Letterzuil

Posted on juli 25, 2020 by Argusvlinder

Vandaag heb ik de overige wandjes gesneden.
Het totaal is nu 24.

Grijsbord laat zich niet makkelijk met de hand snijden. Zeker niet als je 24 stroken van dezelfde afmetingen moet hebben.Maar het is redelijk gelukt. Goed genoeg om 6 bakken te maken voor de houten afficheletters die ik pas gekocht heb. Dit is even een spoedklus die ik tussen de bedrijven door doe.

De wanden zijn goed genoeg om de eerste lade (of bak) te maken. Ik gebruik er de houten blokken en metalen driehoeken bij waarmee ik geleerd heb dozen te maken.

Vanmorgen ontdekte ik terwijl ik in de werkplaats was en terwijl het regende een lek. Dus mijn schema liep een beetje anders dan de bedoeling was. Wand 3 had op een andere plaats moeten staan. Maar voor het eindresultaat maakt dat niet uit. Een tijd terug kocht ik dit nieuwe gereedschap (de kleurrijke hoekhouders) en die wil ik nog eens uitproberen.

Aan de witte boekband voor ‘Zwammen smullen’ heb ik ook gewerkt.
De platten zijn bevestigd aan het leer.
De ruimte tussen de platten heb ik proberen te dunnen.
Morgen met beide projecten verder.

Bomenboek

Posted on juni 18, 2020 by Argusvlinder

De nagetekende en uitgesneden vorm van het stuk notenhout had ik in twee even grote stukken gesneden. Zo kon het me helpen het hout af te tekenen en te zagen. Het begin van mijn eerste boekobject.

Dan is dit het resultaat. Deze twee stukken hout gaan het voor- en achterplat vormen van mijn holle boomboek.

Latten geschaafd eiken vormen straks het holle boekblok. Het onderste stuk notenhout ligt hier nog wel verkeerd om.

De zijkant gaat er dan zo uitzien. Maar alles ligt nu nog los. Het ‘boekblok’ moet wel passen binnen de buitenmaten van beide stukken notenhout.

Hier zie je het holle boekblok liggen. In dit boekblok moet een plaats komen om het werkelijke boek te verstoppen: ABCdarium der bomen of ABCdarium Arbores van uitgeverij De Witte Adelaar.

De hoogte van het boekblok is prima. De perkamenten boekband, aangehecht met een perkamenten strengel kan rechtsboven in de hoek komen. Dat gat in het hout is interessant en daarom wil ik dat er in hebben maar zo zonder meer open laten is niet het plan.

Misschien was het mooier geweest de latten verstek te zagen. Maar zonder verstekbak zag ik dat niet zo zitten.

Nu ik kan het boek niet zomaar in elkaar zetten.
De bovenkant van het boekblok moet nog dicht.
Er moet nog een ‘kamertje’ komen voor het boek.
Het ‘kamertje’ moet nog gestoffeerd worden.
De schors aan de platten moet op plaatsen die zwak lijken nog
gelijmd worden. Vernissen is waarschijnlijk de manier
om de zachte schors te beschermen.
Dat wil ik eerst nog eens uittesten.
Dan is er nog dat gat in een van de twee platten.
Het boekblok moet permanent vast komen te zitten op de achterplat.
De voorplat moet kunnen scharnieren met het boekblok.
De aquarel van Ria Van Meulder moet nog een plaats krijgen.
Het is nog niet af.

Wollen sjaal

Posted on juni 17, 2020 by Argusvlinder

Afgelopen zondag had ik de vlieseline al tegen de sjaal gestreken. Dat was best goed gelukt. Ook de hoeken zitten goed vast.

Het testboek wordt maar een klein boek. Zo’n 12 bij 11 centimeter. De basis voor de platten en de rug heb ik al gemaakt dus even passen.

Wat nu volgt is naar mijn gevoel de grootste uitdaging: het stuk met vlieseline los snijden uit de sjaal.

Gelukkig gaat dat goed. Dat zegt misschien wel iets over wat de stof geleden heeft in het wasmachine.

Met deze strook wollen sjaal ga ik de boekband bekleden.

Nog even passen. Ik gebruik meestal de meest smalle kneep. Maar bij dikkere materialen wil dat wel eens zorgen voor een scharnier dat niet lekker open en dicht gaat. Dus eens een keer experimenteren met een kneep die veel breder is dan ik gewoon ben.

Geplakt, gesneden hoeken. Gereed om in de boekenpers goed te laten drogen. Het boekblok heb ik ook nog even schoongesneden in de snijmachine.

Verder met polyurethaan

Posted on mei 30, 2020 by Argusvlinder

Het jasje dat ik onlangs kreeg is gemaakt uit
polyurethaan. Het jasje heb ik uit elkaar gehaald
en ik gebruik nu één mouw als bekleding voor een boekband.

Maar eerst moet ik de katernen, die ik gekocht heb van het Atelier de Ganzenweide, tot een boekblok vormen door ze aan elkaar te naaien.

