was ook druk.
Overal in de stad liepen mensen met hun passe-partout rond.
Een lichtgevende lantaarn in het donker,
prima aansluitend bij het thema ‘Duisternis in Breda’.
De toeschouwers/deelnemers waren van alle leeftijden.
Het was interessant, spannend, leuk.

Ik bezocht achtereenvolgens:
Electron met IdeeFixe en Grafische werkplaats Raaf;
The Loads;
De Grote Kerk;
De Bibliotheek;
De Grote Toren;
Lokaal01;
MustSee Bioscoop.

In een reeks van kortere weblogs loop ik aan de hand van de foto’s
deze evenementen even langs.


Passe-partout op de kast.

Oppassen met betalen via het internet: PayLogic

Ik heb al best lang een weblog.
Ik werk in de automatisering.
Heb dus al heel wat jaren te maken gehad met het internet.
Kocht al vroeg CD’s in de Verenigde Staten.
Heb er vakanties mee geboekt in Rusland en India.
Gebruik LinkedIn, Facebook enz, enz.
Maar het blijft toch steeds uitkijken.

Deze week wilde ik een kaartje kopen voor de Cultuurnacht Breda.
De avond was een groot succes wat mij betreft.
Maar daarover later meer.
Nu kon je het kaartje ook via het Internet kopen.
Handig, het regende zo donderdagavond.
Echter, deze keer moest ik betalen via PayLogic.
Nooit van gehoord.
Wat blijkt, weer zo’n vage partij waar bobo’s van de KNVB
weer veel geld mee verdiend hebben.
Een onbekende partij die ineens de markt wordt ingesmeten:

Primera en Paylogic vormen samen nieuwe ticketgigant
Naast voetbaltickets zijn vanaf medio 2008 ook toegangskaarten van ruim 200 evenementorganisaties bij Primera-winkels verkrijgbaar.
Winkelketen Primera gaat een langdurige samenwerkingsovereenkomst aan met online ticketingpartij Paylogic. De samenwerking is voor beide partijen een belangrijke stap om hun ambities te verwezenlijken. Primera beoogt het beste en meest complete fysieke ticketverkoopkanaal van Nederland te worden, terwijl Paylogic met deze overeenkomst haar positie als dienstverlener aan evenementenorganisatoren aanzienlijk versterkt. Primera kreeg in december 2007 al de exclusieve verkoop van KNVB voetbaltickets. Nu worden daar via Paylogic de toegangskaarten voor de meer dan 200 evenementorganisaties aan toegevoegd.


Dit citaat komt van een website met de naam “Astroh”.
Waarschijnlijk ook zo’n partij als die AstoTV en zo.

Maar goed, het kaartje van de Cultuurnacht kost 6 Euro.
Via Paylogic mocht ik daar 1 Euro 30
aan administratiekosten bovenop bij betalen.
En voor wat, vraag ik me af.
21,6 % aan kosten op een kaartje, goede business.
Het zal allemaal wel binnen de wettelijke normen passen,
maar ik vond het belachelijk.
Ik cancel dus de transactie.
Even later komt de volgende e-mail binnen:



Dus ga ik op zoek naar de link om mij af te melden.
Ik dacht dat dit verplicht was.
Dat schijnt niet zo te zijn.
ik zie in ieder geval geen mogelijkheid me af te melden
via de e-mail of de web site.
Dus ben ik naar de website gegaan en maar even een bericht gestuurd
aan de help desk (Client care, ja, ja.):



Dan krijg ik vervolgens de volgende arrogante e-mail terug.



De boodschap is duidelijk.
PayLogic is te duur en een volledig onbetrouwbare partij.

Ik heb ze nog maar even een e-mail gestuurd: