Voor het eerst van mijn leven!

Posted on oktober 17, 2019 by Argusvlinder

Voor het eerst van mijn leven heb ik een boormachine gekocht.
In huis gebruik ik nooit een boormachine.
Dat let het zo nauw dat ik het liever iemand anders laat doen.
in de meeste muren in mijn huis raak je niet met een gewone
boormachine.
Ik had op internet rondgekeken maar ik raakte al snel
verstrikt in allerlei discussies over wat het beste type
batterij was. Daar maak ik me niet zo druk over.
Ik wil een eenvoudige machine voor kleiner werk.
Misschien een schroef in of uitdraaien.
Ben nog naar een grote bouwmarkt geweest. Daar duizelde het helemaal.
Daar waren ‘aanbiedingen’ die zeer ruim boven het bedrag
lagen dat ik in mijn hoofd had.
Laat de Action een boormachine verkopen voor 29,95 euro.
Volgens mij een prima machine voor mijn toepassingen.

Dus het werk aan de voor- en achterplat van
‘The art of bookbinding’ (Joseph Zaehnsdorf) kon beginnen.

De randen aan de buitenkant afgerond met schuurpapier en de plaatsen afgetekend waar de sleuf, de doorboring en de geul moet komen.

Op beide platten en zowel buiten- als binnenkant.

Hier zie je dat ruimte is uitgespaard waar het leren riempje in bevestigd wordt. Vervolgens loopt dit riempje door de plat naar de andere kant. Daar zou een soort tunnel in het hout moeten zitten. Voorgeboord met de boormachine. Maar het materiaal dat ik als plat gebruik is geen massief hout. De buitenkanten zijn van hout, een fineer. De kern is van verschillende materialen. Sommige heel zacht. Het boren van een tunnel leidde bijna gelijk in het beschadigen van de bovenkant. Dus straks. bij ‘Van den vos Reynaerde’, in het eikenhout zal ik het opnieuw proberen. Maar voor deze dummy volg ik de aanpak die ik in de eerste dummy ook gebruikte: een ruimte uitsparen aan het oppervlak waarin het riempje past.

De volgende keer begin ik hier de riempjes eerst verder vast te zetten. Ik zou ook voor het basiskapitaal een tunnel moeten maken. Op de hoek. Dat ga ik, om dezelfde reden, niet eens proberen. Dat wordt een sleufje. Daar zal het perkament in moeten passen. Als dat lelijk dreigt te worden onder het leer zal ik het opvullen met papier maché.

De eerste dummy is af

Posted on oktober 9, 2019 by Argusvlinder

De eerste dummy is er vooral op gericht
= het doe-het-zelf pakket van Atelier Libri te gebruiken
om een boeksluiting te maken;
= ervaring op te doen met leer en houten platten;
= ervaring op te doen met het zelf maken van
kapitaalband;
= om tijd te kopen en in tussen toch zinvol bezig te zijn en
intussen nog wat juiste materialen te kopen.

Ergens had ik gelezen over de gewoonte om de hoeken van de omslagen met een draad aan elkaar te maken. Ik vond dat een leuk idee. Daarvoor koos ik het rode garen dat ik ook gebruikt heb voor de kapitaalband. Maar dat moet ik veel beter voorbereiden. Misschien is er iemand die me uit kan leggen hoe ik dat het best kan doen. Na de achterplat heb ik dat maar niet meer aan de voorplat geprobeerd.

Na de stroken leer vanaf de rug op de platten gelijmd te hebben heb ik de omslagen op de voor- en achterplat gelijmd. Ik heb dat gedaan alsof ik een schrift kaft. Dat kan beter. Ik ken ook wel een techniek om dat te doen. Dat was al eens eerder hier te zien. Maar bij dit middeleeuws uiterlijk kon het wel. Nu kan ik de muiter gaan vastzetten. Eerst nog even passen en zien of de sluithaak er goed in past.

