Gisteren in Amsterdam geweest.
Heb daar het museum FOAM bezocht.
Fotografiemuseum Amsterdam.
Daar waren tentoonstellingen van Taryn Simon, Ruth van Beek,
Daniel & Geo Fuchs en Jessica Dimmock te zien.

Vooral de tentoonstellingen van Taryn Simon en Jessica Dimmock
maakte veel indruk.

Het beklemmende beeld van drugsgerelateerde groepen mensen
grijpt aan (Jessica Dimmock).

Van de web site:
Foam_Fotografiemuseum Amsterdam presenteert vanaf 14 maart 2008
werk van de jonge Amerikaanse fotograaf Jessica Dimmock (1978).
In 2006 won zij in Milaan met haar serie The Ninth Floor
de allereerste F Award voor maatschappelijk betrokken fotografie.
Dimmock maakte een ontluisterend portret van het leven
van een groep jonge heroxc3xafneverslaafden in een appartement
op de negende verdieping in Manhattan, New York.
Dimmock zit haar onderwerp verontrustend dicht op de huid
en is daarbij zowel medelevend als genadeloos.
Het resultaat is een serie waarin menselijke emoties centraal staan
en waarin wanhoop, woede, verzoening en gelukzaligheid
elkaar in rap tempo afwisselen.

De beelden van Taryn Simon zijn technische mooi, de onderwerpen
zijn verbazingwekkend.
De tentoonstelling heet An American Index of Hidden and Unfamiliar.
Dat dekt ook precies de lading. Een verzameling verborgen en
onvertrouwde beelden.
Varierend van een portret van een genetisch gemanipuleerde witte
tijder (die daardoor erg gehandicapt is) tot een foto van ‘de koelkasten’
waarin lichamen worden opgeslagen tot de medische wereld
voldoende vooruitgang heeft geboekt om de mensen weer
te doen herleven, een foto van de transatlantische glaskabelverbinding
zoals die in de Verenigde Stasten uit de grond komt, enz.

Van de web site:
In maart 2007 riep een internationale jury de Amerikaanse
fotograaf Taryn Simon (1975) uit tot een van de twee winnaars
van de KLM Paul Huf Award 2007.
Onderdeel van deze jaarlijkse prijs voor jonge internationale talenten
is een tentoonstelling in Foam.
An American Index of the Hidden and Unfamiliar is de laatste
van deze twee tentoonstellingen.

Voor An American Index of the Hidden and Unfamiliar inventariseert
Taryn Simon wat binnen de Verenigde Staten verborgen en verscholen ligt.
Zij vindt haar onderwerpen binnen de wetenschap, de overheid,
de geneeskunde, de entertainment, de natuur, de beveiliging en religie,
en legt deze vervolgens op uiterst nauwgezette wijze vast.
Simon neemt voor dit project een dubbelrol aan van zowel scherpzinnige informant
als verzamelaar van curiositeiten,
en onderwerpt zij een hele cultuur aan haar onderzoek.

Door het onbekende weer te geven in een verleidelijke en heldere vorm,
benadrukt Simon het onderscheid tussen diegene die wel
en diegene die juist geen toegang hebben.

Maar ik heb ook wat foto’s gemaakt van Amsterdam.



Keizersgracht.





Paleis op de Dam.



Nationaal monument op de Dam.









Centraal station.

Waarschijnlijk krijg ik weer problemen met mijn
Amerikaanse provider.
Die zal de afbeeldingen van de blote dames wel niet goed vinden.
Het overzicht van vandaag omvay nogal was dames en allerlei
houdigen, vaak in de slaapkamer.
Maar kunst is kunst.



Alison Watt, Phantom, 2007.



Anselm Kiefer, Untitled (Terracotta ladder, 2007.



Attributed to Unkei, Dainichi Nyorai, Mahavairocana.
Supreme Buddha, Kamakura period, 1190.
Vermoedelijk Unkei, circa 1190.

Wikipedia biedt hulp:
Unkei (1151 xe2x80x93 1223) was a Japanese sculptor of the Kei school,
which flourished in the Kamakura period.
He specialized in statues of the Buddha and other important Buddhist figures.
Unkei’s early works are fairly traditional, similar in style
to pieces by his father, Kxc5x8dkei.
However, the sculptures he produced for the Txc5x8ddai-ji in Nara
show a flair for realism different from anything Japan had seen before.
Today, Unkei is the best known of the Kei artists,
and many art historians consider him its “most distinguished member”.



Childe Hassam, The French breakfast, 1910.



Gustave Courbet, The Bathers, 1858.



Jean-Antoine Watteau, La Surprise (detail).



Louis Stettner, Manhattan from the Brooklyn Promenade, 1954.



Lucas Cranach The Elder, Cupid complaining to Venus, about 1525.

Dit schilderij is misschien wel geroofde, nazi-kunst.
Het schilderij is in het bezit geweest van Hitler.
Men probeert nu te achterhalen hoe het verhaal precies in elkaar steekt.



McDermott McGough, The last supper, 1898, 1998.

Dit fotografen duo maakt gebruik van historische opnametechnieken
om ge-ensceneerde foto’s te maken.
Hier het Laatste avondmaal alsof het gefotografeerd zou zijn in 1898
in Ierland terwijl het in 1998 is gemaakt.



Nazif Topuoglu, Lamentations, 2007.



Paul Delvaux, The Iron Age, 1951.

Ondanks de dame op de voorgrond gaat de afbeelding,
of in ieder geval de titel, over treinen.



Wassily Kandinsky, Composition IV, 1911.



Miniatuur, Women yearning for Krishna, 1635-1645.