Rozen drogen

De vorige keer ben ik geëindigd met het lijmen
van de papieren mal in de drager.
Om er voor te zorgen dat het papier mooi glad opdroogt
heb ik een paar nummers van De Boekenwereld
gebruikt als presse papier.

IMG_7307RozenDrogen

De Boekenwereld.


IMG_7308RozenDrogen

Het papier heb ik er ingelijmd als extra versteviging van de drager. Daarop heb ik de blouse gelijmd. Hier ligt de drager op één kant. De blouse is van een heel elastisch materiaal en liet zich eenvoudig vastzetten. Het voorpand van de blouse bestaat uit twee lagen. In de bovenste laag zijn de gaten uitgespaard in een soort van ritmische baan.


IMG_7309RozenDrogen

De stelen van de rozen heb ik ingekort zodat ze passen in de drager. De tweede roos rust op de eerste. De eerste roos heb ik aan een kant met een speld vastgezet waardoor hij niet naar het diepste punt rolt. Daardoor ontstaat er een meer ruimtelijk beeld. De rozen liggen los. Toen ik deze foto maakte was ik nog niet gereed. Maar ook in de toekomst, is mijn plan, blijven de rozen los liggen.


IMG_7310RozenDrogen

Zo ziet het er dan van opzij uit. Erg veel aandacht heb ik tot nu toe nog niet aan de onderkant besteed. Dat komt vooral omdat ik eerst wilde ervaren hoe het bekleden van de bovenkant zou gaan verlopen. Ik heb voldoende stof over van de blouse als ik dat in de onderkant zou willen verwerken. Bijvoorbeeld door ook de onderkant en de staanders te bekleden. Maar dat is niet mijn plan.


IMG_7314RozenDrogen

Dit moet je natuurlijk nooit laten zien. Dit is de onderkant, de kant die je straks niet of nauwelijks ziet. De drager met rozen ga ik op de vloer zetten dus het zal vooral van bovenaf bekeken worden. Maar je kunt nu wel zien dat ik op sommige plaatsen stof weggeknipt heb omdat anders er te veel lagen van stof zouden ontstaan.


Plan is om het vanmiddag af te hebben en
om het in de woonkamer weg te zetten.

Rozen drogen

‘Iets’ wil ik maken, ‘iets’ om de gedroogde rozen
op te kunnen leggen.
Daarom snij ik eerst een vorm uit papier.
Op ware grootte.
Dan kan ik daar eerst eens mee experimenteren en
dan vervolgens overgaan naar grijs karton.

IMG_7216RozenDrogenEersteModelUitPapier

Dit is de papieren vorm. Gesneden uit een groot reststuk. De vorm is niet zoals die uiteindelijk zal worden maar de afmetingen helpen. Het stuk papier is nog uit één stuk. Dadelijk zal ik twee delen snijden uit grijsbord.


IMG_7218RozenDrogenLiggendeDelenGrofGesneden

Dit zijn al twee delen uit karton. De vorm is nog niet definitief maar ik wil eerst de goede afmetingen hebben. Deze vormen zijn nog te groot. De twee delen komen wel onder een hoek ten opzichte van elkaar te liggen.


IMG_7221RozenDrogenImproviserenMetPotjes

Het voorpand van de blouse dat ik als bekleding wil gebruiken kan ik uitproberen. ook even zien of het ‘werkje’ in de blouse in het midden, aan één kant of meer dwars komt te liggen. Ook even zien hoe de rozen er op liggen. Heb ik spelden nodig om ze op hun plaats te houden? Kan ik iets met de gedroogde takjes? Hier gebruik ik nog potten (met lijm ed) van verschillende formaten om de twee kartonnen delen te ondersteunen.


IMG_7228RozenDrogenOntwerpOnderstelHoekNog90Graden

Hier ontwerp ik even een heel eenvoudige steun. De hoek voor de twee liggende delen is hier nog ongeveer 90 graden. Dat is een veel te kleine hoek. De delen moeten vlakker komen te liggen.


