Net als voor veel anderen heeft de Argusvlinder
de afgelopen 21 maanden te maken gekregen met ziekte en verlies.
Dat heeft geleidt tot een onregelmatige blogmaand december.
Mijn voornemen voor 2022 is om dit weer te proberen
op te pakken en ten minste één blogbericht per dag
te plaatsen in 2022.
Af en toe kijk ik weer eens rond op de beheeromgeving
van mijn weblog. Zien of en wat nieuws is.
Via via kwam ik op een logo-generator.
Persoonlijk vind ik het meer visitekaartjes.
Maar toch aardig resultaat met alleen het door elkaar
husselen van twee teksten en wat stijlen, kleuren en
af en toe een vormpje.
Paar voorbeelden die ik op het eerste zicht aardig vond. Niet dat ik op zoek ben naar een logo.
Rare titel.
Maar je moet af en toe iets anders proberen.
Na de snorrencompetitie lopen we verder over de markt
richting Pushkar. We zien veel bijzondere dingen.
We hebben vaak het beeld dat alle koeien in India ‘Heilige koeien’ zijn. Maar zoals je hier ziet worden er op de Pushkar Camel Fair ook runderen verhandeld.
In een vorig bericht liet ik zien hoe iemand een naam schreef op een rijstkorrel. Hier is mijn souvenir. Op de volgende foto is te lezen welke naam ik gevraagd heb op te schrijven. Het was eerder op mijn weblog te zien want de verschrijving vond ik wel leuk ‘Argusvinder’ in plaats van ‘Argusvlinder’.
Eerder liet ik een ‘kapstok’ met dit soort versieringen zien. Deze hebben wij gekocht en het hangt nog steeds in ons huis.
Hier heb ik zoveel bewondering voor. Je moet als straatveger in India wel een enorme optimist zijn. Het lijkt op zijn minst alsof je werk nooit af kan zijn maar toch houden ze stug vol.
Er is veel te doen over spotprenten in de wereld van vandaag. Maar die kent men dus ook in andere delen van de wereld dan de westerse. Hier een tekening met twee teksten: ‘At last one man one vote’ (Eindelijk, ieder persoon een stem). Heel toepasselijk bij verkiezingen in de US waar de zittende president vraagt om soms stemmen niet mee te tellen en dan weer om de stemmen opnieuw te tellen. Alles om te kunnen blijven zitten. In die rode wolk staat ook een tekst. Waarschijnlijk van die man achter de tralies: ‘I liked it better when I was the one man and the one vote’ (Ik vond het leuker toen ik die ene man met die ene stem was).
Als je dan uit Nederland (Holland) komt en je ziet in India een tractor op de Pushkar Camel Fair van het merk New Holland, dan moet je wel een foto maken.
Deze wat oudere dames wilden graag op de foto. Dus dan doen we dat.
De versiering van deze deur is misschien niet kunst met een grote ‘K’ maar sommige van de details vond ik erg leuk.
De twee olifanten zijn een beetje langgerekt maar wel leuk.
Een bordspel in de schaduw.
Leuk kapelletje, op de hoek van een gebouw, in een nis, met een betegelde mozaïek omlijsting en een afdak.
In drie woorden de oorsprong van de naam van mijn blog.
De Argusvlinder is een vlinder maar ook een straatnaam
in Breda. Daar komt de naam vandaan.
Van die straat in het Westerpark in Breda.
Ergens tussen 2000 – 2005, schatten wij, kocht ik deze foto
bij BN/De Stem. In die tijd is deze foto ook gemaakt.
Maar precies kan ik dat aan de hand van deze foto of de envelop
waarin de foto kwam, niet meer bepalen.
De Argusvlinder, een van de vele straten in Westerpark in Breda met een vlindernaam.
Voor de Cultuurnacht van zaterdag aanstaande.
Daar kan ik nog een aantal zaken voor afronden.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik waarschijnlijk
hier nooit helemaal mee gereed ben.
Dus ik steek er de tijd in die ik heb, and that’s it.
Vandaag dus nog aan een aantal zaken doorgewerkt:
= nog wat extra handgebonden boeken meegenomen zodat ik die kan laten zien;
= teksten aangebracht op mijn uithangboek;
= hergebruikt papier verder voorzien van vreemde bladspiegels;
= hier en daar een stempel geplaatst van een vlinder;
en afspraken gemaakt voor zaterdag.
