Het is best begrijpelijk dat de namen je niets zeggen.
Ze zouden mij ook vandaag niet zoveel zeggen
als ik ergens iets zou lezen over Wat Xiengthong.
Ik weet intussen wel dat ‘Wat’ staat voor een tempelcomplex.
Luang Prabang is ook bekend.
Maar toen we in het hoger gelegen Luang Prabang waren
zagen we twee top-attracties: het voormalige koninklijk paleis
en Wat Xiengthong of
Vat Xiengthong Sayaroharamathibodimahavihanh.
Tussen 2011 en 2014 is het complex gerestaureerd.
Daar valt waarschijnlijk een hele boel over te zeggen.
Hou in gedachten dat het meeste wat je ziet in een dergelijk
complex van geverfd hout is. Oorspronkelijk stamt het uit 1550 – 1560.
Even voor het idee 20.000 Kip is minder dan 2.10 Euro.
Als je wilt controleren of ik een typefout heb gemaakt in de lange versie van de naam van het complex: ga je gang.
Het weer was niet fantastisch. Dat in combinatie met de hoogte leverde ook niet zo’n hoge temperatuur op. Maar de ligging van het complex is prachtig aan de rivier. Het complex laat je dan ook toe de rivier op te gaan. Als je een boot hebt.
Hier nog even een tekst van een bord over de restauratie: veel werk gedaan aan het dak van het centrale tempelgebouw, de daarom heen liggende kapellen, stoepa’s en andere gebouwen zijn gerestaureerd, de met de stenciltechniek aangebrachte gouden decoraties zijn bewaard net als het werk in glasmozaïek, de schade door een brand in 2009 aan het klooster is hersteld en jonge mensen zijn opgeleid om de traditionele technieken toe te kunnen passen.
Bij het complex ligt een boothuis.
Met een hele lange boot.
Dit is een voorbeeld van de decoraties die met behulp van stencils zijn aangebracht. Hier op een pilaar. Je ziet hier allerlei krijgers.
Dit is dan de Sim, het belangrijkste gebouw van het complex. De centrale tempel. Wat een prachtige daken!
Sommige van die gouden decoraties zijn erg groot. Dit is maar een detail.
Soms zijn de afbeeldingen puur decoratief, soms hebben ze verheven scenes als onderwerp maar soms ook scenes uit het dagelijks leven (mijn interpretatie).
Het was overweldigend.
Decoraties rond een raam.
Een detail.
Een pauw in glasmozaïek.
De deur naar de tempel.
Decoratie van het plafond.
Dierlijke vorm. Ik weet niet waar het voor dient.
De grote centrale Boeddha.
Als de camera op de grond staat dan ook meteen maar een foto van het plafond tussen de mooie pilaren in.
De luiken aan de binnenkant voor de ramen.
Dit is deel I over Wat Xieng Thong.
De hele tafel.
De Japanse Jiaozi (Gyoza). Eerst gekookt en daarna aan een kant aangebakken. Dit is een bijgerecht. Het is hier geserveerd met een soyasaus. Heerlijk!
Ramen, de Japanse noedelsoep (Ajtama Ramen). Deze kom is voor een persoon.
Een ander bijgerecht: de kippevleugeltjes.
Nog twee bijgerechten: Kimuchi (of kimchi) en Tauge.
Dat waren mijn gebakken noedels, Ika Ebi Yakisoba. Noedels met kippeborstfilet, garnalen en inktvis.
En natuurlijk de groene thee.