Na een wandeling op vorige week zaterdagmiddaglangs de boulevard in Vlissingen,hebben we het Zeeuws Maritiem MuZeeum bezocht.Centraal natuurlijk VOC, Michiel de Ruijter enz.Het museum is gevestigd in het Lampsinshuis,een prachtig oud, volledig gerestaureerd pand.
Direct achter het beeld van de vissersvrouw op de Nieuwendijk, tegenover de vroegere vissershaven en de huidige jachthaven, staat het Lampsinshuis, een voorbeeld van een 17e-eeuwse rederswoning. In juli 2002 opende hier het Maritiem muZEEum Zeeland haar deuren.Cornelis Lampsins was de belangrijkste Zeeuwse reder van die eeuw en liet dit kapitale pand in 1641 bouwen. Lampsins rijkdom was dan ook ongekend voor die tijd; hij was eigenaar van tientallen schepen en bezat het eiland Tobago in het Caraxc3xafbisch gebied. In 1662 kocht hij voor veel geld van de Franse koning Louis XIV de titel van baron, nadat een aanvraag van de Hollandse adel was afgewezen. Een van de voorrechten van de hogere adel was dat zij een dubbelspan mochten gebruiken. Lampsins was in zijn tijd dan ook de eerste Zeeuw die rondreed in een karos met vier paarden!In de 17e eeuw was de Nieuwendijk het belangrijkste deel van Vlissingen. Op de begane grond van het gebouw was het kantoor. Lampsins zelf woonde op de eerste verdieping. Vanuit het torentje op het dak kon hij uitkijken naar de binnenkomende schepen die pal voor de deur gelost konden worden.Een leuk historisch detail: Michiel de Ruyter begon als touwslagersjongen bij de familie Lampsins en werd later kapitein op een van hun schepen. Door zijn later imposante carrixc3xa8re als vice-admiraal overvleugelde De Ruyter uiteindelijk zijn vroegere werkgever ruimschoots qua beroemdheid.
http://www.vlissingen.nl.
Kostbare staven met VOC-merk.
Toegangsbewijs.
Grote en kleine scheepsmodellen.
Er zijn een paar ruimtes op het Lampsinshuis aangesloten die wisselendetentoonstellingen verzorgen.Ook moderne kunst.ING collectie, Vrouwen aan wal.
Daar is Michiel de Ruijter weer.
De familie Lampsins is goed vertegenwoordigd.
Het uitzicht vanaf het dak (met weer Michiel).
Het gaat langzaam duisteren.
Franoise Gilot, Self portrait with the two diamonds, 1946.(Zelfportret met twee ruiten)
Frida Kahlo, The broken column, 1944.
Leonardo da Vinci, Angel for the Madonna of the rocks, 1483-85.
Lucian Freud, Bella and Esther, 1988.
Lucian Freud, Naked portrait on a red sofa, 1989.
Claude Monet, Poppies near Vxc3xa9theuil, 1880.
Maurice de Vlaminck, Les ramasseurs de pommes de terre, 1905.
Tom Rankin, verdere informatie ontbreekt.Kijk eens hoe prachtig de toren in het water weerkaatst.
Wood, Architectural elements from a mosque in Swat (North-West Pakistan)Hout, architecturele elementen uit een moskee in Swat.Uit 17e-20e eeuw.
Vlissingen visserhaven.
Vlssingen Arsenaal.
Soldaat.
Komrij.Bovenstaande foto is gebaseerd op onderstaand gedicht van Gerrit Komrij.SouvenirHet huis waarin ik zolang heb gewoondWoont ook in mij. De fiere gevel dieZich aan de straatkant scherp aftekent troontDaarboven met dezelfde acribie.Daarboven in mijn hoofd. De lange gangenVol schemering en halfgedoofde stappenDoorsnijden hersenen en huis, behangenMet kille doeken en met lampenkappen.Het zolderraam dat oorverdovend beeftWanneer een vrachtauto passeert, ziet uitOp een verlaten park. Erover zweeftHet gruis van een oud feest, zonder geluid.Gerrit Komrij.
WO II-veteraan Parijs 1999.De maker van al dit moois is Jack Gravemaker.U kunt met hem in contact komen via het volgende emailadres:jackgrave@zeelandnet.nl
Michiel de Ruijter kom je overal tegen.Zo ook op de zeevaartschool.
Een loods wordt aan boord gebracht.Dat schip zal dus wel naar Antwerpen moeten, vermoed ik.
Stadsaanzicht.
De vismarkt.
Vleeshal. Stadhuis en galerie.
Versiering op een ingang van de Roosevelt Academy.
Voormalge brouwerij-ingang. De drie tonnetjes. 1620.
Archief van Zeeland.
Sterk detail.
Andere ingang van de brouwerij.
Detail.
Wapen van Zeeland in een poortgebouw van de gebouwenwaar onder andere het provinciebestuur is ondergebracht.
Straatje van Vermeer ?
Voormalige apotheek op de Dam.
Henk Etienne, Koningin Emma, 1937.
Wat moderne kunst op de Dam.
Keuzes maken is in Middelburg wel vaker een probleem.
Ook hier weet men niet precies wat men wil…
De buitenkant van het uurwerk van de vleeshal in Middelburg.
Vreemd, we zaten in de zaal met veel mensen die Gianmaria kenden.Veel mensen spraken of verstonden Italiaans.Wij niet.Dat mensen dan mee gaan zitten zingen is erg irritant.Tenslotte zijn we niet naar een karaoke-avond gegaan,maar wilden we deze zanger horen…… en de muziek die hij en zijn twee begeleiders maakten.Die muziek alleen was al de moeite waard.Leuke percussie.Prachtig bas, klarinet en sax.Geen nieuwe Paolo Conte.Veel optimistischer, opener, niet zo’n geneuzel.
Deze foto’s zijn van gisteren.Het weer was niet zo mooi.Maar gelukkig was het droog.