Vanmorgen viel mijn oog op een etalage
en daar zag ik dat iemand creatief met letters was
geweest om een reclame te maken.
Een reclame voor schoenen die inhaakt op het mooie weer en de gewoonte van sommige mensen om dan een barbecue aan te doen. Mij gaat het natuurlijk niet om de schoenen of de barbecue……
Een sprint op een weblog.
Dat is waar je hier naar kijkt.
Ik probeer mijn achterstand weg te werken die ik heb
opgedaan bij bloggen over het maken van de
leren bekleding voor het boek ‘Liefdesbrieven’.
Net als bij het witte leer eerder, snijd ik nu uit het rode leer de namen van de vrouwen van Multatuli aan wie hij de brieven in het boek schreef: Tine en Mimi. Die zwarte randjes hier en daar moet ik nog proberen schoon te maken.
Het leer is aan de voorkant ver gereed. Ik moet de uitgesneden letters nog nalopen, schoon maken, dan aan de achterzijde het leer gaan dunnen zodat de witte stukken leer mooi in het rode leer ‘zakken’. Back pairing wordt dat genoemd. Zoals je wel kunt zien is er nog voldoende over van het paste paper om een grillige structuur in rood en wit te krijgen achter de letters.
Hier zie je het scherpe uiteinde van het leerdunmes op het stuk leer liggen dat straks de achterzijde van de boekband wordt. Daar heb ik een smalle strook wit leer gelijmd. Door op de plaats van het gelijmde leer voorzichtig de vleeszijde van het leer te dunnen kan het witte stuk leer in de rode basis wegzakken.
Ook bij de hartvormen ben ik deze techniek aan het toepassen. Ik heb deze techniek afgekeken van Mark Cockram. Ik zag een keer een serie video’s van hem en daar besprak hij meerdere manieren om het basisleer van een boekband te decoreren met stukken ander kleurig leer.
Morgen weer verder.
De vorige keer was ik bezig met het afdrukken van een linosnede.
Een lino met als onderwerp een compositie van schenkels.
Deze keer heb ik dezelfde lino nog eens onder handen
genomen. Hier en daar materiaal weggehaald, soms
kleine oppervlaktes en een paar lijnen toegevoegd.
Maar daar zijn nog geen afdrukken mee gemaakt.
Ik was ingenomen met de titel ‘Soep’ en wilde toch nog
eens proberen met een set oudere letters (oud en versleten)
of ik daar iets mee kon.
Die letters zijn zo’n dik 10 centimeter hoog.
Waarschijnlijk zijn deze 4 letters van drie verschillende sets afkomstig. De letters P en E lijken uit dezelfde set afkomstig te zijn. De letter O heeft een andere afkomst (ander materiaal) en lijkt de slechtste drukkwaliteit op te leveren. De letter S is van een veel recentere set. Daar is nog maar weinig mee gedrukt. Maar waar het om gaat is dat het de tekst ‘SOEP’ oplevert.
Met de blauwe drukinkt lijken de verschillen al kleiner te worden. De uitdaging is tweeledig: de letters zijn te groot voor het formaat en gaat het lukken van de letters een redelijk resultaat te krijgen. De eerste stap was om de letters met schilderstape met elkaar te verbinden tot 1 grote stempel.
Voor het drukken gebruik ik de gietijzeren boekenpers. Dit is het eerste resultaat. Dat delen schraal zijn had ik verwacht. Dat is bijna altijd zo bij een eerste afdruk. Maar je ziet ook de de letters S en O niet op gelijke hoogte liggen. Daardoor wordt (vanuit de S bekeken) het eerste randje van de O niet voldoende afgedrukt op het papier. Het papier is overigens heel anders dan dat waarop uiteindelijk de soep moet belanden.
De volgende afdruk is al beter.
De derde afdruk is gemaakt op een vel papier dat, eenmaal gevouwen, net iets kleiner is dan het papier van het katern dat ik uiteindelijk wil gebruiken. Op deze manier vallen er delen van de letters S en P weg maar is het woord nog altijd leesbaar.
