Boodschappenboekje

Posted on mei 2, 2022 by Argusvlinder

Het idee is om het kleine boodschappenboekje
te maken met houten platten.
Het hout is niet perfect maar kan hier prima voor dienen.

Een plat is al uitgezaagd en tweede moet nog volgen. De ingebonden katernen liggen nog rustig te wachten.

De zaag die ik heb gebruikt laat wat sporen na aan de randen. Daar versplintert multiplex erg gemakkelijk. Daarom ga ik schutbladen van perkament maken. Dat is wat stug van zichzelf en kan oneffenheden hopelijk een beetje opvangen.

De bekleding van de platten ga ik maken van de tegenprestatie die ik een aantal jaren geleden kreeg (ik vond nog een artikel van 7 jaar geleden) bij het steunen van Taxi Fabric. Dit was een initiatief om lokale ontwerpers nieuwe stoffen te laten ontwerpen voor de gele taxi’s van Mumbai. De ontwerpster die ik trof was Ankita Shinde.

De tegenprestaties hingen de afgelopen 5 jaar in mijn werkplaats maar nu de kans groot is dat ik daar weg moet ga ik er delen van verwerken in dit boek. Een van de tegenprestaties was een kussensloop van linnen. Dat heb ik uit elkaar gehaald en zag aan de binnenkant de naam van de ontwerpster nog. Die gaat de rug van mijn boekje sieren.

De twee platten heb ik al voorzien van het perkamenten schutblad (had misschien beter pas later kunnen gebeuren). Normaal verbind ik de platten met een stuk kraftpapier om de ruimte voor de rug vast te leggen maar dit boekje krijgt geen extra rug en ik heb al dat linnen voorhanden. Dus gebruik ik deze keer een strook linnen.

Dit ligt nu te dragen tussen bakpapier onder bezwaar. Op internet is niet veel meer te vinden van het idee van Taxi Fabric. De naam van de website bestaat nog wel maar is nu in gebruik door een technologiebedrijf.

Met de katernen van enveloppen ertussen gaat er dat zo uit zien.

Op het linnen is een soort van logo gestikt met de naam Ankita Shinde maar tijdens productie werden de stoffen ook al gemarkeerd. Met een stempel en die is nog op het stof te zien.

De stempel zal straks in het boek denk ik niet meer te zien zijn. De strook is te hoog in relatie tot de boekband. De naam Ankita Shinde kom ik nog wel op internet tegen. Blijkbaar heeft ze nu een studio met haar partner in Goa.

De stof voor de rug heb ik eerst gestreken en daarna heb ik er vlieseline in gestreken. Dat maakt het steviger en maakt het gemakkelijker om de zaken straks te lijmen met PVA. Je ziet hier de perkamenten schutbladen een beetje omhoogkomen. Daarom onder bezwaar.

Dit was een tweede tegenprestatie. Het doek met de afbeelding hangt nog in mijn werkplaats. Ik heb dit altijd een mooi beeld gevonden maar een bestemming heb ik er nog niet voor.

Tarzan meets Sint Veit

Posted on december 20, 2020 by Argusvlinder

Het plan is om de tekst ‘Sint Veit’ van Aart van der Leeuw
in te binden. De tekst is dit jaar verschenen in losse katernen
bij Uitgeverij Boekblok, in samenwerking met Atelier de Ganzenweide.

Voor de boekband wil ik proberen om met mijn afficheletters
een korte tekst te drukken. Mijn oog viel op een willekeurige
zin op de eerste pagina: ‘Nu brak de morgen aan.’

Mijn eerste tests heb ik uitgevoerd met het woord ‘Brak’.
Een woord met meerdere betekenissen: niet zoet en niet zout –
breken – je gevoel na een avond doorzakken – beginnen – in
Brabants dialect een klein kind.
Waarschijnlijk zijn er nog meer betekenissen.
Maar ik geef er nu de voorkeur aan om het woord ‘morgen’
te kiezen.

Om de grootte van de letters op de kleine boekband
in te schatten heb ik een stuk papier genomen om het woord
eens op af te drukken. Toevallig nam ik uit de bak met afval
een boekkatern van een boek met een avontuur van Tarzan.

