Zo te zien is er vandaag niet veel gebeurd. Maar het leer aan de kop en staart zijn op maat gemaakt zodat ik aan het kapitaalband kan beginnen. Daarnaast ben ik nog aan het meten gegaan voor een volgend project en ben ik op zoek gegaan naar een pianoscharnier van 25 mm. Dat valt niet mee, de meeste winkels schrijven wel over scharnieren van 25 mm maar verkopen vervolgens alleen 35 mm.
In mijn laatste reguliere post over deze band heb ik zowel
de activiteiten aan de katernen als die aan de
perkamenten band besproken.
Maar daarna heb ik nog een middag aan het boekmodel kunnen werken.
Daarbij heb ik vooral gewerkt aan de omslag van de band.
In het boek van Peter Goddijn wordt daar een werkwijze
besproken van De Haas.
Ik heb besloten het anders te voen omdat ik niet beschik
over twee boekpersen en omdat ik nog weinig ervaring met
perkament heb en dat nu direct kan opdoen.
Ik heb er voor gekozen de omslag aan de rug als een apart strookje perkament te behandelen. Daarnaast heb ik twee klemmen gebruikt die niet speciaal voor boekbinden in de winkel te koop zijn. En de hulp van die twee klemmen was geen overbodige luxe. Je ziet dat het cacheren de volgende keer beter moet. Niet op het gele oppervlak maar hier en daar zitten golfjes in het papier. Uiteindelijk zie je daar waarschijnlijk niet veel van. Als laatste handeling gaat straks de buitenste pagina van de katernen (pagina 1 en allerlaatst van het boek) als schutblad tegen de band gelijmd worden.
Ook de stalen driehoeken komen goed van pas.
De kop en de staart (boven- en onderkant van de band) zijn al gereed. Alleen de voorzijde (de kant waar je het boek opent) moet ik nog doen.
De omslagband is gereed om met het rijgen van de katernen te beginnen. Overigens staat bij het volgende boekmodel van Peter Goddijn goed beschreven hoe je er voor kunt zorgen dat de gaten die je gebruikt bij het inbinden (rijgen) op de juiste, mooie plaats gaan komen. Dat ga ik vandaag nog uitproberen.
Zo ziet de band er dan uit van buiten. Je ziet dat het omvouwen en rillen behoorlijk wat spanning op het perkament zet. De band gaat nu nog voor bijna twee dagen onder bezwaar. Omdat ik de band mooi recht wil hebben maar ook omdat ik bijna twee dagen niet aan het boekmodel kan werken.
Dit gaat zo onder bezwaar.
Meer nog niet gepubliceerde foto’s heb ik niet op Flickr staan.
Dus ik hoop dat deze hosting site snel weer volledig functioneel online zal zijn.
Hendrik de Haas is een boekbinder die als eerste in Nederland
een instructieboek over boekbinden heeft gemaakt.
Pas geleden ontdekte ik Maak je eigen boek.nl.
Deze activiteit van de Grafische Cultuurstichting (verbonden aan
Bijzondere Collecties van de UvA) verkoopt onder andere kant-en-klare
bouwpakketten voor boeken via de website.
Er zijn een paar varianten.
Ik bestelde de variant voor thuis (er zijn ook versies voor scholen).
Geweldig idee en geweldig uitgevoerd!
Het materiaal en gereedschap kwam in een mooie, stevige doos. Volledig compleet om je eigen boeken te maken. Vijf stuks.
Op de verpakking gelijk een tekening waarop een aantal boektermen verklaard worden: kop, staart, kneep, boekband, rug, voorplat, achterplat, snede en boekblok.
Om de doos helemaal te vullen zodat er geen beschadigingen optreden tijdens het vervoer is er een bijzonder opvulmiddel gebruikt. Ik heb het berichtje met toelichting en het materiaal maar even op de foto gezet mochten mensen denken dat ik zomaar plastic weggooi.
Op het eerste gezicht zit er een helder instructieboekje bij het gereedschap en de materialen.
Compleet met lijmkwast, boekbinderslijm, gaas, kapitaalband, naald, garen en een vouwbeen.
De boekbanden zijn al in elkaar gezet. Dat had ik niet gedaan. Het is natuurlijk wel makkelijk en een of twee om er zeker van te zijn dat mensen een goed resultaat behalen zou ik misschien ook gedaan hebben. Maar het maken van de band is een belangrijk onderdeel van het maken van een boek. Maar goed waarschijnlijk zitten er nog wat decoratietips bij.
Drie soorten papier: langlopend, breedlopend en schutbladen. Allemaal duidelijk aangegeven. De katernen voor het boekblok ga je dus wel zelf maken. De komende weken zal ik op zijn minst een exemplaar inbinden volgens de instructies.
Een heel compleet pakket dus.
In ben benieuwd hoe het maken van de boeken zal verlopen.
Zo op het eerste oog gaat dat wel lukken!
Gisteren had ik het gevoel dat ik het wel aandurfde om
de boeksnede van Kaas van Willem Elsschot te spatten.
Het boek krijgt een gele band en de snede wordt geel gespat met
een wit leeslint en witte kapitaalbandjes.
Dan begin je dus met het boek goed af te plakken en af te dekken
zodat niet alles geel wordt.
Zoals de vorige keer bij het oefenen is het een hele stellage.
De kop gespat. Je ziet dat ik de hoeken van het boek ook afgeplakt heb. Om er voor te zorgen dat elleen de snede geel wordt en niet de rug of het schutblad.
Zo zie je het verschil tussen onbespat en bespat heel goed.