Een lokaal huis-aan-huis blad heeft de Cultuurnacht op de voorpagina.
Even een vlindertje geplaatst. Het is een voor mij fascinerende gewoonte op Chinese en Japanse prenten. Maar ook Anton Heijboer markeerde zo zijn werk. Boekbinders hadden in het verleden een klein stempeltje of een etiket dat in de boekband werd aangebracht.
Hergebruikt krantenpapier, geprepareerd met gesso, krijgt ook een (Argus)vlindertje.
Op de omslag van mijn uithangboek staat: Boek – Band – Bind.
Het boek kan ook open weggezet worden zodat de tekst van de binnenkant ook gelezen kan worden.
Nog meer vreemde bladspiegels.
Bladspiegels met een boom in het midden.
Als ik een dag oversla met bloggen dan moet ik wel druk zijn.
Deze keer met de Cultuurnacht.
Komende zaterdag ga ik mensen vragen mee te schrijven aan een manuscript.
Daarbij heb ik verschillende soorten papier waar de mensen uit kunnen kiezen.
Geprepareerd krantenpapier bijvoorbeeld.
Maar ook ander materiaal zoals perkament.
Ook hergebruikte, bedrukte bladen uit een boek.
Die laatsten voorzie ik van een ‘nieuwe bladspiegel’.
Daarbij ben ik begonnen met brave, rechthoekige bladspiegels.
Maar waarom zou een bladspiegel altijd mooi rechthoekig moeten zijn.
Voor mijn handgebonden boeken (waaraan altijd een heel verhaal vast zit) staan op een speciale plaats in mijn boekenkast. Maar voor de Cultuurnacht gaan er een aantal weer terug naar mijn werkplaats zodat ik ze zaterdag kan laten zien.
Spanjaardsgat en Grote Kerk.
Spinola en Grote Kerk.
De Haven.
De Havermarkt met de wens van de Argusvlinder voor een fijne jaarwisseling en de beste wensen voor 2020!
De Argusvlinder doet mee aan de Cultuurnacht 2020 in Breda.
Al een aantal jaren als bezoeker maar dit jaar ook
als deelnemer. Via de FutureDome doe ik mee als boekbinder.
Al even ben ik bezig om een slinger te maken en na te denken
over de tentoon te stellen zaken.
Vandaag nog even gewerkt aan de slinger:
De letters ‘Cultuur’ heb ik ondersteund met afbeeldingen van de ‘hoge’ cultuur. De letters van ‘nacht’ worden ondersteund met afbeeldingen van de ‘lage’ cultuur. Dit is de voorkant van de slinger.
In de Letter ‘C’ zie je bijvoorbeeld de ogen van Rembrandt.
De achterkant, daar moet ik ook iets op verzinnen.
De achterkant.
Veel inhoud heeft dit bericht niet maar
het is het 6501-ste bericht op deze blog in het 15e jaar.
Het hoesje was gemaakt van bamboe. Milieuvriendelijk. Maar iedere keer als hij viel, verloor ik steeds weer een stuk. Afgelopen vrijdag weer. Nu past hij eigenlijk niet mee om de telefoon. Dus iets nieuws gekocht. Niet zo mooi, van plastic maar shock proof.
Bij de workshop Persvergulden hebben we gebruik mogen
maken van een fantastische en krachtige kniehevelpers.
Door de constructie van de pers ontwikkelt de pers een
grote druk zodat een metalen voorwerp (een afbeelding of
een of meerdere letters) relatief eenvoudig in een harde
oppervlakte kan worden geperst.
Wanneer je dat doet zonder gebruik van kleur, folies of goudblad
dan krijg je dus een kale afdruk.
Dat noemt met ‘Blinddruk’ (er zijn vast veel betere definities).
Afgelopen zaterdag maakten we er meerdere.
Van twee heb ik een foto gemaakt:
Dit is een blinddruk in grijsbord van het logo van de Stichting HandBoekBinden. Een mooie techniek als je die bijvoorbeeld bij een boekband gebruikt die met boekbindlinnen in ingebonden.