Op dit katern teken ik de grootte af van het boekblok (de band zal iets groter worden) zodat ik eerst het woord ‘mor – gen’ kan gaan drukken over twee regels. Dat geeft een beetje een beeld van de ruimte die overblijft.

De letter ‘g’ is niet mooi maar dat gebeurd vaker als je een eerste afdruk maakt met deze houten letters. Eerder had ik de grootte gemeten van de houten blokjes waar de letters opzitten maar die zijn hoger dan de feitelijke letters. Dus ik hou iets meer ruimte over aan de onderkant van de tekst. Ik wil deze tekst gaan combineren met een linosnede. De afbeeldingen in het boek lijken ook met linosnedes gemaakt te zijn. Maar de ruimte is klein.

De tekst heb ik ook een keer op een ‘proeflap’ gedrukt. De ‘g’ is nu wel mooi. Dit is het leer waarmee ik van plan ben de bekleding te maken. In de tekst komt na de aanbrekende morgen ook een haan voor. Dus het plan is om een gestileerde haan, in rood, rechtsonder op de boekband te plaatsen. Die zal dan deels over de tekst gaan. Maar de rode inkt die ik heb is heel anders als de zwarte. Dus nu eerst een lino snijden en dan weer testen.

Als ik zeg een gestileerde haan dan bedoel ik iets dergelijks.

Kapitaalband – zelf maken

Posted on april 15, 2020 by Argusvlinder

Het werken met metaal en met echte naaien (zoals bij een
geïntegreerde kapitaalband) gaat me niet als vanzelfsprekend af.
Nou moet ik ook niet te streng zijn voor mezelf.
Dit is pas de tweede keer dat ik zoiets maak en ik heb hier al
wel eens een video over bekeken maar dat is al weer lang geleden.

Veel mensen weten niet zo een-twee-drie wat een kapitaalband is.
Maar als je uitlegt dat het om dat gekleurde bandje gaat dat bij boeken
met een harde kaft vaak aan de boven- en onderkant zit,
dan weten de meeste mensen wel wat je bedoelt.

Bij het boek dat ik aan het maken ben is sprake van een
geïntegreerde kapitaalband, dat wil zeggen dat je het ‘bandje’
zelf gaat maken, dat je dat maakt terwijl je het boek aan het binden bent en
dat het aan de buitenkant van het boek zichtbaar is.

Moeilijk om dat echt mooi te krijgen (voor mij ten minste).

Tweede Paasdag ben ik er aan begonnen. Hier het eerste stapje. Het wordt niet de chevronsteek waar Peter Goddijn over spreekt in zijn boek. Dat lukt me maar niet. Misschien gebruik ik wel het verkeerde materiaal.

Het gaat hier om mijn versie van ‘Van de vos Reynaerde’. Het kapitaalband komt aan de boven- en onderkant. Ik ben begonnen aan de onderkant (de staart).

Vandaag ben ik al wat verder gekomen. Ik heb de strengel te strak tegen het boekblok genaaid. Daardoor heb ik te weinig ruimte om de kapitaalband goed aan te brengen. Daardoor is de vorm van de strengel ook niet zoals het hoort. Aan de kop zit dat beter. Leermomentje noemen we dat.

Ik vraag me af of ik de rug met minder wikkelsteken had moeten maken. Nu zit er wat meer ruimte tussen de katernen en dat heeft als effect dat de rug breder is dan de voorsnede van het boek (zeg maar de voorkant). Het boek loopt dan een beetje taps toe. Alleen de rug met leer bekleden helpt daar natuurlijk niet bij. Daar valt misschien nog wel iets aan te doen.

Nu denk je natuurlijk: maar is nou alles fout?
Nee, jet is handwerk. De ene keer is anders dan de volgende.
Met ieder boek wordt het beter.

Het huidige boekbindavontuur

Posted on oktober 13, 2019 by Argusvlinder

Terwijl ik aan een dummy aan het werken was,
lag onder bezwaar het volgende boekblok al klaar.
Het boekblok betreft ‘The Art of bookbinding’ van
Joseph William Zaehnsdorf (1853 – 1930).
Het boek is van 1880 en de versie die ik als dummy
ga inbinden is uitgegeven door Atelier de Ganzenweide.
Het is geen middeleeuws boek maar de afmetingen
komen bijna exact overeen met de beschrijving van Peter Goddijn
bij zijn beschrijving van ‘Band met houten platkernen,
gesloten scharnieren, opliggende bindingen, vaste rug,
romaanse aanrijging, chevronkapitaal, platsluiting en
titelraampje (11e eeuw)’.
De beschrijving probeer ik te volgen.