IMG_7228RozenDrogen

Als de hoek me beter bevalt snij ik twee steunen uit. Er zullen nog wel wat experimenten moeten volgen. Tevreden ben ik nog niet.


Boekblok van papieren zakken

IMG_6843PapierenZakken

De bindwijze is de zogenaamde Koptische Binding zoals die beschreven staat in het boek Smith’s sewing single sheets van Keith Smith. Ik volg hier type A. Het is een bindwijze waarbij je geen katernen neemt als uitgangspunt voor de binding maar (stevige) losse bladen. Ik heb papieren zakken op een soort van drager geplakt, een kartonnen strook van 2 tot 2,5 centimeter breed en 34 centimeter hoog. Deze stevige drager ‘draagt’ steeds één papieren zak (van de bakker of groenteboer) en vormt de sterke basis waardoor de draad loopt en verbinding zoekt met de vorige drager.


IMG_6844PapierenZakken

Gezien de hoogte van 34 centimeter heb ik besloten 4 koppels van 2 gaten te maken in de bladen en de platten. Daar bind je met 4 draden en 8 naalden steeds een blad aan het vorige blad. Die duo’s van twee gaten noemt men in het Engelstalige boek ‘stations’.


IMG_6845PapierenZakken

De achterplat is het beginpunt van de binding en het voorplat is de laatste toevoeging. Het voorplat wordt op een andere manier verbonden met de voorafgaande bladen. Dus dat is even opletten.


IMG_6846PapierenZakken

Het boek zit bijna helemaal in elkaar. Ik moet alleen de einden van de vier draden nog aan elkaar knopen. Dat gaat met de platte knoop. Zoals je op de foto kunt zien vormen de dragen feitelijk de rug. De draden zijn het enige middel waarmee alle andere onderdelen aan elkaar zitten. Ik heb een enkel naaigaren gebruikt waarvan ik me afvraag of dat niet eigenlijk een te lichte draad is. Bij zo’n dunne draad, die ook nog eens zwart is, zie je het bindpatroon na afloop minder goed als bij een dikkere draad. Het boek nog eens nalezen om te zien of Keith Smith daar iets over zegt.


Het is grappig dat op de foto’s lijkt of het Turks ontwerp
op de ruggen van de dragers, samen weer een patroon vormen.
Maar dat is volledig toeval. De dragers zijn bekleed zonder
dat er rekening is gehouden met patroon of kleur.

Knoopsgaten

IMG_6799PapierenZakkenKnoopsgatenAchterplat

Voor het geval dat het in het laatste gericht niet duidelijk was. Op de achterplat zit dat deel van de blouse waar een strook textiel de knoopsgaten verbergt. Zo kwam het achterplat na een paar dagen uit de boekenpers. Nu kan ik door met het voorplat.


IMG_6800PapierenZakkenVlieselinePlusTextielOpMaat

De vorige keer had ik het textiel en de vlieseline al op elkaar gestreken. Dus deze week kon ik de stukken mooi recht snijden. Door de ervaringen met het achterplat kon ik er nu voor zorgen dat er meer materiaal was voor op de binnenzijde van het plat. Dan kun je het textiel lijmen op de plat.


IMG_6801PapierenZakken

Je kunt ook veel beter de hoeken afsnijden. Dan past het allemaal beter en komt het textiel aan de voorzijde ook beter te zitten.


IMG_6803PapierenZakkenVoorplat

Uiteindelijk zitten op het voorplat drie stukken textiel: eerst links het effen witte stuk, daarna deels over het linkse stuk, de zak. Die zit aan de rechterkant. Dan als laatste nog een smalle strook met knoopjes. Twee rijen knoopjes dus, om en om.


