Voor mijn tweede boek volgens de methodes beschreven door Keith Smith, wilde ik een afbeelding opnemen op het voorplat. Get idee was om daar deze kaart van Argibald voor te gebruiken: en nu maar hopen dat het een fase is. Maar helaas, bij het snijden ging dat helemaal mis. Dus heb ik een van de kleurvlakken opnieuw moeten snijden en heb ik een andere afbeelding gezocht. Die is niet zo vol humor als Argibald maar kan ook goed.
Maar voor ik de afbeelding ga snijden heb ik eerst nog even de hoeken van de kleurvlakken afgehaald. Dan kan ik straks in één keer de omslagen bevestigen.
Dit is een van de kaarten die ik ooit bij aankoop van een boek kreeg van The Folio Society. Het is een illustratie gemaakt door Geoff Grandfield voor het boek The king must die van Mary Renault. Het boek gaat over de koning Theseus, koning van Athene. Maar dat heeft niets met mijn boek te maken. Een deel van de illustratie kan ik goed gebruiken en de afbeelding is op stevig papier. Precies wat ik nodig heb.
De afbeelding gaat tussen drie kleurvlakken komen. Daarom heb ik die kleurvlakken aan de achterzijde met schildersplakband vastgezet aan elkaar. Zo kon ik de vorm uit de kaart en uit de kleurvlakken snijden.
Zo past de zwemmer dan tussen de kleurvlakken.
Als alles goed gaat wordt dit de bekleding van het voorplat.
Het lijmen ga ik weer doen met een lijm op basis van cellulose. Een moderne versie van wat je in het Engels ‘Paste’ noemt. Niet gemaakt met bloem maar van water en een kant-en-klaar mengsel uit de hobbywinkel. Allemaal met als doel om daarmee ervaring op te doen.
Voorlijmen op een glazen plaat of in mijn geval een spiegeltegel die ik bij de afvalcontainer gevonden heb. Een mooi glad, eenvoudig schoon te maken oppervlak. Want een beetje kliederen is het wel.
Ook het grijsbord lijm ik voor.
Na het gladstrijken en weghalen van overtollige lijm kan ik de omslagen meteen op hun plaats brengen. Het voordeel van deze lijm is dat je veel gelegenheid hebt om een en ander te corrigeren.
Vervolgens krijgt ook de zwemmer zijn plaats.
Tijd voor de groene strook.
Dan volgt de paarse strook en is het voorplat gereed om in de boekenpers te gaan en te drogen.
De achterkant ziet er dan zo uit. Keith Smith geeft aan meteen ook de achterkant te bekleden maar ik weet nog niet waarmee ik het ga bekleden en de vorige keer had ik allerlei beschadigingen waardoor de achterkant anders werd dan wat ik normaal zou doen. Ik realiseer me dat ik dan twee keer een lange periode van drogen ga krijgen.
Dit is het boek waar al deze wijsheid uit komt. Inhoudelijk is het niet verkeerd maar het slecht geschreven. De eerste 100 (!) pagina’s gaan over je gereedschap en bijvoorbeeld het maken van lijm. Het boek gaat over non-adhesive bindings dus waarom je moet lezen over het maken van lijm? De laatste 100 (!) pagina’s bevatten zwart-wit foto’s van allerlei voorbeelden en de eerder genoemde tabel van centimeters naar inches (daar heb je weinig aan, de afmetingen in het boek zijn in inches en die moet je dan alsnog of gokken of omrekenen via het internet). De tekst zelf is in redelijk archaïsch Engels en herhaald zich telkens drie keer: twee keer in de tekst en nog een keer bij de afbeeldingen. Dat doet hij dan steeds net iets anders zodat je alles moet lezen. Keith Smith, Smith’s Sewing Single Sheets, Non-adhesive binding, Volume IV. Let op het boek is ook nog eens duur.
Intussen zit het voorplat in de boekenpers.
Het achterplat krijgt van mij een kunstleren bekleding.
Ooit heb ik een groot stuk knalgeel kunstleer gekocht.
Dis ook de binnenkant kan ik daarmee bedekken maar
dat weet ik nog niet zeker.
Argusvlinder 