Na het naaien is de rug gelijmd en breng ik een strook gaas aan. Vervolgens gaat dit geheel in de boekenpers. Als dit goed gedroogd is gaat dit straks nog even in de snijmachine om het boek schoon te snijden.

Intussen heb ik de maat van de boekband afgemeten op de mouw. De stof laat hier duidelijk zien dat op de elleboog de stof is opgerekt. Hopelijk zie je dat straks niet op de boekband maar ik heb goede hoop. Ik kies er bewust voor één naad te laten vallen op de buitenkant van de boekband.

Het voorplat eerst vastgelijmd en dan eens kijken hoe de boekband er uit komt te zien. Die oneffenheid als gevolg van de naad, verdient extra aandacht.

Het lijkt goed te gaan. Op dit moment ligt deze boekband onder de boekenpers. Morgen eens zien of het goed gegaan is.

Vanmorgen heb ik ook nog geprobeerd om in de polyurethaan
met een guts een tekening te maken. Maar daarvoor is de stof
te dun en ook al ziet het oppervlak er uit als linoleum
het laat zich niet bewerken.
Dus van dat idee ben ik afgestapt.
Idee was om op de boekband de contouren van een Gekruiste
Structuur Binding uit te snijden. Maar helaas.

Gekruiste Structuur Binding?

Posted on mei 28, 2020 by Argusvlinder

Ik weet het niet.
Is dit nou een aanwinst?
De poging die ik gedaan heb heeft nogal wat nadelen.
Maar ligt dat aan het materiaal? Mijn interpretatie van de instructie?

Daarom besloot ik het boek ‘Gekruiste Structuur Binding’
geschreven door Henk Francino en uitgegeven door Atelier de Ganzenweide
versneld in te binden. Even snel. Recht toe, recht aan.

De hulplijntjes voor het snijden van het boekblok heb ik overgenomen op de buitenste katernen. Ik heb de platten en de rug uit karton gesneden en die op juiste afstand van elkaar (nee, geen corona) met elkaar verbonden met pakpapier (kraftpapier).

De katernen voorgeprikt. De volgende stap is de katernen op de naaibank naaien en vervolgens met de snijmachine op maat snijden. Dan de bekleding uitsnijden en kan het binden beginnen. De katernen hebben eerder al in de boekenpers gelegen en de katernen liggen al een paar jaar te wachten op inbinden.

Wellicht dat ik eind volgende week de meerdere manieren kan lezen
die in het boek zijn vastgelegd.
Hopelijk groeit daarmee het begrip van de binding en kunnen we een
nieuwe poging doen.
Er ligt nog voldoende polyurethaan uit het oude jasje om nog
een paar pogingen te doen.
Ligt het aan het materiaal dan gaan we nog eens verder kijken.

Hij lag even stil: Van den vos Reynaerde

Posted on februari 20, 2020 by Argusvlinder

Voor mijn verkoudheid had ik wel een begin gemaakt
met het voorbereiden van het eerste plat (houten voor- of achterkant)
van een middeleeuws boek.
Deze week kon ik er weer aan door werken.

Een middeleeuws boek is een boek waarbij de tekst tussen twee
houten planken wordt ingebonden.
In mijn geval eikenhout.
Het idee bij deze Romaanse binding is dat er met drie riempjes
en twee perkamenten strengels een verbinding ontstaat tussen de houten
planken en de tekst en de katernen van bedrukt papier en twee dekbladen
van perkament onderling.

Hier zie je dat het leren riempje van links af, in de rug van de houten plat verdwijnt. Vanaf de rugzijde is er een ‘tunnel’ gemaakt die even verder aan de buitenkant van de plat naar buiten komt. Daar wordt het riempje door een sleuf geleid om dan dwars door de plat te gaan. Aan de binnenkant wordt hij opnieuw door een sleuf geleid. In de sleuven en de tunnel ga ik straks het leer verlijmen met het hout. Bij de sleuven wordt het riempje ook nog eens vastgezet met messing spijkertjes. Zowel aan de binnen- als buitenzijde. De tunnel is voorgeboord met een boormachine. Verder gebruik je een beitel en vijlen.

Hier zie je hoe het riempje als het aan de binnenkant uit de plat komt nog eens door een sleuf wordt geleid. De beitel ligt er bij om het leer een beetje voor de foto op zijn plaats te houden.

Hier zie je dat riempje nummer 2 ook op zijn plaats zit. Ook zie je dat het leer (van een oude tas, 3 centimeter breed en dan dubbelgevouwen om de juiste dikte te krijgen voor een riempje van iets meer dan 1 centimeter breed) terugveert. De lijm en de spijkertjes en het dekblad dat aan deze kant tegen de plat komt, zullen er voor zorgen dat het allemaal op zijn plaats blijft zitten.

De drie riempjes zitten in de plat. Een volgende keer ga ik aan plat twee beginnen. Even zien wanneer dat zal zijn met carnaval in aantocht.