IMG_6804PapierenZakken

Een eerste indruk hoe het boek er uit komt te zien. De rug ligt beneden op de werktafel. Het voorplat laat ik hier even meedoen maar moet aan de binnenzijde nog beplakt worden. Daarna kan het in de boekenpers.


IMG_6805PapierenZakken

Terwijl het voorplat in de boekenpers zat heb ik nog geëxperimenteerd met de grootte van de gaten in platten en dragers, daarna heb ik een mal gemaakt voor de vier maal twee plaatsen waar de gaten moeten komen te zitten. Bij deze Koptische binding is de verdeling van die gaten belangrijk want de binding is straks het enige mechanisme dat het boek bij elkaar moet houden. Als inspiratiebron dient Keith Smith’s boek: Smith’s sewing single sheets.


Papieren zakken

IMG_6766PapierenZakken

Ook de laatste drie dragers zijn voorzien van hun papieren zak. Zo bestaat dit boek straks uit een boekblok met 10 papieren zakken en een voor- en achterplat met ieder een zak afkomstig van een blouse. Het karton dat ik heb gebruikt voor de dragers is van verschillende dikte. Niet bewust gekozen maar gewoon wat ik op voorraad heb. Bij de binding die ik ga gebruiken van Keith Smith maakt dat niet uit maar je blijft het altijd zien.


IMG_6769PapierenZakken

Het idee was om de zak in de richting van de langste zijde van de achterplat te bevestigen. Maar het werd me steeds duidelijker dat dit niet ging lukken. De breedte van de blouse moet passen bij de afmetingen van de platten. Dus puzzelen, puzzelen.


IMG_6770PapierenZakken

Zo is het uiteindelijk geworden. Twee stroken textiel die elkaar in het midden overlappen. Rechts de zak, het linkerdeel eindigt met aan de rechterkant een reep textiel die de knoopsgaten verstopt. De strook textiel blijft omklapbaar.


IMG_6771PapierenZakken

Dit geeft een eerste beeld van hoe het boek er uit komt te zien. De platten moeten hier nog bekleed worden.


IMG_6772PapierenZakken

Om de bekleding voor het voorplat zo ruim mogelijk te maken (in het licht van de afmetingen van een voorpand van de blouse), heb ik de delen meteen los van elkaar gesneden. Één deel wit textiel zonder extra’s, een deel met een zak en een strook met knoopjes. Alle drie worden voorzien van vlieseline.


IMG_6773PapierenZakken

Eerst ook alles een keer strijken voordat de vlieseline in het spel komt.


IMG_6774PapierenZakken

Dit zijn de drie delen waarmee ik het voorplat ga bekleden. Intussen heb ik ook nog papier uitgezocht om de binnenkant van de platten te bekleden. Bij de achterplat is die al gelijmd en zit nu in de boekenpers.


Papieren zakken

Een boek met als boekblok geen katernen maar
papieren zakken. Dat is het plan.
Met de zakken ben ik een tijdje geleden al bezig
geweest. Ik heb er 10 geselecteerd.

Maar de bekleding van de boekband is ingewikkelder.
ik wil twee voorpanden van een blouse gebruiken waar
twee zakken op zitten.
De stof is te dun om zomaar op een kartonnen basis
voor een boekband te lijmen. Dus ga ik daar vlieseline
bij gebruiken.

Eerst maar eens een van de twee panden strijken om
te zien of het groot genoeg is om er een boekband
mee te bekleden waarin de papieren zakken passen.

IMG_6713PapierenZakken

Dit is het pand en ik heb dat afgelopen zondag eerst maar eens gestreken.


IMG_6714PapierenZakken

Dan omdraaien en zien hoeveel van de vlieseline er eigenlijk nodig is. Er zijn verschillende soorten vlieseline maar de meest stevige die ik ooit als eerste stuk kocht, gebruik ik het meest.