Er was een stempel van een vlinder. Een stempel die uit twee delen bestaat die je over elkaar heen moet gebruiken. Die stempel wilde ik gebruiken in combinatie met een tekst die een beetje rond staat. Nog even oefenen. Zoals je ziet had ik een onderkast ‘D’ (kleine letter ‘D’) te weinig. Ik was zo druk bezig te begrijpen in welke stappen de verguldpers ging werken dat ik te weinig aandacht voor het ontwerp had. De ‘D’ van ‘ArgusvlinDer’ had in moeten omwisselen met de ‘D’ van ‘de’. Van een hoofdletter ‘V’ voor ‘van’ en de letters waren beter benut. Ook had ik meer moeten concentreren op het beter rond zetten van de vierkante letters.
Gisteren heb ik een hoesje voor mijn telefoon gekocht.
Gemaakt van bamboe.
Met een lasersnijder is er een vlinder op getekend en de tekst ‘Argus’ gegraveerd.
De eerste paar keer dat ik een afdruk van de tekst ‘Argusvlinder’ wilde maken op dit bijzondere papier, ging dat niet zonder problemen. Maar niets dat een kwast en ecoline niet konden oplossen.
Op de Boek Kunst beurs, afgelopen weekend, kocht ik wat houten letters.
Een beperkt aantal, verschillend van grootte en lettertype.
Ik kan er in ieder geval 1 woord mee maken: Argusvlinder.
Vandaag heb ik die tekst afgedrukt, met drie kleuren.
De letters zijn niet perfect meer maar ik ben niet ontevreden
met de resultaten. Het worden mooie boekbanden of stofomslagen.
Van het drukwerk heb ik een paar foto’s gemaakt.
Er zijn meer afdrukken maar die ga ik eerst nog wat
verder bewerken en daarvoor moeten ze eerst drogen.
Sommigen van de letters zijn een heel klein beetje minder hoog dan de andere. Een heel klein stukje papier verhielp dat probleem. Ik kan de letters ‘R’ eens verwisselen. Dat past misschien beter in het woord ‘Argus’. Daar is de ‘R’ nu erg groot en breed.
Ik verdenk de ‘I’ ervan een omgedraaid uitroepteken te zijn. Maar dat is wel grappig.
In het begin heb ik met rode inkt gedrukt Daarna heb ik geel ingezet voor de tekst ‘Argus’. Die kleuren lopen dan mooi door elkaar.
Het lijkt zwart maar deze inkt is donkerblauw. De verschillende letter groottes en types maakt het wel speels.
Vandaag viel te lezen op Nu.nl dat het door de warme zomer
beter gaat met de Argusvlinder:
Vandaag werd ik gebeld door Makersbase.
Als reactie op mijn mail kreeg ik vanmiddag een instructie
en heel veel inspiratie.
De file die ik had gemaakt met Inkscape hebben we meteen uitgeprobeerd.
Dit zijn de resultaten:
Eerst een test met golfkarton. Op een restant. Verpakkingsmateriaal.
Op het eerste gezicht lijkt het allemaal heel technisch, veel met software en pc. Maar er komt ook heel wat materiaalkennis bij kijken. Dit golfkarton is niet massief. anders kon het niet ‘golven’. Dat heeft tot gevolg dat je delen van de letters gaat verliezen.
Dit is waarschijnlijk het logo voor mijn project ‘Boek in een doos’ of ‘Book in a box’. De laser had bij de eerste poging wel het graveren uitgevoerd maar omdat de snijlijn te dik in het ontwerp was gedefinieerd voerde de laser die opdracht niet uit.
Hier is de laser met de Argusvlinder bezig.
Links een ‘boekenlegger’ uit triplex. Onbruikbaar vanwege de dikte van het materiaal maar de file met mijn ontwerp werkte! Daar kan ik de komende weken mee verder terwijl Makersbase op vakantie is.
Jan van Kessel, Insects and fruit, circa 1660 – 1665. De reden om dit hier op mijn weblog te zetten is de vraag of ik daar een Argusvlinder zie?
Dit is de vlinder die ik bedoel.
Nou, dat is wel even schrikken op een zaterdagmorgen.