Omdat het om een dubbelgevouwen vel papier gaat kan het al wel dienen als een kaart.
Dit is hoe de tekst op het uiteindelijke katern is afgedrukt. De letter O is nog steeds niet compleet. Maar het kan er mee door.
Zo ziet de lino eruit na een tweede snijbeurt. Daar ga ik deze week weer mee drukken. Ben benieuwd of dat gaat werken.
Ben nu al een tijd bezig met het vierde AlfabetBoek
waarin de letter ‘O’ de hoofdrol speelt,
dat je bijna zou vergeten dat je ook gewoon een tekst kunt
maken met de afficheletters.
Op een soort van proeflap druk ik de eerste woorden voordat ik hetzelfde ga doen op het laatste blad van AlfabetBoek IV.
En nog een.
Dat ga ik straks ook nog doen met wat ik vandaag heb gedrukt: er letters overheen zetten in een andere kleur. Maar daarvoor moet het druksel van vandaag eerst drogen.
Juist: de letter ‘O’.
Door de tekst kan ik wat ‘vlekjes’ wegwerken.
Dan laten we dit eerst maar een drogen: AlfabetBoek IV, letter ‘O’. Misschien nog gedachtestreepjes zetten?
De eerste reeks AlfabetBoeken bevat de letters
‘A’ tot en met ‘N’ (uitgezonderd het boek-in-boekje).
Dus het alfabet is nog niet compleet.
AlfabetBoek IV wordt anders.
Het boek maak ik uit drie stroken papier van verschillende kleur.
Het boek gaat over de letter ‘O’.
Het wordt ook een concertina.
De stroken papier zijn ongelijk van lengte. Niet bewust maar
omdat de vellen papier waar de stroken uit komen verschillend
in lengte zijn.
De strook van het zwaarste papiersoort is toevallig ook het langst.
Dat wordt de omslag.
In AlfabetBoek IV wil ik gescheurde stukken tekst met de letter ‘O’
combineren met gedrukte letters ‘O’ en cirkels.
Bij de eerdere AlfabetBoeken gingen de vorm en de inhoud min of meer
hand in hand. Nu ga ik eerst de stroken beplakken en bewerken en pas
later gaat het boek zijn vorm krijgen.
Een belangrijke keuze wordt nog of ik de drie stroken in elkaar vouw
of dat ik drie concertinas maak die samen het boek vormen.
Mijn eerste experiment met krantenknipsels. De teksten zijn gebleven het papier is anders ingezet.
Dit zijn de drie stroken papier. Verschillend in lengte en hoogte. De hoogtes zijn door mij gekozen: 20, 17,5 en 15 centimeter. Voldoende verschil om te laten zien dat de vellen verschillend zijn. Wat kleur betreft maar straks ook wat invulling betreft. De drie stroken ga ik straks aan 1 kant aan elkaar bevestigen. Op de foto aan de onderkant.
Het grootste stuk papier, de achterste strook, ga ik beplakken met krantenscheursels waarin de letter ‘O’ een rol speelt. Aan beide zijdes. Het middelste vel ga ik gebruiken om te bedrukken. Het kleinste vel zal worden versierd met cirkels of andere vormen die gebaseerd zijn op de letter ‘O’. Kalligrafie is voor mij niet weggelegd maar ik wil wel vermelden uit welke kranten en van welke datum de scheursels komen.
In de bovenste twee stroken maak ik ‘vensters’ zodat te zien is wat er allemaal in het boek te vinden is. Dat doe ik in verband met de stevigheid niet in de achterste strook. Het snijden van ‘vensters’ is leuk maar gaat ten koste van de stevigheid van het papier. Bovendien heb ik met deze ‘vensters’ nog geen rekening gehouden waar de vouwen straks precies komen. Klein risico.