Na weken terug naar ‘Van den vos Reynaerde’

Posted on januari 30, 2020 by Argusvlinder

De deelnemers hebben hun boeken al allemaal ingediend
voor de wedstrijd van de mooiste uitvoering van ‘Van den vos Reynaerde’.
Ik moet nog beginnen maar dat is niet erg.
Ik heb heel erg genoten van al die weken dat ik van papier
kerstversieringen maakte of bezig was met de voorbereiding
van de Cultuurnacht.
Nu is er weer ruimte om aan dit grote avontuur te gaan werken:
een middeleeuwse binding naar de richtlijnen van Goddijn.

Om mensen te laten zien, tijdens de Cultuurnacht, hoe een boek gedrukt wordt (plano) en hoe het papier vervolgens wordt gevouwen, had ik het boek nog niet op- maat gesneden. Maar deze week was het zo ver. Bij het boek is 1 blanco katern meegeleverd. Dat heb ik in 2 gedeeld en één als eerste katern en het tweede als laatste katern opgenomen. Daarom kan ik makkelijk de plaats met potlood markeren waar ik ga snijden.

Schoongesneden ziet het er dan als volgt uit. Altijd een spannend moment. Nu begint het op een boek te lijken. Als dekblad (schutblad dat met als doel extra bescherming te geven aan de katernen, bij het eerste en laatste katern wordt meegebonden) dienen twee stukken perkament.

Het snijafval. Helaas was het boek net iets dikker dan mijn snijmachine aankon. Ik heb het dus in twee keer gesneden. Dat kan eigenlijk niet zonder dat je dat achteraf ziet. Maar het vroeg snijden heeft zo-wie-zo nadelen en werd in de Middeleeuwen pas later gedaan.

‘Onder bezwaar’ betekent in mijn geval: tussen twee planken en onder een stapel zware boeken. Hier ligt mijn exemplaar van ‘Van den vos Reynaerde’ inclusief de perkamenten dekbladen. Die dekbladen zitten met een rand van ongeveer 1 centimeter om het betreffende katern gevouwen. Maar perkament heeft wat tijd en druk nodig om zich te laten temmen. Zo zijn mijn handen vrij voor andere dingen.

De twee eikenhouten platten zijn 1 centimeter dik. aan wat de rugzijde gaat worden (op de foto in het midden) zullen drie leren riempjes en twee perkamenten strengels de platten met elkaar en met het boekblok verbinden. De perkamenten strengels gaan de kapitaalkern vormen, het hart van het kapitaalband. Een van de grote uitdagingen die ik bij de vorige dummy niet helemaal kreeg zoals ik het wilde. De strengels komen aan de kop (bovenkant) en staart (onderkant) van het boek, daar waar nu een kapitaalhoekje is weggehaald. Ook de scherpe randen aan de buitenkant (waar straks de leren bekleding over komt) heb ik met een stukje schuurpapier wat afgerond.

Uit de resten van een oude leren tas maak ik drie leren riempjes. Ruim 1 centimeter breed en 2 millimeter dik. Deze zitten inmiddels in de pers want mijn leer was maar 1 millimeter dik, dus heb ik een bredere strook dubbel gevouwen en gelijmd. Inderdaad dit leer is eerder gebruikt om de titel te oefenen met vergulden voor een ander boek (Bradel). Maar daar zie je straks toch niets van. De riempjes zijn misschien te lang maar de 15 centimeter uit het boek van Goddijn was vorige keer te weinig. We gaan het zien.

Best veel gedaan voor een eerste middag.

Het huidige boekbindavontuur

Posted on oktober 13, 2019 by Argusvlinder

Terwijl ik aan een dummy aan het werken was,
lag onder bezwaar het volgende boekblok al klaar.
Het boekblok betreft ‘The Art of bookbinding’ van
Joseph William Zaehnsdorf (1853 – 1930).
Het boek is van 1880 en de versie die ik als dummy
ga inbinden is uitgegeven door Atelier de Ganzenweide.
Het is geen middeleeuws boek maar de afmetingen
komen bijna exact overeen met de beschrijving van Peter Goddijn
bij zijn beschrijving van ‘Band met houten platkernen,
gesloten scharnieren, opliggende bindingen, vaste rug,
romaanse aanrijging, chevronkapitaal, platsluiting en
titelraampje (11e eeuw)’.
De beschrijving probeer ik te volgen.

Volgens de beschrijving van Goddijn (Westerse boekbindtechnieken van de Middeleeuwen tot heden, pagina 24) hoort de kapitaalsnede 2 bij 2 mm te zijn. Dat had ik ook aangebracht. Maar na de ervaring met de eerste dummy maak ik het toch groter: 5 bij 5 mm. Je ziet op deze foto ook het perkamenten dekblad dat om het eerste katern zit.

De beschrijving van dit boek (‘The Art of bookbinding’) dat je
gewoon in de boekhandel kunt kopen is op de website van Bol als volgt:

Originally published in 1880 this early work on book binding is a comprehensive and informative look at the subject. The contents are extensively illustrated, The information on book binding makes for absorbing reading throughout. Many of the earliest books, particularly those dating back to 1900s and before, are now extremely scarce and increasingly expensive.