Dan de laatste lange kant. De ecoline droogt snel en de pagina’s plakken niet aan elkaar.
Helemaal gespat.
Dan is het nu tijd voor het leeslint.
Ik heb daarvoor het midden van het boek gezocht: 6 katernen.
Het uiteinde van het leeslint heb ik een beetje ingelijmd en daarna schuin afgesneden. Hiermee hoop ik het rafelen van het leeslint tegen te gaan.
Dit is de kop. Nu kan het kapitaalband er op gelijmd worden.
Kopse kant met kapitaalband.
Van kopje suiker naar monument voor de vluchteling.
Natuurlijk ben ik bij de ‘onthulling’ ook gaan kijken.
Kort voor 19:00 uur is het clubje toeschouwers nog klein.
De assistent (?) / fotograaf op de foto.
Al snel wordt het een stuk drukker.
De bedenker/uitvoerder: Wouter Osterholt.
Snel nog even passen of de dragers goed zijn.
De processie kan beginnen.
Het park uit en naar De Koepel om daar het beeld tijdelijk te plaatsen.
Josua Wechsler.
Er is een tentoonstelling georganiseerd door KOP in Gebouw-F,
het huis van de beeldcultuur in de Reigerstraat in Breda.
De tentoonstelling gaat over zelfportretten en selfies.
Daarnaast worden kunstenaars uitgenodigd een tijd te werken
in Gebouw-F.
Volgens mij is Josua Wechsler een van die kunstenaars.
Floris Visser is initiatief nemer van een wekelijks radioprogramma
van 2 minuten dat via de voicemail van een bepaald telefoonnummer
te beluisteren is.
Wat het programma en de steen met de ‘diskjockeys’ van doen heeft
met Floris Visser en de tentoonstelling in Gebouw-F weet ik niet.
Het telefoonnummer is 06-1973 6-0 48.
Het is interessant de namen op dit paneel eens op te zoeken op het web!
In onze vorige expositie, IT AIN’T OVER YET,
lieten we zien hoe er door verschillende kunstenaars
wordt gekeken naar de voorspellingen
rondom het einde van de wereld.
Maar gelukkig,
we hebben de gevreesde datum 21-12-2012 overleefd; it ain’t over!
En dus wordt het tijd om ons te richten
op de dag van morgen.
Een dag vol oplossingen, nieuwe ontdekkingen,
luchtigheid en vrolijkheid.
We mogen weer dromen, dromen van morgen.
We moeten dromen!
De tekst hierboven staat wel in de wij-vorm,
maar voor alle duidelijkheid,
ik maak geen onderdeel van KOP of van de groep kunstenaars
die samen de tentoonstelling in het Huis voor de beeldcultuur
in Breda hebben georganiseerd.
De tekst is het eerste deel van hun folder over de tentoonstelling.
De kunstenaars zijn:
Aart Jan Venema
Tom L’Istelle
Stefan Gross
My Anh Hang
Ik heb er gisteren een paar foto’s gemaakt.
Ik vond de roze scultptuur voor het raam
erg mooi maar het lukt niet daar een foto van te maken.
In dit werk staat de Bredase Sint Annastraat centraal.
Er hoort dit volgende schrijven bij (deel):
Dit werk combineert een belangstelling voor fauna
met de straat/wijk-namen van Breda.
Wie de details goed bekijkt snapt waarom dit me zo aansprak.
De makers zijn: Simon Kentgens, Sally Pearce, Rodney Seijkens en Elise Hilenaar.
Het is dit weekend Museumweekend.
In dat kader waren er in Breda veel activiteiten.
Twee heb ik er bezocht: Belcrum Mercado en de tentoonstelling
It’s A Wrap in KOP.
De Belcrum Mercade heb ik eerst bezocht.
Daar heb ik maar 1 foto gemaakt.
Het was er druk.
Erg leuke markkramen met leuke producten.
In KOP was de ruimte volledig ingericht naar de titel
van de tentoonstelling:
‘It’s A Wrap’.
Het werkwoord ‘to wrap’ staat voor inpakken.
De uitdrukking ‘It’s A Wrap’ staat voor
‘we zijn gereed’, ‘afsluiten de boel’
Kinderen wisten er wel raad mee.
De wedstrijd ‘It’s A Wrap’ had als doel
ontwerpers te motiveren producten te ontwerpen die zich richten op het slim gebruik
van de verpakking.
Als voorbeeld werd gegeven ‘Not a box’.
Een lamp waarbij de doos gebruikt moet worden als lampekap.
David Graas, Not a box.
De instructie op de achterzijde.
Deze kaasjes waren wel leuk.
Natuurlijk een nationaal Nederlands symbool.
De buitenkant van de kazen zijn heel mooi maar
vervolgens gaan ze in een plactic verpakking.
Suzanne Jongmans maakte foto’s, naar voorbeelden van oude meesters,
waarbij de modellen geen kant dragen maar elegant gedrapeerd en
geknipt verpakkingsmateriaal.
Erg mooi.
Deze schoenen zijn van I Have POP (Jurjen Semeijn).
De schoenen zijn gemaakt uit de dozen waarin meestal
dergelijke schoenen geleverd worden.
Foukje Fleur laat zich inspireren door plastig verpakkingen, flessen.
Maar let op deze mooie flessen zijn van keramiek.
De volgende serie kaarten zijn gemaakt van verpakkingen:
Simon Kentgens, Classic Fondue.
Simon Kentgens, Der General Bergfruhling.
Simon Kentgens, Pickwick Swiss Mountain.
Simon Kentgens, Ariel Mountain Spring.
Kortom mijn middag was:
Argusvlinder 