De binnenkanten heb ik niet allemaal voor een tweede keer in de verf gezet. Eerlijk gezegd vind ik dat niet het leukste karwei. Maar de buitenkant is twee keer in de verf gezet. Sommige randen van het multiplex moeten misschien nog wat aangestipt worden. Ik ga de wand vastlijmen en vastspijkeren aan de bodem. Daarbij heb ik een extra steuntje nodig en de boekenpers kan daar prima bij helpen.
De eerste zijkant staat. Moet nog wel wat drogen natuurlijk.
Ook de tweede wand is vastgezet. De planken kan ik er al wel inleggen maar die heb ik gisteren niet meer vastgezet. Ik wil eerst de zijkanten goed laten drogen. Naast het drogen van de houtlijm heb ik bijvoorbeeld de koppen van de spijkertjes nog een keer in de verf gezet. Ook dat kan nu drogen.
Zo gaat dat er dan uit zien. De planken moeten vast gezet worden want toen ik gisteren de kartonnen lades in de letterzuil plaatste merkte ik dat alles bij elkaar toch een aardig gewicht is geworden. Dan is het beter dat de planken vast liggen.
Vanuit dit perspectief lijkt de zuil erg hoog maar de zuil is maar 65 centimeter hoog.
Dit is meer het perspectief dat je zult hebben als je straks in mijn werkplaats bent.
Allereerst heb ik de eerste zijkant compleet gemaakt. De bovenste twee dwarslatten gaan de twee planken dragen. Zo kan ik op drie niveaus straks de lades met letters wegzetten: op de bodem en op de twee planken daarboven. Ieder heeft dan ongeveer 20 centimeter voor de 5 lades die samen zo’n 16 centimeter hoog zijn.
Dit wordt de tweede zijkant. Doordat ik drie rechte stroken gebruik, heb ik hier minder materiaal voor nodig dan voor de eerste zijkant. Deze tweede zijkant is ook van de dwarslatten voorzien (nog niet op deze foto).
Dan kan ik eens proberen de losse onderdelen in elkaar te zetten. Dan ziet het er zo uit vanaf links. Een plank ontbreekt nog want daar moet ik nog wat hout voor zoeken.
Zo kijk je er dan tegenaan vanaf rechts. Je ziet dat ik de zuil een beetje help met blijven staan, door er wat flessen en metalen driehoeken tegen en op te zetten en leggen.
Maar het is nog steeds een stapeltje hout. Tijd om deze houten delen eens in de verf te gaan zetten.
De bovenkant van de bodem. Ik zal natuurlijk het hout in meerdere sessies moeten verven al was het maar dat je niet boven en onderkant tegelijk kunt verven. De verf is op waterbasis. Geen idee hoe lang dat moet drogen in mijn behoorlijk warme werkplaats. Bovendien dekt de verf niet in een keer.
Dit is een van de toekomstige twee planken.
Eerste verfbeurt voor zijkant nummer 1.
Zo ziet zijkant nummer twee er uit. De aantekeningen met zwarte stift gaan er in ieder geval niet in een verfbeurt onder komen.
Nog niet zo lang geleden kocht ik een serie
houten letters. Afficheletters worden die genoemd.
Ze zijn bedoeld om affiches te drukken.
Om de letters op te bergen op een manier dat je er
toch gemakkelijk bij kunt ben ik een letterzuil
aan het bedenken.
Maar eerst heb ik van karton 15 lades gemaakt.
Dit gaat lade nummer 15 worden.
De laatste lade bevat niet veel letters: een ‘X’, een ‘Y’, een ‘Z’ en een ”’ (enkel aanhalingsteken). Volgende stap is om een deels houten, deels papieren constructie te maken met letters. Ik denk met een bodemplaat en twee leggers met wat extra vrije ruimte zodat je de lades makkelijk in en uit kunt nemen. Zonder dat je door de hele stapel lades heen moet gaan om in de laatste de gezochte letter te vinden.
De basis voor de letterzuil.
In mijn werkplaats ben ik vandaag met twee dingen verder
gegaan: ik heb lade 11 en 12 gemaakt en ik ben begonnen
met de voorbereidingen voor het maken van een boek
aan de hand van het boek:
Smith’s Sewing Single Sheets van Keith Smith.