Met platten. Ik heb 1 voor 1 de katernen ontdaan van het hoekje. Met een mes een boekblok in een keer doorsnijden lukte me de vorige keer niet. Nu zitten er wel kleine verschillen tussen de hoekjes maar de functie is om voldoende ruimte te maken voor het kapitaalband. Dat is er nu.

Hier wordt het boekblok in de houten blokpers gezet. Ik ga voor het eerst een boek niet prikken in de rug maar ik ga op de plaatsen waar de bindingen komen (3 plaatsen) en de plaatsen waar de kettingsteek komt (2 plaatsen voor het basiskapitaal) inzagingen maken.

Vijf zaagsneden in de rug van het boekblok terwijl het in de blokpers geklemd ligt.

Het resultaat.

Compleet met houten platten en de drie leren riempjes (van een oude tas). De perkamenten kapitaalkernen moet ik nog maken.

De volgende stap is het aftekenen van de platkernen zodat daar de gaten in geboord kunnen worden. Dat is een spannend moment. Vooral de twee gaten voor de kapitaal kern. De platten zijn geen massief hout maar een soort multiplex. Toen ik bij de eerste dummy probeerde deze gaten te maken dreigde de hoek af te breken. Dat moet ik hier zien te voorkomen. Bij de dummy heb ik toen de pogingen gestaakt. Hier wil ik dat het wel lukt.

De wit/rode staart van de vos

Posted on oktober 6, 2019 by Argusvlinder

Mijn kapitaalband maak ik met als kern een stuk touw, 3 mm dik henneptouw. Het touw wat ik onlangs kocht pluist nogal en daarom heb ik mijn vorige poging weer ongedaan gemaakt (en omdat de wikkeling te ongelijkmatig was). Ik heb het hele stuk touw ingesmeerd met een beetje lijm waardoor de pluisdraden aan de kern vast gaan zitten en niet meer uitstaan. De eerste keer had ik steeds twee omwentelingen met één kleur gedaan. Deze keer drie. Daardoor slaag ik er in meer gelijkmatige groottes te krijgen van de kleurvlakjes. Links zie je het zichtbare resultaat, rechts hetzelfde stuk kapitaalband maar dan de achterkant. Je ziet dat ik er beter in geslaagd ben om ieder gekleurd stukje op dezelfde manier te beginnen.

Eigenlijk had de kern voor het kapitaalband gelijk met het naaien van het boekblok meegenaaid moeten worden. Dat snap ik nu beter dan toen ik aan het boek begon bovendien is dit boek eigenlijk wat aan de kleine kant. Maar bij de volgende dummy (The Art of Bookbinding) ga ik dat wel doen. Het bevestigen van de hennepkern aan de platten die erg glad zijn valt niet mee. Ik zet de vast met lijm en het schildersplakband gebruikt om ze even op hun plaats te houden.

Linksonder ook.

Als het kapitaalband integraal meegenaaid wordt dan kan het niet zo los staan van de katernen zoals het nu is. Dat komt wel goed als er straks het de leren bekleding om komt.

Dit is het leer dat het boekblok en de platten gaat bekleden. Het moet nog wat verder bijgesneden worden. Op de rug, bij het kapitaalband, maak ik nog een extra stukje rood leer aan de band.

Dan zal het er zo gaan uitzien. Het leer zit nu nog los rond de platten. Naar het stuk op de rug is er al uitgesneden. En de flapjes die strajs als eerste op de boven- en onderkant van de flappen komen, zijn ook al losgesneden. Ik weet niet hoe groot ik die ga laten. Nu zijn ze 4 cm lang.

Zo gaat het kapitaalband dan zichtbaar worden.

Dit is dan zo’n klein stukje rood leer. Aan een kant gedund met een mes.

Het eerste plat ligt te drogen nadat het aan het leer is bevestigd. Je ziet de twee rode leren strookjes die de rug gaan afwerken. Door die kleine rode randjes die er dubbel op gelijmd zitten en doordat ze een beetje boven het leer van de rug uitsteken, wordt het een klein ‘afdakje’ boven de kapitaalband.

Hier zijn beide platten en de rug gelijmd en ligt het boek te drogen. Je ziet hier duidelijk de smalle leren stroken die vanaf de achterkant van het boek op de platten komen. Daar komt vervolgens het leer over dat van de zijkant naar binnen wordt gevouwen en gelijmd. Als laatste haan dan de voorkanten volgen. Het huidige plan is om de naden daar met de rode katoenen draad dicht te naaien. Maar dat is dan meer ter decoratie dan iets anders.

Van den vos Reynaerde (voorbereiding)

Posted on september 19, 2019 by Argusvlinder

Omdat ik Van den vos Reynaerde wil gaan inbinden met een
Middeleeuwse bindwijze, en ik de technieken daarvoor voor de eerste maal
ga toepassen, hik ik een beetje tegen het volgende project.