Dat het met insecten niet goed gaat wist ik wel.
Maar dat het zo dramatisch is gesteld met de Argusvlinder,
de Lasiommata Megera, in Nederland. Ongelofelijk.
Van deze kop wordt je al niet vrolijk.
Maar een achteruitgang met 99 procent…..Aldus onderzoek van Mickey Steijaert in de Volkskrant van zaterdag 12 mei 2018.
Vanochtend ben ik aan de slag geweest met mijn bladerboek.
De vorige keer stopte ik met het laten drogen
van de voorlaatste tekst.
Die moet ik nu dus opplakken.
Dus op het blad geef ik met wat stroken restpapier aan waar de tekst gaat komen. Dat is het gebied dat ik ga inlijmen.
Dit geeft mij de kans om me beter voor te stellen hoe het eindresultaat
er uit gaat zien. Om te beginnen heb ik het tweede schutblad gesneden.
Als ik de schutbladen wegleg met een pagina met een herfstblad en tekst
dan gaat het er als volgt uitzien.
Dan met een stapeltje bladeren.
De achterkant gaat aan elkaar genaaid worden en ik ga er gaas tegen zetten. Dat zal volgend jaar gebeuren maar voor nu ziet het er zo uit.
Als ik het boek overeind zet en ik laat het een beetje openwaaieren dan ziet het er zo uit. Het boek gaat wel een harde kaft krijgen. Dus dit is nog maar een eerste indicatie.
De lijm is nog niet helemaal droog maar dit wordt de voorlaatste pagina. De tekst voor op het schutblad is ook al gedrukt. Daarvan ligt de inkt nog te drogen.
Dat zal er zo uit gaan zien. Volgend jaar de volgende stappen. De Argusvlinder sluit de werkplaats in de FutureDome voor een paar dagen. Even me concentreren op de feestdagen.
Vandaag was het zo ver: de eerste sessie met
kaften en folie.
Er zijn meerdere manieren om met de folie te werken.
Deze week heb ik een foliepen geprobeerd.
Een foliepen is een soort soldeerbout met verschillende
uiteindes. Die uiteindes kunnen verschillende vormen
hebben. Zeg maar van een scherpe punt tot bijvoorbeeld
een vlak, rond oppervlak of een kleine sierafbeelding.
De pen die ik geprobeerd heb is een relatief eenvoudige
met drie verschillende uiteindes. Daarvan heb ik er maar
een gebruikt.
Maar het begint met het maken van een ontwerp.
Ik wil de techniek leren dus het ontwerp in niet zo
belangrijk.
‘Argusvlinder’ is het ontwerp.
Dat ontwerp neem je over op een vloeipapier (zijdepapier). Dit is het papier waar je zo dadelijk met de warme foliepen overheen gaat. Onder het zijdepapier ligt dan de folie en daaronder het boekbindlinnen. In mijn geval is dat linnen op grijsbord geplakt. Bij een boek zou dit de boekkaft zijn.
Het vloeipapier met ontwerp zit vastgeplakt aan het grijsbord. Zo kan ik het optillen en zien wat het resultaat is. Dit vloeipapier heeft als nadeel dat er heel wat rek in zit. Daarmee ‘verschuift je ontwerp’. Hier zie je dat ik met een zilverkleurige folie ben begonnen om de vlinder te tekenen.
Met een blauwe folie heb ik daarna het woord ‘argus’ aangebracht. Er zijn verschillende soorten folie die bedoeld zijn voor verschillende ondergronden. Folie voor een grover leer is een andere folie dan folie voor papier of linnen.
Vervolgens heb ik de letter A ingevuld. Misschien had ik daar beter een ander uiteinde kunnen gebruiken. De puntige stiftvorm die ik gebruik brengt lijnen aan. Misschien dat een klein plat rond uiteinde beter was geweest. Maar ik ben niet ontevreden. De kleur van dit folie is een andere kleur blauw. Meer metallic en lichter blauw.
Hier heb ik ook op de vlinder meer kleur aangebracht. De foto’s zijn nogal vlekkerig dus heb ik thuis het zwarte linnen nog even ‘afgestoft’ en het nog eens op de foto gezet.
Volgende week echt letters proberen.
Argusvlinder 