Een slecht geschreven boek over een interessant onderwerp.
Daar kom ik later nog op terug.
Het is deel 4 in zijn serie ‘Non-adhesive binding’.
Goed een Single sheet binding gaat om het binden van een
boek dat niet bestaat uit katernen maar uit losse bladen.
Mijn eerste poging ga ik maken met losse stukken karton.
Karton met verschillende opdruk, misschien ook verschillende grootte.
Dit zijn verschillende stukken karton uit de eigen voorraad. ‘Lang leve de crisis en de bezorgers’, zullen we maar zeggen.
Dit karton heb ik ‘gered’ uit de container voor papier en karton in de FutureDome.
Lade 11 en 12 zijn intussen gereed.
Vandaag kon ik mijn versie van ‘Zwammen smullen’
van Evelien Kroese mee naar huis nemen.
Ik ben best tevreden over de onlays (met dank
aan Mark Cockram).
In betere tijden kocht ik op de Boekkunstbeurs een serie afficheletters. Niet zo compleet als de set die ik onlangs kocht, groter en niet in zo’n goede staat. Maar als ze in een emmer opgestapeld liggen ga ik ze nooit gebruiken.
Er passen zo’n 6 tot 8 letters in een lade. Dat hangt een beetje af van of het kapitalen (hoofdletters) of onderkast (kleine letters) betreffen. Sommige letters zijn vertegenwoordigd met alleen kapitalen. Sommige letters komen niet voor. Er zitten geen cijfers of bijzondere tekens bij op één komma na. Dus met 51 letters heb ik zo’n 6 extra lades nodig.
Dit is lade 9.
Lade 9 is al toegevoegd aan de letterzuil. Lade 10 staat te drogen. Ik ben al aan het nadenken over een constructie met hout (bodem, dragers en staanders van hout. Ik heb nog wat hout liggen en heb nog een volle fles houtlijm staan.) en letters van papier voor de decoratie.
De doos vol met houten letters die ik pas geleden kocht is bijna leeg. De afficheletters zijn ondergebracht in zes lades. Nu moeten de bijzondere tekens nog en de cijfers.
Deze dus.
De eerste zes lades eens gestapeld. Dat helpt me na te denken over hoe ik dadelijk die zuil verder ga vorm geven. Daar zal wel wat hout aan te pas moeten komen. En papier-maché.
Omdat de basisplaat van de lades 30 bij 30 centimeter is en de stroken die ik gebruik voor de wanden ook 30 centimeter lang zijn en ik die wanden op de basisplaat plaats, zal bij de 2e, 3e en 4e wand de strook te lang zijn. Ik plak eerst de wand op de basisplaat en als die vast genoeg zit maak ik de wand korter. Je ziet hier de wand uitsteken.
Een metalen driehoek (Tine Noreille) is dan het ideale stuk gereedschap. Het zorgt ervoor dat de wand een opstaande kant krijgt met een hoek van 90 graden.
Lade 7 met de bijzondere tekens.
Actiefoto 🙂 van het maakproces van lade 8.
Lade 8 met tools van iBookbinding.
De eerste wand wordt geplaatst van lade 5. De letterzuil zal niet alleen de letters moeten bevatten maar ook speciale tekens (Ö, ?), komma’s, streepjes en accenten maar ook cijfers.
Dus het aantal lades voor de nieuwste afficheletters zal niet 6 zijn maar ten minste 8. Vervolgens denk ik om nog een paar lades toe te voegen. Eerder heb ik al eens een set afficheletters gekocht. Niet zo compleet als de recente set en bovendien een veel grotere letter.
Die grote letters zitten nu in 2 emmers. Je kunt je voorstellen dat de organisatiegraad van houten letters in twee emmers niet ideaal is. Dus als ik daar ook wat lades voor maak wordt mijn zuil groter, meer zuil, maar de letters worden daardoor toegankelijker.
De eerste 6 lades voor mijn letterzuil.
