Voor mij was Banteay Srei ongelofelijk.
Was ik eerder uit het veld geslagen door Bayon,
het kon nog fantastischer.
Banteay Srei ligt een fors eind van Siem Reap.
Dus de dag begon met een lange rit.
De belofte: een soort heel verfijnde tempel.
Nou dat was het ook.

Banteay Srei is prachtig gelgen tussen de bossen. De logistiek is er erg goed. Natuurlijk kun je zeggen dat dit afdoet aan het karakter van het monument maar je moet wat doen om de grote aantallen toeristen te kunnen verwerken bij zo’n relatief kleine site. Vergeleken met andere monumenten is het haast niet-Aziatisch.Voor de logistiek van toeristen is er vooral voor gekozen alles in hout uit te voeren wat het minst schade toebrengt aan het monument. Althans dat was mijn indruk.

Banteay Srei is een prima georganiseerde site.
Duidelijke parkeerplaatsen, een wandel route langs
de toegang, door het monument en terug en dan naar
de toeristische winkels, toiletten en eetgelegenheden.
Het was er warm.

Als ik al mijn foto’s van die ochtend in een blog zou stoppen,
heb ik er wel veel plezier aan maar veel bezoekers
zullen misschien door de overdaad na een paar
foto’s afhaken.
Dus ga ik ze verspreiden over een aantal blogberichten.

Dit fantastische waterballet is een heel klein detail van een versiering van een deur.

How was Banteay Srei Restored?

Discovered in 1914, it was only after the looting of several bas-reliefs in 1923 that the Ecole française d’Extrême-Orient (EFEO, French School of Asian Studies) began clearing the site one year later.
The Angkor Conservation under the aegis of the EFEO implemented the first restorations in Banteay Srei between 1931 and 1936.
Additional restauration efforts were implemented in 1952.

Due to the political situation from 1972 until 1992, no restauration work was carried our at that time.
After the inscription of Angkor on the Unesco World Heritage List in 1992, the Banteay Srei site remained isolated until 1998, as visiting the monument was forbidden by the authorities on security grounds.
In 2001 the APSARA National Authority (APSARA) began maintenance work on site and closed the central part of the temple to the public in order to protect the bas-reliefs.

From 2002-2005 the APSARA and the Swiss government together implemented a conservation programme.
The cooperation was continued in 2007-2008 with the new development of the Banteay Srei forecourt, better protecting and facilitating the management of tourism-flow.

Dit is de tekst van een van de duidelijke borden
die in de buurt van het monument geplaatst zijn.
Korte vertaling/samenvatting.

Pas in 1914 werd de tempel ‘ontdekt’.
Pas een jaar nadat er plunderingen hadden plaatsgevonden
in 1923 (waar heb ik dat eerder gehoord), begon de
Ecole Francaise d’Exteme-Orient de site op te ruimen.
Tussen 1931 en 1936 vonden de eerste restauraties plaats.
Dan nog eens in 1952.
Door de politieke omstandigheden tussen 1972 en 1992
gebeurde er niets.
In 1992 werd Angkor toegevoegd aan de World Heritage List
en bleef Banteay Srei geisoleerd omdat toegang verboden was.
In 2001 werd het centrale deel afgesloten voor bezoekers
maar konden bezoekers de site zien.
Tussen 2002 en 2005 en nog eens tussen 2007 en 2008
werd er door APSARA met de Zwitserse regering gewerkt
aan een conserveringsprogramma en het verbeteren
van de logistiek van de site.

Banteay Srei.