Volgens de beschrijving van Goddijn (Westerse boekbindtechnieken van de Middeleeuwen tot heden, pagina 24) hoort de kapitaalsnede 2 bij 2 mm te zijn. Dat had ik ook aangebracht. Maar na de ervaring met de eerste dummy maak ik het toch groter: 5 bij 5 mm. Je ziet op deze foto ook het perkamenten dekblad dat om het eerste katern zit.

De beschrijving van dit boek (‘The Art of bookbinding’) dat je
gewoon in de boekhandel kunt kopen is op de website van Bol als volgt:

Originally published in 1880 this early work on book binding is a comprehensive and informative look at the subject. The contents are extensively illustrated, The information on book binding makes for absorbing reading throughout. Many of the earliest books, particularly those dating back to 1900s and before, are now extremely scarce and increasingly expensive.

Met platten. Ik heb 1 voor 1 de katernen ontdaan van het hoekje. Met een mes een boekblok in een keer doorsnijden lukte me de vorige keer niet. Nu zitten er wel kleine verschillen tussen de hoekjes maar de functie is om voldoende ruimte te maken voor het kapitaalband. Dat is er nu.

Hier wordt het boekblok in de houten blokpers gezet. Ik ga voor het eerst een boek niet prikken in de rug maar ik ga op de plaatsen waar de bindingen komen (3 plaatsen) en de plaatsen waar de kettingsteek komt (2 plaatsen voor het basiskapitaal) inzagingen maken.

Vijf zaagsneden in de rug van het boekblok terwijl het in de blokpers geklemd ligt.

Het resultaat.

Compleet met houten platten en de drie leren riempjes (van een oude tas). De perkamenten kapitaalkernen moet ik nog maken.

De volgende stap is het aftekenen van de platkernen zodat daar de gaten in geboord kunnen worden. Dat is een spannend moment. Vooral de twee gaten voor de kapitaal kern. De platten zijn geen massief hout maar een soort multiplex. Toen ik bij de eerste dummy probeerde deze gaten te maken dreigde de hoek af te breken. Dat moet ik hier zien te voorkomen. Bij de dummy heb ik toen de pogingen gestaakt. Hier wil ik dat het wel lukt.

Weer gewerkt aan de dummy voor de dummy van Van den vos Reynaerde

Posted on oktober 2, 2019 by Argusvlinder

De losse katernen van Van den vos Reynaerde, uitgebracht door
Atelier de Ganzenweide, ga ik inbinden in een middeleeuwse binding.
Naar een model beschreven door Peter Goddijn.
Maar daar komt zoveel bij kijken dat ik besloten heb eerst een dummy
te maken. Maar al lezend ontdekte ik zoveel nieuwe dingen
en had ik zoveel vragen dat ik besloot om met een Doe-het-zelf pakket
voor een boeksluiting van Atelier Libri een dummy te maken
voordat ik aan de echte dummy begin.
Het klinkt gecompliceerd maar ik leer zoveel van deze voorbereiding
dat ik blij ben met de keuze.

Hoe ver ben ik?
Ik heb een dik boekblok gemaakt, klein maar dik.
Gebonden op leren riempjes met houten platten.
Nu ben ik bezig met het boekbeslag; de sluiting.
Daarvoor had ik nog een kniptang nodig om uit een plaatje
messing een vorm te kunnen knippen.
De sluiting is nu bijna gereed.
De foto’s in deze blog gaan daar over.
Dan wil ik ook nog oefenen met handgemaakt kapitaalband.
Dat loopt nog niet zoals ik wil maar ik maak vorderingen.

Dit zijn de sluithaak (boven) en een plaatje messing met drie gaten. Uit dat plaatje knip ik dadelijk het bevestigingsplaatje dat gebruikt wordt om het leren riempje aan de sluithaak te zetten. Dat wordt dus passen en meten.

Even passen met een strookje papier (wit onderaan) hoe lang en breed het strookje leer moet worden.

Dat lijkt me een goede afmeting.