Vandaag heb ik ook aan mijn kookboek gewerkt.
Komende week is het denk ik ver genoeg gereed om
de cushion onlays op het witte leer te gaan aanbrengen.
De vorige keer was de eerste bak of lade voor de afficheletters al bijna gereed. Ik moest alleen de laatste wand nog plaatsen. Dat zie je hierboven. Eigenlijk deed ik het in de verkeerde volgorde. Je plaatst aan een willekeurige zijde de eerste wand. Dan sluit je de tweede wand daar op aan. Zo ook wand drie en dan vier. Dan, of tussentijds, snij je de lengte van de wanden naar wat nodig is voor de doos (lade of bak). Zo ontstaat een soort van verband tussen de wanden. Werkt heel goed. Heel stevig resultaat.
Dan gaan de afficheletters in de lade. Misschien ga ik de letters nog anders verdelen. Idee is dat als ze eenmaal verdeeld zijn, dat ik dan op de zijkant zet wat er in de lade zit. Dan doet straks de stapelvolgorde er niet toe. Als je 6 lades hebt is dat allemaal niet ingewikkeld.
Lade twee, het plaatsen van de eerste wand.
Omdat het vloertje en de wanden 30 centimeter lang zijn en ik de wanden op het vloertje plaats, zullen de wanden 2, 3 en 4 altijd iets te lang zijn. De oversteek kun je tussendoor of aan het eind, er nog afsnijden.
Zo oogt dat bij wand nummer 3.
Ook lade 2 is gereed. Ze zullen de komende dagen nog verder drogen.
Als je de lades mooi wilt maken kun je ze eenvoudig schuren en beplakken met sierpapier.
Journalisten scoren de afgelopen weken enorm met Sinterklaasgedichtjes
dus dat wilde ik ook eens proberen.
Er was eens een land, hier heel ver vandaan, daar kwam plotseling dit pakketje vandaan.
Letters van hout, voor mij zijn ze van goud. Roller, inkt en papier, zo krijg je teksten hier.
Ze kwamen in groten getale, hoewel, ik moest ze bij Repairhouse afhalen.
Het pakje kwam uit België.
De Argusvlinder doet mee aan de Cultuurnacht 2020 in Breda.
Al een aantal jaren als bezoeker maar dit jaar ook
als deelnemer. Via de FutureDome doe ik mee als boekbinder.
Al even ben ik bezig om een slinger te maken en na te denken
over de tentoon te stellen zaken.
Vandaag nog even gewerkt aan de slinger:
De letters ‘Cultuur’ heb ik ondersteund met afbeeldingen van de ‘hoge’ cultuur. De letters van ‘nacht’ worden ondersteund met afbeeldingen van de ‘lage’ cultuur. Dit is de voorkant van de slinger.
In de Letter ‘C’ zie je bijvoorbeeld de ogen van Rembrandt.
De achterkant, daar moet ik ook iets op verzinnen.
De achterkant.
Ik heb ook de ‘negatieve M’ beplakt. Eerst zowel de letter als het rode papier ingelijmd. Toen het papier geplakt op het karton waar de letter ‘M’ is uitgesneden. Dan via de achterkant (dus door de lijm) het papier doorgesneden om het plakken tegen de snijranden in het karton te vereenvoudigen. Dan met een vouwbeen de contouren van de letter ‘M’ benadrukt. Daarna het te veel aan rood papier weggesneden. Hier op de foto heb ik net met een vouwbeen de lijnen benadrukt.
De volgende klus was het uitzoeken van de kleuren. Tegen de achterkant van de ‘negatieve M’ kan ik een kleur plakken anders dan de kleur van de kaft of de kleur van de ‘positieve M’. Ik weet het nog niet.
De onlangs gekochte drukletters kan ik niet kwijt in een letterbak. Dat neemt te veel ruimte in beslag. Daarom dat ik ze maar even in een emmer opsla.
Het Bladerboek ligt in de pers.