Eerlijk is eerlijk, er zijn ook een paar praktische problemen:
– gereedschap: ik beschik niet over al het benodigde gereedschap
en dat kopen duurt even;
– materialen: ik heb niet al die materialen in voorraad. Het zoeken,
kopen en geleverd krijgen kost tijd;
– de technieken; sommige van de technieken die ik moet gaan toepassen
zijn niet eenvoudig en daarvoor wil ik me voorbereiden.

Omdat het boek dat ik wil gaan maken ook boekbeslag bevat wat je met de hand moet gaan maken, vond ik dit boekbeslag in de vorm van een klampslot uit het Doe-het-zelf pakket van Atelier Libri wel een goed idee. Ter voorbereiding.

Het boek dat ik ga maken staat beschreven in ‘Westerse boekbindtechnieken
van de Middeleeuwen tot heden’ dat geschreven is door Peter Goddijn.

Je ziet dat ik hier niet het hele boekbeslag zelf moet gaan maken. De muiter (dat deel van het slot dat vast aan de voorplat zit en waaraan het ‘dwarsbalkje’ zit waaraan straks de sluithaak houvast gaat vinden on het boek te sluiten. Op de foto het rechtse messing voorwerp onder de plastic zak met staalwol.) en de sluithaak zijn al voorgevormd. Ik moet wel zelf twee kleine borgplaatjes zelf gaan knippen.

Waar ik niet bij stilgestaan had (dom) was dat ik wel een boek nodig heb
met een bepaalde dikte.
Daarom heb ik besloten een blanco dummy te maken voor ik aan de ‘echte’ dummy
(The Art of bookbinding van Joseph Zaehnsdorf) ga beginnen en voor
dat ik aan ‘Van de vos Reynaerde’ ga beginnen.
Het boek moet eigenlijk ten minste 5 centimeter dik zijn.
Dat kost een berg papier.
Daarom ook ga ik ook bij de kleine, blanco dummy, houten platten gebruiken
van 1 centimeter dik (1 cm voor en 1 cm achter).
Het papier is nu deels op maat gesneden maar ik ben er nog niet.

Waarschijnlijk heb ik nog wel een paar katernen nodig.

Pallieter

Posted on mei 19, 2019 by Argusvlinder

Mijn versie van Pallieter van Felix Timmermans wordt een
eenvoudige bandzetter.
Het is al weer heel lang gelden dat ik een ‘gewoon’ boek
heb ingebonden zodat ik het zowat verleerd ben.
Daarom gewoon een bandzetter, wel met een leren band.

De vorige keer was ik gebleven bij het maken van de losse onderdelen van de boekband. Die heb ik nu in elkaar gezet en kan hem passen rond het boekblok. Eigenlijk was het beter geweest als het kraftpapier de volledige hoogte van de rug had bedekt.

Aan de rugkant van de platten heb ik ronde hoekjes gemaakt. Volgens mij heten dat kaphoekjes. Die moeten het scharnieren van het leer vereenvoudigen.

IMG_0675DeBestePlaatsOpHetLeerZoeken

Even de beste plaats op het leer zoeken. Geit skiver om precies te zijn.

Dit is de tweede keer dat ik een leren band maak. De eerste keer was dat onder begeleiding. Ook deze keer wil ik imitatie-ribben op de rug van het boek aanbrengen. Deze keer gebruik ik er kleine stukjes touw voor.

Leer gesneden. Platten en rug afgetekend. Dan kan het lijmen beginnen.

Zo gaan die imitatie ribben (valse ribben) er dan uitzien. Toch leuk om te zien.

Het kapje krijgt extra volume door een klein reepje grijsbord.

Tijd om de omslag te gaan voorbereiden en vast te lijmen. Dan eventueel de opengevallen ruimte op de platten opvullen en dan kan de boekband aan het boekblok gezet worden. Spannend.

Pallieter is weer een stapje verder

Posted on mei 16, 2019 by Argusvlinder

Gisteren het boekblok schoon gesneden.
Een kleur van leeslint gekozen en dat aangebracht.
Kapitaalbandjes aangebracht.
Schutbladen nogmaals op maat gemaakt en op boekblok gelijmd.
Gaas aan schutblad gelijmd.

De kleur van het leeslint moet zowel bij het schutblad als bij het leer van de band passen. Dat is niet eenvoudig want het leer is groen en het schutblad blauw.

Het schoonsnijden van een boekblok vind ik altijd een magisch moment. Daarvoor heb je een stapel papier waar het moeilijk doorheen gaan is. Na het snijden is er dan ineens een perfect boekblok waar alle pagina’s zichtbaar in zijn. Hier zie je de drie stukken die er af gesneden zijn.

Dit is dan het ‘kale’ boekblok.

Kapitaalband, leeslint en schutblad aangebracht. Nu kan ik aan de band beginnen.