IMG_6715PapierenZakken

Eerlijk gezegd vertrouw ik niet alleen op de vlieseline en de lijm die daar al op zit en die smelt bij verwarming met het strijkijzer. Zeker aan de randen voeg ik nog wat lijm toe. Dat is wel oppassen want de lijm komt erg snel door het textiel heen en de combinatie van een warm ijzer en lijm is niet goed. Het zakje op het pand kan wel gewoon open met de knoopjes.


IMG_6717PapierenZakken

De rand rechts lijkt op het eerste gezicht helemaal dicht. Dat is die rand ook maar die verbergt de knoopsgaten. Of ik die rand kan gebruiken voor dit boek is twijfelachtig. Het formaat van de textiel met de zak erop en het formaat dat ik nodig heb voor de boekband zijn niet voor elkaar ontworpen.


IMG_6718PapierenZakken

Nadat de vlieseline is gehecht aan het textiel snij ik het textiel op maat. De maten komen niet helemaal overeen met wat ik nodig heb. Dat wordt nog experimenteren maar dat is ook de reden waarom ik met de achterplat van het boek begonnen ben.


Tijd

Het idee iets te doen met de stof van een blouse,
bijvoorbeeld om te gebruiken als boekbindlinnen,
had ik al veel langer.
Maar er kwam maar geen boek voorbij waar het in paste.
Nu is er door gebedendoos of doos van Pandora.

IMG_5740Tijd

Maar niet zonder extra decoratie. Dus heb ik eerst de te bedrukken ruimte ingekaderd. Met schilderstape. Eenvoudig te verwijderen en het laat geen sporen na.


IMG_5741Tijd

Het beeld is analoog aan de bedrukking van de bodem, zowel in als aan de buitenkant van de doos. Nu kan de doos beplakt gaan worden.


IMG_5745TijdIMG_5746Tijd

Intussen is de deksel beplakt, heeft de deksel in de boekenpers gezeten en zijn ook de randen beplakt. Zou er nog een titel bij moeten?


Tijd – gebedendoos

De doos die ik aan het maken ben heb ik al eens een
doos van Pandora genoemd. Maar misschien is een gebedendoos
een betere omschrijving.
Deze week kocht de Radboud Universiteit een gebedenboek, met
een prachtige stempel met Sint Servaas op de platten.
De tekst is in het Nederlands en het werk is geïllustreerd.

NijmegenGebedenboekMaagdendries

Het Maagdendriesklooster was een klooster met een hele lange historie. Het klooster werd bewoond door vrouwen. Deze week werd het boek dat hier op de foto te zien is (fotograaf onbekend) aangekocht door de Universiteit.


Zo’n gebedenboek is een boek met gebeden of religieuze teksten
die bedoeld waren om de eigenaar van het boek aan te zetten
tot nadenken over allerlei thema’s.
In die zin is mijn doos een soort van gebedendoos: een doos met
inhoud die degene die de doos opent wil aanzetten tot overdenken
van het thema tijd.
Maar het is vooral leuk voor mij om te maken.

IMG_5661Tijd

De vorige keer sloot ik af met een kaart die onder bezwaar lag. Dat was deze kaart. De kaarten die in de doos komen te zitten zijn bijna allemaal af (de doos is vol). Dus richt ik me nu op de doos zelf en het afwerken van de laatste kaarten.


IMG_5665Tijd

Vandaag komen de binnen- en buitenkant van de bodem aan de buurt. Dus ik heb de lino met raderen en pijlen weer erbij gepakt. En die foto met de Beatles op de achtergrond was te toevallig om mooi te zijn.


IMG_5666Tijd


IMG_5667Tijd

Een paar jaar geleden woonde ik een presentatie bij van een drukker die zei iets als: “als je papier kunt scheuren, scheur het dan en laat mes en schaar liggen”. Toen ik daar vanochtend aan dacht besloot ik dat dan ook meteen te doen. Papier dubbel vouwen, een beetje water daar waar je gaat scheuren.


