Met een nieuwe camera moet je foto’s maken.
Je moet wat routine opbouwen en nieuwe dingen uitproberen.
Daarom een onsamenhangende reeks foto’s.
Het enige wat hen verbind is dat het de eerste probeersels zijn.
Dit is een foto van een deel van een foto die ik maakte op een reis door Ecuador in een trein. De originele foto is uit 1995 – 1996.
Stoelen in de kelder.
Breda, het Valkenberg.
Breda, het Valkenberg.
Breda, het Valkenberg, De Vlucht.
Volgens de info van de gemeente zou de opbouw
van BredaBarst donderdag beginnen,
Woensdagochtend lag het park al op een aantal plaatsen
vol met stalen platen.
Als kunstige vormen liggen de platen in het gras van het Valkenberg.
De kippen zijn al van slag en zoeken bescherming (tevergeefs) bij de stammen van de bomen.
De eerste hekken stonden woensdagmiddag ook al gereed op het Kasteelplein.
Vanmorgen arriveerden de wagens met nog meer hekken en groot materieel.
Tegen het eind van de middag is het park een groot wit hek alsof Christo (Christo Vladimirov Javacheff) zelf aan het werk is geweest.
Afgelopen zondag zag ik in de etalage van de stripwinkel
De Stripspecialist een groot schilderij van René van der Heijden:
Het fictieve stripverhaal van Kuifje: Het geheim van de laatste der begijnen.
Op deze omslag zijn naast Kuifje natuurlijk
Kapitein Haddock te zien en in de verte Jansen en Jansen.
Verder zie je dat uit de ingang van het Begijnhof in Breda,
Naast de ingang van het Valkenberg, met grote snelheid
een begijn in een auto de Catharinastraat inscheuren.
Richting Reigerstraat.
De eeuwig jonge journalist en de kapitein springen
net op tijd opzij.
Natuurlijk lopen de detectives Jansen en Jansen letterlijk
en figuurlijk weer achter de feiten aan.
Naast de ingang van het Valkenberg is ook de Waalse Kerk goed te zien. Bobbie is aan de voeten van Kuifje en in de lucht een klein vliegtuigje. Is de begijn daar voor op de vlucht?
Nog een bord.
Deze keer uit het Valkenberg in Breda.
Het bord liet zich maar moeilijk fotograferen.
De plaats is misschien een beetje vreemd.
In het park, helemaal aan een kant. Het zal niet veel
voetgangers opvallen.
Wel bij de hondenuitlaatplaats.
Blauwalg in het water aan het Valkenberg in Breda.
Verboden (de ganzen) te voeren. Het bord staat nog maar kort aan de ingang van het Valkenberg. Aan de kant van het Kasteelplein in Breda. Of het helpt is de grote vraag. Hopelijk wel anders komen we nooit van de ganzen af die langzaam maar zeker irritant beginnen te worden.
Aan het begin van de middag kwam ik al groepen
deelnemers tegen in het Valkenberg.
Met dit als resultaat.
Breda Drijft.
Iedere zich zelf respecterende instelling laat persberichten
uitgaan met waarschuwingen met een kleur:
KNMI werkt met internationale waarschuwingskleuren: code geel,
oranje en groen.
De Landelijke Coördinatiecommissie Waterverdeling geeft nu
een code geel uit: niet sproeien, geen auto wassen!
Typisch jaren zestig stuiptrekkingen van diensten die nog denken
dat de inwoners van Nederland niet zelf kunnen nadenken.
Dus: niet naar buiten gaan bij een storm, niet te lang in de zon,
niet in het water gaan als je niet kunt zwemmen, niet op blote
voeten buiten lopen, geen zout eten als je het niet lekker vindt
en geen water verspillen.
Er is vast al een commissie in de maak om de diverse kleurcodes
op elkaar af te stemmen en om een centraal Nederlands
en Europees coördinatie- en meldpunt op te zetten.
Intussen lijkt Breda (Valkenberg) aan code geel te ontsnappen. Deze foto werd vanochtend rond 08:00 uur gemaakt. Misschien was de koerier met de code geel melding nog niet bij onze burgemeester langs geweest.