Dit zijn alle grotere onderdelen, op het leer na (platten en rug uit grijsbord en kraftpapier). Ze zijn allemaal op maat gesneden. De volgende stap is om dit verder in elkaar te zetten. Dit is de eerste keer dat ik een leren band, zelfstandig in elkaar zet. Dus nu eerst de aantekeningen van de workshop nog eens doornemen.

Charles Dickens – handboekbinden

Posted on februari 21, 2019 by Argusvlinder

Mooier dan het is ga ik het niet maken. Ik kreeg onlangs dit imitatiebontje (en een jas). Met het Bontje wil ik een boekband maken. Maar waar moet het boek over gaan?

Toen heb ik het idee opgevat om van de boeken die ik heb
van of over Charles Dickens (en Co) de boekband te nemen
en die in een document op te nemen.
Met een korte toelichting.
Dat document wat ik op mijn PC kan maken en kan printen
ga ik dan een boek maken.
Het bontje is zo’n 60 cm lang. Net zo lang als twee maal
een A-4-tje.
Als ik dan links een marge overlaat om de pagina’s te binden dan
kunnen er zo’n 3 boekbanden (vooraanzicht) op 1 pagina.
Zo gezegd zo gedaan.

Een eerste geprinte pagina op de platten ziet er dan als volgt uit.

Zo gaat het bontje er dan omheen vallen. Als je de boekband net zo hoog maakt als het bontje dan kreeg ik een boek van 30 cm breed en 5 cm hoog. Leek me niet zo’n goed plan. Kan wel hoor, daar niet van.

Platten en rug gesneden. Boekbindlinnen gesneden. Mooie kneepruimte. Lijmen en drogen.

Hoeken van het linnen afsnijden. Kan prima met de tool van iBookbinding. Kan ook prima uit de hand.

Hier is het linnen ook al omgeslagen en vastgelijmd. Ook het bontje zit er al op gelijmd. Dat wil zeggen: ik heb eerst alleen in het midden van de platten lijm aangebracht en toen het bontje erop geplakt. Dat geeft me voldoende mogelijkheid om dingen nog te corrigeren mocht er iets mis gaan. De afmetingen zijn een beetje atypisch. De rest van het bontje ga ik ook nog lijmen aks het goed vast zit..

Mooi Marginaal en Charles Dickens

Posted on februari 18, 2019 by Argusvlinder

Mijn versie van Mooi Marginaal, de catalogus van de uitverkiezing
van prachtige boekbanden van margebinders over de periode 2012 – 2017,
is nu zo ver dat ik soms al aan het volgende boek kan beginnen.
Het volgende boek wordt een boek over de boekbanden die in
mijn ‘verzameling’ aanwezig zijn van boeken die geschreven zijn
door of over Charles Dickens of nauwe samenwerkingspartners.

Op dit moment zit de ene in een boekenpers en ligt de andere onder bezwaar.
In beide gevallen om goed te drogen.

Afgelopen weekend moest ik de achterplat nog afmaken. Voor Mooi Marginaal heb ik er voor gekozen opgelijmde platten te gebruiken. Dat betekent dat je niet een boekband uit 1 stuk maakt maar uit drie (in mijn geval dan toch): het voorplat, de rug en het achterplat. De platten bekleed met boekbindlinnen, de rug gemaakt uit leer. Het achterplat moest nog bekleed worden.

Dat is passen en meten, op maat snijden, lijmen en bekleden.

De achterplat is gereed. Nu kan hij aan het boek bevestigd worden.

Dan kan het boek in de boekenpers. Na een tijdje drogen zijn de schutbladeren ook aan de platten bevestigd. Opnieuw is het geheel in de boekenpers gegaan. Daar zit het boek nu nog in.

Gelijkertijd ben ik begonnen aan de boekband voor het Charles Dickens-boek. De inhoud is nog niet gereed maar het geheel krijgt een ‘laag A-4’ formaat. De breedte is A-4 maar de hoogte is minder. De boekband wordt bekleed met blauw boekbinderslinnen. Daar komt het kunstbontje overheen. Dit ligt nu onder bezwaar om goed te drogen.

Weer een stapje met Mooi Marginaal

Posted on februari 11, 2019 by Argusvlinder

Mijn eerste stap was eigenlijk een experiment.
Maar nu dat experiment lukt loop ik er tegen aan dat ik eigenlijk
verkeerd begonnen ben.
Ik heb de letter ‘M’ uit een klein stuk karton gesneden.
Ik had meteen het formaat van de voorplat moeten gebruiken.
Nu moet ik dat zien te corrigeren.
Maar dat heeft ook zijn charmes. Dan moet je extra inventief zijn.

Dit geeft een beetje het idee waar ik naar toe werk. De bovenste letter ‘M’ komt verlaagd in de voorplat terwijl de onderste er boven op komt te liggen. Wat je nu hier ziet zijn meerdere lagen op elkaar.