IMG_5668TijdDavidBowieTimeTakesACigarette

Het resultaat is een heel levende rand. David Bowie met de zin ‘Time takes a cigarette’ in Rock ‘N’ Roll Suicide.


IMG_5670Tijd

Dit is de buitenkant van de bodem van de doos geworden.


IMG_5671Tijd

Dit is zo’n 80 procent van de inhoud van de doos.


IMG_5673Tijd

De deksel van de doos bevat reclame. Die ga ik dus bekleden. Met bedrukt textiel van een blouse. Maar eerst ga ik vlieseline op de achterkant aanbrengen. Voor het aftekenen van textiel heb je speciaal krijt. Maar dat heb ik nu niet dus gebruik ik schilderstape even als markering.


IMG_5674Tijd

Hier ligt het textiel over de deksel. Het is dus voldoende ruim. Ik kan het textiel straks niet inslaan. Dan zal de deksel namelijk niet meer passen. Dus ik denk nog na over hoe ik dat ga oplossen. Als je goed kijkt zie je de print van de doos door het textiel heen schijnen. Als ik de textiel er zo op zou lijmen zou dat waarschijnlijk nog meer zichtbaar worden.


IMG_5676Tijd

Hier zie je nog een keer de deksel op het textiel liggen. Deze keer kun je bij het textiel een wit randje van de vlieseline zien.


IMG_5677Tijd

Binnenkant doos.


IMG_5678Tijd

Nog een groepsfoto.


Here today, gone tomorrow – Tijd

Het project tijd relateer ik aan werk van David Bowie.
Ik heb goede herinneringen aan de dubbel lp: David Live.
Lange tijd de enige lp die ik twee maal kocht (omdat
de eerste kopie letterlijk grijs gedraaid was) en die
ik daarna op CD kocht.

DSC_7970DavidLiveDavidBowieAtTheTowerPhiladelphia

Toen ik het afgelopen weekend naar dat album luisterde viel me op dat op dit album veel nummers staan die iets met tijd te maken hebben.


IMG_5576Tijd

Maar ik begin bij de kaarten die in de boekenpers aan het drogen waren. Daarnaast wil ik er voor zorgen dat ze mooi vlak blijven liggen.


IMG_5578Tijd

Op een van de kaarten breng ik aan de stofzijde de wijzers en wat andere onderdelen aan uit de gedemonteerde klok.


IMG_5579Tijd

Vorige week was ik al bezig met een nieuwe linosnede. Ik had ook een klein ontwerp gemaakt zoals deze. Ik heb de te snijden afbeelding met een ballpoint op het basismateriaal gezet. Dat zal straks nog door de verf heen komen.


IMG_5581TijdHereTodayGoneTomorrowDBowie

De drie nummers die David Bowie uitvoerde op de dubbel lp ‘David Live’ een registratie uit 1974: ‘Here today, gone tomorrow’; ‘Time takes a cigarette’ de eerste zin uit ‘Rock ‘N’ Roll Suicide’ en ‘Time, he’s waiting in the wings’, zin uit het nummer ‘Time’.


De zin ‘Here today, gone tomorrow’ schijnt afkomstig te zijn uit
een werk van Calvijn en dus van voor 1564 zijn.
Het verwijst naar de korte duur van ons leven als mens.
De Ramones brachten een nummer uit met dezelfde titel.
Een nummer met die titel vormde ook de inzending van Ierland
aan het Eurovisie songfestival in 1982.

IMG_5582Tijd//embedr.flickr.com/assets/client-code.js

IMG_5584Tijd

Nog meer onderdelen van een wekker.


IMG_5585Time

De eerste testafdrukken. Je ziet het blauw van de inkt van de pen door de opgebrachte inkt heen komen. Soms zie je zelfs de individuele lijntjes die met de pen gezet zijn.


IMG_5586Tijd

Het lijken wel kantwerkjes. Het papier waarop ik deze afdruk maakte is kraftpapier of verpakkingspapier.


IMG_5587Tijd

Dit is de grotere lino. De afdrukken zijn op Zaansch bord. Dat karton reageert heel anders. De inkt trekt er veel minder in. Maar dit is nog niet af.


IMG_5588Tijd

Ik ben duidelijk nog op zoek naar de goede compositie.


IMG_5589Tijd

Mono- met linoprint. In de rode inkt zijn de effecten van het Zaansch Bord nog te zien. Het papier waarop dit gedrukt is, is helemaal glad, dus daar kunnen de kleine stipjes niet van komen.


Géén oude blouse

Rectificatie:
De voormalige eigenaar, die niet met naam genoemd wil worden
op deze blog, die de blouse, die ik nu bij mijn project Tijd gebruik,
heeft gedoneerd, wil niet dat ik de blouse
een oude blouse noem.
Daarom dus deze rectificatie. Ik gebruik een zo goed als nieuwe blouse
voor mijn project Tijd. De blouse wordt op meerdere,
decoratieve manieren, ingezet.
Hopende hiermee eventuele verwarring te hebben voorkomen,
verblijf ik, de Argusvlinder.

IMG_5533Tijd

Het restant van de zo goed als nieuwe blouse zet ik in voor nog twee kaarten. Daarvoor strijk ik eerst vlieseline tegen de binnenkant. Het gaat hier om een andere soort vlieseline dan die ik de afgelopen dagen gebruikte. Gewoon om het verschil te ervaren.


IMG_5534Tijd

De volgende twee kaarten worden bewust schuin op het patroon van de zo goed als nieuwe blouse gezet. Trouwens geen goed idee: vlieseline strijken in een voormalige gevangenis (FutureDome) zonder airco bij de temperaturen van vandaag.


IMG_5536Tijd

De vorige keer was ik aan het schetsen voor een nieuwe linosnede voor het project tijd. De raderen spreken voor zich zelf. Er zitter er ook meerdere in de wekker die als basis voor het project dient. De pijlen staan niet ver van de wijzers en stralen ook een dynamiek uit die bij tijd hoort.


IMG_5537Tijd

Ben vanmiddag begonnen met het snijden van de lino.


Multatuli – Liefdesbrieven

Ook bij de tweede boekband gaat iets mis.
Maar iets dat ik kan oplossen.
De meeste problemen kun je wel oplossen bij het boekbinden.
Eerst heb ik het tornen van de blouse afgemaakt.

IMG_5408MultatuliLiefdesbrieven

Dit is het rugpand van de blouse. Dat wil ik gaan gebruiken bij een volgend project. Daarbij wil ik deze textiel gaan bedrukken. Dus dat moet ik eerst gaan uitproberen.


IMG_5409MultatuliLiefdesbrieven

Wat er fout ging laat ik niet zien maar je ziet wel de oplossing. Dan kun je wel raden wat er daar mis is gegaan. Toen ik de omslagen ging lijmen bleek dat het karton toch hoger is en dat de hoeken te kort zijn afgesneden. Het was maar een millimeter maar het lukte niet om het sluitend te krijgen. Daarom heb ik bedacht op de vier hoeken een smal strookje perkament aan te brengen. Dat is stevig genoeg om de opening te overbruggen. Ik laat het perkament in een soort van punt uitlopen dus kan het ook de helft van de hoek bedekken. Als je het niet weet denk je dat het zo hoort.


IMG_5410MultatuliLiefdesbrieven

Zo ziet de binnenkant van de hoek er dan uit. Aan de buitenkant zie je niets van het perkament. Het paste paper dat ik als schutblad gebruik is erg stevig. Ik besloot het voor- en achterplat niet op te vullen tot het niveau van het leer. De rugkant van het boekblok en de boekband zijn gelijmd en het boek ligt nu in de boekenpers. Morgen doe ik de voorkant.