De vorige blogpost meldde ik al dat een kant van het boekblok in
de boekband was gelijmd. Vandaag is de tweede zijde ook gelijmd.
Dat ligt nu in zijn geheel in een pers.
Daardoor had ik vandaag tijd om na te denken
en te werken aan mijn boek over
de Cambodja en Laos-reis van eerder dit jaar.
Het Saa-papier is zo mooi van zichzelf dat het jammer is om daar
een alles verhullende boekband om te maken.
Ik bladerde daarom door een paar boeken voor inspiratie
en zag een boek waarom geen complete boekband zat maar
slechts een paar stroken.
Daarom bedacht ik om van restleer twee stroken te maken.
Die stroken maak ik uit een langer stuk leer waarbij ik de
vorm laat zoals ik hem gevonden heb.
Ik ga de strook alleen in twee snijden.
Op strook 1 komt dan de tekst ‘Cambodja’, in leer,
in een andere kleur, erop geplakt.
Op strook 2 komt dan de tekst ‘Laos’.
Ik heb de tekst uit de hand getekend en gesneden.
Een eerste indruk:
Het papier (saa-papier) is op zich zelf al heel mooi door de bloemen (zie ik hier een viooltje), het gras en de bladeren dit er in verwerkt zijn. Dus een boekband die dat papier minder zichtbaar maakt vind ik niet zo’n goed idee. De eerste tekst die ik vandaag sneed was ‘Laos’.
Vervolgens heb ik het woord ‘Cambodja’ gesneden. Die letters moet ik nog eens nalopen en misschien bijsnijden voordat ik ze ga opplakken op een strook leer van een andere kleur.
Met papier ben ik aan het passen en meten. Passen de stroken om het boek en gaan de letters er dan nog leesbaar op passen. Daar ben ik nog niet uit. De strook leer (blauw) die de basis gaat vormen zie je onder de strook papier met de tekst ‘Cambodja’ liggen.
De tekst was vorige week al gereed en we hadden
al een proefdruk gemaakt en de fouten gecorrigeerd.
Deze week gaat het er om de teksten op te maken
zodat de drukker ze ook echt kan gaan drukken.
Daarbij moeten we rekening houden met de plaats
van de tekst op de kaft en in de boekblokken, de
regelafstand, de grootte van het papier en de grootte
van de drukpersen.
Om te beginnen zijn de twee tekstdelen van hun galei gehaald en geplaats op een groot galei. Dat moet met aandacht gebeuren want we willen natuurlijk niet dat het zetwerk in de war komt of op de grond eindigt.
Dan worden de regelafstanden in de tekst doorgenomen en allemaal aan elkaar gelijk gemaakt. Daarbij hebben we daarna nog correcties doorgevoerd omdat een aantal regels heel weinig tekst bevatten, die dan soms ook nog achteraan de regel staat. Als de volgende regel dan heel kort is krijg je wel erg veel wit in de bladspiegel. Het zal nog spannend zijn om te zien hoe dat uit gaat pakken. Links ligt de dummy.
De letters A, B en C nemen we niet op de kaft op. Die zijn straks ‘verborgen’ in de boekblokken. Er is ook een meer praktische reden: de tekst is anders te groot voor op de kaft.
Aan de tekst is nu de titel toegevoegd (zie links). De rest van de teksten is links aangevuld zodat alles straks mooi blijft liggen.
Nu moeten we de tekst zo aanpassen dat ik straks, als de tekst gedrukt is, in het papier de juiste vouwen en ritsen kan aanbrengen om de boekblokken er in vast te naaien. Er moet ook ruimte zijn voor de Japanse binding.
Steeds goed afstemmen met de dummy. Hier ligt de dummy naast de tekst en je ziet dat er voldoende ruimte is. De tekst kan nu opgebonden worden.
De ltekst bij de etters A en C worden nog opgebonden.
De tekst van letter B, van Beeldscherm.l
Het Nederlands Drukkerij Museum in Etten-Leur en in het bijzonder mijn
instructeur hebben hun best weer gedaan. Ik ben blij met het resultaat.