Het riempje wordt van rood leer.

Steeds passen en meten en nu het bevestigingsplaatje aftekenen om uit te knippen.

Nu passen en meten met in ieder geval 1 set gaten op zijn plaats.

Eerst het bevestigingsplaatje vastgezet met 1 messing spijker. Nu zijn de laatste twee aan de beurt. Het vinden van de gaatjes en recht houden van het leer is nog niet eenvoudig.

Een tussen resultaat.

Als de kapitaalband gereed is kan ik de boekband in elkaar zetten en
de sluiting plaatsen. Als dat af is dan kan ik aan de echte dummy beginnen.

Inderdaad. er is nog werk aan de winkel. Maar ik snap beter dan voor deze poging hoe ik het moet gaan doen. Dit kan ik eenvoudig uit elkaar halen. Dan om het pluizen van het henneptouw een beetje in te tomen een beetje insmeren met lijm. Dan kan ik dit verder weer goed gebruiken voor de tweede poging.

Boekbeslag op een boek maken

Posted on september 29, 2019 by Argusvlinder

Opnieuw een paar stappen verder.
Het boek is nu helemaal aan de leren riempjes gebonden.
Dat blijf je straks mooi zien achter het leer.
De tweede plat bevestigd.
Een uitholling gemaakt in een van de platten zodat
straks de muiter mooi over dat gat kan worden geplaatst
en de sluithaak er goed kan invallen.

De toelichting op de termen in het verhaal van vandaag
is afkomstig van een website helemaal gewijd
aan boekbeslag.

De katernen zijn aan de leren riempjes genaaid. Het boekblok is losgemaakt van het naaibankje.

Het boek valt mooi open.

Klampsluiting

kantsluiting gevormd door een sluithaak en een aan een platkant of -rand bevestigde muiter. De sluithaak kan bevestigd zijn aan een sluitlip of onderdeel zijn van een geheel metalen klamparm die de afstand tussen de platten overbrugt en met een scharnier en aanzetstuk aan het plat is bevestigd.

De riempjes moet ik hier nog op maat maken en dan bevestigen aan de plat.

Dan ziet het er zo uit. Mijn garen is wel dun als ik dat vergelijk met foto’s van bindingen bij andere boekbinders. Nog eens uitzoeken waar hem dat in zit.

Muiter

metalen onderdeel van een sluiting dat aan een plat is bevestigd en waar een sluithaak of klamparm in kan grijpen. De muiter is meestal vlak aan de rand van het plat bevestigd, maar kan zich ook elders bevinden: (kant- resp.) platmuiter. Naar de vorm kan men onderscheiden: uitgesneden muiter, penmuiter, rolrandmuiter, omgezette muiter.

Ik maak een uitholling op de plaats waar de muiter komt te zitten. Dat is om er voor te zorgen dat straks de sluithaak er goed in past.

De leren bekleding komt straks nog tussen het gat en de muiter te zitten. Eens zien hoe dat gaat passen.

(Sluit)klamp / (sluit)haak

metalen onderdeel van een sluiting, aan het einde tot een klauw gebogen, dat in een muiter kan grijpen. Indien het geheel uit metaal bestaat, heet dit een klamparm. De sluithaak is meestal aan een sluitlip bevestigd, maar kan ook uitgevoerd zijn als een geheel metalen klamparm. De haak kan zich ook aan een sluitriem of overslag bevinden.

Zo moet de sluithaak dan straks (aan een riempje) in de muiter haken.

Van den vos Reynaerde (voorbereiding)

Posted on september 19, 2019 by Argusvlinder

Omdat ik Van den vos Reynaerde wil gaan inbinden met een
Middeleeuwse bindwijze, en ik de technieken daarvoor voor de eerste maal
ga toepassen, hik ik een beetje tegen het volgende project.

Eerlijk is eerlijk, er zijn ook een paar praktische problemen:
– gereedschap: ik beschik niet over al het benodigde gereedschap
en dat kopen duurt even;
– materialen: ik heb niet al die materialen in voorraad. Het zoeken,
kopen en geleverd krijgen kost tijd;
– de technieken; sommige van de technieken die ik moet gaan toepassen
zijn niet eenvoudig en daarvoor wil ik me voorbereiden.

Omdat het boek dat ik wil gaan maken ook boekbeslag bevat wat je met de hand moet gaan maken, vond ik dit boekbeslag in de vorm van een klampslot uit het Doe-het-zelf pakket van Atelier Libri wel een goed idee. Ter voorbereiding.

Het boek dat ik ga maken staat beschreven in ‘Westerse boekbindtechnieken
van de Middeleeuwen tot heden’ dat geschreven is door Peter Goddijn.

Je ziet dat ik hier niet het hele boekbeslag zelf moet gaan maken. De muiter (dat deel van het slot dat vast aan de voorplat zit en waaraan het ‘dwarsbalkje’ zit waaraan straks de sluithaak houvast gaat vinden on het boek te sluiten. Op de foto het rechtse messing voorwerp onder de plastic zak met staalwol.) en de sluithaak zijn al voorgevormd. Ik moet wel zelf twee kleine borgplaatjes zelf gaan knippen.

Waar ik niet bij stilgestaan had (dom) was dat ik wel een boek nodig heb
met een bepaalde dikte.
Daarom heb ik besloten een blanco dummy te maken voor ik aan de ‘echte’ dummy
(The Art of bookbinding van Joseph Zaehnsdorf) ga beginnen en voor
dat ik aan ‘Van de vos Reynaerde’ ga beginnen.
Het boek moet eigenlijk ten minste 5 centimeter dik zijn.
Dat kost een berg papier.
Daarom ook ga ik ook bij de kleine, blanco dummy, houten platten gebruiken
van 1 centimeter dik (1 cm voor en 1 cm achter).
Het papier is nu deels op maat gesneden maar ik ben er nog niet.

Waarschijnlijk heb ik nog wel een paar katernen nodig.

Tweede poging met Omslagband met lias

Posted on mei 27, 2019 by Argusvlinder

Vrijdagavond had ik een eerste poging gedaan
om de katernen te verbinden met de perkamenten band
zoals beschreven in het boek van Peter Goddijn:
‘Westerse boekbindtechnieken van de Middeleeuwen tot heden’.
Ik was niet blij met het resultaat.

Zaterdag kon ik een resultaat zien van een geslaagde poging
van een meer ervaren boekbindster op de Open Dag van de
Stichting Handboekbinden in Amsterdam.
Sommige dingen waren hetzelfde aan haar en mijn boekmodel maar
de binding bij haar was een stuk strakker.

Dus zondagmiddag een nieuwe poging. Minder voorzichtig als bij
de eerste poging lukte het nu veel beter. ik ben tevreden.

Het boekblok past weer prima. Ik heb van ieder katern twee vellen weggehaald. Het aantal vellen (12) was vooral gekozen om een goede spreiding te krijgen van de gaten die gebruikt worden bij het naaien. Dat heb ik nu al bereikt. Maar minder dikke katernen past misschien beter bij deze afmetingen. Voorlopig denk ik dat dit een goede keuze is maar de tijd zal het leren.

Nu ik deze hindernis met succes genomen heb volgt de volgende.
Natuurlijk.
Het is volgens Goddijn de bedoeling het eerste blad van
het eerste katern en het laatste blad van het laatste katern
te gaan benutten als schutbladen.
Probleem daarbij is dat vocht en perkament niet goed samen gaan.
Dus moet je daar voorzieningen voor treffen.
Vandaar dat ik eerst goed ben gaan passen en meten en
de stappen me voorstel die ik moet nemen om het eerste schutblad
en de band onder de pers te krijgen.

Zo ga ik het lijmen. Het katern beschermen met een lijmvel.

Zo ga ik het ingelijmde schutblad en de plat tussen twee vlakke planken bekleed met bakpapier leggen. Dat kan dan in zijn geheel in de pers. Ik kan niet zoals De Haas in Goddijn beschrijft de twee platten en twee schutbladen in één keer in een pers brengen. Ik moet het een voor een doen. Als de plat met schutblad in de pers zit, waar is dan de rest van het boek?

Dit is niet zomaar een rommelige stapel. Hier ondersteun ik de omslagband met een boek terwijl de plat en het schutblad in de pers zitten. En nu maar drogen en hopen dat het er allemaal mooi recht uitkomt.

Nog meer Dada

Posted on december 11, 2018 by Argusvlinder

Het was even stil rond mijn Dada-bundel.
Eerst heb ik een dummy gemaakt en de zelf uitgedachte binding
uitgeprobeerd. Die moet nu wel een beetje anders worden.
Afgelopen weekend heb ik het werk aan het boek weer
opgepakt. Te beginnen met een strook Zaansch Bord.

Wat was deze Dada-bundel ook al weer?
Tristan Tzara, een van de voormannen van de Dada-beweging heeft
eens een soort recept geschreven hoe je met een krantenartikel
een dada-gedicht (ik noem die dadadicht) kunt maken.
Een aantal van die gedichten heb ik gemaakt met zelf opgelegde
beperkingen, mogelijkheden en onmogelijkheden.
Soms tref je de knipsels aan in het boek, soms de gedrukte tekst.
Het boek bevat een katern die dit allemaal in detail beschrijft.
Natuurlijk maak ik maar 1 exemplaar.

Uit dit stuk Zaansch Bord ga ik een kleine concertina maken. Ik gebruik deze vorm omdat ik dan een stevige binding kan maken die toch genoeg ruimte in de rug heeft om de af en toe dikkere pagina’s een plaats te geven.

Bergjes en dalen van 1 centimeter hoog.

De katernen en de concertina-rug die alles aan elkaar maakt.

Dan eerst gaatjes prikken. In de katernen….

….en in de concertina-rug.

Dan een heel eenvoudige steek en twee knoopjes in het garen.

Aangevuld met druppels lijm.

Het buidelboek nadert het eindpunt

Posted on november 10, 2015 by Argusvlinder

Het boekblok is aan de voorkant al bevestigd aan de kaft. Je ziet hier het mooie schutblad en verderop een stukje van de eerste foto.

De achterkant is inmiddels ook gelijmd. Het ligt nu onder bezwaar goed te drogen. Hier op deze foto is het nog niet zo ver en zie je de kaft en het naaiwerk van de katernen.

Buidelboek – Girdle book

Posted on september 22, 2015 by Argusvlinder

Afgelopen zondag ben ik begonnen het drukwerk voor Buidelboek,
het boek van Dhr. H. Knoors, voor te bereiden om in te binden.
Omdat ik geen snijmachine heb moet ik de pagina’s lossnijden
uit het drukwerk.
Het drukwerk komt op grote vellen waarop steeds de pagina’s staan
voor het een katern van het boek.
In dit geval bestaat een katern uit 4 bladen met op elk blad twee pagina’s
op de voorkant en twee pagina’s op de achterkant.

De eerste twee pagina’s zijn uitgesneden. De zware, metalen driehoek blijkt een gewelding stuk snijgereedschap te zijn. Een aanrader.

Het eerste katern van het Buidelboek: 4, in elkaar geschoven en gevouwen bladen die eerst op maat zijn gesneden.

Snij-afval. Terecht gaf mijn vader aan dat een kant, de kant tegenover de rug, straks nog schoongesneden moet worden. Doordat je 4 vellen papier vouwt en in elkaar schuift, steekt de laatste, het vierde, een beetje uit ten opzichte van het derde blad. Het derde steekt een beetje uit ten opzichte van het tweede en hetzelfde is waar voor blad twee. Het gaat om minder dan een millimeter maar in een boek oogt dit al snel slordig.

Dit is het katern met daarin de pagina met daarop het colofon. Dhr. Knoors heeft die pagina voor mij gesigneerd. Naast de bedrukte pagina’s heeft de uitgever (Atelier de Ganzenwei van Rob Koch) nog twee katernen bijgeleverd met blanco pagina’s. Daar kunnen straks mooi een paar van mijn foto’s aan toegevoegd worden. Zo is dit boek een werkelijk uniek exemplaar.

De katernen gesneden en gevouwen. Volgende stap is het aan elkaar naaien van de katernen.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: katernen

Boodschappenboekje

Tarzan meets Sint Veit

Kapitaalband – zelf maken

Het huidige boekbindavontuur

Weer gewerkt aan de dummy voor de dummy van Van den vos Reynaerde

Boekbeslag op een boek maken

Van den vos Reynaerde (voorbereiding)

Tweede poging met Omslagband met lias

Nog meer Dada

Het buidelboek nadert het eindpunt

Buidelboek – Girdle book

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk: