Het werk aan het eerste dadagedicht ben ik gisteren
gelijk gestart. Zoals ik aangaf volg ik de richtlijnen
van Tristan Tzara niet helemaal.
Het artikel dat ik verknipt heb wordt de basis
voor een dadaïstische dichtbundel.

In deze plastic zak zit het verknipte artikel uit Argus over Verweesde boeken.

Het eerste gedicht dat ik ga maken heeft 7 zinnen van 7 woorden.
De woorden heb ik uit de zak gehaald en op het eerste katern geplakt.

Dan is dit het resultaat.

voetbalbestuurder Nederlandse verweesde het voegen een zeventien
toevoeging terecht meer hij van van aantal
vooral het zulke verweesde boekenplanken spelen sinds
eraan letters tussen verraste dat tien las
een boeken niet elkaar die onderdeel antiquariaat
voor voetbalboekjes jaar verhuisden boek wel boeken
de ezelsoor boven op het raakt want

Zoals je kunt zien had Tristan Tzara gelijk:

The poem will look like you
And there you are — an infinitely original author endowed with a charming sensibility though beyond the understanding of the vulgar.

Voor een toelichting op Dada ging ik naar Wikipedia:

Het dadaïsme of kortweg dada was een culturele beweging die tijdens de Eerste Wereldoorlog begon in Zürich in het neutrale Zwitserland.

De beweging was ongeveer tussen 1916 en 1920 op haar hoogtepunt. De kunstenaars van dada hielden zich bezig met mengvormen van beeldende kunst, poëzie, theater en grafisch ontwerp. De beweging toont qua geesteshouding verwantschap met het nihilisme door het opzettelijk irrationele en het ondergraven van de algemeen geaccepteerde standaarden.

Hoewel de beweging slechts korte tijd heeft bestaan, is haar invloed zeer groot geweest. Dada is een kunst net onder de realiteit. Kunstenaars hielden zich bezig met het gebruik van voorwerpen die eigenlijk al bestonden. Zij maakten er net iets anders van dan het eigenlijk moest voorstellen.

De naam is uit een Frans-Duits woordenboek geprikt. Op een willekeurige pagina kwam men bij het Franse woord dada, dat speelgoedpaard en ook figuurlijk stokpaardje betekent.