De muiter gaat goed.

Zoals je kunt zien zijn de katernen op de rug direct beplakt met het leer.

Ik kies voor een vierkant borgplaatje. Daarmee ga ik het riempje op de achterplat vastzetten met vier messing spijkertjes. Om de sluithaak met het riempje op de juiste plaats te krijgen heb ik het leer afgetekend. Maar dan zo dat er stippen staan waar het leer net overheen bevestigd moet worden.

Het riempje zit er aan en de sluithaak past goed in de muiter.

De hoeken heb ik nog wel iets verbeterd maar bij de volgende dummy doe ik dat anders. Je ziet ook goed dat mijn tafeloppervlak goed is voor het ruwe werk maar voor de afwerking met leer ontstaan er te veel beschadigingen. Dat is jammer dus dat moet anders de volgende keer. Ik weet alleen nog niet hoe. Probleem is natuurlijk dat je bijvoorbeeld een hamer moet gebruiken om de muiter en sluithaak op de platten te bevestigen. Dat moet met een beetje kracht.

Met de eerste dummy ben ik best tevreden. Het moet bij de volgende dummy beter maar ik heb hier veel van geleerd. Zaterdag begin ik hopelijk aan The Art of Bookbinding (versie Atelier De Ganzenweide).

Bericht met veel fouten (om van te leren)

Posted on september 25, 2019 by Argusvlinder

Het leek me een goed idee om het doe-het-zelf pakket te kopen
voor boekbeslag bij Atelier Libri.
Voordat ik zelf beslag moet gaan knippen en zo.
Bovendien koop ik daar tijd mee om mijn gereedschap op
orde te brengen. Ik ben erg blij met dit plan.
Want ik ben al tegen een aantal dingen aan gelopen die ik me
eerder niet gerealiseerd had en die nu niet voor onoverkomelijke
problemen zorgen.
Allereerst moet ik een boek maken want het beslag past nier zomaar
op ieder boek. Het moet ongeveer 6 centimeter dik zijn.

De afgelopen tijd heb ik wat vorderingen gemaakt. Zo heb ik met de figuurzaag de twee platten uitgezaagd. Het materiaal is een soort triplex met een fineerafwerking. Speciaal geschikt voor vochtige ruimtes want het komt uit een badmeubel.

Het papier gaat dan nog een tijdje in de boekenpers maar dit is zo het idee. Nu wil ik er gaten in boren zodat ik op een eenvoudige manier met leren riempjes kan werken.

Hier zijn de gaten geboord (met dank aan mijn vader) en heb ik het hout afgetekend om het met een beitel wat uit te hakken. Uiteindelijk heb ik dat met een guts gedaan.

Na de boekenpers ziet het voorbeeld er al beter uit.

De bovenste plat is afgetekend zoals de buitenkant van de platten gaat worden: een sleuf van de rand naar het gat. De onderste plat toont hoe de binnenkant gaat worden: een sleuf vanaf het gat een anderhalve centimeter het plat op. Rechts liggen de twee riempjes die ik ga gebruiken.

Die riempjes passen prima in de sleuven. Hier zie je de binnenkant. Vanaf het gat waar het riempje doorkomt steekt een sleuf nog anderhalve centimeter verder. Deze ruimte ga ik gebruiken om het riempje te lijmen en met spijkertjes vast te zetten.

Dit is dan het beeld straks, nog voor ik de platten ga bekleden. Maar dan moet eerst het naaien van het boekblok nog gebeuren.

Dit is dan de buitenkant van een plat.

De riempjes zitten intussen al vastgespijkerd met messing spijkertjes aan het plat.

Alle sleuven zijn gemaakt en aan 1 plat zitten de riempjes al vast. Je ziet dat de riempjes nog veel te lang zijn maar dat komt later wel goed.

Zo gaat dat boekbeslag (klampslot) dan ongeveer komen. Zal best leuk worden.

Maar eerst het boekblok naaien. Volgens Goddijn gebruikte men in de middeleeuwen (in ieder geval voor het boek waar ik aan wil gaan werken) nog geen naaibank. Maar ik denk dat het handig is. Wat ik hier fout doe is dat ik voor mijn gevoel bezig ben op het achterplat. In de middeleeuwen werkte men vanaf het voorplat. Vervolgens kan ik niet met riempjes werken en maar twee rijen gaatjes prikken in de katernen. In dit kleine boek is er buiten de riempjes eigenlijk geen plaats meer voor nog een rij gaten. Dat moet ik anders oplossen. Maar nu begrijp ik beter hoe Van den vos Reynaerde straks genaaid moet worden.

De oplossing voor nu 1 gat extra in het midden. Niet ideaal. Misschien niet mooi. Maar het werkt (denk ik). Je ziet dat het plat met tape vast zit op de naaibank.

De riempjes worden vastgezet aan de naaibank (eigenlijk een stuk van een oude keukenstoel). Het naaien kan beginnen.

De riempjes zijn ingesneden. De draad gaat via het middelste gat het eerste katern in.

Vandaar uit ga ik eerst in het linkse gat naar buiten en zet ik het katern daar vast aan het linker riempje. Vervolgens is de rechtse kant aan de beurt. Via het middelste gat komt de draad weer naar buiten en gaat dan het tweede katern in. Daar ga ik de volgende keer verder. Daar gaat dan een visgraat steek volgen. Ik ben benieuwd.

The Art of Bookbinding (in het kader van Van den vos Reynaerde)

Posted on augustus 12, 2019 by Argusvlinder

Gisteren natuurlijk gewerkt aan mijn nieuwste project.
Een middeleeuwse binding voor een boek in losse
katernen dat ik gekocht heb bij Atelier de Ganzenweide:
The Art of Bookbinding.
De versie van deze tekst dateert uit 1903 dus een
middeleeuwse band is dan niet helemaal op zijn plaats.
Zie het als een hommage.

Eén plat was gereed. Gisteren tijd om nummer twee uit te zagen.
Dat heb ik gedaan met een figuurzaag en ik moet zeggen:
ik slaag er steeds beter in de lijntjes te volgen bij het zagen,
de zaadbladen schieten minder vaak los en
de zaagbladen breken minder.
Dat betekent volgens mij dat ik de zaag beter zijn werk laat doen
en ik dus minder kracht zet.

Na het zagen volgde het schuren.
Met het eindresultaat ben ik nog niet ontevreden.
War nog moet gebeuren is dat de randen aan de buitenkant nog
wat afgevlakt moeten worden.

Hier zie je voor- en achterplat met ertussen de katernen van het boekblok.

Maar er was nog een klein karweitje: aan het boekblok,
aan de rugzijde moet een kapitaalsnede gemaakt worden.
Van ieder katern wordt een klein driehoekje van
2 x 2 millimeter afgesneden aan zowel de kop (bovenkant)
als de staart (onderkant).
Dat moet straks er voor gaan zorgen dat het kapitaal
(de bescherming tegen stof aan boven- en onderkant van
een boekblok en een kleine versiering aan het boek)
de juiste ruimte gaat krijgen.
Eigenlijk moet je dat voor het hele boekblok in één keer
afsnijden. Daar had ik geen goed mes voor bij me.
Dat gaat de volgende keer anders.
Nu heb ik steeds 4 of 5 katernen in een keer gedaan.
Dat levert verschillen op.

Tussen de platten ziet dat er dan zo uit.

Ik probeer zo veel mogelijk de werkzaamheden te doen
die ik kan doen totdat ik moet gaan boren.
Daar heb ik zelf geen machine voor en ook geen ervaring.
Dus dat wordt spannend.

Maar als je een papieren boekblok gebruikt voor deze binding
is het beter een perkamenten dekblad aan te brengen.
Een dekblad met een kim (een omgevouwen rand).
Het scharnier van de boekband schijnt het papier makkelijk
te beschadigen. Perkament is dan sterker. Dus je neemt een
stuk perkament ter grootte van een enkele bladzijde
met aan de rugzijde 1 centimeter extra.
Die extra centimeter past dan straks om het eerste katern.

Het perkamenten dekblad met aan de linkerkant een kim, een omgeslagen randje van 1 centimeter. Ik heb twee van deze dekbladen gemaakt, één voor elk buitenste katern. Die liggen nu in de boekenpers zodat de vouw er goed in zit.

Elias P. van Bommel

Posted on juli 31, 2019 by Argusvlinder

Ik wil zo graag aan de boekband beginnen.
Ik ben zo benieuwd hoe het monogram (laag maar met
openingen in de letters) en de tulp (hoog maar
zonder openingen) zich laten verwerken onder
het boekbindlinnen.

Maar voor ik daar aan toe ben moet ik eerst
nog een paar stappen met het boek maken.
Vandaag heb ik eerst de kleur voor het schutblad
gekozen, die uitgesneden, net als de platten en het ruggenbord.
Dan is het boekblok op maat gesneden.
Daarna heb ik het boekbindlinnen op maat gemaakt
en de plaats afgetekend waar de platten komen.
Op het voorplat heb ik de plaats van het monogram
bepaald en al vast gekeken hoe de tulp op het achterplat
gaat komen. Allemaal met veel passen en meten.

Egaal blauw, zo worden de schutbladen. Hier pas ik het nog even op het boekblok dat nog niet gesneden is. Je ziet dat het uiteindelijke boekblok een stuk korter is dan het nu lijkt.

Hier zie je de kleur van het boekbindlinnen en de kleur van het schutblad. Het wordt een beetje een streng boek.

Vervolgens heb ik het boekblok schoongesneden. Dit zijn de stroken die er afvallen. Dit is voor mij altijd een magisch moment. Het boekblok krijgt zijn uiteindelijke vorm. De bladspiegel in het boek ontstaat. Het wordt een echt boek.

Nu ga ik de schutbladen bevestigen op het boekblok.

Altijd passen en meten. De platten zijn uit grijsbord gesneden. Gaat het allemaal passen? Zo te zien wel.

De voorplat is afgetekend. Zo gaat het monogram straks op het voorplat gelijmd worden.

Hier heb ik alle losse delen van de boekband nog een weggelegd zoals ze gaan komen. Boven het achterplat met daarop de tulp. Dan het kneeplatje tussen het achterplat en de rug, dan opnieuw een kleine ruimte en dan het voorplat met daarop de monogram.

Volgende keer kan het spannendste deel beginnen.
Zoals gezegd: ik ben benieuwd.

Eerste schutblad bevestigd (Omslagband met directe strengeling)

Posted on juli 16, 2019 by Argusvlinder

Zoals te zien is, het schutblad is mooi bevestigd op de achterplat. De voorsnede en de voorflap verdienen nog een schutblad. Niet te zien is dat het schutblad dat tegen de voorplat moet komen ook nog gelijmd moet worden. Maar gezien het materiaal (perkament kan gaan golven) en de glazen kraal op de voorkant, is voorzichtigheid geboden bij het lijmen van het schutblad.

Nog wat strengels bijmaken

Posted on juli 4, 2019 by Argusvlinder

Om verder te komen met mijn Omslagband met directe strengeling
moest ik nog een paar strengels bijmaken,

In tegenstelling tot vorige keer heb ik nu eens geen lijm aan het water toegevoegd. Ik wil het verschil ervaren. Hier zie je de smalle stroken perkament liggen in een bakje met schoon water. Het duurt maar even. Het perkament begint spontaan te krullen. Even daarna heb ik ze verwerkt en ‘opgedraaid’ waarna ze na droging nog het meest weghebben van een hard touwtje.

Als je een paar bindingen met de perkamenten strengels gedaan hebt, ontwikkel je vanzelf een eigen stijl. Na een eerste doorgang ga ik met de els nogmaals door het gat om het breed genoeg te maken voor een tweede doorgang. Daarbij steek ik de els altijd aan de ‘buitenkant’ van de perkamenten strengel die al door het gat zit. Op die manier is de kans kleiner (denk ik) het perkament te beschadigen dat al het eerste deel van de binding vormt. Het vouwbeen ligt er alleen maar bij op de foto om de strengels niet te laten terugschieten terwijl ik zelf de foto maak.

Als je dan het perkament bij de tweede doorgang door het eerste gat hebt gehaald, ziet de boekband er zo uit aan de buitenkant. Dan ga je weer strengelen. Dit keer met het perkament dat je net door de band hebt gehaald en als basis het perkament van de eerste doorgang. Hoe vaak je die twee om elkaar heen draait weet ik niet. Ik heb hier op een lengte van 3,5 centimeter gekozen voor 4 keer en steeds in dezelfde richting draaiend. Maar je kunt dit ook veel vaker doen. Peter Goddijn geeft daarover, in de stukken die ik gelezen heb, geen hints. Zal ook voor een deel worden bepaald door wat je zelf mooi vindt.

Alle katernen zitten vast. Ik ben best tevreden. Ik zie nog wel wat verbetermogelijkheden maar dit is het voor nu. Graag wil ik nu beginnen aan de sluiting maar de glazen kralen die ik besteld heb zijn nog steeds niet aangekomen. Ik ga morgen eens bellen.Na de kralen kan ik de schutbladen vastzetten tegen de voor- en achterplat. Dan ga ik nog een schutblad bedenken voor de sectie die de frontsnede en de flap vormen. Dan kan ik naar het volgende boek.

Omslagband met directe strengeling: de sluiting

Posted on juni 24, 2019 by Argusvlinder

Deze boekband heeft een flap waarmee ook de voorsnede
en het voorplat (deels) wordt bedekt.
Omdat goed te laten zitten zit er een sluiting op.
De sluiting wordt gemaakt met twee smalle stukjes leer
en een kraal. 10 Cm leer zegt Peter Goddijn.
Ik vermoed dat de lengte van dat leer afhankelijk is
van de grootte van de kraal. Dat staat niet in het boek,
maar het is wel mijn vermoeden.
Hoe ging dat boek ook al weer worden?

Dit is de tekening uit het boek van Peter Goddijn. Je ziet dat de band helemaal om het boekblok zit. Een halfronde flap ligt op het voorplat. Om voorplat en flap bij elkaar te houden wordt met een stukje keer een kraal op het voorplat bevestigd. Het tweede stukje leer zal als een lusje dienen en in bevestigd op de flap.

De perkamenten boekband lag nog te drogen onder bezwaar. Alle secties (voorplat, rug, achterplat, voorsnede en voorflap) zijn beplakt met papier. Hier ligt de band tussen twee driehoeken en een cicerolat om in de vorm te komen en blijven. De kraal ligt er op om een idee te geven of de kraal niet te groot is.

Zo’n sluiting heb ik niet eerder gemaakt.
Daarom besluit ik om het eerst eens te proberen op een stuk
Zaansch Bord: drie insnijdingen op 1 cm van elkaar zou
hoed moeten zijn.

Hier zie je dat het gelukt is om de kraal te bevestigen. In heb de uiteindes van het leer hier niet gelijmd aan het bord. Ik wil dit nu nog een keer proberen op de dummy die ik gebruikt heb om het grote stuk perkament te snijden.

Zo ziet de achterkant er dan uit. Ik vind het er goed uitzien.

Hier heb ik de insnijdingen in de dummy aangebracht. Overigens is denk ik, het bevestigen van de kraal het eenvoudigst. Het probleem komt pas bij de lus die om de kraal moet passen maar ook weer niet te ruim.

Hier is het leer door de eerste insnijding gehaald. Zo’n stuk papier in de vorm van de omslagband is toch weer heel anders dan de test met het Zaansch Bord. Dat was een stuk eenvoudiger omdat het stuk Zaansch Bord veel kleiner was.

Dan door insnijding nummer twee.

Als laatste door insnijding nummer 3. Straks bij de definitieve versie ga je dan het leer aan de achterkant met lijm bevestigen. Maar nu wil ik weten hoe ik de lus moet bevestigen. De flap past al wel mooi onder de kraal.

Uiteindelijk is me dat gelukt. De insnijdingen heb ik wel korter op elkaar aangebracht. De totale lengte dat het leer in de papieren band zit gewerkt is daardoor korter. Daardoor is de lus groter. Ik ben benieuwd hoe anderen dit aanpakken. Alles bij elkaar is het een heel gepriegel.

Misschien de kraal een kleur geven?
Wordt vervolgd…

Mooi Marginaal en Charles Dickens

Posted on februari 18, 2019 by Argusvlinder

Mijn versie van Mooi Marginaal, de catalogus van de uitverkiezing
van prachtige boekbanden van margebinders over de periode 2012 – 2017,
is nu zo ver dat ik soms al aan het volgende boek kan beginnen.
Het volgende boek wordt een boek over de boekbanden die in
mijn ‘verzameling’ aanwezig zijn van boeken die geschreven zijn
door of over Charles Dickens of nauwe samenwerkingspartners.

Op dit moment zit de ene in een boekenpers en ligt de andere onder bezwaar.
In beide gevallen om goed te drogen.

Afgelopen weekend moest ik de achterplat nog afmaken. Voor Mooi Marginaal heb ik er voor gekozen opgelijmde platten te gebruiken. Dat betekent dat je niet een boekband uit 1 stuk maakt maar uit drie (in mijn geval dan toch): het voorplat, de rug en het achterplat. De platten bekleed met boekbindlinnen, de rug gemaakt uit leer. Het achterplat moest nog bekleed worden.

Dat is passen en meten, op maat snijden, lijmen en bekleden.

De achterplat is gereed. Nu kan hij aan het boek bevestigd worden.

Dan kan het boek in de boekenpers. Na een tijdje drogen zijn de schutbladeren ook aan de platten bevestigd. Opnieuw is het geheel in de boekenpers gegaan. Daar zit het boek nu nog in.

Gelijkertijd ben ik begonnen aan de boekband voor het Charles Dickens-boek. De inhoud is nog niet gereed maar het geheel krijgt een ‘laag A-4’ formaat. De breedte is A-4 maar de hoogte is minder. De boekband wordt bekleed met blauw boekbinderslinnen. Daar komt het kunstbontje overheen. Dit ligt nu onder bezwaar om goed te drogen.

Mooi Marginaal

Posted on februari 16, 2019 by Argusvlinder

De week zag er wat anders uit dan anders.
Daarom heb ik gistermiddag en vandaag aan mijn
versie van de catalogus ‘Mooi Marginaal 2012 – 2017’ gewerkt.

Deze mal gebruik ik om een smalle strook van de rug in te kunnen lijmen. Achteraf moet ik nog eens goed nadenken over de volgorde van activiteiten. Ik heb nu eerst de schutbladen bevestigd aan het boekblok en ga straks de rug aan het boekblok met schutbladen bevestigen. Vraag is of dat niet beter andersom kan.

Het boekbindlinnen voor de voorplat is uitgesneden en die lijm ik vast aan de voorplat. Daar is een vierkant in uitgespaard omdat daar de verdiepte letter ‘M’ in komt. Als ik opnieuw zou doen zou ik de ‘M’ direct uit de voorplat gesneden hebben en niet uit een kleiner stuk karton. Maar goed, ik ga hierna een stuk boekbindlinnen er uit snijden en dan de verdiepte letter ‘M’ hier inpassen en dan de gele achterkant aanbrengen.

Dan is dit het resultaat. Je ziet dat het boekbindlinnen nog niet omgeslagen is. Dat is ook een beetje ingewikkelder dan normaal omdat het voorplat twee hoogtes kent. Dit om de voorplat te kunnen plakken op het leer van de rug zonder een bobbel te veroorzaken.

De leren rug is op het boekblok gelijmd. Door de mooie structuur op de achterkant van het schutblad, vindt ik dit ook al een mooi boek. Maar dit is natuurlijk veel te kwetsbaar.

Passen en meten. De verhoogde ‘M’ ligt hier nog los op het voorplat. Maar de voorplat past wel mooi op het leer. Hoe het straks gaat scharnieren moet ik nog zien.

Nu is de verhoogde ‘M’ ook vastgezet.

En weer passen en meten. Het leer is al een paar keer bijgesneden om het helemaal goed te krijgen. Misschien had de verhoogde ‘M’ meer kleur moeten krijgen. Misschien is dat beter voor het ontwerp. Dat kan ik nog altijd proberen. Nog even over nadenken.

Doe het zelf-pakket voor boeken

Posted on mei 5, 2018 by Argusvlinder

Pas geleden ontdekte ik Maak je eigen boek.nl.
Deze activiteit van de Grafische Cultuurstichting (verbonden aan
Bijzondere Collecties van de UvA) verkoopt onder andere kant-en-klare
bouwpakketten voor boeken via de website.
Er zijn een paar varianten.
Ik bestelde de variant voor thuis (er zijn ook versies voor scholen).

Geweldig idee en geweldig uitgevoerd!

Het materiaal en gereedschap kwam in een mooie, stevige doos. Volledig compleet om je eigen boeken te maken. Vijf stuks.

Op de verpakking gelijk een tekening waarop een aantal boektermen verklaard worden: kop, staart, kneep, boekband, rug, voorplat, achterplat, snede en boekblok.

Om de doos helemaal te vullen zodat er geen beschadigingen optreden tijdens het vervoer is er een bijzonder opvulmiddel gebruikt. Ik heb het berichtje met toelichting en het materiaal maar even op de foto gezet mochten mensen denken dat ik zomaar plastic weggooi.

Op het eerste gezicht zit er een helder instructieboekje bij het gereedschap en de materialen.

Compleet met lijmkwast, boekbinderslijm, gaas, kapitaalband, naald, garen en een vouwbeen.

De boekbanden zijn al in elkaar gezet. Dat had ik niet gedaan. Het is natuurlijk wel makkelijk en een of twee om er zeker van te zijn dat mensen een goed resultaat behalen zou ik misschien ook gedaan hebben. Maar het maken van de band is een belangrijk onderdeel van het maken van een boek. Maar goed waarschijnlijk zitten er nog wat decoratietips bij.

Drie soorten papier: langlopend, breedlopend en schutbladen. Allemaal duidelijk aangegeven. De katernen voor het boekblok ga je dus wel zelf maken. De komende weken zal ik op zijn minst een exemplaar inbinden volgens de instructies.

Een heel compleet pakket dus.
In ben benieuwd hoe het maken van de boeken zal verlopen.
Zo op het eerste oog gaat dat wel lukken!

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: voorplat

Voor het eerst van mijn leven!

De eerste dummy is af

Bericht met veel fouten (om van te leren)

The Art of Bookbinding (in het kader van Van den vos Reynaerde)

Elias P. van Bommel

Eerste schutblad bevestigd (Omslagband met directe strengeling)

Nog wat strengels bijmaken

Omslagband met directe strengeling: de sluiting

Mooi Marginaal en Charles Dickens

Mooi Marginaal

Doe het zelf-pakket voor boeken

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: