Balthasar van der Ast, A tulip, a carnation and roses, with shells and insects, on a ledge. 1593/1594.
Bernar Venet, Arcs in Disorder: 4 arcs x 5, 2007. Cortensteel.
Franz Marc, The Foxes, 1913.
Gabriele Münter, Dorfstrasse im Winter, 1911. Öl auf Pappe auf Holz.
Hans Holbein the younger, Henry VIII. Circa 1537.
Last but not least: Pablo Picasso, Le Déjeuner l’herbe d’après Manet, Mougins, 13 July 1961. Oil on canvas.
Eerder deze week was dit perk met tulpen nog helemaal groen. Nu is het rood van de bloemen al goed te zien.
Vandaag heb ik een heel bollenveld ontdekt in het centrum
van Breda, op de hoek van de Brouwerijstraat en de
JF Kennedylaan.
Die rode tulpen met die witte randjes aan ieder blad: heel mooi!
En niet alleen tulpen maar verschillende bloemen.
Mijn gemengde gevoelens heb ik besproken met een aantal mensen
en iemand kwam met het idee het monogram met kleurpotlood
te benadrukken.
Geen gek idee.
De randen zijn gekleurd met een donkere blauwe kleur en de oppervlaktes van de letters met wit. Het is zeker een vooruitgang.
Als ik het boek dan even in elkaar pas dan geeft dat bovenstaand beeld.
Aan de tulp op de achterzijde heb ik nog niets gedaan.
Ik wil zo graag aan de boekband beginnen.
Ik ben zo benieuwd hoe het monogram (laag maar met
openingen in de letters) en de tulp (hoog maar
zonder openingen) zich laten verwerken onder
het boekbindlinnen.
Maar voor ik daar aan toe ben moet ik eerst
nog een paar stappen met het boek maken.
Vandaag heb ik eerst de kleur voor het schutblad
gekozen, die uitgesneden, net als de platten en het ruggenbord.
Dan is het boekblok op maat gesneden.
Daarna heb ik het boekbindlinnen op maat gemaakt
en de plaats afgetekend waar de platten komen.
Op het voorplat heb ik de plaats van het monogram
bepaald en al vast gekeken hoe de tulp op het achterplat
gaat komen. Allemaal met veel passen en meten.
Egaal blauw, zo worden de schutbladen. Hier pas ik het nog even op het boekblok dat nog niet gesneden is. Je ziet dat het uiteindelijke boekblok een stuk korter is dan het nu lijkt.
Hier zie je de kleur van het boekbindlinnen en de kleur van het schutblad. Het wordt een beetje een streng boek.
Vervolgens heb ik het boekblok schoongesneden. Dit zijn de stroken die er afvallen. Dit is voor mij altijd een magisch moment. Het boekblok krijgt zijn uiteindelijke vorm. De bladspiegel in het boek ontstaat. Het wordt een echt boek.
Nu ga ik de schutbladen bevestigen op het boekblok.
Altijd passen en meten. De platten zijn uit grijsbord gesneden. Gaat het allemaal passen? Zo te zien wel.
De voorplat is afgetekend. Zo gaat het monogram straks op het voorplat gelijmd worden.
Hier heb ik alle losse delen van de boekband nog een weggelegd zoals ze gaan komen. Boven het achterplat met daarop de tulp. Dan het kneeplatje tussen het achterplat en de rug, dan opnieuw een kleine ruimte en dan het voorplat met daarop de monogram.
Volgende keer kan het spannendste deel beginnen.
Zoals gezegd: ik ben benieuwd.
Door de levertijd op een aantal dingen die ik binnen moet krijgen
voordat ik met het volgende boek uit Peter Goddijns
‘Westerse boekbindtechnieken van de Middeleeuwen tot heden’
kan beginnen, probeer ik een boek in te binden met
afdrukken van de nalatenschap van de boekbinder
Elias P. van Bommel.
Ik schreef er al eerder over. Het boek is deze keer uitgegeven
door de Stichting Handboekbinden.
De katernen zijn al genaaid.
Voor de band heb ik een afdruk van één van de clichés die
Van Bommel in zijn verzameling had gekozen.
Het is een tulp.
Die afdruk heb ik geprint en uitgesneden uit karton.
Het idee is dat deze tulp op de band komt te liggen en
dat de band bedekt wordt met boekbinderslinnen.
Dan moet die vorm mooi uitsteken op de band.
Eerder heb ik zoiets al eens geprobeerd maar door
een vraag te stellen op het boekbindersforum, heb
ik tips gekregen hoe je dit eigenlijk behoord te doen.
Het resultaat moet daarmee beter worden.
Het probleem is dat je op alle plaatsen langs de tulp
het linnen mooi tot op de voorplat vast wil hebben zitten.
De kwaliteit van het bedekkingsmateriaal speelt daarbij
een grote rol vermoed ik.
Binnenkort lees je hier welke twee methodes ik aangereikt kreeg
en welke ik toepas en wat het resultaat is.
Ik ben zelf héééél benieuwd.
De tulpen liggen met hun bloemen op de kast.
De pioenrozen zijn hun kleur bijna helemaal kwijt. Of dit normaal is weet ik niet maar dit heb ik nog niet eerder gezien. Ze zijn steeds prachtig.
Before and after (Eerste Paasdag en vandaag).
Witte rozen, witte gerbera’s en rode pioenrozen.
Tulpen, als op een zeventiende-eeuws schilderij.
Goede Paasdagen toegewenst.Zeker nu.
Je hebt tulpen en tulpen.
Deze groeien prachtig in de vaas, komen mooi open
en staan dan zo prachtig uit.
Misschien hoort het zo niet, maar ik vind ze mooi!
Tulpen, als op zeventiende eeuwse schilderijen.
De Argusvlinder is geen design of mode blog.
Af en toe komt er wel iets dat met design en mode
te maken heeft aan de orde.
Na veel nadenken en onderzoek heeft L.
een nieuwe leren tas gekocht.
Het is een tas van een maker die we voor het eerst zagen op Schiphol.
Daar stond haar model ‘Tulip’ (tulp) tussen de andere
souveniers.
Maar eerlijk is eerlijk de tassen zijn prachtig om te zien.
Naast een model op basis van de tulp heeft de maakster
modellen die uitgaan van de lotusbloem en nog een paar
andere natuurlijke motieven.
De tulp vind ik het meest geslaagd.
Er zijn varianten in een rode lakuitvoering.
Die lijkt misschien wel het meest op een tulp.
Maar er zijn ook andere varianten.
L. koos de volgende:
Staand op de verwarming. Bylin, model ‘tulip’.
Gesloten, bovenaanzicht.
Open, zijaanzicht.
Open, bovenaanzicht.
Gesloten. De cirkel is rond.
De bloemen hebben het moeilijk met de beginnende lente.
Argusvlinder 