Hier zie je al die lagen: links liggen drie rechthoeken, twee van karton en een van eenvoudig papier. De meest rechtse van de drie is de basis. Daar komt straks de middelste plat bovenop. Daar is een gat in uitgespaard waar mijn verdiepte letter ‘M’ in komt te liggen. Om de snijschade ‘onzichtbaar’ te maken gaat daar het eenvoudige papier overheen met een gat kleiner dan in de tweede plat. Het eenvoudige papier verbergt het feit dat de letter en de plat twee stukken karton zijn. Dit ga ik bekleden met boekbindlinnen. De bedoeling is dat je daar niet kunt zien dat het in werkelijkheid meerdere stukken karton zijn. Rechts liggen 4 dingen: twee vierkanten (grijs en geel), de verdiepte letter ‘M’ en de zacht gele letter ‘M’ die bovenop komt te liggen. Het stukje grijs papier is om het hoogteverschil tussen de twee soorten karton die ik gebruikte op te vangen (stom van mij). Het gele papier zorgt straks voor een gele verdiepte ‘M’ in rood.

De twee kartonnen platten die samen de kern van het voorplat gaan vormen hebben twee verschillen: de bovenste heeft een uitsparing waar de verdiepte letter ‘M’ in komt. Als ik de letter meteen in een goed formaat karton had gesneden was dat niet nodig geweest. Maar een ander, belangrijker verschil is dat de plat die de achterkant van het voorplat gaat vormen smaller is. Op de foto is dat het karton dat bovenop ligt. Daar moet het leer van de rug in gaan passen. Zo vang ik de dikte van het leer op. Het leer (met gaas) gaat het scharnier van de platten vormen. Op de foto ligt het leer al in de sleuf op de onderste paar centimeter na om te laten zien wat ik bedoel. Zie ook dat er nog ruimte is tussen de stippellijn op het leer/gaas en het begin van het onderste stuk karton. Dat wordt een lijmrand. Alle delen zijn nu nog los van elkaar. Na het snijden van het boekbindlinnen is het assembleren van al die losse delen tot 1 voorplat, de volgende stap.

Nou, ik hoop dat ik me begrijpbaar heb gemaakt.
Anders dan zie je in de volgende series misschien wel wat ik probeer te doen.
Ben ook aan het kijken geweest of ik de platten moet afronden
om het scharnieren beter te laten verlopen.
Waarschijnlijk kan dat er voor zorgen dat je de platten nog verder kunt omvouwen.
Maar of dat nodig is, daar ben ik nog niet aan uit.

Mooi Marginaal: katernen naaien

Posted on februari 6, 2019 by Argusvlinder

De katernen heb ik war aangepast.
Allereerst heb ik de titelpagina aangepast.
Vervolgens een extra ‘katern’ ingevoegd.
Drie druksels waren eerder al op Zaansch bord aangebracht.
Dit dubbelgevouwen karton is een extra katern voor het boek.

Beginnende met het passen en afmeten van de gaten die geprikt gaan worden in ieder katern.

Dan de gaten prikken.

Als alle katernen geweest zijn kan zo dadelijk het naaien beginnen. Eigenlijk hadden de katernen eerst ‘doodgeperst’ moeten worden. akelig woord dat ik vandaag tegen kwam in een beschrijving van de Bradelband. Wat er bedoeld wordt is dat de katernen voor een langere tijd (24 uur) een een pers worden geperst zodat de katernen niet meer de natuurlijke neiging van gevouwen papier hebben om een beetje open te gaan staan.

Dan kan het naaien beginnen.

Als er een schutblad onder de opgelijmde platten gaan komen dan zijn dit ze. De kleuren blauw en bruin geven zo’n mooi effect.

Na de dummy: het resultaat

Posted on januari 30, 2019 by Argusvlinder

Het Dada-boek nadert zijn voltooiing.
Dat mag ook wel want er is lang aan gewerkt.
Allemaal het resultaat van een tekst op een briefkaart van een
collega drukker: Pluuspers.

Afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest een klein, dun
boekje te maken dat een toelichting geeft op het proces van
idee tot eindresultaat.
Dat klem ik op de achterplat van het boek.

Hier zie je het kleine boekje achter een breed lint op de achterplat van de boekband. De titel is ‘Woordwolk’.

Zo gaat de titel er uit zien. De letters die ik uit een krant geknipt heb zitten nog niet helemaal vast maar al wel op hun plaats. Het boek ligt nu onder bezwaar te dragen want ik heb de constructie in de band geplakt. Het boek is dus zo goed als af.

De Bradelbinding

Posted on november 21, 2018 by Argusvlinder

Ben vandaag begonnen met het ‘bevrijden’ van het boekblok van ‘De Bradelbinding’ uit de boekenpers. Daar zat het nu al een paar dagen in. Het boekje is ingenaaid en gelijmd. Tijd voor het gaas en de schutbladeren.

Dat ging allemaal vrij vlot. Heb de platten en de rug ook gesneden. Ben ook druk geweest met het passen en meten van het leer. Dat tas heeft wel panelen die ooit rechthoekig zijn geweest maar door het vullen en gebruiken van de leren tas staat het leer stiekem een beetje bol. Je krijgt dat ook niet helemaal strakgetrokken. Ik ben benieuwd hoe dat straks met het lijmen gaat.

De leerdressing was de afgelopen dagen niet echt gedroogd. Maar een paar uur niet onder bezwaar deed wonderen. Het leer wordt lichter van kleur maar is tegelijk soepeler. De basis van de boekband ben ik hierboven nog aan het passen en meten. Die is intussen in elkaar gezet. Ik ben met de boekband aan het kijken waar ik het stuk leer het best kan snijden. Grootste probleem is nog voldoende leer te vinden van de tas, die ik kan gebruiken om met mijn foliepers de titel op de band te kunnen zetten.

Uitproberen van spatten met acrylverf

Posted on april 22, 2018 by Argusvlinder

Een van de snijresten van het boek gebruik ik om te testen hoe spatwerk op de snede zal gaan werken. Ik plak de omgeving goed af met krantenpapier en schilderstape.

De snijresten zitten tussen twee plankjes die op hun plaats worden gehouden met twee klemmen die ik van mijn vader geleend heb. Dat werkt prima.

De bedoeling is met geel te gaan spatten maar om zoveel mogelijk die kleur verf te sparen neem ik voor de test een andere kleur. Maar het spatten werkt niet. Ik vermoed dat het aan de acryl ligt. Ook verdunnen helpt niet.Toen heb ik de verf gewoon direct met de tandenborstel aangebracht.

Nu ik toch aan het testen ben probeer ik op de snede te verven. Dat gaat vrij aardig. Probleem is dat het oppervlak waarop ik schilder niet egaal glad is. Dat is straks bij het boek anders.

Als je verf direct aanbrengt dan heeft het als effect dat de pagina’s aan elkaar kleven. Ze gaan overigens eenvoudig weer los maar dat is natuurlijk wel een extra handeling. Zo egaal wil ik op mijn uiteindelijke boek Kaas de kleur niet aanbrengen. Ik wil spatwerk.

Om toch het gevoel te hebben vandaag iets gedaan te hebben snij ik de platten en de rug voor het boek Kaas van Willem Elsschot. Daar is het tenslotte allemaal om begonnen. Maar ik wil eerst spatwerk aanbrengen op de snede, dan het leeslint en de kapitaalbandjes en pas dan de band zetten. Dus gaan zoeken op internet en in mijn boeken over boekbinden. Spatten.

Mijn spataquarium. Overal lees ik over ecoline maar ook dat het met acryl eigenlijk ook moet kunnen. Dus ecoline gekocht, weer uitproberen, weer geen succes. Toen bleek dat als ik de tandenborstel anders vasthoud, dat het dan wel werkt. Het probleem lijkt hem dus in de borstel te zitten. Als ik hem schuin hou dan is er meer weerstand en wordt er gespat.

Leren boekband van een oude jas

Posted on maart 12, 2018 by Argusvlinder

Het viel niet mee om het leer recht te snijden.
Deze kwaliteit leer stropt makkelijk op.

De dichtgeklapte basis voor de boekband ligt hier op het ‘rechthoekige’ stuk leer. Als het goed is komt hier geen afval meer af. De werkelijkheid is dat het nog op een aantal plaatsen is bijgesneden. Het was moeilijk om de bepalen wat ik nu het best met de naden kan doen, daar waar die naden om de randen van de boekband gaan. Ik heb geprobeerd om met een leerdunmes zo’n naad dunner te maken maar dat viel niet mee. Daar komt bij dat als je die naad dunner maakt je ook het garen kapot snijdt waarmee de stukken leer in de naad aan elkaar zitten. Gezien de beperkte dikte van het boekje heb ik er nu maar niets aan gedaan. Maar zien hoe dat gaat uitvallen.

De platten, de basis van de boekband zijn hier tegen het leer gelijmd. Het leer aan de kop, staart en voorkant zijn nog niet omgeslagen.

De hoekjes zijn zorgvuldig geprepareerd en vervolgens is het overige leer naar binnen geslagen. Ik heb het boekblok er al in gelegd om zicht te geven op het volume en dus de dikte van het boek. ‘Het boekbinden voor allen’ van Maurice van Esschen.

Hier zicht op de voorkant waar twee dikke naden van boven tot bijna onderaan doorlopen.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: platten

Letterzuil

Bomenboek

Wollen sjaal

Verder met polyurethaan

Gekruiste Structuur Binding?

Hij lag even stil: Van den vos Reynaerde

Na weken terug naar ‘Van den vos Reynaerde’

Het huidige boekbindavontuur

De wit/rode staart van de vos

Van den vos Reynaerde (voorbereiding)

Pallieter

Pallieter is weer een stapje verder

Charles Dickens – handboekbinden

Mooi Marginaal en Charles Dickens

Weer een stapje met Mooi Marginaal

Mooi Marginaal: katernen naaien

Na de dummy: het resultaat

De Bradelbinding

Uitproberen van spatten met acrylverf

Leren boekband van een oude jas

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk: